Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 3
vrijdag 1 maart 2024 om 21:50
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit. Originele TO schrijft nog mee. In afgelopen edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
Wissen mag altijd en daarom liefst niet quooten.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 01-03-2024 23:19
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
donderdag 16 mei 2024 om 18:55
Avo, ook nog vrijwilligerswerk. Pfff ik voel mij nu wel heel laf. Zit een week thuis en doe weinig.
Heb vandaag een wasje laten draaien, in de wasdroger gegooid en de halve badkamer schoongemaakt. En mijn armen willen niet meer. Kan alleen maar liggen. Stom gedoe
O, dat kinderfeestje duurt nog eventjes. En kan zo moeilijk beslissen. Zal nog wel eventjes duren voor ik er enthousiastover word. Kind wilt graag zwemmen, maar dat zie ik echt niet zitten. Al die kids in de gaten houden en helpen omkleden en die tassen. Maar moet wel binnenkort gaan reserveren als ik iets ergens anders wil.
Toen ik zwanger was heb ik yoga lessem gevolgd. Was wel fijn.
Ik wil binnenkort gaan wandelen en een work out thuis op een matje. Zodat niemand kijkt en ik nergens aan hoef te denken. Nu nog doen. Maar het idee is er.
Heb vandaag een wasje laten draaien, in de wasdroger gegooid en de halve badkamer schoongemaakt. En mijn armen willen niet meer. Kan alleen maar liggen. Stom gedoe
O, dat kinderfeestje duurt nog eventjes. En kan zo moeilijk beslissen. Zal nog wel eventjes duren voor ik er enthousiastover word. Kind wilt graag zwemmen, maar dat zie ik echt niet zitten. Al die kids in de gaten houden en helpen omkleden en die tassen. Maar moet wel binnenkort gaan reserveren als ik iets ergens anders wil.
Toen ik zwanger was heb ik yoga lessem gevolgd. Was wel fijn.
Ik wil binnenkort gaan wandelen en een work out thuis op een matje. Zodat niemand kijkt en ik nergens aan hoef te denken. Nu nog doen. Maar het idee is er.
vrijdag 17 mei 2024 om 16:12
Dat had inderdaad niet gelukt. Sowieso: een foutloos bestaan bestaat niet. Niet bij kinderen en niet bij volwassenen. Wat goed dat je dat weet. Ik doe een denkbeeldig 
Ik had recent zoiets. Mijn overtuiging was altijd dat ik een heel moeilijk, lastig kind was. En ook een hele moeilijke, lastige volwassene. Dat is niet zo. Mijn familie geeft me dat idee maar dat betekent niet dat het waar is.
(Hier gaat ook al die onrust over)
Ik had recent zoiets. Mijn overtuiging was altijd dat ik een heel moeilijk, lastig kind was. En ook een hele moeilijke, lastige volwassene. Dat is niet zo. Mijn familie geeft me dat idee maar dat betekent niet dat het waar is.
(Hier gaat ook al die onrust over)
vrijdag 17 mei 2024 om 17:41
Krenking.
Dat was lastig te verteren voor flinters van binnen.
Diepe krenking zo gehersenspoeld, gemanipuleerd, misbruikt en verkracht te zijn. Er enkel toe te doen als Ding van de ander.
Dat besef was zo vernietigend als kind, dat mijn kinderhersens ervan maakten dat ik óf een intieme betekenisvolle band met dader had, óf de bewuste keuze had gemaakt maar mee te doen zodat we als gezin geen financieel nadeel zouden hebben. Ik dus bewuste de regie had. Ipv a puppet on a string te zijn geweest.
Boosheid, de boosheid van krenking laten zien was destijds heel gevaarlijk. Dat kon niet. Pas nu kan dat. En mag ik degenw die het betreft stom, gek, raar en misdadig vinden.
Dat was lastig te verteren voor flinters van binnen.
Diepe krenking zo gehersenspoeld, gemanipuleerd, misbruikt en verkracht te zijn. Er enkel toe te doen als Ding van de ander.
Dat besef was zo vernietigend als kind, dat mijn kinderhersens ervan maakten dat ik óf een intieme betekenisvolle band met dader had, óf de bewuste keuze had gemaakt maar mee te doen zodat we als gezin geen financieel nadeel zouden hebben. Ik dus bewuste de regie had. Ipv a puppet on a string te zijn geweest.
Boosheid, de boosheid van krenking laten zien was destijds heel gevaarlijk. Dat kon niet. Pas nu kan dat. En mag ik degenw die het betreft stom, gek, raar en misdadig vinden.
vrijdag 17 mei 2024 om 18:03
Avo en Hanke, beide zo herkenbaar!
Ik wist het, dat het niet klopte. Ik wist dat 't erg was. Maar ik heb er van gemaakt dat ik speciaal was voor de dader, dat het bijzonder was. En dat ik het nooit nooit kon vertellen, want dat zou de hele familie kapot maken. Geen optie, nooit meer overwogen. Later: het was trouwens ook net zoveel mijn schuld als de zijne, want ik heb niks gedaan om me te verzetten, ik heb 't gewoon laten gebeuren. Nee ik had niks geïnitieerd of uitgelokt, maar me ook niet verzet. Pas 30jr later, met hulp van anderen, heb ik gezien wat het eigenlijk was: kindermisbruik. En dat het niet mijn schuld was. Want ik was nog een kind en hij de verantwoordelijke volwassene. En dat het strafbaar was. Zulk misbruik van mijn vertrouwen, van de situatie en van mij.
En nog moet ik mezelf dit regelmatig opnieuw vertellen, want ik weet het inmiddels maar voelen is nog een tweede. Soms wel, soms niet.
Ik wist het, dat het niet klopte. Ik wist dat 't erg was. Maar ik heb er van gemaakt dat ik speciaal was voor de dader, dat het bijzonder was. En dat ik het nooit nooit kon vertellen, want dat zou de hele familie kapot maken. Geen optie, nooit meer overwogen. Later: het was trouwens ook net zoveel mijn schuld als de zijne, want ik heb niks gedaan om me te verzetten, ik heb 't gewoon laten gebeuren. Nee ik had niks geïnitieerd of uitgelokt, maar me ook niet verzet. Pas 30jr later, met hulp van anderen, heb ik gezien wat het eigenlijk was: kindermisbruik. En dat het niet mijn schuld was. Want ik was nog een kind en hij de verantwoordelijke volwassene. En dat het strafbaar was. Zulk misbruik van mijn vertrouwen, van de situatie en van mij.
En nog moet ik mezelf dit regelmatig opnieuw vertellen, want ik weet het inmiddels maar voelen is nog een tweede. Soms wel, soms niet.
vrijdag 17 mei 2024 om 18:08
Ja, ik kan dat nu de meeste tijd wel zo voelen. Het is nog maar kort dus ik hoop dat het langzaam sterker wordt.
Maar het is wel een automatische reflex bij bepaalde stress waar ik mezelf bewust weer uit moet halen. Zo heb ik wel meer reflexen die best destructief zijn. Ik ben bezig ze herkennen zodat ik bewust anders kan handelen. Is wel hard werken vind ik.
Avo, ik denk dat jouw besef heel groots is. Zo groot dat je het niet in een keer doorkrijgt. Je lichaam en geest beschermen tegen in een keer alle bewustzijn en gevoel (angst, boosheid, verdriet) hierover. Als ik het lees zijn het reuze stappen die je nu neemt. Alleen is het moeilijk om dat te zien als je er zelf middenin zit.
Hanke, wat een naar verhaal. En wat goed dat je nu kan zien dat diegene niet goed bij z'n hoofd was en jij wel! Boos? Woedend mag je zijn.
Maar het is wel een automatische reflex bij bepaalde stress waar ik mezelf bewust weer uit moet halen. Zo heb ik wel meer reflexen die best destructief zijn. Ik ben bezig ze herkennen zodat ik bewust anders kan handelen. Is wel hard werken vind ik.
Avo, ik denk dat jouw besef heel groots is. Zo groot dat je het niet in een keer doorkrijgt. Je lichaam en geest beschermen tegen in een keer alle bewustzijn en gevoel (angst, boosheid, verdriet) hierover. Als ik het lees zijn het reuze stappen die je nu neemt. Alleen is het moeilijk om dat te zien als je er zelf middenin zit.
Hanke, wat een naar verhaal. En wat goed dat je nu kan zien dat diegene niet goed bij z'n hoofd was en jij wel! Boos? Woedend mag je zijn.
. Sorry dat ik verdwenen was
zaterdag 18 mei 2024 om 09:18
Torvi, ik herken het. kan niet echt advies geven want zit er midden in.
2,5 mnd geleden heb ik mijn grens aangegeven en sindsdien hoor ik niks meer. Het bouwt zoveel spanning op. Al mijn spieren staan strak in mijn nek en rug.
Opgroeien met psychisch zieke ouders is zwaar. Ik voel me kind en ouder tegelijk. En snak naar erkenning dat ze mij zien en snappen dat het voor mij zwaar was. Maar die erkenning ga ik nooit krijgen want: het gaat toch goed, je werkt, hebt een gezin, een mooi huis. Wij en je zus hebben het veel zwaarder. Het is echt klote
2,5 mnd geleden heb ik mijn grens aangegeven en sindsdien hoor ik niks meer. Het bouwt zoveel spanning op. Al mijn spieren staan strak in mijn nek en rug.
Opgroeien met psychisch zieke ouders is zwaar. Ik voel me kind en ouder tegelijk. En snak naar erkenning dat ze mij zien en snappen dat het voor mij zwaar was. Maar die erkenning ga ik nooit krijgen want: het gaat toch goed, je werkt, hebt een gezin, een mooi huis. Wij en je zus hebben het veel zwaarder. Het is echt klote
I’m coming up on infra-red
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
