Hoe vertellen

12-09-2019 22:12 45 berichten
Hallo allemaal,

In mijn eerdere topic in de pijler 'werk en en studie' gaf ik aan dat ik twijfelde over mijn studie. Dit is nog steeds het geval, maar heb nu voor mezelf besloten om te gaan stoppen en te kijken naar een andere studie dat lijkt mij het slimste omdat ik hier niet meer gelukkig van wordt en me hier ook niet meer in zie werken fulltime.

Maar nu is mijn probleem hoe ga ik dit aan mijn ouders vertellen dat ik het niet meer zie zitten met mijn studie.
Ik heb hier best veel moeite mee omdat ik met een andere studie 2 jaar geleden na 2 weken ben gestopt omdat ik het helemaal niks vond. Ik heb dat jaar toen als tussenjaar genomen en heb hierin de vooropleiding gevolgd voor mijn huidige opleiding. NU ben ik net een paar weken bezig in het 2de leerjaar. Maar ik weet dus niet goed hoe ik dit moet gaan zeggen, ik ben bang dat ik ze hierdoor erg teleurstel want ik laat ook niks merken.

Iemand hier ervaringen mee, hoe dit te zeggen?
Alle reacties Link kopieren
Kan me voorstellen dat ze hier niet blij van worden. Van mij zou je mogen stoppen maar die 1000 euro collegegeld betaal je terug!
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
Ik heb je andere topic niet gelezen, maar hoe is je relatie met je ouders? Het klinkt nu alsof jij dit soort beslissingen in je eentje moet nemen en ze dan met een voldongen feit confronteert. Kan je ze niet wat meer betrekken in je leven en je twijfels, zodat ze met je mee kunnen denken over oplossingen als je ergens mee zit en vast dreigt te lopen?
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Goh, hoe je het moet zeggen weet ik ook niet precies. Maar misschien een iets geruststellende anekdote:

Ik weet nog dat toen ik wilde stoppen, ik superbang was om het mijn ouders te vertellen. Dat deed ik uiteindelijk vanaf vakantie aan mijn moeder, via skype. Of eigenlijk: ik vertelde dat ik het niet naar m'n zin had, tegen het studiejaar op zag en heel erg twijfelde. Mijn moeder zei toen zelf: maar dan stop je toch? Ze gaf me zoveel vertrouwen in dat het goed kwam en dat ik wel op mijn plek terecht zou komen. Dat was een enorme opluchting :-) Ik hoop voor jou ook op zoiets ;-).

Waarschijnlijk helpt het wel om een plan te hebben voor 'wat dan'.
Dana schreef:
12-09-2019 22:19
Ik heb je andere topic niet gelezen, maar hoe is je relatie met je ouders? Het klinkt nu alsof jij dit soort beslissingen in je eentje moet nemen en ze dan met een voldongen feit confronteert. Kan je ze niet wat meer betrekken in je leven en je twijfels, zodat ze met je mee kunnen denken over oplossingen als je ergens mee zit en vast dreigt te lopen?
Mijn relatie met mijn ouders is heel goed, ik kan zou ze alles kunnen vertellen maar dit doe ik niet gemakkelijk, dat zit gewoon in mij.
Dit soort zaken vind ik gewoon heel moeilijk aan te kaarten en durf het niet zo goed.
Ook al weet ik dat ze nooit echt boos zullen worden, maar durf toch de stap niet te zetten.
Loes23 schreef:
12-09-2019 22:19
Goh, hoe je het moet zeggen weet ik ook niet precies. Maar misschien een iets geruststellende anekdote:

Ik weet nog dat toen ik wilde stoppen, ik superbang was om het mijn ouders te vertellen. Dat deed ik uiteindelijk vanaf vakantie aan mijn moeder, via skype. Of eigenlijk: ik vertelde dat ik het niet naar m'n zin had, tegen het studiejaar op zag en heel erg twijfelde. Mijn moeder zei toen zelf: maar dan stop je toch? Ze gaf me zoveel vertrouwen in dat het goed kwam en dat ik wel op mijn plek terecht zou komen. Dat was een enorme opluchting :-) Ik hoop voor jou ook op zoiets ;-).

