Psyche
alle pijlers
Het leven is geen chicklit of sprookje
vrijdag 9 april 2021 om 15:19
Ik ben inmiddels 30 en betrapte me er laatst op dat ik inmiddels volwassen ben maar eigenlijk nog steeds dezelfde als vroeger. Dat is ergens vrij logisch maar ik erger me er aan. Op zoek naar misschien herkenning of tips.
Ik lees vanaf kleins af aan al boetiquereeks boekjes, sprookje en chicklits. Waan me er ergens in dat het leven zo kan zijn.
Als alleenstaande moeder is het leven misschien niet wat ik er van gehoopt had en is het misschien een vlucht door te denken dat als ik nu op een vliegtuig stap en de liefde van mn leven misschien wel naast me zit.
Gevoel voor drama heb ik altijd gehad, weet nog dat ik toen ik 15 was kaartje voor de thalys had gekocht voor mijn toenmalige vriendje tijdens een ruzie. Want als het echte liefde was zou hij op me wachten daar.
Inmiddels weet ik ergens dat dat niet zo is hoe het leven gaat maar ergens blijf ik dom. Ga ik op yoga retraite, ayuasca reis en op vakantie om iets bijzonders te ontdekken/het doel van het leven oid. Eindstand die is er niet
Heb ook gewoon ‘normale’ therapie gehad voor dingen die ik lastig vond. Weet wie ik ben en ben daar tevreden mee. Verder ook vrij nuchter en toch ergens een hopeloze romanticus.
Het rijmt gevoelsmatig niet met elkaar, denk ben gewoon wo opgeleid waarom kan ik zo naïef en simpel denken.
Enige herkenning hoop ik
Ik lees vanaf kleins af aan al boetiquereeks boekjes, sprookje en chicklits. Waan me er ergens in dat het leven zo kan zijn.
Als alleenstaande moeder is het leven misschien niet wat ik er van gehoopt had en is het misschien een vlucht door te denken dat als ik nu op een vliegtuig stap en de liefde van mn leven misschien wel naast me zit.
Gevoel voor drama heb ik altijd gehad, weet nog dat ik toen ik 15 was kaartje voor de thalys had gekocht voor mijn toenmalige vriendje tijdens een ruzie. Want als het echte liefde was zou hij op me wachten daar.
Inmiddels weet ik ergens dat dat niet zo is hoe het leven gaat maar ergens blijf ik dom. Ga ik op yoga retraite, ayuasca reis en op vakantie om iets bijzonders te ontdekken/het doel van het leven oid. Eindstand die is er niet
Heb ook gewoon ‘normale’ therapie gehad voor dingen die ik lastig vond. Weet wie ik ben en ben daar tevreden mee. Verder ook vrij nuchter en toch ergens een hopeloze romanticus.
Het rijmt gevoelsmatig niet met elkaar, denk ben gewoon wo opgeleid waarom kan ik zo naïef en simpel denken.
Enige herkenning hoop ik
vrijdag 9 april 2021 om 18:59
Ik was ooit helemaal weg van een studiegenoot. Knapste jongen van de hele studie vond ik hem. Had hem nog nooit gesproken, alleen in stilte van een afstandje bewonderd. Nou, ik was in de gloria en in de zevende hemel toen bleek dat hij ook een oogje op mij had en een move maakte. Kon het niet geloven. We gingen daten en wat gebeurde er... Hij bleek totaal niet bij me te passen. Geen gevoelsmatige klik. De verliefdheid verdween als sneeuw voor de zon. Dus daar ging mijn levensechte chicklit-romance.
vrijdag 9 april 2021 om 19:00
Oef ik herken wat je schrijft, of herkende. Ik had er onwijs last van toen ik net 30 was geworden. Ik vond m’n leven onnoemelijk saai en het voelde echt alsof alles al was bepaald en uitgestippeld terwijl ik nog aan het wachten was op “het grote iets”
Wat dat iets was wist ik niet en het werd fijn aangewakkerd door de boeken die ik las (chickflicks) met daarin natuurlijk ook de “stoere doch gevoelige man” die de ietwat onhandige hoofdpersoon het hoofd op hol brengt. Zat ik dan met m’n man die alles wel best vond en niet begreep dat ik me zo voelde.
M’n huwelijk strandde (niet mijn schuld) en ineens was mijn leven net als een boek.
Ik ben m’n ex nog vaak dankbaar voor zijn ontrouw want ik had nu alle kans om m’n leven leuk te maken en te houden, incl stoere man.
