Psyche
alle pijlers
Hoe om te gaan met black-outs door angst
donderdag 20 mei 2010 om 14:18
Hoi allemaal,
Ik wil even mijn verhaal kwijt. Ik ben momenteel erg aan het twijfelen aan mijzelf. Ik denk na over alles wat niet goed is gegaan in mijn loopbaan. Er is bijna altijd wel iemand op de werkvloer waar ik problemen mee heb en dat is erg moeilijk. Het gaat mij om mensen die zich aan mij ergeren en dat doet pijn. Ik ben namelijk niet altijd even snel. Soms is iets al een paar keer aan mij uitgelegd en dan weet ik het nog niet. Ik ga dan heel veel vragen stellen wat mensen vaak irritant vinden of ik houd mij in en ik doe maar wat. Vaak heb ik dan iets niet goed begrepen of ik zie iets heel lang over het hoofd wat ik al lang had moeten weten.
Dit beperkt zich niet alleen tot mijn werk maar komt ook naar voren in mijn priveleven. Ik heb HBO gedaan maar soms lijkt het alsof ik het allemaal niet op een rijtje heb. Als ik iets nieuws moet leren schrijf ik alles op om maar niks te vergeten.
Ik kan in het leven natuurlijk niet eerst alles opschrijven of overdenken. Soms moet ik meteen reageren en dan lijkt het wel eens alsof ik een black-out krijg. Ik weet het niet meer en ik doe maar wat. Bijvoorbeeld in het verkeer. Ook komt een black-out voor tijdens gesprekken met mensen waardoor ik te veel vragen stel of bevestiging wil. Voor andere mensen komt dit heel raar over en ik snap dan zelf ook niet wat er nou aan de hand is. Ik kan het na zo'n black-out niet eens precies terug halen wat er nou gebeurde of gezegd is. Dit alles maakt mij bang om de controle te verliezen en om echt een keer iets raars te doen. Misschien is de angst nog wel groter dan de kwaal want ik heb nooit echt een ongeluk of drama veroorzaakt. Ik lijk over het algemeen heel normaal maar hier is toch iets wat volgens mij niet klopt. Herken je dit? Of weet je wat er aan de hand kan zijn?
Ik wil even mijn verhaal kwijt. Ik ben momenteel erg aan het twijfelen aan mijzelf. Ik denk na over alles wat niet goed is gegaan in mijn loopbaan. Er is bijna altijd wel iemand op de werkvloer waar ik problemen mee heb en dat is erg moeilijk. Het gaat mij om mensen die zich aan mij ergeren en dat doet pijn. Ik ben namelijk niet altijd even snel. Soms is iets al een paar keer aan mij uitgelegd en dan weet ik het nog niet. Ik ga dan heel veel vragen stellen wat mensen vaak irritant vinden of ik houd mij in en ik doe maar wat. Vaak heb ik dan iets niet goed begrepen of ik zie iets heel lang over het hoofd wat ik al lang had moeten weten.
Dit beperkt zich niet alleen tot mijn werk maar komt ook naar voren in mijn priveleven. Ik heb HBO gedaan maar soms lijkt het alsof ik het allemaal niet op een rijtje heb. Als ik iets nieuws moet leren schrijf ik alles op om maar niks te vergeten.
Ik kan in het leven natuurlijk niet eerst alles opschrijven of overdenken. Soms moet ik meteen reageren en dan lijkt het wel eens alsof ik een black-out krijg. Ik weet het niet meer en ik doe maar wat. Bijvoorbeeld in het verkeer. Ook komt een black-out voor tijdens gesprekken met mensen waardoor ik te veel vragen stel of bevestiging wil. Voor andere mensen komt dit heel raar over en ik snap dan zelf ook niet wat er nou aan de hand is. Ik kan het na zo'n black-out niet eens precies terug halen wat er nou gebeurde of gezegd is. Dit alles maakt mij bang om de controle te verliezen en om echt een keer iets raars te doen. Misschien is de angst nog wel groter dan de kwaal want ik heb nooit echt een ongeluk of drama veroorzaakt. Ik lijk over het algemeen heel normaal maar hier is toch iets wat volgens mij niet klopt. Herken je dit? Of weet je wat er aan de hand kan zijn?
donderdag 20 mei 2010 om 14:42
Hallo,
Ten eerste wil ik je meegeven dat twijfelen over jezelf heel normaal is, iedereen van ons twijfelt wel eens aan zichzelf.
Heeft alleen de twijfel het merendeel van de tijd de overhand dan is er iets mis, dit kun je ook met je huisarts bespreken.
Tips:
- Maak het bespreekbaar zowel naar collega's als daarbuiten.
Geef aan dat je soms langer tijd nodig hebt om dingen te bevatten en dat je dit zelf ook heel vervelend vindt maar altijd al zo geweest is. Wanneer je dat aangeeft zal de ander inzien dat het geen onwil is (wat wellicht het vaakst wordt gedacht en zorgt voor irritatie bij hen). Ik weet niet precies wat voor werk je doet maar maak het bespreekbaar desnoods in een vergadering. En das een hele stap want je maakt jezelf kwetsbaar, maar zal wellicht meer voordelen opleveren dan nadelen.
- Bouw voor jezelf reserves in, neem een notitieboekje mee en schrijf dingen op.
- Herhaal wanneer je tijd hebt (evt. thuis) de handelingen. Door herhaling leert men.
- Neem de tijd voor gesprekken en als je even de draad in een gesprek kwijt ben zeg dat ook: goh waar had ik het ook al weer over (vaak herhaalt diegene met wie je een gesprek hebt dan je had het daar en daar over, wat vaak als gevolg heeft dat je weer weet wat je zou zeggen)
Tot slot: Neem contact op met je huisarts/psycholoog of psychiater: vertel hem van de blackouts, wie weet is er een reden dat je ze hebt en kan die aangepakt worden.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Gr. Eviltje
Ten eerste wil ik je meegeven dat twijfelen over jezelf heel normaal is, iedereen van ons twijfelt wel eens aan zichzelf.
Heeft alleen de twijfel het merendeel van de tijd de overhand dan is er iets mis, dit kun je ook met je huisarts bespreken.
Tips:
- Maak het bespreekbaar zowel naar collega's als daarbuiten.
Geef aan dat je soms langer tijd nodig hebt om dingen te bevatten en dat je dit zelf ook heel vervelend vindt maar altijd al zo geweest is. Wanneer je dat aangeeft zal de ander inzien dat het geen onwil is (wat wellicht het vaakst wordt gedacht en zorgt voor irritatie bij hen). Ik weet niet precies wat voor werk je doet maar maak het bespreekbaar desnoods in een vergadering. En das een hele stap want je maakt jezelf kwetsbaar, maar zal wellicht meer voordelen opleveren dan nadelen.
- Bouw voor jezelf reserves in, neem een notitieboekje mee en schrijf dingen op.
- Herhaal wanneer je tijd hebt (evt. thuis) de handelingen. Door herhaling leert men.
- Neem de tijd voor gesprekken en als je even de draad in een gesprek kwijt ben zeg dat ook: goh waar had ik het ook al weer over (vaak herhaalt diegene met wie je een gesprek hebt dan je had het daar en daar over, wat vaak als gevolg heeft dat je weer weet wat je zou zeggen)
Tot slot: Neem contact op met je huisarts/psycholoog of psychiater: vertel hem van de blackouts, wie weet is er een reden dat je ze hebt en kan die aangepakt worden.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Gr. Eviltje
donderdag 20 mei 2010 om 15:14
Wat is er mis mee als iemand zich aan jou ergert? (En waar maak je dat eigenlijk uit op?)
Wat is er erg aan als je dingen vergeet, zoals je zegt, je hebt nog nooit drama's veroorzaakt dus zo erg is die kwaal inderdaad misschien niet.
Het klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar misschien meot je proberen om de lat wat lager voor jezelf te leggen?
Bedenk dat je helemaal niet perfect hoeft te zijn, en dat het niet altijd aan jou hoeft te liggen (misschien heeft diegene zelf een kort lontje).
Probeer je mindere kanten te accepteren, accepteer het als je een fout maakt, accepteer als iemand kritiek op je heeft.
Hopelijk kun je wat minder streven naar het voldoen aan bepaalde verwachtingen die anderen van jou (lijken??) te hebben. Je hoeft niet perfect te zijn, want ja niemand is dat en niemand verwacht dat ook van je, alleen jij zelf.
Verwacht jij zelf van mensen dat ze perfect zijn?
Succes, hopelijk kom je er allemaal uit
Wat is er erg aan als je dingen vergeet, zoals je zegt, je hebt nog nooit drama's veroorzaakt dus zo erg is die kwaal inderdaad misschien niet.
Het klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar misschien meot je proberen om de lat wat lager voor jezelf te leggen?
Bedenk dat je helemaal niet perfect hoeft te zijn, en dat het niet altijd aan jou hoeft te liggen (misschien heeft diegene zelf een kort lontje).
Probeer je mindere kanten te accepteren, accepteer het als je een fout maakt, accepteer als iemand kritiek op je heeft.
Hopelijk kun je wat minder streven naar het voldoen aan bepaalde verwachtingen die anderen van jou (lijken??) te hebben. Je hoeft niet perfect te zijn, want ja niemand is dat en niemand verwacht dat ook van je, alleen jij zelf.
Verwacht jij zelf van mensen dat ze perfect zijn?
Succes, hopelijk kom je er allemaal uit
donderdag 20 mei 2010 om 15:50
Ik zou toch even hulp gaan vragen, bijvoorbeeld bij het maatschappelijk werk in je stad. Dan kunnen zij kijken of gesprekken alleen genoeg zijn, of dat er misschien iets meer aan de hand is. Het kan zijn dat je door dingen in je karakter/persoonlijkheid je bepaalde maniertjes heb ontwikkeld om die te compenseren maar sla je daar nu in door.
vrijdag 21 mei 2010 om 16:19
Bedankt voor alle reacties. Ik ben eens na gaan denken ook over jullie reacties en ik denk dat de black-outs te maken hebben met mijn HSP. Ik ben soms door angst of door te veel indrukken overprikkeld. Ik moet leren accepteren om de tijd te nemen voor mijzelf. Ik hoef niet altijd alles meteen te begrijpen, iets te zeggen of te reageren. Bovendien moet ik nog steeds leren om mij niet te veel aan te trekken van wat anderen vinden. Als zij zich ergeren omdat ik wat langzamer ben dan is dat maar zo.
