Psyche
alle pijlers
Het wereldse dat leven heet
zondag 4 december 2016 om 19:52
Zoals jullie eerder hebben kunnen lezen was ik niet erg tevreden over mijn huidige baan.
Afgelopen week heb ik te horen gekregen dat ook zij niet heel tevreden waren over mij..
Met andere woorden ik ben mijn baan kwijt.
Ik heb nog even maar me hoofd zit de hele dag vol... Ja ik wou wat anders, ja liever vandaag dan morgen.
Maar binnen korte tijd zit ik zo meteen zonder baan, terwijl er wel geld binnen moet komen.
Pfff ik weet even niet waar ik het zoeken moet. Bah, in deze situatie wil ik helemaal niet zitten.
Ik sleep mezelf nu elke dag naar me werk, terwijl ik me liever ziek zou melden. Maar dit is natuurlijk niet fair, dus doe ik het niet.
Ongelukkig ben ik nu helemaal. Ik voel me een nietsnut. Een sukkel zonder perspectief want waar moet ik heen.
De stress is nu ook voelbaar in huis. Ik kan alleen maar huilen, stil in een hoekje zitten. Ik heb me partner nodig voor een lach.. Maar ook hij kan die niet altijd toveren. Hij voelt de druk ook. Nog even en ik raak hem ook kwijt door mijn houding
Ik wil het liefste weg.. weg naar het buitenland. Opnieuw beginnen, gewoon helemaal alleen
Bah.. bijna weer maandag.
Afgelopen week heb ik te horen gekregen dat ook zij niet heel tevreden waren over mij..
Met andere woorden ik ben mijn baan kwijt.
Ik heb nog even maar me hoofd zit de hele dag vol... Ja ik wou wat anders, ja liever vandaag dan morgen.
Maar binnen korte tijd zit ik zo meteen zonder baan, terwijl er wel geld binnen moet komen.
Pfff ik weet even niet waar ik het zoeken moet. Bah, in deze situatie wil ik helemaal niet zitten.
Ik sleep mezelf nu elke dag naar me werk, terwijl ik me liever ziek zou melden. Maar dit is natuurlijk niet fair, dus doe ik het niet.
Ongelukkig ben ik nu helemaal. Ik voel me een nietsnut. Een sukkel zonder perspectief want waar moet ik heen.
De stress is nu ook voelbaar in huis. Ik kan alleen maar huilen, stil in een hoekje zitten. Ik heb me partner nodig voor een lach.. Maar ook hij kan die niet altijd toveren. Hij voelt de druk ook. Nog even en ik raak hem ook kwijt door mijn houding
Ik wil het liefste weg.. weg naar het buitenland. Opnieuw beginnen, gewoon helemaal alleen
Bah.. bijna weer maandag.
zondag 4 december 2016 om 20:08
Doorgaan met je huidige baan is blijkbaar ook geen optie.
Probeer in nieuwe kansen te denken in plaats van te gaan hangen in dingen die niet of anders zijn gegaan dan je had gehoopt.
Wat zou je graag willen doen, waar ben je goed in? Miscchien voor jezelf beginnen? Dat biedt een hoop nieuwe kansen, mogelijkheden, etc.
Niet meer afhankelijk maar zelf keuzes gaan maken wat je leukt vindt.
zondag 4 december 2016 om 20:15
Het gat is momenteel zo diep dat ik niet meer weet wat ik leuk vind
Haha ja slapen en ontspannen. Dat vind ik nu leuk. Maar de wereld van nu neemt geen genoegen met even je rust pakken.
Morgen weer een nieuwe dag.
Ik merk ook aan mezelf dat ik het gewoon niet meer aan kan. Het huishouden zelf en werken is al genoeg. meer hoef ik er niet bij.
Terwijl ik vroeger nog de hort op ging en een studie erbij deed.
Nu heb ik de energie er echt niet meer voor
Haha ja slapen en ontspannen. Dat vind ik nu leuk. Maar de wereld van nu neemt geen genoegen met even je rust pakken.
Morgen weer een nieuwe dag.
Ik merk ook aan mezelf dat ik het gewoon niet meer aan kan. Het huishouden zelf en werken is al genoeg. meer hoef ik er niet bij.
Terwijl ik vroeger nog de hort op ging en een studie erbij deed.
Nu heb ik de energie er echt niet meer voor
zondag 4 december 2016 om 20:22
quote:yasmijn schreef op 04 december 2016 @ 20:18:
Allereerst past de titel absoluut niet bij je probleem. Je raakt je baan kwijt.
De enige oplossing is vacatures zoeken en solliciteren.
werk jij voor om te leven of leef je voor je werk?
Ik heb altijd geleefd voor me werk, met plezier.
Ik werd er een leuker mens van.
De afgelopen tijd ben ik dit kwijt geraakt.
Ik ben nog maar een schim van mezelf
Allereerst past de titel absoluut niet bij je probleem. Je raakt je baan kwijt.
De enige oplossing is vacatures zoeken en solliciteren.
werk jij voor om te leven of leef je voor je werk?
Ik heb altijd geleefd voor me werk, met plezier.
Ik werd er een leuker mens van.
De afgelopen tijd ben ik dit kwijt geraakt.
Ik ben nog maar een schim van mezelf
zondag 4 december 2016 om 20:27
quote:yasmijn schreef op 04 december 2016 @ 20:18:
Allereerst past de titel absoluut niet bij je probleem. Je raakt je baan kwijt.
De enige oplossing is vacatures zoeken en solliciteren.
Dit. Je huidige werkgever mag je niet belemmeren hierin en je mag gewoon vrij nemen hiervoor (op kosten van de baas).
Hoe lang moet je nog? Ik snap dat je het heel moeilijk vind om weer naar je werk te gaan maar het is van belang dat je je van je goede kant laat zien. De onzekerheid waar je nu weer terecht komt snap ik heel goed, ik heb in dezelfde situatie gezeten.
Kom op To! Het is niet het einde van de wereld, schouders eronder en aan de slag. Zoeken en solliciteren en vooral niet opgeven. Wie weet wat het je nog oplevert.. (het leverde mij een baan op waarin ik bijna 2 keer zoveel verdiende!) Succes! Wellicht kun je dit topic als uitlaatklep gebruiken.
Allereerst past de titel absoluut niet bij je probleem. Je raakt je baan kwijt.
De enige oplossing is vacatures zoeken en solliciteren.
Dit. Je huidige werkgever mag je niet belemmeren hierin en je mag gewoon vrij nemen hiervoor (op kosten van de baas).
Hoe lang moet je nog? Ik snap dat je het heel moeilijk vind om weer naar je werk te gaan maar het is van belang dat je je van je goede kant laat zien. De onzekerheid waar je nu weer terecht komt snap ik heel goed, ik heb in dezelfde situatie gezeten.
Kom op To! Het is niet het einde van de wereld, schouders eronder en aan de slag. Zoeken en solliciteren en vooral niet opgeven. Wie weet wat het je nog oplevert.. (het leverde mij een baan op waarin ik bijna 2 keer zoveel verdiende!) Succes! Wellicht kun je dit topic als uitlaatklep gebruiken.
zondag 4 december 2016 om 20:28
quote:Kootsies schreef op 04 december 2016 @ 20:23:
Ik snap het drama niet zo. Deze baan past niet bij je, je krijgt ww dus kunt gewoon een nieuwe baan zoeken die hopelijk beter bij je past.
Uhu.. ik snap je.. Mijn verstand zegt hetzelfde, maar mijn gevoel/ego is het er niet mee eens.
Ik voel me gekrenkt, mislukt.. Hoe kom ik dit weer te boven?
Ik voel me minder als een ander, niet waardig, onzeker.
Ik snap het drama niet zo. Deze baan past niet bij je, je krijgt ww dus kunt gewoon een nieuwe baan zoeken die hopelijk beter bij je past.
Uhu.. ik snap je.. Mijn verstand zegt hetzelfde, maar mijn gevoel/ego is het er niet mee eens.
Ik voel me gekrenkt, mislukt.. Hoe kom ik dit weer te boven?
