Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
woensdag 22 januari 2025 om 00:03
Lieve avo, jij mag lief zijn en gekoesterd worden. Zonder brand en pijn en schuld.
Maar het een is ondertussen teveel verbonden met het ander. En dat ontwarren, daar vertrouwen in krijgen, is bijna een onmogelijke opgave.
Ik hoop zo dat het je gaat lukken. Maar er is veel moed voor nodig. En zelfliefde. En compassie met jezelf. En die gun ik je zo ontzettend. Want jij, meer dan wie, heeft dat verdiend.
Maar ik snap ook dat het soms onoverkomelijk voelt en als het in de steek laten van jezelf, want daarvoor moet een stukje van je muur en je afweergeschut worden afgebroken. En je hebt geen idee wat er aan de andere kant vanvde vuurlinie ligt.
Maar het een is ondertussen teveel verbonden met het ander. En dat ontwarren, daar vertrouwen in krijgen, is bijna een onmogelijke opgave.
Ik hoop zo dat het je gaat lukken. Maar er is veel moed voor nodig. En zelfliefde. En compassie met jezelf. En die gun ik je zo ontzettend. Want jij, meer dan wie, heeft dat verdiend.
Maar ik snap ook dat het soms onoverkomelijk voelt en als het in de steek laten van jezelf, want daarvoor moet een stukje van je muur en je afweergeschut worden afgebroken. En je hebt geen idee wat er aan de andere kant vanvde vuurlinie ligt.
woensdag 22 januari 2025 om 11:34
Ik denk niet dat er iemand is afgeschrikt Avo.
Succes vandaag. Ik hoop dat je er samen met de hapto uitkomt wat te doen. Want als grenzen aangeven en verdragen beide ondraaglijk voelt, dan is het heel moeilijk om het 'goed' te doen. Kies wat voor jou het beste voelt, of de minste schuld oplevert als de eerste optie geen optie is.
Succes vandaag. Ik hoop dat je er samen met de hapto uitkomt wat te doen. Want als grenzen aangeven en verdragen beide ondraaglijk voelt, dan is het heel moeilijk om het 'goed' te doen. Kies wat voor jou het beste voelt, of de minste schuld oplevert als de eerste optie geen optie is.
woensdag 22 januari 2025 om 12:48
Wat zou ik je graag willen laten zien dat je schamen echt totaal niet nodig is. Er is je iets áángedaan. En dat is niet je schuld geweest.
En je bent zó hard aan het werk om de gevolgen daarvan weg te poetsen.
Iemand heeft een emmer verf over je heen gegooid.
Dat had nooit mogen gebeuren!
En nu ben je bezig om die verf uit je haren en van je af te krijgen.
Maar het was echt hele goede verf en het was helaas niet op waterbasis.
Dus het duurt nu heel erg lang om de verf eraf te krijgen.
Maar ik hoop dat je hier en daar al wel iets resultaat ziet, en de verf op die plekken eraf is.
En als mensen vragen naar je verf, en hoe je eraan bent gekomen, dat je dan kunt zeggen: iemand heeft zomaar, zonder dat ik daar schuld aan heb, verf over me heen gegooid. En dat is gewoon kut. En nu zit ik ermee en ik ben ermee bezig om het eraf te krijgen. Maar wie ik bén, is niet de verf. Wie ik bén is die mooie fijne dame die onder die verf zit. En ik zou graag willen dat je naar díe vrouw kijkt, en niet naar de verf.
En je bent zó hard aan het werk om de gevolgen daarvan weg te poetsen.
Iemand heeft een emmer verf over je heen gegooid.
Dat had nooit mogen gebeuren!
En nu ben je bezig om die verf uit je haren en van je af te krijgen.
Maar het was echt hele goede verf en het was helaas niet op waterbasis.
Dus het duurt nu heel erg lang om de verf eraf te krijgen.
Maar ik hoop dat je hier en daar al wel iets resultaat ziet, en de verf op die plekken eraf is.
En als mensen vragen naar je verf, en hoe je eraan bent gekomen, dat je dan kunt zeggen: iemand heeft zomaar, zonder dat ik daar schuld aan heb, verf over me heen gegooid. En dat is gewoon kut. En nu zit ik ermee en ik ben ermee bezig om het eraf te krijgen. Maar wie ik bén, is niet de verf. Wie ik bén is die mooie fijne dame die onder die verf zit. En ik zou graag willen dat je naar díe vrouw kijkt, en niet naar de verf.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 22 januari 2025 om 14:13
Maar ik was gewaarschuwd dat ik moest luisteren. Als ik geluisterd had was ik niet bij de verf in de buurt gekomen.
Ik zocht de verf op. Ik luisterde steeds weer niet.
Het is echt echt anders dan je denkt Doreia.
Sorrie.
Maar ik ben echt echt echt de mooie fijne persoon die jij denkt.
Ik heb gespeeld met de verf.
Ik had gewoon schoon kunnen blijven.
Ze wilden dit ook niet. Ze hebben me zo geprobeerd te waarschuwen. Beter te maken. Wilden geen verf op me.
Echt.
Het is niet zoals jij denk.
Sorrie. Sorrie.
Ik ben echt niet wat jij denkt.
Ik zocht de verf op. Ik luisterde steeds weer niet.
Het is echt echt anders dan je denkt Doreia.
Sorrie.
Maar ik ben echt echt echt de mooie fijne persoon die jij denkt.
Ik heb gespeeld met de verf.
Ik had gewoon schoon kunnen blijven.
Ze wilden dit ook niet. Ze hebben me zo geprobeerd te waarschuwen. Beter te maken. Wilden geen verf op me.
Echt.
Het is niet zoals jij denk.
Sorrie. Sorrie.
Ik ben echt niet wat jij denkt.
woensdag 22 januari 2025 om 14:36
Avo, misschien helpt het om nu niet te focussen op de schuld van de situatie, maar op het feitelijke resultaat?
Laten we even parkeren dat je misschien wel een naar, onvoorzichtig, uitdagend kind was (waar ik niets van geloof, maar dat is voor nu even de 6 waar jij met geen mogelijkheid een 9 kan zien, dus we nemen dat even aan).
Ook als die 6 waar is: jij hebt daaronder geleden. Pijn, angst, schaamte gevoeld. En die gevoelens zijn er nog steeds, en dat wil je niet. Moet je daar dan maar mee rond blijven lopen omdat je misschien vroeger een fout maakte, een fout waarmee je (heel belangrijk!) zelf niemand kwaad deed, maar die jou wel heel veel leed bezorgt? Waarom is het slecht om die pijn in het hier en nu proberen te verzachten? Wie heeft er wat aan dat jij blijft lijden? En wie heeft er wat aan als je die pijn wél kan verminderen?
[ik ga hieronder even expliciet zijn, dus alleen verder lezen als je dat aankunt en wilt].
Dit is een tegenstem voor die 6.
Jij denk dat zij dat allemaal niet wilden doen.
Maar een kleuter komt niet uit eigen initiatief in een misbruiksituatie terecht.
Een kind misbruiken doe je niet omdat dat kind erom vraagt. Als een kind stout, vervelend, of raar is, dan zie je een kind dat liefde en veiligheid en duidelijkheid nodig heeft. Je ziet geen verplichting dat kind te misbruiken. Als de volwassene dat wel doet, is dat een keuze die diegene zelf maakt. Een keuze die fout en illegaal is, en omdat de volwassene dat heel goed weet doet hij alles om het kind te laten geloven dat het haar eigen schuld was, zelfs haar eigen wil. En precies omdat het kind nog zo klein is, en afhankelijk, wurmt die leugen zich naar binnen. Het is dus ook niet de schuld van het kind dat ze dit gelooft, en verdedigt.
Een tiener die geleerd heeft dat toegeven aan seks de enige veilige weg is, stemt niet in met verkrachting.
Laten we even parkeren dat je misschien wel een naar, onvoorzichtig, uitdagend kind was (waar ik niets van geloof, maar dat is voor nu even de 6 waar jij met geen mogelijkheid een 9 kan zien, dus we nemen dat even aan).
Ook als die 6 waar is: jij hebt daaronder geleden. Pijn, angst, schaamte gevoeld. En die gevoelens zijn er nog steeds, en dat wil je niet. Moet je daar dan maar mee rond blijven lopen omdat je misschien vroeger een fout maakte, een fout waarmee je (heel belangrijk!) zelf niemand kwaad deed, maar die jou wel heel veel leed bezorgt? Waarom is het slecht om die pijn in het hier en nu proberen te verzachten? Wie heeft er wat aan dat jij blijft lijden? En wie heeft er wat aan als je die pijn wél kan verminderen?
[ik ga hieronder even expliciet zijn, dus alleen verder lezen als je dat aankunt en wilt].
Dit is een tegenstem voor die 6.
Jij denk dat zij dat allemaal niet wilden doen.
Maar een kleuter komt niet uit eigen initiatief in een misbruiksituatie terecht.
Een kind misbruiken doe je niet omdat dat kind erom vraagt. Als een kind stout, vervelend, of raar is, dan zie je een kind dat liefde en veiligheid en duidelijkheid nodig heeft. Je ziet geen verplichting dat kind te misbruiken. Als de volwassene dat wel doet, is dat een keuze die diegene zelf maakt. Een keuze die fout en illegaal is, en omdat de volwassene dat heel goed weet doet hij alles om het kind te laten geloven dat het haar eigen schuld was, zelfs haar eigen wil. En precies omdat het kind nog zo klein is, en afhankelijk, wurmt die leugen zich naar binnen. Het is dus ook niet de schuld van het kind dat ze dit gelooft, en verdedigt.
Een tiener die geleerd heeft dat toegeven aan seks de enige veilige weg is, stemt niet in met verkrachting.
What a nuanced anxiety
woensdag 22 januari 2025 om 14:50
woensdag 22 januari 2025 om 14:58
Ik zeg heel veel niet tegen mijn eigen kinderen. Want heel erg veel onderwerpen zijn totaal niet geschikt voor kinderen. Ik weet ze, maar kies ervoor het niet op hun kleine fragiele schoudertjes te laden. Want dat kunnen ze niet dragen. Er is veel en veel te veel op jouw schouders gelegd wat daar absoluut niet had mogen liggen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 22 januari 2025 om 15:00
Wat wisten ze niet?
Hoef je nu niet op in te gaan hè. Ik zoek een beetje naar de balans tussen de overtuigingen die je pijn doen tegenspreken en je gevoel van veilig zijn bewaken, dus als hierover denken alleen maar meer angst en schaamte oproept, negeer dan wat ik schrijf alsjeblieft.
Nu verzachten belast je niemand mee. Dus mag je aannemen, hoef je niet te verdienen.
Als je je knie schaaft krijg je een pleister, ook als je zelf onvoorzichtig was.
Hoef je nu niet op in te gaan hè. Ik zoek een beetje naar de balans tussen de overtuigingen die je pijn doen tegenspreken en je gevoel van veilig zijn bewaken, dus als hierover denken alleen maar meer angst en schaamte oproept, negeer dan wat ik schrijf alsjeblieft.
Nu verzachten belast je niemand mee. Dus mag je aannemen, hoef je niet te verdienen.
Als je je knie schaaft krijg je een pleister, ook als je zelf onvoorzichtig was.
What a nuanced anxiety
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
