Hyperventilatie - tips

Ik heb al mijn hele leven last van chronische hyperventilatie. Ik adem verkeerd. Vaak te hoog (borst ipv buik), te diep en te snel. En door mijn mond in plaats van neus. Tegenwoordig heb ik gelukkig niet meer zo vaak last van acute hyperventilatie maar vroeger als puber en als twintiger echt regelmatig. En altijd als ik in bed lag.

Gisteravond/vannacht opeens vanuit het niets. Ik heb gewoon een rustig weekend gehad, wel drukkig zo die laatste weken voor de feestdagen maar niets in vergelijking met wat ik eerder heb meegemaakt. Ik werd er dus een beetje door overvallen en kreeg mezelf moeilijk weer op het goede (ademhalings)pad.

Wat er misgaat is dat ik dan dus te snel, te hoog en te diep inadem en niet voldoende uitadem. Hierdoor wordt het zuurstof gehalte in je bloed te hoog en koolzuur te laag. Ik heb het gevoel dat ik stik, mijn hart gaat als een idioot te keer, maag knijpt echt samen en het lijkt wel dat hoe meer ik let op mijn ademhaling, hoe meer last ik krijg. Terwijl je juist ademhalingsoefeningen moet doen.

Nu vandaag heb ik nog last van de naweeën, Spierpijn in mijn borstspier bij mijn hart van de hartkloppingen. Constant de behoefte om heel diep in te ademen terwijl ik weet dat dat juist niet goed is. Brak gevoel (ook omdat ik maar 4-5u geslapen heb).

Wie herkent dit? Herken je ook het gevoel dat hoe meer je op je ademhaling gaat letten, hoe erger het wordt? En dat je het liefst met open mond al ademhalend naast het raam gaat liggen? Wat doe je om die negatieve spiraal te doorbreken? Oefeningen? Iets anders?