Psyche
alle pijlers
Hoe vertel ik mijn ouders dat ze moeten stoppen met roken
vrijdag 6 juni 2008 om 12:36
Dit is het probleem. Net kwam ik er door mijn oom achter dat mijn oma is overleden doordat ze te veel gerookt heeft in haar leven. Ik vroeg of ze net zo veel rookte als mijn moeder. Ja dus en hij probeert haar te waarschuwen. Ik heb ook wel eens gezegd dat ik wil dat ze stopt, maar ze reageert altijd aanvallend. 'Laat maar dat is haar probleem', dacht ik altijd. Nu wordt de situatie ernstiger doordat ik heb gehoord dat het risico groot. Ik moet er niet aan denken. Het maakt mij bang. Hetzelfde geldt voor mijn vader, hij drinkt erbij nog 8 glazen alcohol per dag. Ik wil niet dat ze op hun 50/60ste overlijden. Het liefst wil ik dat ze stoppen of tenminste proberen te minderen.
Ik wil dat mijn ouders mij serieus nemen als ik mijn bezorgdheid uitspreek. Ik ben bang dat ze alles wegwuiven of aanvallend reageren.
Hebben jullie advies over hoe ik dit moet aanpakken?
Ik wil dat mijn ouders mij serieus nemen als ik mijn bezorgdheid uitspreek. Ik ben bang dat ze alles wegwuiven of aanvallend reageren.
Hebben jullie advies over hoe ik dit moet aanpakken?
dinsdag 7 oktober 2008 om 11:37
Beste Emra,
ik heb bijna alle reacties gelezen en meis meis, wat zijn de mensen makkelijk.
Schuif het maar af op de verantwoordelijkheid van de ander en je bent van het probleem af.
Ik rook en wil er graag vanaf, alles geprobeerd en van alles meegemaakt maar ik rook nog steeds.
mijn kids hebben er vaak over gesproken hoe slecht het was en soms kreeg ik geen kus, omdat ze duidelijk lieten merken dat ik niet lekker rook. Schuldgevoelens gehad naar hun toe.
Ik ben een verslaafde. En ja, daar moet ik mee leren leven.
En ook de consequentie daarvan dragen.
maar wat ik ook gelezen heb...........mijn vader werd boos op me toen ik vegetariër wilde worden.............niet gedaan.
Mijn moeder wilde niet dat ik naar Israel op vakantie ging........niet gedaan.
Ik wil niet dat mijn ouders roken en ik wil niet dat mijn vader zoveel drinkt. en wat is hun antwoord daarop? Doen we lekker toch. Misschien zie ik het verkeerd maar is het niet de verwachting? Ik doe wat mijn ouders willen en ik wil ook graag dat mijn ouders zo reageren?
Wordt het niet tijd dat jij jezelf serieus gaat nemen? Vraag hoor absoluut geen verwijt.
Wil jij graag vegetarisch eten? Komt dat bij jouw van binnenuit, kom daar dan vooruit ongeacht wat je vader zegt. Dat beslis jij.
Wil jij op vakantie naar Israel en ben je ouder dan 18 jaar en kan je laten zien dat je goed voor jezelf kan zorgen? Ga dan.
Dat heet volwassen zijn en je eigen plan trekken voor jouw verdere leven. Daarmee laat je aan je ouders zien dat je een volwassen mens bent, die serieus genomen wil worden. Los van het verwachtingspatroon leer je ook een ander beter te begrijpen en hopelijk te accepteren dat ieder mens een verslaving heeft.
Ook jij, alleen die heet geen sigaret.
ik wens je een fijne dag.
Marcus01
ik heb bijna alle reacties gelezen en meis meis, wat zijn de mensen makkelijk.
Schuif het maar af op de verantwoordelijkheid van de ander en je bent van het probleem af.
Ik rook en wil er graag vanaf, alles geprobeerd en van alles meegemaakt maar ik rook nog steeds.
mijn kids hebben er vaak over gesproken hoe slecht het was en soms kreeg ik geen kus, omdat ze duidelijk lieten merken dat ik niet lekker rook. Schuldgevoelens gehad naar hun toe.
Ik ben een verslaafde. En ja, daar moet ik mee leren leven.
En ook de consequentie daarvan dragen.
maar wat ik ook gelezen heb...........mijn vader werd boos op me toen ik vegetariër wilde worden.............niet gedaan.
Mijn moeder wilde niet dat ik naar Israel op vakantie ging........niet gedaan.
Ik wil niet dat mijn ouders roken en ik wil niet dat mijn vader zoveel drinkt. en wat is hun antwoord daarop? Doen we lekker toch. Misschien zie ik het verkeerd maar is het niet de verwachting? Ik doe wat mijn ouders willen en ik wil ook graag dat mijn ouders zo reageren?
Wordt het niet tijd dat jij jezelf serieus gaat nemen? Vraag hoor absoluut geen verwijt.
Wil jij graag vegetarisch eten? Komt dat bij jouw van binnenuit, kom daar dan vooruit ongeacht wat je vader zegt. Dat beslis jij.
Wil jij op vakantie naar Israel en ben je ouder dan 18 jaar en kan je laten zien dat je goed voor jezelf kan zorgen? Ga dan.
Dat heet volwassen zijn en je eigen plan trekken voor jouw verdere leven. Daarmee laat je aan je ouders zien dat je een volwassen mens bent, die serieus genomen wil worden. Los van het verwachtingspatroon leer je ook een ander beter te begrijpen en hopelijk te accepteren dat ieder mens een verslaving heeft.
Ook jij, alleen die heet geen sigaret.
ik wens je een fijne dag.
Marcus01
woensdag 8 oktober 2008 om 16:59
Tja, mijn moeder rookte vroeger, is gestopt zo'n 15 jaar geleden al. Heeft ze altijd heel veel moeite mee gehouden. En het meest trieste vind ik nog dat het geen klap heeft uitgemaakt dat ze gestopt is want in april is ze overleden aan longkanker....
Dus het zegt ook niet altijd iets, dat stoppen met roken....
Dus het zegt ook niet altijd iets, dat stoppen met roken....
woensdag 8 oktober 2008 om 17:40
Ja, ik heb wel een advies,
Jouw ouders zijn volwassen mensen die hun eigen keuzes maken. Goed of slecht doet er niet toe, dat is nu eenmaal het voorrecht van volwassen zijn. Het is dus een beetje raar als je ze als kind gaat vertellen dat ze moeten stoppen met roken en dat zou ik dus zeker niet doen.
Wat je wel kunt doen, is vanuit je eigen gevoel spreken. Vertel je ouders wat je hebt gehoord en hoe ongerust jij je daar over maakt. Vraag hen niet te stoppen, want dan zullen ze zich waarschijnlijk aangevallen voelen en direct de tegenaanval inzetten. Als jij echter alleen vanuit je eigen gevoel spreekt, ze vertelt dat je er erg van geschrokken bent en dat je nu heel erg bang bent dat ze misschien niet oud zullen worden, dan kunnen zij jou daar niet op aanvallen. Het gaat tenslotte om jouw gevoel en daar valt niet over te onderhandelen, dat gevoel is er gewoon.
Wat zij vervolgens met jouw verhaal en jouw angsten doen, dat is aan hun. Het is hun keuze, hun beslissing. Maar dan heb jij in elk geval wel aan je ouders verteld dat jij het een vreselijk idee vindt als ze minder lang bij jou zullen zijn omdat ze mogelijk dood gaan door hun slechte gewoonten.
Jouw ouders zijn volwassen mensen die hun eigen keuzes maken. Goed of slecht doet er niet toe, dat is nu eenmaal het voorrecht van volwassen zijn. Het is dus een beetje raar als je ze als kind gaat vertellen dat ze moeten stoppen met roken en dat zou ik dus zeker niet doen.
Wat je wel kunt doen, is vanuit je eigen gevoel spreken. Vertel je ouders wat je hebt gehoord en hoe ongerust jij je daar over maakt. Vraag hen niet te stoppen, want dan zullen ze zich waarschijnlijk aangevallen voelen en direct de tegenaanval inzetten. Als jij echter alleen vanuit je eigen gevoel spreekt, ze vertelt dat je er erg van geschrokken bent en dat je nu heel erg bang bent dat ze misschien niet oud zullen worden, dan kunnen zij jou daar niet op aanvallen. Het gaat tenslotte om jouw gevoel en daar valt niet over te onderhandelen, dat gevoel is er gewoon.
Wat zij vervolgens met jouw verhaal en jouw angsten doen, dat is aan hun. Het is hun keuze, hun beslissing. Maar dan heb jij in elk geval wel aan je ouders verteld dat jij het een vreselijk idee vindt als ze minder lang bij jou zullen zijn omdat ze mogelijk dood gaan door hun slechte gewoonten.
zaterdag 18 oktober 2008 om 12:25
Ik heb zelf ook dit probleem met mijn ouders. Ze roken allebei onwijs veel en daarbij drinkt mijn vader ook nog eens heel veel.
Ik weet zelfs nu al dat als ik straks kinderen heb, echt niet met de kinderen naar hen toe gaan gaan, omdat zij gewoon roken binnen en ook dan. Dat zullen ze echt niet laten vanwege een baby.
Zelf heb ik ook gerookt, maar ben ermee gestopt.
Ik weet zelfs nu al dat als ik straks kinderen heb, echt niet met de kinderen naar hen toe gaan gaan, omdat zij gewoon roken binnen en ook dan. Dat zullen ze echt niet laten vanwege een baby.
Zelf heb ik ook gerookt, maar ben ermee gestopt.
