Hoe stop ik met blowen?!?!

Hier nog zo een, heb ook geen idee hoe te stoppen.

Ja het gewoon doen, maar dat blijkt in de praktijk niet zo makkelijk te zijn.

Dus ja ik ben ook wel nieuwsgierig of er goeie tips tussen zitten.

Ik ben vorig jaar gestopt met blowen, na het jaren gedaan te hebben, waarvan 3 jaar iedere dag meerdere joints.



Wat ik heb gedaan is het niet meer in huis halen, en alles wat ermee te maken heeft ook de deur uit doen. En geloof me, de eerste dag is het moeilijkst. Ik kon niet slapen, werd elk uur wakker, en zweette me de eerste dag een ongeluk.



Het voordeel van stoppen met blowen is, is dat je gelijk al effect merkt van het stoppen. Je merkt dat je veel meer uitgerust en actiever bent. Geloof me, de eerste dag, als je daar doorheen komt, dan gaat het je echt lukken!



Succes!

Geen geld meer op zak hebben als je de deur uit gaat?



Andere route nemen die niet in de buurt van een coffeshop komt?



Ik heb geen idee... Ik heb nog nooit geblowd en kan me ook echt niet voorstellen dat mensen het doen.



Maar ik weet wel dat het verdomde moeilijk is om met iets te stoppen wat toch wel lekker is.

Hoi allebei,



Ik heb totaal geen ervaring met verslavingen, maar zou het een idee zijn om hulp te zoeken? Een zelfhulpmethode schuif je inderdaad makkelijker aan de kant, maar echte hulpverlening mss moeilijker?

Daarbij kunnen zij je misschien ook helpen met de oorzaak?



Ik hoop dat jullie de stap kunnen maken, ik kan jullie eigenlijk niet helpen met tips, ik hoop anderen wel. Maar ik wil jullie veel succes wensen!

In tegenstelling tot wat TO zegt, dat blowen wel degelijk lichamelijk verslavend is, dat dacht ik eerst ook. Dit is echter echt niet het geval. Het is een state of mind die je jezelf moet aanwennen.



Alsnog rook ik af en toe een jointje, ik vind het lekker relaxed, een ander pakt een biertje elke avond na werk, ik rook soms een jointje. Niks mis mee.

Professionele hulp zoeken bij Verslavingszorg! Naar de huisarts gaan en je door laten verwijzen naar een professionele instantie... Anders kom je volgens mij nooit van je verslaving af. Je zegt zelf al dat je al zeven jaar wilt stoppen maar dat het niet lukt. Dus dan lijkt me "gewoon stoppen van de één op de andere dag / gewoon geen wiet meer in huis halen" me niet bepaald reeel.



Ik blow wel eens, heb een periode gehad dat ik het vaak deed, te vaak in mijn ogen, voelde me daar niet lekker bij en ben gaan minderen.

Tegenwoordig doe ik het heel af en toe nog, soms 3x per maand, soms een half jaar niet.

sterkte

Heb je een erg goede reden om te stoppen met blowen?

Als je namelijk gewoon wilt stoppen om het stoppen omdat het zo slecht voor je is maar verder zoiets hebt: maar ik kan wel functioneren, niemand heeft er last van, tsja dan wordt stoppen wel heel erg moeilijk en geef je heel gemakkelijk weer toe aan je verslaving.



Voor mij was zwangerschap de reden om te stoppen met roken (iets soortgelijks)

maar vraag me af of ik het anders wel had gedaan.



Als je echt serieus een poging wilt ondernemen dan moet je bij jezelf zijn en niet allerlei hlpmiddeltjes, en er ook daadwerkelijk achter gaan staan, anders kun je het vergeten.

Blowen veroorzaakt inderdaad geen sterke lichamelijke afhankelijkheid. Alleen mensen die lang en intensief hebben geblowd ondervinden soms (lichte) ontwenningsverschijnselen als slapeloosheid en prikkelbaarheid. Wel kan er bij langdurig blowen sprake zijn van ernstige psychische afkickverschijnselen.



Zoek hulp. Vraag een verwijzing via je huisarts voor een instelling gespecialiseerd in verslavingszorg. Succes!

