Psyche
alle pijlers
Hoe krijg ik mezelf weer in beweging?
zondag 5 maart 2017 om 02:35
Ik zit sinds eind december thuis na een mislukte studie, en het lukt me maar heel moeizaam om dingen te doen. Dit is overigens niet voor het eerst dat ik thuiszit en heb ook al vaak hele lange periodes thuisgezeten (ik ben afgekeurd). Ik wil wel dingen doen maar zie er zo tegenop. Ik meld me aan voor vrijwilligerswerk maar zet het niet door, ik zoek een hobby maar geef al op voordat ik me heb aangemeld. Ik ben lusteloos, moedeloos, voel me lamlendig. Ik zou me echt beter voelen als ik weer in beweging kwam maar het voelt als zo'n enorme drempel die ik over moet.
Wat het ook is, mijn enige vervoersmiddel is een fiets en fietsen gaat moeizaam, is vaak pijnlijk. Ergens heen gaan is dus al een drempel, dáár zie ik al tegenop. Ik neem vaak de bus maar binnen mijn woonplaats is de verbinding slecht.
Daarnaast vind ik niet zoveel leuk, en ik had bijvoorbeeld een leuke cursus gevonden maar de website dateerde van 2015. Dan verlies ik gelijk de moed alweer, laat dan ook maar ofzo. Ik weet van eerder dat ik vaak zo tegen de dagen opzag als ik verplichtingen had, ik kan echt in paniek raken als ik teveel moet, misschien durf ik daarom nergens meer aan te beginnen. Het is me gauw teveel en ik wil dingen vol overgave doen, anders lukt het ook niet goed. Ik dacht me misschien actief in te gaan zetten voor een politieke partij, maar vervolgens twijfel ik al weken over welke partij dan. Ik lig er zelfs wakker van.
Ik word moe van mezelf. Ik heb wel psychische hulp trouwens, maar ik heb pas drie gesprekken gehad dus dit is nog niet echt aan de orde gekomen.
Iemand tips? (Dit nachtbraken is trouwens geen gewoonte hoor. Normaal lig ik een stuk eerder te slapen maar de laatste paar dagen lukt dat even niet ofzo, te druk in m'n hoofd.)
Wat het ook is, mijn enige vervoersmiddel is een fiets en fietsen gaat moeizaam, is vaak pijnlijk. Ergens heen gaan is dus al een drempel, dáár zie ik al tegenop. Ik neem vaak de bus maar binnen mijn woonplaats is de verbinding slecht.
Daarnaast vind ik niet zoveel leuk, en ik had bijvoorbeeld een leuke cursus gevonden maar de website dateerde van 2015. Dan verlies ik gelijk de moed alweer, laat dan ook maar ofzo. Ik weet van eerder dat ik vaak zo tegen de dagen opzag als ik verplichtingen had, ik kan echt in paniek raken als ik teveel moet, misschien durf ik daarom nergens meer aan te beginnen. Het is me gauw teveel en ik wil dingen vol overgave doen, anders lukt het ook niet goed. Ik dacht me misschien actief in te gaan zetten voor een politieke partij, maar vervolgens twijfel ik al weken over welke partij dan. Ik lig er zelfs wakker van.
Ik word moe van mezelf. Ik heb wel psychische hulp trouwens, maar ik heb pas drie gesprekken gehad dus dit is nog niet echt aan de orde gekomen.
Iemand tips? (Dit nachtbraken is trouwens geen gewoonte hoor. Normaal lig ik een stuk eerder te slapen maar de laatste paar dagen lukt dat even niet ofzo, te druk in m'n hoofd.)
zondag 5 maart 2017 om 03:24
Misschien wil je te veel. Heb je wel eens geprobeerd een realistisch doel te stellen en dan daar kleine stapjes naar toe te nemen?
Laten we zeggen dat je graag frans wil leren. Dan zou je als een klein stapje kunnen nemen dat je een tijdje elke week een frans film kijkt online. Een volgend stapje zou kunnen zijn dat je op zoek gaat naar een korte cursus op een laag niveau of naar een talenpartner. Heel rustig uitbouwen. Misschien werkt zoiets voor je.
Laten we zeggen dat je graag frans wil leren. Dan zou je als een klein stapje kunnen nemen dat je een tijdje elke week een frans film kijkt online. Een volgend stapje zou kunnen zijn dat je op zoek gaat naar een korte cursus op een laag niveau of naar een talenpartner. Heel rustig uitbouwen. Misschien werkt zoiets voor je.
zondag 5 maart 2017 om 03:38
Als je in paniek raakt van teveel moeten, zou ik idd proberen dingen in kleinere stukjes te hakken zodat ze behapbaarder zijn. Verder, heb je altijd last van weinig zelfvertrouwen? Kan ook passen bij sommige diagnoses. Heb je die al? Ik zou het wel bespreken met je therapeut en er niet te lang mee wachten.
Vlieg met me mee naar de regenboog.
zondag 5 maart 2017 om 07:55
Als je letterlijk in beweging wilt komen en naar buiten wilt: installeer Pokemon Go op je telefoon (is gratis) en ga de verschillende Pokemon vangen. Dit kan vanuit huis, maar om andere/bijzondere te vangen moet je het huis uit (in je eigen woonplaats of juist ergens anders).
Ook moet je eieren uitbroeden door te lopen, en daar komen ook Pokemon uit.
Er is geen verplichting, geen tijdslimiet, gratis, maar je wordt zo gestimuleerd om in beweging te komen en naar buiten te gaan.
Er is een actief topic op entertainment, daar kunnen ze je alles uitleggen.
Ook moet je eieren uitbroeden door te lopen, en daar komen ook Pokemon uit.
Er is geen verplichting, geen tijdslimiet, gratis, maar je wordt zo gestimuleerd om in beweging te komen en naar buiten te gaan.
Er is een actief topic op entertainment, daar kunnen ze je alles uitleggen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 5 maart 2017 om 07:57
Het klinkt als dat er veel impulsen op je afkomen maar dat het kortdurend is en je dan weer de energie ervoor verliest. Het zou kunnen dat in dat moment je frisse impuls veranderd in een gevoel van 'moeten'.
Het zou kunnen helpen als je je leert focussen op de dingen die je doet. En daarmee bedoel ik niet persee dingen buitenshuis maar ook binnenshuis. Focus jezelf op bijv de gebeurtenis van het stofzuigen, of afwassen of afwassen. Wat je ook doet.
Ben je druk in je hoofd? Denk je veel na?
Veel mentale activiteit kan zorgen voor 'verstrooide' focus en energie.
Zo te lezen laat je teveel binnenkomen aan allerlei ideeen en is een bepaalde gebundelde focus er niet.
Als je een bepaalde impuls voelt om iets te doen ondersteun jezelf dan volledig met je plan.
Merk je dat je de wil ervoor gaat missen bedenk dan waarom je datgene in eerste instantie wilde gaan doen.
Stel: je wilt een cursus schilderen gaan doen. Na een tijdje is de motivatie ervoor weg.
Bedenk dan waarom je dit wilde gaan doen( bijv je vind het leuk om met kleuren te werken, je houdt ervan om vormen op papier te zetten etc).
En blijf jezelf voeden met dit soort opbouwende gedachten en laat de twijfelstem niet toe.
Op die manier bouw je aan meer vastberadenheid, focus en helderheid in jezelf over dingen en dat geeft ook weer meer energie. Het gevoel van 'moeten' zal meer verdwijnen want je bouwt meer vrijheid in.
Ook als het gebeurt als je op de fiets zit en je bent op weg naar iets en je voelt je oncomfortabel en je motivatie verdwijnt (en dat zal gebeuren) , voedt jezelf met dezelfde opbouwende gedachten. Zo van: ook al is het oncomfortabel nu en doet het pijn, ik ga het toch doen. De cursus/aktiviteit is iets wat ik nu doe en het is goed voor me.
Verder: doe niet veel tegelijk. Houdt het simpel.
Het zou kunnen helpen als je je leert focussen op de dingen die je doet. En daarmee bedoel ik niet persee dingen buitenshuis maar ook binnenshuis. Focus jezelf op bijv de gebeurtenis van het stofzuigen, of afwassen of afwassen. Wat je ook doet.
Ben je druk in je hoofd? Denk je veel na?
Veel mentale activiteit kan zorgen voor 'verstrooide' focus en energie.
Zo te lezen laat je teveel binnenkomen aan allerlei ideeen en is een bepaalde gebundelde focus er niet.
Als je een bepaalde impuls voelt om iets te doen ondersteun jezelf dan volledig met je plan.
Merk je dat je de wil ervoor gaat missen bedenk dan waarom je datgene in eerste instantie wilde gaan doen.
Stel: je wilt een cursus schilderen gaan doen. Na een tijdje is de motivatie ervoor weg.
Bedenk dan waarom je dit wilde gaan doen( bijv je vind het leuk om met kleuren te werken, je houdt ervan om vormen op papier te zetten etc).
En blijf jezelf voeden met dit soort opbouwende gedachten en laat de twijfelstem niet toe.
Op die manier bouw je aan meer vastberadenheid, focus en helderheid in jezelf over dingen en dat geeft ook weer meer energie. Het gevoel van 'moeten' zal meer verdwijnen want je bouwt meer vrijheid in.
Ook als het gebeurt als je op de fiets zit en je bent op weg naar iets en je voelt je oncomfortabel en je motivatie verdwijnt (en dat zal gebeuren) , voedt jezelf met dezelfde opbouwende gedachten. Zo van: ook al is het oncomfortabel nu en doet het pijn, ik ga het toch doen. De cursus/aktiviteit is iets wat ik nu doe en het is goed voor me.
Verder: doe niet veel tegelijk. Houdt het simpel.
zondag 5 maart 2017 om 09:34
Ik denk dat je vooral let op dat wat er "moet"; dat vind je het belangrijkste. Je let dus erg op de mening van anderen over jou; je bent angstig voor een negatieve beoordeling (door jezelf en anderen) en dat is de richting die je volgt. Niet wat jij zelf wil. Je hebt nooit jezelf gevolgd.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 5 maart 2017 om 23:25
Dank voor de reacties.
Allemansvriendin: Sorry, maar dat is echt een opmerking waar ik niets mee kan.
Mijn doelen in kleine stukjes hakken is een goed idee. Misschien wil ik inderdaad teveel. Ik had mezelf opgegeven bij vier (!) organisaties voor vrijwilligerswerk. Dat is wel een beetje veel van het goede om mee te beginnen. Ik ga nu een paar uurtjes flyeren voor D66, dat is wel een goed begin denk ik. (Oeps, bericht werd verstuurd voordat ik klaar was.)
Pokemon Go heb ik voorheen gespeeld maar was ik snel zat. Ik kan nog wel eens een poging wagen nu het uitgebreid is en ik al een tijdje niet gespeeld heb. Dank voor de tip.
Retrostar, je hebt een punt. Ik heb inderdaad bang voor een negatieve beoordeling. Ik wil iets doen waar ik trots over kan vertellen, iets dat verschil maakt. Toen ik studeerde hoefde ik me eindelijk niet te schamen in small talk gesprekjes over wat ik nu doe en dat soort dingen. Ik vind het moeilijk dat ik afgekeurd ben en voel inderdaad druk omdat ik dingen 'moet' doen. Ik kan moeilijk accepteren dat mijn leven is zoals het is.
Mijn diagnose is trouwens ADHD, dus ik ben zeker druk in m'n hoofd en verlies gauw m'n focus.
Ik heb nog een klein doel voor komende week: ik ga beginnen met het maken van een fotoalbum van foto's die er al wel 12 jaar liggen. Ik heb net fotolijm besteld en van de week al een album gekocht.
Allemansvriendin: Sorry, maar dat is echt een opmerking waar ik niets mee kan.
Mijn doelen in kleine stukjes hakken is een goed idee. Misschien wil ik inderdaad teveel. Ik had mezelf opgegeven bij vier (!) organisaties voor vrijwilligerswerk. Dat is wel een beetje veel van het goede om mee te beginnen. Ik ga nu een paar uurtjes flyeren voor D66, dat is wel een goed begin denk ik. (Oeps, bericht werd verstuurd voordat ik klaar was.)
Pokemon Go heb ik voorheen gespeeld maar was ik snel zat. Ik kan nog wel eens een poging wagen nu het uitgebreid is en ik al een tijdje niet gespeeld heb. Dank voor de tip.
Retrostar, je hebt een punt. Ik heb inderdaad bang voor een negatieve beoordeling. Ik wil iets doen waar ik trots over kan vertellen, iets dat verschil maakt. Toen ik studeerde hoefde ik me eindelijk niet te schamen in small talk gesprekjes over wat ik nu doe en dat soort dingen. Ik vind het moeilijk dat ik afgekeurd ben en voel inderdaad druk omdat ik dingen 'moet' doen. Ik kan moeilijk accepteren dat mijn leven is zoals het is.
Mijn diagnose is trouwens ADHD, dus ik ben zeker druk in m'n hoofd en verlies gauw m'n focus.
Ik heb nog een klein doel voor komende week: ik ga beginnen met het maken van een fotoalbum van foto's die er al wel 12 jaar liggen. Ik heb net fotolijm besteld en van de week al een album gekocht.
maandag 6 maart 2017 om 00:59
Drackie... je mag ook niets doen hè Nou ja ok behalve de gewone dagelijkse dingen.
Je kunt ook verschil maken door niet die cursussen te doen en vrijwilligerswerk ....daar wordt vooral de directeur van de instelling beter van. Zelf zou hij/zij overigens nooit vrijwilligerswerk doen.
Door mee te lopen met de meute maak je geen verschil en om je energie en tijd aan organisaties of politieke partijen te spenderen zonder dat daar een beloning op financieel of carrièregebied tegenover staat maakt je niet actief maar een ehm sukkel.
Ik begrijp dat een daling op de maatschappelijke ladder klote is en dat je waardering en respect vanuit de buitenwereld mist en een en enthousiasme van binnenuit. Daar is ook geen eenvoudige oplossing voor.
Sorry, ik had even een rant.
Je kunt ook verschil maken door niet die cursussen te doen en vrijwilligerswerk ....daar wordt vooral de directeur van de instelling beter van. Zelf zou hij/zij overigens nooit vrijwilligerswerk doen.
Door mee te lopen met de meute maak je geen verschil en om je energie en tijd aan organisaties of politieke partijen te spenderen zonder dat daar een beloning op financieel of carrièregebied tegenover staat maakt je niet actief maar een ehm sukkel.
Ik begrijp dat een daling op de maatschappelijke ladder klote is en dat je waardering en respect vanuit de buitenwereld mist en een en enthousiasme van binnenuit. Daar is ook geen eenvoudige oplossing voor.
Sorry, ik had even een rant.
Voortaan hier oostenwind en alle ruimte aan bodemloze putten van pure slechtheid. Juli 2020
maandag 6 maart 2017 om 01:07