Beetje lange tekst maar m’n punt is, ga leven (Corona maakt het wat lastig nu) doe dingen buiten je normale bereik enz enz je hebt meer in eigen hand dan je denkt. Zeker als je single bent, wie houdt je tegen?
Wat dat iets was wist ik niet en het werd fijn aangewakkerd door de boeken die ik las (chickflicks) met daarin natuurlijk ook de “stoere doch gevoelige man” die de ietwat onhandige hoofdpersoon het hoofd op hol brengt. Zat ik dan met m’n man die alles wel best vond en niet begreep dat ik me zo voelde.
M’n huwelijk strandde (niet mijn schuld) en ineens was mijn leven net als een boek.
Ik ben m’n ex nog vaak dankbaar voor zijn ontrouw want ik had nu alle kans om m’n leven leuk te maken en te houden, incl stoere man.
Beetje lange tekst maar m’n punt is, ga leven (Corona maakt het wat lastig nu) doe dingen buiten je normale bereik enz enz je hebt meer in eigen hand dan je denkt. Zeker als je single bent, wie houdt je tegen?
vrijdag 9 april 2021 om 19:02
Ja ik heb dan zo'n gevoel van 'oooh ja, achteraf was je altijd al heel leuk maar ik had gewoon oogkleppen op of zo'. Ik heb het niet over goede vrienden maar wel mensen met wie ik altijd al een leuke klik had maar dat het op de een of andere manier niet op m'n radar zat. Het gebeurt ook bijna nooit, maar ik weet dat het kan. En dat ik sowieso wel tijdje nodig heb voor ik iemand echt leuk ga vinden, en dan het liefst in een veilige, low stakes setting. Is ook rete irritant want dikke kans dat het een collega is of vroeger een huisgenoot of studiegenoot of iemand in de vriendengroep of zo.Arequipa schreef: ↑09-04-2021 18:55Ik heb dit ook, meeste relaties kende ik al. Geen idee hoe dat gaat, ineens zie je een bepaalde kant die je nog niet kende of nooit in dat licht hebt gezien.
Via tinder doe ik me toch anders voor, niet expres maar je neemt toch een houding aan. Gescript, wat je zegt.
vrijdag 9 april 2021 om 19:05
Nou ja misschien, maar weet graag wat mannen willen zien en dan laat ik die versie zien. De versie die ik zelf ook graag zie, de stoere vrouw die t voor elkaar heeft met ook wat emoties. Want zo voel ik me dan ook, maar ik heb ook donkere onzekere dagen. Maar de meeste kwamen niet verder dan twee/drie dates en die dat wel kwamen en daar op afknapte waren het ook niet voor mij uiteindelijk. Al is het ook geen egoboost.In_Tenebris schreef: ↑09-04-2021 18:58Is die houding die je aanneemt niet gewoon omdat je vaak hetzelfde riedeltje afdraait? Een hoop situaties die standaard zijn en je wil je zelf natuurlijk toch aan de man brengen.
vrijdag 9 april 2021 om 19:06
Goed idee, sowieso, voor iedereen. Ga gewoon zoveel mogelijk leuke dingen doen waarbij je mensen ontmoet maar dan niet met de verwachting dat je een prins op het witte paard treft. Misschien gebeurt dat nooit maar dan heb je wel leuke dingen meegemaakt en nieuwe mensen leren kennen. Sinds ik niet meer in heftige symbiotische John en Yoko relaties zit heb ik veel meer vrienden gemaakt dan in m'n 20-er jaren.
vrijdag 9 april 2021 om 19:08
Ik heb het letterlijk over mensen die je al jaren van dichtbij kent. Sterker nog, ik zeg wel geen goede vrienden maar eigenlijk is dat ook wel es voorgevallen.In_Tenebris schreef: ↑09-04-2021 19:04Dan heb je het dus over mensen die je niet echt van dichtbij kent.
vrijdag 9 april 2021 om 19:10
Ja gelijk heb je! En dat probeer ik ook, je moet er alleen niet allemaal grote verwachtingen bij hebben, in de zin: bij deze hobby ga ik nieuwe vrienden maken etc maar gewoon meer dingen aanpakken en gewoon beleven.stellar schreef: ↑09-04-2021 19:00Oef ik herken wat je schrijft, of herkende. Ik had er onwijs last van toen ik net 30 was geworden. Ik vond m’n leven onnoemelijk saai en het voelde echt alsof alles al was bepaald en uitgestippeld terwijl ik nog aan het wachten was op “het grote iets”
Wat dat iets was wist ik niet en het werd fijn aangewakkerd door de boeken die ik las (chickflicks) met daarin natuurlijk ook de “stoere doch gevoelige man” die de ietwat onhandige hoofdpersoon het hoofd op hol brengt. Zat ik dan met m’n man die alles wel best vond en niet begreep dat ik me zo voelde.
M’n huwelijk strandde (niet mijn schuld) en ineens was mijn leven net als een boek.
Ik ben m’n ex nog vaak dankbaar voor zijn ontrouw want ik had nu alle kans om m’n leven leuk te maken en te houden, incl stoere man.
Beetje lange tekst maar m’n punt is, ga leven (Corona maakt het wat lastig nu) doe dingen buiten je normale bereik enz enz je hebt meer in eigen hand dan je denkt. Zeker als je single bent, wie houdt je tegen?
vrijdag 9 april 2021 om 19:29
Arequipa schreef: ↑09-04-2021 19:05Nou ja misschien, maar weet graag wat mannen willen zien en dan laat ik die versie zien. De versie die ik zelf ook graag zie, de stoere vrouw die t voor elkaar heeft met ook wat emoties. Want zo voel ik me dan ook, maar ik heb ook donkere onzekere dagen. Maar de meeste kwamen niet verder dan twee/drie dates en die dat wel kwamen en daar op afknapte waren het ook niet voor mij uiteindelijk. Al is het ook geen egoboost.
Natuurlijk is dat geen ego boost. Iedereen wil de beste kant van zichzelf laten zien met daten en we weten allemaal dat iedereen ook een andere kant heeft die een stuk kleiner is. Ik denk alleen ook dat mensen die kant niet van iemand willen zien na een paar dates. Vooral niet als iemand dan heel erg open is daarover. Nu spreek ik voor mezelf en ik heb er ook een slechte ervaring mee. Ik ben verder wel empathisch
vrijdag 9 april 2021 om 20:03
Volgens mij is het nooit een goed idee om op een date een bak ellende over de ander uit te storten. Ik zie dat met enige regelmaat bij het programma First Dates gebeuren en vind dat altijd zo cringey.In_Tenebris schreef: ↑09-04-2021 19:29Natuurlijk is dat geen ego boost. Iedereen wil de beste kant van zichzelf laten zien met daten en we weten allemaal dat iedereen ook een andere kant heeft die een stuk kleiner is. Ik denk alleen ook dat mensen die kant niet van iemand willen zien na een paar dates. Vooral niet als iemand dan heel erg open is daarover. Nu spreek ik voor mezelf en ik heb er ook een slechte ervaring mee. Ik ben verder wel empathisch
zaterdag 10 april 2021 om 13:28
Dank voor de tip! Ik had het nummer wel eens gehoord maar nu echt naar de tekst geluisterd.lilalinda schreef: ↑09-04-2021 15:24Ja joh, alleen al liedjes genoeg over dit onderwerp
Bijvoorbeeld, The balad of Lucy Jordan
At the age of thirty-seven
She realised she'd never
Ride through Paris in a sports car
With the warm wind in her hair
So she let the phone keep ringing
And she sat there softly singing
Little nursery rhymes she'd memorised
In her daddy's easy chair
(maar dat loopt wel slecht af)
Hier ook trouwens iemand die stiekem in sprookjes blijft geloven.
donderdag 15 april 2021 om 16:25
Ik ben een disney meisje. Ik heb alle disney films 1000 keer gezien. En ergens verlang ik altijd naar die ware liefde of de prins die me komt redden...
Maar ik ben nu over de 40. En mijn partner is ook maar een mens. T is niet alrijd groot en meeslepend maar soms heerlijk saai. En dat is ook goed. Al kan ik nog steeds janken bij elke romantische film.
Maar ik ben nu over de 40. En mijn partner is ook maar een mens. T is niet alrijd groot en meeslepend maar soms heerlijk saai. En dat is ook goed. Al kan ik nog steeds janken bij elke romantische film.
donderdag 15 april 2021 om 16:38
Want als je WO bent opgeleid, dan is het not done om zoals het simpele klootjesvolk te denken ofzo? Wat een verheven uitspraak. Wat heeft opleiding nou hiermee te maken.
Zolang je met beide benen op de grond staat en de realiteit niet verliest is er niks aan de hand. Er wordt nogal wat geromantiseerd in het leven. Streven naar iets wat nooit kan zijn. Cliché, maar hoop doet leven, zullen we maar zeggen.
Zolang je met beide benen op de grond staat en de realiteit niet verliest is er niks aan de hand. Er wordt nogal wat geromantiseerd in het leven. Streven naar iets wat nooit kan zijn. Cliché, maar hoop doet leven, zullen we maar zeggen.
