Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
maandag 20 mei 2024 om 11:52
Torvi, dat doorzetten, doorzetten, doorzetten, op m'n tandvlees, dat doe ik dus ook al 15 jr. Iedere keer toch maar dit afmaken, want zonde, toch maar dat nog proberen, want misschien gaat 't daar/dan beter. Het kost enorm veel idd. Het sloopt je. Bij jou dus zodanig dat 't onherstelbaar is. Ik heb ook al 2x eerder met burnout/depressie thuis gezeten in de tussentijd maar nooit tijd genomen voor herstel. Ik vraag me eerlijk gezegd ook af of ik op m'n oude niveau kan terugkomen. Of wil terugkomen, nee eigenlijk niet. Want het kost teveel om dat vol te houden. Schaam je niet voor de kennis die je kwijt raakt. Dat gebeurt idd. Bij mij nu ook al, m'n hoofd is een zeef. Ik snap je zo graag had gewild dat het anders was gelopen, dat het aders was geweest. De 'wat als...' is misschien nog wel het moeilijkst zou ik me zo kunnen voorstellen.
Verder:
— ja de familie perikelen zijn enorm pijnlijk. Met zus 2 is contact wel goed. Maar onderling is er geen contact tussen hen ook. Zus 1 hult zich in stilzwijgen. Maar haar zoon wil dus nu iets plannen voor 'de familie', wat inhoudt mijn 2 zussen en ik, met de gezinnen die daarbij horen (kinderen, kleinkinderen). Ik voel me nu gedwongen me in bochten te wringen om dit te voorkomen. Ik voel me daar heel naar over en vraag me af hoe dit verder moet.
- ja behandelcentrum ga ik woensdag bellen. Ik weet dat ik in principe afgelopen donderdag in het team besproken zou worden
- nee geen loopbaancoaching. Zie dat ook echt niet zitten op het moment. Ik voel me zo slecht dat ik niks wil, dat us natuurlijk geen uitgangspunt.
- zelfcompassie ja, ik moet er weer meer m'n best voor gaan doen. Accepteren dat dit het nu is. Ipv vechtstand, boos zijn, ongeduldig zijn etc. Het helpt niet. Maar het is moeilijk.
Mepal, wat goed dat je een pauze hebt ingelast. Familieperikelen kan zoveel stress geven merk ik nu. Kan me niet eens indenken hoe het moet zijn als ze je hele leven al zo aanwezig zijn (hier hield gewoon altijd iedereen braaf z'n mond en deed gezellig, ook niet helemaal kloppend maar wel rustiger
). Als je zo duidelijk merkt dat je er wat van opknapt, lijkt me dat een goede aanwijzing.
Verder:
— ja de familie perikelen zijn enorm pijnlijk. Met zus 2 is contact wel goed. Maar onderling is er geen contact tussen hen ook. Zus 1 hult zich in stilzwijgen. Maar haar zoon wil dus nu iets plannen voor 'de familie', wat inhoudt mijn 2 zussen en ik, met de gezinnen die daarbij horen (kinderen, kleinkinderen). Ik voel me nu gedwongen me in bochten te wringen om dit te voorkomen. Ik voel me daar heel naar over en vraag me af hoe dit verder moet.
- ja behandelcentrum ga ik woensdag bellen. Ik weet dat ik in principe afgelopen donderdag in het team besproken zou worden
- nee geen loopbaancoaching. Zie dat ook echt niet zitten op het moment. Ik voel me zo slecht dat ik niks wil, dat us natuurlijk geen uitgangspunt.
- zelfcompassie ja, ik moet er weer meer m'n best voor gaan doen. Accepteren dat dit het nu is. Ipv vechtstand, boos zijn, ongeduldig zijn etc. Het helpt niet. Maar het is moeilijk.
