Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
zondag 5 mei 2024 om 17:57
Ik ben heel erg moe, moet erg mijn best doen niet overspoelt te raken door de beelden die ik zie en wat ik op mijn lijf voel. Ik denk steeds dat het niet kan bestaan, maar het bestaat toch. En dan kijk ik en dan zie ik geen handen. Verwarrend. En het vreet energie.
Dus ik probeer ook maar te lachen, dan lijkt het nog wat. Maar manlief ziet het en ik voel me betrapt
Dus ik probeer ook maar te lachen, dan lijkt het nog wat. Maar manlief ziet het en ik voel me betrapt
zondag 5 mei 2024 om 22:52
zondag 5 mei 2024 om 23:21
Wat naar Bloem. Ik hoop dat je de nacht een beetje ok doorkomt.
Wat ik nog dacht, kan je met je man een teken of gebaar afspreken misschien? Of een praktische handeling (een kopje thee op een bepaalde plek neerzetten bv). Waardoor jij weet dat hij je ziet, dat hij ziet dat je het moeilijk hebt, dat hij er voor je is om je te steunen? Maar dat jij de regie hebt of je dat aan kan pakken, of het er uberhaubt mag zijn?
Ik kan me voorstellen dat het misschien toch helpt om je gezien te voelen, ookal mag je niets aannemen, voel je je alleen maar slecht of vies.
Wat ik nog dacht, kan je met je man een teken of gebaar afspreken misschien? Of een praktische handeling (een kopje thee op een bepaalde plek neerzetten bv). Waardoor jij weet dat hij je ziet, dat hij ziet dat je het moeilijk hebt, dat hij er voor je is om je te steunen? Maar dat jij de regie hebt of je dat aan kan pakken, of het er uberhaubt mag zijn?
Ik kan me voorstellen dat het misschien toch helpt om je gezien te voelen, ookal mag je niets aannemen, voel je je alleen maar slecht of vies.
maandag 6 mei 2024 om 11:37
Bloem, die herbelevingen klinken zo naar. Een nacht met pillen klinkt als een idee, je hebt ook energie nodig om hiermee om te kunnen gaan. Is er een plek in huis waar je je het meest prettig voelt? Een plek die alleen van jou is en waar je soms kunt gaan zitten/ liggen / wegkruipen?
Avo, dat klinkt als een heel emotionele maar toch fijne dag. Ik hoop dat je lekker geslapen hebt.
Hier zit ik met ouders waarvan ik niet weet wat ik er mee moet. Heb nu sinds kort geen contact, vanuit mij. Komt er op neer dat ze me vaak behandelen als lastig, eigenwijs, dwars als ik iets anders wil dan zij. Mijn boosheid en verdriet kunnen ze niet aan. Ik wil wel contact maar weet niet hoe.
Avo, dat klinkt als een heel emotionele maar toch fijne dag. Ik hoop dat je lekker geslapen hebt.
Hier zit ik met ouders waarvan ik niet weet wat ik er mee moet. Heb nu sinds kort geen contact, vanuit mij. Komt er op neer dat ze me vaak behandelen als lastig, eigenwijs, dwars als ik iets anders wil dan zij. Mijn boosheid en verdriet kunnen ze niet aan. Ik wil wel contact maar weet niet hoe.
maandag 6 mei 2024 om 13:44
Ik heb wel pillen voor de nacht Avo, maar ben er zuinig mee want als ze op zijn moet ik naar de huisarts voor nieuwe. Krijg geen automatisch herhaalrecept meer, eerder wel maar daar deed ik onhandige dingen mee. PB mag 
Maisnon, daar heb ik het wel met man over gehad en het staat ook in mijn signaleringsplan, maar het probleem is dat wanneer ik kom op een punt dat ik het nodig heb dan vind ik ook dat ik het niet verdien dus dan ga ik geen teken meer geven. We weten niet zo goed hoe dat op te nemen in het plan, want dan zou manlief elke dag bij mij moeten checken waar ik zit en dat wil ik niet. Ik belast hem al genoeg en wil ook gewoon nog een ‘normale’, beetje gelijkwaardige relatie houden. Uiteindelijk zal ik zelf om hulp moeten vragen als ik dat nodig heb.
Mepal, ik denk in mijn bed, onder de dekens. Ik probeer in mijn hoofd een veilige plek te creëren waar ik naartoe kan. Maar het frustreert, ook daar geldt dat als ik het nodig heb ik er niet naartoe mag. Of er niet op kom dat het kan.
Sorry voor deze klaagzang, jullie komen met allemaal goede ideeën en ik reageer alleen maar met: ja, maar…..
Mepal, respecteren je ouders jouw wens voor geen contact?
Maisnon, daar heb ik het wel met man over gehad en het staat ook in mijn signaleringsplan, maar het probleem is dat wanneer ik kom op een punt dat ik het nodig heb dan vind ik ook dat ik het niet verdien dus dan ga ik geen teken meer geven. We weten niet zo goed hoe dat op te nemen in het plan, want dan zou manlief elke dag bij mij moeten checken waar ik zit en dat wil ik niet. Ik belast hem al genoeg en wil ook gewoon nog een ‘normale’, beetje gelijkwaardige relatie houden. Uiteindelijk zal ik zelf om hulp moeten vragen als ik dat nodig heb.
Mepal, ik denk in mijn bed, onder de dekens. Ik probeer in mijn hoofd een veilige plek te creëren waar ik naartoe kan. Maar het frustreert, ook daar geldt dat als ik het nodig heb ik er niet naartoe mag. Of er niet op kom dat het kan.
Sorry voor deze klaagzang, jullie komen met allemaal goede ideeën en ik reageer alleen maar met: ja, maar…..
Mepal, respecteren je ouders jouw wens voor geen contact?
maandag 6 mei 2024 om 14:09
Wat een mooie tip eigenlijk Maisnon. Het zo klein maken. Misschien moet het voor jou nog wel wat kleiner Bloem. Iets waardoor je misschien niet het gevoel hebt dat het speciaal voor jou is, en je het dus niet zou verdienen, maar dat het wat minder verbonden is daaraan. Weet zo ook even niet wat. En geen idee of het helpend is hoor, maar dacht er zo aan.
maandag 6 mei 2024 om 16:40
Ik snap wat je zegt Bloem, en het gevoel hebben dat je het niet verdient maakt het natuurlijk heel lastig om steun toe te laten.
Maar ik bedoelde het eigenlijk andersom, omdat ik snap dat het dan niet meer lukt om hulp te vragen.
Als ik je goed begrijp ziet man wel dat je het moeilijk hebt, zou hij willen helpen maar is dat voor jou op die momenten te moeilijk. Zou je dan kunnen afspreken dat man, zonder dat jij op zo'n moment iets hoeft te vragen of hoeft te zeggen, iets kan doen waardoor jij weet dat hij je 'ziet'. Bv iets concreets als een kopje thee maken met je favoriete smaak, een extra koekje neerleggen, je favoriete muziek opzetten, oid. Jij hoeft niets te vragen, hij kan toch laten zien dat hij er voor je is en er open voor staat als je wel iets meer van hem zou willen. Misschien voel jij je dan toch een beetje gezien, zonder dat je iets hoeft te vragen. En heeft hij iets om te laten zien dat hij door heeft dat het niet ok gaat. Maar misschien is dat ook nog te moeilijk en te groot, negeer deze suggestie dan vooral!
Maar ik bedoelde het eigenlijk andersom, omdat ik snap dat het dan niet meer lukt om hulp te vragen.
Als ik je goed begrijp ziet man wel dat je het moeilijk hebt, zou hij willen helpen maar is dat voor jou op die momenten te moeilijk. Zou je dan kunnen afspreken dat man, zonder dat jij op zo'n moment iets hoeft te vragen of hoeft te zeggen, iets kan doen waardoor jij weet dat hij je 'ziet'. Bv iets concreets als een kopje thee maken met je favoriete smaak, een extra koekje neerleggen, je favoriete muziek opzetten, oid. Jij hoeft niets te vragen, hij kan toch laten zien dat hij er voor je is en er open voor staat als je wel iets meer van hem zou willen. Misschien voel jij je dan toch een beetje gezien, zonder dat je iets hoeft te vragen. En heeft hij iets om te laten zien dat hij door heeft dat het niet ok gaat. Maar misschien is dat ook nog te moeilijk en te groot, negeer deze suggestie dan vooral!
maandag 6 mei 2024 om 19:24
Man zou dat zeker wel willen Maisnon, maar als ik op dat punt ben dan laat ik het meestal niet zien. Ik heb al zo jong geleerd dat het beter is om geen emoties te laten zien, dat het veiliger is om onzichtbaar te zijn. Dus ik speel ook veel toneel en hoop dan dat man het niet opmerkt. Het is voor hem anders ook niet vol te houden. We hebben ook gewoon een gezin wat we samen moeten draaien. Ik kan dan best goed een masker op zetten, een functionerend deel op de voorgrond zetten, waardoor het niet zo opvalt hoe ik me van binnen voel (hoop ik). Alleen als ik echt in de war begin te raken, schrik van elk geluid en aanraking, dan schiet het masker tekort.
dinsdag 7 mei 2024 om 12:59
dinsdag 7 mei 2024 om 15:20
Soms is dat gewoon niet mogelijk, Mepal. In mijn familie hetzelfde. Ik mag er zijn als ik me klein maak en me niet uitspreek - over vroeger. Dat deed ik toch, en mij is de rug toegekeerd, collectief. Nu geen contact meer. En het is beter ook. Elk contact wat er was, was triggerend. Mij zien zal nooit gebeuren. Dat kunnen ze niet. Eigenlijk lopen ze zelf ook weg voor de ongemakkelijke waarheid over vroeger. Een zwart schaap aanwijzen is dan 'gemakkelijker', dan hoeven ze niet naar zichzelf te kijken. Ik heb het opgegeven met ze. (Niet dat het geen pijn doet... maar ik omring me liever met mensen die wél respect en empathie kunnen tonen.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 7 mei 2024 om 21:48
Ik vind het ook heel knap van jullie, het is heel pijnlijk als je in contact met je familie jezelf niet mag zijn. De keuze om het contact te verbreken is heel complex maar uiteindelijk zo belangrijk om voor jezelf te kiezen.
Ik heb mezelf net een dubbele dosis pillen gegund, dus ik hoop zo uit te checken
Ik heb mezelf net een dubbele dosis pillen gegund, dus ik hoop zo uit te checken
donderdag 9 mei 2024 om 08:58
Het voelt alsof ik kom inbreken hier, maar ik moet wat kwijt en ik denk dat dat hier kan. Mijn vriend is op dit moment bezig met ambulant afkicken van wiet (ik doe met hem mee). We rookten allebei niet veel, samen max 1 puur jointje per avond, maar het was wel een gewoonte. Het is nu 1,5 week bezig en hij heeft het zwaar. Niet eens het meest met het niet kunnen blowen, maar met zichzelf. ADHD zit in de familie en vermoeden is dat hij het ook heeft. Daarnaast veel complexe trauma uit zijn verleden, waar hij weinig last van leek te hebben.
Hij zit zichzelf zo in de weg. Zo verschrikkelijk onrustig. Er is nog een grote positieve verandering gaande in ons leven en ondanks of mede door zijn onrust kan hij zich niet goed focussen hierop. Hij is vaak boos op zichzelf, onzeker tegenover mij en over zijn gedachten en gedragingen. Hij heeft nu 2 keer verschrikkelijke nachtmerries gehad. De andere nachten sliep hij zo slecht dat hij niet heeft gedroomd. Het doet mij pijn om hem te zien vermijden. Zo was hij eerst niet. Ik snap het helemaal, echt. Maar hem een muur zien optrekken maakt me verdrietig. Hij kan de emoties gewoon niet aan. Stom ook, de therapie die hij krijgt begint pas een maand later dan het begin van het afkicken. Dus afgezien van die ambulante oppervlakkige zorg begint zijn echte therapie pas over een tijdje. Ik wil hem helpen, maar weet niet hoe. Het is wachten tot de therapie...
Hij zit zichzelf zo in de weg. Zo verschrikkelijk onrustig. Er is nog een grote positieve verandering gaande in ons leven en ondanks of mede door zijn onrust kan hij zich niet goed focussen hierop. Hij is vaak boos op zichzelf, onzeker tegenover mij en over zijn gedachten en gedragingen. Hij heeft nu 2 keer verschrikkelijke nachtmerries gehad. De andere nachten sliep hij zo slecht dat hij niet heeft gedroomd. Het doet mij pijn om hem te zien vermijden. Zo was hij eerst niet. Ik snap het helemaal, echt. Maar hem een muur zien optrekken maakt me verdrietig. Hij kan de emoties gewoon niet aan. Stom ook, de therapie die hij krijgt begint pas een maand later dan het begin van het afkicken. Dus afgezien van die ambulante oppervlakkige zorg begint zijn echte therapie pas over een tijdje. Ik wil hem helpen, maar weet niet hoe. Het is wachten tot de therapie...
donderdag 9 mei 2024 om 16:05
Ik merk dat het heel lastig vind om de grens van iets niet willen en eigenwijs zijn twee bepalen. Dacht als je volwassen bent dat je veel mocht. Maar word nu best vaak door familie aangesproken dat ik niet eigenwijs moet zijn. Ik heb toch iets te willen over mijn eigen leven.
Weet nog goed dat mijn oma's dit ook hadden en dat de verpleegsters dan dit ook wilde corrigeren.
Snelle sprong komt dan weer uit bij waarom ik leef. Als je al zoveel moet en iets anders wil en dan nog aangesproken worden erop. Bah, het hoeft echt niet meer hoor.
Weet nog goed dat mijn oma's dit ook hadden en dat de verpleegsters dan dit ook wilde corrigeren.
Snelle sprong komt dan weer uit bij waarom ik leef. Als je al zoveel moet en iets anders wil en dan nog aangesproken worden erop. Bah, het hoeft echt niet meer hoor.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
