Psyche
alle pijlers
Hoe ga je met een hulpverlener om?
donderdag 30 november 2017 om 20:31
Hallo iedereen,
Ik ben sociaal niet zo heel handig, maar in het dagelijkse leven weet ik mij wel redelijk te redden, doordat ik dan gewoon voorbeelden van anderen heb enzo. Bij mijn hulpverlener(s) weet ik dit vaak niet zo goed. Bijvoorbeeld bij de vraag hoe het gaat, is dit dan een vraag die zij stellen voor hun werk of is het dan de bedoeling dat ik het ook terug vraag, hetzelfde met wat ik van het weekend ga doen en/of ik nog wat leuks heb gedaan van het weekend en zo zijn er nog meerdere dingen, maar dit even als voorbeeld.. Ik ben benieuwd wat jullie hiervan denken!
Ik ben sociaal niet zo heel handig, maar in het dagelijkse leven weet ik mij wel redelijk te redden, doordat ik dan gewoon voorbeelden van anderen heb enzo. Bij mijn hulpverlener(s) weet ik dit vaak niet zo goed. Bijvoorbeeld bij de vraag hoe het gaat, is dit dan een vraag die zij stellen voor hun werk of is het dan de bedoeling dat ik het ook terug vraag, hetzelfde met wat ik van het weekend ga doen en/of ik nog wat leuks heb gedaan van het weekend en zo zijn er nog meerdere dingen, maar dit even als voorbeeld.. Ik ben benieuwd wat jullie hiervan denken!
donderdag 30 november 2017 om 20:46
Haha dat heb ik ook. Ik snap daar ook niets van hoor, want als ik dat aan anderen vraag is het vrij wel altijd gewoon een spel dat ik maar mee speel, het is niet uit interesse.
Bij een psycholoog gaat het in eens om je ware ik en dan iig in mijn geval (en wellicht ook jouw geval) ga ik twijfelen hoe ik mij moet gedragen. Het is beetje als een ui pellen denk ik.
Bij een psycholoog gaat het in eens om je ware ik en dan iig in mijn geval (en wellicht ook jouw geval) ga ik twijfelen hoe ik mij moet gedragen. Het is beetje als een ui pellen denk ik.
donderdag 30 november 2017 om 20:49
donderdag 30 november 2017 om 20:49
Als je erin geïnteresseerd bent kun je die vragen terug stellen. Aan de hulpverlener of ze hier op willen antwoorden. Ik denk dat het van de hulpverlener, de situatie, de setting, het soort gesprek en hoe lang je elkaar al kent afhangt of en hoe je dit soort vragen terug kunt stellen.
Ik stel als hulpverlener die vraag uit interesse en hem terug krijgen vind ik prima. Zal over het algemeen gewoon antwoorden. Hoe uitgebreid is afhankelijk van hoe goed ik de patiënt ken. En ook of de vraag uit interesse is of om mijn vragen te pareren.
Maar bedenk ook dat je hierin geen fouten kunt maken. Niks is gênant hierin dus stel je (persoonlijke) vragen als je dit wilt of niet, beiden is goed
.
Ik stel als hulpverlener die vraag uit interesse en hem terug krijgen vind ik prima. Zal over het algemeen gewoon antwoorden. Hoe uitgebreid is afhankelijk van hoe goed ik de patiënt ken. En ook of de vraag uit interesse is of om mijn vragen te pareren.
Maar bedenk ook dat je hierin geen fouten kunt maken. Niks is gênant hierin dus stel je (persoonlijke) vragen als je dit wilt of niet, beiden is goed
.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
donderdag 30 november 2017 om 20:49
Goede kans ook dat je hulpverlener het dan überhaupt niet vraagt maar alleen even vriendelijk groet. En geen hele gesprekken gaat aanknopen. Want hij is op dat moment aan het sjoppen in zn vrije tijd
donderdag 30 november 2017 om 20:59
Als ik alleen ben en tijd heb wil ik best wel een babbeltje maken hoor.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
donderdag 30 november 2017 om 21:12
Haha, niet gedacht dat er meerdere hierover na zouden denken. Ik heb zelf meer het gevoel dat ze het meer uit een soort beleefdheid/automatisme vraagt of om een gespreksonderwerp te hebben. We moeten redelijk vaak samen wachten op andere of afspraken en vooral op die momenten weet ik dan niet zo goed of ik het ook terug moet vragen of dat ik verdere interesse moet tonen.
anoniem_209434 wijzigde dit bericht op 01-12-2017 04:26
32.73% gewijzigd
donderdag 30 november 2017 om 21:20
Op zich ben ik daar wel in geïnteresseerd, maar we hebben privé nogal wat overlap, ik weet niet of ik dat helemaal goed verwoord, maar ik probeer een beetje anoniem te blijven haha en daardoor weet ik niet zo goed of ik het nou heel professioneel moet houden of dat ik daardoor juist wel die dingen terug kan vragen-Kia-Ora- schreef: ↑30-11-2017 20:49Als je erin geïnteresseerd bent kun je die vragen terug stellen. Aan de hulpverlener of ze hier op willen antwoorden. Ik denk dat het van de hulpverlener, de situatie, de setting, het soort gesprek en hoe lang je elkaar al kent afhangt of en hoe je dit soort vragen terug kunt stellen.
Ik stel als hulpverlener die vraag uit interesse en hem terug krijgen vind ik prima. Zal over het algemeen gewoon antwoorden. Hoe uitgebreid is afhankelijk van hoe goed ik de patiënt ken. En ook of de vraag uit interesse is of om mijn vragen te pareren.
Maar bedenk ook dat je hierin geen fouten kunt maken. Niks is gênant hierin dus stel je (persoonlijke) vragen als je dit wilt of niet, beiden is goed
donderdag 30 november 2017 om 21:25
Het is aan de hulpverlener om het professioneel te houden. Daar hoef jij je niet druk over te maken. Bespreek dit met haar. Bespreek dat je het lastig vindt, je niet zo goed weet waar de grenzen liggen en waar je angstig voor bent. Dan kunnen jullie samen een grens bepalenvraaagg1993 schreef: ↑30-11-2017 21:20Op zich ben ik daar wel in geïnteresseerd, maar we hebben privé nogal wat overlap, ik weet niet of ik dat helemaal goed verwoord, maar ik probeer een beetje anoniem te blijven haha en daardoor weet ik niet zo goed of ik het nou heel professioneel moet houden of dat ik daardoor juist wel die dingen terug kan vragen
.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
vrijdag 1 december 2017 om 13:00
vrijdag 1 december 2017 om 13:04
Goed, dank u. Mooi weer hè. Het is een conventie.bij de vraag hoe het gaat, is dit dan een vraag die zij stellen voor hun werk of is het dan de bedoeling dat ik het ook terug vraag
Daarna geef je antwoord op zijn vraag, bijvoorbeeld "heb je het kunnen vinden?" Dat mag je meer volgens waarheid beantwoorden. Uiteraard heb je het niet gevonden. En langzaamaan komt hij op jouw angst voor de bus e.d.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 1 december 2017 om 13:59
Erg herkenbaar! Ik beschouw mijzelf als sociaal best handig maar ik ben zo gewend aan terug vragen, de 1e zijn die vraagt hoe het gaat met iemand en zelf weinig los te laten als het mij wordt gevraagd. Ik volg nu een therapie bij een psycholoog en voel mij dan ook onthand!
Die opmerking van Retrostar is aardig waar. 'Hoe intiemer de onthullingen, des te groter de persoonlijke afstand'. Het hangt ook een beetje af van de soort personen.
Het hangt er ook van af aan welke kant van de deur je je bevindt.
Als mijn therapeut me komt halen uit de wachtkamer vraagt hij in de gang (op weg naar de kamer dus) hoe het gaat, ik zeg dat het goed/okay gaat en vraag het terug. Hij zegt dat het goed gaat en zegt iets over het weer. En ik maak dan een instemmend geluid.
Eenmaal aan de andere kant vd deur en in de kamer dus, gaan we er goed voor zitten en vraagt hij hoe het met me gaat. En dan barst ik dus los.
In de therapiesitautie vraag ik nauwelijks iets terug. Dat zou erg ongepast voelen, maar die neiging heb ik dus wel uit gewoonte.
Die opmerking van Retrostar is aardig waar. 'Hoe intiemer de onthullingen, des te groter de persoonlijke afstand'. Het hangt ook een beetje af van de soort personen.
Het hangt er ook van af aan welke kant van de deur je je bevindt.
Als mijn therapeut me komt halen uit de wachtkamer vraagt hij in de gang (op weg naar de kamer dus) hoe het gaat, ik zeg dat het goed/okay gaat en vraag het terug. Hij zegt dat het goed gaat en zegt iets over het weer. En ik maak dan een instemmend geluid.
Eenmaal aan de andere kant vd deur en in de kamer dus, gaan we er goed voor zitten en vraagt hij hoe het met me gaat. En dan barst ik dus los.
In de therapiesitautie vraag ik nauwelijks iets terug. Dat zou erg ongepast voelen, maar die neiging heb ik dus wel uit gewoonte.
