Hoe voelen mensen zich?

09-12-2024 16:16 34 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vraag me af hoe voelen jullie je dagelijks? Ik voel iedere dag een leegte, onrust, ongelukkig gevoel, onzekerheid, geen toekomstperspectief, geen doel. Ik zie mensen om mij heen naar het werk gaan, op straat, etc en ik denk dan hoe voelen zij zich? Zijn zij wel gelukkig met hun leven? En hoe dan?

Het is de laatste weken verergerd omdat ik op een hele nare, oneerlijke manier mijn baan ben kwijtgeraakt die ik pas had. En ik voel daardoor heel veel onrust omdat ik niet weet waar ik terecht ga komen en wanneer. Ik slaap er ook slecht van en pieker veel.

Ik heb al zo lang ik me kan herinneren last van depressieve gevoelens, als kind al. Ik denk dat ik hier ook nooit van af ga komen ondanks dat ik al 12 jaar antidepressiva slik. Sommige periodes in mijn leven is het minder sterk aanwezig en dan leef ik gewoon. Ik denk iets meer zoals 'normale' mensen. En dan komt er weer zo'n periode dat ik me voel zoals nu en niet weet waar ik het zoeken moet en over alles heel erg nadenk.

Ik denk nu ook waar doet iedereen het voor. Het voelt als een toneelstuk dat iedereen afspeelt en waarvoor, je gaat toch dood. Het voelt zinloos allemaal. Ik hoop dat ik hier iets meer duidelijkheid of vat op kan krijgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
BassVick schreef:
09-12-2024 20:53
Naarmate ik ouder wordt voel ik mij juist gelukkiger. Als kind voelde ik.mij vaak verdrietig en somber. Heb zelfs een ( gediagnosticeerde ) depressie gehad als jong volwassene. In die zin herken ik wel wat in jouw verhaal.
Maar, nu ik ouder ben, weet beter wie ik ben, heb ik een stabiel leven met lieve echtgenoot en kinderen, een baan waarin ik echt mijn ei kwijt kan.
De rimpels en ( onschuldige) lichamelijke kwaaltjes neem ik op de koop toe.
Het enige dat ik vrees is de dag waarop mijn geluk verstoord kan worden door een nare / vervelende gebeurtenis. Zo van, het loopt allemaal te goed, dat moet een keer fout gaan. Wat ik dan weer stom vind van mezelf omdat ik vind dat ik er juist van zou moeten genieten.
Dat is fijn. Ik hoopte dat ik het ook zo zou ervaren toen ik jonger was. Ik dacht altijd later komt het wel goed en word ik wel gelukkig maar dat moment kwam nooit echt. Nou ja met vlagen, als ik verliefd was, als ik net een nieuwe baan had. Bij mij hebben ze ook gezegd dat ik een dysthyme stoornis heb, oftewel chronisch depressief.

Ik ervaar niet het lieve echtgenoot gevoel. Ik denk vaak waarom ben ik hier weer voor gegaan er is vast iemand die beter bij me past en waar ik het wel leuk mee heb. Met de kinderen vind ik het zwaar. 2 pubers met grote monden, druk en onverschillig. 2 jongere kinderen die erg eigenwijs zijn en hun buien hebben.

Die vrees heb ik dan weer niet omdat ik nu al in een hel leef. Erger kan het toch niet worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
BassVick schreef:
09-12-2024 20:53
Naarmate ik ouder wordt voel ik mij juist gelukkiger. Als kind voelde ik.mij vaak verdrietig en somber. Heb zelfs een ( gediagnosticeerde ) depressie gehad als jong volwassene. In die zin herken ik wel wat in jouw verhaal.
Maar, nu ik ouder ben, weet beter wie ik ben, heb ik een stabiel leven met lieve echtgenoot en kinderen, een baan waarin ik echt mijn ei kwijt kan.
De rimpels en ( onschuldige) lichamelijke kwaaltjes neem ik op de koop toe.
Het enige dat ik vrees is de dag waarop mijn geluk verstoord kan worden door een nare / vervelende gebeurtenis. Zo van, het loopt allemaal te goed, dat moet een keer fout gaan. Wat ik dan weer stom vind van mezelf omdat ik vind dat ik er juist van zou moeten genieten.
Dat is fijn. Ik hoopte dat ik het ook zo zou ervaren toen ik jonger was. Ik dacht altijd later komt het wel goed en word ik wel gelukkig maar dat moment kwam nooit echt. Nou ja met vlagen, als ik verliefd was, als ik net een nieuwe baan had. Bij mij hebben ze ook gezegd dat ik een dysthyme stoornis heb, oftewel chronisch depressief.

Ik ervaar niet het lieve echtgenoot gevoel. Ik denk vaak waarom ben ik hier weer voor gegaan er is vast iemand die beter bij me past en waar ik het wel leuk mee heb. Met de kinderen vind ik het zwaar. 2 pubers met grote monden, druk en onverschillig. 2 jongere kinderen die erg eigenwijs zijn en hun buien hebben.

Die vrees heb ik dan weer niet omdat ik nu al in een hel leef. Erger kan het toch niet worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe voel ik me... Meestal vooral heel erg opgelucht. Soms ook een beetje vervreemd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Olea schreef:
10-12-2024 14:39
Hoe voel ik me... Meestal vooral heel erg opgelucht. Soms ook een beetje vervreemd.
Opgelucht van wat? Vervreemd, hoe precies?
Alle reacties Link kopieren Quote
Torn schreef:
10-12-2024 11:48
Dat klink allemaal aardig normaal. Je bent dankbaar (voor je man) en tevreden en hebt fijne mensen om je heen. Dat heb ik niet. Voel me niet dankbaar voor mijn vriend. Twijfel heel veel, want ik ben hem ook tot last. We zijn geen team. We zijn alleen ouders. Het is afstandelijk. Ik heb niemand verder om mij heen, alleen mijn kinderen. Ik heb ook veel op mijn bord en er komt steeds meer bij.
Dat lijkt mij lastig dat je het zo ervaart dat je hem tot last bent. Ziet hij het daadwerkelijk ook zo? Spreekt hij dit uit of denk je dat dit zo is? En hoe is je band met je kinderen? Werk je? Chronisch depressief zijn lijkt mij enorm lastig. Er is immers geen uit knopje om je beter te laten voelen.

Mijn man en ik hebben een stabiele relatie: het is soms saai, maar we zijn wel een team en streven dezelfde doelen na. Hij is een lieverd. Ik ben ooit voor hem naar de UK verhuisd en hij wil nu met mij en kind naar NL. Ik heb een paar fijne vriendinnen en goed contact met mijn ouders/familie. Wel zou ik blij zijn als de verhuizing achter de rug is, want ik ben wel iemand met “angsten” die niet zo goed tegen onzekerheid kan. Ik heb wel gezien dat het ook anders kan hoor - ook van dichtbij. Misschien dat ik er daarom iets vaker bij stil sta dat gelukkig of tevreden zijn en je goed voelen geen vanzelfsprekendheid is.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Torn schreef:
10-12-2024 11:45
Ik heb ook een boel narigheid en wantrouwen tegenover mensen omdat mijn contacten met andere mensen niet positief zijn geweest. Ik vertrouw niemand. Zelfs mijn eigen partner niet, die heeft ook gelogen/dingen verzwegen en vroeger in een relatie ook. Collega's bij mijn laatste baan bleken niet te vertrouwen. Ik heb dus ook een negatieve kijk op mensen.

Mijn weerstand tegen mijn emoties is mss te groot. Mss moet ik het ook maar accepteren ipv ertegen te vechten, maar het voelt niet goed, het voelt depressief. Dan zou ik dat gevoel al kwijt moeten om ook alleen waarnemer te kunnen zijn.

Heb jij een baan? Een gezin?
Ik heb een baan maar ik heb geen gezin of partner. Die leegte heb ik wel kunnen vullen en daar heb ik nu geen last meer van. Ik blijf liever single, geen zin meer in dat gedoe en het geluk in een relatie is maar van korte duur. Ik ben als mens doorheen de jaren veranderd. Ik voel eigenlijk nog weinig emoties, dat heeft lang geduurd om daar mee te kunnen leven. Wat ik wel zeker weet, is dat mijn leven nooit anders ging geweest zijn. Zo heb ik de rust gevonden en leef ik niet zo meer in verleden en toekomst.

Het gaat er niet om dat je het gevoel kwijt moet zijn om waarnemer te kunnen zijn. je bent eigenlijk de waarnemer op de achtergrond. Je bent dan bewust van alle gevoelens, en je kan ze er gewoon laten zijn. Je identificeert je er niet meer mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gaat momenteel zo slecht dat ik er aan denk om me te laten opnemen. Ik voel de hele tijd angst, zenuwen en kan het maar niet van me af zetten. Iemand tips?
Alle reacties Link kopieren Quote
Torn schreef:
12-12-2024 17:40
Het gaat momenteel zo slecht dat ik er aan denk om me te laten opnemen. Ik voel de hele tijd angst, zenuwen en kan het maar niet van me af zetten. Iemand tips?
Ja. Bel de crisisdienst.
You show me the way. To the 13th star.
Alle reacties Link kopieren Quote
Inderdaad. Bel de crisisdienst. En misschien iemand in je omgeving die je bij kan staan?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven