Psyche
alle pijlers
Hoe gaan jullie om met angsten en zorgen?
zondag 12 november 2023 om 19:19
Hoi allemaal,
Momenteel sta ik op de wachtlijst voor een behandeling voor mijn angststoornis. Ik heb angsten voor vanalles en nog wat. Soms gaat het een periode goed en heb ik er nauwelijks last van en soms juist enorm veel. Hypochondrie, zorgen om anderen etc. Afgelopen jaren ook veel stress gehad in thuissituatie, meerdere keren verlaten door een partner = verlatingsangst. Soms lijkt het alsof ik niet weet hoe het is om te leven zonder stress/zorgen. Ik ben mij er ook van bewust dat iedereen wel iets heeft om zich zorgen om te maken en dat tegenslagen bij het leven horen.
Nu is het alleen zo dat ik vaak een onrustig gevoel heb. Als het dan even goed gaat, denk ik: er gaat iets gebeuren. Ik heb inmiddels een ontzettende lieve partner en alsnog schieten mijn gedachten alle kanten op: enorme dankbaarheid, maar ook angst. Is het te mooi om waar te zijn? Dit ben ik niet gewend?
Afgelopen week te horen gekregen dat ik een afwijkend uitstrijkje heb gekregen (ben 26 jaar, pap 3a2). Dit wakkert de bestaande angsten die ik al had enorm aan. Ik voel nu ieder krampje en steekje in mijn lichaam. Maak me gewoon enorme zorgen over mijn gezondheid.
In mijn omgeving praat ik hier ook met mensen over, alleen merk ik dat anderen bepaalde situaties anders ervaren dan ik. Ik reageer vaak nét extremer/dramatischer op gebeurtenissen/tegenslagen. Ik ben snél van slag en denk veel na over dingen. Ik leef bijna continu met zorgen...
Deze post om even van mij af te schrijven en eventueel in contact te komen met mensen die hetzelfde hebben.
Herkent iemand bovenstaande? Tips om hiermee om te gaan?
Alvast dankjewel!
Momenteel sta ik op de wachtlijst voor een behandeling voor mijn angststoornis. Ik heb angsten voor vanalles en nog wat. Soms gaat het een periode goed en heb ik er nauwelijks last van en soms juist enorm veel. Hypochondrie, zorgen om anderen etc. Afgelopen jaren ook veel stress gehad in thuissituatie, meerdere keren verlaten door een partner = verlatingsangst. Soms lijkt het alsof ik niet weet hoe het is om te leven zonder stress/zorgen. Ik ben mij er ook van bewust dat iedereen wel iets heeft om zich zorgen om te maken en dat tegenslagen bij het leven horen.
Nu is het alleen zo dat ik vaak een onrustig gevoel heb. Als het dan even goed gaat, denk ik: er gaat iets gebeuren. Ik heb inmiddels een ontzettende lieve partner en alsnog schieten mijn gedachten alle kanten op: enorme dankbaarheid, maar ook angst. Is het te mooi om waar te zijn? Dit ben ik niet gewend?
Afgelopen week te horen gekregen dat ik een afwijkend uitstrijkje heb gekregen (ben 26 jaar, pap 3a2). Dit wakkert de bestaande angsten die ik al had enorm aan. Ik voel nu ieder krampje en steekje in mijn lichaam. Maak me gewoon enorme zorgen over mijn gezondheid.
In mijn omgeving praat ik hier ook met mensen over, alleen merk ik dat anderen bepaalde situaties anders ervaren dan ik. Ik reageer vaak nét extremer/dramatischer op gebeurtenissen/tegenslagen. Ik ben snél van slag en denk veel na over dingen. Ik leef bijna continu met zorgen...
Deze post om even van mij af te schrijven en eventueel in contact te komen met mensen die hetzelfde hebben.
Herkent iemand bovenstaande? Tips om hiermee om te gaan?
Alvast dankjewel!
maandag 13 november 2023 om 18:50
p.s. ik vond het internet en alle blogs over angsten, fora en alle YouTube/Tiktok etc vooral olie op het vuur. Pas daarmee op, want iedereen die ooit stress heeft gehad roept dat ie ervaringsdeskundige is en slingert desinformatie de wereld in. Ik kreeg er alleen maar meer angst en stress van en het algoritme nam dat ook helemaal over. Wees dus voorzichtig en spaarzaam met je informatiebronnen.
maandag 13 november 2023 om 18:56
maandag 13 november 2023 om 19:07
Ja, ik kwam speciaal nog even terug om dit te noemen: ik heb best veel ervaring met en gelezen/geleerd over angsten, en ik snap oha hoe het proces werkt. Maar ik weet ook dat het voor iedereen anders werkt en dat wat de één helpt, jou juist helemaal niet helpt. Dus ook mijn 'adviezen' en 'ideeën' moet je met een korrel zout nemen. Gebruik wat jou helpt en negeer de rest.Pimpelmeesje87 schreef: ↑13-11-2023 18:50p.s. ik vond het internet en alle blogs over angsten, fora en alle YouTube/Tiktok etc vooral olie op het vuur. Pas daarmee op, want iedereen die ooit stress heeft gehad roept dat ie ervaringsdeskundige is en slingert desinformatie de wereld in. Ik kreeg er alleen maar meer angst en stress van en het algoritme nam dat ook helemaal over. Wees dus voorzichtig en spaarzaam met je informatiebronnen.
maandag 13 november 2023 om 19:35
TO sterkte deze week.
Ik zou in jouw situatie sowieso nachtenlang het hele internet afstruinen zodat ik ongeveer kan afstuderen op het onderwerp bmh kanker, en verhalen lezen over mensen die eraan zijn overleden. En dan als een wrak op werk verschijnen. Niet dat dat helpt, maar ik heb me erbij neergelegd dat het nu eenmaal is wat ik doe. Zo'n uitslag en naar een medisch onderzoek toe leven is gewoon voor veel mensen de hel, zelfs als ze geen angststoornis hebben.
Ik geloof dat ik toen ook gebeden heb tot God (ik ben niet gelovig). Ach ja.
Er wordt aan je gedacht.
Ik zou in jouw situatie sowieso nachtenlang het hele internet afstruinen zodat ik ongeveer kan afstuderen op het onderwerp bmh kanker, en verhalen lezen over mensen die eraan zijn overleden. En dan als een wrak op werk verschijnen. Niet dat dat helpt, maar ik heb me erbij neergelegd dat het nu eenmaal is wat ik doe. Zo'n uitslag en naar een medisch onderzoek toe leven is gewoon voor veel mensen de hel, zelfs als ze geen angststoornis hebben.
Ik geloof dat ik toen ook gebeden heb tot God (ik ben niet gelovig). Ach ja.
Er wordt aan je gedacht.
maandag 13 november 2023 om 19:43
Je hóeft niet nachtenlang het internet af te speuren. Je wilt juist af van het idee dat je schijncontrole kunt krijgen over dergelijke situaties. En bovendien: zonder angststoornis is het ook niet zo erg om dit een paar weken te doen. Maar mét een (gegeneraliseerde) angststoornissen is dit juist het gedrag wat je af wilt leren. Want na dit uitstrijkje is er weer iets nieuws waarover je nachten wakker kunt blijven, en daarna weer iets.
Bij een GAS is dit juist wat je niét moet doen.
Bij een GAS is dit juist wat je niét moet doen.
maandag 13 november 2023 om 20:09
Jep, en dat herken ik. Het gevoel van controle willen hebben, dat in feite alleen maar schijncontrole is.Mia schreef: ↑13-11-2023 19:43Je hóeft niet nachtenlang het internet af te speuren. Je wilt juist af van het idee dat je schijncontrole kunt krijgen over dergelijke situaties. En bovendien: zonder angststoornis is het ook niet zo erg om dit een paar weken te doen. Maar mét een (gegeneraliseerde) angststoornissen is dit juist het gedrag wat je af wilt leren. Want na dit uitstrijkje is er weer iets nieuws waarover je nachten wakker kunt blijven, en daarna weer iets.
Bij een GAS is dit juist wat je niét moet doen.
En het is ook zo dat na dit weer iets anders komt waar ik mij druk om kan maken. Er is altijd wel iéts waar ik wakker van kan liggen. En als het paar dagen ‘rustig’ is, word ik onrustig omdat ik het gevoel heb dat ik weer iets voel aankomen (een situatie waar ik me weer rot/ongerust door kan voelen).
maandag 13 november 2023 om 21:12
Ja, rottig he. In therapie kun je leren dat al die dingen die je wilt doen (piekeren, googelen) je geen echte controle geven, maar alleen een vals gevoel van schijncontrole. Het geeft ook alleen geruststelling op de korte termijn (want er ís nu eenmaal geen zekerheid) maar op de lange termijn verergert het je angstklachten omdat je niet echt leert om met gebrek aan controle om te gaan. Althans, dat heb ik met mijn therapie geleerd (toepassen is een tweede).
Al wel heel goed dat je je dit realiseert: er is niks wat jou op dit moment 100% zekerheid kan geven, en er is dus ook niks wat je kunt doen om dat te krijgen. Enerzijds is dat natuurlijk doodeng, anderzijds vind ik het ook wel een rustgevende gedachte: 'ik kán niks doen, dus het is veilig om dit los te laten'. Hoop dat jij hier ook wat rust in vindt...
Al wel heel goed dat je je dit realiseert: er is niks wat jou op dit moment 100% zekerheid kan geven, en er is dus ook niks wat je kunt doen om dat te krijgen. Enerzijds is dat natuurlijk doodeng, anderzijds vind ik het ook wel een rustgevende gedachte: 'ik kán niks doen, dus het is veilig om dit los te laten'. Hoop dat jij hier ook wat rust in vindt...
maandag 13 november 2023 om 22:26
Weet ik wel. Ik schreef het om aan te geven dat sommige situaties voor sommige mensen zo stressvol zijn dat ze in bepaald (oud) gedrag vervallen. En dat is niet per se erg. Niet alles is maakbaar. Ik hoef van mezelf niet alles goed te doen of af te leren.Mia schreef: ↑13-11-2023 19:43Je hóeft niet nachtenlang het internet af te speuren. Je wilt juist af van het idee dat je schijncontrole kunt krijgen over dergelijke situaties. En bovendien: zonder angststoornis is het ook niet zo erg om dit een paar weken te doen. Maar mét een (gegeneraliseerde) angststoornissen is dit juist het gedrag wat je af wilt leren. Want na dit uitstrijkje is er weer iets nieuws waarover je nachten wakker kunt blijven, en daarna weer iets.
Bij een GAS is dit juist wat je niét moet doen.
Ongeveer 15 jaar geleden kreeg ik de diagnose GAS en ben er goed van hersteld, voor zover je van herstel je kan spreken want ik was al angstig als kind. Maar ziekte en ziekenhuizen blijft een grote trigger, ook door bepaald trauma, wat ik soms kan relativeren en soms niet.
Wat ik wilde zeggen is dat je met zulke dingen toch soms een beetje van slag raakt, en maar gewoon een beetje wat doet naar zo'n spannend onderzoek of ingreep toe, ook mensen zonder angststoornis kunnen dat hebben.
dinsdag 14 november 2023 om 07:10
Ja, als je er 15 jaar geleden van hersteld bent en af en toe terugvalt in oud gedrag, dat (h)erkent en er ook weer uit kunt komen, is dat heel fijn voor je. Maar als je nu midden in een GAS zit, is dit dus niet handig gedrag en beter om niet te voeden.bijtie schreef: ↑13-11-2023 22:26Weet ik wel. Ik schreef het om aan te geven dat sommige situaties voor sommige mensen zo stressvol zijn dat ze in bepaald (oud) gedrag vervallen. En dat is niet per se erg. Niet alles is maakbaar. Ik hoef van mezelf niet alles goed te doen of af te leren.
Ongeveer 15 jaar geleden kreeg ik de diagnose GAS en ben er goed van hersteld, voor zover je van herstel je kan spreken want ik was al angstig als kind. Maar ziekte en ziekenhuizen blijft een grote trigger, ook door bepaald trauma, wat ik soms kan relativeren en soms niet.
Wat ik wilde zeggen is dat je met zulke dingen toch soms een beetje van slag raakt, en maar gewoon een beetje wat doet naar zo'n spannend onderzoek of ingreep toe, ook mensen zonder angststoornis kunnen dat hebben.
zaterdag 25 november 2023 om 16:18
Inderdaad.LuciFee2023 schreef: ↑12-11-2023 22:29Je hebt niets aan tips van mensen die zelf geen angststoornis hebben.
En hoe ik er mee om ga? Door paniekaanvallen te krijgen. Me soms dagen gespannen te voelen. En soms ook prima dagen te hebben.
Proberen met stoppen deze gevoelens tegen te gaan, want dat werkt alleen maar averechts. Soms werkt dat. Meestal (nog) niet.
Maar ik hou hoop op verbetering. Want als hoop weg valt, dan hoeft het niet meer zo nodig van mij.
zaterdag 25 november 2023 om 16:25
Ik heb dit boek en vond hem waardeloos. Allemaal open deuren.HiltjeHillegonda schreef: ↑13-11-2023 17:58Ik vond dit een leuk en vrij volledig boek:
https://www.bol.com/nl/nl/f/wat-ik-eerd ... 040917358/
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
