Psyche
alle pijlers
Hoe gaan jullie om met angsten en zorgen?
zondag 12 november 2023 om 19:19
Hoi allemaal,
Momenteel sta ik op de wachtlijst voor een behandeling voor mijn angststoornis. Ik heb angsten voor vanalles en nog wat. Soms gaat het een periode goed en heb ik er nauwelijks last van en soms juist enorm veel. Hypochondrie, zorgen om anderen etc. Afgelopen jaren ook veel stress gehad in thuissituatie, meerdere keren verlaten door een partner = verlatingsangst. Soms lijkt het alsof ik niet weet hoe het is om te leven zonder stress/zorgen. Ik ben mij er ook van bewust dat iedereen wel iets heeft om zich zorgen om te maken en dat tegenslagen bij het leven horen.
Nu is het alleen zo dat ik vaak een onrustig gevoel heb. Als het dan even goed gaat, denk ik: er gaat iets gebeuren. Ik heb inmiddels een ontzettende lieve partner en alsnog schieten mijn gedachten alle kanten op: enorme dankbaarheid, maar ook angst. Is het te mooi om waar te zijn? Dit ben ik niet gewend?
Afgelopen week te horen gekregen dat ik een afwijkend uitstrijkje heb gekregen (ben 26 jaar, pap 3a2). Dit wakkert de bestaande angsten die ik al had enorm aan. Ik voel nu ieder krampje en steekje in mijn lichaam. Maak me gewoon enorme zorgen over mijn gezondheid.
In mijn omgeving praat ik hier ook met mensen over, alleen merk ik dat anderen bepaalde situaties anders ervaren dan ik. Ik reageer vaak nét extremer/dramatischer op gebeurtenissen/tegenslagen. Ik ben snél van slag en denk veel na over dingen. Ik leef bijna continu met zorgen...
Deze post om even van mij af te schrijven en eventueel in contact te komen met mensen die hetzelfde hebben.
Herkent iemand bovenstaande? Tips om hiermee om te gaan?
Alvast dankjewel!
Momenteel sta ik op de wachtlijst voor een behandeling voor mijn angststoornis. Ik heb angsten voor vanalles en nog wat. Soms gaat het een periode goed en heb ik er nauwelijks last van en soms juist enorm veel. Hypochondrie, zorgen om anderen etc. Afgelopen jaren ook veel stress gehad in thuissituatie, meerdere keren verlaten door een partner = verlatingsangst. Soms lijkt het alsof ik niet weet hoe het is om te leven zonder stress/zorgen. Ik ben mij er ook van bewust dat iedereen wel iets heeft om zich zorgen om te maken en dat tegenslagen bij het leven horen.
Nu is het alleen zo dat ik vaak een onrustig gevoel heb. Als het dan even goed gaat, denk ik: er gaat iets gebeuren. Ik heb inmiddels een ontzettende lieve partner en alsnog schieten mijn gedachten alle kanten op: enorme dankbaarheid, maar ook angst. Is het te mooi om waar te zijn? Dit ben ik niet gewend?
Afgelopen week te horen gekregen dat ik een afwijkend uitstrijkje heb gekregen (ben 26 jaar, pap 3a2). Dit wakkert de bestaande angsten die ik al had enorm aan. Ik voel nu ieder krampje en steekje in mijn lichaam. Maak me gewoon enorme zorgen over mijn gezondheid.
In mijn omgeving praat ik hier ook met mensen over, alleen merk ik dat anderen bepaalde situaties anders ervaren dan ik. Ik reageer vaak nét extremer/dramatischer op gebeurtenissen/tegenslagen. Ik ben snél van slag en denk veel na over dingen. Ik leef bijna continu met zorgen...
Deze post om even van mij af te schrijven en eventueel in contact te komen met mensen die hetzelfde hebben.
Herkent iemand bovenstaande? Tips om hiermee om te gaan?
Alvast dankjewel!
zondag 12 november 2023 om 20:03
Je hebt last van psychische klachten.
Dat hebben ontzettend veel mensen en dat hoeft niet verschrikkelijk te zijn. Dit soort klachten kunnen ook een opmaat zijn naar persoonlijke groei. Aan angstklachten kun je goed werken. De wetenschappen psychologie en psychiatrie zijn daarop gericht en hebben een heleboel theorien en behandelingen om klachten te verlichten.
Je zou kunnen beginnen met psyche-educatie. Lees boeken over het onderwerp.
Ik ben bijna dubbel zo oud als jij en heb ook vanaf jonge leeftijd psychische klachten gehad. Inmiddels ken ik mezelf een heel stuk beter en heb ik mijzelf beter leren kennen.
Vanuit mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat het in ieder geval heel belangrijk ik om op alle vlakken zo gezond mogelijk te leven.
Ritme, reinheid en regelmaat.
Dus goed slapen, weinig alcohol/drugs, gezond eten en lichaamsbeweging. Dat is je basis.
Lichaam en geest zijn nauw verbonden dus zorg voor allebei goed.
Als je er teveel last van krijgt en er zelf niet goed uitkomt is het nuttig om professionele hulp in te roepen. Gezien de wachtlijsten zou ik daar eerder te vroeg dan te laat toe overgaan.
Succes met je reis!
Dat hebben ontzettend veel mensen en dat hoeft niet verschrikkelijk te zijn. Dit soort klachten kunnen ook een opmaat zijn naar persoonlijke groei. Aan angstklachten kun je goed werken. De wetenschappen psychologie en psychiatrie zijn daarop gericht en hebben een heleboel theorien en behandelingen om klachten te verlichten.
Je zou kunnen beginnen met psyche-educatie. Lees boeken over het onderwerp.
Ik ben bijna dubbel zo oud als jij en heb ook vanaf jonge leeftijd psychische klachten gehad. Inmiddels ken ik mezelf een heel stuk beter en heb ik mijzelf beter leren kennen.
Vanuit mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat het in ieder geval heel belangrijk ik om op alle vlakken zo gezond mogelijk te leven.
Ritme, reinheid en regelmaat.
Dus goed slapen, weinig alcohol/drugs, gezond eten en lichaamsbeweging. Dat is je basis.
Lichaam en geest zijn nauw verbonden dus zorg voor allebei goed.
Als je er teveel last van krijgt en er zelf niet goed uitkomt is het nuttig om professionele hulp in te roepen. Gezien de wachtlijsten zou ik daar eerder te vroeg dan te laat toe overgaan.
Succes met je reis!
zondag 12 november 2023 om 20:07
Ooh sorry, zie nu dat je al op een wachtlijst staat.
En ik vergat nog wat toe te voegen: leer ontspannen. Bijvoorbeeld dmv mindfulness en yoga en als je dat de eerste keer probeert en je vindt het helemaal niets omdat alles in je zich er tegen verzet en je er geen geduld voor hebt, moet je doorzetten. Hoe sterker je weerstand, hoe harder je het nodig hebt.
Pas wel op dat je bij een echt heftige depressie/angststoornis soms eerst stabieler moet zijn voordat je dit gaat toepassen. Dus bij echt grote angst door het ontspannen een stapje terug doen.
En ik vergat nog wat toe te voegen: leer ontspannen. Bijvoorbeeld dmv mindfulness en yoga en als je dat de eerste keer probeert en je vindt het helemaal niets omdat alles in je zich er tegen verzet en je er geen geduld voor hebt, moet je doorzetten. Hoe sterker je weerstand, hoe harder je het nodig hebt.
Pas wel op dat je bij een echt heftige depressie/angststoornis soms eerst stabieler moet zijn voordat je dit gaat toepassen. Dus bij echt grote angst door het ontspannen een stapje terug doen.
zondag 12 november 2023 om 20:35
Dankjewel voor je reactie.HiltjeHillegonda schreef: ↑12-11-2023 20:07Ooh sorry, zie nu dat je al op een wachtlijst staat.
En ik vergat nog wat toe te voegen: leer ontspannen. Bijvoorbeeld dmv mindfulness en yoga en als je dat de eerste keer probeert en je vindt het helemaal niets omdat alles in je zich er tegen verzet en je er geen geduld voor hebt, moet je doorzetten. Hoe sterker je weerstand, hoe harder je het nodig hebt.
Pas wel op dat je bij een echt heftige depressie/angststoornis soms eerst stabieler moet zijn voordat je dit gaat toepassen. Dus bij echt grote angst door het ontspannen een stapje terug doen.
Ik lees regelmatig boeken over stress. Hier haal ik interessante info uit wat ik kan toepassen. Ik merk dat ik altijd alles wil analyseren of kunnen verklaren. Dus vaak geeft me het meer rust als ik weet waarom ik op een bepaalde manier reageer/waar het vandaan komt. Anderzijds kan ik er ook geobsedeerd door raken en ben ik er juist teveel mee bezig en wil ik proberen om er juist niet mee bezig te zijn.
Yoga heb ik een hele tijd gedaan. Nu al een tijdje niet meer. Zonde eigenlijk, want ik vond het wel fijn. Ik neem me er niet de tijd voor denk ik. Maar soms is het ook confronterend om te voelen en probeer ik dit uit de weg te gaan.
jull22 wijzigde dit bericht op 12-11-2023 20:40
1.03% gewijzigd
zondag 12 november 2023 om 20:38
Daarnaast ben ik een gevoelig persoon (hsp om er een naam aan te geven). Iedereen heeft denk ik wel eens dat je iets aan voelt: je intuïtie. Ik kan alleen vaak geen onderscheid maken tussen intuïtie en angst. Als ik iets voel door bepaalde gedachten, vraag ik me af: voel ik iets aankomen? Of zijn het juist angsten. Vertrouwen op mijn gevoel is daardoor lastiger.
zondag 12 november 2023 om 20:45
Heb je begeleiding aan huis? Ambulant begeleider? Wijkcoach?
Diegene is dan een klankbord voor je problemen en reacties. Geven je handvatten om met bepaalde situaties om te gaan. En niet geheel onbelangrijk als je daar behoefte aan hebt, een gezond relatie behouden met je omgeving. Want hoe kan je omgeving het beste met je omgaan als je hypochondrisch bent zonder dat het de relatie kost.
Diegene is dan een klankbord voor je problemen en reacties. Geven je handvatten om met bepaalde situaties om te gaan. En niet geheel onbelangrijk als je daar behoefte aan hebt, een gezond relatie behouden met je omgeving. Want hoe kan je omgeving het beste met je omgaan als je hypochondrisch bent zonder dat het de relatie kost.
zondag 12 november 2023 om 20:50
Ik ga een keer per maand naar de praktijkondersteuner. Alleen zij kan mij ook niet echt ‘helpen.’ Vandaar ook de doorverwijzing.KOKO-DO schreef: ↑12-11-2023 20:45Heb je begeleiding aan huis? Ambulant begeleider? Wijkcoach?
Diegene is dan een klankbord voor je problemen en reacties. Geven je handvatten om met bepaalde situaties om te gaan. En niet geheel onbelangrijk als je daar behoefte aan hebt, een gezond relatie behouden met je omgeving. Want hoe kan je omgeving het beste met je omgaan als je hypochondrisch bent zonder dat het de relatie kost.
zondag 12 november 2023 om 21:02
Dan begrijp je niet het doel er van.
Je gaat 1x per maand naar de poh ggz ter overbrugging voor je angst behandeling.
Pappen en nathouden. Naast de basis advies zal je daar ook niet veel leren.
Zij, ambulant begeleider GGZ of wijkcoach gaan doelgerichte met je hulpvragen aan de slag. Maatwerk. Een externe klankbord. Zij geven je handvaten om bijv ook straks het geleerde bij je behandeling in het praktijk te brengen. Zij zijn er voor jou en je netwerk ect.. je te begeleiden met de angsten die nu spelen. Volgende week voor de angsten die dan spelen.
maandag 13 november 2023 om 02:09
Dit. Ik lees hier totnutoe vooral wag vage, algemene tips.LuciFee2023 schreef: ↑12-11-2023 22:29Je hebt niets aan tips van mensen die zelf geen angststoornis hebben.
Je behandelaar gaat straks met jou en je problematiek aan de slag.
maandag 13 november 2023 om 04:43
Ik heb last van angsten wat achteraf te maken heeft met ADHD. Dus ik herken mezelf in je stuk. Ik ben ervoor in behandeling wat veel helpt, daarnaast helpt het slikken van magnesium mij ook tegen angstig zijn. Ik heb ook CBD genomen en dat werkte ook bij mij. Mijn ervaring is dat niet 1 ding helpt maar een combinatie van meerdere dingen zodat je beter weet hoe je ermee om kan gaan.
maandag 13 november 2023 om 06:12
Zesentwintig is natuurlijk nog piepjong. 
Dat zei men ook tegen mij vroeger en dat hielp toen niet.
Inmiddels ben ik in de herfst van mijn leven aangeland (menselijkerwijs) dus ik maak me niet veel zorgen meer. Probeer elk straaltje zon te vangen en van elke nare gedachte een prop te maken en die weg te gooien. Heel ver weg.
Dat zei men ook tegen mij vroeger en dat hielp toen niet. Inmiddels ben ik in de herfst van mijn leven aangeland (menselijkerwijs) dus ik maak me niet veel zorgen meer. Probeer elk straaltje zon te vangen en van elke nare gedachte een prop te maken en die weg te gooien. Heel ver weg.
Dan moet het maar zoals het kan
maandag 13 november 2023 om 06:36
Je kunt niet zomaar aanspraak maken op ambulante begeleiding vanuit de WMO, dan moet er echt wel iets meer aan de hand zijn.KOKO-DO schreef: ↑12-11-2023 21:02Dan begrijp je niet het doel er van.
Je gaat 1x per maand naar de poh ggz ter overbrugging voor je angst behandeling.
Pappen en nathouden. Naast de basis advies zal je daar ook niet veel leren.
Zij, ambulant begeleider GGZ of wijkcoach gaan doelgerichte met je hulpvragen aan de slag. Maatwerk. Een externe klankbord. Zij geven je handvaten om bijv ook straks het geleerde bij je behandeling in het praktijk te brengen. Zij zijn er voor jou en je netwerk ect.. je te begeleiden met de angsten die nu spelen. Volgende week voor de angsten die dan spelen.
maandag 13 november 2023 om 06:46
Wat helpt bij angst is heel persoonlijk, wat voor jou werkt ga je straks ontdekken tijdens je behandeling. Over het algemeen komt het neer op het leren verdragen van angst. De behandelaar gaat er niet voor zorgen dat jij minder angst ervaart, je leert er alleen anders mee omgaan. Je leert bijvoorbeeld hoe je kunt toetsen of je angsten reëel zijn, of je leert hoe je jezelf kunt afleiden.
Wat je zelf kunt doen, ook nu al, is zorgen dat je lijf rust ervaart. Bijvoorbeeld door regelmatig gedurende de dag yoga of ademhalingsoefeningen te doen. Op een rustig en ontspannen lijf heeft angst minder grip. Vraag evt je praktijkondersteuner om je te helpen bij ontspannen.
Wat je zelf kunt doen, ook nu al, is zorgen dat je lijf rust ervaart. Bijvoorbeeld door regelmatig gedurende de dag yoga of ademhalingsoefeningen te doen. Op een rustig en ontspannen lijf heeft angst minder grip. Vraag evt je praktijkondersteuner om je te helpen bij ontspannen.
maandag 13 november 2023 om 08:03
Ik heb ook een angststoornis en herken vooral het willen analyseren van alles wat je voelt en denkt. Heel rot, want het is vermoeiend en heel vaak kom je er niet echt exact achter en dan voel je je dus rot. Met je psycholoog ga je daar tzt aan werken, denk ik.
Wat mij helpt is meer rust en ontspanning nemen. Het klinkt afgezaagd, maar onder stress nemen (natuurlijk) mijn angsten toe en dan wordt het een vicieuze cirkel. Ik probeer vooral te accepten dat als ik eenmaal in die angst modus zit, er niet veel is dat werkt (afleiding wel), maar dat ik me met meer rust en tijd weer beter ga voelen.
Heel veel trucjes helpen gewoon niet als je er eenmaal in zit, want je hoofd is dan niet echt voor rede vatbaar. De trucs zitten hem voor mij vooral in in het voorkomen van die vicieuze cirkel.
Schrijf ook mee in het angststoornistopic als je wil ventileren of herkenning zoeken. Veel sterkte, het is echt kut en er is weinig begrip voor van mensen die geen angststoornis hebben.
Wat mij helpt is meer rust en ontspanning nemen. Het klinkt afgezaagd, maar onder stress nemen (natuurlijk) mijn angsten toe en dan wordt het een vicieuze cirkel. Ik probeer vooral te accepten dat als ik eenmaal in die angst modus zit, er niet veel is dat werkt (afleiding wel), maar dat ik me met meer rust en tijd weer beter ga voelen.
Heel veel trucjes helpen gewoon niet als je er eenmaal in zit, want je hoofd is dan niet echt voor rede vatbaar. De trucs zitten hem voor mij vooral in in het voorkomen van die vicieuze cirkel.
Schrijf ook mee in het angststoornistopic als je wil ventileren of herkenning zoeken. Veel sterkte, het is echt kut en er is weinig begrip voor van mensen die geen angststoornis hebben.
maandag 13 november 2023 om 08:14
Alles wat Mia schrijft is zinnig. Proberen te verdragen dat je angstig bent is het enige wat je nu voor jezelf kunt doen.
Als je in de analyse schiet, probeer jezelf dan af te leiden. Je merkt wel dat analyseren nu niet helpt, dat zal een stuk beter gaan met hulp van een psycholoog.
Als je merkt dat je verkeerd ademt en daardoor angstiger wordt: meerdere keren een trap op en af rennen kan helpen om je adem weer te reguleren (dan verbruik je de lucht tenminste die je al een tijd zit te happen). Zingen helpt ook.
En voor het perspectief: ik had vroeger ook een angststoornis, en met therapie en AD ben ik daar vrijwel helemaal van verlost. Was wel een lange weg en heel hard werken, maar dat was het allemaal waard.
Als je in de analyse schiet, probeer jezelf dan af te leiden. Je merkt wel dat analyseren nu niet helpt, dat zal een stuk beter gaan met hulp van een psycholoog.
Als je merkt dat je verkeerd ademt en daardoor angstiger wordt: meerdere keren een trap op en af rennen kan helpen om je adem weer te reguleren (dan verbruik je de lucht tenminste die je al een tijd zit te happen). Zingen helpt ook.
En voor het perspectief: ik had vroeger ook een angststoornis, en met therapie en AD ben ik daar vrijwel helemaal van verlost. Was wel een lange weg en heel hard werken, maar dat was het allemaal waard.
maandag 13 november 2023 om 10:43
Heel herkenbaar, ook een angststoornis hier. Ik ben er ook nog niet uit met therapie, dus ik lees mee.Jull22 schreef: ↑12-11-2023 20:38Daarnaast ben ik een gevoelig persoon (hsp om er een naam aan te geven). Iedereen heeft denk ik wel eens dat je iets aan voelt: je intuïtie. Ik kan alleen vaak geen onderscheid maken tussen intuïtie en angst. Als ik iets voel door bepaalde gedachten, vraag ik me af: voel ik iets aankomen? Of zijn het juist angsten. Vertrouwen op mijn gevoel is daardoor lastiger.
maandag 13 november 2023 om 17:21
Hier ook hsp en angst. Ik geloof dat je met een dergelijke gevoeligheid vaak al jong een patroon van angst-vermijding ontwikkelt.
Zoals hierboven beschreven, hoe leer je die patronen doorbreken. Dat kost veel tijd, geduld, vallen en opstaan. En je kan het niet alleen.
Maar heftig van je uitstrijkje, ik snap heel goed dat je daarvan in de rats zit. Hoe gaat dat verder, op wat voor manier wordt er vervolg aan gegeven?
Zoals hierboven beschreven, hoe leer je die patronen doorbreken. Dat kost veel tijd, geduld, vallen en opstaan. En je kan het niet alleen.
Maar heftig van je uitstrijkje, ik snap heel goed dat je daarvan in de rats zit. Hoe gaat dat verder, op wat voor manier wordt er vervolg aan gegeven?
maandag 13 november 2023 om 17:33
Krijg eind deze week een onderzoek. Dan gaan ze dmv kleurstof baarmoedermond aanstippen om een inschatting van afwijkende cellen te maken. Ook nemen ze biopt. Week daarna krijg ik daarvan de uitslag. Komt blijkbaar veel voor bij vrouwen. Desondanks ben ik zo bang..bijtie schreef: ↑13-11-2023 17:21Hier ook hsp en angst. Ik geloof dat je met een dergelijke gevoeligheid vaak al jong een patroon van angst-vermijding ontwikkelt.
Zoals hierboven beschreven, hoe leer je die patronen doorbreken. Dat kost veel tijd, geduld, vallen en opstaan. En je kan het niet alleen.
Maar heftig van je uitstrijkje, ik snap heel goed dat je daarvan in de rats zit. Hoe gaat dat verder, op wat voor manier wordt er vervolg aan gegeven?
maandag 13 november 2023 om 17:58
maandag 13 november 2023 om 18:27
Ik zou m ook knijpen, dat had ik al bij een pap2 uitslag namelijk, ik zag steeds voor me hoe mijn bmm werd weggevreten door kankercellen.
Dat zijn dingen die vaak helaas pas met de jaren komen, dat je je daartoe leert verhouden. Maar zelfs dan, ik ben met medische dingen echt een angsthaas.
Zijn er mensen die je steunen in je omgeving?
Dat zijn dingen die vaak helaas pas met de jaren komen, dat je je daartoe leert verhouden. Maar zelfs dan, ik ben met medische dingen echt een angsthaas.
Zijn er mensen die je steunen in je omgeving?
maandag 13 november 2023 om 18:36
Ja precies, ik dus ook!bijtie schreef: ↑13-11-2023 18:27Ik zou m ook knijpen, dat had ik al bij een pap2 uitslag namelijk, ik zag steeds voor me hoe mijn bmm werd weggevreten door kankercellen.
Dat zijn dingen die vaak helaas pas met de jaren komen, dat je je daartoe leert verhouden. Maar zelfs dan, ik ben met medische dingen echt een angsthaas.
Zijn er mensen die je steunen in je omgeving?
Ook al zegt de huisarts en gynaecoloog dat ik me echt geen zorgen moet maken.
In mijn hoofd heb ik al alle scenario's voor mij gezien.
Hopelijk valt het uiteindelijk allemaal mee en komt het goed..
Er zijn zeker mensen in mijn omgeving die mij steunen.
maandag 13 november 2023 om 18:42
Bedankt voor de tip!HiltjeHillegonda schreef: ↑13-11-2023 17:58Ik vond dit een leuk en vrij volledig boek:
https://www.bol.com/nl/nl/f/wat-ik-eerd ... 040917358/
Heb je er veel uit kunnen halen?
maandag 13 november 2023 om 18:48
Hey Jull,
Ik herken je van je vorige topic. Vrijdag is je afspraak toch?
Ik heb ook een angststoornis en had dus ook een afwijkend uitstrijkje, en herken je gevoel wel hoor. Heb in je vorige topic daar al iets over geschreven. Luister naar je medici, je moet je pas zorgen maken als zij dat doen. Echt. Maar goed, volgens mij is mijn advies aan dovemansoren gericht. Anders had je deze topic niet in een andere vorm gestart.
Ik heb inmiddels wel een psych en EMDR. Inmiddels heb ik wel ingezien dat je leven niet per se lang en gelukkig is als je eenmaal in therapie zit, want het leven bestaat nu eenmaal niet uit happily ever after. Maar je leert wel om beter om te gaan met tegenslagen. Wat mij daarnaast helpt: blijf luisteren naar je lichaam, dus ga bijvoorbeeld naar yin yoga. Dat vind ik echt heel fijn om rustig te blijven. Als ik angsten ervaar, vertel ik het altijd aan mijn vriend, want dan kan hij helpen relativeren. Verder proberen om negatieve mensen uit je leven te halen, vermijd stress en blijf goed en gezond eten. Alles wat je kan beinvloeden binnen handbereik; gezond en lekker eten, lief zijn voor je lijf en investeren in geluksmomentjes (romcoms kijken, kaarsjes aan). Dat is natuurlijk wel allemaal symptoombestrijding want je angststoornis behandelen is het beste. Maar ook daarbij: je komt er nooit vanaf dus je leert vooral hoe ermee om te gaan. En het duurt lang voor je angsten dragelijker worden. Dus ook een kwestie van een (rustige) lange adem.
Sterkte!
Ik herken je van je vorige topic. Vrijdag is je afspraak toch?
Ik heb ook een angststoornis en had dus ook een afwijkend uitstrijkje, en herken je gevoel wel hoor. Heb in je vorige topic daar al iets over geschreven. Luister naar je medici, je moet je pas zorgen maken als zij dat doen. Echt. Maar goed, volgens mij is mijn advies aan dovemansoren gericht. Anders had je deze topic niet in een andere vorm gestart.
Ik heb inmiddels wel een psych en EMDR. Inmiddels heb ik wel ingezien dat je leven niet per se lang en gelukkig is als je eenmaal in therapie zit, want het leven bestaat nu eenmaal niet uit happily ever after. Maar je leert wel om beter om te gaan met tegenslagen. Wat mij daarnaast helpt: blijf luisteren naar je lichaam, dus ga bijvoorbeeld naar yin yoga. Dat vind ik echt heel fijn om rustig te blijven. Als ik angsten ervaar, vertel ik het altijd aan mijn vriend, want dan kan hij helpen relativeren. Verder proberen om negatieve mensen uit je leven te halen, vermijd stress en blijf goed en gezond eten. Alles wat je kan beinvloeden binnen handbereik; gezond en lekker eten, lief zijn voor je lijf en investeren in geluksmomentjes (romcoms kijken, kaarsjes aan). Dat is natuurlijk wel allemaal symptoombestrijding want je angststoornis behandelen is het beste. Maar ook daarbij: je komt er nooit vanaf dus je leert vooral hoe ermee om te gaan. En het duurt lang voor je angsten dragelijker worden. Dus ook een kwestie van een (rustige) lange adem.
Sterkte!
maandag 13 november 2023 om 18:49
'Je hoeft je geen zorgen te maken' helpt bijna nooit echt. Tuurlijk is het fijn om rationeel te kunnen bedenken dat als je arts dit zegt, het waarschijnlijk wel goed komt, maar met een angststoornis en in die angstmodus heb je dus niks aan die rationele argumenten.
Zoek het daar dus ook niet in, ga niet bezig met de inhoud van je angst: je maakt je zorgen en er is op dit moment gewoon weinig wat je gerust kan stellen. Probeer dat ook niet na te streven: accepteer dat er iets engs gaande is, dat je niet weet hoe dat gaat aflopen maar ook dat je met hoofd met je aan de haal gaat en dat voor jou de kans op een negatieve uitkomst waarschijnlijk groter voelt dan ie waarschijnlijk is - dat weet je van jezelf, schrijf je in je OP. De kans klinkt goed dat het goed afloopt, maar als de kans op een goede afloop in werkelijkheid 95% is, dan voelt die kans met een angststoornis als 3% ofzo.
Wat mij wel helpt als je in die piekergedachten verzand raakt: zeg hardop 'STOP! Ik voel angst, ik dénk dat ik doodga aan kanker (or whatever), maar ik wéét dat mijn angstig brein overdrijft en dat de artsen het rooskleurig inzien', en dan ga je verder met waar je mee bezig was (niet piekeren dus
. Dat laatste is belangrijk anders ga je zo weer verder met doemscenario's verzinnen.
Het klinkt (of is) heel kinderachtig maar op deze manier beperk ik emotioneel redeneren: ik onderscheid wat ik voel en denk (wat niet per se waar is) van wat ik feitelijk weet en hiermee houd ik mijn rationele kant iets dichterbij mezelf.
Ik hoop dat dit iets helpt, maar ga vooral niet proberen kalm en relaxed te zijn. Dat gaat je waarschijnlijk niet lukken en al helemaal niet als je forceert. Ontspan en zoek fijne (of niet-leuke) afleiding... Succes, TO!
Zoek het daar dus ook niet in, ga niet bezig met de inhoud van je angst: je maakt je zorgen en er is op dit moment gewoon weinig wat je gerust kan stellen. Probeer dat ook niet na te streven: accepteer dat er iets engs gaande is, dat je niet weet hoe dat gaat aflopen maar ook dat je met hoofd met je aan de haal gaat en dat voor jou de kans op een negatieve uitkomst waarschijnlijk groter voelt dan ie waarschijnlijk is - dat weet je van jezelf, schrijf je in je OP. De kans klinkt goed dat het goed afloopt, maar als de kans op een goede afloop in werkelijkheid 95% is, dan voelt die kans met een angststoornis als 3% ofzo.
Wat mij wel helpt als je in die piekergedachten verzand raakt: zeg hardop 'STOP! Ik voel angst, ik dénk dat ik doodga aan kanker (or whatever), maar ik wéét dat mijn angstig brein overdrijft en dat de artsen het rooskleurig inzien', en dan ga je verder met waar je mee bezig was (niet piekeren dus
. Dat laatste is belangrijk anders ga je zo weer verder met doemscenario's verzinnen. Het klinkt (of is) heel kinderachtig maar op deze manier beperk ik emotioneel redeneren: ik onderscheid wat ik voel en denk (wat niet per se waar is) van wat ik feitelijk weet en hiermee houd ik mijn rationele kant iets dichterbij mezelf.
Ik hoop dat dit iets helpt, maar ga vooral niet proberen kalm en relaxed te zijn. Dat gaat je waarschijnlijk niet lukken en al helemaal niet als je forceert. Ontspan en zoek fijne (of niet-leuke) afleiding... Succes, TO!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