Mepal, wat goed dat je een pauze hebt ingelast. Familieperikelen kan zoveel stress geven merk ik nu. Kan me niet eens indenken hoe het moet zijn als ze je hele leven al zo aanwezig zijn (hier hield gewoon altijd iedereen braaf z'n mond en deed gezellig, ook niet helemaal kloppend maar wel rustiger
). Als je zo duidelijk merkt dat je er wat van opknapt, lijkt me dat een goede aanwijzing.
maandag 20 mei 2024 om 14:12
Eefje, is juist herkenbaar. Mijn ouders denderen niet over mijn grenzen, ze schuiven ze gewoon steeds een klein beetje op. Het is meer alsof het er niet toe doet, en ik ben dat zelf ook gaan geloven.
Ook vroeger werd ik daar al af en toe boos over. Daarom heb ik het predikaat "beetje moeilijk". Zullen ze nooit zo zeggen trouwens.
Die familiebijeenkomst: je hoeft niks te voorkomen. Je kan zelf weigeren om te gaan.
De rest moet het maar zelf uitzoeken.
Als je nu in de 'niet wil' stand staat zal alles voelen als jezelf moeten forceren dus groot gelijk dat je dat nu niet aangaat. Ik duim voor je dat je kan beginnen bij dat centrum.
Ook vroeger werd ik daar al af en toe boos over. Daarom heb ik het predikaat "beetje moeilijk". Zullen ze nooit zo zeggen trouwens.
Die familiebijeenkomst: je hoeft niks te voorkomen. Je kan zelf weigeren om te gaan.
De rest moet het maar zelf uitzoeken.
Als je nu in de 'niet wil' stand staat zal alles voelen als jezelf moeten forceren dus groot gelijk dat je dat nu niet aangaat. Ik duim voor je dat je kan beginnen bij dat centrum.
.
dinsdag 21 mei 2024 om 21:11
Torvi, neem je tijd en fijn dat je het hebt gelezen.
Avo, je legt het zo goed uit van dat verdragen. Dat is waar ik nu mee aan het oefenen ben, het verdragen van spanning van dingen die ik moeilijk vind. En heel langzaam neemt de spanning dan ook af.
Wat een @#€% opmerking over die POP poli. Echt totaal voorbijgaand aan wat jij zegt nodig te hebben. Ooit ook zo'n boomer huisarts gehad. Nu een hele fijne overigens.
Inmiddels ben ik er ook achter dat het wel meevalt met mijn eigen moeilijkheid. Want gek genoeg vindt de rest van de wereld het een stuk minder moeilijk met me.
Ja, als mijn gevoel volledig opzijgeschoven wordt of mijn verhaal totaal genegeerd wil ik nog wel eens moeilijk doen. Inmiddels vind ik dat ook wel terecht al kan ik dat niet altijd meteen voelen. Toch een hoop geleerd de afgelopen jaren
Avo, je legt het zo goed uit van dat verdragen. Dat is waar ik nu mee aan het oefenen ben, het verdragen van spanning van dingen die ik moeilijk vind. En heel langzaam neemt de spanning dan ook af.
Wat een @#€% opmerking over die POP poli. Echt totaal voorbijgaand aan wat jij zegt nodig te hebben. Ooit ook zo'n boomer huisarts gehad. Nu een hele fijne overigens.
Inmiddels ben ik er ook achter dat het wel meevalt met mijn eigen moeilijkheid. Want gek genoeg vindt de rest van de wereld het een stuk minder moeilijk met me.
Ja, als mijn gevoel volledig opzijgeschoven wordt of mijn verhaal totaal genegeerd wil ik nog wel eens moeilijk doen. Inmiddels vind ik dat ook wel terecht al kan ik dat niet altijd meteen voelen. Toch een hoop geleerd de afgelopen jaren
dinsdag 21 mei 2024 om 22:50
Ik zit echt met open mond te lezen Avo. Sommige figuren zijn duidelijk niet geschikt voor hun beroep ... wat een hork!
Ik begin inderdaad iets van zelfvertrouwen op te bouwen. Het is soms ook weer weg maar ik merk dat ik toch ook weer terugveer naar "dit vind ik ervan en volgens mij ben ik best ok". Het wisselt. Maar er is iets om op te bouwen - en dat vind ik een fijn idee.
Ik begin inderdaad iets van zelfvertrouwen op te bouwen. Het is soms ook weer weg maar ik merk dat ik toch ook weer terugveer naar "dit vind ik ervan en volgens mij ben ik best ok". Het wisselt. Maar er is iets om op te bouwen - en dat vind ik een fijn idee.
woensdag 22 mei 2024 om 15:03
He wat naar Avo en Eefje. Het zijn rottige dagen als je veel angst, boosheid, pijn en verdriet hebt (wat ergens ligt te gisten in je lijf). Bij dat soort dagen lijkt het ook of er geen einde aan komt.
Voor nu kom ik even naast jullie zitten - als dat ok is natuurlijk.
Hier een mwah dag. Niet goed, niet slecht.
Voor nu kom ik even naast jullie zitten - als dat ok is natuurlijk.
Hier een mwah dag. Niet goed, niet slecht.
woensdag 22 mei 2024 om 20:01
Lief Mepal 
Avo, fijn dat er vanmiddag afleiding was. Ik had ook afleiding, met 2 vriendinnen wandeling+nog even zonnetje op terras. Heb weinig bijgedragen aan de feestvreugde maar dat is ok, zij kletsen wel, ik huilde niet.
Hier gister ook een vriendin met een verhaal: haar kind blijkt verstandelijk gehandicapt met prognose functioneren op een leeftijd van 1.5 jr. Mijn hemel. Toen dacht ik echt, wat zit ik me hier nou toch aan te stellen met al mijn leed. Vandaag lukt het relativeren niet zo.
Avo, fijn dat er vanmiddag afleiding was. Ik had ook afleiding, met 2 vriendinnen wandeling+nog even zonnetje op terras. Heb weinig bijgedragen aan de feestvreugde maar dat is ok, zij kletsen wel, ik huilde niet.
Hier gister ook een vriendin met een verhaal: haar kind blijkt verstandelijk gehandicapt met prognose functioneren op een leeftijd van 1.5 jr. Mijn hemel. Toen dacht ik echt, wat zit ik me hier nou toch aan te stellen met al mijn leed. Vandaag lukt het relativeren niet zo.
woensdag 22 mei 2024 om 22:26
Dat klinkt als een hele lieve juf. Een hele fijne. Is het speciale yoga? Trauma-focused oid? Of 'gewoon' op de sportschool oid? Wat goed dat je je lichaam meer begint te voelen.
Ik geloof wel dat verdriet normaal is, ook als je niet weet hoe of wat. Dat je dat niet altijd hoeft te weten. Dat het er is, dus dat het normaal is. Tot zover de theorie, zelf kan ik er vaak maar lastig in berusten.
Ik kon wel even echt vd zon genieten ja. De gesprekken gingen vandaag wat langs me heen. Meestal doe ik actief mee, vandaag was dat wat te veel gevraagd. Gelukkig vult er eentje ook wel alle ruimte in haar eentje zonder dat ze het echt door heeft dus das makkelijk
(ze is een schat hoor)
Ik geloof wel dat verdriet normaal is, ook als je niet weet hoe of wat. Dat je dat niet altijd hoeft te weten. Dat het er is, dus dat het normaal is. Tot zover de theorie, zelf kan ik er vaak maar lastig in berusten.
Ik kon wel even echt vd zon genieten ja. De gesprekken gingen vandaag wat langs me heen. Meestal doe ik actief mee, vandaag was dat wat te veel gevraagd. Gelukkig vult er eentje ook wel alle ruimte in haar eentje zonder dat ze het echt door heeft dus das makkelijk
(ze is een schat hoor)
woensdag 22 mei 2024 om 22:53
Ja, emoties voelen bij ontspanning en/of yoga is heel normaal. Kan de wat meer wetenschappelijke onderbouwing niet zo snel vinden nu, maar onderstaand stuk geeft het eigenlijk goed weer.
https://www.womenshealthmag.com/nl/trai ... tips-down/
https://www.womenshealthmag.com/nl/trai ... tips-down/
donderdag 23 mei 2024 om 07:24
Wat fijn dat het lukt om je nu beter over te geven aan de yoga. En dat je zo'n lieve juf hebt. Ik vind het ook altijd heel geruststellend als mensen tegen je zeggen dat alles goed is, dat je zelf mag voelen, dat alles mag niks moet...Bessel vd Kolk heb ik ook gelezen. Deed de afgelopen maanden yoga thuis, beviel me goed en kan me er nu toch al een paar weken niet toe zetten.
Haha die caffeine.
Precies, met die vriendinnen: even afleiding, even niet alleen met al m'n gedachten en verdriet. Ik kan soms juist ook druk zijn, wordt wel altijd snel teruggefloten, want word dan letterlijk doodmoe van mezelf
Haha die caffeine.
Precies, met die vriendinnen: even afleiding, even niet alleen met al m'n gedachten en verdriet. Ik kan soms juist ook druk zijn, wordt wel altijd snel teruggefloten, want word dan letterlijk doodmoe van mezelf
donderdag 23 mei 2024 om 08:16
Dat type 'drukke vriendin' kan ik ook zijn, bijna altijd zelfs, maar bij mij is het echt een verdedigingsdeel. Hele wolken woorden om me heen optrekken zodat ik zelf niets echt hoef te voelen, én zodat ze mij niet echt zien (terwijl ik juist echt gezien wil worden, tegenstrijdig gedoe van binnen). En in sommige situaties is dit wel goed, maar bij echte vriendinnen wil ik zo eigenlijk niet doen. Maar.. ik ben me er nu van bewust, dat is al wat.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 23 mei 2024 om 21:09
Als je bezig om de drukke vriendin uit te hangen, dan zal het op dat moment wel even nodig zijn. Niks mis mee toch? T is niet alsof je er iemand kwaad mee doet. En een volgende keer gaat het wellicht weer anders.
Ik ben ook regelmatig druk. Soms omdat ik gewoon heel enthousiast ben. Soms omdat ik mezelf aan het overschreeuwen ben. Vind ik ook niet altijd handig (word er ook zo moe van).
Avo, balen van de slechte nacht! Van slechte nachten word ik ook raar en wiebelig.
Ik ben ook regelmatig druk. Soms omdat ik gewoon heel enthousiast ben. Soms omdat ik mezelf aan het overschreeuwen ben. Vind ik ook niet altijd handig (word er ook zo moe van).
Avo, balen van de slechte nacht! Van slechte nachten word ik ook raar en wiebelig.
vrijdag 24 mei 2024 om 11:02
Ik moet straks praten op werk. Hoofd zit vol, heb bijwerkingen van mijn medicatie. Voel me druk en toch zo moe, lange armen en zware oogleden. Wou iemand meenemen want dat gesprek gaat deels langs mij heen. Helaas niet gelukt. Dus moet zelf mijn best doen.
Voelt heel onprettig op dit moment.
En snap heel goed dat hun ook door willen. Lekker heen en weer geslinger dus . Past goed bij mij de laatste tijd.
Merk dat ik het leven niet meer leuk vind. A problemen die door iets komen aan te pakken met medicatie. En ik die die problemen niet kan aan kan pakken. En op die manier wil ik niet leven. B dat er de afgelopen tijd bij pogingen steeds pech is. Zo blijft het rond gaan.
Voelt heel onprettig op dit moment.
En snap heel goed dat hun ook door willen. Lekker heen en weer geslinger dus . Past goed bij mij de laatste tijd.
Merk dat ik het leven niet meer leuk vind. A problemen die door iets komen aan te pakken met medicatie. En ik die die problemen niet kan aan kan pakken. En op die manier wil ik niet leven. B dat er de afgelopen tijd bij pogingen steeds pech is. Zo blijft het rond gaan.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