Waarschijnlijk helpt het wel om een plan te hebben voor 'wat dan'.
Dankjewel voor je reactie, ik heb sowieso al een opleiding in mijn hoofd die ik dan zou willen volgen. Ik zat er zelf ook aan te denken om eerst gewoon alles op een brief te schrijven wat ik wil zeggen en waarom ik wil stoppen, maar dit komt denk ik zo stom over naar mijn ouders toe als ik ze deze brief geef.
Waarom wil je al zo snel stoppen? En hoe kan het dat je, na zoveel tijd te hebben gehad om erover na te denken, kennelijk weer de verkeerde keuze hebt gemaakt?
Alle reacties Link kopieren
Als je mijn dochter was en ik zou je studie betalen, dan zou je mogen terug betalen en aan het werk mogen gaan. Blijkbaar is studeren niets voor jou.
Je hebt de vooropleiding van een jaar al gedaan, dus weet wat er komen gaat. Wat maakt dat je afhaakt?
1704A schreef:
12-09-2019 22:25
Dankjewel voor je reactie, ik heb sowieso al een opleiding in mijn hoofd die ik dan zou willen volgen. Ik zat er zelf ook aan te denken om eerst gewoon alles op een brief te schrijven wat ik wil zeggen en waarom ik wil stoppen, maar dit komt denk ik zo stom over naar mijn ouders toe als ik ze deze brief geef.
Als je het echt moeilijk vindt om dingen te bespreken dan kan zo'n brief een prima ingang zijn. Houd er wel rekening mee dat dat dan wel een opening voor een gesprek gaat zijn. Het is gek om het alleen bij een brief te laten. Ik zou dan wel van tevoren zeggen: ik wil graag iets aan jullie vertellen / met jullie bespreken, maar ik vind dat lastig, daarom heb ik het in een brief gezet en ik hoop dat jullie die willen lezen. Zou er ook wel gewoon bij blijven dan; evt wat te drinken halen, maar wel ze de kans geven om het er daarna even met je over te hebben. Veel succes in elk geval!
SallySpectra* schreef:
12-09-2019 22:26
Waarom wil je al zo snel stoppen? En hoe kan het dat je, na zoveel tijd te hebben gehad om erover na te denken, kennelijk weer de verkeerde keuze hebt gemaakt?
De opleiding die ik nu volg zit ik nu in mijn 2de jaar, dus dat is niet zo snel met stoppen naar mijn mening. Ik dacht dat dit echt de opleiding was die ik wilde gaan doen om daar later in te werken maar de opleiding leert wat anders. Daar kan ik ook niks aan doen en ik vind het ook erg om deze beslissing te nemen want ik ben hier totaal niet van. Maar als ik mij niet meer fijn voel op de opleiding en de stages en nu al weet dat ik dit later niet wil doen constant. Kan ik beter nu stoppen lijkt mij.
Because schreef:
12-09-2019 22:27
Als je mijn dochter was en ik zou je studie betalen, dan zou je mogen terug betalen en aan het werk mogen gaan. Blijkbaar is studeren niets voor jou.
Waarom is studeren meteen niks voor je als je een keer (of twee keer) de verkeerde keuze maakt :-o? Ik heb dat in mijn omgeving vaak genoeg gezien (waarbij de meesten overigens hun studie zelf betaalden en ouders sowieso niet bijsprongen). Zij hebben bijna allemaal daarna een (andere) opleiding met goed gevolg afgerond :)
Suðri schreef:
12-09-2019 22:28
Je hebt de vooropleiding van een jaar al gedaan, dus weet wat er komen gaat. Wat maakt dat je afhaakt?
Met de vooropleiding kreeg ik inderdaad al een indruk dit was 1 dag in de week. Maar deze vooropleiding zorgde er alleen voor dat je klaar zou zijn voor je auditie die je moest doen om toegelaten te worden.
In het eerste jaar begon het fijn en had ik er echt passie in maar dit werd steeds minder en ging ik steeds meer twijfelen en nadenken wat ik nu echt wil en dat was niet deze opleiding. Het is gewoon de vakken en het beroepsveld dat me steeds minder aanspreken
1704A schreef:
12-09-2019 22:29
De opleiding die ik nu volg zit ik nu in mijn 2de jaar, dus dat is niet zo snel met stoppen naar mijn mening. Ik dacht dat dit echt de opleiding was die ik wilde gaan doen om daar later in te werken maar de opleiding leert wat anders. Daar kan ik ook niks aan doen en ik vind het ook erg om deze beslissing te nemen want ik ben hier totaal niet van. Maar als ik mij niet meer fijn voel op de opleiding en de stages en nu al weet dat ik dit later niet wil doen constant. Kan ik beter nu stoppen lijkt mij.
Wat is je plan nu dan?
1704A schreef:
12-09-2019 22:29
De opleiding die ik nu volg zit ik nu in mijn 2de jaar, dus dat is niet zo snel met stoppen naar mijn mening. Ik dacht dat dit echt de opleiding was die ik wilde gaan doen om daar later in te werken maar de opleiding leert wat anders. Daar kan ik ook niks aan doen en ik vind het ook erg om deze beslissing te nemen want ik ben hier totaal niet van. Maar als ik mij niet meer fijn voel op de opleiding en de stages en nu al weet dat ik dit later niet wil doen constant. Kan ik beter nu stoppen lijkt mij.
Tweede jaar? Ik dacht dat vorig jaar de vooropleiding was?
Maar hoe kan het dat je dat ‘dacht’, terwijl je je neem ik aan toch uitgebreid hebt georiënteerd?
En wat maakt precies dat je het niet leuk vindt?
Dubbel
anoniem_369971 wijzigde dit bericht op 12-09-2019 22:33
99.24% gewijzigd
Suðri schreef:
12-09-2019 22:32
Wat is je plan nu dan?
Dat weet ik niet zo goed, want de studies beginnen pas weer volgend jaar dus dit jaar wordt dan waarschijnlijk een tussenjaar. Ik weet al wel welke opleiding ik dan wel wil doen dus dat scheelt wel. En kan ik gebruiken om dingen te gaan ontdekken.
1704A schreef:
12-09-2019 22:33
Dat weet ik niet zo goed, want de studies beginnen pas weer volgend jaar dus dit jaar wordt dan waarschijnlijk een tussenjaar. Ik weet al wel welke opleiding ik dan wel wil doen dus dat scheelt wel. En kan ik gebruiken om dingen te gaan ontdekken.
Wat maakt dat je denkt dat je die volgende opleiding wel gaat afmaken? Weet je wel wat je wil?
1704A schreef:
12-09-2019 22:33
Dat weet ik niet zo goed, want de studies beginnen pas weer volgend jaar dus dit jaar wordt dan waarschijnlijk een tussenjaar. Ik weet al wel welke opleiding ik dan wel wil doen dus dat scheelt wel. En kan ik gebruiken om dingen te gaan ontdekken.
O. En waarom weet je nu wel zeker dat dat dé opleiding is? Hoe ga je dat financieren? Wat ga je dan nu doen? Wat als je ouders het er niet mee eens zijn?
Wat moet je ontdekken dan?

