Psyche
alle pijlers
Huis verlaten als enig kind van alcoholische moeder
dinsdag 23 mei 2017 om 20:33
Dit is mijn eerste keer op een forum, ik was op internet op zoek naar mensen die gelijkaardige ervaringen hebben en ben hier uitgekomen.. Ik zit heel erg in de knoop en ik weet eigenlijk heel goed wat ik moet doen, maar ik krijg het niet over m'n hart.
Ik ben 20 jaar, ik werk voltijds en woon bij m'n moeder. Ze heeft al jaren een zwaar alcoholprobleem, wat al voor heel veel problemen heeft gezorgd tussen ons. We hebben heel vaak ruzie als ze gedronken heeft want dan is ze dus heel negatief en ongelukkig en kwaad op alles en iedereen, vooral op mij. Ik heb jaren geloofd dat ik het probleem was maar ik begin stilletjes aan te beseffen dat het al die tijd misschien niet gewoon ik was die het lastige kind was.
Mijn moeder en ik hebben altijd een heel nauwe band gehad aangezien mijn vader er nooit echt geweest is, wat het dus heel verwarrend maakt. Een soort van haat-liefde verhouding. Ik probeer mijn moeder al jaren te overhalen om te stoppen met drinken maar dat is tevergeefs.
Gelukkig heb ik een vriend die me enorm steunt in deze situatie, we zijn nu bijna 4 jaar samen en ik slaap sinds een 3-tal maanden de helft van de tijd bij hem (hij heeft een eigen huis). Nu willen wij heel graag volledig samen gaan wonen maar ik voel me echt enorm enorm schuldig dat ik m'n moeder dan alleen achterlaat. Ze zit ondertussen al meer dan een half jaar thuis op ziekteverlof dus zit ze dag in dag uit gewoon thuis, te drinken van 's morgens tot 's avonds. Ik ben heel bang dat als ik hier niet meer woon het helemaal slecht afloopt met m'n moeder. Ik lig er echt van wakker. Ik heb het haar gisteren voorzichtig proberen te zeggen dat ik eraan denk om te verhuizen en dan begon ze natuurlijk meteen te huilen. Dat brak m'n hart echt en ik weet niet hoe ik dit ooit van me af zal kunnen zetten en mijn eigen leven zal kunnen starten.
Ik ben 20 jaar, ik werk voltijds en woon bij m'n moeder. Ze heeft al jaren een zwaar alcoholprobleem, wat al voor heel veel problemen heeft gezorgd tussen ons. We hebben heel vaak ruzie als ze gedronken heeft want dan is ze dus heel negatief en ongelukkig en kwaad op alles en iedereen, vooral op mij. Ik heb jaren geloofd dat ik het probleem was maar ik begin stilletjes aan te beseffen dat het al die tijd misschien niet gewoon ik was die het lastige kind was.
Mijn moeder en ik hebben altijd een heel nauwe band gehad aangezien mijn vader er nooit echt geweest is, wat het dus heel verwarrend maakt. Een soort van haat-liefde verhouding. Ik probeer mijn moeder al jaren te overhalen om te stoppen met drinken maar dat is tevergeefs.
Gelukkig heb ik een vriend die me enorm steunt in deze situatie, we zijn nu bijna 4 jaar samen en ik slaap sinds een 3-tal maanden de helft van de tijd bij hem (hij heeft een eigen huis). Nu willen wij heel graag volledig samen gaan wonen maar ik voel me echt enorm enorm schuldig dat ik m'n moeder dan alleen achterlaat. Ze zit ondertussen al meer dan een half jaar thuis op ziekteverlof dus zit ze dag in dag uit gewoon thuis, te drinken van 's morgens tot 's avonds. Ik ben heel bang dat als ik hier niet meer woon het helemaal slecht afloopt met m'n moeder. Ik lig er echt van wakker. Ik heb het haar gisteren voorzichtig proberen te zeggen dat ik eraan denk om te verhuizen en dan begon ze natuurlijk meteen te huilen. Dat brak m'n hart echt en ik weet niet hoe ik dit ooit van me af zal kunnen zetten en mijn eigen leven zal kunnen starten.
dinsdag 23 mei 2017 om 20:44
Mooi advies van Pluisie! Kies voor jezelf. Ik lees in je verhaal niet dat je moeder zelf vindt dat ze een probleem heeft. Ik kan me zelfs nog voorstellen dat ze dat misschien wel ervaart, wanneer jij niet meer binnen handbereik bent.. jij wilt graag je eigen leven leiden en gezonde keuzes daarin maken. Doe dat! En geloof inderdaad in jezelf! Dapper hoor! Vaak is er in het hulpverleningscircuit ook hulp voor 'verwanten', misschien kun jij daar terecht voor een stukje ondersteuning in dit ingewikkelde gebeuren. Hoef je het ook niet alleen te doen wanneer er iets misgaat. Huisarts hier even voor benaderen kan ook nog een idee zijn.. jij komt er wel! Zet m op!!
Het leven is te kort om er niet van te genieten.
dinsdag 23 mei 2017 om 20:44
Ze zegt dat ze heel graag terug zou gaan werken, maar dat haar lichaam dat niet meer aankan, dat ze altijd direct moe is.. Ze heeft ook wel veel last van haar rug, nek en schouders en heeft haar hele leven zwaar fysiek werk gehad. Ze poetste maar ze zegt dat ze dat echt niet meer opnieuw zal kunnen doen en ze is wat radeloos over hoe
ze verder moet. (natuurlijk heeft die fysieke aftakeling ook temaken met jarenlang overmatig alcoholgebruik.)
Ja, zo goed als onze hele omgeving weet dat ze een probleem heeft. Veel mensen proberen haar te overtuigen te stoppen met drinken maar daar moet ze niks van weten. Op die manier duwt ze ook heel veel mensen van zich af en ondertussen heeft ze niet veel vrienden meer over. Familie weet er ook van en willen haar graag 'helpen', maar weten ondertussen ook wel dat het redelijk nutteloos is, zolang zij zelf niet wil inzien dat ze een probleem heeft.
ze verder moet. (natuurlijk heeft die fysieke aftakeling ook temaken met jarenlang overmatig alcoholgebruik.)
Ja, zo goed als onze hele omgeving weet dat ze een probleem heeft. Veel mensen proberen haar te overtuigen te stoppen met drinken maar daar moet ze niks van weten. Op die manier duwt ze ook heel veel mensen van zich af en ondertussen heeft ze niet veel vrienden meer over. Familie weet er ook van en willen haar graag 'helpen', maar weten ondertussen ook wel dat het redelijk nutteloos is, zolang zij zelf niet wil inzien dat ze een probleem heeft.
dinsdag 23 mei 2017 om 20:50
Maar wat wil zij dan? Door blijven drinken en jou voor haar laten zorgen? Er zijn meer opties voor haar, he, vergeet dat niet! Zij maakt de keuze deze opties niet te benutten.
Er is verslavingszorg, praktische ondersteuning, reintegratieprojecten, noem maar op. Alleen als iemand niet zelf wil, dan houdt het op. Dan blijft het zo, al blijf jij daar nog twintig jaar wonen. Ze zal zelf een switch in haar hoofd moeten maken, anders blijft het zo.
Je kunt het ook omdraaien: wellicht is het een duw in de goede richting als je weg bent. Dat is natuurlijk heel verdrietig, maar echt, dat besef moet bij haar komen... Kan me voorstellen wat een rotgevoel het is (mijn vader was alcoholist), dus heel veel sterkte!
Er is verslavingszorg, praktische ondersteuning, reintegratieprojecten, noem maar op. Alleen als iemand niet zelf wil, dan houdt het op. Dan blijft het zo, al blijf jij daar nog twintig jaar wonen. Ze zal zelf een switch in haar hoofd moeten maken, anders blijft het zo.
Je kunt het ook omdraaien: wellicht is het een duw in de goede richting als je weg bent. Dat is natuurlijk heel verdrietig, maar echt, dat besef moet bij haar komen... Kan me voorstellen wat een rotgevoel het is (mijn vader was alcoholist), dus heel veel sterkte!
dinsdag 23 mei 2017 om 21:16
Met dat laatste van Nav__ zou ik dus ook rekening houden. En je daarin laten ondersteunen als je da lastig vindt, wat ik me heel goed kan voorstellen. Ik vind het al superdapper en -verstandig dat je deze overwegingen maakt en hier voorlegt! Waar een wil is, is écht een weg!!
Het leven is te kort om er niet van te genieten.
woensdag 24 mei 2017 om 07:52
Het is een normale stap dat kinderen/jongeren op een bepaald moment het huis uit gaan.
Het is ook normaal dat sommige mama's (en ook papa's) het hier moeilijk mee hebben maar dat mag geen reden zijn om niet het huis uit te gaan. Op een bepaald punt gaat dat moment toch komen.
Dat jij je verantwoordelijk voelt voor je mama, geeft al aan dat jullie relatie scheefgegroeid is. Jij hebt daar niet voor gekozen, jij bent niet verantwoordelijk voor je mama haar geluk/gezondheid. Zij moet hier zelf voor zorgen. Dus dit mag zeker geen belemmering vormen om het huis uit te gaan.
Positieve noot: een vriendin van mij haar mama heeft ook een serieus alcoholprobleem en sinds zij het huis uit is, is hun band beter. Als ze nu op bezoek komt doet de mama haar best om nuchter te zijn en als ze start met drinken kan de vriendin altijd weer terug naar haar eigen huis.
Het is ook normaal dat sommige mama's (en ook papa's) het hier moeilijk mee hebben maar dat mag geen reden zijn om niet het huis uit te gaan. Op een bepaald punt gaat dat moment toch komen.
Dat jij je verantwoordelijk voelt voor je mama, geeft al aan dat jullie relatie scheefgegroeid is. Jij hebt daar niet voor gekozen, jij bent niet verantwoordelijk voor je mama haar geluk/gezondheid. Zij moet hier zelf voor zorgen. Dus dit mag zeker geen belemmering vormen om het huis uit te gaan.
Positieve noot: een vriendin van mij haar mama heeft ook een serieus alcoholprobleem en sinds zij het huis uit is, is hun band beter. Als ze nu op bezoek komt doet de mama haar best om nuchter te zijn en als ze start met drinken kan de vriendin altijd weer terug naar haar eigen huis.
woensdag 24 mei 2017 om 08:56
Heb je wel eens professionele hulp gehad met omgaan met een verslaafde? Ik ben er niet bekend mee, maar centra voor verslavingszorg zullen je zeker op weg kunnen helpen (Brijder, Trimbos etc). Het lijkt mij heel verstandig om een lijntje naar ze uit te gooien, om je een beetje te begeleiden hier in. Het is niet meer dan logisch dat je uit huis wil op die leeftijd en je hoeft je niet te laten gijzelen door het alcoholisme van je moeder. Maar dat daar hele moeilijke gevoelens bij komen kijken van schuld en schaamte, dat is ook niet gek. Misschien dat je met de juiste hulp dingen op een rijtje krijgt voor jezelf, een realistisch beeld krijgt van jullie beider verantwoordelijkheden en die gevoelens een plekje kan geven.
woensdag 24 mei 2017 om 09:03
Waarschijnlijk beseft je moeder wel dat ze een probleem heeft, maar het idee van nooit meer mogen drinken bezorgt haar zoveel angst dat ze net doet of er geen probleem is. Dat zie ik bij mijn vader ook, zelfs toen ik opperde dat hij zou halveren qua drankinname raakte hij al helemaal in paniek en bozig. Ik doe er dus niet meer aan mee. We negeren zijn drankprobleem met zijn allen en zien wel waar het eindigt.
Je moet dus zeker wel gewoon uit huis gaan. Het heeft geen zin om je te laten tegenhouden, dan wordt jouw leven ook verpest door de drank.
Je moet dus zeker wel gewoon uit huis gaan. Het heeft geen zin om je te laten tegenhouden, dan wordt jouw leven ook verpest door de drank.
woensdag 24 mei 2017 om 09:26
Wat een lastige situatie voor jou zeg. Wat het belangrijkste voor jou is dat je je realiseert dat je haar niet kunt redden, hoe pijnlijk dat ook is. Je kunt haar steunen, je kan haar helpen hulp te zoeken maar je kunt het niet oplossen. De enige manier waarop ze van de drank afkomt is als zij het echt wil. Afkicken is vooral een kwestie van volhouden en dat lukt alleen als iemand het echt wil en zelfs dan is het heel moeilijk. Maar als iemand eigenlijk niet wil en het alleen doet voor de omgeving dan werkt het gewoon niet. Zelfs als verslaafde hun probleem wel zien kan de angst voor het stoppen en wat dat los kan maken zorgen voor een hele hoge drempel. Dit is haar strijd en jij hebt recht op jouw leven. Jouw leven wordt als ik het zo lees al jaren beïnvloed door haar drankgebruik, dat hoef je niet voor altijd te accepteren. Je bent volwassen en mag je eigen keuzes maken in jouw belang. Jij kunt je moeder niet gelukkig maken door te blijven en alcoholisme loopt vaak steeds verder uit de hand ook als er mensen in huis wonen, dat voorkom je niet door te blijven.
Hoeveel drinkt ze ongeveer? Want als mensen langdurig veel drinken en acuut stoppen kan er een delirium tremens optreden. Dat is een ernstig ziektebeeld dat dodelijk kan aflopen. Daarom is het voor alcoholisten zeker aan te raden hulp te vragen bij het stoppen om dat te voorkomen en niet zomaar op een dag de flessen bij het vuil te doen, al zou je dat als naaste wel het liefst willen. Dring dus vooral aan op hulp en niet zozeer op acuut die zooi door de gootsteen spoelen.
Hoeveel drinkt ze ongeveer? Want als mensen langdurig veel drinken en acuut stoppen kan er een delirium tremens optreden. Dat is een ernstig ziektebeeld dat dodelijk kan aflopen. Daarom is het voor alcoholisten zeker aan te raden hulp te vragen bij het stoppen om dat te voorkomen en niet zomaar op een dag de flessen bij het vuil te doen, al zou je dat als naaste wel het liefst willen. Dring dus vooral aan op hulp en niet zozeer op acuut die zooi door de gootsteen spoelen.
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
