Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
dinsdag 4 juni 2024 om 17:42
Gaat nog steeds op en af hier. Vanmiddag kwam mijn nicht langs met wen reep chocolade en een plantje. Ik helemaal emotioneel natuurlijk om het eerste cadeautje. En toen ze liet merken verbaasd te zijn voelde ik mij best kut. Niet eens zo zeer omdat ik geen contacten heb. Maar wel dat het bij veel bedrijven gebruikelijk is om een kleinigheidje te geven. Ik zal het wel niet waard zijn.
De laatste middagen slaap ik weer. Weet dat ik ritme moet houden. Maar ben kapot. Probeer los te laten maar blijf maar malen. Het hoeft niet meer zo. Maarja zal wel moeten. Kan moeilijk uit het leven stappen.
De laatste middagen slaap ik weer. Weet dat ik ritme moet houden. Maar ben kapot. Probeer los te laten maar blijf maar malen. Het hoeft niet meer zo. Maarja zal wel moeten. Kan moeilijk uit het leven stappen.
donderdag 6 juni 2024 om 08:02
Team coach hier, je hoeft niet elke keer de diepte in. Misschien kan dat ook wel niet. Ik vind dat wel lastig hoor, want als ik niet de diepte in ga kan ik net zo goed niet naar therapie en verdoe ik alleen maar ieders tijd. Ben nu ook onderweg naar therapie met het voornemen wel de diepte in te gaan. Dus ik zeg wel team coach, maar practice what you preach is hier niet echt aan de orde.
Ik heb echt geen energie om te stuiteren Avo, dus ik vind het knap van jou! Ik word wel heel blij van het weer. Droog, regelmatig zon en niet te warm.
Knuffels voor wie wil
Ik heb echt geen energie om te stuiteren Avo, dus ik vind het knap van jou! Ik word wel heel blij van het weer. Droog, regelmatig zon en niet te warm.
Knuffels voor wie wil
donderdag 6 juni 2024 om 16:43
Ik ben ook team coach, maar ik ben het er niet mee eens dat als je de diepte niet ingaat je je eigen (en andermans) tijd verdoet.
Door wel te gaan werk je wel aan de verbinding, het gevoel van er mogen zijn, van je vertrouwd voelen met de ander. Dat kan op andere momenten juist weer zorgen dat het makkelijker wordt om de diepte in te gaan. Tegelijkertijd is het ook een moment waarop je oefent met het aangeven van een grens, luistert en handelt naar je eigen gevoel en behoeften. En misschien ook wel oefent met lief mogen zijn voor jezelf, compassie te hebben, niet 'perfect' te hoeven zijn.
Dus, zeker geen tijd die je verspilt!
Door wel te gaan werk je wel aan de verbinding, het gevoel van er mogen zijn, van je vertrouwd voelen met de ander. Dat kan op andere momenten juist weer zorgen dat het makkelijker wordt om de diepte in te gaan. Tegelijkertijd is het ook een moment waarop je oefent met het aangeven van een grens, luistert en handelt naar je eigen gevoel en behoeften. En misschien ook wel oefent met lief mogen zijn voor jezelf, compassie te hebben, niet 'perfect' te hoeven zijn.
Dus, zeker geen tijd die je verspilt!
zondag 9 juni 2024 om 09:50
Mooi gezegd Maisnon.
*valt weer even binnen*
Toch vind ik het moeilijk. Toen ik in therapie zat, vond ik het heel lastig om tot de kern te komen. Ik wist eerst ook niet wat die was, op een gegeven moment wel. Maar echt diep erin kwam ik zelden. Want hoe? Volgens psych ging ik veel te snel als ik iets vertelde. Ze moest me vaak afremmen en mijn verhaal onderbreken en stelde dan vragen als 'hoe was dat voor jou?' en 'wat voelde je daarbij?.' Heel moeilijk te beantwoorden want vaak had ik gewoon geen idee en wilde ik gewoon mijn verhaal afmaken. Dan zat ik in de feiten en moest ik ineens gaan voelen. Sorry, maar dat gaat niet samen hoor!
