Iemand anders willen zijn

16-11-2008 18:54 39 berichten
Alle reacties Link kopieren
Goeieavond!



Waar te beginnen? Ik heb me aangemeld bij dit forum omdat ik benieuwd ben of er mensen zijn die zich in me herkennen. Ik wist niet zo goed waar ik mijn verhaal moest plaatsen. Heb uiteindelijk maar voor psyche gekozen, ondanks dat de meeste verhalen hier over problemen gaan. En ik heb geen probleem... meer iets waar ik van geniet, maar wat door anderen wel eens als vreemd kan worden opgevat.



Ik ben een 25-jarige vrouw met een leuke baan, leuke vrienden etc. Ik leidt een heel normaal en gelukkig leven. Niemand weet echter dat ik er een soort van dubbelleven op na houdt, of eigenlijk meerdere dubbellevens. Het is begonnen toen ik lessen improvisatietoneel nam, 5 jaar geleden. Ik ontdekte hoe heerlijk het was om een ander te zijn en dingen eens vanuit een compleet ander standpunt te bekijken. En sinds een jaartje of twee ga ik regelmatig de stad in als iemand anders. Het liefste doe ik dat als oud vrouwtje, met grijs geverfde haren... en een rimpelig gezicht (stoombad en wat make up) en een wandelstok. Het is niet te geloven hoe anders je behandeld wordt als je als bejaarde boodschappen doet! Ik ben er wel achter gekomen dat heel veel gezeur, zoals dat mensen niet willen opstaan in de tram voor oudere mensen echt onzin is. Ik hoef in mijn granny-outfit eigenlijk nooit te staan in de tram en anders vraag ik met een krakerige stem of 'de jonge man' (van 40 ) misschien even voor mij op kan staan.



Deze tijd, rond Sinterklaas is ook heerlijk. Ik ga regelmatig de stad in als zwarte Piet. Fijn aan die outfit is ook wel dat je zeker weet dat niemand je herkent. Ik vind het leuk om me als zwarte Piet helemaal niet Zwartepieterig te gedragen en bijvoorbeeld een ingewikkeld filosofisch boek of NRC Handelsblad te gaan zitten lezen in de trein.... Die blikken! Heerlijk! Gisteren voerde ik als Zwarte Piet een discussie met mijn buurman in te trein over het aftreden van Vogelaar... Zo grappig! Het is trouwens ook geweldig om hartje zomer verkleed als Zwarte Piet op het strand te gaan lopen. Succes verzekerd.



Ik ga ook wel eens verkleed als travestiet... of althans, dat probeer ik dan. Ik kan natuurlijk moeilijk nagaan of mensen echt denken dat ik een travestiet ben. Maar volgens mij is het vrij overtuigend. In de trein wenden de meeste mannen zich af als ik een geanimeerd gesprek met ze begin. Eén keer kwam er in een homobar een 'echte' (voor zover ik weet dan ) travestiet, die wilde weten waar ik mijn schoenen had gekocht.



Een heel verhaal... maar goed, om kort te gaan, wie herkent zich hierin? Ik zou het leuk vinden om te kletsen met mensen met dezelfde hobby als ik. Misschien kunnen we ideeën uitwisselen . Ik vind het best spannend om hier te posten. Ik heb er namelijk nog nooit met iemand over gesproken en kan me voorstellen dat veel van jullie het vreemd vinden. Maar echt, ik doe er nooit iemand kwaad mee...
Alle reacties Link kopieren
Klinkt wel onwijs cool, moet ik zeggen!
Alle reacties Link kopieren
Ben je ook al als vrouw in burka gegaan?
Alle reacties Link kopieren
klinkt gek? ik vind het té gek klinken en vind het super cool dat je dit doet.



ik verbaas me een beetje dat het je lukt met 'je oma look' je zou zeggen dat je zoiets gelijk door hebt als je jou zo tegen komt.



ik heb deze hobby niet maar... het klinkt wel gewoon gaaf.
Een goed begin is het halve werk, maar een goed begin is maar de helft
Alle reacties Link kopieren
quote:Zwieber schreef op 16 november 2008 @ 18:57:

Ben je ook al als vrouw in burka gegaan?





