Psyche
alle pijlers
Hoe kom ik die laatste wintermaanden nou door?
dinsdag 16 februari 2010 om 12:56
Het is half februari, dus langer dan 2 maanden kan het écht niet meer duren toch?
Alleen lijkt de tijd nu voor mij te kruipen. Ik kom liever de deur niet meer uit en ben de sneeuw kotsbeu. Natuurlijk heb ik mijn verplichtingen; ik MOET 2,5 dagen per week de deur uit om te werken, en ik MOET natuurlijk in het weekend mijn paarden verzorgen. Maar de overige dagen sluit ik mij op in huis, kom de deur niet uit, slechts om de honden uit te laten of een boodschapje te doen. Het ergste vind ik nog dat ik er niet uitzie; ik heb een kast vol supermooie kleding, maar geen zin om me mooi te maken. Make-up heb ik oo geen trek in. Ik draag nu al sinds 4 weken! mijn huispak, met uitzondering van de dagen dat hij in de was zit. Ook als ik de boodschappen ga doen of de honden uitlaten doe ik dat in mijn op-t-lijf-geschreven Superdry Sweater en mijn joggingbroek (wel van Diesel, dus Stylish verantwoord).
Mijn vettige slierthaar prop ik op een knot, mijn spierwitte, puisterige hoofd bedek ik niet langer met een gekleurde dagcreme. Ik sta 's ochtends op, schuif het huispak aan en schuif 's avonds de boel weer aan de kant en ga slapen.
Voor mijn werk wil ik de poederkwast nog wel even over de wangen strijken, en verder draag ik bedrijfskleding dus hoef ik daar al niet over na te denken.
Ik zie in gedachten hoe mijn buren hoofdschuddend toekijken als ik alweer in dezelfde kleding met hetzelfde sjacho hoofd voorbij schuif met de honden en hoe mijn dochter, net als ik, ook de hele dag in een huispak rondloopt. (met uitzondering van de dagen dat ze naar de crêche gaat, natuurlijk. Crêche is Dochteroorlog, dus dan moet ze er superhip uitzien. ) Ze zullen wel denken; die zit ook maar de hele dag thuis te niksen.
Schoonmaken en het huishouden gaan overigens prima, maar koken heb ik ook geen zin meer in. Naar de zonnebank toegaan lijkt me een enorme klus, dus ook daar heb ik geen zin in. Terwijl wat vitamine UV misschien wel goed zouden zijn.
Heeft er iemand een idee hoe ik deze laatste maanden door ga komen? Hoe zet ik mijzelf er weer toe om in ieder geval in fatsoenlijks aan te trekken en toch eens eendjes te gaan voeren of een gebakje te gaan eten met kindlief?
Voel me, euh tja...... nutteloos. Somber. Is dit nou de Winterdepressie?
Alleen lijkt de tijd nu voor mij te kruipen. Ik kom liever de deur niet meer uit en ben de sneeuw kotsbeu. Natuurlijk heb ik mijn verplichtingen; ik MOET 2,5 dagen per week de deur uit om te werken, en ik MOET natuurlijk in het weekend mijn paarden verzorgen. Maar de overige dagen sluit ik mij op in huis, kom de deur niet uit, slechts om de honden uit te laten of een boodschapje te doen. Het ergste vind ik nog dat ik er niet uitzie; ik heb een kast vol supermooie kleding, maar geen zin om me mooi te maken. Make-up heb ik oo geen trek in. Ik draag nu al sinds 4 weken! mijn huispak, met uitzondering van de dagen dat hij in de was zit. Ook als ik de boodschappen ga doen of de honden uitlaten doe ik dat in mijn op-t-lijf-geschreven Superdry Sweater en mijn joggingbroek (wel van Diesel, dus Stylish verantwoord).
Mijn vettige slierthaar prop ik op een knot, mijn spierwitte, puisterige hoofd bedek ik niet langer met een gekleurde dagcreme. Ik sta 's ochtends op, schuif het huispak aan en schuif 's avonds de boel weer aan de kant en ga slapen.
Voor mijn werk wil ik de poederkwast nog wel even over de wangen strijken, en verder draag ik bedrijfskleding dus hoef ik daar al niet over na te denken.
Ik zie in gedachten hoe mijn buren hoofdschuddend toekijken als ik alweer in dezelfde kleding met hetzelfde sjacho hoofd voorbij schuif met de honden en hoe mijn dochter, net als ik, ook de hele dag in een huispak rondloopt. (met uitzondering van de dagen dat ze naar de crêche gaat, natuurlijk. Crêche is Dochteroorlog, dus dan moet ze er superhip uitzien. ) Ze zullen wel denken; die zit ook maar de hele dag thuis te niksen.
Schoonmaken en het huishouden gaan overigens prima, maar koken heb ik ook geen zin meer in. Naar de zonnebank toegaan lijkt me een enorme klus, dus ook daar heb ik geen zin in. Terwijl wat vitamine UV misschien wel goed zouden zijn.
Heeft er iemand een idee hoe ik deze laatste maanden door ga komen? Hoe zet ik mijzelf er weer toe om in ieder geval in fatsoenlijks aan te trekken en toch eens eendjes te gaan voeren of een gebakje te gaan eten met kindlief?
Voel me, euh tja...... nutteloos. Somber. Is dit nou de Winterdepressie?
dinsdag 16 februari 2010 om 13:03
Wat vervelend dat je je zo voelt.
Als je jouw verhaal leest, is het eerste wat er in me op komt; hup, schop onder je kont en gewoon een planning maken voor elke dag, ook al heb je er geen zin in. Je zult zien dat het na een paar dagen beter gaat en dat je je beter voelt. Maar of het zo makkelijk is, weet ik niet. Heb je je bloed al laten prikken? Misschien heb je een tekort aan ijzer of zo.
Kan je het niet opbrengen voor je dochter om in iedergeval iets met haar te gaan doen? Misschien een 'verplicht' iets, zoals dansles of zwemles? Dan moet je er wel uit.
Sterkte i.i.g. en probeer heel gezond te eten. Misschien helpt dat ook.
Als je jouw verhaal leest, is het eerste wat er in me op komt; hup, schop onder je kont en gewoon een planning maken voor elke dag, ook al heb je er geen zin in. Je zult zien dat het na een paar dagen beter gaat en dat je je beter voelt. Maar of het zo makkelijk is, weet ik niet. Heb je je bloed al laten prikken? Misschien heb je een tekort aan ijzer of zo.
Kan je het niet opbrengen voor je dochter om in iedergeval iets met haar te gaan doen? Misschien een 'verplicht' iets, zoals dansles of zwemles? Dan moet je er wel uit.
Sterkte i.i.g. en probeer heel gezond te eten. Misschien helpt dat ook.
dinsdag 16 februari 2010 om 13:06
Ha nastik
Ik heb zelf een depressie gehad en ben sinds de zomer van de antidepressiva af. Het gaat goed met me.Maar elk jaar, sinds mijn puberteit, heb ik vanaf half december tot eind januari last van een dip. Ik weet dus waar ik het over heb.
De enige manier om hier uit te komen is jezelf een gigantische trap onder je kont te geven. Ga bewegen (bv lekker zwemmen met je dochter, een rondje fietsen/paardrijden op de dagen dat de zon wel schijnt) Ga je kast uitpluizen en vervolgens (als je portomonnee het toelaat) alvast lekker shoppen. (in de stad of online) Spreek met vriendinnen af, ga bij je oude buurvrouw/oma/oid langs op de koffie.
Kortom: het leven is te kort om in de slachtofferrol te kruipen, doe er wat aan!
Succes!
Ik heb zelf een depressie gehad en ben sinds de zomer van de antidepressiva af. Het gaat goed met me.Maar elk jaar, sinds mijn puberteit, heb ik vanaf half december tot eind januari last van een dip. Ik weet dus waar ik het over heb.
De enige manier om hier uit te komen is jezelf een gigantische trap onder je kont te geven. Ga bewegen (bv lekker zwemmen met je dochter, een rondje fietsen/paardrijden op de dagen dat de zon wel schijnt) Ga je kast uitpluizen en vervolgens (als je portomonnee het toelaat) alvast lekker shoppen. (in de stad of online) Spreek met vriendinnen af, ga bij je oude buurvrouw/oma/oid langs op de koffie.
Kortom: het leven is te kort om in de slachtofferrol te kruipen, doe er wat aan!
Succes!
dinsdag 16 februari 2010 om 13:08
Er bestaat lichtbak therapie tegen winterdepressie. Verder kan een beetje dagindeling helpen, ook om de lane winterse dagen door te komen, bezoekje aan familie/ kennis/ vrienden om de dag voor jullie te breken
en het kan ook helpen je mooi te maken ( ik besteed doorgaans meer aandacht aan make up in de winter juist omdat alles zo kleurloos wordt en zonnebank is ook niet zo ideaal
en het kan ook helpen je mooi te maken ( ik besteed doorgaans meer aandacht aan make up in de winter juist omdat alles zo kleurloos wordt en zonnebank is ook niet zo ideaal
dinsdag 16 februari 2010 om 13:10
Hup onder de douche.
ramen open om te luchten, en dan naar de winkel om een bos tulpen te halen.
Ik weet intussen ook dat je als je geen energie verbruikt, ook geen nieuwe aanmaakt om het zo maar te zeggen.
hier schijnt de zon nu even, ziet er gelik allemala gezelliger uit.
En ik ga nu mn tulpen in de vaas zetten
sterkte
ramen open om te luchten, en dan naar de winkel om een bos tulpen te halen.
Ik weet intussen ook dat je als je geen energie verbruikt, ook geen nieuwe aanmaakt om het zo maar te zeggen.
hier schijnt de zon nu even, ziet er gelik allemala gezelliger uit.
En ik ga nu mn tulpen in de vaas zetten
sterkte
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
dinsdag 16 februari 2010 om 13:14
Ik moet zeggen dat het herkenbaar is wat je schrijft, zij het dat ik het in wat mindere mate heb dan jij. Waarschijnlijk komt dat doordat ik elke dag om half 7 op moet en mijn dochter naar school moet brengen, haar weer op moet halen, naar zwemles moet enzovoort, en dat ik er dus wel uit móet. Ik ben het met sosofie eens dat je jezelf echt een trap onder je kont moet geven. Doe het voor je kind, zodat hij/zij niet met een futloze moeder de hele dag binnen zit. Ik heb ook elk jaar last van een winterdip in januari en februari, maar ik vind het zielig voor mijn kinderen om elke dag een beetje binnen te gaan hangen.
En het is echt zo: als je eenmaal dingen onderneemt (waarschijnlijk eerst tegen je zin), merk je dat je weer zin krijgt om iets te doen. Tut je ook weer eens een beetje op, vaak voel je je daar ook beter door. Zelfs op de dagen dat ik net zo goed de hele dag in pyjama kan rondlopen, ga ik lekker douchen, me een beetje optutten, leuk rokje aan. Ik weet niet of je een man/vriend hebt, maar die zal daar ook blij van worden
En het is echt zo: als je eenmaal dingen onderneemt (waarschijnlijk eerst tegen je zin), merk je dat je weer zin krijgt om iets te doen. Tut je ook weer eens een beetje op, vaak voel je je daar ook beter door. Zelfs op de dagen dat ik net zo goed de hele dag in pyjama kan rondlopen, ga ik lekker douchen, me een beetje optutten, leuk rokje aan. Ik weet niet of je een man/vriend hebt, maar die zal daar ook blij van worden
dinsdag 16 februari 2010 om 13:15
Dit klinkt als een winterdip, uv uit de zonnenbank helpt dan niet echt, dan heb je wel een echte zonnelamp nodig, er is speciale lichttherapie,via je huisarts. Ook ga zo veel mogelijk wandelen, buiten zijn, want zo kom je het snelst over je dip heen.
Maar bedenk dat heel veel mensen (en vooral vrouwen) hier last van hebben zo aan het einde van de winter, ja hij is bijna ten einde, gelukkig duurt februari niet zolang, en dan is het alweer maart en de 21e is het alweer lente.
Dus kom op: ga vast folders halen voor de zomervakantie of lekker googlen over warmere oorden , en dan krijg je vast wel meer zin, iig. voorpret (kan ook als je in nl blijft).
Zit dit er niet in voor jouw, ga dan een dag (met dochter, vriendin of wie dan ook) naar suptropisch zwemparadijs, of naar de sauna, je moet zelf ook een beetje willen.
Maar bedenk dat heel veel mensen (en vooral vrouwen) hier last van hebben zo aan het einde van de winter, ja hij is bijna ten einde, gelukkig duurt februari niet zolang, en dan is het alweer maart en de 21e is het alweer lente.
Dus kom op: ga vast folders halen voor de zomervakantie of lekker googlen over warmere oorden , en dan krijg je vast wel meer zin, iig. voorpret (kan ook als je in nl blijft).
Zit dit er niet in voor jouw, ga dan een dag (met dochter, vriendin of wie dan ook) naar suptropisch zwemparadijs, of naar de sauna, je moet zelf ook een beetje willen.
dinsdag 16 februari 2010 om 13:24
Je beschrijft mijn situatie. Ik haat deze kou en sneeuw!!! Maar goed, ik moet er wel uit 's ochtends, schoolgaande kinderen maar als ik weer thuis ben blijf ik het liefst de hele dag binnen... ik heb echt geeeeeeen zin om dingen te ondernemen. Vorig week wel gaan wandelen met zoonlief maar dan heb ik het na een een kwartiertje wel gehad, ik kan gewoon niet heel lang buiten blijven met dit weer, word ik chagerijnig van......... Bleh, ik hoop echt dat het vanaf nu weer beter wordt. Dus geen tips van mij maar ik houd dit topic zeker in de gaten....
dinsdag 16 februari 2010 om 13:29
Ja ik heb precies hetzelfde .
Je hebt geen depressie want voel je nou echt somber en klote?
Of is het nou gewoon meer dat je gewoon ff geen gezeur aan je hoofd wilt en lekker thuis wilt blijven en iedereen (behalve je dochter) moet oprotten.
Mijn tip: Ook al heb je er echt geen zin in (had ik ook niet) ga hardlopen ofzo . Ik voel me echt gewoon weer super sinds ik dat doe.
Je hebt geen depressie want voel je nou echt somber en klote?
Of is het nou gewoon meer dat je gewoon ff geen gezeur aan je hoofd wilt en lekker thuis wilt blijven en iedereen (behalve je dochter) moet oprotten.
Mijn tip: Ook al heb je er echt geen zin in (had ik ook niet) ga hardlopen ofzo . Ik voel me echt gewoon weer super sinds ik dat doe.
dinsdag 16 februari 2010 om 13:33
quote:Nastik schreef op 16 februari 2010 @ 12:56:
Het is half februari, dus langer dan 2 maanden kan het écht niet meer duren toch?
Alleen lijkt de tijd nu voor mij te kruipen. Ik kom liever de deur niet meer uit en ben de sneeuw kotsbeu. Natuurlijk heb ik mijn verplichtingen; ik MOET 2,5 dagen per week de deur uit om te werken, en ik MOET natuurlijk in het weekend mijn paarden verzorgen. Maar de overige dagen sluit ik mij op in huis, kom de deur niet uit, slechts om de honden uit te laten of een boodschapje te doen. Het ergste vind ik nog dat ik er niet uitzie; ik heb een kast vol supermooie kleding, maar geen zin om me mooi te maken. Make-up heb ik oo geen trek in. Ik draag nu al sinds 4 weken! mijn huispak, met uitzondering van de dagen dat hij in de was zit. Ook als ik de boodschappen ga doen of de honden uitlaten doe ik dat in mijn op-t-lijf-geschreven Superdry Sweater en mijn joggingbroek (wel van Diesel, dus Stylish verantwoord).
Mijn vettige slierthaar prop ik op een knot, mijn spierwitte, puisterige hoofd bedek ik niet langer met een gekleurde dagcreme. Ik sta 's ochtends op, schuif het huispak aan en schuif 's avonds de boel weer aan de kant en ga slapen.
Voor mijn werk wil ik de poederkwast nog wel even over de wangen strijken, en verder draag ik bedrijfskleding dus hoef ik daar al niet over na te denken.
Ik zie in gedachten hoe mijn buren hoofdschuddend toekijken als ik alweer in dezelfde kleding met hetzelfde sjacho hoofd voorbij schuif met de honden en hoe mijn dochter, net als ik, ook de hele dag in een huispak rondloopt. (met uitzondering van de dagen dat ze naar de crêche gaat, natuurlijk. Crêche is Dochteroorlog, dus dan moet ze er superhip uitzien. ) Ze zullen wel denken; die zit ook maar de hele dag thuis te niksen.
Schoonmaken en het huishouden gaan overigens prima, maar koken heb ik ook geen zin meer in. Naar de zonnebank toegaan lijkt me een enorme klus, dus ook daar heb ik geen zin in. Terwijl wat vitamine UV misschien wel goed zouden zijn.
Heeft er iemand een idee hoe ik deze laatste maanden door ga komen? Hoe zet ik mijzelf er weer toe om in ieder geval in fatsoenlijks aan te trekken en toch eens eendjes te gaan voeren of een gebakje te gaan eten met kindlief?
Voel me, euh tja...... nutteloos. Somber. Is dit nou de Winterdepressie?Heeeeeeeeeeeeel herkenbaar. Ook ik ben in de apathische modus en heb weliswaar een kast vol leuke kleren en niks om aan te trekken. Ik heb er gewoon geen zin in. Alles is te koud, ik heb twee dikke vesten over elkaar aan (charmant....not) en doe weinig aan mezelf qua haar en make-up omdat ik er toch niet uitzie met mijn inwitte gezicht, statische haar en wallen. Ik ben de kou en sneeuw meer dan zat en ben ernstig toe aan zon. Daar komt nog bij dat ik ontzettend snot verkouden ben met een keel van schuurpapier en een verstopte neus die helemaal rood is van het snuiten. Bleeeehg, ik hoop dat het snel lente wordt.
Het is half februari, dus langer dan 2 maanden kan het écht niet meer duren toch?