Wat Miesteph idd zegt: Is er een echte reden dat je wil stoppen?



Bij mij was het zo dat ik merkte dat ik veranderde, ik werd meer verlegen, terwijl ik dat vroeger niet was, was er niet bepaald happig op om ergens naartoe te gaan waar ik nooit eerder was geweest, dat soort zaken.



En ineens viel het kwartje: Dit komt door het langdurige blowen. Dat heeft me ontzettend gemotiveerd om het niet meer te doen.

Wil je wel echt stoppen? Bij elke verslaving geld, als je het echt wilt en er 1000% achter staat dan kan je het ook! De een met een hulpmiddel en de ander op wilskracht, dat maakt niet uit....



Ga anders eens langs bij je huisarts die kan op maat bepalen wat voor jou de beste keus is.



Succes!

Hoi Windekind,



Ik snap heel goed hoe moeilijk het is!! Ik ben sinds gisteren op de kop af precies 4 weken gestopt met blowen (APPLAUS!!! haha).. Echt, ik heb het zwaar gehad, ik werd een ongeloofelijke HEKS voor mijzelf en omgeving.. Echt niet leuk, maar ik merkte echt na 1 week al veel verschil!! Ik sta in de ochtend zoveel frisser op, snoep niet meer de hele voorraadkast leeg na een blowtje (ook heel positief voor figuur), heb veel meer smaak met eten, en most important off all.... Ik verzin geen excusen meer om NIET langs famillie of vrienden te gaan om maar zo snel mogelijk naar huis te kunnen voor dat K*&% blowtje..... Eerlijk=eerlijk, afgelopen zaterdag hebben man en ik (ja, we zijn samen gestopt, het dak vloog er af, grijns) er 1 gehaald, en met veel plezier samen opgerookt... Echt voorheen rookte we er 3 pp op 1 avond, en nu waren we na 3 hijsjes al knetterstoned... Errug gezellig. maar afspraak = afspraak.. 1 blowtje, en nu weer een week of 3 minimaal niet meer roken!! Een geheim is er echt niet, alleen die knop in je hoofd omzetten, en na 1 dag gestopt te zijn wordt het echt alleen maar beter..

Tip 1: koop homeopathische slaaptabletten voor die 1e week (bijv. valdispert)

Tip 2: Trek een shirt aan tegen het zweten 's nachts

Tip 3: Maak harde afspraken met jezelf, en trek een streefdatum tot wanneer je weer 1 (ja let op 1!!!) blowtje mag roken op een bepaalde avond... en stop dan ook weer..



Af en toe is echt niet erg, ik drink nooit alcohol en vindt dat je af en toe best eens mag ontspannen.. MAAR MET MATE!!



KOM OP MEID JE KAN HET!! en ventileer al die gruwelijke kut buien maar lekker hier op het forum...



Dikke XX

Draakje, goed hoor!

Denk dat je Tip4 niet genoemd hebt: stop samen met iemand anders, en steun elkaar bij het stoppen en de moeilijke momenten! Jij bent dus samen met je man gestopt, dat is waarschijnlijk een goede stok achter de deur (ongetwijfeld kunnen jullie goed aan elkaar zien wanneer de ander geblowd heeft).

Draakje, ik wil niet lullig doen maar wees reëel, als je afgelopen zaterdag nog hebt geblowd ben je niet al vier weken gestopt hè.

En je moet sterk in je schoenen staan om het bij eens in de maand te houden. Ja, eerst zal dat nog lukken maar dan zul je merken dat de ene blow weer vlotter op de andere volgt en voor je het weet, doe je het weer elke avond.



Dit spul is vooral geestelijk verradelijk. Hier vanaf komen, is lichamelijk totaal niet moeilijk maar geestelijk kan het wel heel moeilijk zijn. Je moet het écht zat zijn en tegen jezelf zeggen, nu is het genoeg. Dit is de laatste, ik haal het niet meer op.



Windekind, is het niet een optie om stopperiodes in te lassen? Dan hoef je niet tegen jezelf te zeggen dat het helemaal nooit meer mag maar wel dat je zélf wil bepalen wanneer je blowt en dat dat dus niet meer elke dag is en je geest dus eigenlijk bepaalt dat dat elke dag moet. Wel moet je dan daarvoor sterk in je schoenen staan en moet je eigenlijk zeker weten dat je het een poosje kunt laten staan. In jouw geval zie ik dat nog niet dus eerst ervan af voor bijvoorbeeld een half jaar ofzo en dan weer eens evalueren of het weer af en toe eens kan. Als het je zelf niet lukt, is hulp erbij zoeken, zoals de anderen zeggen de juiste manier.

Je moet je situatie veranderen... Ik hing altijd met mijn ex op de bank. Blowen, marioparty spelen, eten erbij, lachen... en steeds ietsjes vaker en op ;t einde echt 4 joints per avond.. een jaar lang... Ik ontweek andere afspraken om maar aan ;t blowtje te kunnen... Functioneerde verder nog goed... liep gewoon stage etc... maar ik kon echt chagrijnig worden als er niet genoeg wiet was naar mijn zin.



Ben sinds maart vorig jaar gestopt en heb geen joint meer aangeraakt. Mijn relatie ging uit en ik vond dat het vanaf dat moment ook afgelopen moest zijn met het blowen. Was lastig en soms verlang ik er ook wel naar, maar ik zit nu over het algemeen veel lekkerder in mijn vel. Ik denk dus dat het bij mij gelukt is doordat de situatie veranderde. Met vriend op de bank voeld eik me kut zonder jointje.. maar ik blowde niet in mijn eentje en dat heb ik dus heel strikt zo gehouden. En expres in het begin geen vrienden opgezocht die wel blowden. Geen marioparty gespeeld... etc... Echt de omstandigheden waaronder ik blowde uitgebannen dus. En voor mij werkte dat.

Haha, Shahla, daar heb je dan weer gelijk in! Maarrr, dat 4 weken jubileum kadootje was wel weer even lekker...

Wat ik bedoel te zeggen is dat als je het jezelf helemaal verbiedt, je het jezelf alleen maar moeilijk maakt! En idd. je moet wel een ijzere wilskracht blijven houden om niet de volgende dag weer naar de shop te rennen, maar als je een paar weken gestopt bent, weet (en voel) je dat je nooit meer terug wil naar die tijd dat je er echt afhankelijk van was... Als je denkt dat niet te kunnen moet je dus niet na 4 weken weer een blowtje opsteken...



@prinsesopdeerwt..Thanxx..haha, en of het nou zo positief is om samen te stoppen..echt niet, wij vochten elkaar echt het huis uit, zover dat je bijna weer op het punt staat wat te halen om maar weer even elkaar lief te vinden.. Hell was het!! Als je samen stopt, doe het niet met je partner..haha...

ik heb niet teruggelezen dus kan zijn dat de suggestie al gedaan is.

Maar wat denk je van een therapie bij de verslavingszorg in jouw buurt? Kan vaak op tijden dat jij zelf kunt.

En schaamte: waarom? ik neem aan dat het een bewuste keuze van jezelf is toch dus waarom schamen?

Draakje25 schreef op 29 januari 2008 @ 15:45:

Haha, Shahla, daar heb je dan weer gelijk in! Maarrr, dat 4 weken jubileum kadootje was wel weer even lekker...

Wat ik bedoel te zeggen is dat als je het jezelf helemaal verbiedt, je het jezelf alleen maar moeilijk maakt! En idd. je moet wel een ijzere wilskracht blijven houden om niet de volgende dag weer naar de shop te rennen, maar als je een paar weken gestopt bent, weet (en voel) je dat je nooit meer terug wil naar die tijd dat je er echt afhankelijk van was... Als je denkt dat niet te kunnen moet je dus niet na 4 weken weer een blowtje opsteken...

Ja, in het begin denk je nog, zover komt het niet meer maar echt hoor, het sluipt er langzaam weer in en voor je het weet, ben je wel weer op dat punt waar je, zoals jij aangeeft, nooit meer naar terug wilt. Vier weken is echt te kort om al te kunnen zeggen dat je nooit meer op dat punt zult belanden. En als blowers zo'n ijzeren wilskracht hadden, was het natuurlijk al nooit op zo'n punt beland.

Dus, wees voorzichtig als je toch af en toe weer eentje opsteekt.

misschien is het persoonlijk hoor, maar ik ben al een tijdje gestopt met roken, maar zo een keer in de twee drie weken pik ik een peukie van iemand. nooit meer dan een maar toch.. ik zou echt niet meer willen roken stinken en geld uitgeven aan zoets stoms.. maar soms als een bonbon lekker hoor..

Motivatie. Dat is de enige tip.

Het is mij niet duidelijk waarom je je schaamt en wat blowen je oplevert. Wat heb je eraan, wat voel/denk/ervaar je als je niet kan blowen of als het uitgesteld moet worden? Dat kan al een indicatie geven.



Loopt de rest van je leven naar wens of zijn er dingen die er vlgs jou onder lijden?

Zijn er dingen die beter zouden gaan als je stopt met blowen? Of die nu niet kunnen omdat je blowt? Zo ja, wat?



Ik heb zelf ervaring met stoppen met roken. Is een heel proces geweest om daar naar toe te groeien en het stoppen is heel zwaar geweest. Daar was ik op voorbereid, gelukkig. Maar het proces naar de beslissing toe en die moeilijk tijd/periode als je afkickt moet je jezelf gunnen, hoe raar dat misschien ook klinkt.

Niet eensch met Draakje. Je maakt het jezelf juist moeilijker door niet consequent te zijn. Stoppen is stoppen. Door 1 blowtje "wek" je de receptoren in je hersenpannetje weer, waardoor ze gaan jengelen om meer (technisch verhaal maar in Jip en Janneke begrijpelijk voor iedereen). Hoe langer je gestopt bent, hoe makkelijker het wordt. Jezelf belonen is een drogreden (excuus) om er een te nemen. Beloon jezelf liever met iets anders.



Voor de meesten is radicaal stoppen het beste, en dan zorgen dat je "blowen" vervangt door iets anders. Bezig blijven, actief. Sporten, afspraken, afleiding. Lezen, telefoneren, badderen, koken, maar vooral aangeven bij anderen dat je het zwaar hebt. En weten, dat een vlaag van "craving" ook weer weggaat.

Als radicaal stoppen met blowen niet lukt, kun je overwegen af te bouwen, door bijv eerst elke dag 1 (eerste week), tweede week om de dag, derde week om de twee dagen etc. Of je kan het aantal hetzelfde houden, maar overschakelen op lichter spul, bijv. Thai weed. Wordt vaak "vies" gevonden maar t is maar net welke keuze je maakt.

Tenslotte kun je medische begeleiding/ ondersteuning vragen, door artsen wordt nogal eens bijv. Truxal voorgeschreven, een relatief onschuldig (en NIET verslavend!!) rustgevend middel, wat je zo nodig (dus wanneer je onrustig wordt) mag nemen. Maar nogmaals, dit gaat onder begeleiding van een huis- of verslavingsarts.

T is niet makkelijk, maar het kan wel.

Een hele belangrijke tip die ik heb gelezen; alle banden radicaal doorsnijden. Omfietsen als je de coffeeshop nadert. Geen geld op zak. Zelfs niet meer met mensen omgaan of afspreken die zelf wel blowen. Geen muziek meer draaien die je associeert met gebruik. Voor sommigen geldt zelfs; ook stoppen met drinken (alcohol) want alcohol verlaagt grenzen, en zorgt ervoor dat je makkelijk cq nonchalant gaat denken ("eentje kan geen kwaad").

En een hele belangrijke is sporten; je maakt dan stoffen aan die verwant zijn aan dopamine.

Succes ermee, en wees streng voor jezelf

Hoe frequent blow jij dan (Hoe vaak per dag)? Alleen voor het slapen gaan? En lijdt je functioneren er onder?

Ook heel herkenbaar windekind!

Ik ben begonnen met blowen toen ik 14 was, af en toe eens een blowtje op een feestje en soms in de pauze op school. Toen ik 17 was ging ik op mezelf wonen in Amsterdam en toen ben ik steeds meer gaan blowen, maar nog niet elke dag. Toen ik 20 was blowde ik inmiddels elke dag. Ik ging samenwonen met mijn vriend en samen blowden we zo'n 5 joints op een avond.



Toen ik 24 was, werd ik zwanger en ben ik gestopt met blowen, maar ongeveer 2 weken na de bevalling ben ik weer begonnen, eerst af en toe, maar langzamerhand weer op hetzelfde niveau als eerst. In al die tijd bleef ik op zich prima functioneren, ik blowde ook nooit overdag, alleen 's avonds. Maar.... wat anderen ook al schrijven, liever thuis zijn, om je blowtje te kunnen roken ipv bij vrienden op bezoek gaan, geen zin hebben om niet-blowende mensen uit te nodigen, omdat je dan zelf ook liever niet wilt blowen. Geen puf meer hebben om iets anders te doen als suf voor de tv zitten, weinig behoefte meer om dingen te ondernemen. Die afhankelijkheid.... vreselijk!

Toen ik 28 werd was ik het echt zo zat, wij wilden ook graag nog een kindje en ik vond het met name tov mijn kind niet meer te verantwoorden, ik blowde wel niet waar ze bij was, maar toch. Net als TO, schaamde ik me echt voor het blowen. Al een heel goed teken dat het duidelijk niet goed is! Ik had ook akltijd een enorme "craving" naar een jointje,maar had ik hem eenmaal gerookt, dan viel het wel zo zwaar tegen... eigenlijk werd ik er ook helemaal niet zo high meer van, wel stoned, maar vooral heel erg suf.



En toen.... ben ik samen met mijn vriend gestopt, ik heb heel bewust mijn laatste jointje gerookt. Heb verder niets ondernomen, maar ben gewoon "cold turkey" gestopt. Kreeg ik een craving dan hield ik mezelf gewoon erg goed voor dat ik een andere kant op wilde met mijn leven, ik wilde helderder worden, actiever, gezonder. En dat hielp, het weerhield me om te roken.

3 weken later (mijn vriend was inmiddels al weer begonnen, maar blowde nooit waar ik bij was) zijn we op vakantie gegaan en daar was het helemaal makkelijk (op een of andere manier heb ik er op vakantie nooit moeite mee gehad om niet te blowen, maar het eerste wat ik deed als ik weer in Nederland was, was een jointje opsteken). Terug van vakantie bleek ik zwanger te zijn. Toen was mijn motivatie helemaal groot!

Inmiddels is mijn 2e kind 10 maanden en ben ik bijna 2 jaar gestopt met blowen. Mijn vriend blowt nog steeds, maar hij doet dat buiten. Ik ben zo blij dat ik toen die stap genomen heb en dat ik niet weer ben begonnen.



Ik zou je wel aanraden als je stopt, dan ook echt radicaal en helemaal te stoppen. (en dus niet om de 3 weken een blowavondje inlassen), ik zou best nog wel af en toe een jointje willen roken, maar ik weet dat ik dat gewoon niet moet doen, want als ik eenmaal dat eerste jointje heb gerookt, wordt de 2e weer makkelijker, en de 3e, en 4e, en......



Een gouden tip heb ik helaas niet voor je (ja zwanger worden, is een goede motivatie), maar als je het doet, doe het dan omdat je er echt helemaal achter staat en hou jezelf al die tegens voor als je weer naar de coffeeshop wil fietsen of een jointje op wilt steken.

Het leven is echt veel leuker (en gemakkelijker) zonder dat geblow... echt!!!



Ik wens je heel veel succes met stoppen en hoop oprecht dat het je lukt!



Nog wat vragen:

- hoeveel blow je op een dag en blow je alleen 's avonds of ook overdag?

- blow je alleen, of met vriend(in) of vriend(inn)en

- heb je kinderen? zo ja, blow je waar ze bij zijn?

- Waarom wil je stoppen (zet je "tegen"lijstje hier eens neer, misschien kunnen wij hem aanvullen!