Op een gegeven moment zei psych steeds dat het ook een keuze was om dingen niet aan te willen pakken. Dat het ook goed was om iets te doen zoals ik het al deed. Het leek een beetje haar conclusie, omdat ik 'blijkbaar' niet naar het gevoel toe kon. Ik kreeg de indruk dat zij dat als 'niet willen' zag, terwijl ik elke dag last had van mijn klachten. Zeg me dan hoe ik dat kan doen, maar in mentalization based therapy was iemand op zo'n manier helpen niet de bedoeling. Dus bleef ik maar aanmodderen en vooral mijn eigen tijd verspillen. Eind van het liedje was dat ik me op een gegeven moment niet meer serieus genomen voelde. En uiteindelijk daar ook gestopt ben.
Het was niet de juiste therapie(vorm) voor mij. Het type niet en het praten niet. En ook jammer dat het team daar, toen ik eindelijk durfde aan te geven dat het me niet ging helpen, niet verder dan het hokje 'persoonlijkheids- of ontwikkelingsproblematiek kon denken. Terwijl ik een paar keer over het trauma gepraat heb (ook diep, met huilen enzo) en ook meerdere keren heb gezegd dat ik dacht dat mijn klachten in die periode ontstaan zijn.
Sorry voor de lap tekst weer
Ik sloeg even aan op het stukje van Maisnon dat je niet niemands tijd verdoet als je niet de diepte ingaat tijdens therapie. Ik heb dat dus anders ervaren, maar mijn therapie was ook niet passend voor mij. Ik denk dat als je zoals jullie Avo en Bloem (en anderen hier in het topic) wél bij een goede psych of coach bent je zeker niet altijd naar de kern hoeft en dat diegene je dan nog steeds serieus neemt. Ik denk dat het juist heel normaal is dat het moeilijk is om over de 'diepe' dingen en gevoelens te praten (überhaupt praten over gevoelens) en dat dat niet altijd gaat of lukt. Eens met Maisnon dat je dan niet 'beter niet' kunt gaan, want je werkt wel aan een stukje vertrouwen dat psych/coach je ook serieus neemt als het bij oppervlakkige onderwerpen blijft.
*valt weer even binnen*
Toch vind ik het moeilijk. Toen ik in therapie zat, vond ik het heel lastig om tot de kern te komen. Ik wist eerst ook niet wat die was, op een gegeven moment wel. Maar echt diep erin kwam ik zelden. Want hoe? Volgens psych ging ik veel te snel als ik iets vertelde. Ze moest me vaak afremmen en mijn verhaal onderbreken en stelde dan vragen als 'hoe was dat voor jou?' en 'wat voelde je daarbij?.' Heel moeilijk te beantwoorden want vaak had ik gewoon geen idee en wilde ik gewoon mijn verhaal afmaken. Dan zat ik in de feiten en moest ik ineens gaan voelen. Sorry, maar dat gaat niet samen hoor!
Op een gegeven moment zei psych steeds dat het ook een keuze was om dingen niet aan te willen pakken. Dat het ook goed was om iets te doen zoals ik het al deed. Het leek een beetje haar conclusie, omdat ik 'blijkbaar' niet naar het gevoel toe kon. Ik kreeg de indruk dat zij dat als 'niet willen' zag, terwijl ik elke dag last had van mijn klachten. Zeg me dan hoe ik dat kan doen, maar in mentalization based therapy was iemand op zo'n manier helpen niet de bedoeling. Dus bleef ik maar aanmodderen en vooral mijn eigen tijd verspillen. Eind van het liedje was dat ik me op een gegeven moment niet meer serieus genomen voelde. En uiteindelijk daar ook gestopt ben.
Het was niet de juiste therapie(vorm) voor mij. Het type niet en het praten niet. En ook jammer dat het team daar, toen ik eindelijk durfde aan te geven dat het me niet ging helpen, niet verder dan het hokje 'persoonlijkheids- of ontwikkelingsproblematiek kon denken. Terwijl ik een paar keer over het trauma gepraat heb (ook diep, met huilen enzo) en ook meerdere keren heb gezegd dat ik dacht dat mijn klachten in die periode ontstaan zijn.
Sorry voor de lap tekst weer
Ik sloeg even aan op het stukje van Maisnon dat je niet niemands tijd verdoet als je niet de diepte ingaat tijdens therapie. Ik heb dat dus anders ervaren, maar mijn therapie was ook niet passend voor mij. Ik denk dat als je zoals jullie Avo en Bloem (en anderen hier in het topic) wél bij een goede psych of coach bent je zeker niet altijd naar de kern hoeft en dat diegene je dan nog steeds serieus neemt. Ik denk dat het juist heel normaal is dat het moeilijk is om over de 'diepe' dingen en gevoelens te praten (überhaupt praten over gevoelens) en dat dat niet altijd gaat of lukt. Eens met Maisnon dat je dan niet 'beter niet' kunt gaan, want je werkt wel aan een stukje vertrouwen dat psych/coach je ook serieus neemt als het bij oppervlakkige onderwerpen blijft.
imaginary_diva wijzigde dit bericht op 09-06-2024 13:24
Reden: Typfoutjes en kleine aanvulling
Reden: Typfoutjes en kleine aanvulling
2.25% gewijzigd
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
zondag 9 juni 2024 om 10:00
Even kort.
Het gaat hier weer wat beter. Ik heb op meer plekken meer het gevoel dat ik er mag zijn.
Op werk vast contract aangeboden gekregen, wat aan de ene kant voelt als een stukje waardering, maar aan de andere kant ook heel onpersoonlijk omdat ik het via de mail vernomen heb. Ik moet nog tekenen, maar wil eerst een gesprek, omdat ik graag een paar dingen wil aangeven en eigenlijk ook omhoog wil qua salaris. Moet daar echt zelf achteraan komende week. Spannend.
Verder nog te vaak te moe, maar ik werk en probeer leuke dingen te doen en dat lukt best goed.
Het gaat hier weer wat beter. Ik heb op meer plekken meer het gevoel dat ik er mag zijn.
Op werk vast contract aangeboden gekregen, wat aan de ene kant voelt als een stukje waardering, maar aan de andere kant ook heel onpersoonlijk omdat ik het via de mail vernomen heb. Ik moet nog tekenen, maar wil eerst een gesprek, omdat ik graag een paar dingen wil aangeven en eigenlijk ook omhoog wil qua salaris. Moet daar echt zelf achteraan komende week. Spannend.
Verder nog te vaak te moe, maar ik werk en probeer leuke dingen te doen en dat lukt best goed.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
zondag 9 juni 2024 om 13:14
Diva, wat naar dat je het zo ervaren hebt, dat je niet op je plek zat en ze je ook niet geholpen hebben om een plek te vinden die wel passend was. Helaas is mijn ervaring dat de ggz soms zo gespecialiseerd is geworden dat ze niet altijd meer buiten hun eigen stukje kunnen kijken.
Wat je in je laatste alinea schreef is inderdaad wat ik bedoelde. Als je een fijne plek hebt, als het je (soms) lukt om een stukje van jezelf te laten zien, dan is het helemaal niet erg als soms dat wat het moeilijkste is niet besproken wordt. Dan werkt je, door er gewoon te zijn, aan andere dingen. Maar als je de connectie helemaal niet voelt in therapie, als je dat stukje van jezelf nooit kan of durft te laten zien en ook niet het idee hebt dat je daar naar toe aan het groeien bent, dan is de vraag of het wel de juiste plek is, of de juiste tijd voor dit soort therapie.
Wat je in je laatste alinea schreef is inderdaad wat ik bedoelde. Als je een fijne plek hebt, als het je (soms) lukt om een stukje van jezelf te laten zien, dan is het helemaal niet erg als soms dat wat het moeilijkste is niet besproken wordt. Dan werkt je, door er gewoon te zijn, aan andere dingen. Maar als je de connectie helemaal niet voelt in therapie, als je dat stukje van jezelf nooit kan of durft te laten zien en ook niet het idee hebt dat je daar naar toe aan het groeien bent, dan is de vraag of het wel de juiste plek is, of de juiste tijd voor dit soort therapie.
zondag 9 juni 2024 om 20:34
ID, het klinkt alsof die psych er al vanuit gaat dat je het kan: voelen wat er in je eigen lijf & geest aan de hand is. Het probleem daarbij is dat dat dus geen reet helpt als je niet weet hoe je dat moet doen, dat voelen.
Ik heb dat zelf echt moeten leren: Wat merk ik op en wat betekent dat? In het begin zat ik eindeloos te puzzelen. Ik wist het gewoon niet. En pas als je dat weet kan je gaan mentaliseren.
Ik heb veel gehad aan lichaamsgerichte therapie. Met name omdat ik dan met mijn hoofd niet om de hete brij heen kon blijven kletsen.
Ik zat pas voor iets anders bij zo'n cognitieve mevrouw. Dus ik wat vertellen over hoe het bij mij werkt. Zegt ze: goh, zo ziet het er niet uit en nog een bla bla verhaal. Dus ik meteen denken dat ik het wel verkeerd verteld zou hebben. Toen ik thuis kwam dacht ik ineens: nee joh, dat mens let zelf niet goed op. Ik heb het haar notabene verteld, emoties benoemd en zelfs emoties laten zien. Wat een opluchting, meteen besloten dat ik daar niet meer heen hoef. Had ik een paar jaar geleden weken over gedaan. Dus al met al leer ik blijkbaar wel wat
Ik heb dat zelf echt moeten leren: Wat merk ik op en wat betekent dat? In het begin zat ik eindeloos te puzzelen. Ik wist het gewoon niet. En pas als je dat weet kan je gaan mentaliseren.
Ik heb veel gehad aan lichaamsgerichte therapie. Met name omdat ik dan met mijn hoofd niet om de hete brij heen kon blijven kletsen.
Ik zat pas voor iets anders bij zo'n cognitieve mevrouw. Dus ik wat vertellen over hoe het bij mij werkt. Zegt ze: goh, zo ziet het er niet uit en nog een bla bla verhaal. Dus ik meteen denken dat ik het wel verkeerd verteld zou hebben. Toen ik thuis kwam dacht ik ineens: nee joh, dat mens let zelf niet goed op. Ik heb het haar notabene verteld, emoties benoemd en zelfs emoties laten zien. Wat een opluchting, meteen besloten dat ik daar niet meer heen hoef. Had ik een paar jaar geleden weken over gedaan. Dus al met al leer ik blijkbaar wel wat
zondag 9 juni 2024 om 22:39
Klinkt niet raar Avo. Herkenbaar wat je schrijft ook over ‘eerste’ therapie-ervaringen. Ik zie nu ook dat ik te jong was, helemaal niet kon voldoen aan wat nodig was voor therapie en was inderdaad nog lang niet veilig, maar dat werd niet gezien,
Hoop dat he vannacht rustiger/fijner slaapt!
Hoop dat he vannacht rustiger/fijner slaapt!
Forever is a hell of a long time
zondag 9 juni 2024 om 23:43
Ik hoop dat meer openheid ook heeft gezorgd voor meer kennis en dat dat wel iets doet in therapieland, maar of er echt heel veel anders is weet ik niet. Wel anders, maar niet cliëntgerichter denk ik. Doordat iedereen ook moet werken met codes en dat het afhankelijk is van diagnoses welke therapie wel/niet vergoed wordt en hoe lang is er denk ik nog wel meer onduidelijkheid dan ‘in onze tijd’. Als ik nu weer 16 zou zijn en hetzelfde gedrag zou vertonen als toen was er denk ik geen passende diagnose gekomen en daarmee al helemaal geen behandeling.
Doe dat met he hoofd tegen de muur bonken maar niet. Het lost vermoedelijk niets op en levert ook nog hoofdpijn en een lelijke bult op. Hier ook geen rust, maar wel besloten naar bed te gaan, hopelijk toch een soort uit te rusten. Komende dagen lange dagen buitenshuis en pas woensdagmiddag coaching. Dat duurt nog erg lang.
Doe dat met he hoofd tegen de muur bonken maar niet. Het lost vermoedelijk niets op en levert ook nog hoofdpijn en een lelijke bult op. Hier ook geen rust, maar wel besloten naar bed te gaan, hopelijk toch een soort uit te rusten. Komende dagen lange dagen buitenshuis en pas woensdagmiddag coaching. Dat duurt nog erg lang.
Forever is a hell of a long time
maandag 10 juni 2024 om 01:44
Ik snap ergens ook wel dat psych mij niet helemaal kon volgen. Ik kwam daar voor een autismeonderzoek, maar kreeg uiteindelijk therapie gericht op mentaliseren omdat ze dachten dat de klachten voortkwamen uit de persoonlijkheid. Ik merkte al snel dat het praten me niet hielp, heb dat ook aangegeven bij de eerste evaluatie, maar ze gingen gewoon op de oude voet verder. Na zo'n 3 jaar ! ben ik daar gestopt en toen wilden ze wel opeens een autismeonderzoek opstarten omdat ze niet begrepen waarom die mbt mij niet hielp. Ik was zelf toen al zover dat ik dacht dat ik het meer in de richting van trauma moest zoeken, dus heb ervoor bedankt.
Voor mij geen cognitieve therapie meer. Ben er wel achter dat alleen praten me niet gaat helpen. 'Vertel eens iets over het pesten?' Ik ben dan echt zo klaar, heb dat daar ook verteld, maar het werd steeds hetzelfde riedeltje. Ik doe nu een cursus intuïtief schilderen en ik zei vandaag nog tegen man dat ik daar al meer aan heb gehad dan 3 jaar praten bij de ggz. Ik kom mezelf daar iedere les tegen: doe ik het wel goed, Oh, mijn werk is wéér heel anders dan dat van de rest, hoe ga ik beginnen, hoe moet ik verder. Soms vind ik het zo lelijk dat ik het wil verscheuren. Maar ik vind altijd een manier om ermee door te gaan en het wordt altijd wat. Een (vaak moelijke) hobby die tevens voelt als creatieve therapie.
Nu slapen. Drukke week voor de boeg met veel dingen waarvoor ik uit m'n comfortzone moet komen. Dus kijk er niet echt naar uit. Gelukkig morgenmiddag pas werken.
Ik hoop dat jullie vannacht een goede nacht hebben!
Voor mij geen cognitieve therapie meer. Ben er wel achter dat alleen praten me niet gaat helpen. 'Vertel eens iets over het pesten?' Ik ben dan echt zo klaar, heb dat daar ook verteld, maar het werd steeds hetzelfde riedeltje. Ik doe nu een cursus intuïtief schilderen en ik zei vandaag nog tegen man dat ik daar al meer aan heb gehad dan 3 jaar praten bij de ggz. Ik kom mezelf daar iedere les tegen: doe ik het wel goed, Oh, mijn werk is wéér heel anders dan dat van de rest, hoe ga ik beginnen, hoe moet ik verder. Soms vind ik het zo lelijk dat ik het wil verscheuren. Maar ik vind altijd een manier om ermee door te gaan en het wordt altijd wat. Een (vaak moelijke) hobby die tevens voelt als creatieve therapie.
Nu slapen. Drukke week voor de boeg met veel dingen waarvoor ik uit m'n comfortzone moet komen. Dus kijk er niet echt naar uit. Gelukkig morgenmiddag pas werken.
Ik hoop dat jullie vannacht een goede nacht hebben!
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
maandag 10 juni 2024 om 08:10
Bij mijn eerste keer psych (lang geleden) had ik trouwens ook zoiets bedenk ik me nu. Ik had voortdurend het idee dat ik de therapeut moest troosten en op haar gemak stellen ipv omgekeerd. Ze kwam ook met dingen die ik ook wel zelf kon bedenken. Alleen: ik kon het wel bedenken maar niet voelen. Dus ik ging daar de brave cliënt uithangen.
Misschien was ik er niet aan toe. Ik zat heel erg op slot. Maar als ik nu terugkijk kon ze me niet zien. Niet zien wat ik nodig had. Hoe moeilijk ik het had en hoe eenzaam ik toen was.
Mijn therapeut nu doet het anders. Ze heeft veel tijd besteed aan een vertrouwensband. Ze heeft me geholpen hoe ik kon voelen. En mezelf beter kan reguleren. Ze is aanwezig en kan me zien. Ook als ik bozig of moeilijk doe. En ze heeft duidelijke grenzen - ze kan veel hebben maar ik weet dat ze me stopt als het nodig is.
Vannacht heel beroerd geslapen. Van de week een incident op mijn werk wat precies slaat op oude pijn. Ik heb wel paniek maar die is nu wel kleiner dan 2-3 jaar geleden. Maar het blijft een rotgevoel.
@ ID, ik lees je als "ik doe heel erg mijn best de ander te begrijpen, ikzelf kom later wel". Het mag ook omgekeerd: eerst jezelf begrijpen en dan de ander.
Misschien is het projectie hoor: ik ben nu zelf bezig dit te leren. Want als ik de ander eerst ga begrijpen ben ik vooral aan het pleasen kom ik nu achter.
Misschien was ik er niet aan toe. Ik zat heel erg op slot. Maar als ik nu terugkijk kon ze me niet zien. Niet zien wat ik nodig had. Hoe moeilijk ik het had en hoe eenzaam ik toen was.
Mijn therapeut nu doet het anders. Ze heeft veel tijd besteed aan een vertrouwensband. Ze heeft me geholpen hoe ik kon voelen. En mezelf beter kan reguleren. Ze is aanwezig en kan me zien. Ook als ik bozig of moeilijk doe. En ze heeft duidelijke grenzen - ze kan veel hebben maar ik weet dat ze me stopt als het nodig is.
Vannacht heel beroerd geslapen. Van de week een incident op mijn werk wat precies slaat op oude pijn. Ik heb wel paniek maar die is nu wel kleiner dan 2-3 jaar geleden. Maar het blijft een rotgevoel.
@ ID, ik lees je als "ik doe heel erg mijn best de ander te begrijpen, ikzelf kom later wel". Het mag ook omgekeerd: eerst jezelf begrijpen en dan de ander.
Misschien is het projectie hoor: ik ben nu zelf bezig dit te leren. Want als ik de ander eerst ga begrijpen ben ik vooral aan het pleasen kom ik nu achter.
maandag 10 juni 2024 om 21:18
Mepal, dat klinkt fijn, hoe je therapeut nu werkt. Die band is zo ontzettend belangrijk volgens mij.
ID: fijn dat je zoveel hebt aan het schilderen.
Wat dat betreft is lichaamsgericht ook echt fantastisch. Voelen door te doen, ermee geconfronteerd te worden wat in je lijf zit opgeslagen.
.
ID: fijn dat je zoveel hebt aan het schilderen.
Wat dat betreft is lichaamsgericht ook echt fantastisch. Voelen door te doen, ermee geconfronteerd te worden wat in je lijf zit opgeslagen.
.
anoniem_671df2f98900a wijzigde dit bericht op 16-06-2024 22:17
78.25% gewijzigd
maandag 10 juni 2024 om 22:44
Avo, Ja die band is inderdaad belangrijk. Dat kostte echt behoorlijk wat tijd.
Ik denk dat jij met coach een fijn iemand hebt. Met wie je nu aan dat vertrouwen werkt. Want hoe moeilijk is het om te vertrouwen als dat vaak is beschaamd? En zoals je over haar spreekt kent zij haar grenzen heel erg goed. Dat gaat jou hopelijk ook veiligheid geven.
Is druk zijn je mechanisme om jezelf af te leiden? Van de onrust, moeilijkheid en spanning? Al die lichamelijke signalen krijg je niet voor niets. Maar als het je helpt om overeind te blijven is het nu nodig.
Dat patroon doe je niet bewust. Dat zijn handelingen die je jezelf hebt aangeleerd om je te handhaven. Het kan heel erg helpen om dat mini stapje voor ministapje te leren kennen en voelen. Zodat je mini stapje voor mini stapje kan voelen wat overleving is en wat je zelf wil.
En lekker blijven ratelen
Ik denk dat jij met coach een fijn iemand hebt. Met wie je nu aan dat vertrouwen werkt. Want hoe moeilijk is het om te vertrouwen als dat vaak is beschaamd? En zoals je over haar spreekt kent zij haar grenzen heel erg goed. Dat gaat jou hopelijk ook veiligheid geven.
Is druk zijn je mechanisme om jezelf af te leiden? Van de onrust, moeilijkheid en spanning? Al die lichamelijke signalen krijg je niet voor niets. Maar als het je helpt om overeind te blijven is het nu nodig.
Dat patroon doe je niet bewust. Dat zijn handelingen die je jezelf hebt aangeleerd om je te handhaven. Het kan heel erg helpen om dat mini stapje voor ministapje te leren kennen en voelen. Zodat je mini stapje voor mini stapje kan voelen wat overleving is en wat je zelf wil.
En lekker blijven ratelen
dinsdag 11 juni 2024 om 19:16
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
