Hoe omgaan met suicidale kennis?

16-07-2008 05:13 29 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een mannelijke kennis die mij een aantal keer heeft gemailed dat hij met zelfmoordgedachten rondloopt.



Deze persoon ken ik nog niet zo lang (een jaar), en hem spreek ik meer via internet dan face to face.



Hij heeft al hulp gehad van psycholoog en is ook opgenomen geweest.



Mijn vragen zijn vooral gericht aan ERVARINGSDESKUNDIGEN
:



-Ben je sucicidaal geweest?

-Zo ja, welke manier van communiceren met vrienden/kennissen heeft je geholpen?

-En wat hielp totaal niet?

Ja, ik weet dat het persoonlijk is voor iedereen, maar toch hoor ik graag je ervaring.



Of als je iemand bent die op een andere manier ervaring heeft hiermee, geef me aub wat tips voor de omgang met deze persoon, die ik dus voornamelijk op internet spreek.



-Hoe het beste te communiceren?

-Waar heeft zo iemand behoefte aan?




Tot nu toe heb ik in gesprekken met hem geprobeerd de positieve kanten van het leven te belichten. Ik ben niet zozeer diep ingegaan op allerlei problemen van deze persoon. Vooral omdat ik niet van mening ben dat ik die kan oplossen. Daar vraagt hij ook niet om trouwens.



De redenen van de zelfmoord neiging zijn ook nogal breed. Onder andere: geen werk, geen opleiding, geen vriendin/vrouw, verslavingen (geen drank of drugs, zover ik weet), twijfels, onzekerheden...



Mijn vraag is dus niet : Hoe kan ik de therapeut uithangen?

Mijn vraag is wel: Hoe kan ik een zinvolle kennis zijn ?
Alle reacties Link kopieren
De meeste mensen willen niet per se dood, maar willen al hun problemen ontvluchten. Het niet meer zijn staat centraal.



Wat helpt en ook eerder hier gezegd is: bagatelliseer het niet. Daar kan hij bijvoorbeel zo wanhopig van worden dat de stap naar zelfmoord ineens veel te klein wordt waardoor hij ook daadwerkelijk een poging doet. En dat wil je natuurlijk niet.



Verder zou ik gewoon naar hem luisteren, en ook over hulpverlening beginnen. Diep in zijn hart wil hij waarschijnlijk niet dood, maar wil hij die problemen niet en die verdwijnen natuurlijk na een geslaagde zelfmoordpoging.



Ik ben tijdenlang suicidaal geweest, heb het ook echt geprobeerd en wat mij hielp, is iets wat mijn arts zei (naast alle therapie en medicatie hoor) en ik later ook voelde: 'het kan altijd nog'. Dit soort van morbide 'slag om de arm' hebben, voelt alsof je altijd een keuze hebt. Beetje moeilijk om uit te leggen, maar het werkt wel :)



Veel succes, je bent een goede vriend(in?)
Alle reacties Link kopieren
Oud topic.



Maar kennis leeft nog en heeft zich inmiddels ingeschreven voor een behandeling ergens intern...nu hopen dat die wachtlijsten niet te lang zijn...
Alle reacties Link kopieren
Ik had ook ooit een kennis die het regelmatig had over zelfmoord.



Ik heb dit nooit serieus genomen. Het ging om iemand met een narcistische persoonlijkheid en natuurlijk is zelfmoord een thema dat leidt tot de nodige aandacht van mensen in de directe omgeving.



Het niet serieus nemen ging zelfs zo ver dat ik er op een bepaald moment grapjes over ging maken. Echt hele zwarte humor, van het niveau 'oh, ik weet nog wel een hoge flat' of 'als je voor de trein springt, doe dan wel een intercity want die rijden wat sneller'.



Op de een of andere manier zag ze hier de (zwarte) humor wel van in; we konden best lachen over haar zelfmoordplannen die steeds ridiculer werden en daarmee misschien ook wel minder serieus.



Ze leeft overigens nog steeds en heeft nooit echt een poging ondernomen om er een einde aan te maken.
Alle reacties Link kopieren
Oh, het is een oud topic. Gelukkig dan dat ik me nog ingehouden heb, wat meeschrijven betreft.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven