Psyche
alle pijlers
Hoe de dagen doorkomen?
woensdag 1 februari 2017 om 10:26
Ik vraag me af hoe ik de dagen door moet komen. Ik zit nu iedere dag thuis met 2 kinderen. We zijn momenteel ook nog ziek. De oudste gaat volgende week weer naar school. De jongste gaat na de zomervakantie naar school. Ik ben sinds vorige week mijn baan kwijt.
Ik zit nu iedere dag thuis en voel me behoorlijk doelloos. Mijn partner werkt 3 dagen per week en de dagen dat hij weg is duren erg lang. Ik kijk er 's morgens al naar uit dat hij weer thuis komt. Ik ben blij dat hij geen 5 dagen werkt want dan was het helemaal een lange week.
Het is heel dubbel want toen ik werk had miste ik mijn kinderen en wou ik dat ik meer bij ze was. Maar nu ik iedere dag thuis ben vind ik de dagen saai, ontzettend lang duren en kan ik er niet van genieten.
Wie herkent dit en wat kun je eraan doen?
Ik zit nu iedere dag thuis en voel me behoorlijk doelloos. Mijn partner werkt 3 dagen per week en de dagen dat hij weg is duren erg lang. Ik kijk er 's morgens al naar uit dat hij weer thuis komt. Ik ben blij dat hij geen 5 dagen werkt want dan was het helemaal een lange week.
Het is heel dubbel want toen ik werk had miste ik mijn kinderen en wou ik dat ik meer bij ze was. Maar nu ik iedere dag thuis ben vind ik de dagen saai, ontzettend lang duren en kan ik er niet van genieten.
Wie herkent dit en wat kun je eraan doen?
woensdag 22 februari 2017 om 00:01
quote:Singlegirlx schreef op 21 februari 2017 @ 23:58:
[...]
En dat is waar ik mijn twijfels over heb en niet in geloof. Ik heb langere tijd bij psychologen gelopen en het heeft me echt niks geholpen. Deze behandeling zal intensiever zijn omdat het 3 dagen per week is maar ik zie niet in dat het wat zou kunnen veranderen. Het voelt voor mij als iets waar ik heenga maar niks aan zal hebben. Dit zit zo in mij gebakken, deze gevoelens, dit is wie ik ben en je kan geen ander mens worden.Bespreek deze gedachten en gevoelens met je behandelaars straks. Ze zijn onderdeel van je problematiek en zullen daarmee ook onderdeel van je therapie zijn. Alleen zó kun je ze tackelen!
[...]
En dat is waar ik mijn twijfels over heb en niet in geloof. Ik heb langere tijd bij psychologen gelopen en het heeft me echt niks geholpen. Deze behandeling zal intensiever zijn omdat het 3 dagen per week is maar ik zie niet in dat het wat zou kunnen veranderen. Het voelt voor mij als iets waar ik heenga maar niks aan zal hebben. Dit zit zo in mij gebakken, deze gevoelens, dit is wie ik ben en je kan geen ander mens worden.Bespreek deze gedachten en gevoelens met je behandelaars straks. Ze zijn onderdeel van je problematiek en zullen daarmee ook onderdeel van je therapie zijn. Alleen zó kun je ze tackelen!
woensdag 22 februari 2017 om 00:06
quote:iemand_anders schreef op 21 februari 2017 @ 23:59:
O en Singlegirl, als mijn woorden aan jou echt helemaal geen doel raken, dan is er vast wel een meelezer die er iets goeds uit kan halen. Dus zo zinloos is het niet. Het zinloze is constant blijven herhalen dat ik niks aanneem en negatief ben. Dat weten we wel en daar kan een meelezer ook weinig mee.
O en Singlegirl, als mijn woorden aan jou echt helemaal geen doel raken, dan is er vast wel een meelezer die er iets goeds uit kan halen. Dus zo zinloos is het niet. Het zinloze is constant blijven herhalen dat ik niks aanneem en negatief ben. Dat weten we wel en daar kan een meelezer ook weinig mee.
woensdag 22 februari 2017 om 00:07
quote:iemand_anders schreef op 22 februari 2017 @ 00:01:
[...]
Bespreek deze gedachten en gevoelens met je behandelaars straks. Ze zijn onderdeel van je problematiek en zullen daarmee ook onderdeel van je therapie zijn. Alleen zó kun je ze tackelen!Denk inderdaad dat het goed is om dat te bespreken.
[...]
Bespreek deze gedachten en gevoelens met je behandelaars straks. Ze zijn onderdeel van je problematiek en zullen daarmee ook onderdeel van je therapie zijn. Alleen zó kun je ze tackelen!Denk inderdaad dat het goed is om dat te bespreken.
woensdag 22 februari 2017 om 00:07
woensdag 22 februari 2017 om 00:09
woensdag 22 februari 2017 om 00:10
woensdag 22 februari 2017 om 00:12
quote:Singlegirlx schreef op 22 februari 2017 @ 00:10:
[...]
Het gaat hier niet om de meelezer maar om mij, het is immers mijn topic. Als je iets voor andere mensen wil posten moet je misschien even zelf een topic openen met raad en daad.
Dit is een forum, daar lezen en schrijven meerdere mensen op één topic.
Je hebt niet het alleenrecht daarop dus ik richt me even tot de anderen die hier wellicht ook even komen om een tip mee te pakken.
Dat gun je ze vast wel.
[...]
Het gaat hier niet om de meelezer maar om mij, het is immers mijn topic. Als je iets voor andere mensen wil posten moet je misschien even zelf een topic openen met raad en daad.
Dit is een forum, daar lezen en schrijven meerdere mensen op één topic.
Je hebt niet het alleenrecht daarop dus ik richt me even tot de anderen die hier wellicht ook even komen om een tip mee te pakken.
Dat gun je ze vast wel.
woensdag 22 februari 2017 om 00:18
quote:iemand_anders schreef op 22 februari 2017 @ 00:12:
[...]
Dit is een forum, daar lezen en schrijven meerdere mensen op één topic.
Je hebt niet het alleenrecht daarop dus ik richt me even tot de anderen die hier wellicht ook even komen om een tip mee te pakken.
Dat gun je ze vast wel. Het is wat raar dat je je nu in mijn topic op anderen richt. Maar prima, be my guest.
[...]
Dit is een forum, daar lezen en schrijven meerdere mensen op één topic.
Je hebt niet het alleenrecht daarop dus ik richt me even tot de anderen die hier wellicht ook even komen om een tip mee te pakken.
Dat gun je ze vast wel. Het is wat raar dat je je nu in mijn topic op anderen richt. Maar prima, be my guest.
woensdag 22 februari 2017 om 00:32
For what it's worth.
Hier een depressieve thuisblijfmoeder, chronisch ziek en alleenstaand.
Vandaag:
Van half tien tot elf bij oma op bezoek geweest, zoals op elke dinsdag.
Van 12 tot 14 door het park gewandeld met mijn (2,5 jarige) dochtertje en de hondjes. (Als je kinderen zeggen pijn in hun benen te hebben en ze mankeren niets, leer ze doorzetten).
Om half drie lekker fruit gegeten.
Om drie uur nog eens met de honden gelopen (beestjes van de tijd hier).
Om vier uur is dochter op de bank in slaap gesukkeld, ik ben iets voor mezelf gaan doen (lezen).
En om 5 uur heb ik kind wakker gemaakt en ben ik gaan koken.
Half acht gebadderd en wel in bed en toen ben ik op de bank geploft.
Op woensdagochtend gaat ze altijd naar de peuterspeelzaal (ik doe dan een boodschap) en dan is ze in de middag vaak wat kribbig, dus dan gaan we weer naar buiten, ik lopen, zij op de driewieler, weer fruit eten en nog even met de honden om, boekjes lezen of ze speelt met d'r playmobil.
Donderdag naar de markt wandelen om hondenvoer en dan pikken we de winkelstraat even mee, thuis spelen, lunchen en dan naar oma, of oma komt bij ons, weer naar buiten, naar een speeltuintje ofzo.
Vrijdags is ze in de ochtend bij mijn tante en dan lig ik vaak op de bank te zuchten hoe zwaar mijn leven wel niet is. Smiddags worden de weekboodschappen bezorgd en het weekend is meestal vrij rustig, ligt ook aan het weer.
Ik moet me er enorm toe zetten om naar buiten te gaan, maar ik doe het omdat kind het zo leuk vindt. Of ik nou op de bank lig of buiten op een bankje zit, ellendig voel ik me vaak toch wel, met als verschil dat mijn kind tenminste lekker speelt in de buitenlucht en mijn hondjes ook blij zijn.
Hier een depressieve thuisblijfmoeder, chronisch ziek en alleenstaand.
Vandaag:
Van half tien tot elf bij oma op bezoek geweest, zoals op elke dinsdag.
Van 12 tot 14 door het park gewandeld met mijn (2,5 jarige) dochtertje en de hondjes. (Als je kinderen zeggen pijn in hun benen te hebben en ze mankeren niets, leer ze doorzetten).
Om half drie lekker fruit gegeten.
Om drie uur nog eens met de honden gelopen (beestjes van de tijd hier).
Om vier uur is dochter op de bank in slaap gesukkeld, ik ben iets voor mezelf gaan doen (lezen).
En om 5 uur heb ik kind wakker gemaakt en ben ik gaan koken.
Half acht gebadderd en wel in bed en toen ben ik op de bank geploft.
Op woensdagochtend gaat ze altijd naar de peuterspeelzaal (ik doe dan een boodschap) en dan is ze in de middag vaak wat kribbig, dus dan gaan we weer naar buiten, ik lopen, zij op de driewieler, weer fruit eten en nog even met de honden om, boekjes lezen of ze speelt met d'r playmobil.
Donderdag naar de markt wandelen om hondenvoer en dan pikken we de winkelstraat even mee, thuis spelen, lunchen en dan naar oma, of oma komt bij ons, weer naar buiten, naar een speeltuintje ofzo.
Vrijdags is ze in de ochtend bij mijn tante en dan lig ik vaak op de bank te zuchten hoe zwaar mijn leven wel niet is. Smiddags worden de weekboodschappen bezorgd en het weekend is meestal vrij rustig, ligt ook aan het weer.
Ik moet me er enorm toe zetten om naar buiten te gaan, maar ik doe het omdat kind het zo leuk vindt. Of ik nou op de bank lig of buiten op een bankje zit, ellendig voel ik me vaak toch wel, met als verschil dat mijn kind tenminste lekker speelt in de buitenlucht en mijn hondjes ook blij zijn.
woensdag 22 februari 2017 om 00:35
TO, ik heb (dankzij urenlange vertraging met de trein) de laatste 600 van de 800-zoveel Posts van je gelezen en t lijkt wel alsof jouw depressie een functie heeft. Alsof je er ergens ook niet vanaf wil omdat je ook niet goed weet wat t alternatief is en hoe dat is. En als die hypothese klopt is het heel logisch dat je alle advies afwijst. Alleen schiet je er zelf uiteindelijk geen fluit mee op meid.
woensdag 22 februari 2017 om 11:21
quote:rascalles schreef op 22 februari 2017 @ 05:56:
Jemig. Ik heb zelden zo vaak kan niet , wil niet gelezen!! Arme kindjes ook. Ik haak af. Succes to .
Waar zeg ik dan ik kan niet, ik wil niet. Ik zie dat nergens.
Laffe opmerking, arme kindjes. Waarom zouden het arme kindjes zijn? Ze zijn blij en vrolijk en mankeert niets aan. Maar prima als je afhaakt want negatief commentaar heb ik toch niks aan.
Jemig. Ik heb zelden zo vaak kan niet , wil niet gelezen!! Arme kindjes ook. Ik haak af. Succes to .
Waar zeg ik dan ik kan niet, ik wil niet. Ik zie dat nergens.
Laffe opmerking, arme kindjes. Waarom zouden het arme kindjes zijn? Ze zijn blij en vrolijk en mankeert niets aan. Maar prima als je afhaakt want negatief commentaar heb ik toch niks aan.
woensdag 22 februari 2017 om 11:23
quote:shala91 schreef op 22 februari 2017 @ 00:32:
For what it's worth.
Hier een depressieve thuisblijfmoeder, chronisch ziek en alleenstaand.
Vandaag:
Van half tien tot elf bij oma op bezoek geweest, zoals op elke dinsdag.
Van 12 tot 14 door het park gewandeld met mijn (2,5 jarige) dochtertje en de hondjes. (Als je kinderen zeggen pijn in hun benen te hebben en ze mankeren niets, leer ze doorzetten).
Om half drie lekker fruit gegeten.
Om drie uur nog eens met de honden gelopen (beestjes van de tijd hier).
Om vier uur is dochter op de bank in slaap gesukkeld, ik ben iets voor mezelf gaan doen (lezen).
En om 5 uur heb ik kind wakker gemaakt en ben ik gaan koken.
Half acht gebadderd en wel in bed en toen ben ik op de bank geploft.
Op woensdagochtend gaat ze altijd naar de peuterspeelzaal (ik doe dan een boodschap) en dan is ze in de middag vaak wat kribbig, dus dan gaan we weer naar buiten, ik lopen, zij op de driewieler, weer fruit eten en nog even met de honden om, boekjes lezen of ze speelt met d'r playmobil.
Donderdag naar de markt wandelen om hondenvoer en dan pikken we de winkelstraat even mee, thuis spelen, lunchen en dan naar oma, of oma komt bij ons, weer naar buiten, naar een speeltuintje ofzo.
Vrijdags is ze in de ochtend bij mijn tante en dan lig ik vaak op de bank te zuchten hoe zwaar mijn leven wel niet is. Smiddags worden de weekboodschappen bezorgd en het weekend is meestal vrij rustig, ligt ook aan het weer.
Ik moet me er enorm toe zetten om naar buiten te gaan, maar ik doe het omdat kind het zo leuk vindt. Of ik nou op de bank lig of buiten op een bankje zit, ellendig voel ik me vaak toch wel, met als verschil dat mijn kind tenminste lekker speelt in de buitenlucht en mijn hondjes ook blij zijn.Dank je voor het delen van jouw activiteiten. Hoe voel je je hier zelf bij? Ik merk gewoon dat ik me doelloos voel zonder werk. Dat dat niet bij mij past en dat het goed voor mij is om de structuur van een baan te hebben. Dat ik het dan ook leuker vind thuis.
For what it's worth.
Hier een depressieve thuisblijfmoeder, chronisch ziek en alleenstaand.
Vandaag:
Van half tien tot elf bij oma op bezoek geweest, zoals op elke dinsdag.
Van 12 tot 14 door het park gewandeld met mijn (2,5 jarige) dochtertje en de hondjes. (Als je kinderen zeggen pijn in hun benen te hebben en ze mankeren niets, leer ze doorzetten).
Om half drie lekker fruit gegeten.
Om drie uur nog eens met de honden gelopen (beestjes van de tijd hier).
Om vier uur is dochter op de bank in slaap gesukkeld, ik ben iets voor mezelf gaan doen (lezen).
En om 5 uur heb ik kind wakker gemaakt en ben ik gaan koken.
Half acht gebadderd en wel in bed en toen ben ik op de bank geploft.
Op woensdagochtend gaat ze altijd naar de peuterspeelzaal (ik doe dan een boodschap) en dan is ze in de middag vaak wat kribbig, dus dan gaan we weer naar buiten, ik lopen, zij op de driewieler, weer fruit eten en nog even met de honden om, boekjes lezen of ze speelt met d'r playmobil.
Donderdag naar de markt wandelen om hondenvoer en dan pikken we de winkelstraat even mee, thuis spelen, lunchen en dan naar oma, of oma komt bij ons, weer naar buiten, naar een speeltuintje ofzo.
Vrijdags is ze in de ochtend bij mijn tante en dan lig ik vaak op de bank te zuchten hoe zwaar mijn leven wel niet is. Smiddags worden de weekboodschappen bezorgd en het weekend is meestal vrij rustig, ligt ook aan het weer.
Ik moet me er enorm toe zetten om naar buiten te gaan, maar ik doe het omdat kind het zo leuk vindt. Of ik nou op de bank lig of buiten op een bankje zit, ellendig voel ik me vaak toch wel, met als verschil dat mijn kind tenminste lekker speelt in de buitenlucht en mijn hondjes ook blij zijn.Dank je voor het delen van jouw activiteiten. Hoe voel je je hier zelf bij? Ik merk gewoon dat ik me doelloos voel zonder werk. Dat dat niet bij mij past en dat het goed voor mij is om de structuur van een baan te hebben. Dat ik het dan ook leuker vind thuis.
woensdag 22 februari 2017 om 12:41
quote:Singlegirlx schreef op 22 februari 2017 @ 11:23:
[...]
Dank je voor het delen van jouw activiteiten. Hoe voel je je hier zelf bij? Ik merk gewoon dat ik me doelloos voel zonder werk. Dat dat niet bij mij past en dat het goed voor mij is om de structuur van een baan te hebben. Dat ik het dan ook leuker vind thuis.
Ik vind het lastig, maar ik heb er voor mezelf een bepaalde structuur ingebracht, en ik doe het omdat ik van mijn kind hou. Als er een onderdeel wegvalt kan ik daar slecht mee dealen en doe ik dus ook maar wat tot het volgende activiteitje zich aandient.
Maar inderdaad, ga ergens vrijwilligerswerk doen. Als mijn lijf het weer toelaat begin ik er ook weer mee.
[...]
Dank je voor het delen van jouw activiteiten. Hoe voel je je hier zelf bij? Ik merk gewoon dat ik me doelloos voel zonder werk. Dat dat niet bij mij past en dat het goed voor mij is om de structuur van een baan te hebben. Dat ik het dan ook leuker vind thuis.
Ik vind het lastig, maar ik heb er voor mezelf een bepaalde structuur ingebracht, en ik doe het omdat ik van mijn kind hou. Als er een onderdeel wegvalt kan ik daar slecht mee dealen en doe ik dus ook maar wat tot het volgende activiteitje zich aandient.
Maar inderdaad, ga ergens vrijwilligerswerk doen. Als mijn lijf het weer toelaat begin ik er ook weer mee.
donderdag 23 februari 2017 om 10:49
quote:shala91 schreef op 22 februari 2017 @ 12:41:
[...]
Ik vind het lastig, maar ik heb er voor mezelf een bepaalde structuur ingebracht, en ik doe het omdat ik van mijn kind hou. Als er een onderdeel wegvalt kan ik daar slecht mee dealen en doe ik dus ook maar wat tot het volgende activiteitje zich aandient.
Maar inderdaad, ga ergens vrijwilligerswerk doen. Als mijn lijf het weer toelaat begin ik er ook weer mee.Ik zit in de ziektewet en ben min of meer aan het wachten op dagbehandeling die over een paar maanden start. Daar heb ik mijn twijfels over, ten eerste omdat ik er niet in geloof maar wat moet ik anders zo doorgaan is ook geen optie. En dat zal voor een gat op mijn cv zorgen en ik ben toch al bang of ik ooit weer aan het werk kom.
[...]
Ik vind het lastig, maar ik heb er voor mezelf een bepaalde structuur ingebracht, en ik doe het omdat ik van mijn kind hou. Als er een onderdeel wegvalt kan ik daar slecht mee dealen en doe ik dus ook maar wat tot het volgende activiteitje zich aandient.
Maar inderdaad, ga ergens vrijwilligerswerk doen. Als mijn lijf het weer toelaat begin ik er ook weer mee.Ik zit in de ziektewet en ben min of meer aan het wachten op dagbehandeling die over een paar maanden start. Daar heb ik mijn twijfels over, ten eerste omdat ik er niet in geloof maar wat moet ik anders zo doorgaan is ook geen optie. En dat zal voor een gat op mijn cv zorgen en ik ben toch al bang of ik ooit weer aan het werk kom.
donderdag 23 februari 2017 om 10:54
quote:YellowDiamond schreef op 23 februari 2017 @ 10:51:
Dan zoek je vrijwilligerswerk wat je op dat gat in je cv kunt invullen.Ik zit in de ziektewet en mijn dagbehandeling zal over een tijd starten. Als ik vrijwilligerswerk kan doen zou ik ook kunnen werken, lijkt me ook de beredenering van het UWV. Dan moet ik er binnenkort weer mee stoppen plus kinderopvang (en bso) regelen terwijl ik geen kinderopvangtoeslag krijg. Dat is dus niet echt een optie.
Dan zoek je vrijwilligerswerk wat je op dat gat in je cv kunt invullen.Ik zit in de ziektewet en mijn dagbehandeling zal over een tijd starten. Als ik vrijwilligerswerk kan doen zou ik ook kunnen werken, lijkt me ook de beredenering van het UWV. Dan moet ik er binnenkort weer mee stoppen plus kinderopvang (en bso) regelen terwijl ik geen kinderopvangtoeslag krijg. Dat is dus niet echt een optie.
donderdag 23 februari 2017 om 11:00
quote:Singlegirlx schreef op 23 februari 2017 @ 10:54:
[...]
Ik zit in de ziektewet en mijn dagbehandeling zal over een tijd starten. Als ik vrijwilligerswerk kan doen zou ik ook kunnen werken, lijkt me ook de beredenering van het UWV. Dan moet ik er binnenkort weer mee stoppen plus kinderopvang (en bso) regelen terwijl ik geen kinderopvangtoeslag krijg. Dat is dus niet echt een optie.
Heb je al eens geïnformeerd dan bij het UWV hoe ze ook gezien je psychische toestand (chronische depressie,borderline) tegenover vrijwilligerswerk staan?
Heb je al eens geïnformeerd naar kinderopvangtoeslag en als jij die niet krijgt misschien je vriend wél voor JULLIE kinderen?
Zo ongeveer op alles roep je 'is geen optie' zelfs eigenlijk de dagbehandeling niet want ook dáárvan weet je al dat het toch niets gaat opleveren.
Waarom begin je er dan aan?
[...]
Ik zit in de ziektewet en mijn dagbehandeling zal over een tijd starten. Als ik vrijwilligerswerk kan doen zou ik ook kunnen werken, lijkt me ook de beredenering van het UWV. Dan moet ik er binnenkort weer mee stoppen plus kinderopvang (en bso) regelen terwijl ik geen kinderopvangtoeslag krijg. Dat is dus niet echt een optie.
Heb je al eens geïnformeerd dan bij het UWV hoe ze ook gezien je psychische toestand (chronische depressie,borderline) tegenover vrijwilligerswerk staan?
Heb je al eens geïnformeerd naar kinderopvangtoeslag en als jij die niet krijgt misschien je vriend wél voor JULLIE kinderen?
Zo ongeveer op alles roep je 'is geen optie' zelfs eigenlijk de dagbehandeling niet want ook dáárvan weet je al dat het toch niets gaat opleveren.
Waarom begin je er dan aan?
donderdag 23 februari 2017 om 11:31
quote:YellowDiamond schreef op 23 februari 2017 @ 11:00:
[...]
Heb je al eens geïnformeerd dan bij het UWV hoe ze ook gezien je psychische toestand (chronische depressie,borderline) tegenover vrijwilligerswerk staan?
Heb je al eens geïnformeerd naar kinderopvangtoeslag en als jij die niet krijgt misschien je vriend wél voor JULLIE kinderen?
Zo ongeveer op alles roep je 'is geen optie' zelfs eigenlijk de dagbehandeling niet want ook dáárvan weet je al dat het toch niets gaat opleveren.
Waarom begin je er dan aan?
Nee daar heb ik nog niet naar geïnformeerd want ik zit pas net weer in deze klotesituatie. Ik had een nieuwe kans gekregen om in de kinderopvang te gaan werken maar dat heb ik door mijn twijfels en ziekte verbruid.
Ik weet dat we geen kinderopvangtoeslag krijgen omdat ik thuis ben in de ziektewet. Als ik dagbehandeling krijg zullen de kinderen naar de opvang en bso moeten en zal ik/mijn behandelaar een medische indicatie daarvoor moeten afgeven om in aanmerking te komen.
Ik zit dus pas net weer in deze situatie en vrijwilligerswerk is ook momenteel geen optie. Dat roep ik niet op alles maar wel op dit. De dagbehandeling heb ik geen vertrouwen in maar ik zal er wel aan moeten beginnen, wat moet ik anders. Mijn laatste 2 banen zijn gefaald door mijn ziekte.
[...]
Heb je al eens geïnformeerd dan bij het UWV hoe ze ook gezien je psychische toestand (chronische depressie,borderline) tegenover vrijwilligerswerk staan?
Heb je al eens geïnformeerd naar kinderopvangtoeslag en als jij die niet krijgt misschien je vriend wél voor JULLIE kinderen?
Zo ongeveer op alles roep je 'is geen optie' zelfs eigenlijk de dagbehandeling niet want ook dáárvan weet je al dat het toch niets gaat opleveren.
Waarom begin je er dan aan?
Nee daar heb ik nog niet naar geïnformeerd want ik zit pas net weer in deze klotesituatie. Ik had een nieuwe kans gekregen om in de kinderopvang te gaan werken maar dat heb ik door mijn twijfels en ziekte verbruid.
Ik weet dat we geen kinderopvangtoeslag krijgen omdat ik thuis ben in de ziektewet. Als ik dagbehandeling krijg zullen de kinderen naar de opvang en bso moeten en zal ik/mijn behandelaar een medische indicatie daarvoor moeten afgeven om in aanmerking te komen.
Ik zit dus pas net weer in deze situatie en vrijwilligerswerk is ook momenteel geen optie. Dat roep ik niet op alles maar wel op dit. De dagbehandeling heb ik geen vertrouwen in maar ik zal er wel aan moeten beginnen, wat moet ik anders. Mijn laatste 2 banen zijn gefaald door mijn ziekte.
donderdag 23 februari 2017 om 11:41
Dan zal je naar andere opties moeten kijken.
Is er geen buurthuis weet ik veel wat waar je naartoe kunt?
Ik weet bijvoorbeeld dat er hier in mijn buurt naast allerlei dingen voor kinderen ook veel voor volwassenen georganiseerd wordt.
Bijvoorbeeld inloopochtenden voor moeders waar de kinderen dan gezamenlijk spelen en de moeders koffie drinken..
Want heus ik begrijp best dat als je verder weinig contacten hebt dat de hele godgansedag met luiers,kinderen huishouden bezig zijn op den duur gaat vervelen.
Misschien is er ook zoiets bij jullie in de buurt wat je of samen met je kinderen kunt doen of wanneer je vriend thuis is.
Ook een mooie manier om nieuwe mensen in je nieuwe woonplaats te leren kennen.
Is er geen buurthuis weet ik veel wat waar je naartoe kunt?
Ik weet bijvoorbeeld dat er hier in mijn buurt naast allerlei dingen voor kinderen ook veel voor volwassenen georganiseerd wordt.
Bijvoorbeeld inloopochtenden voor moeders waar de kinderen dan gezamenlijk spelen en de moeders koffie drinken..
Want heus ik begrijp best dat als je verder weinig contacten hebt dat de hele godgansedag met luiers,kinderen huishouden bezig zijn op den duur gaat vervelen.
Misschien is er ook zoiets bij jullie in de buurt wat je of samen met je kinderen kunt doen of wanneer je vriend thuis is.
Ook een mooie manier om nieuwe mensen in je nieuwe woonplaats te leren kennen.