Oh, daar heb ik nou nooit aangedacht om dat te doen... Zou wel leuk zijn om als ex-minister Vogelaar in Burka te gaan .



Ik ben in een melige bui wel eens als spook gegaan trouwens, beetje dezelfde act als de 'Zwartepietenact', een heel moeilijk boek gaan zitten lezen in de trein... Toevallig las mijn overbuurman een boek van dezelfde schrijver en ik ging met hem een discussie aan over het boek. Het is altijd heel grappig om te zien hoe mensen eerst heel afhoudend reageren, maar als ze eenmaal in discussie zijn je niet meer zien als spook, maar gewoon tegen je praten Schep er genoegen in om het omslagpunt te zien....
Alle reacties Link kopieren
quote:Mies85 schreef op 16 november 2008 @ 19:02:

klinkt gek? ik vind het té gek klinken en vind het super cool dat je dit doet.



ik verbaas me een beetje dat het je lukt met 'je oma look' je zou zeggen dat je zoiets gelijk door hebt als je jou zo tegen komt.



ik heb deze hobby niet maar... het klinkt wel gewoon gaaf.



Wat leuk dat jullie zo positief reageren. Dat had ik echt niet verwacht! Ik voel me soms wel eens een beetje schuldig...



Over die oma-look: Ik heb intussen wel geleerd dat mensen vaak eigenlijk heel slecht naar je kijken. Grijs haar, stok, langzaam lopen... als het 'beeld klopt' dan kijken ze eigenlijk niet verder. Als het beeld niet klopt, en als ik als bejaarde ga lopen huppelen, dan gaan ze pas kijken...
Alle reacties Link kopieren
Haha, echt tof dat je dit doet, kan er de humor van in zien.



Ik deed vroeger weleens een mongooltje na bij de kassa, en kijken hoeveel ze geduld konden opbrengen. Duurt natuurlijk wel een tijd voordat het duidelijk is hoeveel je moet betalen en voordat je eindelijk genoeg geld bij elkaar hebt gepakt. Haha, gewoon een gulden vijfenvijftig neerleggen voor een bedrag van bijv. 6 gulden twintig en dan niet snappen dat het niet genoeg is. Is leuk inderdaad om reacties van mensen te zien. ]



Dat van die burka hebben ze eens gedaan bij 'Sixpack.'
Alle reacties Link kopieren
Lijkt me echt leuk hoor. Ik zou als anita willen gaan in een heel duur boutiekje en dan overal klagen dat het duur is of dat het er echt niet uit ziet (terwijl je zelf in je trainingspakkie staat ofzo).



Wat me echt heel erg leuk zou lijken (maar ja, met 25 ben je echt te oud maar misschien met make-up en kleding te doen) is me als recalcitrante hanggroeppuber opstellen.



Oh ik heb nog wel een paar leuke suggesties.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken me hier niet in, zou ik mezelf hier wel in herkennen zou ik hulp gaan zoeken. Ik vind het een vorm van negatieve aandacht vragen en dat lijkt mij niet gezond.



Maar als jij je hier prettig bij voelt, gewoon doorgaan ermee. Je bent in feite niemand tot last.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou trouwens wel je avonturen in een boek uitbrengen. Volgens mij zijn dat onwijs melige verhalen.
Alle reacties Link kopieren
Leuk! Ik zou het meteen doen, als ik maar zeker wist dat ik niet ontmaskerd zou worden.



Ik denk dat het heel moeilijk is om je geloofwaardig als een ander voor te doen. Dat zie je al aan mensen die een heel klein cosmetisch ingreepje hebben gehad, waarbij er iets in hun gezicht plotseling niet meer klopt waardoor ze juist de aandacht trekken. Mensen zijn daar op ingesteld. Ze kunnen op 6 miljard gezichten onfeilbaar één gezicht eruit herkennen. Is dat niet knap? Kan je nagaan hoe gevoelig de hersenen van mensen zijn voor kleine details die verschillen in gezichten.



Misschien is het beroep van undercover of spion iets voor je?
Alle reacties Link kopieren
quote:Zwieber schreef op 16 november 2008 @ 19:18:

Lijkt me echt leuk hoor. Ik zou als anita willen gaan in een heel duur boutiekje en dan overal klagen dat het duur is of dat het er echt niet uit ziet (terwijl je zelf in je trainingspakkie staat ofzo).





Wat let je? .



Voorlopig wil ik niet bekend worden door bijvoorbeeld een boek te schrijven... Maar wie weet is het iets voor de toekomst. Ik maak geregeld hele grappige dingen mee, en leer best veel over de medemens



@ MMP - Ik kan me voorstellen dat je het raar vindt hoor. Ik voel me alleen niet echt ziek ofzo... Ik zie het meer als hobby, waarmee ik ook zo weer mee zou kunnen stoppen. De aandacht die ik krijg is zeker wel een van de leuke kanten, maar niet het enige (waarom vind je het trouwens een negatieve vorm van aandacht vragen?). Ik hou gewoon van toneelspelen en ben heel erg geinteresseerd in hoe mensen met elkaar omgaan. Over dat laatste leer ik heel veel in mijn spel.
Alle reacties Link kopieren
quote:Groll schreef op 16 november 2008 @ 19:32:

Ik denk dat het heel moeilijk is om je geloofwaardig als een ander voor te doen.



Misschien is het beroep van undercover of spion iets voor je?



Mijn ervaring als oud vrouwtje is eigenlijk omgekeerd. Er is nooit iemand geweest die in twijfel trekt of ik wel 'echt' ben... maar misschien dat ze dat niet zeggen. Ik heb juist de indruk dat mensen heel slecht kijken naar mensen op straat en in de tram. Als ik spook of Zwarte Piet oid ben weten mensen wel gewoon dat ik niet echt ben natuurlijk en dan zeggen ze er wel eens wat over, maar ik ga discussies altijd uit de weg.



Spion zou ik niet willen zijn... Zou het gevoel hebben dat ik het misbruik en me er niet lekker bij voelen.
Alle reacties Link kopieren
Ik moet ook spontaan weer denken aan 'Jackass 2', waar Johnny Knoxville verkleed de straat op gaat als oude opa. Saillant detail is dat zijn testikels onder zijn witte slip bungelen en hij het zo speelt dat ie het zelf niet doorheeft. Haha, die reacties van mensen.
Ik denk toch dat het niet echt gezond is en dat je diep van binnen toch aandacht wilt die je anders niet krijgt.

Als het af en toe eens is maar je schrijft dat je het regelmatig doet.

Dan is het geen humor meer, je misleidt mensen ook doelbewust.

Nee ik vind het niet grappig en eigenlijk ook best wel triest.

Ik zou er hulp voor zoeken.

Dit gaat verder dan af en toe eens leuk verkleden.



Ik wil je verder niet aanvallen maar geef mijn mening zoals ik het zie. Ik vind het niet gezond
Alle reacties Link kopieren
Als je je er prettig bij voelt, het echt ziet als een hobby (en niet (gaat zien) ziet als een obsessie, prima niks aan de hand. Er heeft tenslotte niemand last van.



Het feit dat je graag iemand anders wilt zijn kan namelijk ook komen omdat je niet tevreden bent met jezelf en te weinig aandacht krijgt van je omgeving. Daarom zou je de behoefte/hobby kunnen hebben om je voor te doen als iemand anders, waardoor je meer aandacht krijgt dan in je "normale" situatie. En op zo'n manier aan aandacht komen vind ik een negatieve manier.



Maar nogmaals iedereen moet doen waar hij of zij zich prettig bij voelt!
Alle reacties Link kopieren
Nog een (misschien ongevraagd) advies:

Je zou de energie die je nu steekt in het "voordoen als iemand anders" ook kunnen steken in de vragen wie ben ik, wat wil ik, wat wil ik zeker niet, waar sta ik voor, waar wil ik over 5 jaar staan. Ik denk dat je daar uiteindelijk meer aan hebt.
Alle reacties Link kopieren
Als oud vrouwtje zou ik niet gaan, ik bedoel, je wordt als het meezit vanzelf een oud vrouwtje.



Als je lef hebt, kun je eens als skin gaan. Of je kleden als Harry Mulisch en zeggen dat je familie bent. Mensen lastigvallen met de Blijde Boodschap. Als Russische straathoer. Laveloos als heroinispuitende alcoholist bij een buurthuis voor Moralistische Menschen liggen en kijken of ze practissen wat ze preachen.



Als je het absurdistisch wil aanpakken, ga als de Vermoorde Onschuld. Als Onbekend Telefoonnummer. Als Pandora's Doos. Als de Democratie.



Oh leuk leuk, ik denk dat ik een nieuwe hobby heb gevonden



(Als je een keertje uit wil, ik hou me aanbevolen, haha!)
Alle reacties Link kopieren
Ow, ik ga trouwens weleens als Russische upperclass bitch dure winkels binnen. Dat wel. En contant betalen dan.
In februari mag je bij mij langs komen....massa's mensen die zich anders voordoen en uit hun dak gaan een week lang.
Alle reacties Link kopieren
Haha, Digitalis, die absurdistische 'personages', daar ga ik eens over nadenken... dan wordt het bijna poezie . Thanks!



Ik heb wel eens in roze hippiekleren + pruik en een bord met 'de blijde boodschap' om mijn nek rondgelopen door Amsterdam...



Als je er een type voor bent (en het geld er voor hebt ) lijkt me een Russische upperclass bitch inderdaad ook een om te spelen. (hoe gedraag je je dan btw? en hoe wordt er anders gereageerd dan op een Hollandse Digitalis?) Leuk dat je dat doet!



Over hulp zoeken: Eigenlijk had ik verwacht dat er veel mensen in deze trant zouden reageren. Met regelmatig bedoel ik een keer of 3 á 4 per maand. Ik ben wel heel tevreden met mijn leven, ook afgezien van mijn 'hobby'. Ik denk mezelf ook wel te kennen. Ik weet niet waar ik over 5 jaar sta, maar wie weet dat eigenlijk wel? 5 jaar is lang hoor! Voorlopig ben ik gelukkig met mijn werk en met mijn vrienden.



Misschien moet ik het een kunstvorm gaan noemen... zouden jullie het dan wel als gerechtvaardigd zien? Wat is er eigenlijk erg aan dat mensen me als oud vrouwtje zien terwijl ik dat niet ben?
Alle reacties Link kopieren
Oooh, je bent al de zendeling van de Blijde Boodschap geweest. Tof!



Oh, alle Gucci-verkoopstertjes rennen om het hardst om mij te helpen Ik zie er ook gewoon zo uit hoor, als een Russische upperclass bitch, haha.



Maar echt verkleden enzo doe ik niet, ik speel dan wel rollen, maar meer als mezelf. Beetje op de Socratische manier iemand 'bewonderen' en dan opeens een enorme sarcastische rede voeren. Of als lief meisje iets heel grofs zeggen voor het effect.



Totaal iemand anders spelen, weet niet of ik dat kan. Je propt er altijd iets van jezelf in. Als escortdame ben ik de gewille sloerie, ook al heb ik helemaal geen zin. Als studente ben ik bij sommige professoren heel lief en nederig, en bij anderen scherp en origineel. Ligt er maar net aan wat de hoogste punten oplevert. Dus meer jezelf inleven in de situatie. Da's niet echt toneelspelen natuurlijk.



En natuurlijk wordt je gedrag geaccepteerd als je het omdoopt tot kunstvorm. In Liefde, Oorlog en Kunst is immers alles geoorloofd Soms worden dit soort dingen ook gedaan om sociale netwerken aan de kaak te stellen. Denk aan een zwarte die zich blank schminkt en dan kennelijk anders wordt behandeld. Maar daar heb ik dan niks mee, wel met de hobbyvorm of kunstvorm.



Dat absurdisme moet je eens overwegen hoor! Lijkt me enorm grappig. Ik heb het lef denk ik niet. Nou ja, dat weet ik wel zeker. Ik durf behoorlijk veel, maar dat niet!



Ik blijf het leuk vinden!
Alle reacties Link kopieren
Ow, als Russische upperclass bitch met Enorm Veel Geld moet je allerlei dozen laten uitpakken. Je wenkbrauwen in de plooi houden als ze je handschoenen laten zien die 200 euro kosten, en ze passen. En passant opmerken dat jouw lederen handschoenen met diamanten toch beter passen bij je Versace-jas. Of zeggen dat je laatst in NYC was...vul maar in. Alles mooi vinden, passen, alles vanzelfsprekend vinden. En contant betalen natuurlijk.



Thuisgekomen zit je dan in je trainingspak van de Hema, maar dat is juist grappig
Alle reacties Link kopieren
Eigenlijk doe je het omgekeerde van wat ik vaak doe. Jij bent jezelf en neemt een rol aan (of presenteert en andere kant van jezelf, wie zal het zeggen :-) ). Eén van de dingen die ik fascinerend vind om te doen is me totaal anders kleden en dan een gesprek beginnen dat ik 'IRL' ook rustig zou kunnen voeren. Met mijn argumenten. Dat deed ik gisteren bijvoorbeeld als Zwarte Piet.



Ik vind het wel grappig dat je zegt dat je het lef niet hebt om dit te doen. Ik zou namelijk het lef niet hebben om een rol te spelen als ik mezelf ben op jouw manier. Als puber durfde ik dat wel. Toen ik op mijn 15e met mijn toenmalige vriendje aan het tienertoeren was ging hij vast ergens zitten, stapte ik later in en ging ik naast hem zitten lezen als onbekend meisje... Hij ging dan zitten staren... en ging heel onhandig een stotterend gesprek met me beginnen, waarna ik hem binnen 2 minuten vol op zijn mond kuste en een hevige zoenpartij volgde... hahaha, zou het nu niet meer durven.



Ik ben wel benieuwd naar de mening van mensen die het gek vinden, omdat ik er over een poosje open over wil zijn tegen mijn familieleden enzo. Het is voor mij gewoon een leuke hobby, maar zou het vervelend vinden als ze het op een gegeven moment via via horen ofzo... en ik weet dat sommigen van hen zich er ècht niets bij voor kunnen stellen.
Alle reacties Link kopieren
Snap ik hoor dat je dat denkt. Als je echt onherkenbaar bent, dan lijkt dat minder eng als ik het me zo voorstel. Het is buitengewoon interessant natuurlijk. Ik geniet erg van tegenstellingen en misschien ben ik te egocentrisch. Ik zal dat ergens toelichten: gewoon heel dom praten en oppervlakkig. Dat mensen je dom vinden. En dan opeens iets zogenaamd diep intellectueel zeggen. Of dat iemand zegt: Digi is trouwens filosofe en hoogebegaafd. Een totale tegenstelling creeeren maar dat dan wel laten weten. Dat mijn werk zeg maar wel aan mij toegeschreven wordt



Maar ik vind het wel stoer dat je het dan in je eentje durft. Ik zou dat eerst doen met een compaan.



Ik vertrouw trouwens geen enkele Zwarte Piet meer, vanaf nu. Voor je het weet sta ik te bedelen om snoepgoed en verlaat ik de tent met een discussie over Dostojevski

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven