Psyche
alle pijlers
Hoe word je weer gelukkig?
donderdag 4 december 2008 om 11:17
Hallo allemaal,
Ja een beetje rare titel...I know. Maar op het moment vraag ik me dat echt heel erg af. Nu ben ik een jonge vrouw en woon samen in een mooi huis. Ik heb een goede baan maar toch....
Door mijn gezondheid ben ik de afgelopen jaren erg veel afgevallen (10 kg ondergewicht) en heb heel veel behandelingen en aankom-sessies ondergaan maar tevergeefs. Nu is gelukkig mijn gezondheid aardig herstelt alleen mijn gewicht komt er maar heel langzaam bij. Dit fustreerd me omdat ik er weer mooi en vrouwelijk eruit wil zien en me ook weer gezond en fit wil voelen.
Dat is op zich logisch maar ik heb dus nu ook een baan dat echt zo enorm goed bij me past dat ik er alles voor over heb om dit vol te kunnen houden. Nu lukt dat alleen niet. Ik wil dat niet aan mn baas vertellen aangezien ik nog in mn eerste halfjaar zit. Ook heb ik het idee dat ik niet goed tot mn recht kom en dat ik daardoor mezelf tekort doe. Ik werk alleen in een winkel die nog groeiende is en die moet ik zien op te bouwen. Maar dat is zo lastig als je niet helemaal fit bent en dat dus ook niet echt kan. Mn baas vind het overigens heel goed gaan en is heel blij met mij.
Dan de thuissiuatie. Mn vriend is een kanjer en heel lief, maar als het huishouden erop aankomt...hij doet werkelijk waar niets. Nou werkt hij ook heel erg veel (60 uur) en regelt wel alle administratie voor ons, maar de rest komt bij mij. Ik kan dat soms moeilijk hebben en begin me alleen maar meer uitgeput te voelen. Mn vriend zegt weleens dat ik dan moet stoppen met werken maar dat heb ik al geprobeerd en werd daar alleen maar heel erg deprissief van.
Nu hebben mn ouders ook het contact met me verbroken (mn vader is erg narcistisch en er is geen leven met hem. Dit is een erg lang verhaal.) en dat helpt uiteraard niet mee.
Nu heb ik dus wel een superlieve vriend, leuke en toffe vrienden, een leuke baan, maar toch...ik voel me zo verdietig en heb het idee dat ik in het bekende cirkeltje hang zonder verder te komen. Ook praat ik met een psycholoog maar dat schiet totaal niets op helaas. Ook niet naar meerdere ander te hebben gehad.
Ben ik nouy zo dom bezig of hebben jullie een idee hoe ik dit op een goede manier kan aanpakken?
Bedankt.
Ja een beetje rare titel...I know. Maar op het moment vraag ik me dat echt heel erg af. Nu ben ik een jonge vrouw en woon samen in een mooi huis. Ik heb een goede baan maar toch....
Door mijn gezondheid ben ik de afgelopen jaren erg veel afgevallen (10 kg ondergewicht) en heb heel veel behandelingen en aankom-sessies ondergaan maar tevergeefs. Nu is gelukkig mijn gezondheid aardig herstelt alleen mijn gewicht komt er maar heel langzaam bij. Dit fustreerd me omdat ik er weer mooi en vrouwelijk eruit wil zien en me ook weer gezond en fit wil voelen.
Dat is op zich logisch maar ik heb dus nu ook een baan dat echt zo enorm goed bij me past dat ik er alles voor over heb om dit vol te kunnen houden. Nu lukt dat alleen niet. Ik wil dat niet aan mn baas vertellen aangezien ik nog in mn eerste halfjaar zit. Ook heb ik het idee dat ik niet goed tot mn recht kom en dat ik daardoor mezelf tekort doe. Ik werk alleen in een winkel die nog groeiende is en die moet ik zien op te bouwen. Maar dat is zo lastig als je niet helemaal fit bent en dat dus ook niet echt kan. Mn baas vind het overigens heel goed gaan en is heel blij met mij.
Dan de thuissiuatie. Mn vriend is een kanjer en heel lief, maar als het huishouden erop aankomt...hij doet werkelijk waar niets. Nou werkt hij ook heel erg veel (60 uur) en regelt wel alle administratie voor ons, maar de rest komt bij mij. Ik kan dat soms moeilijk hebben en begin me alleen maar meer uitgeput te voelen. Mn vriend zegt weleens dat ik dan moet stoppen met werken maar dat heb ik al geprobeerd en werd daar alleen maar heel erg deprissief van.
Nu hebben mn ouders ook het contact met me verbroken (mn vader is erg narcistisch en er is geen leven met hem. Dit is een erg lang verhaal.) en dat helpt uiteraard niet mee.
Nu heb ik dus wel een superlieve vriend, leuke en toffe vrienden, een leuke baan, maar toch...ik voel me zo verdietig en heb het idee dat ik in het bekende cirkeltje hang zonder verder te komen. Ook praat ik met een psycholoog maar dat schiet totaal niets op helaas. Ook niet naar meerdere ander te hebben gehad.
Ben ik nouy zo dom bezig of hebben jullie een idee hoe ik dit op een goede manier kan aanpakken?
Bedankt.
vrijdag 12 december 2008 om 13:49
Nou ik heb de baan nog niet hoor, but still thanks
Ja ik zal wel iets voor mezelf willen hebben maar ik weet gewoon niet wat. En ik moet ook eerlijk zeggen dat ik er simpelweg de tijd en vooral de puf niet voor heb. Ik voel me echt regelmatig depri en moedeloos. Ik kijk eerst wat die (evt) nieuwe baan doet en wie weet loopt het dan allemaal los. In mijn hoofd wil ik zo veeeeel maar het daadwerkelijk doen lukt gewoon niet op de 1 of andere manier.
Ja ik zal wel iets voor mezelf willen hebben maar ik weet gewoon niet wat. En ik moet ook eerlijk zeggen dat ik er simpelweg de tijd en vooral de puf niet voor heb. Ik voel me echt regelmatig depri en moedeloos. Ik kijk eerst wat die (evt) nieuwe baan doet en wie weet loopt het dan allemaal los. In mijn hoofd wil ik zo veeeeel maar het daadwerkelijk doen lukt gewoon niet op de 1 of andere manier.
vrijdag 12 december 2008 om 14:42
quote:Jeune schreef op 12 december 2008 @ 13:49:
Nou ik heb de baan nog niet hoor, but still thanks
Ja ik zal wel iets voor mezelf willen hebben maar ik weet gewoon niet wat. En ik moet ook eerlijk zeggen dat ik er simpelweg de tijd en vooral de puf niet voor heb. Ik voel me echt regelmatig depri en moedeloos. Ik kijk eerst wat die (evt) nieuwe baan doet en wie weet loopt het dan allemaal los. In mijn hoofd wil ik zo veeeeel maar het daadwerkelijk doen lukt gewoon niet op de 1 of andere manier.
One step at the time zodat je ook nog op je in kan laten werken en eventueel genieten van de stappen die komen
Als je een boekenkast met een hele hoop boeken opruimt, is het ook niet verstandig om de hele kast over je heen te trekken ineens.
Ik hoop voor je dat het lukt met die baan. Zou geweldig zijn voor je
Nou ik heb de baan nog niet hoor, but still thanks
Ja ik zal wel iets voor mezelf willen hebben maar ik weet gewoon niet wat. En ik moet ook eerlijk zeggen dat ik er simpelweg de tijd en vooral de puf niet voor heb. Ik voel me echt regelmatig depri en moedeloos. Ik kijk eerst wat die (evt) nieuwe baan doet en wie weet loopt het dan allemaal los. In mijn hoofd wil ik zo veeeeel maar het daadwerkelijk doen lukt gewoon niet op de 1 of andere manier.
One step at the time zodat je ook nog op je in kan laten werken en eventueel genieten van de stappen die komen
Als je een boekenkast met een hele hoop boeken opruimt, is het ook niet verstandig om de hele kast over je heen te trekken ineens.
Ik hoop voor je dat het lukt met die baan. Zou geweldig zijn voor je
dinsdag 16 december 2008 om 12:26
Ik heb de baan! Wel slaan meteen alle onzekerheden en twijfels me om de oren, maar dat zal er wel bij horen.
Mijn gevoel gaat op en neer. Ik ga nu een boek lezen op aanraden van iemand die echt zegt dat dat heel ander inzicht kan geven en misschien geeft mij dat weer een beetje steun en inzicht om uit alle dalletjes te klimmen. Die vriend zei ook dat je soms de oplossing gewoon niet weet en dat je daarom maar gewoon 'iets' moet doen. Maakt niet uit wat, maar doorbreek je patroon. Dat is misschien wel een goed en ga ik dus nu ook maar uittesten.
Jullie hebben me heel veel steun gegeven iig en daar ben ik dankbaar voor. Ik denk dat dat boek, mn nieuwe baan en het iedere x weer een schop onder mn kont geven, me uiteindelijk hierbij zullen helpen.
Mijn gevoel gaat op en neer. Ik ga nu een boek lezen op aanraden van iemand die echt zegt dat dat heel ander inzicht kan geven en misschien geeft mij dat weer een beetje steun en inzicht om uit alle dalletjes te klimmen. Die vriend zei ook dat je soms de oplossing gewoon niet weet en dat je daarom maar gewoon 'iets' moet doen. Maakt niet uit wat, maar doorbreek je patroon. Dat is misschien wel een goed en ga ik dus nu ook maar uittesten.
Jullie hebben me heel veel steun gegeven iig en daar ben ik dankbaar voor. Ik denk dat dat boek, mn nieuwe baan en het iedere x weer een schop onder mn kont geven, me uiteindelijk hierbij zullen helpen.