Ik voel me minder als een ander, niet waardig, onzeker.
zondag 4 december 2016 om 20:31
quote:Weir schreef op 04 december 2016 @ 20:27:
[...]
Dit. Je huidige werkgever mag je niet belemmeren hierin en je mag gewoon vrij nemen hiervoor (op kosten van de baas).
Hoe lang moet je nog? Ik snap dat je het heel moeilijk vind om weer naar je werk te gaan maar het is van belang dat je je van je goede kant laat zien. De onzekerheid waar je nu weer terecht komt snap ik heel goed, ik heb in dezelfde situatie gezeten.
Kom op To! Het is niet het einde van de wereld, schouders eronder en aan de slag. Zoeken en solliciteren en vooral niet opgeven. Wie weet wat het je nog oplevert.. (het leverde mij een baan op waarin ik bijna 2 keer zoveel verdiende!) Succes! Wellicht kun je dit topic als uitlaatklep gebruiken.
Bedankt! Het viva forum is ook een hele fijn plek om dergelijke dingen te kunnen gebruiken als uitlaatklep.
Ik wou alleen dat ik mezelf weer terug vond na al dat gedoe op me werk.
Ik werk en nu een jaar maar ik ben mezelf echt verloren.
Ik wil zo graag weer de persoon zijn die haar schouders ophaalde en er om moest lachen.
Maar dat lukt me niet meer..
[...]
Dit. Je huidige werkgever mag je niet belemmeren hierin en je mag gewoon vrij nemen hiervoor (op kosten van de baas).
Hoe lang moet je nog? Ik snap dat je het heel moeilijk vind om weer naar je werk te gaan maar het is van belang dat je je van je goede kant laat zien. De onzekerheid waar je nu weer terecht komt snap ik heel goed, ik heb in dezelfde situatie gezeten.
Kom op To! Het is niet het einde van de wereld, schouders eronder en aan de slag. Zoeken en solliciteren en vooral niet opgeven. Wie weet wat het je nog oplevert.. (het leverde mij een baan op waarin ik bijna 2 keer zoveel verdiende!) Succes! Wellicht kun je dit topic als uitlaatklep gebruiken.
Bedankt! Het viva forum is ook een hele fijn plek om dergelijke dingen te kunnen gebruiken als uitlaatklep.
Ik wou alleen dat ik mezelf weer terug vond na al dat gedoe op me werk.
Ik werk en nu een jaar maar ik ben mezelf echt verloren.
Ik wil zo graag weer de persoon zijn die haar schouders ophaalde en er om moest lachen.
Maar dat lukt me niet meer..
zondag 4 december 2016 om 20:37
Je bent echt niet mislukt als je een baan kwijtraakt. Dat is iedereen wel overkomen.
Ga vacatures zoeken! Erger dan deze baan kan het kennelijk niet worden.
En wellicht kun je ergens wel eerder beginnen en ben je van die 2 maanden af. Als je daar maar weg bent.
Pak jezelf bij elkaar vrouw! Met dit dramatische gedoe kom je er niet.
Ga vacatures zoeken! Erger dan deze baan kan het kennelijk niet worden.
En wellicht kun je ergens wel eerder beginnen en ben je van die 2 maanden af. Als je daar maar weg bent.
Pak jezelf bij elkaar vrouw! Met dit dramatische gedoe kom je er niet.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zondag 4 december 2016 om 20:43
Nou, ik vind je wel heel somber hoor!
Natuurlijk is het heel vervelend allemaal, maar misschien is het helemaal niet zo slecht om even te jobhoppen. Blijkbaar was je zelf ook niet tevreden in die baan. Je zal toch verschillende banen/werkgevers moeten uitproberen voordat je echt op je plek zit. Het kan wel dat je meteen de droombaan landt, maar meestal is het een proces van jaren, als het al gebeurd.
Waarom je jezelf een sukkel en een nietsnut vind/voelt, begrijp ik niet. Het is maar een baan hoor, en blijkbaar een baan die je zelf niet eens leuk vond.
Ik zit inmiddels in een goed betaalde baan, maar ik krijg voortdurend bakken shit, ellende en kritiek over me heen. Het is ook dikke stress en vreselijk veel werk. Als je ambitie hebt, dan is een slecht zelfbeeld echt een dikke no go. Sterker nog, als ik het zou zien bij een applicant, zou ik deze daarom niet aannemen. Want risico burn out en zo.
Je moet kritiek niet zo persoonlijk opvatten. Is het vaak namelijk niet. En als het het wel is, dan kan je daar soms ook wat van leren (professioneel gedrag e.d.) en soms is de persoon die kritiek levert gewoon niet aardig.
Ik heb in mijn eerste paar banen weleens moet huilen en zo, maar dat moet je dus echt niet doen. Je moet echt proberen de emoties thuis te laten. Zelfs al is de baas in kwestie echt lucifer himself, altijd vriendelijk en beleefd blijven. Dan krijg je in ieder geval nog een goede referentie.
Natuurlijk is het heel vervelend allemaal, maar misschien is het helemaal niet zo slecht om even te jobhoppen. Blijkbaar was je zelf ook niet tevreden in die baan. Je zal toch verschillende banen/werkgevers moeten uitproberen voordat je echt op je plek zit. Het kan wel dat je meteen de droombaan landt, maar meestal is het een proces van jaren, als het al gebeurd.
Waarom je jezelf een sukkel en een nietsnut vind/voelt, begrijp ik niet. Het is maar een baan hoor, en blijkbaar een baan die je zelf niet eens leuk vond.
Ik zit inmiddels in een goed betaalde baan, maar ik krijg voortdurend bakken shit, ellende en kritiek over me heen. Het is ook dikke stress en vreselijk veel werk. Als je ambitie hebt, dan is een slecht zelfbeeld echt een dikke no go. Sterker nog, als ik het zou zien bij een applicant, zou ik deze daarom niet aannemen. Want risico burn out en zo.
Je moet kritiek niet zo persoonlijk opvatten. Is het vaak namelijk niet. En als het het wel is, dan kan je daar soms ook wat van leren (professioneel gedrag e.d.) en soms is de persoon die kritiek levert gewoon niet aardig.
Ik heb in mijn eerste paar banen weleens moet huilen en zo, maar dat moet je dus echt niet doen. Je moet echt proberen de emoties thuis te laten. Zelfs al is de baas in kwestie echt lucifer himself, altijd vriendelijk en beleefd blijven. Dan krijg je in ieder geval nog een goede referentie.
zondag 4 december 2016 om 20:46
quote:yasmijn schreef op 04 december 2016 @ 20:37:
Je bent echt niet mislukt als je een baan kwijtraakt. Dat is iedereen wel overkomen.
Ga vacatures zoeken! Erger dan deze baan kan het kennelijk niet worden.
En wellicht kun je ergens wel eerder beginnen en ben je van die 2 maanden af. Als je daar maar weg bent.
Pak jezelf bij elkaar vrouw! Met dit dramatische gedoe kom je er niet.
Mee eens, maar het lukt me niet.
Het is niet zo dat ik elke dag zo rond loop, soms heb ik een opleving en kan ik de hele wereld aan.
Maar meestal lukt me dit niet. Ik ben zo somber, ik slaap liever de hele dag zodat ik alles kan ontvluchten
Ik ben ook letterlijk elke dag moe, die oplevingen houden maar kort stand.
Ik zie het gewoon niet meer zitten.
Ik rij elke dag 2 uur in de auto naar me werk en bedenk me regelmatig; wat als ik nou gewoon niet rem voor die vrachtwagen?
hoppsakee, alles snel opgelost
Je bent echt niet mislukt als je een baan kwijtraakt. Dat is iedereen wel overkomen.
Ga vacatures zoeken! Erger dan deze baan kan het kennelijk niet worden.
En wellicht kun je ergens wel eerder beginnen en ben je van die 2 maanden af. Als je daar maar weg bent.
Pak jezelf bij elkaar vrouw! Met dit dramatische gedoe kom je er niet.
Mee eens, maar het lukt me niet.
Het is niet zo dat ik elke dag zo rond loop, soms heb ik een opleving en kan ik de hele wereld aan.
Maar meestal lukt me dit niet. Ik ben zo somber, ik slaap liever de hele dag zodat ik alles kan ontvluchten
Ik ben ook letterlijk elke dag moe, die oplevingen houden maar kort stand.
Ik zie het gewoon niet meer zitten.
Ik rij elke dag 2 uur in de auto naar me werk en bedenk me regelmatig; wat als ik nou gewoon niet rem voor die vrachtwagen?
hoppsakee, alles snel opgelost
zondag 4 december 2016 om 20:48
quote:teletubbie1234 schreef op 04 december 2016 @ 20:46:
[...]
Mee eens, maar het lukt me niet.
Het is niet zo dat ik elke dag zo rond loop, soms heb ik een opleving en kan ik de hele wereld aan.
Maar meestal lukt me dit niet. Ik ben zo somber, ik slaap liever de hele dag zodat ik alles kan ontvluchten
Ik ben ook letterlijk elke dag moe, die oplevingen houden maar kort stand.
Ik zie het gewoon niet meer zitten.
Ik rij elke dag 2 uur in de auto naar me werk en bedenk me regelmatig; wat als ik nou gewoon niet rem voor die vrachtwagen?
hoppsakee, alles snel opgelost
Nou nou nou, dat is ook overdreven. En zulke dingen mag je hier niet zeggen.
Ga anders naar je huisarts. Dit soort gedachten zijn niet goed.
[...]
Mee eens, maar het lukt me niet.
Het is niet zo dat ik elke dag zo rond loop, soms heb ik een opleving en kan ik de hele wereld aan.
Maar meestal lukt me dit niet. Ik ben zo somber, ik slaap liever de hele dag zodat ik alles kan ontvluchten
Ik ben ook letterlijk elke dag moe, die oplevingen houden maar kort stand.
Ik zie het gewoon niet meer zitten.
Ik rij elke dag 2 uur in de auto naar me werk en bedenk me regelmatig; wat als ik nou gewoon niet rem voor die vrachtwagen?
hoppsakee, alles snel opgelost
Nou nou nou, dat is ook overdreven. En zulke dingen mag je hier niet zeggen.
Ga anders naar je huisarts. Dit soort gedachten zijn niet goed.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
zondag 4 december 2016 om 20:51
quote:LaNeerlandaise schreef op 04 december 2016 @ 20:43:
Nou, ik vind je wel heel somber hoor!
Natuurlijk is het heel vervelend allemaal, maar misschien is het helemaal niet zo slecht om even te jobhoppen. Blijkbaar was je zelf ook niet tevreden in die baan. Je zal toch verschillende banen/werkgevers moeten uitproberen voordat je echt op je plek zit. Het kan wel dat je meteen de droombaan landt, maar meestal is het een proces van jaren, als het al gebeurd.
Waarom je jezelf een sukkel en een nietsnut vind/voelt, begrijp ik niet. Het is maar een baan hoor, en blijkbaar een baan die je zelf niet eens leuk vond.
Ik zit inmiddels in een goed betaalde baan, maar ik krijg voortdurend bakken shit, ellende en kritiek over me heen. Het is ook dikke stress en vreselijk veel werk. Als je ambitie hebt, dan is een slecht zelfbeeld echt een dikke no go. Sterker nog, als ik het zou zien bij een applicant, zou ik deze daarom niet aannemen. Want risico burn out en zo.
Je moet kritiek niet zo persoonlijk opvatten. Is het vaak namelijk niet. En als het het wel is, dan kan je daar soms ook wat van leren (professioneel gedrag e.d.) en soms is de persoon die kritiek levert gewoon niet aardig.
Ik heb in mijn eerste paar banen weleens moet huilen en zo, maar dat moet je dus echt niet doen. Je moet echt proberen de emoties thuis te laten. Zelfs al is de baas in kwestie echt lucifer himself, altijd vriendelijk en beleefd blijven. Dan krijg je in ieder geval nog een goede referentie.
Jaaa! De steekwoorden die ik uit jouw verhaal haal zijn jobhoppen, ellende en kritiek, goedbetaald, burnout, huilen en je professionele houding.
Ik heb mee gekregen dat mijn houding meer dan professioneel is, de ellende en kritiek kan ik er even niet bij hebben. Juist omdat mijn baan zeker niet goed betaald is, en ik een stap terug heb moeten nemen vanwege het overstappen van baan.
Ik voel dat ik tegen een burnout aan zit.
Hoe krijg ik er nou weer zin in? Ik heb een mooie hbo opleiding maar ik overweeg nu om iets te doen met minder uren en onder mijn niveau
Nou, ik vind je wel heel somber hoor!
Natuurlijk is het heel vervelend allemaal, maar misschien is het helemaal niet zo slecht om even te jobhoppen. Blijkbaar was je zelf ook niet tevreden in die baan. Je zal toch verschillende banen/werkgevers moeten uitproberen voordat je echt op je plek zit. Het kan wel dat je meteen de droombaan landt, maar meestal is het een proces van jaren, als het al gebeurd.
Waarom je jezelf een sukkel en een nietsnut vind/voelt, begrijp ik niet. Het is maar een baan hoor, en blijkbaar een baan die je zelf niet eens leuk vond.
Ik zit inmiddels in een goed betaalde baan, maar ik krijg voortdurend bakken shit, ellende en kritiek over me heen. Het is ook dikke stress en vreselijk veel werk. Als je ambitie hebt, dan is een slecht zelfbeeld echt een dikke no go. Sterker nog, als ik het zou zien bij een applicant, zou ik deze daarom niet aannemen. Want risico burn out en zo.
Je moet kritiek niet zo persoonlijk opvatten. Is het vaak namelijk niet. En als het het wel is, dan kan je daar soms ook wat van leren (professioneel gedrag e.d.) en soms is de persoon die kritiek levert gewoon niet aardig.
Ik heb in mijn eerste paar banen weleens moet huilen en zo, maar dat moet je dus echt niet doen. Je moet echt proberen de emoties thuis te laten. Zelfs al is de baas in kwestie echt lucifer himself, altijd vriendelijk en beleefd blijven. Dan krijg je in ieder geval nog een goede referentie.
Jaaa! De steekwoorden die ik uit jouw verhaal haal zijn jobhoppen, ellende en kritiek, goedbetaald, burnout, huilen en je professionele houding.
Ik heb mee gekregen dat mijn houding meer dan professioneel is, de ellende en kritiek kan ik er even niet bij hebben. Juist omdat mijn baan zeker niet goed betaald is, en ik een stap terug heb moeten nemen vanwege het overstappen van baan.
Ik voel dat ik tegen een burnout aan zit.
Hoe krijg ik er nou weer zin in? Ik heb een mooie hbo opleiding maar ik overweeg nu om iets te doen met minder uren en onder mijn niveau
zondag 4 december 2016 om 20:53
quote:yasmijn schreef op 04 december 2016 @ 20:48:
[...]
Nou nou nou, dat is ook overdreven. En zulke dingen mag je hier niet zeggen.
Ga anders naar je huisarts. Dit soort gedachten zijn niet goed.
Nee dat weet ik ergens ook nog diep van binnen. Daarom zou ik het niet doen.
Bovendien zal mijn werkgever mij nu nooit meer geloven.
Typisch geval van bewust ziekte verzuim.
[...]
Nou nou nou, dat is ook overdreven. En zulke dingen mag je hier niet zeggen.
Ga anders naar je huisarts. Dit soort gedachten zijn niet goed.
Nee dat weet ik ergens ook nog diep van binnen. Daarom zou ik het niet doen.
Bovendien zal mijn werkgever mij nu nooit meer geloven.
Typisch geval van bewust ziekte verzuim.
zondag 4 december 2016 om 21:27
quote:teletubbie1234 schreef op 04 december 2016 @ 20:31:
[...]
Bedankt! Het viva forum is ook een hele fijn plek om dergelijke dingen te kunnen gebruiken als uitlaatklep.
Ik wou alleen dat ik mezelf weer terug vond na al dat gedoe op me werk.
Ik werk en nu een jaar maar ik ben mezelf echt verloren.
Ik wil zo graag weer de persoon zijn die haar schouders ophaalde en er om moest lachen.
Maar dat lukt me niet meer..
Ik snap je, ik heb dus in soortgelijke situatie gezeten. Twee maanden is lang, maar weet je, hoe tof zou het niet zijn als het je gewoon lukt om binnen die 2 maanden een baan te vinden? Stel je voor dat je geen WW hoeft aan te vragen, dat zou toch geweldig zijn? Dat je gewoon tegen je werkgever kan zeggen, 'doei, ik ben weg'?
Wat iemand anders ook al schreef, kritiek moet je niet persoonlijk opvatten en dit ontslag ook niet. Ik ben 5 maanden werkloos geweest, en ik heb 8 blogs geschreven over die periode (120 sollicitaties, iets van 15 gesprekken). Ik heb ze niet meer, computer is gecrashed maar de wanhoop spatte er soms gewoon vanaf.
Ga gewoon eens kijken wat voor vacatures er zijn, wellicht zie je direct al iets waar je op wilt reageren. Ook daar kun je energie van krijgen, enthousiasme... Ik snap best dat dit je heel zwaar valt en dat het je wellicht even te veel energie kost. Maar kijk gewoon eens rond. En post vooral in dit topic, want ik leef met je mee
[...]
Bedankt! Het viva forum is ook een hele fijn plek om dergelijke dingen te kunnen gebruiken als uitlaatklep.
Ik wou alleen dat ik mezelf weer terug vond na al dat gedoe op me werk.
Ik werk en nu een jaar maar ik ben mezelf echt verloren.
Ik wil zo graag weer de persoon zijn die haar schouders ophaalde en er om moest lachen.
Maar dat lukt me niet meer..
Ik snap je, ik heb dus in soortgelijke situatie gezeten. Twee maanden is lang, maar weet je, hoe tof zou het niet zijn als het je gewoon lukt om binnen die 2 maanden een baan te vinden? Stel je voor dat je geen WW hoeft aan te vragen, dat zou toch geweldig zijn? Dat je gewoon tegen je werkgever kan zeggen, 'doei, ik ben weg'?
Wat iemand anders ook al schreef, kritiek moet je niet persoonlijk opvatten en dit ontslag ook niet. Ik ben 5 maanden werkloos geweest, en ik heb 8 blogs geschreven over die periode (120 sollicitaties, iets van 15 gesprekken). Ik heb ze niet meer, computer is gecrashed maar de wanhoop spatte er soms gewoon vanaf.
Ga gewoon eens kijken wat voor vacatures er zijn, wellicht zie je direct al iets waar je op wilt reageren. Ook daar kun je energie van krijgen, enthousiasme... Ik snap best dat dit je heel zwaar valt en dat het je wellicht even te veel energie kost. Maar kijk gewoon eens rond. En post vooral in dit topic, want ik leef met je mee
zondag 4 december 2016 om 21:56
Hoe je er weer zin in krijgt.
Ik denk allereerst dat je moet kunnen accepteren dat werk soms leuk kan zijn, maar het vaak ook echt niet is. Een noodzakelijk kwaad, dat je wel kan gebruiken om jezelf op te werken tot een punt waar je meer keus hebt (met meer ervaring kan je meer eisen over het algemeen). Alles went.
Probeer op elke nieuwe baan in ieder geval een leuke collega te vinden met wie je zo nu en dan even kan lachen. Dat helpt.
Wees niet bang voor ontslag. Angst is geen gezonde werkomgeving voor jezelf. Doe gewoon je werk goed, en dan zie je wel.
Durf nee te zeggen en bewaak je grenzen. Neem niet meer werk aan dan je aankan en draai niet continue overuren.
Probeer niet jouw levensgeluk op te hangen aan een baan. Dat moet je uit andere dingen halen gewoon. Leuke partner, vrienden, hobbies, activiteiten. Als je moeite hebt rust te vinden na je werk, dan moet je iets gaan doen direct na je werk, zoals een sport/hobby/iets leuks. Je moet je werk niet meenemen naar huis, dat is niet goed voor je.
Het komt wel goed.
Ik denk allereerst dat je moet kunnen accepteren dat werk soms leuk kan zijn, maar het vaak ook echt niet is. Een noodzakelijk kwaad, dat je wel kan gebruiken om jezelf op te werken tot een punt waar je meer keus hebt (met meer ervaring kan je meer eisen over het algemeen). Alles went.
Probeer op elke nieuwe baan in ieder geval een leuke collega te vinden met wie je zo nu en dan even kan lachen. Dat helpt.
Wees niet bang voor ontslag. Angst is geen gezonde werkomgeving voor jezelf. Doe gewoon je werk goed, en dan zie je wel.
Durf nee te zeggen en bewaak je grenzen. Neem niet meer werk aan dan je aankan en draai niet continue overuren.
Probeer niet jouw levensgeluk op te hangen aan een baan. Dat moet je uit andere dingen halen gewoon. Leuke partner, vrienden, hobbies, activiteiten. Als je moeite hebt rust te vinden na je werk, dan moet je iets gaan doen direct na je werk, zoals een sport/hobby/iets leuks. Je moet je werk niet meenemen naar huis, dat is niet goed voor je.
Het komt wel goed.
zondag 4 december 2016 om 21:59
De paniek die je voelt samen met falen zijn logisch. Ik begrijp niet dat mensen hier reageren dat je niet moet zeuren...
Je hebt blijkbaar te lang niet naar je emoties geluisterd. Daarom geen besluiten gemaakt en nu wordt er voor je besloten.
Je mag je best hulpeloos voelen.
De komende tijd zal een tijd van 'erdoorheen slepen' zijn, maar ook keuzes maken. Waar word je blij van? Wat geeft je energie? Maar ook bekijken wat energie vreet en waarom.
Je staat op een kruispunt, kunt de keuzes maken welk pad je opgaat. Je gaat vooruit! En dat is heel wat!!
Je hebt blijkbaar te lang niet naar je emoties geluisterd. Daarom geen besluiten gemaakt en nu wordt er voor je besloten.
Je mag je best hulpeloos voelen.
De komende tijd zal een tijd van 'erdoorheen slepen' zijn, maar ook keuzes maken. Waar word je blij van? Wat geeft je energie? Maar ook bekijken wat energie vreet en waarom.
Je staat op een kruispunt, kunt de keuzes maken welk pad je opgaat. Je gaat vooruit! En dat is heel wat!!
Geniet van je eigen geluksmomenten
maandag 5 december 2016 om 00:00
quote:teletubbie1234 schreef op 04 december 2016 @ 20:31:
[...]
Bedankt! Het viva forum is ook een hele fijn plek om dergelijke dingen te kunnen gebruiken als uitlaatklep.
Ik wou alleen dat ik mezelf weer terug vond na al dat gedoe op me werk.
Ik werk en nu een jaar maar ik ben mezelf echt verloren.
Ik wil zo graag weer de persoon zijn die haar schouders ophaalde en er om moest lachen.
Maar dat lukt me niet meer..
Jezelf verloren schrijf je. Is het dan misschien niet beter dat je daar stopt? Er komt ongetwijfeld ists anders op je pad. Iets waar je jezelf weer door zal terug vinden.
[...]
Bedankt! Het viva forum is ook een hele fijn plek om dergelijke dingen te kunnen gebruiken als uitlaatklep.
Ik wou alleen dat ik mezelf weer terug vond na al dat gedoe op me werk.
Ik werk en nu een jaar maar ik ben mezelf echt verloren.
Ik wil zo graag weer de persoon zijn die haar schouders ophaalde en er om moest lachen.
Maar dat lukt me niet meer..
Jezelf verloren schrijf je. Is het dan misschien niet beter dat je daar stopt? Er komt ongetwijfeld ists anders op je pad. Iets waar je jezelf weer door zal terug vinden.
