Hoe open ben je over depressie/psychische klachten?

Mijniebelle zondag 9 juli 2023 om 17:23

Ik heb al jaren last van psychische klachten, depressie, angsten. De laatste weken gaat het weer slechter.
Ik worstel er een beetje mee hoe open ik daarover ben naar mensen. Enerzijds wil ik het een beetje voor mezelf houden en niet teveel loslaten (ook omdat ik me de dag of week erna weer beter kan voelen en dan voel ik me met terugwerkende kracht een 'aansteller'), maar anderzijds wil ik ook gewoon eerlijk zijn omdat het soms ook gewoon echt niet goed gaat, zoals nu. En ik geen masker op wil hebben. Ik verberg dan voor mijn gevoel een supergroot deel van wie ik ben en hoe het met me gaat.

Hoe doen jullie dit, wat vertel je aan welke personen (familie, schoonfamilie, collega's). Ik snap dat het afhankelijk is van de band die je met mensen hebt.
De band met mijn schoonouders is wat moeizaam, heb nooit het idee dat ik er mezelf kan zijn, en dus heb ik wat mijn stemming en depressie betreft eigenlijk altijd een masker op. Ik ben over niet al te lange tijd jarig en wil dit jaar even helemaal niks. Maar zij willen altijd graag langskomen.

Eidde zondag 9 juli 2023 om 23:19

Ik heb angstklachten en ptss gehad en daar voor behandeld. Ik ben er heel open over en vertel het aan iedereen en z’n moeder. Geen reden om het te verbergen, het is mij overkomen, niet wie ik ben.

Snap wel dat het lastig kan zijn. Toen ik er nog midden in zat vond ik het ook moeilijker omdat dat het dan met emoties kwam. Maar heb het nooit verborgen gehouden. En ook aangegeven als het even slecht met me ging. Dat voelde soms wel rot maar nog rotter als ik wel iets zou doen wat ik eigenlijk niet kon toen.

I wanna live my life with the volume full!

Campanula zondag 9 juli 2023 om 23:23

Ik ben niet zo open over mijn klachten. Ik wil geen dingen uitleggen die ik niet snap. En de dingen die ik wel snap toelichten (=weinig) heeft zelden effect, want dan wordt er toch weer aan getwijfeld. Het maakt amper iets uit eigenlijk. Iedereen die wel open is zal ik overigens niet veroordelen.

It won't stop until you wise up

tv-icoon maandag 10 juli 2023 om 05:19

Hier zitten inderdaad diverse kanten aan (een hele lijst vol) die je stuk voor stuk allemaal goed moet overdenken en tegen elkaar moet afwegen voordat je iets prijs geeft.

Dan moet het maar zoals het kan

Solomio maandag 10 juli 2023 om 07:20

Mijniebelle schreef: ↑
09-07-2023 23:06
Bedankt thee_leutje. Ik weet ook wel dat ik uiteindelijk weer hulp moet krijgen.

Punt is dat ik al ruim 15 jaar hier mee tob. Ik heb al vaak hulp gezocht, maar dan ging het slechts eventjes beter (of helemaal niet), maar er is nooit iets geweest dat me echt geholpen heeft om mijn leven en mezelf blijvend op de rit te krijgen helaas.
Misschien ben ik wel iemand die gewoon permanent therapie of hulp (of medicatie, hoewel ik dat liever niet nog eens wil) nodig heeft.

Het voelt voor mij daarom ook echt als 'daar gaaaaan we weer'.

Herkenbaar.
Ik heb inmiddels een soort gelatenheid als het weer slechter gaat.
Wachten, uitzitten en weer door.

Hoe ziet dat er volgens jou uit, je leven op de rit hebben?

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Anoniem_654df3e0e10b5 maandag 10 juli 2023 om 08:22

Ben er in verleden tegen bepaalde mensen wel eens open over geweest, maar doe dat niet meer.

Mensen kunnen er gewoon niets mee of weten niet hoe ze moeten reageren.
Daarnaast zijn er ook nog mensen die hoe hard dat klinkt er gewoonweg niet op zitten te wachten.

Ken ik iemand goed dan mag die persoon best open tegen mij zijn hierover. Ken ik je net of amper dan sta ik daar toch minder open voor merk ik.

Helaas is mijn ervaring ook wel eens geweest dat het tegen me werd gebruikt.
Ben opgegroeid met het slogan: vertel je probleem aan een ander en het wordt groter.
Ik weet het niet altijd het beste om te denken, maar mijn vertrouwen in andere is aardig laag. Sinds kort leer ik me af en toe wat meer open te stellen, maar als je meerdere keren die deur op je neus krijgt, omdat je open bent laat je het wel. Of als ze voor jou gaan invullen over waarom je je zo voelt. Of met oplossingen komen of achter je rug om praten over je.

Ik heb helaas niet de juiste mensen/collega's om me heen gehad. Gepest en buitengesloten, dus tja...
Als maar genoeg mensen dat doen ga je vanzelf twijfelen aan jezelf.

tv-icoon maandag 10 juli 2023 om 08:45

Zonder je aandoening te noemen of zelfs maar te hinten dat je problemen hebt kan je soms wel consideratie vragen zoals: "ik heb mijn tijd nodig om dit te verwerken" of "ik ben wat moe de laatste tijd" of "ik heb diverse dingen aan mijn hoofd en ben er niet aan toegekomen" of "ik moet even wat tot mezelf komen" of "ik vind bezoek ontvangen de laatste tijd extreem vermoeiend". Dat is iets wat iedereen wel begrijpt en accepteert: ruimte vragen voor jezelf.

Dan moet het maar zoals het kan

Anoniem_64d6717e23ecd maandag 10 juli 2023 om 09:13

tv-icoon schreef: ↑
10-07-2023 08:45
Zonder je aandoening te noemen of zelfs maar te hinten dat je problemen hebt kan je soms wel consideratie vragen zoals: "ik heb mijn tijd nodig om dit te verwerken" of "ik ben wat moe de laatste tijd" of "ik heb diverse dingen aan mijn hoofd en ben er niet aan toegekomen" of "ik moet even wat tot mezelf komen" of "ik vind bezoek ontvangen de laatste tijd extreem vermoeiend". Dat is iets wat iedereen wel begrijpt en accepteert: ruimte vragen voor jezelf.

Kan. Ik persoonlijk heb geen zin om me in allerlei bochten te moeten wringen om het zo te brengen dat anderen mij begrijpen/accepteren. Ik ben gewoon eerlijk en, zoals ik gisteren al schreef, het is niet mijn probleem als anderen dat niet kunnen handelen.
Bovendien heb ik geen problemen, maar kan ik, omdat ik een chronische psychische beperking heb, nu even niet de dingen doen die ik bijvoorbeeld vorige week nog wel kon.

tv-icoon maandag 10 juli 2023 om 09:24

@suikerspinx - ik ben ook opgegroeid in een tijd en een omgeving waarin je problemen voor jezelf hield, anders was je zwak. Je familie wist zich geen houding te geven als je met ze probeerde te praten. Voelde zich verlegen en wilde er dan overheen praten. Dus je leerde heel snel dat als je je veilig wilde voelen, je je mond moest houden. Ze dachten echt dat als je maar "gewoon ging doen" dus vrolijk praten, alle moeilijkheden vanzelf over zou gaan. Vaak is dat ook wel zo maar je moet het als ouder toch wel blijven monitoren of het kind er echt overheen groeit.

Dan moet het maar zoals het kan

Mijniebelle maandag 10 juli 2023 om 09:47

Solomio schreef: ↑
10-07-2023 07:20
Herkenbaar.
Ik heb inmiddels een soort gelatenheid als het weer slechter gaat.
Wachten, uitzitten en weer door.

Hoe ziet dat er volgens jou uit, je leven op de rit hebben?

Mijn leven enigszins zo ingevuld hebben zoals ik dat wil. Met werk, waar/hoe ik woon, dingen die ik leuk vind om te doen. Me niet laten tegenhouden door angsten. Me een volwassene voelen. Enigszins tevreden zijn met mijn uiterlijk. Normaal met mensen kunnen omgaan zonder er altijd angsten en zorgen bij te hebben. Nu heb ik dat allemaal niet.

Je hoort best vaak mensen zeggen 'ik heb een goede baan/huis/sociaal leven/etc, maar toch ben ik depressief, hoe kan dat nou'. En hoewel het uiteraard heel rot is voor die mensen denk ik, tja maar ik heb al die dingen niet eens echt.

Anoniem_654df3e0e10b5 maandag 10 juli 2023 om 09:54

tv-icoon schreef: ↑
10-07-2023 09:24
@suikerspinx - ik ben ook opgegroeid in een tijd en een omgeving waarin je problemen voor jezelf hield, anders was je zwak. Je familie wist zich geen houding te geven als je met ze probeerde te praten. Voelde zich verlegen en wilde er dan overheen praten. Dus je leerde heel snel dat als je je veilig wilde voelen, je je mond moest houden. Ze dachten echt dat als je maar "gewoon ging doen" dus vrolijk praten, alle moeilijkheden vanzelf over zou gaan. Vaak is dat ook wel zo maar je moet het als ouder toch wel blijven monitoren of het kind er echt overheen groeit.

Fijn om te lezen dat ik niet enige ben die zo opgegroeid is. Merk inderdaad dat het de oudere generatie is die dit heeft, zoals mijn ouders en schoonouders. Opzich is er niets mis mee om niet om elke dwarse scheet te miepen, zoals zij het noemen

.
De wereld is aan het verharden, dat was jaren geleden al en nu helemaal.

Toen ik thuis zat met een burn out merkte ik weinig begrip. Oh is ze er weer niet bij, oh is ze alweer ziek? Jammer zeg. Wat heeft ze dan? Oh, tja dat is vervelend en verder gingen ze met hun leven.
Mensen hadden er zo een mening over en ik werd gezien als gevoelig en zwak. Tja op dat moment was ik dat ook, maar is dat dan zo erg?
Moet daar perse iets van gevonden worden? Blijkbaar wel. En sindsdien ben ik wat meer op mezelf geworden betreft delen van dingen/problemen.

Anoniem_67015725c3819 maandag 10 juli 2023 om 09:56

Een terugkerende depressie is ontzettend lastig.

Inmiddels is er best begrip voor tijdelijk uitval door burnout of angsten. Men krijgt de tijd, goede hulp en begripvolle collega's en begrip vanuit de omgeving. Maar een terugkerende depressie is echt veel lastiger voor anderen om begrip voor te hebben. Om die reden ben ik er niet open over. Ik gebruik al jaren antidepressiva en dat dempt de boel een beetje. Maar momenteel gaat het niet zo goed hier. Een terugval dus. En dan meld ik me ziek, zeg dat ik een terugval heb getriggerd door eerder ervaren angsten en burnout. Dat ik slecht slaap (wat waar is) en dat ik verwacht dat het niet zo lang zal duren. En meestal duurt het ook niet zo lang en dan ben ik er weer.

Ooit een leidinggevende gehad die zei dat het toch wel erg lastig is als een medewerker bij het 'minste of geringste' weer uitvalt. Dat deed pijn en was naar.

Maar ik heb er dus van geleerd om niet open te zijn over mijn diagnose en wel open te zijn over mijn tijdelijke klachten. Overigens ben ik er wel compleet open over tegen mijn huisarts en psycholoog. Dat is echt belangrijk!

Mijniebelle maandag 10 juli 2023 om 10:07

Ergens deze week wil/moet ik hulp zoeken. Hoe kan ik dat het beste doen en verwoorden. Ik heb het idee dat ik nooit zo goed ben in de urgentie overbrengen.
Een paar weken geleden heb ik (schriftelijk, want ging ook over een andere klacht) wel laten weten aan een huisarts binnen mijn praktijk dat het mentaal niet goed ging en die zei, maak een belafspraak. Maar ik vind het heel lastig en vervelend om te bellen.
Heb op een of andere manier het gevoel dat ik dan niet serieus wordt genomen.

Anemoon maandag 10 juli 2023 om 10:56

Mijniebelle schreef: ↑
10-07-2023 10:07
Ergens deze week wil/moet ik hulp zoeken. Hoe kan ik dat het beste doen en verwoorden. Ik heb het idee dat ik nooit zo goed ben in de urgentie overbrengen.
Een paar weken geleden heb ik (schriftelijk, want ging ook over een andere klacht) wel laten weten aan een huisarts binnen mijn praktijk dat het mentaal niet goed ging en die zei, maak een belafspraak. Maar ik vind het heel lastig en vervelend om te bellen.
Heb op een of andere manier het gevoel dat ik dan niet serieus wordt genomen.

Begrijp ik. Als je een belafspraak hebt, is het misschien fijn om uit te schrijven wat je wilt zeggen. Zo voorkom je dat je het bagatelliseren.
En daarnaast, wie zijn hun om te denken dat je mentale klachten meevallen.
Een vraag om een doorverwijzing kunnen ze toch niet afwijzen?

Anoniem_654df3e0e10b5 maandag 10 juli 2023 om 11:04

Mijniebelle schreef: ↑
10-07-2023 10:07
Ergens deze week wil/moet ik hulp zoeken. Hoe kan ik dat het beste doen en verwoorden. Ik heb het idee dat ik nooit zo goed ben in de urgentie overbrengen.
Een paar weken geleden heb ik (schriftelijk, want ging ook over een andere klacht) wel laten weten aan een huisarts binnen mijn praktijk dat het mentaal niet goed ging en die zei, maak een belafspraak. Maar ik vind het heel lastig en vervelend om te bellen.
Heb op een of andere manier het gevoel dat ik dan niet serieus wordt genomen.

Zoiets is ook lastig, mijn advies is houd het simpel: Het gaat niet goed ik heb hulp nodig wil doorverwezen worden naar (vul maar in).
Als ze doorvragen zeg je kort: Ik heb last van dit, en dit en wil daar hulp voor ik loop vast.

En je mag aan de telefoon ook best zeggen dat je een fysieke afspraak wil en dat je de inhoud liever toelicht naar alleen de huisarts, dat je dit niet telefonisch wil doen.
Geen ene doktersassistent (huisarts) zal je dan afwimpelen.

Houd wel rekening met de lange wachtlijsten voor hulp.

Solomio maandag 10 juli 2023 om 11:07

Mijniebelle schreef: ↑
10-07-2023 09:47
Mijn leven enigszins zo ingevuld hebben zoals ik dat wil. Met werk, waar/hoe ik woon, dingen die ik leuk vind om te doen. Me niet laten tegenhouden door angsten. Me een volwassene voelen. Enigszins tevreden zijn met mijn uiterlijk. Normaal met mensen kunnen omgaan zonder er altijd angsten en zorgen bij te hebben. Nu heb ik dat allemaal niet.

Je hoort best vaak mensen zeggen 'ik heb een goede baan/huis/sociaal leven/etc, maar toch ben ik depressief, hoe kan dat nou'. En hoewel het uiteraard heel rot is voor die mensen denk ik, tja maar ik heb al die dingen niet eens echt.

Ik heb al die dingen ook niet en het heeft me best moeite gekost om dat te accepteren.
Inmiddels heb ik dat echt allemaal los kunnen laten. Als iets me angstig maakt betekent dat wat mij betreft dat dat dus niet goed voor me is. En het is verbazingwekkend hoeveel dingen helemaal niet nodig zijn om een leuk/fijn/waardevol leven te leiden.

Ik lees dat je behoorlijk wat verwachtingen hebt over hoe je leven eruit zou moeten zien en daar kun je allemaal niet aan voldoen, dus blijf je jezelf veroordelen.

Dit is o.a. een reden dat ik het belangrijk vind om open te zijn over psychische klachten, want dan blijkt dat ook degenen waarvan jij denkt dat ze hun leven op orde hebben, kampen met angsten, zorgen, somberheid, whatever.

Ik heb geen baan, woon in een sociale huurwoning, durf niet te ver van huis en voel me al helemaal niet volwassen.
Mijn uiterlijk is ook niet om over naar huis te schrijven.
Maar.... ik vind mezelf echt een leuk mens.
Jammer dat niet iedereen dat vindt, maar gelukkig vinden veel mensen dat wel.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio maandag 10 juli 2023 om 11:16

tv-icoon schreef: ↑
10-07-2023 09:24
@suikerspinx - ik ben ook opgegroeid in een tijd en een omgeving waarin je problemen voor jezelf hield, anders was je zwak. Je familie wist zich geen houding te geven als je met ze probeerde te praten. Voelde zich verlegen en wilde er dan overheen praten. Dus je leerde heel snel dat als je je veilig wilde voelen, je je mond moest houden. Ze dachten echt dat als je maar "gewoon ging doen" dus vrolijk praten, alle moeilijkheden vanzelf over zou gaan. Vaak is dat ook wel zo maar je moet het als ouder toch wel blijven monitoren of het kind er echt overheen groeit.

Zo zijn we allemaal opgegroeid, want dat zit helemaal in onze maatschappij.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio maandag 10 juli 2023 om 11:19

Mijniebelle schreef: ↑
10-07-2023 10:07
Ergens deze week wil/moet ik hulp zoeken. Hoe kan ik dat het beste doen en verwoorden. Ik heb het idee dat ik nooit zo goed ben in de urgentie overbrengen.
Een paar weken geleden heb ik (schriftelijk, want ging ook over een andere klacht) wel laten weten aan een huisarts binnen mijn praktijk dat het mentaal niet goed ging en die zei, maak een belafspraak. Maar ik vind het heel lastig en vervelend om te bellen.
Heb op een of andere manier het gevoel dat ik dan niet serieus wordt genomen.

Kun je alsnog een face-to-face afspraak maken?

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Mijniebelle maandag 10 juli 2023 om 13:57

Solomio schreef: ↑
10-07-2023 11:19
Kun je alsnog een face-to-face afspraak maken?

Ja, op zich wel. Hoewel ik face-to-face eigenlijk nauwelijks beter vind. Ik zie mezelf alweer voor de 100ste keer daar zitten tegenover een huisarts.

Solomio maandag 10 juli 2023 om 14:03

Mijniebelle schreef: ↑
10-07-2023 13:57
Ja, op zich wel. Hoewel ik face-to-face eigenlijk nauwelijks beter vind. Ik zie mezelf alweer voor de 100ste keer daar zitten tegenover een huisarts.

Klinkt mij toch alsof het hoog tijd wordt dat je het zelf serieus gaat nemen, dan hoef je ook minder bang te zijn dat anderen het niet serieus nemen.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

MysteriousLight maandag 10 juli 2023 om 14:14

Anemoon schreef: ↑
10-07-2023 10:56
Begrijp ik. Als je een belafspraak hebt, is het misschien fijn om uit te schrijven wat je wilt zeggen. Zo voorkom je dat je het bagatelliseren.
En daarnaast, wie zijn hun om te denken dat je mentale klachten meevallen.
Een vraag om een doorverwijzing kunnen ze toch niet afwijzen?

Het spiekbriefje ''ik ga mijn gezondheidsklacht bespreken'' invullen van tevoren kan wellicht helpen met het omschrijven van je gezondheidsklacht waardoor het bespreken van je probleem mogelijk minder moeilijk wordt als je belt/face to face een afspraak hebt. Misschien een extra kopje met ''aan welke hulp heb ik nu behoefte aan'' is denk ik ook handig.

MysteriousLight maandag 10 juli 2023 om 14:16

Solomio schreef: ↑
10-07-2023 11:16
Zo zijn we allemaal opgegroeid, want dat zit helemaal in onze maatschappij.

Ik vind alleen die tegenbeweging van ''de jeugd is nu minder weerbaar'' zo kut.

makreel maandag 10 juli 2023 om 14:23

MysteriousLight schreef: ↑
10-07-2023 14:16
Ik vind alleen die tegenbeweging van ''de jeugd is nu minder weerbaar'' zo kut.

Honderd procent eens.

Wat eten we vanavond?

Anoniem_64d6717e23ecd maandag 10 juli 2023 om 17:37

MysteriousLight schreef: ↑
10-07-2023 14:16
Ik vind alleen die tegenbeweging van ''de jeugd is nu minder weerbaar'' zo kut.

Minder weerbaar, dat weet ik niet. Ik weet wel dat de mentale klachten onder jongeren de laatste jaren enorm zijn toegenomen. De stijging van het aantal suicides onder jongeren is shocking. Ze hebben te dealen met prestatiedruk, de gevolgen van de pandemie, zorgen om hun toekomst, en ga zo maar door.
Gelukkig daalt het besef dat het écht niet goed gaat met een deel van de jongeren, langzaam in in de maatschappij. Er moet echt wat gebeuren.

Solomio maandag 10 juli 2023 om 18:38

MysteriousLight schreef: ↑
10-07-2023 14:16
Ik vind alleen die tegenbeweging van ''de jeugd is nu minder weerbaar'' zo kut.

Tja, klagen over 'de jeugd van tegenwoordig' is van alle tijden.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio maandag 10 juli 2023 om 18:40

Also schreef: ↑
10-07-2023 17:37
Minder weerbaar, dat weet ik niet. Ik weet wel dat de mentale klachten onder jongeren de laatste jaren enorm zijn toegenomen. De stijging van het aantal suicides onder jongeren is shocking. Ze hebben te dealen met prestatiedruk, de gevolgen van de pandemie, zorgen om hun toekomst, en ga zo maar door.
Gelukkig daalt het besef dat het écht niet goed gaat met een deel van de jongeren, langzaam in in de maatschappij. Er moet echt wat gebeuren.

En voor veel volwassenen is het veiliger om te denken dat de jeugd minder weerbaar is, i.p.v. in te zien dat we met z'n allen een maatschappij gemaakt hebben waar steeds meer mensen buiten de boot vallen.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Actieve topics