Alleen lijkt de tijd nu voor mij te kruipen. Ik kom liever de deur niet meer uit en ben de sneeuw kotsbeu. Natuurlijk heb ik mijn verplichtingen; ik MOET 2,5 dagen per week de deur uit om te werken, en ik MOET natuurlijk in het weekend mijn paarden verzorgen. Maar de overige dagen sluit ik mij op in huis, kom de deur niet uit, slechts om de honden uit te laten of een boodschapje te doen. Het ergste vind ik nog dat ik er niet uitzie; ik heb een kast vol supermooie kleding, maar geen zin om me mooi te maken. Make-up heb ik oo geen trek in. Ik draag nu al sinds 4 weken! mijn huispak, met uitzondering van de dagen dat hij in de was zit. Ook als ik de boodschappen ga doen of de honden uitlaten doe ik dat in mijn op-t-lijf-geschreven Superdry Sweater en mijn joggingbroek (wel van Diesel, dus Stylish verantwoord).
Mijn vettige slierthaar prop ik op een knot, mijn spierwitte, puisterige hoofd bedek ik niet langer met een gekleurde dagcreme. Ik sta 's ochtends op, schuif het huispak aan en schuif 's avonds de boel weer aan de kant en ga slapen.
Voor mijn werk wil ik de poederkwast nog wel even over de wangen strijken, en verder draag ik bedrijfskleding dus hoef ik daar al niet over na te denken.
Ik zie in gedachten hoe mijn buren hoofdschuddend toekijken als ik alweer in dezelfde kleding met hetzelfde sjacho hoofd voorbij schuif met de honden en hoe mijn dochter, net als ik, ook de hele dag in een huispak rondloopt. (met uitzondering van de dagen dat ze naar de crêche gaat, natuurlijk. Crêche is Dochteroorlog, dus dan moet ze er superhip uitzien. ) Ze zullen wel denken; die zit ook maar de hele dag thuis te niksen.
Schoonmaken en het huishouden gaan overigens prima, maar koken heb ik ook geen zin meer in. Naar de zonnebank toegaan lijkt me een enorme klus, dus ook daar heb ik geen zin in. Terwijl wat vitamine UV misschien wel goed zouden zijn.
Heeft er iemand een idee hoe ik deze laatste maanden door ga komen? Hoe zet ik mijzelf er weer toe om in ieder geval in fatsoenlijks aan te trekken en toch eens eendjes te gaan voeren of een gebakje te gaan eten met kindlief?
Voel me, euh tja...... nutteloos. Somber. Is dit nou de Winterdepressie?Heeeeeeeeeeeeel herkenbaar. Ook ik ben in de apathische modus en heb weliswaar een kast vol leuke kleren en niks om aan te trekken. Ik heb er gewoon geen zin in. Alles is te koud, ik heb twee dikke vesten over elkaar aan (charmant....not) en doe weinig aan mezelf qua haar en make-up omdat ik er toch niet uitzie met mijn inwitte gezicht, statische haar en wallen. Ik ben de kou en sneeuw meer dan zat en ben ernstig toe aan zon. Daar komt nog bij dat ik ontzettend snot verkouden ben met een keel van schuurpapier en een verstopte neus die helemaal rood is van het snuiten. Bleeeehg, ik hoop dat het snel lente wordt.
dinsdag 16 februari 2010 om 13:39
En nee, een depressie is het niet, dat is een veel te groot woord. Maar ik ben die hele klote winter zo ontzettend zat. We hebben ook wel erg veel kou en sneeuw gehad dit jaar. En het blijft maar liggen hier. Ik ben gewoon toe aan wat zachter weer met zon en meer licht. Ik zie heus wel dat het de goede kant opgaat, maar ondertussen duurt het toch nog te lang. Ik moet zelf ook de deur uit om de kinderen naar school te brengen enzo. En dat helpt zeker om in actie te komen, maar ik ben blij als ik weer thuis ben.
Ik ben gewoon niet graag in de kou buiten, kan er slecht tegen. En ik ben ook al die kleren wel zat die ik over elkaar heen moet dragen. Bergen was heb ik daardoor. Mag ik nog effe doorgaan?Haha.
Ik ben gewoon niet graag in de kou buiten, kan er slecht tegen. En ik ben ook al die kleren wel zat die ik over elkaar heen moet dragen. Bergen was heb ik daardoor. Mag ik nog effe doorgaan?Haha.
dinsdag 16 februari 2010 om 13:42
Herkenbaar, ik heb er ook veel last van. Vooral omdat ik eraan kan toegeven, ik werk thuis en hoef nauwelijks onder de mensen te komen.
Structuur lijkt me wel goed te helpen. Dus op tijd opstaan, ontbijten, direct douchen, aankleden en huis opruimen. Probeer het gezellig te maken: kaarsjes aan, iets lekkers bij de thee, fijn tijdschrift lezen, mooie film maken. En ga vooral elke dag naar buiten, hoe guur het ook is. Frisse lucht scheelt enorm. Eigenlijk zou ik willen hardlopen, maar een tochtje naar de supermarkt is haalbaarder. Dus doe ik dat maar. En plan af en toe een leuk uitje en voer dat dan ook echt uit.
Zonnebankje, een nieuw kapsel, een bezoekje aan de schoonheidsspecialiste zou ook goed kunnen werken. Jammergenoeg heb ik als ZZP-er last van de crisis, en moet ik heel zuinig aan doen.
Wat ik altijd vervelend vind aan deze periode: ik ben in het staartje ervan jarig. En dan heb ik zo geen zin meer in feestvieren, dat ik mijn verjaardag het liefst zonder erbij na te denken voorbij zou laten gaan. Maar ja, als ik er niks aan doe, voel ik achteraf nog veel rotter. Elk jaar weer een dilemma.
Structuur lijkt me wel goed te helpen. Dus op tijd opstaan, ontbijten, direct douchen, aankleden en huis opruimen. Probeer het gezellig te maken: kaarsjes aan, iets lekkers bij de thee, fijn tijdschrift lezen, mooie film maken. En ga vooral elke dag naar buiten, hoe guur het ook is. Frisse lucht scheelt enorm. Eigenlijk zou ik willen hardlopen, maar een tochtje naar de supermarkt is haalbaarder. Dus doe ik dat maar. En plan af en toe een leuk uitje en voer dat dan ook echt uit.
Zonnebankje, een nieuw kapsel, een bezoekje aan de schoonheidsspecialiste zou ook goed kunnen werken. Jammergenoeg heb ik als ZZP-er last van de crisis, en moet ik heel zuinig aan doen.
Wat ik altijd vervelend vind aan deze periode: ik ben in het staartje ervan jarig. En dan heb ik zo geen zin meer in feestvieren, dat ik mijn verjaardag het liefst zonder erbij na te denken voorbij zou laten gaan. Maar ja, als ik er niks aan doe, voel ik achteraf nog veel rotter. Elk jaar weer een dilemma.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
dinsdag 16 februari 2010 om 13:44
Zo gauw het zonnetje ook maar heel even schijnt...hup de jas aan en lekker buiten in het zonnetje gaan zitten als je daar de ruimte voor hebt.(balkon kan natuurlijk aan de verkeerde kant zitten mocht je die hebben.)
Ik ga achterthuis in het hoekje bij het raam zitten , dat kaatst ook nog lekker terug.Koppie koffie er bij en...
Je snoet gaat er heerlijk van gloeien en je voelt je als nieuw!!
Ik ga achterthuis in het hoekje bij het raam zitten , dat kaatst ook nog lekker terug.Koppie koffie er bij en...
Je snoet gaat er heerlijk van gloeien en je voelt je als nieuw!!
dinsdag 16 februari 2010 om 13:51
Ow, ik ben wel heel blij om te lezen dat ik niet alleen ben! Dat scheelt een hoop.
Ik kom wel veel buiten, zeker elke dag een uur want anders worden mijn honden écht strontvervelend. Die hebben veel beweging nodig. Ik heb daarvoor speciaal Emu's (soort UGGS) gekocht voor de warme voeten.
Ik snap niet waar de aversie tegen normale kleding vandaan komt op het moment, maar niks zit lekker. Eerst een beha, dan een hempje, dan een shirt daarover een trui. Ik word helemaal kriegel van laagjes. Spijkerbroek zit te strak, of te zomers (allemaal heup en skinny) en daar moet ik dan mijn dikke skie-sokken weer overheen trekken.
In de zomer pak je een een leuk jurkje uit de kast, paar slippers of sandalen deronder. Voor in de avond een leuk spijkerjasjes of een mooi getailleerd blazertje en je bent klaar.
Mijn haar kan 's zomers weer lekker los, nu valt de hele boel uit en dat hecht zich dan aan die winterse coltruien. Ook dáár word ik vréselijk kriegel van. Haren in mijn kleding.
Ik zit er inderdaad aan te denken om met dochter naar peuterzwemmen ofzo te gaan, maar ik wil helemaal niet in bikini..... AARGH, die witte benen en slappe POSTnatale pens.
Paardrijden, ik wil zo graag. Al is het maar omdat elke gewricht in mijn lijf vastzit en pijn doet. Ik ben als kind namelijk begonnen met rijden vanwege gewrichtsaandoeningen. Maar de rijbaan is dus bevroren en ik durf de weg niet op met ijzers vanwege de gladheid. Schrale troost is dat ik mijn paard nu maar eindeloos borstel en zijn hanekam knip. En de lange lokken van mijn pony helemaal klitloos pluis.
Intussen lonkt mijn stampvolle kledingkast gevuld met de mooiste mooi-weer kleding, maar ik kan het écht niet aan.
