Psyche
alle pijlers
Hoe vertel je aan schoonouders dat je geen kinderen wilt?
vrijdag 10 maart 2017 om 13:42
Mijn vriend en ik zijn vier jaar samen. Wij hebben eigenlijk altijd al geweten dat we geen kinderen willen.
Toen ik vorig jaar onverhoopt toch zwanger bleek te zijn geworden, ondanks voorbehoedsmiddelen.. hebben we dan ook gekozen voor abortus. Dit was een erg heftige periode die zeker een stempel op mij heeft achtergelaten.
Omdat ik mij erg schaamde hebben we het eerst aan niemand verteld. Tot ik een paar dagen na de abortus brak en het aan mijn ouders heb verteld. Ook een aantal vrienden en familieleden van mij weten het. Verder niemand.
Mijn ouders respecteren onze keuze en wij hebben het er nu ook over gehad om mijn vriend te laten steriliseren.
Ik reageer erg slecht op verschillende methodes van voorbehoedsmiddelen. Alles waar ook maar iets van hormonen in zit maakt mij in een klap enorm depressief.
En de stress die ik iedere maand ervaar wanneer mijn menstruatie eraan zit te komen, maakt mij gek. Ondanks dat we wel condooms gebruiken en echt voorzichtig zijn.
Ik vind dat we mijn vriend zijn ouders eerst ook moeten inlichten over onze plannen voor een sterilisatie. Over zijn moeder zit ik niet heel erg in.
Maar zijn vader en stiefmoeder hebben wel vaker onze keuzes niet gerespecteerd. Dus dat gesprek lijkt mij nog erg spannend.
Ook twijfel ik of ik dan ook moet vertellen dat ik een abortus heb gehad.
Aan de ene kant schaam ik mij er rot over.
Aan de andere kant voelt het, ik vind het raar om te zeggen, als een soort overtuigend middel dat wij echt geen kinderen willen.
Toen ik vorig jaar onverhoopt toch zwanger bleek te zijn geworden, ondanks voorbehoedsmiddelen.. hebben we dan ook gekozen voor abortus. Dit was een erg heftige periode die zeker een stempel op mij heeft achtergelaten.
Omdat ik mij erg schaamde hebben we het eerst aan niemand verteld. Tot ik een paar dagen na de abortus brak en het aan mijn ouders heb verteld. Ook een aantal vrienden en familieleden van mij weten het. Verder niemand.
Mijn ouders respecteren onze keuze en wij hebben het er nu ook over gehad om mijn vriend te laten steriliseren.
Ik reageer erg slecht op verschillende methodes van voorbehoedsmiddelen. Alles waar ook maar iets van hormonen in zit maakt mij in een klap enorm depressief.
En de stress die ik iedere maand ervaar wanneer mijn menstruatie eraan zit te komen, maakt mij gek. Ondanks dat we wel condooms gebruiken en echt voorzichtig zijn.
Ik vind dat we mijn vriend zijn ouders eerst ook moeten inlichten over onze plannen voor een sterilisatie. Over zijn moeder zit ik niet heel erg in.
Maar zijn vader en stiefmoeder hebben wel vaker onze keuzes niet gerespecteerd. Dus dat gesprek lijkt mij nog erg spannend.
Ook twijfel ik of ik dan ook moet vertellen dat ik een abortus heb gehad.
Aan de ene kant schaam ik mij er rot over.
Aan de andere kant voelt het, ik vind het raar om te zeggen, als een soort overtuigend middel dat wij echt geen kinderen willen.
vrijdag 10 maart 2017 om 13:56
quote:_Beeldig_ schreef op 10 maart 2017 @ 13:53:
En áls je al iets wil communiceren, laat je vriend dan aan zíjn ouders vertellen dat híj geen kinderen wil.
Anders heb jij het straks gedaan.
Daar was ik eerlijk gezegd ook bang voor! Dat ze zullen denken dat het grotendeels mijn keuze is.
Ik had niet gedacht deze reacties te krijgen. Dat zij er echt niets mee nodig hebben. Ons leven, onze keuzes.
Ik ga er zeker wat mee doen.
En áls je al iets wil communiceren, laat je vriend dan aan zíjn ouders vertellen dat híj geen kinderen wil.
Anders heb jij het straks gedaan.
Daar was ik eerlijk gezegd ook bang voor! Dat ze zullen denken dat het grotendeels mijn keuze is.
Ik had niet gedacht deze reacties te krijgen. Dat zij er echt niets mee nodig hebben. Ons leven, onze keuzes.
Ik ga er zeker wat mee doen.
vrijdag 10 maart 2017 om 14:01
vrijdag 10 maart 2017 om 14:03
quote:BezigBijtje89 schreef op 10 maart 2017 @ 13:51:
Ik weet niet precies waarom ik wil dat zij het weten. Maar ik had het gevoel dat zij er recht op hebben omdat het toch hun zoon is en het een drastische ingreep is.
We hebben het er samen meerdere keren over gehad, over een langere periode.
Ook heb ik mijn vriend de situatie voorgelegd wanneer onze relatie uit zou raken.
Natuurlijk is dit ook een mogelijkheid, maar hij heeft aangegeven ook dan geen kinderen te willen. Overigens heeft hij een erfelijke aandoening waar hij zelf dagelijks last van heeft, een kind zou 25% kans op deze aandoening hebben, dat wil hij een kind ook niet aandoen.
Medisch gezien is het géén drastische ingreep. Dat zou voor mij nog wel verschil maken, als het een spannende operatie was zou ik mijn of vriends ouders willen laten weten wat er speelde. Gewoon, omdat het hun kind is. Maar dat is hier niet aan de hand.
Natuurlijk is het wel een drastische beslissing, en belangrijk om goed over na te denken, om alle redenen die hierboven ook al genoemd worden. Maar die discussie is uiteindelijk alléén tussen jullie twee (en hij voor zichzelf).
Ik weet niet precies waarom ik wil dat zij het weten. Maar ik had het gevoel dat zij er recht op hebben omdat het toch hun zoon is en het een drastische ingreep is.
We hebben het er samen meerdere keren over gehad, over een langere periode.
Ook heb ik mijn vriend de situatie voorgelegd wanneer onze relatie uit zou raken.
Natuurlijk is dit ook een mogelijkheid, maar hij heeft aangegeven ook dan geen kinderen te willen. Overigens heeft hij een erfelijke aandoening waar hij zelf dagelijks last van heeft, een kind zou 25% kans op deze aandoening hebben, dat wil hij een kind ook niet aandoen.
Medisch gezien is het géén drastische ingreep. Dat zou voor mij nog wel verschil maken, als het een spannende operatie was zou ik mijn of vriends ouders willen laten weten wat er speelde. Gewoon, omdat het hun kind is. Maar dat is hier niet aan de hand.
Natuurlijk is het wel een drastische beslissing, en belangrijk om goed over na te denken, om alle redenen die hierboven ook al genoemd worden. Maar die discussie is uiteindelijk alléén tussen jullie twee (en hij voor zichzelf).
vrijdag 10 maart 2017 om 14:09
quote:Madelief1987 schreef op 10 maart 2017 @ 13:46:
Als je 27/28 bent vind ik het vrij rigoureus. Je zal de eerste niet zijn die zich op 35 jarige leeftijd ineens bedenkt.
Staat het ziekenhuis er ook wel achter, volgens mij steleriseren ze niet zo makkelijk een jong iemand.Wat vrouwen betreft heb je helaas gelijk, maar mannen kunnen het gelukkig wel laten doen.
Als je 27/28 bent vind ik het vrij rigoureus. Je zal de eerste niet zijn die zich op 35 jarige leeftijd ineens bedenkt.
Staat het ziekenhuis er ook wel achter, volgens mij steleriseren ze niet zo makkelijk een jong iemand.Wat vrouwen betreft heb je helaas gelijk, maar mannen kunnen het gelukkig wel laten doen.
vrijdag 10 maart 2017 om 14:10
quote:viva-amber schreef op 10 maart 2017 @ 14:05:
Zijn jullie wel een beetje los gekomen van jullie ouders?Ik ben prima losgekomen van mijn ouders, en toch is dit een onderwerp wat ik ook wel met mijn moeder/ouders zou bespreken. Maar die laten me mijn eigen beslissingen nemen zonder erover te oordelen, en dat scheelt een heel stuk.
Zijn jullie wel een beetje los gekomen van jullie ouders?Ik ben prima losgekomen van mijn ouders, en toch is dit een onderwerp wat ik ook wel met mijn moeder/ouders zou bespreken. Maar die laten me mijn eigen beslissingen nemen zonder erover te oordelen, en dat scheelt een heel stuk.
vrijdag 10 maart 2017 om 14:14
quote:BezigBijtje89 schreef op 10 maart 2017 @ 13:56:
[...]
Daar was ik eerlijk gezegd ook bang voor! Dat ze zullen denken dat het grotendeels mijn keuze is.
Ik had niet gedacht deze reacties te krijgen. Dat zij er echt niets mee nodig hebben. Ons leven, onze keuzes.
Ik ga er zeker wat mee doen.
Als ik naar mijn omgeving kijk, dan kan dat zomaar een terechte angst zijn. Daarom meld ik het ook even.
Sowieso is het beter om zaken die spelen tussen ouder en kind ook vooral tussen ouder en kind te laten spelen. Je schoonmoeder is je moeder niet (geldt voor beide partijen binnen een relatie). Maar zeker als het gaat om het ontbreken van een kinderwens, dan wordt dat vrouwen sneller verweten dan mannen. Vrouwen hebben volgens de maatschappij immers een natuurlijke drang om zich voort te planten en mannen hebben dat niet. En als mannen zich dan inderdaad niet voort willen planten, dan is dat -heel logisch- dus ook het gevolg van die kenau van een vrouw die hem geen kind gunt. Ofzo.
[...]
Daar was ik eerlijk gezegd ook bang voor! Dat ze zullen denken dat het grotendeels mijn keuze is.
Ik had niet gedacht deze reacties te krijgen. Dat zij er echt niets mee nodig hebben. Ons leven, onze keuzes.
Ik ga er zeker wat mee doen.
Als ik naar mijn omgeving kijk, dan kan dat zomaar een terechte angst zijn. Daarom meld ik het ook even.
Sowieso is het beter om zaken die spelen tussen ouder en kind ook vooral tussen ouder en kind te laten spelen. Je schoonmoeder is je moeder niet (geldt voor beide partijen binnen een relatie). Maar zeker als het gaat om het ontbreken van een kinderwens, dan wordt dat vrouwen sneller verweten dan mannen. Vrouwen hebben volgens de maatschappij immers een natuurlijke drang om zich voort te planten en mannen hebben dat niet. En als mannen zich dan inderdaad niet voort willen planten, dan is dat -heel logisch- dus ook het gevolg van die kenau van een vrouw die hem geen kind gunt. Ofzo.
vrijdag 10 maart 2017 om 14:16
quote:Felix_Urbexicus schreef op 10 maart 2017 @ 14:09:
[...]
Wat vrouwen betreft heb je helaas gelijk, maar mannen kunnen het gelukkig wel laten doen.En dit is het bewijs van de verknipte blik van onze maatschappij op het onderscheid tussen mannen en vrouwen als het op kinderwens aankomt. Vrouwen kunnen dat nooit zeker weten voor hun 30e, dat ze geen kind willen dragen en baren, terwijl het voor mannen blijkbaar volstrekt normaal en natuurlijk wordt gevonden dat ze een vrouw niet zwanger willen maken.
[...]
Wat vrouwen betreft heb je helaas gelijk, maar mannen kunnen het gelukkig wel laten doen.En dit is het bewijs van de verknipte blik van onze maatschappij op het onderscheid tussen mannen en vrouwen als het op kinderwens aankomt. Vrouwen kunnen dat nooit zeker weten voor hun 30e, dat ze geen kind willen dragen en baren, terwijl het voor mannen blijkbaar volstrekt normaal en natuurlijk wordt gevonden dat ze een vrouw niet zwanger willen maken.
vrijdag 10 maart 2017 om 14:21
Ik wou eigenlijk wat grappen over een gebroken zwangerschapstest in de boerenkool, of beschuit met gestampte muisjes serveren.
Maar nee, ik ben het gewoon eens met de rest; dit hoef je niet te bespreken.
Mijn schoonouders weten ook niet dat mijn mans ex ooit een abortus heeft gedaan. Ze zijn nogal tegen abortus. Ze hebben lang geleden een keer tegen mij gezegd dat als ik zwanger word en ik wil het niet, dat ik het kind maar aan hun moet geven dan voeden zij het op. Ik heb er maar een beetje om gelachen, denkend 'yeah right, alsof ik het überhaupt zou vertellen als ik ongewenst zwanger zou worden, niet dus!'
Verder weten ze inmiddels wel dat we geen kinderen willen en dat man zich wil laten steriliseren, maar dat eerste was niet echt iets nieuws omdat we er altijd al duidelijk over waren, en dat tweede kwam gewoon een keer ter sprake. We hebben er geen officieel moment van gemaakt ofzo.
Maar nee, ik ben het gewoon eens met de rest; dit hoef je niet te bespreken.
Mijn schoonouders weten ook niet dat mijn mans ex ooit een abortus heeft gedaan. Ze zijn nogal tegen abortus. Ze hebben lang geleden een keer tegen mij gezegd dat als ik zwanger word en ik wil het niet, dat ik het kind maar aan hun moet geven dan voeden zij het op. Ik heb er maar een beetje om gelachen, denkend 'yeah right, alsof ik het überhaupt zou vertellen als ik ongewenst zwanger zou worden, niet dus!'
Verder weten ze inmiddels wel dat we geen kinderen willen en dat man zich wil laten steriliseren, maar dat eerste was niet echt iets nieuws omdat we er altijd al duidelijk over waren, en dat tweede kwam gewoon een keer ter sprake. We hebben er geen officieel moment van gemaakt ofzo.
vrijdag 10 maart 2017 om 14:33
quote:_Beeldig_ schreef op 10 maart 2017 @ 14:16:
[...]
En dit is het bewijs van de verknipte blik van onze maatschappij op het onderscheid tussen mannen en vrouwen als het op kinderwens aankomt. Vrouwen kunnen dat nooit zeker weten voor hun 30e, dat ze geen kind willen dragen en baren, terwijl het voor mannen blijkbaar volstrekt normaal en natuurlijk wordt gevonden dat ze een vrouw niet zwanger willen maken.
Dat inderdaad.
Daarnaast ben ik blijkbaar wel volwassen genoeg om te besluiten een elftal kinderen te baren, maar als ik aangeef dat ik ze niet wil, dan zal ik spijt krijgen en ben ik nog te onvolwassen om zo'n besluit te nemen.
Ik wil geen kinderen. Vind ze niet leuk, duur, en het is nou niet zo dat we een tekort aan mensen hebben op deze planeet.
[...]
En dit is het bewijs van de verknipte blik van onze maatschappij op het onderscheid tussen mannen en vrouwen als het op kinderwens aankomt. Vrouwen kunnen dat nooit zeker weten voor hun 30e, dat ze geen kind willen dragen en baren, terwijl het voor mannen blijkbaar volstrekt normaal en natuurlijk wordt gevonden dat ze een vrouw niet zwanger willen maken.
Dat inderdaad.
Daarnaast ben ik blijkbaar wel volwassen genoeg om te besluiten een elftal kinderen te baren, maar als ik aangeef dat ik ze niet wil, dan zal ik spijt krijgen en ben ik nog te onvolwassen om zo'n besluit te nemen.
Ik wil geen kinderen. Vind ze niet leuk, duur, en het is nou niet zo dat we een tekort aan mensen hebben op deze planeet.
vrijdag 10 maart 2017 om 14:37
quote:YellowLemon schreef op 10 maart 2017 @ 13:48:
Ik zou niet weten waarom je dat eerst aan hun moet vertellen. Ik neem aan dat hun mening niks veranderd aan jullie beslissing. Dus bespaar jezelf de ellende. Ik zou zelf niet verder gaan dan "we willen geen kinderen" op het moment dat ze er naar vragen. En het kan natuurlijk altijd nog een keer benoemd worden. Maar speciaal inlichten? Nahh..
+1
Mocht het ter sprake komen dan kan je vriend vertellen dat er geen kinderen komen. Desnoods kan hij nog toevoegen 'vanwege de kans op een erfelijke ziekte, dat willen we geen kind aandoen'. Punt. Einde disussie.
Zijn ouders zijn familie maar dat betekent nog niet dat zij voor hun kinderen beslissen of ze wel of niet aan een gezin moeten beginnen. Dat zijn hun zaken namelijk totaaaaaaal niet.
Ik zou niet weten waarom je dat eerst aan hun moet vertellen. Ik neem aan dat hun mening niks veranderd aan jullie beslissing. Dus bespaar jezelf de ellende. Ik zou zelf niet verder gaan dan "we willen geen kinderen" op het moment dat ze er naar vragen. En het kan natuurlijk altijd nog een keer benoemd worden. Maar speciaal inlichten? Nahh..
+1
Mocht het ter sprake komen dan kan je vriend vertellen dat er geen kinderen komen. Desnoods kan hij nog toevoegen 'vanwege de kans op een erfelijke ziekte, dat willen we geen kind aandoen'. Punt. Einde disussie.
Zijn ouders zijn familie maar dat betekent nog niet dat zij voor hun kinderen beslissen of ze wel of niet aan een gezin moeten beginnen. Dat zijn hun zaken namelijk totaaaaaaal niet.
vrijdag 10 maart 2017 om 14:46
quote:Felix_Urbexicus schreef op 10 maart 2017 @ 14:33:
[...]
Dat inderdaad.
Daarnaast ben ik blijkbaar wel volwassen genoeg om te besluiten een elftal kinderen te baren, maar als ik aangeef dat ik ze niet wil, dan zal ik spijt krijgen en ben ik nog te onvolwassen om zo'n besluit te nemen.
Ik wil geen kinderen. Vind ze niet leuk, duur, en het is nou niet zo dat we een tekort aan mensen hebben op deze planeet.
Raar hoe de maatschappij in elkaar steekt.
Mensen gaan er maar van uit dat je kinderen neemt zodra huisje, boompje, beestje voor elkaar is. Ik ben het zat om me hierover te verantwoorden.
Ik ben er wel over uit, waarom zou ik onze keuze zo zwaar beladen maken? Een ieder ander die wél kinderen neemt gaat toch ook niet met familie om tafel om dit te verantwoorden?
[...]
Dat inderdaad.
Daarnaast ben ik blijkbaar wel volwassen genoeg om te besluiten een elftal kinderen te baren, maar als ik aangeef dat ik ze niet wil, dan zal ik spijt krijgen en ben ik nog te onvolwassen om zo'n besluit te nemen.
Ik wil geen kinderen. Vind ze niet leuk, duur, en het is nou niet zo dat we een tekort aan mensen hebben op deze planeet.
Raar hoe de maatschappij in elkaar steekt.
Mensen gaan er maar van uit dat je kinderen neemt zodra huisje, boompje, beestje voor elkaar is. Ik ben het zat om me hierover te verantwoorden.
Ik ben er wel over uit, waarom zou ik onze keuze zo zwaar beladen maken? Een ieder ander die wél kinderen neemt gaat toch ook niet met familie om tafel om dit te verantwoorden?
vrijdag 10 maart 2017 om 15:06
quote:_Beeldig_ schreef op 10 maart 2017 @ 14:16:
[...]
En dit is het bewijs van de verknipte blik van onze maatschappij op het onderscheid tussen mannen en vrouwen als het op kinderwens aankomt. Vrouwen kunnen dat nooit zeker weten voor hun 30e, dat ze geen kind willen dragen en baren, terwijl het voor mannen blijkbaar volstrekt normaal en natuurlijk wordt gevonden dat ze een vrouw niet zwanger willen maken.Ik dacht dat ze verwees naar het 'niet meer terugdraaien van een sterilisatie'. Dat het bij een vrouw niet mogelijk is om het terug te draaien en bij een man wel? Of zit ik verkeerd.
[...]
En dit is het bewijs van de verknipte blik van onze maatschappij op het onderscheid tussen mannen en vrouwen als het op kinderwens aankomt. Vrouwen kunnen dat nooit zeker weten voor hun 30e, dat ze geen kind willen dragen en baren, terwijl het voor mannen blijkbaar volstrekt normaal en natuurlijk wordt gevonden dat ze een vrouw niet zwanger willen maken.Ik dacht dat ze verwees naar het 'niet meer terugdraaien van een sterilisatie'. Dat het bij een vrouw niet mogelijk is om het terug te draaien en bij een man wel? Of zit ik verkeerd.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
vrijdag 10 maart 2017 om 15:42
vrijdag 10 maart 2017 om 15:52
quote:orgineel schreef op 10 maart 2017 @ 13:51:
Natuurlijk hoef je daar zijn ouders niet over in te lichten. Waarom zou je? Als zij vragen of jullie kinderen willen en je antwoord met nee dan zou dat voldoende informatie moeten zijn.
Als 89 je geboortejaar is en die van je vriend zou ik jullie (en eigenlijk vooral hem) wel erg jong vinden voor zo'n definitieve keuze. Wie weet denken jullie er over tien jaar toch ineens anders over. Of jullie verbreken de relatie en hij gaat verder met iemand die wel kinderen wil... Allemaal best realistische scenario's.Kinderen krijgen is ook een definitieve keuze.
Natuurlijk hoef je daar zijn ouders niet over in te lichten. Waarom zou je? Als zij vragen of jullie kinderen willen en je antwoord met nee dan zou dat voldoende informatie moeten zijn.
Als 89 je geboortejaar is en die van je vriend zou ik jullie (en eigenlijk vooral hem) wel erg jong vinden voor zo'n definitieve keuze. Wie weet denken jullie er over tien jaar toch ineens anders over. Of jullie verbreken de relatie en hij gaat verder met iemand die wel kinderen wil... Allemaal best realistische scenario's.Kinderen krijgen is ook een definitieve keuze.
vrijdag 10 maart 2017 om 16:02
Als alle vrouwen die vanaf jongs af aan roepen dat ze geen kinderen willen ook daadwerkelijk geen kinderen zouden krijgen, dan zouden die vrouwen ook wel serieus genomen worden.
In de praktijk komt het gewoon heel vaak voor dat vrouwen eind dertig dan alsnog voor een kind gaan.
Als er zo'n grote groep vrouwen is die zich alsnog bedenkt dan is het wel logisch dat de enkeling die ze nog steeds niet wil niet zo serieus genomen wordt als ze in hun twintiger jaren roepen geen kinderen te willen.
In de praktijk komt het gewoon heel vaak voor dat vrouwen eind dertig dan alsnog voor een kind gaan.
Als er zo'n grote groep vrouwen is die zich alsnog bedenkt dan is het wel logisch dat de enkeling die ze nog steeds niet wil niet zo serieus genomen wordt als ze in hun twintiger jaren roepen geen kinderen te willen.
vrijdag 10 maart 2017 om 18:40
quote:sugarmiss schreef op 10 maart 2017 @ 16:02:
Als alle vrouwen die vanaf jongs af aan roepen dat ze geen kinderen willen ook daadwerkelijk geen kinderen zouden krijgen, dan zouden die vrouwen ook wel serieus genomen worden.
In de praktijk komt het gewoon heel vaak voor dat vrouwen eind dertig dan alsnog voor een kind gaan.
Als er zo'n grote groep vrouwen is die zich alsnog bedenkt dan is het wel logisch dat de enkeling die ze nog steeds niet wil niet zo serieus genomen wordt als ze in hun twintiger jaren roepen geen kinderen te willen.
Exact. Vrouwen én mannen.
Er worden ook nog steeds elk jaar heel veel door verzekering betaalde hersteloperaties uitgevoerd bij mensen die het ongetwijfeld zeker wisten.
Als alle vrouwen die vanaf jongs af aan roepen dat ze geen kinderen willen ook daadwerkelijk geen kinderen zouden krijgen, dan zouden die vrouwen ook wel serieus genomen worden.
In de praktijk komt het gewoon heel vaak voor dat vrouwen eind dertig dan alsnog voor een kind gaan.
Als er zo'n grote groep vrouwen is die zich alsnog bedenkt dan is het wel logisch dat de enkeling die ze nog steeds niet wil niet zo serieus genomen wordt als ze in hun twintiger jaren roepen geen kinderen te willen.
Exact. Vrouwen én mannen.
Er worden ook nog steeds elk jaar heel veel door verzekering betaalde hersteloperaties uitgevoerd bij mensen die het ongetwijfeld zeker wisten.
vrijdag 10 maart 2017 om 18:48
Joh, ik ken hordes mannen en vrouwen die totdat ze een jaar of 30 waren luidkeels verkondigden absoluut nooit kinderen te willen en vertelden hoe walgelijk en burgerlijk en saai ze het vonden.
Inmiddels zijn we allemaal midden tot eind 30 en het grootste deel heeft toch kinderen gekregen. Bij de meeste vrouwen begint het verlangen pas te groeien als ze een jaar of 32 zijn geweest. Bij mannen vaak nog later. Dus nee, dat soort uitspraken van jonge mensen neem ik niet zo serieus.
Ik zou dus oppassen met een sterilisatie. Je zou de eerste niet zijn die vreselijk spijt krijgt.
Inmiddels zijn we allemaal midden tot eind 30 en het grootste deel heeft toch kinderen gekregen. Bij de meeste vrouwen begint het verlangen pas te groeien als ze een jaar of 32 zijn geweest. Bij mannen vaak nog later. Dus nee, dat soort uitspraken van jonge mensen neem ik niet zo serieus.
Ik zou dus oppassen met een sterilisatie. Je zou de eerste niet zijn die vreselijk spijt krijgt.
vrijdag 10 maart 2017 om 18:58
Als jij niet wilt dat iedereen weet dat jij een abortus hebt gehad, dan zou ik het sowieso niet vertellen.
De kans bestaat dat schoonvader dan wel -moeder het of per definitie iets heel vervelends vindt of een gemiste kans om opa/oma te worden of er is een andere reden dat ze het graag willen delen met bijvoorbeeld een tante/oom/buurvrouw. Dat houd je niet tegen.
De kans bestaat dat schoonvader dan wel -moeder het of per definitie iets heel vervelends vindt of een gemiste kans om opa/oma te worden of er is een andere reden dat ze het graag willen delen met bijvoorbeeld een tante/oom/buurvrouw. Dat houd je niet tegen.
vrijdag 10 maart 2017 om 19:15
quote:valerievaldera schreef op 10 maart 2017 @ 18:48:
Joh, ik ken hordes mannen en vrouwen die totdat ze een jaar of 30 waren luidkeels verkondigden absoluut nooit kinderen te willen en vertelden hoe walgelijk en burgerlijk en saai ze het vonden.
Inmiddels zijn we allemaal midden tot eind 30 en het grootste deel heeft toch kinderen gekregen. Bij de meeste vrouwen begint het verlangen pas te groeien als ze een jaar of 32 zijn geweest. Bij mannen vaak nog later. Dus nee, dat soort uitspraken van jonge mensen neem ik niet zo serieus.
Ik zou dus oppassen met een sterilisatie. Je zou de eerste niet zijn die vreselijk spijt krijgt.
Joh, ik laat even een kind weghalen omdat ik jong en naïef ben en straks opeens wel kinderen wil...
Geloof mij, als je zo'n keuze maakt, is er geen enkele twijfel. Tenminste bij ons niet.
Dat zou wat zijn zeg. Zwanger raken en denken; "ach nee, nu nog maar niet hoor, ik zie later wel eens weer". Een abortus plegen doe je echt niet zomaar. Ik vind dat je dat behoorlijk bagatelliseert.
Jouw reactie laat precies zien waar ik bang voor ben in de reactie van familieleden.
Ons besluit niet serieus nemen en denken dat wij er niet goed over nadenken. Jammer.
Joh, ik ken hordes mannen en vrouwen die totdat ze een jaar of 30 waren luidkeels verkondigden absoluut nooit kinderen te willen en vertelden hoe walgelijk en burgerlijk en saai ze het vonden.
Inmiddels zijn we allemaal midden tot eind 30 en het grootste deel heeft toch kinderen gekregen. Bij de meeste vrouwen begint het verlangen pas te groeien als ze een jaar of 32 zijn geweest. Bij mannen vaak nog later. Dus nee, dat soort uitspraken van jonge mensen neem ik niet zo serieus.
Ik zou dus oppassen met een sterilisatie. Je zou de eerste niet zijn die vreselijk spijt krijgt.
Joh, ik laat even een kind weghalen omdat ik jong en naïef ben en straks opeens wel kinderen wil...
Geloof mij, als je zo'n keuze maakt, is er geen enkele twijfel. Tenminste bij ons niet.
Dat zou wat zijn zeg. Zwanger raken en denken; "ach nee, nu nog maar niet hoor, ik zie later wel eens weer". Een abortus plegen doe je echt niet zomaar. Ik vind dat je dat behoorlijk bagatelliseert.
Jouw reactie laat precies zien waar ik bang voor ben in de reactie van familieleden.
Ons besluit niet serieus nemen en denken dat wij er niet goed over nadenken. Jammer.
