Psyche
alle pijlers
het valt me zwaar
woensdag 1 februari 2023 om 11:08
De titel zegt het al. Met een naaste die al 3 jaar ziek is en nu weer aan een behandeling gaat beginnen. De mantelzorg, de stress in mijn relatie (ander verhaal). Ook al heb ik lieve vrienden, ik worstel. Het liefste zou ik het dekbed over me heen trekken en over een half jaar weer wakker worden. Iedere dag loop ik met een steen in mijn maag. Ik ben bang voor wat komen gaat en voel de verantwoordelijkheid continu op me drukken. Daardoor vind ik het lastig om plezier te hebben in mijn dagelijkse leven. Al een paar keer meegemaakt dat ik een ambulance of arts moest bellen (ik ben vaak eerste aanspreekpunt) en achteraf gezien waren dat best traumatische ervaringen. Mijn draagkracht is wel een beetje op.
Natuurlijk heb ik al met de huisarts gepraat. In het verleden heb ik therapie gehad voor angst en depressie. Dat ziet hij nu niet als oplossing. Hij komt met 'meer tijd voor jezelf nemen, paar daagjes weg, ontspannende hobby enz.
Ondertussen voel ik iedere dag die loodzware druk vanwege de angst voor wat nog komen gaat en zou het liefst verdwijnen naar een onbewoond eiland.
Emdr voor het verwerken van vooral de eerste keer IC-opname naaste met een enorme nasleep lijkt me best fijn, want ik word tegenwoordig al bijna misselijk als ik weer in dat ziekenhuis kom. Maar ja, kom ik weer over therapie bij de huisarts ( waarbij ik me echt een loser voel) en de wachtlijsten zijn mega-lang.
Ervaringsdeskundigen? Hoe ga je om met zoveel onzekerheid en angst?
Natuurlijk heb ik al met de huisarts gepraat. In het verleden heb ik therapie gehad voor angst en depressie. Dat ziet hij nu niet als oplossing. Hij komt met 'meer tijd voor jezelf nemen, paar daagjes weg, ontspannende hobby enz.
Ondertussen voel ik iedere dag die loodzware druk vanwege de angst voor wat nog komen gaat en zou het liefst verdwijnen naar een onbewoond eiland.
Emdr voor het verwerken van vooral de eerste keer IC-opname naaste met een enorme nasleep lijkt me best fijn, want ik word tegenwoordig al bijna misselijk als ik weer in dat ziekenhuis kom. Maar ja, kom ik weer over therapie bij de huisarts ( waarbij ik me echt een loser voel) en de wachtlijsten zijn mega-lang.
Ervaringsdeskundigen? Hoe ga je om met zoveel onzekerheid en angst?
woensdag 1 februari 2023 om 14:58
Ik sluit me ook nog aan bij de mensen die schrijven dat je wat minder veeleisend voor jezelf mag zijn. Herken je hier iets in? Kun je loslaten als er een mogelijkheid is of komt? Zo niet dan zou dat ook nog een behandelvraag kunnen zijn: leren hoe los te laten en minder veeleisend naar jezelf te zijn.
woensdag 1 februari 2023 om 14:59
De verpleegkundige heeft alles uitgelegd en een hele partij medicijnen meegegeven.zzonnetje schreef: ↑01-02-2023 14:44Waarom moet jij uitzoeken welke medicijnen je moeder moet nemen? dan doet toch een arts en apotheek?
Kan huishoudelijke hulp niet zelf naar binnen met een sleutel?
Maak echt keuzes die goed zijn voor jezelf en bedenk bij alles wat je doet of er ook een ander is die het kan doen. Weet helaas uit ervaring dat je voor jezelf op moet komen anders ga je er aan onder door........ Sterkte en wees vooral lief voor je zelf......
Zelfs ik kwam er niet uit en ben naar de apotheek gegaan om duidelijk te krijgen wat ze morgen moet innemen voor de eerste kuur. Geloof me, bij chemo is dat best complex.
Vader heeft ook NAH vanwege een herseninfarct, dus dan snapt hij er al snel niets meer van en raakt dan overweldigd door de hoeveelheid aan informatie.
Huishoudelijke hulp mag niet alleen naar binnen ( dat zijn de regels) en ik vind het niet erg.
Erbij zijn in het ziekenhuis als het infuus erin gaat vind ik erger en nu ga/ hoef ik dus niet mee.
lila01 wijzigde dit bericht op 01-02-2023 15:03
0.45% gewijzigd
woensdag 1 februari 2023 om 15:02
Ik voel me overdreven verantwoordelijk voor het welzijn van mijn vader.Onsjemeer schreef: ↑01-02-2023 14:58Ik sluit me ook nog aan bij de mensen die schrijven dat je wat minder veeleisend voor jezelf mag zijn. Herken je hier iets in? Kun je loslaten als er een mogelijkheid is of komt? Zo niet dan zou dat ook nog een behandelvraag kunnen zijn: leren hoe los te laten en minder veeleisend naar jezelf te zijn.
Dat herken ik wel. Zou een goeie therapievraag kunnen zijn hoe dat komt.
Hij gaat eraan onderdoor, wat ik heel moeilijk vind om te zien, dus doe ik wat ik kan.
woensdag 1 februari 2023 om 15:10
Jammer dat je die verantwoordelijkheid minder voelt voor je eigen welzijn. Jouw ouders hebben er echt veel meer aan jouw welzijn goed is. Nu gaan zowel jij als je vader eraan onderdoor.
Het lijkt dat je veel zaken naar je toetrekt die ook door anderen gedaan kunnen worden en wellicht ook op een ander moment. Ben je perfectionistisch? Kun je het loslaten als anderen bepaalde zaken overnemen?
woensdag 1 februari 2023 om 15:15
dan moet er aan de verpleegkundige die de chemo mee geeft worden uitgelegd dat het zo voor je ouders niet werkt en of het per dag in baxter of zo kan worden aangeleverd. Chemo is heftig en zwaar weet ik alles van.lila01 schreef: ↑01-02-2023 14:59De verpleegkundige heeft alles uitgelegd en een hele partij medicijnen meegegeven.
Zelfs ik kwam er niet uit en ben naar de apotheek gegaan om duidelijk te krijgen wat ze morgen moet innemen voor de eerste kuur. Geloof me, bij chemo is dat best complex.
Vader heeft ook NAH vanwege een herseninfarct, dus dan snapt hij er al snel niets meer van en raakt dan overweldigd door de hoeveelheid aan informatie.
Huishoudelijke hulp mag niet alleen naar binnen ( dat zijn de regels) en ik vind het niet erg.
Erbij zijn in het ziekenhuis als het infuus erin gaat vind ik erger en nu ga/ hoef ik dus niet mee.
Niet negatief bedoeld maar je bent dubbel in je berichten je vindt het niet erg om de deur open te doen maar je bent aan de andere kant overbelast.......
woensdag 1 februari 2023 om 16:10
Om hulpverlening binnen te laten kun je een sletelkast met code laten installeren.
Er is best veel mogelijk om praktische zaken makkelijker te laten lopen. Daarin helpt het om mensen te zoeken die daarin veel kennis hebben om je te adviseren. Maar als jij het dan alsnog niet loslaat verbetert het jouw situatie niet. En in de gesprekken moet je ook duidelijk aangeven wat jouw grenzen zijn en je belastbaarheid. Want als jij heel veel op je neemt dan zullen mensen ook aannemen dat dat voor jou ok is.
Er is best veel mogelijk om praktische zaken makkelijker te laten lopen. Daarin helpt het om mensen te zoeken die daarin veel kennis hebben om je te adviseren. Maar als jij het dan alsnog niet loslaat verbetert het jouw situatie niet. En in de gesprekken moet je ook duidelijk aangeven wat jouw grenzen zijn en je belastbaarheid. Want als jij heel veel op je neemt dan zullen mensen ook aannemen dat dat voor jou ok is.
woensdag 1 februari 2023 om 16:14
woensdag 1 februari 2023 om 16:41
Dit klopt wel.
Ik ben er net even uit geweest en dat doet me goed. Dat hoofd stilzetten is een uitdaging.
woensdag 1 februari 2023 om 16:48
Alleen....
Is het zo van: 'Ja! Ik kan nú een uur ónt-spán-nen! En dan moet ik terug naar de telefoon-want-misschien-is-er-iets-gebeurt!' moment?
Of kun je dan echt even los komen van de spanning en de druk?
En zoek je die want laat je het over aan de waan van de dag of het lukt
of
Plan je echt in: tussen die tijd en die tijd ga ik (insert ontspan moment)
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 1 februari 2023 om 16:53
Een lastige Doreia, want ik heb altijd mijn telefoon bij me.
Toch heb ik de afgelopen tijd best wel genoten van bepaalde uitstapjes of iets dergelijks, dan kon ik het ook loslaten. Maar dat was wel in periodes dat het beter ging met mijn ouders. Een onverwachte crisis kan de boel weer helemaal omgooien. Ik weet dat ik dat los moet laten, in het moment leven inderdaad, maar de schrik zit er nog een beetje in van de vorige keren zeg maar.
Toch heb ik de afgelopen tijd best wel genoten van bepaalde uitstapjes of iets dergelijks, dan kon ik het ook loslaten. Maar dat was wel in periodes dat het beter ging met mijn ouders. Een onverwachte crisis kan de boel weer helemaal omgooien. Ik weet dat ik dat los moet laten, in het moment leven inderdaad, maar de schrik zit er nog een beetje in van de vorige keren zeg maar.
woensdag 1 februari 2023 om 16:57
De verpleegkundige had het opgeschreven, beetje onhandig, want ik kwam er ook niet uit.zzonnetje schreef: ↑01-02-2023 15:15dan moet er aan de verpleegkundige die de chemo mee geeft worden uitgelegd dat het zo voor je ouders niet werkt en of het per dag in baxter of zo kan worden aangeleverd. Chemo is heftig en zwaar weet ik alles van.
Niet negatief bedoeld maar je bent dubbel in je berichten je vindt het niet erg om de deur open te doen maar je bent aan de andere kant overbelast.......
Baxterrol is inderdaad handig, heeft mijn vader ook voor zichzelf.
De deur opendoen en erbij blijven ( dat is bij huishoudelijke hulp via WMO echt verplicht) vind ik niet erg. Ik kan goed met haar opschieten en zulke kleine praktische dingen doe ik graag.
Morgen mee naar het ziekenhuis zou ik wel als heel belastend ervaren, zwager gaat dus mee.
woensdag 1 februari 2023 om 17:00
Als je daar dan toch bent,lila01 schreef: ↑01-02-2023 16:57De verpleegkundige had het opgeschreven, beetje onhandig, want ik kwam er ook niet uit.
Baxterrol is inderdaad handig, heeft mijn vader ook voor zichzelf.
De deur opendoen en erbij blijven ( dat is bij huishoudelijke hulp via WMO echt verplicht) vind ik niet erg. Ik kan goed met haar opschieten en zulke kleine praktische dingen doe ik graag.
Morgen mee naar het ziekenhuis zou ik wel als heel belastend ervaren, zwager gaat dus mee.
regel daar gewoon op dat moment alle zaken voor die week. Afspraken op de kalender zetten, telefoontjes plegen, kijken of de medicatie goed is. Compact dus al die losse klusjes voor dat moment. Dat hoeft niet op stel en sprong, zulke dingen kun je bundelen.
Woon je dichtbij genoeg dat je elke dag even langs kunt gaan een uurtje? Dan bewaar je alles wat er gedaan moet worden, besproken moet worden en dat soort dingen tot dat uur per dag. En je spreekt het ook zo af met je ouders: ik kom elke dag / 2 dagen / ... om die en die tijd. Schrijf vragen die je hebt even op, dan kunnen we die dan even bespreken.
En dan is het aan jou om je daar zelf ook aan te houden. En alleen dan op dat moment aan te staan en klaar te staan voor je ouders.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 1 februari 2023 om 17:06
Perfectionistisch, weet ik niet, wel wat controlfreak misschien. O ja, loslaten, graag!Dahlia74 schreef: ↑01-02-2023 15:10Jammer dat je die verantwoordelijkheid minder voelt voor je eigen welzijn. Jouw ouders hebben er echt veel meer aan jouw welzijn goed is. Nu gaan zowel jij als je vader eraan onderdoor.
Het lijkt dat je veel zaken naar je toetrekt die ook door anderen gedaan kunnen worden en wellicht ook op een ander moment. Ben je perfectionistisch? Kun je het loslaten als anderen bepaalde zaken overnemen?
Thuiszorg ed ook allemaal al heel goed geregeld, daar ligt het niet aan.
Ik ben vooral erg gevoelig, dus ook de emoties van anderen ook op. Vooral die van mijn vader en daar heb ik verdriet om, ik zie zijn worsteling.
Als het om zijn eigen gezondheid gaat, zoals laatst die zware operatie, dan is het een bikkel., Maar zodra het om mijn moeder gaat dan is hij nergens meer
woensdag 1 februari 2023 om 17:08
Klinkt alsof de appel niet ver van de boom valt, wellila01 schreef: ↑01-02-2023 17:06Perfectionistisch, weet ik niet, wel wat controlfreak misschien. O ja, loslaten, graag!
Thuiszorg ed ook allemaal al heel goed geregeld, daar ligt het niet aan.
Ik ben vooral erg gevoelig, dus ook de emoties van anderen ook op. Vooral die van mijn vader en daar heb ik verdriet om, ik zie zijn worsteling.
Als het om zijn eigen gezondheid gaat, zoals laatst die zware operatie, dan is het een bikkel., Maar zodra het om mijn moeder gaat dan is hij nergens meer
Wat zou jij je vader toewensen in dit verhaal?
Denk na over je antwoord.
Kijk dan in de spiegel en zeg je antwoord hardop.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 1 februari 2023 om 17:11
Ik woon inderdaad vlakbij, goeie tips, Doreia.
Het is denk ik ook vooral mijn eigen angst voor weer een onverwacht telefoontje. De schrik van de vorige keren zit nog in mijn systeem ( vandaar dat ik emdr noemde) en dat maakt dat ik steeds op scherp sta.
We hebben zulke heftige dingen meegemaakt samen in deze 3 jaar. Een continue golfbeweging van een tijdje rust en dan weer een calamiteit.
Het is denk ik ook vooral mijn eigen angst voor weer een onverwacht telefoontje. De schrik van de vorige keren zit nog in mijn systeem ( vandaar dat ik emdr noemde) en dat maakt dat ik steeds op scherp sta.
We hebben zulke heftige dingen meegemaakt samen in deze 3 jaar. Een continue golfbeweging van een tijdje rust en dan weer een calamiteit.
woensdag 1 februari 2023 om 17:16
En dat haal je er ook niet in een middag uit, dat is ook helemaal niet realistisch.lila01 schreef: ↑01-02-2023 17:11Ik woon inderdaad vlakbij, goeie tips, Doreia.
Het is denk ik ook vooral mijn eigen angst voor weer een onverwacht telefoontje. De schrik van de vorige keren zit nog in mijn systeem ( vandaar dat ik emdr noemde) en dat maakt dat ik steeds op scherp sta.
We hebben zulke heftige dingen meegemaakt samen in deze 3 jaar. Een continue golfbeweging van een tijdje rust en dan weer een calamiteit.
Wel mag je de schrikmomenten beperken. Dus áls je vader of moeder belt, dat er dan ook écht iets is.
En niet een 'liefie, ik heb een brief gekregen, moet ik hem nu openmaken of wacht ik tot je morgen langskomt?'' mededeling zodat je onnodig met een hartslag van 220 zit.
En daar mag je je vader ook best om vragen hoor. Zo word het voor jou weer behapbaar.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 1 februari 2023 om 18:22
Voor EMDR lijkt het me eigenlijk niet het goede moment nu. Je zit er nu nog middenin. EMDR is vaak zwaar. Waar ik veel aan heb is massage. Het is echt een moment dat ik alleen maar even hoef te zijn, verder niets. Het maakt niet uit waar ik op dat moment aan denk of hoe ik me voel, ik krijg gewoon prettige aanrakingen die me wat doen ontspannen. Ik ben ook in therapie, maar dat ben ik pas gaan doen toen het ic-gebeuren en alles achter me lag. Ik zou gaan voor iemand bij wie je alles even van je af kunt praten en daarnaast een masseur. En pas als het achter je ligt verder kijken.
woensdag 1 februari 2023 om 19:01
Heel toevallig zat ik net te overwegen of ik een massage zal boeken!hagelslagjes schreef: ↑01-02-2023 18:22Voor EMDR lijkt het me eigenlijk niet het goede moment nu. Je zit er nu nog middenin. EMDR is vaak zwaar. Waar ik veel aan heb is massage. Het is echt een moment dat ik alleen maar even hoef te zijn, verder niets. Het maakt niet uit waar ik op dat moment aan denk of hoe ik me voel, ik krijg gewoon prettige aanrakingen die me wat doen ontspannen. Ik ben ook in therapie, maar dat ben ik pas gaan doen toen het ic-gebeuren en alles achter me lag. Ik zou gaan voor iemand bij wie je alles even van je af kunt praten en daarnaast een masseur. En pas als het achter je ligt verder kijken.
Heb dat al 1 keer gedaan en dat vond ik toen heel fijn.
Bedankt, hagelslagjes
donderdag 2 februari 2023 om 15:12
Dat is denk ik voor iedereen anders, en in dit geval is het aan TO. Toen ik een miskraam kreeg werd EMDR geadviseerd, en ook 'zo snel mogelijk' om meer mentale schade te beperken. Het was inderdaad even zwaar, maar na 3 dagen knapte ik enorm op. Ik ben blij dat ik daar niet maanden mee heb rondgelopen voor ik EMDR ging doen. Ik zou dit dus overleggen met je EMDR-behandelaar, of dit het geschikte moment is.hagelslagjes schreef: ↑01-02-2023 18:22Voor EMDR lijkt het me eigenlijk niet het goede moment nu. Je zit er nu nog middenin. EMDR is vaak zwaar. Waar ik veel aan heb is massage. Het is echt een moment dat ik alleen maar even hoef te zijn, verder niets. Het maakt niet uit waar ik op dat moment aan denk of hoe ik me voel, ik krijg gewoon prettige aanrakingen die me wat doen ontspannen. Ik ben ook in therapie, maar dat ben ik pas gaan doen toen het ic-gebeuren en alles achter me lag. Ik zou gaan voor iemand bij wie je alles even van je af kunt praten en daarnaast een masseur. En pas als het achter je ligt verder kijken.
vrijdag 3 februari 2023 om 10:14
Ja, maar dat was dus wel ná de miskraam. Maar het is inderdaad aan een therapeut en aan TO om het moment te bepalen. Ik gaf alleen mijn input.Pimpelmeesje87 schreef: ↑02-02-2023 15:12Dat is denk ik voor iedereen anders, en in dit geval is het aan TO. Toen ik een miskraam kreeg werd EMDR geadviseerd, en ook 'zo snel mogelijk' om meer mentale schade te beperken. Het was inderdaad even zwaar, maar na 3 dagen knapte ik enorm op. Ik ben blij dat ik daar niet maanden mee heb rondgelopen voor ik EMDR ging doen. Ik zou dit dus overleggen met je EMDR-behandelaar, of dit het geschikte moment is.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