Gewoon maar stoppen want het voelt niet fijn zou je bij mij niet mee wegkomen.
Alle reacties Link kopieren
Je ouders zullen het vast naar vinden dat jij je nu weer vergist hebt in waar je aan begonnen bent, vooral voor jou.

En je ouders zullen het nog veel vaster vást geen goed plan vinden om stug door te gaan en de rest van je leven last te hebben van een foute keuze nu die je door moet zetten omdat je er nu eenmaal aan begonnen bent.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
SallySpectra* schreef:
12-09-2019 22:32
Tweede jaar? Ik dacht dat vorig jaar de vooropleiding was?
Maar hoe kan het dat je dat ‘dacht’, terwijl je je neem ik aan toch uitgebreid hebt georiënteerd?
En wat maakt precies dat je het niet leuk vindt?
Het zijn de vakken en het werkveld (stages) die mij gewoon niet meer aanspreken.
Ik heb me ook inderdaad goed georiënteerd maar dingen lopen nu eenmaal anders dan dat je hoopt, en ben dus mijn interesse hiervoor gedeeltelijk kwijtgeraakt.
Alle reacties Link kopieren
1704A schreef:
12-09-2019 22:24
Mijn relatie met mijn ouders is heel goed, ik kan zou ze alles kunnen vertellen maar dit doe ik niet gemakkelijk, dat zit gewoon in mij.
Dit soort zaken vind ik gewoon heel moeilijk aan te kaarten en durf het niet zo goed.
Ook al weet ik dat ze nooit echt boos zullen worden, maar durf toch de stap niet te zetten.
Dan denk ik dat dát ook een onderwerp is om te bespreken. Als je voortaan eerder aan de bel trekt en je ouders eerder betrekt bij je twijfels en gepieker, geef je ze een eerlijker kans om met je mee te denken. En hoef je misschien ook niet nog eens zo'n drastische beslissing te maken.

Het is ook maar de vraag of zo'n drastische beslissing altijd de juiste is. Lang niet iedereen gaat werken in de richting waarin een opleiding gevolgd is. Soms is een opleiding afmaken gewoon goed om jezelf en latere werkgevers te laten zien dat je een bepaald niveau kunt halen. Ook al ga je later in een totaal andere richting werken.

Hoe het voor jou is en wat in jouw geval wijsheid is, kunnen wij hier niet goed inschatten. Je ouders kunnen dat waarschijnlijk een stuk beter, want zij kennen jou. Geef hen en jezelf de kans om gezamenlijk over je situatie na te denken. Misschien zijn er wel allerlei andere mogelijkheden waar je in je eentje niet op was gekomen.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
1704A schreef:
12-09-2019 22:36
Het zijn de vakken en het werkveld (stages) die mij gewoon niet meer aanspreken.
Ik heb me ook inderdaad goed georiënteerd maar dingen lopen nu eenmaal anders dan dat je hoopt, en ben dus mijn interesse hiervoor gedeeltelijk kwijtgeraakt.
gewoon afmaken, je kan je later altijd nog omscholen/ specialiseren
1704A schreef:
12-09-2019 22:36
Het zijn de vakken en het werkveld (stages) die mij gewoon niet meer aanspreken.
Ik heb me ook inderdaad goed georiënteerd maar dingen lopen nu eenmaal anders dan dat je hoopt, en ben dus mijn interesse hiervoor gedeeltelijk kwijtgeraakt.
En dat gaat bij de volgende opleiding niet gebeuren?

Heb je wel een realistisch beeld van studeren en werken?
Alle reacties Link kopieren
S-Meds schreef:
12-09-2019 22:38
gewoon afmaken, je kan je later altijd nog omscholen/ specialiseren
Nee, zo was het in de oertijd.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven