Hoe voelen mensen zich?

09-12-2024 16:16 34 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vraag me af hoe voelen jullie je dagelijks? Ik voel iedere dag een leegte, onrust, ongelukkig gevoel, onzekerheid, geen toekomstperspectief, geen doel. Ik zie mensen om mij heen naar het werk gaan, op straat, etc en ik denk dan hoe voelen zij zich? Zijn zij wel gelukkig met hun leven? En hoe dan?

Het is de laatste weken verergerd omdat ik op een hele nare, oneerlijke manier mijn baan ben kwijtgeraakt die ik pas had. En ik voel daardoor heel veel onrust omdat ik niet weet waar ik terecht ga komen en wanneer. Ik slaap er ook slecht van en pieker veel.

Ik heb al zo lang ik me kan herinneren last van depressieve gevoelens, als kind al. Ik denk dat ik hier ook nooit van af ga komen ondanks dat ik al 12 jaar antidepressiva slik. Sommige periodes in mijn leven is het minder sterk aanwezig en dan leef ik gewoon. Ik denk iets meer zoals 'normale' mensen. En dan komt er weer zo'n periode dat ik me voel zoals nu en niet weet waar ik het zoeken moet en over alles heel erg nadenk.

Ik denk nu ook waar doet iedereen het voor. Het voelt als een toneelstuk dat iedereen afspeelt en waarvoor, je gaat toch dood. Het voelt zinloos allemaal. Ik hoop dat ik hier iets meer duidelijkheid of vat op kan krijgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hey TO, wat naar dat je je zo voelt! Je schrijft dat je AD slikt, heb je verder ook professionele hulp?

Ik heb ook mijn mindere dagen (dit grauwe weer helpt niet heel erg), maar op zich ben ik wel positief. Ik word blij van gezellig samen eten met een vriend, een leuke interactie met iemand op straat of in de trein, een grappig moment met collega's etc. Ik heb gezondheidsklachten ben (daardoor) ook binnenkort mijn baan kwijt, dus dat is heel erg rot, naar en vervelend, maar op zich heb ik ook wel weer vertrouwen dat ik weer wat anders leuks vind. En ja uiteindelijk gaan we allemaal dood, maar daarom vind ik dat je er juist wat leuks van mag maken in de tussentijd. Ondanks tegenslag, kutdagen en rotweer. Om met de gevolgen van mijn gezondheidssituatie om te kunnen gaan heb ik ook professionele hulp trouwens. Dat is wel heel fijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik voel me op dagelijkse basis oke, vaker positief dan negatief. Ik bekijk het vaak van moment tot moment. Op die manier voelt het vaak niet alsof ik een slechte dag hebt gehad, maar meer dat het een dag was met goede en slechte momenten. En dat relativeert toch wat fijner voor mij.

Als chronische overdenker heb ik ook vaak zat nagedacht over de zin van het leven. En die is er niet echt in mijn beleving. Maar ik vind het leven wel heel mooi. Ik vind het fijn dat ik leef. Ik zoek het in de kleine dingen. De details. Gelukkig vallen de kleine dingen mij altijd al op, dus ik hoef er niet heel bewust naar te zoeken. Wat voor mij ook helpt is zicht hebben op leuke dingen. Voorpret hebben voor dagjes uit, een maaltijd die ik ga maken. Plannen maken in het algemeen, zowel kleine als grote.

Je zegt dat je geen toekomstperspectief hebt.. heb je het dan over grote dingen of ook kleine? Heb je dingen om naar uit te kijken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik moest er vandaag nog aan denken, hoe we door narigheid en wantrouwen tegenover andere mensen, en ook door onze angsten en onzekerheden, op den duur onze dromen niet meer najagen. Maar ook door wijzer te worden, beseffen dat die dromen najagen ons op lange termijn ook niet gelukkig zullen maken. Er zijn hier zoveel factoren die invloed hebben op ons leven. Enkele gevoelens die je opnoemt ervaar ik ook. Mijn weerstand tegen die emoties wordt minder en minder. Ik probeer mijn leven ook niet beter te krijgen, het is goed zoals het is. Op een bepaald moment is het goed genoeg. De keerzijde van die beslissing is dat de drive en de zingeving verdwijnt, en een depressie ervaren wordt.
Ik zie het als fase in mijn leven. Ik kan nu als al waarnemer kijken naar die emoties, ik ben er niet meer aan gehecht. Ik ben niet meer echt gelukkig maar ook niet ongelukkig. Daar kan ik mee leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hetiswathetis42 schreef:
09-12-2024 17:12
Ik moest er vandaag nog aan denken, hoe we door narigheid en wantrouwen tegenover andere mensen, en ook door onze angsten en onzekerheden, op den duur onze dromen niet meer najagen. Maar ook door wijzer te worden, beseffen dat die dromen najagen ons op lange termijn ook niet gelukkig zullen maken. Er zijn hier zoveel factoren die invloed hebben op ons leven. Enkele gevoelens die je opnoemt ervaar ik ook. Mijn weerstand tegen die emoties wordt minder en minder. Ik probeer mijn leven ook niet beter te krijgen, het is goed zoals het is. Op een bepaald moment is het goed genoeg. De keerzijde van die beslissing is dat de drive en de zingeving verdwijnt, en een depressie ervaren wordt.
Ik zie het als fase in mijn leven. Ik kan nu als al waarnemer kijken naar die emoties, ik ben er niet meer aan gehecht. Ik ben niet meer echt gelukkig maar ook niet ongelukkig. Daar kan ik mee leven.
Je hebt wel een toepasselijke username ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Meestal dankbaar en tevreden, maar wel moe.

Ik sta bijna iedere morgen vroeg op voor een power walk - een 5K wandeling en dan zorg ik daarna dat dochter zich klaar maakt voor ontbijt en school. Man en ik brengen haar weg en daarna begint mijn werkdag. Ik vind mijn huidige klus pittig en ben toe aan wat vrije dagen. Het zijn van moeder geeft mij veel vreugde en doorgaans heb ik plezier in mijn werk. In 2025 gaan we, als alles goed gaat, verhuizen en terug naar NL. Veel veranderingen op dat vlak en ook qua werk. Dankbaar voor mijn man en fijne mensen om ons heen.
Ik maak mij wel ernstig zorgen om mijn ouders en hoe lang mijn moeder de zorg voor mijn vader nog volhoudt. Maar goed, afgezien van de vermoeidheid ben ik tevreden.

Als ik jou zo lees, TO, heb je best wel heel veel op je bord. Depressieve gevoelens zijn rot, juist omdat je er geen vat op hebt.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een paar jaar geleden kreeg ik diezelfde vraag van mijn kind. Ik was altijd optimistisch en blij, ook bij tegenslag, en zij heeft elkaar min of meer opvolgende depressies. Tot een half jaar kon niets mij uit het lood krijgen, glas was altijd halfvol, maar door het overlijden van een ouder, ben ik al maanden niet meer blij en luchtig geweest zonder die donkere mist. Het voelt alsof dat nooit meer terugkomt, maar verstandelijk weet ik dat er licht is aan het einde van die tunnel. Ik weet alleen niet hoe lang dat gaat duren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik voel me 95% van de tijd gelukkig. Zit goed in mn vel, ben energiek, werk is leuk, kinderen gaan goed, leuke dingen te doen. Enige waarvan ik kan balen is t huishouden dus ik prijs me gelukkig.
Het is heel anders geweest en ik ben uit een behoorlijk dal gekomen. Wellicht waardeer ik daardoor wel meer en zie ik ook meer dingen om dankbaar voor te zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
freekenkaat schreef:
09-12-2024 18:42
Ik voel me 95% van de tijd gelukkig. Zit goed in mn vel, ben energiek, werk is leuk, kinderen gaan goed, leuke dingen te doen. Enige waarvan ik kan balen is t huishouden dus ik prijs me gelukkig.
Het is heel anders geweest en ik ben uit een behoorlijk dal gekomen. Wellicht waardeer ik daardoor wel meer en zie ik ook meer dingen om dankbaar voor te zijn.
Herkenbaar. En ik denk dat ik bepaalde dingen daardoor extra waardeer en er bij stil sta dat het geen vanzelfsprekendheid is dat het goed gaat.

Ik denk dat ik gedurende mijn IVF traject eigenlijk best depressief was. En het ook niet zo makkelijk vond dat ik in 2011 niet meteen een baan had tijdens de crisis. Uiteindelijk allemaal goed gekomen, maar toch… Ik ben dat niet vergeten en dit soort situaties vormen je ook als mens.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
viamia schreef:
09-12-2024 17:37
Je hebt wel een toepasselijke username ;)
Ja, dat kwam door de realisatie 😉
Alle reacties Link kopieren Quote
Moe, 'k werk veel en vind het jammer dat ik geen vriendje heb en nooit meer zal krijgen. Dat maakt het leven wel wat kleurloos.
Verder ook geen tijd meer om wat te doen omdat ik zo hard en veel werk, in de weinige vrije tijd die ik heb shop ik veel online. Als ik naar de lege dozen kijk die zich opstapelen in de hoek van mijn gang word ik geconfronteerd met mijn lege inhoudsloze leven. Eigenlijk is mijn leven geen donder meer aan.
Maar ik heb nu wel veel spullen en kleding :P
Get on, boogie, turnin' me on
(Shine up, shine up) - Doris D And the Pins
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben een blij en gelukkig mens. Tuurlijk heb ik tegenslag maar ik ben tot nu toe redelijk ongeschonden uit de strijd gekomen. Ik betrek weinig op mezelf en kijk naar wat wel kan ipv wat niet kan.

Zo’n jeugd als jij hebt gehad TO heb ik niet gehad en daar ligt denk ik ook wel de basis van hoe jij je voelt en hoe jij over jezelf denkt. Ik zou je toch aanraden om dat aan te pakken met hulp. Het is namelijk niet niks.

Ik kan wel roepen: je moet positief denken, op de grond vind je niks, je creeert je eigen geluk maar dat gaat je niet helpen. En ook alle reacties van andere forummers die roepen dat ze gelukkig in het leven staan gaan jou niet helpen want dan kan jij weer denken dat het toch aan jouw persoon ligt dat je depressief bent.

:hug:
Jij mag alles worden wat je wilt.
Ok, ik word een probleem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben eigenlijk al ‘blij’ als ik neutraal in het leven sta met wat (kleine) geluksmomenten. Ik hou al jaren een dankbaarheidsboekje bij om mezelf er dagelijks aan te herinneren dat er iets is om blij of dankbaar voor te zijn, al is het maar voor even.
Alle reacties Link kopieren Quote
Naarmate ik ouder wordt voel ik mij juist gelukkiger. Als kind voelde ik.mij vaak verdrietig en somber. Heb zelfs een ( gediagnosticeerde ) depressie gehad als jong volwassene. In die zin herken ik wel wat in jouw verhaal.
Maar, nu ik ouder ben, weet beter wie ik ben, heb ik een stabiel leven met lieve echtgenoot en kinderen, een baan waarin ik echt mijn ei kwijt kan.
De rimpels en ( onschuldige) lichamelijke kwaaltjes neem ik op de koop toe.
Het enige dat ik vrees is de dag waarop mijn geluk verstoord kan worden door een nare / vervelende gebeurtenis. Zo van, het loopt allemaal te goed, dat moet een keer fout gaan. Wat ik dan weer stom vind van mezelf omdat ik vind dat ik er juist van zou moeten genieten.
Alle reacties Link kopieren Quote
viamia schreef:
09-12-2024 16:28
Hey TO, wat naar dat je je zo voelt! Je schrijft dat je AD slikt, heb je verder ook professionele hulp?

Ik heb ook mijn mindere dagen (dit grauwe weer helpt niet heel erg), maar op zich ben ik wel positief. Ik word blij van gezellig samen eten met een vriend, een leuke interactie met iemand op straat of in de trein, een grappig moment met collega's etc. Ik heb gezondheidsklachten ben (daardoor) ook binnenkort mijn baan kwijt, dus dat is heel erg rot, naar en vervelend, maar op zich heb ik ook wel weer vertrouwen dat ik weer wat anders leuks vind. En ja uiteindelijk gaan we allemaal dood, maar daarom vind ik dat je er juist wat leuks van mag maken in de tussentijd. Ondanks tegenslag, kutdagen en rotweer. Om met de gevolgen van mijn gezondheidssituatie om te kunnen gaan heb ik ook professionele hulp trouwens. Dat is wel heel fijn.
Klopt, ik slik al jaren AD maar daar is geen begeleiding meer bij. Morgen ga ik naar de huisarts voor mijn depressieve gevoelens en ook om de medicatie te bespreken. Ik denk dat het zonder AD nog erger zou zijn. In die jaren heb ik weleens geprobeerd door af te bouwen te stoppen maar dit was nooit een succes. Ik voelde me dan nog ellendiger dus dat werkt denk ik voor mij niet. Maar mss dat ik een ander/zwaarder middel nodig heb.

Goed dat jij nog positief kan zijn. Ik heb dit zelf helemaal niet. Ik zie nergens iets positiefs in en voel dit ook niet. Mijn contacten met mensen, voor zover dit er is, gaat nooit goed. Ik heb ook weinig vertrouwen in een nieuwe baan. Ik ben nu een maand bezig zonder resultaat. Ik heb geen idee waar ik het nog zoeken moet en of het goed gaat komen.

Ik heb niet per se suïcidale gedachten want ik vind dat ergens eng maar ik heb wel sterk zoiets van wat heeft het voor zin. 2 ooms van mij hebben zelfmoord gepleegd. En laatst een jonge moeder van school en zij leek, helemaal vergeleken met mij, een veel leuker leven te hebben met een netwerk van mensen om zich heen. Ik ben compleet alleen (op moeizame relatie en kinderen na). Dan denk ik als zij al tot dit besluit komt wat moet ik dan wel niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
viamia schreef:
09-12-2024 16:28
Hey TO, wat naar dat je je zo voelt! Je schrijft dat je AD slikt, heb je verder ook professionele hulp?

Ik heb ook mijn mindere dagen (dit grauwe weer helpt niet heel erg), maar op zich ben ik wel positief. Ik word blij van gezellig samen eten met een vriend, een leuke interactie met iemand op straat of in de trein, een grappig moment met collega's etc. Ik heb gezondheidsklachten ben (daardoor) ook binnenkort mijn baan kwijt, dus dat is heel erg rot, naar en vervelend, maar op zich heb ik ook wel weer vertrouwen dat ik weer wat anders leuks vind. En ja uiteindelijk gaan we allemaal dood, maar daarom vind ik dat je er juist wat leuks van mag maken in de tussentijd. Ondanks tegenslag, kutdagen en rotweer. Om met de gevolgen van mijn gezondheidssituatie om te kunnen gaan heb ik ook professionele hulp trouwens. Dat is wel heel fijn.
Klopt, ik slik al jaren AD maar daar is geen begeleiding meer bij. Morgen ga ik naar de huisarts voor mijn depressieve gevoelens en ook om de medicatie te bespreken. Ik denk dat het zonder AD nog erger zou zijn. In die jaren heb ik weleens geprobeerd door af te bouwen te stoppen maar dit was nooit een succes. Ik voelde me dan nog ellendiger dus dat werkt denk ik voor mij niet. Maar mss dat ik een ander/zwaarder middel nodig heb.

Goed dat jij nog positief kan zijn. Ik heb dit zelf helemaal niet. Ik zie nergens iets positiefs in en voel dit ook niet. Mijn contacten met mensen, voor zover dit er is, gaat nooit goed. Ik heb ook weinig vertrouwen in een nieuwe baan. Ik ben nu een maand bezig zonder resultaat. Ik heb geen idee waar ik het nog zoeken moet en of het goed gaat komen.

Ik heb niet per se suïcidale gedachten want ik vind dat ergens eng maar ik heb wel sterk zoiets van wat heeft het voor zin. 2 ooms van mij hebben zelfmoord gepleegd. En laatst een jonge moeder van school en zij leek, helemaal vergeleken met mij, een veel leuker leven te hebben met een netwerk van mensen om zich heen. Ik ben compleet alleen (op moeizame relatie en kinderen na). Dan denk ik als zij al tot dit besluit komt wat moet ik dan wel niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
    Nimnim schreef:
    09-12-2024 16:33
    Ik voel me op dagelijkse basis oke, vaker positief dan negatief. Ik bekijk het vaak van moment tot moment. Op die manier voelt het vaak niet alsof ik een slechte dag hebt gehad, maar meer dat het een dag was met goede en slechte momenten. En dat relativeert toch wat fijner voor mij.

    Als chronische overdenker heb ik ook vaak zat nagedacht over de zin van het leven. En die is er niet echt in mijn beleving. Maar ik vind het leven wel heel mooi. Ik vind het fijn dat ik leef. Ik zoek het in de kleine dingen. De details. Gelukkig vallen de kleine dingen mij altijd al op, dus ik hoef er niet heel bewust naar te zoeken. Wat voor mij ook helpt is zicht hebben op leuke dingen. Voorpret hebben voor dagjes uit, een maaltijd die ik ga maken. Plannen maken in het algemeen, zowel kleine als grote.

    Je zegt dat je geen toekomstperspectief hebt.. heb je het dan over grote dingen of ook kleine? Heb je dingen om naar uit te kijken?
    Ik denk dat het dan wel oke is. Ik voel me dus iedere dag negatief en niet positief. Ik ben heel gevoelig, denk soms weleens hoogsensitief, als je in hokjes wil denken. Ik denk daarom veel na over dingen waar anderen mss niet eens bij stil staan. Ik zag bv ook altijd in contact met anderen hoe die en die deed en wat die zei. Terwijl anderen dat niet eens opviel.

    De kleine dingen maken mij ook helemaal niet blij. Zoals afgelopen weekend kerstboom opzetten met mijn gezin. Ik doe dit wel maar beleef er geen plezier aan. Het is zo van dit moeten we maar weer doen zoals ieder jaar. Ik zie ook overal versierde huizen en dan denk ik soms wat een poppenkast, waarom doet iedereen dit. Vinden ze het echt leuk, worden ze er echt blij(er) van.

    Met geen toekomstperspectief heb ik het over grote en kleine dingen. Ik heb geen dingen om naar uit te kijken. Ik zoek al een maand naar een baan maar daar heb ik geen goed gevoel over. Ik heb geen idee wat ik moet doen of waar ik terecht ga komen. En ik heb ook zoiets van als ik dan ergens terechtkom zal het wel weer eindigen in een mislukking/teleurstelling zoals meestal. De kleine dingen, kerst ofzo met gezin, word ik ook niet vrolijk van, voelt meer als een verplichting.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Hetiswathetis42 schreef:
    09-12-2024 17:12
    Ik moest er vandaag nog aan denken, hoe we door narigheid en wantrouwen tegenover andere mensen, en ook door onze angsten en onzekerheden, op den duur onze dromen niet meer najagen. Maar ook door wijzer te worden, beseffen dat die dromen najagen ons op lange termijn ook niet gelukkig zullen maken. Er zijn hier zoveel factoren die invloed hebben op ons leven. Enkele gevoelens die je opnoemt ervaar ik ook. Mijn weerstand tegen die emoties wordt minder en minder. Ik probeer mijn leven ook niet beter te krijgen, het is goed zoals het is. Op een bepaald moment is het goed genoeg. De keerzijde van die beslissing is dat de drive en de zingeving verdwijnt, en een depressie ervaren wordt.
    Ik zie het als fase in mijn leven. Ik kan nu als al waarnemer kijken naar die emoties, ik ben er niet meer aan gehecht. Ik ben niet meer echt gelukkig maar ook niet ongelukkig. Daar kan ik mee leven.
    Ik heb ook een boel narigheid en wantrouwen tegenover mensen omdat mijn contacten met andere mensen niet positief zijn geweest. Ik vertrouw niemand. Zelfs mijn eigen partner niet, die heeft ook gelogen/dingen verzwegen en vroeger in een relatie ook. Collega's bij mijn laatste baan bleken niet te vertrouwen. Ik heb dus ook een negatieve kijk op mensen.

    Mijn weerstand tegen mijn emoties is mss te groot. Mss moet ik het ook maar accepteren ipv ertegen te vechten, maar het voelt niet goed, het voelt depressief. Dan zou ik dat gevoel al kwijt moeten om ook alleen waarnemer te kunnen zijn.

    Heb jij een baan? Een gezin?
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Baggal schreef:
    09-12-2024 18:25
    Meestal dankbaar en tevreden, maar wel moe.

    Ik sta bijna iedere morgen vroeg op voor een power walk - een 5K wandeling en dan zorg ik daarna dat dochter zich klaar maakt voor ontbijt en school. Man en ik brengen haar weg en daarna begint mijn werkdag. Ik vind mijn huidige klus pittig en ben toe aan wat vrije dagen. Het zijn van moeder geeft mij veel vreugde en doorgaans heb ik plezier in mijn werk. In 2025 gaan we, als alles goed gaat, verhuizen en terug naar NL. Veel veranderingen op dat vlak en ook qua werk. Dankbaar voor mijn man en fijne mensen om ons heen.
    Ik maak mij wel ernstig zorgen om mijn ouders en hoe lang mijn moeder de zorg voor mijn vader nog volhoudt. Maar goed, afgezien van de vermoeidheid ben ik tevreden.

    Als ik jou zo lees, TO, heb je best wel heel veel op je bord. Depressieve gevoelens zijn rot, juist omdat je er geen vat op hebt.
    Dat klink allemaal aardig normaal. Je bent dankbaar (voor je man) en tevreden en hebt fijne mensen om je heen. Dat heb ik niet. Voel me niet dankbaar voor mijn vriend. Twijfel heel veel, want ik ben hem ook tot last. We zijn geen team. We zijn alleen ouders. Het is afstandelijk. Ik heb niemand verder om mij heen, alleen mijn kinderen. Ik heb ook veel op mijn bord en er komt steeds meer bij.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    KamilleT schreef:
    09-12-2024 18:39
    Een paar jaar geleden kreeg ik diezelfde vraag van mijn kind. Ik was altijd optimistisch en blij, ook bij tegenslag, en zij heeft elkaar min of meer opvolgende depressies. Tot een half jaar kon niets mij uit het lood krijgen, glas was altijd halfvol, maar door het overlijden van een ouder, ben ik al maanden niet meer blij en luchtig geweest zonder die donkere mist. Het voelt alsof dat nooit meer terugkomt, maar verstandelijk weet ik dat er licht is aan het einde van die tunnel. Ik weet alleen niet hoe lang dat gaat duren.
    Ook rot voor je. Ik snap het want hoewel mijn ouders nog beide leven zijn ze al jaren niet meer in mijn leven dus voelt ook als een verlies. Ik heb nooit liefhebbende ouders gehad die er altijd voor je zijn. Ik denk zelfs mijn eigen ouders zijn er niet voor me wat ben ik dan voor monster.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    freekenkaat schreef:
    09-12-2024 18:42
    Ik voel me 95% van de tijd gelukkig. Zit goed in mn vel, ben energiek, werk is leuk, kinderen gaan goed, leuke dingen te doen. Enige waarvan ik kan balen is t huishouden dus ik prijs me gelukkig.
    Het is heel anders geweest en ik ben uit een behoorlijk dal gekomen. Wellicht waardeer ik daardoor wel meer en zie ik ook meer dingen om dankbaar voor te zijn.
    Dat is fijn voor je. Ik denk ook dat het in je aard zit of niet. Ik ben al sinds ik me herinner zo, als kind. Ik ben door heel wat dallen gekropen maar het verandert mijn gevoel daarna voor het leven niet en ik ga dingen daardoor niet meer waarderen.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    freekenkaat schreef:
    09-12-2024 18:42
    Ik voel me 95% van de tijd gelukkig. Zit goed in mn vel, ben energiek, werk is leuk, kinderen gaan goed, leuke dingen te doen. Enige waarvan ik kan balen is t huishouden dus ik prijs me gelukkig.
    Het is heel anders geweest en ik ben uit een behoorlijk dal gekomen. Wellicht waardeer ik daardoor wel meer en zie ik ook meer dingen om dankbaar voor te zijn.
    Dat is fijn voor je. Ik denk ook dat het in je aard zit of niet. Ik ben al sinds ik me herinner zo, als kind. Ik ben door heel wat dallen gekropen maar het verandert mijn gevoel daarna voor het leven niet en ik ga dingen daardoor niet meer waarderen.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Baggal schreef:
    09-12-2024 18:49
    Herkenbaar. En ik denk dat ik bepaalde dingen daardoor extra waardeer en er bij stil sta dat het geen vanzelfsprekendheid is dat het goed gaat.

    Ik denk dat ik gedurende mijn IVF traject eigenlijk best depressief was. En het ook niet zo makkelijk vond dat ik in 2011 niet meteen een baan had tijdens de crisis. Uiteindelijk allemaal goed gekomen, maar toch… Ik ben dat niet vergeten en dit soort situaties vormen je ook als mens.
    Dat is het verschil mss, bij mij komt het nooit goed. Af en toe als ik denk het gaat de goede kant op dan gaat het allemaal weer mis. En dit is altijd al zo geweest. Dus ik ken geen periodes dat het langdurig stabiel is of goed gaat.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Henk-und-Roelie schreef:
    09-12-2024 19:01
    Moe, 'k werk veel en vind het jammer dat ik geen vriendje heb en nooit meer zal krijgen. Dat maakt het leven wel wat kleurloos.
    Verder ook geen tijd meer om wat te doen omdat ik zo hard en veel werk, in de weinige vrije tijd die ik heb shop ik veel online. Als ik naar de lege dozen kijk die zich opstapelen in de hoek van mijn gang word ik geconfronteerd met mijn lege inhoudsloze leven. Eigenlijk is mijn leven geen donder meer aan.
    Maar ik heb nu wel veel spullen en kleding :P
    Waarom zal je nooit meer een vriendje krijgen? Wees blij dat je werk hebt, dat zorgt tenminste nog voor afleiding en geld. Zonder werk voel je je ook maar doelloos, tenminste ik wel.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Quinnepin schreef:
    09-12-2024 19:16
    Ik ben een blij en gelukkig mens. Tuurlijk heb ik tegenslag maar ik ben tot nu toe redelijk ongeschonden uit de strijd gekomen. Ik betrek weinig op mezelf en kijk naar wat wel kan ipv wat niet kan.

    Zo’n jeugd als jij hebt gehad TO heb ik niet gehad en daar ligt denk ik ook wel de basis van hoe jij je voelt en hoe jij over jezelf denkt. Ik zou je toch aanraden om dat aan te pakken met hulp. Het is namelijk niet niks.

    Ik kan wel roepen: je moet positief denken, op de grond vind je niks, je creeert je eigen geluk maar dat gaat je niet helpen. En ook alle reacties van andere forummers die roepen dat ze gelukkig in het leven staan gaan jou niet helpen want dan kan jij weer denken dat het toch aan jouw persoon ligt dat je depressief bent.

    :hug:
    Dat is fijn voor je. Ik denk dat ik dat nooit zo zal uitspreken 'ik ben een blij en gelukkig mens'. Heb dat niet snel gevoeld. Ik ben dan helaas ook niet ongeschonden uit de strijd (gekomen). Mijn jeugd heeft daar zeker niet aan meegeholpen. Ik vind het fijn om te horen hoe anderen zich voelen. Ook al is dat bijna allemaal beter dan ik me voel, maar toch.

    Gebruikersavatar
    Anonymous
    Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

    Terug naar boven