Psyche
alle pijlers
Iedereen stort zn hart bij me uit
vrijdag 10 januari 2020 om 21:11
Hoi allemaal, willen jullie eens reflecteren? De laatste tijd zoeken opvallend veel mensen (vrienden, familie, collega's) me op om hun hart uit te storten over hun problemen. Relatiecrisis, onzekerheden, dilemma's, coachingtrajecten, levensvragen, gedoe op het werk, ik lijk wel de huispsycholoog. Ik vind het op zich prima en fijn dat ze iemand hebben om mee te praten maar voel me wel eens een praatpaal, bovendien is het soms erg vermoeiend en heb ik niet het gevoel dat er ruimte is voor mijn verhaal/issues (niet dat die er groot zijn maar soms is het wel fijn om even je ei kwijt te kunnen). Het is gewoon eenrichtingsverkeer.
Wat kan het zijn dat ik dit in mensen oproep? Kan ik het ombuigen? Ik heb totaal geen achtergrond/ervaring met gesprekstechnieken, mensenkennis, sociologie dus vind het zo vreemd dat iedereen mij lijkt te vinden hiervoor.
Wat kan het zijn dat ik dit in mensen oproep? Kan ik het ombuigen? Ik heb totaal geen achtergrond/ervaring met gesprekstechnieken, mensenkennis, sociologie dus vind het zo vreemd dat iedereen mij lijkt te vinden hiervoor.
vrijdag 10 januari 2020 om 21:15
Alleen zeggen; wat vervelend voor je.
Of ik hoop dat je de juiste hulp vind. Of ik hoop dat je genoeg steun uit je omgeving hebt.
Wat verdrietig. Sterkte er mee.
En dan een ander onderwerp beginnen.
Het kan zijn dat er danop een gegeven moment 'vriendschappen' stuk gaan.
Omdat het dus niet wederzijds is jullie contact.
Of ik hoop dat je de juiste hulp vind. Of ik hoop dat je genoeg steun uit je omgeving hebt.
Wat verdrietig. Sterkte er mee.
En dan een ander onderwerp beginnen.
Het kan zijn dat er danop een gegeven moment 'vriendschappen' stuk gaan.
Omdat het dus niet wederzijds is jullie contact.
vrijdag 10 januari 2020 om 21:19
Herkenbaar, ik heb dat ook. Vooral op m’n werk. Geen idee hoe het komt, maar ik ben vaak de praatpaal. Ik gok er maar op dat ik heel open ben en altijd klaar sta voor anderen.
Ik ga er in m’n werk nu ook meer mee doen. Wel op een manier die ik leuk vind, niet als vertrouwenspersoon of zo. Echt andermans sores mee oplossen of zo, daar houd ik eigenlijk niet zo van, dat neem ik alleen maar mee naar huis.
Ik ga er in m’n werk nu ook meer mee doen. Wel op een manier die ik leuk vind, niet als vertrouwenspersoon of zo. Echt andermans sores mee oplossen of zo, daar houd ik eigenlijk niet zo van, dat neem ik alleen maar mee naar huis.
gewoon keihard zijn
vrijdag 10 januari 2020 om 21:26
Haha ja dat is ook een ideeBloemenzee schreef: ↑10-01-2020 21:19Herkenbaar, ik heb dat ook. Vooral op m’n werk. Geen idee hoe het komt, maar ik ben vaak de praatpaal. Ik gok er maar op dat ik heel open ben en altijd klaar sta voor anderen.
Ik ga er in m’n werk nu ook meer mee doen. Wel op een manier die ik leuk vind, niet als vertrouwenspersoon of zo. Echt andermans sores mee oplossen of zo, daar houd ik eigenlijk niet zo van, dat neem ik alleen maar mee naar huis.
Haha ja dat kan altijd nog
vrijdag 10 januari 2020 om 21:28
Ooh ja bij mensen die ik echt niet leuk vind (of vind zeuren) doe ik dat ook. Maar bij lieve mensen kan ik dat niet over mn hart verkrijgen..Gele_Suikerspin schreef: ↑10-01-2020 21:15Alleen zeggen; wat vervelend voor je.
Of ik hoop dat je de juiste hulp vind. Of ik hoop dat je genoeg steun uit je omgeving hebt.
Wat verdrietig. Sterkte er mee.
En dan een ander onderwerp beginnen.
Het kan zijn dat er danop een gegeven moment 'vriendschappen' stuk gaan.
Omdat het dus niet wederzijds is jullie contact.
vrijdag 10 januari 2020 om 21:38
Mensen voelen zich schijnbaar goed op hun gemak bij jou. En daarnaast zul je uitstralen dat je zelf lekker in je vel zit (of dat zo is, is een tweede maar je gaat niet al je ellende uitstorten over iemand die zichtbaar zelf op kiepen staat).
Ik denk dat eerlijk zijn bij vrienden en familie wel kan helpen. Zo van: “Ik vind het heel rot voor je maar ik weet eerlijk gezegd niet hoe ik je kan helpen”. Misschien aanhaken op bekende onderwerpen “Ja ik herken X wel, dat had ik laatst toen...”
Ik herken het alleen van wildvreemden, schijnbaar heb ik zo’n gezicht waartegen je al wachtend/naast zittend het hele verhaal rondom een kansloze strijd tegen bureaucratie/dodelijke ziekte uit de doeken gaat doen. Misschien ook wel omdat ik wildvreemd ben. Maar mensen vertellen soms dingen waarvan ik denk: “Dit moet je niet tegen de verkeerde vertellen”.
Ik denk dat eerlijk zijn bij vrienden en familie wel kan helpen. Zo van: “Ik vind het heel rot voor je maar ik weet eerlijk gezegd niet hoe ik je kan helpen”. Misschien aanhaken op bekende onderwerpen “Ja ik herken X wel, dat had ik laatst toen...”
Ik herken het alleen van wildvreemden, schijnbaar heb ik zo’n gezicht waartegen je al wachtend/naast zittend het hele verhaal rondom een kansloze strijd tegen bureaucratie/dodelijke ziekte uit de doeken gaat doen. Misschien ook wel omdat ik wildvreemd ben. Maar mensen vertellen soms dingen waarvan ik denk: “Dit moet je niet tegen de verkeerde vertellen”.
vrijdag 10 januari 2020 om 21:50
Je kan misschien wel beter onderscheid maken tussen mensen die tijdelijk een probleem hebben en beroepszeurders. Vooral vrouwen hebben daar weleens een handje van en het irritante is ook nog es dat ze het probleem helemaal niet op willen lossen.
Verder is wederkerigheid belangrijk en dat je ook weleens samen iets leuks doet. Maar dat is misschien mijn persoonlijke voorkeur.
Verder is wederkerigheid belangrijk en dat je ook weleens samen iets leuks doet. Maar dat is misschien mijn persoonlijke voorkeur.
Voortaan hier oostenwind en alle ruimte aan bodemloze putten van pure slechtheid. Juli 2020