Oh, fijn, nu draaien ze op 3FM ook nog eens een lekker zomernummer van een paar jaar geleden.
Ik kom wel veel buiten, zeker elke dag een uur want anders worden mijn honden écht strontvervelend. Die hebben veel beweging nodig. Ik heb daarvoor speciaal Emu's (soort UGGS) gekocht voor de warme voeten.
Ik snap niet waar de aversie tegen normale kleding vandaan komt op het moment, maar niks zit lekker. Eerst een beha, dan een hempje, dan een shirt daarover een trui. Ik word helemaal kriegel van laagjes. Spijkerbroek zit te strak, of te zomers (allemaal heup en skinny) en daar moet ik dan mijn dikke skie-sokken weer overheen trekken.
In de zomer pak je een een leuk jurkje uit de kast, paar slippers of sandalen deronder. Voor in de avond een leuk spijkerjasjes of een mooi getailleerd blazertje en je bent klaar.
Mijn haar kan 's zomers weer lekker los, nu valt de hele boel uit en dat hecht zich dan aan die winterse coltruien. Ook dáár word ik vréselijk kriegel van. Haren in mijn kleding.
Ik zit er inderdaad aan te denken om met dochter naar peuterzwemmen ofzo te gaan, maar ik wil helemaal niet in bikini..... AARGH, die witte benen en slappe POSTnatale pens.
Paardrijden, ik wil zo graag. Al is het maar omdat elke gewricht in mijn lijf vastzit en pijn doet. Ik ben als kind namelijk begonnen met rijden vanwege gewrichtsaandoeningen. Maar de rijbaan is dus bevroren en ik durf de weg niet op met ijzers vanwege de gladheid. Schrale troost is dat ik mijn paard nu maar eindeloos borstel en zijn hanekam knip. En de lange lokken van mijn pony helemaal klitloos pluis.
Intussen lonkt mijn stampvolle kledingkast gevuld met de mooiste mooi-weer kleding, maar ik kan het écht niet aan.
Oh, fijn, nu draaien ze op 3FM ook nog eens een lekker zomernummer van een paar jaar geleden.
anoniem_52265 wijzigde dit bericht op 16-02-2010 13:53
Reden: Niet pre- maar postnataal!
Reden: Niet pre- maar postnataal!
% gewijzigd
dinsdag 16 februari 2010 om 14:05
Oh ja, erg herkenbaar! Het is dat ik 3 dagen in de week werk, maar mijn bedje houdt me ook langer warm dan eigenlijk de bedoeling is de overige dagen. Drie avonden in de week sport ik, maar in deze barre wintermaanden bel ik regelmatig af, omdat ik geen zin heb. eigenlijk heb ik de helft van de keren dat ik wel ga ook geen zin, maar ga ik toch maar (teamsport, dus ik kan mijn teampie niet zo vaak laten zitten ). Vaak voel ik me na zo'n training wel weer fitter en beter, maar dat werkt alleen 's avonds maar door, de volgende dag is dat effect alweer weg!
Voor mij helpt het wel om me leuk te blijven kleden en op te tutten, daardoor voel ik me wel beter dan als ik in mijn campingoufit rond blijf hobbelen
Ook een dagje sauna is een goede (tijdelijke) oppepper. Dat voelt als een dagje vakantie en het is nog goed voor je ook!
Dus inderdaad: een schop onder je kont, spreek jezelf streng toe en maak er wat van! succes!
Voor mij helpt het wel om me leuk te blijven kleden en op te tutten, daardoor voel ik me wel beter dan als ik in mijn campingoufit rond blijf hobbelen
Ook een dagje sauna is een goede (tijdelijke) oppepper. Dat voelt als een dagje vakantie en het is nog goed voor je ook!
Dus inderdaad: een schop onder je kont, spreek jezelf streng toe en maak er wat van! succes!
dinsdag 16 februari 2010 om 14:12
In je laatste post kom je met een hele rits vergoeilijkende excuses, terwijl onze tips echt wel helpen hoor!
Ga genieten!
Ik let in het zwembad echt niet op mijn dikke striae-pens en dikke putjesbenen. Ik geniet van de warmte, van mijn kinderen, van het geplons en droom alvast weg naar de zomervakantie.
De truc is dus, om de andere kant op te gaan denken en niet te blijven hangen in al dat negatieve gedoe!
Kom op, meid!
Ga genieten!
Ik let in het zwembad echt niet op mijn dikke striae-pens en dikke putjesbenen. Ik geniet van de warmte, van mijn kinderen, van het geplons en droom alvast weg naar de zomervakantie.
De truc is dus, om de andere kant op te gaan denken en niet te blijven hangen in al dat negatieve gedoe!
Kom op, meid!
dinsdag 16 februari 2010 om 14:30
quote:flip123456789 schreef op 16 februari 2010 @ 14:25:
Ik ben ook gaan babyzwemmen en dan denk je echt niet meer aan hoe je eruit ziet! De meesten zijn nog veel erger Ik zie hoe mijn dochter ervan geniet en dáarom doe ik het! Zij hoeft niet het slachtoffer te zijn van mijn winterdip.Dat van "de meeste zijn véél erger" trekt mij wel over de streep!
Ik ben ook gaan babyzwemmen en dan denk je echt niet meer aan hoe je eruit ziet! De meesten zijn nog veel erger Ik zie hoe mijn dochter ervan geniet en dáarom doe ik het! Zij hoeft niet het slachtoffer te zijn van mijn winterdip.Dat van "de meeste zijn véél erger" trekt mij wel over de streep!
dinsdag 16 februari 2010 om 16:11
Zal ik anders ook gaan babyzwemmen? Striae tot mijn kin, mt 46/48, mijn huid is in en inwit...
Oh, nee, ik heb geen baby meer.... dus ook geen excuus voor de slechte staat van mijn lijf...
Nastik: wat ik steeds doe is mijn gedachten sturen. Als ik iets negatiefs denk probeer ik snel mijn gedachten om te buigen en aan iets positiefs te denken. Door alle vrieskou hebben we van t zomer minder last van muggen, vliegen, wespen. Wat zullen wij straks voor 400% van t voorjaar gaan genieten. Wat heb ik eigenlijk leuke kinderen, wat zitten mijn kekke jurkjes met leggings en een vestje toch heerlijk, blablabla.
Sterkte, probeer het! Voor een groot deel (niet alles) heb je dit zelf in de hand!
Oh, nee, ik heb geen baby meer.... dus ook geen excuus voor de slechte staat van mijn lijf...
Nastik: wat ik steeds doe is mijn gedachten sturen. Als ik iets negatiefs denk probeer ik snel mijn gedachten om te buigen en aan iets positiefs te denken. Door alle vrieskou hebben we van t zomer minder last van muggen, vliegen, wespen. Wat zullen wij straks voor 400% van t voorjaar gaan genieten. Wat heb ik eigenlijk leuke kinderen, wat zitten mijn kekke jurkjes met leggings en een vestje toch heerlijk, blablabla.
Sterkte, probeer het! Voor een groot deel (niet alles) heb je dit zelf in de hand!
dinsdag 16 februari 2010 om 17:31
Wat je volgend jaar misschien kan helpen (ok, tis ff sparen): een weekje naar de zon in deze tijd. Ik ben net weer terug van een week Canarisch eiland en ik heb het gevoel er weer tegenaan te kunnen. De winter wordt doorbroken, en een week vakantie en zon doen bij mij altijd wonderen voor humeur en energiehuishouding. Zou dat volgend jaar nog lukken qua school/crèche van je kleine dame?
woensdag 17 februari 2010 om 15:11
woensdag 17 februari 2010 om 16:26
He Nastik... klinkt wel als een winterdipje.
Ik heb daar pas ook een topic over geopend.
Op advies van sommigen ben ik nou naar een lichttherapiesessie geweest en slik ik vitamine D. Geloof het of niet, maar het werkt. Misschien wel omdat ik geloof dat het werkt:-)
Verder hangt mijn dag aan elkaar van schemaatjes, om het hoognodige te doen in zo min mogelijk tijd, zodat ik ook nog kan ontspannen.
Ik verplicht mezelf niet tot allerlei sociale activiteiten, maar ga lekker lang onder de douche en kruip met mijn man of mn beste vriendin op de bank met een filmpje. Dat werkt ook.
Maar ja, ik snak naar zon, voorjaar, daglicht, vrolijke bloemetjes, vogelgefluit en meer energie! Deze winter is voor mij errug moeilijk...
Ik heb daar pas ook een topic over geopend.
Op advies van sommigen ben ik nou naar een lichttherapiesessie geweest en slik ik vitamine D. Geloof het of niet, maar het werkt. Misschien wel omdat ik geloof dat het werkt:-)
Verder hangt mijn dag aan elkaar van schemaatjes, om het hoognodige te doen in zo min mogelijk tijd, zodat ik ook nog kan ontspannen.
Ik verplicht mezelf niet tot allerlei sociale activiteiten, maar ga lekker lang onder de douche en kruip met mijn man of mn beste vriendin op de bank met een filmpje. Dat werkt ook.
Maar ja, ik snak naar zon, voorjaar, daglicht, vrolijke bloemetjes, vogelgefluit en meer energie! Deze winter is voor mij errug moeilijk...
