Psyche
alle pijlers
Iemand anders willen zijn
zondag 16 november 2008 om 18:54
Goeieavond!
Waar te beginnen? Ik heb me aangemeld bij dit forum omdat ik benieuwd ben of er mensen zijn die zich in me herkennen. Ik wist niet zo goed waar ik mijn verhaal moest plaatsen. Heb uiteindelijk maar voor psyche gekozen, ondanks dat de meeste verhalen hier over problemen gaan. En ik heb geen probleem... meer iets waar ik van geniet, maar wat door anderen wel eens als vreemd kan worden opgevat.
Ik ben een 25-jarige vrouw met een leuke baan, leuke vrienden etc. Ik leidt een heel normaal en gelukkig leven. Niemand weet echter dat ik er een soort van dubbelleven op na houdt, of eigenlijk meerdere dubbellevens. Het is begonnen toen ik lessen improvisatietoneel nam, 5 jaar geleden. Ik ontdekte hoe heerlijk het was om een ander te zijn en dingen eens vanuit een compleet ander standpunt te bekijken. En sinds een jaartje of twee ga ik regelmatig de stad in als iemand anders. Het liefste doe ik dat als oud vrouwtje, met grijs geverfde haren... en een rimpelig gezicht (stoombad en wat make up) en een wandelstok. Het is niet te geloven hoe anders je behandeld wordt als je als bejaarde boodschappen doet! Ik ben er wel achter gekomen dat heel veel gezeur, zoals dat mensen niet willen opstaan in de tram voor oudere mensen echt onzin is. Ik hoef in mijn granny-outfit eigenlijk nooit te staan in de tram en anders vraag ik met een krakerige stem of 'de jonge man' (van 40 ) misschien even voor mij op kan staan.
Deze tijd, rond Sinterklaas is ook heerlijk. Ik ga regelmatig de stad in als zwarte Piet. Fijn aan die outfit is ook wel dat je zeker weet dat niemand je herkent. Ik vind het leuk om me als zwarte Piet helemaal niet Zwartepieterig te gedragen en bijvoorbeeld een ingewikkeld filosofisch boek of NRC Handelsblad te gaan zitten lezen in de trein.... Die blikken! Heerlijk! Gisteren voerde ik als Zwarte Piet een discussie met mijn buurman in te trein over het aftreden van Vogelaar... Zo grappig! Het is trouwens ook geweldig om hartje zomer verkleed als Zwarte Piet op het strand te gaan lopen. Succes verzekerd.
Ik ga ook wel eens verkleed als travestiet... of althans, dat probeer ik dan. Ik kan natuurlijk moeilijk nagaan of mensen echt denken dat ik een travestiet ben. Maar volgens mij is het vrij overtuigend. In de trein wenden de meeste mannen zich af als ik een geanimeerd gesprek met ze begin. Eén keer kwam er in een homobar een 'echte' (voor zover ik weet dan ) travestiet, die wilde weten waar ik mijn schoenen had gekocht.
Een heel verhaal... maar goed, om kort te gaan, wie herkent zich hierin? Ik zou het leuk vinden om te kletsen met mensen met dezelfde hobby als ik. Misschien kunnen we ideeën uitwisselen . Ik vind het best spannend om hier te posten. Ik heb er namelijk nog nooit met iemand over gesproken en kan me voorstellen dat veel van jullie het vreemd vinden. Maar echt, ik doe er nooit iemand kwaad mee...
Waar te beginnen? Ik heb me aangemeld bij dit forum omdat ik benieuwd ben of er mensen zijn die zich in me herkennen. Ik wist niet zo goed waar ik mijn verhaal moest plaatsen. Heb uiteindelijk maar voor psyche gekozen, ondanks dat de meeste verhalen hier over problemen gaan. En ik heb geen probleem... meer iets waar ik van geniet, maar wat door anderen wel eens als vreemd kan worden opgevat.
Ik ben een 25-jarige vrouw met een leuke baan, leuke vrienden etc. Ik leidt een heel normaal en gelukkig leven. Niemand weet echter dat ik er een soort van dubbelleven op na houdt, of eigenlijk meerdere dubbellevens. Het is begonnen toen ik lessen improvisatietoneel nam, 5 jaar geleden. Ik ontdekte hoe heerlijk het was om een ander te zijn en dingen eens vanuit een compleet ander standpunt te bekijken. En sinds een jaartje of twee ga ik regelmatig de stad in als iemand anders. Het liefste doe ik dat als oud vrouwtje, met grijs geverfde haren... en een rimpelig gezicht (stoombad en wat make up) en een wandelstok. Het is niet te geloven hoe anders je behandeld wordt als je als bejaarde boodschappen doet! Ik ben er wel achter gekomen dat heel veel gezeur, zoals dat mensen niet willen opstaan in de tram voor oudere mensen echt onzin is. Ik hoef in mijn granny-outfit eigenlijk nooit te staan in de tram en anders vraag ik met een krakerige stem of 'de jonge man' (van 40 ) misschien even voor mij op kan staan.
Deze tijd, rond Sinterklaas is ook heerlijk. Ik ga regelmatig de stad in als zwarte Piet. Fijn aan die outfit is ook wel dat je zeker weet dat niemand je herkent. Ik vind het leuk om me als zwarte Piet helemaal niet Zwartepieterig te gedragen en bijvoorbeeld een ingewikkeld filosofisch boek of NRC Handelsblad te gaan zitten lezen in de trein.... Die blikken! Heerlijk! Gisteren voerde ik als Zwarte Piet een discussie met mijn buurman in te trein over het aftreden van Vogelaar... Zo grappig! Het is trouwens ook geweldig om hartje zomer verkleed als Zwarte Piet op het strand te gaan lopen. Succes verzekerd.
Ik ga ook wel eens verkleed als travestiet... of althans, dat probeer ik dan. Ik kan natuurlijk moeilijk nagaan of mensen echt denken dat ik een travestiet ben. Maar volgens mij is het vrij overtuigend. In de trein wenden de meeste mannen zich af als ik een geanimeerd gesprek met ze begin. Eén keer kwam er in een homobar een 'echte' (voor zover ik weet dan ) travestiet, die wilde weten waar ik mijn schoenen had gekocht.
Een heel verhaal... maar goed, om kort te gaan, wie herkent zich hierin? Ik zou het leuk vinden om te kletsen met mensen met dezelfde hobby als ik. Misschien kunnen we ideeën uitwisselen . Ik vind het best spannend om hier te posten. Ik heb er namelijk nog nooit met iemand over gesproken en kan me voorstellen dat veel van jullie het vreemd vinden. Maar echt, ik doe er nooit iemand kwaad mee...
zondag 16 november 2008 om 22:11
Ik heb wel altijd al eens verkleed als man/jongen de stad in willen gaan... Ben gewoon echt benieuwd hoe en op wat voor manier mannen anders worden behandelt en benaderd in vergelijking tot vrouwen.... Heb het nog nooit gedaan! Misschien komt het er nog wel eens van....
Lijkt me wel moeilijk te realiseren... Je ziet toch vaak wel goed het verschil.. of je moet met van die nepbaarden gaan werken ofzo.. ook weer zo overdreven....
Lijkt me wel moeilijk te realiseren... Je ziet toch vaak wel goed het verschil.. of je moet met van die nepbaarden gaan werken ofzo.. ook weer zo overdreven....
zondag 16 november 2008 om 22:23
Over in de trein zitten: haha, je kan natuurlijk met een metgezel verzonnen privekwesties in de 'groep' gaan gooien. Als je wat jonger bent, bijv. 19, met je metgezel praten over je kind van drie en dat heel serieus ten gehore brengt. Over dat de andere ouder het ouderschap totaal niet serieus neemt, jullie vaak feestjes geven thuis en erover zit te denken om nog een kind te nemen.
Of vragen aan je metgezel hoe het staat met zijn/haar geslachtsziekte en daar een heel verhaal omheen gaat hangen waarbij je toch wat vreemde situaties in gaat verwerken.
Overigens zou ik dit nu niet meer doen, omdat ik niet 'on point' genoeg ben en toch steken zou laten vallen. Zoiets moet je toch eerst door middel van 'trial and error' op het droge beoefenen.
Of vragen aan je metgezel hoe het staat met zijn/haar geslachtsziekte en daar een heel verhaal omheen gaat hangen waarbij je toch wat vreemde situaties in gaat verwerken.
Overigens zou ik dit nu niet meer doen, omdat ik niet 'on point' genoeg ben en toch steken zou laten vallen. Zoiets moet je toch eerst door middel van 'trial and error' op het droge beoefenen.
zondag 16 november 2008 om 22:27
Ohja, dat heb ik ook altijd willen doen. Maar dan enkel in het Engels, want dat is makkelijker.
Als iemand je vraagt: How ware you? (de standaard non-zin, zo van: I don't give a fuck, maar het is nu eenmaal beleefd), dan zeggen: Suicidal. En dan heel serieus en gepijnigd kijken.
Bij de rasintellectuelen ook fijn om te zeggen dat je favoriete boek Harry Potter is, dat Britney Spears goede liedjes maakt en dat MBO verpleegkunde ofzo het summum is van intelligentie.
Gelukkig hebben mensen vaak heel laat door dat ik ongeveer van sarcasme en spot aan elkaar hang (en zelf geen greintje humor bezitten), dus het is altijd redelijk leuk
Als iemand je vraagt: How ware you? (de standaard non-zin, zo van: I don't give a fuck, maar het is nu eenmaal beleefd), dan zeggen: Suicidal. En dan heel serieus en gepijnigd kijken.
Bij de rasintellectuelen ook fijn om te zeggen dat je favoriete boek Harry Potter is, dat Britney Spears goede liedjes maakt en dat MBO verpleegkunde ofzo het summum is van intelligentie.
Gelukkig hebben mensen vaak heel laat door dat ik ongeveer van sarcasme en spot aan elkaar hang (en zelf geen greintje humor bezitten), dus het is altijd redelijk leuk
zondag 16 november 2008 om 23:09
quote:Digitalis schreef op 16 november 2008 @ 22:27:
Als iemand je vraagt: How ware you? (de standaard non-zin, zo van: I don't give a fuck, maar het is nu eenmaal beleefd), dan zeggen: Suicidal. En dan heel serieus en gepijnigd kijken.
Hahaha, vind dat wel een sterke...
Ik zou om te beginnen niet zo moeilijk doen in de trein... Ik ben (ook als puber ) wel eens ingestapt met een brood in mijn tas. 'Toevallig' kwam ik dan tegenover mijn vriendje zitten die een station eerder was ingestapt en we deden of we elkaar niet kenden. Ik vroeg dan aan de treinreizigers in de buurt of ze toevallig een pot appelstroop en een mes bij zich hadden zodat ik een boterham kon smeren. Natuurlijk had niemand dat. Maar mijn vriend 'toevallig' wel . Vervolgens stelden we ons aan elkaar voor... etc. Zoiets is minder heftig en gemakkelijk te spelen Succes verzekerd...
Als iemand je vraagt: How ware you? (de standaard non-zin, zo van: I don't give a fuck, maar het is nu eenmaal beleefd), dan zeggen: Suicidal. En dan heel serieus en gepijnigd kijken.
Hahaha, vind dat wel een sterke...
Ik zou om te beginnen niet zo moeilijk doen in de trein... Ik ben (ook als puber ) wel eens ingestapt met een brood in mijn tas. 'Toevallig' kwam ik dan tegenover mijn vriendje zitten die een station eerder was ingestapt en we deden of we elkaar niet kenden. Ik vroeg dan aan de treinreizigers in de buurt of ze toevallig een pot appelstroop en een mes bij zich hadden zodat ik een boterham kon smeren. Natuurlijk had niemand dat. Maar mijn vriend 'toevallig' wel . Vervolgens stelden we ons aan elkaar voor... etc. Zoiets is minder heftig en gemakkelijk te spelen Succes verzekerd...
anoniem_76677 wijzigde dit bericht op 16-11-2008 23:21
Reden: er ging iets mis met verzenden
Reden: er ging iets mis met verzenden
% gewijzigd
zondag 16 november 2008 om 23:50
EarlyGrey, ik zag je topictitel wel vaker voobij komen en dacht in eerste instantie: ach, ze is niet blij met zichzelf en wil iemand anders zijn. Ik heb daar geen adviezen over
Toch nieuwsgierig je topic geopend en ik zeg 1 woord: GEWELDIG!
Diep diep diep van binnen zou ik willen dat ik durf wat jij zo zonder blikken of blozen doet. Je verkleden en kijken hoe mensen op jouw rol reageren. Doet me denken aan dat reclamefilmpje van die jongen die alles zegt wat hij denkt (ben vergeten waar die reclame voor was, maar dat geld voor bijna alle reclames die ik zie)
Digi, jij bent me er ook eentje Wat ik altijd doe is met een pokerface dingen zeggen die totaal niet bij me passen. Ik kan nu even niet snel een voorbeeld noemen maar ik vind het heerlijk om mensen eventjes op het verkeerde been te zetten. Iemand vraagt me bijvoorbeeld heel beleefd:"Zou ik er even langs mogen?" Dan zeg ik met een nors gezicht:"NEE!" en ga dan rustig verder met wat ik aan het doen ben. Die gezichten!
Maar dat valt in het niets bij wat jullie doen. Ik zie het als een vorm van kunst en zeker niet als negatief aandacht vragen. Jij speelt bewust rollen, de meesten van ons onbewust. Ik weet waarvoor ik zou kiezen in ieder geval
Toch nieuwsgierig je topic geopend en ik zeg 1 woord: GEWELDIG!
Diep diep diep van binnen zou ik willen dat ik durf wat jij zo zonder blikken of blozen doet. Je verkleden en kijken hoe mensen op jouw rol reageren. Doet me denken aan dat reclamefilmpje van die jongen die alles zegt wat hij denkt (ben vergeten waar die reclame voor was, maar dat geld voor bijna alle reclames die ik zie)
Digi, jij bent me er ook eentje Wat ik altijd doe is met een pokerface dingen zeggen die totaal niet bij me passen. Ik kan nu even niet snel een voorbeeld noemen maar ik vind het heerlijk om mensen eventjes op het verkeerde been te zetten. Iemand vraagt me bijvoorbeeld heel beleefd:"Zou ik er even langs mogen?" Dan zeg ik met een nors gezicht:"NEE!" en ga dan rustig verder met wat ik aan het doen ben. Die gezichten!
Maar dat valt in het niets bij wat jullie doen. Ik zie het als een vorm van kunst en zeker niet als negatief aandacht vragen. Jij speelt bewust rollen, de meesten van ons onbewust. Ik weet waarvoor ik zou kiezen in ieder geval
zondag 16 november 2008 om 23:53
maandag 17 november 2008 om 00:26
Hoi EarlyGrey,
Toen ik net je topictitel las had ik het idee dat jij iemand anders wilde zijn omdat je niet anders kon, dat je 1 of meerdere "personen" in je had en daar naar wilde handelen of uiteindelijk wel "moest" ....
Zoiets als een (pathalogische) leugenaar, zich anders voordoen om er eigen gewin aan te hebben. Ik dacht aan iemand die met een vals c.v. gaat solliciteren, iemand die zich heel rijk voordoet en nu ff geen geld heeft en anderen daarin misleid of iemand die zich voordoet als vrijgezel en een relatie aangaat, maar "gewoon' getrouwd is met kids en al. Iemand die dus verstrikt raakt in zijn eigen leugens en uiteindelijk niet meer anders kan dan liegen... In dat geval zou ik ook zeggen, dat is niet eerlijk en zoek hulp!!
Maar dat doe jij niet. In het kader van toneel spelen/ situatie's scheppen wil jij reaktie's van anderen op "straat" uitlokken en dat durf je aan te gaan. Je bent in die situatie's nieuwsgierig naar de reaktie's van anderen, tenminste zo zie ik het.......
Dat vind ik leuk en je hoeft voor mij daarvoor geen hulp te zoeken hoor! Ja, misleiding is er wel in jouw spelletje maar geen gewin of iemand te "kakkert" zetten, ben eigelijk wel een beetje jaloers...ik durf veel maar dat nou net niet!
Zoals Zwieber op pag. 1 al zei....maak er een boek van!
Schrijf in ieder geval de situatie's op die je mee maakt en wie weet later dan een boek?
(Houd het wel integer, houd er rekening mee dat je te maken hebt met mensen. Ga geen mensen in de maling nemen voor enkel alleen jouw plezier maar houdt het bij de interessante reaktie's, waarvan je leert...m.a.w doe er wat mee!)
Toen ik net je topictitel las had ik het idee dat jij iemand anders wilde zijn omdat je niet anders kon, dat je 1 of meerdere "personen" in je had en daar naar wilde handelen of uiteindelijk wel "moest" ....
Zoiets als een (pathalogische) leugenaar, zich anders voordoen om er eigen gewin aan te hebben. Ik dacht aan iemand die met een vals c.v. gaat solliciteren, iemand die zich heel rijk voordoet en nu ff geen geld heeft en anderen daarin misleid of iemand die zich voordoet als vrijgezel en een relatie aangaat, maar "gewoon' getrouwd is met kids en al. Iemand die dus verstrikt raakt in zijn eigen leugens en uiteindelijk niet meer anders kan dan liegen... In dat geval zou ik ook zeggen, dat is niet eerlijk en zoek hulp!!
Maar dat doe jij niet. In het kader van toneel spelen/ situatie's scheppen wil jij reaktie's van anderen op "straat" uitlokken en dat durf je aan te gaan. Je bent in die situatie's nieuwsgierig naar de reaktie's van anderen, tenminste zo zie ik het.......
Dat vind ik leuk en je hoeft voor mij daarvoor geen hulp te zoeken hoor! Ja, misleiding is er wel in jouw spelletje maar geen gewin of iemand te "kakkert" zetten, ben eigelijk wel een beetje jaloers...ik durf veel maar dat nou net niet!
Zoals Zwieber op pag. 1 al zei....maak er een boek van!
Schrijf in ieder geval de situatie's op die je mee maakt en wie weet later dan een boek?
(Houd het wel integer, houd er rekening mee dat je te maken hebt met mensen. Ga geen mensen in de maling nemen voor enkel alleen jouw plezier maar houdt het bij de interessante reaktie's, waarvan je leert...m.a.w doe er wat mee!)
maandag 17 november 2008 om 00:38
quote:Sensy12 schreef op 16 november 2008 @ 23:50: Ik kan nu even niet snel een voorbeeld noemen maar ik vind het heerlijk om mensen eventjes op het verkeerde been te zetten.
Hahaha...dat heb ik ook!
Wat dacht je van....De telefoon gaat, je neemt op en je hoort..."Sorry verkeerd verbonden..Je zegt heel vriendelijk..."geeft niet hoor, de telefoon ging toch!"....en dan meteen neerleggen.
Doe dat altijd en zit dan ff te genieten van dat gezicht dan aan de andere kant van de lijn.. simpel maar ik vind hem leuk!
Hahaha...dat heb ik ook!
Wat dacht je van....De telefoon gaat, je neemt op en je hoort..."Sorry verkeerd verbonden..Je zegt heel vriendelijk..."geeft niet hoor, de telefoon ging toch!"....en dan meteen neerleggen.
Doe dat altijd en zit dan ff te genieten van dat gezicht dan aan de andere kant van de lijn.. simpel maar ik vind hem leuk!
anoniem_62459 wijzigde dit bericht op 17-11-2008 00:40
Reden: 1e quote hier...ff checken en op een komma...gelukt!
Reden: 1e quote hier...ff checken en op een komma...gelukt!
% gewijzigd
maandag 17 november 2008 om 08:02
quote:Tijgeroog schreef op 17 november 2008 @ 00:26:
(Houd het wel integer, houd er rekening mee dat je te maken hebt met mensen. Ga geen mensen in de maling nemen voor enkel alleen jouw plezier maar houdt het bij de interessante reaktie's, waarvan je leert...m.a.w doe er wat mee!)
Die integriteit is voor mij wel heel belangrijk hoor! Ik ben namelijk iemand die juist heel veel van mensen houdt. Ik denk dat dat juist de reden is dat ik zo graag improvisatie toneel speel, daarbij leef ik me namelijk heel sterk in in de ander. Ik denk dat ik regelmatig iets toevoeg voor mensen, al is het maar een lach. De man met wie ik zaterdag in de trein als Zwarte Piet over minister Vogelaar heb zitten discussieren had 's avonds vast iets grappigs te vertellen aan zijn vrienden of vrouw
.
Dank voor jullie reacties, dat motiveert me extra om ermee door te gaan.
(Houd het wel integer, houd er rekening mee dat je te maken hebt met mensen. Ga geen mensen in de maling nemen voor enkel alleen jouw plezier maar houdt het bij de interessante reaktie's, waarvan je leert...m.a.w doe er wat mee!)
Die integriteit is voor mij wel heel belangrijk hoor! Ik ben namelijk iemand die juist heel veel van mensen houdt. Ik denk dat dat juist de reden is dat ik zo graag improvisatie toneel speel, daarbij leef ik me namelijk heel sterk in in de ander. Ik denk dat ik regelmatig iets toevoeg voor mensen, al is het maar een lach. De man met wie ik zaterdag in de trein als Zwarte Piet over minister Vogelaar heb zitten discussieren had 's avonds vast iets grappigs te vertellen aan zijn vrienden of vrouw
. Dank voor jullie reacties, dat motiveert me extra om ermee door te gaan
.
maandag 17 november 2008 om 10:56
quote:Tijgeroog schreef op 17 november 2008 @ 00:38:
[...]
Wat dacht je van....De telefoon gaat, je neemt op en je hoort..."Sorry verkeerd verbonden..Je zegt heel vriendelijk..."geeft niet hoor, de telefoon ging toch!"....en dan meteen neerleggen.
Of als een bekende belt, je opneemt met: 'Homobar, de gladde aal, waarmee kan ik je helpen,' of 'Met Jezus, je rots in de branding.' Ja, ik ga dit soort dingen toch weer vaker doen.
[...]
Wat dacht je van....De telefoon gaat, je neemt op en je hoort..."Sorry verkeerd verbonden..Je zegt heel vriendelijk..."geeft niet hoor, de telefoon ging toch!"....en dan meteen neerleggen.
Of als een bekende belt, je opneemt met: 'Homobar, de gladde aal, waarmee kan ik je helpen,' of 'Met Jezus, je rots in de branding.' Ja, ik ga dit soort dingen toch weer vaker doen.
maandag 17 november 2008 om 19:13
Wat ik wel een keer heb gedaan is lesgegeven aan een klas studenten met mijn man in de klas als undercover wat oudere student. Was echt hilarisch want manlief wilde nog wel een opmerking maken die de reactie deed uitlokken dat hij de jonge docente probeerde te versieren. (was trouwens een enorm melig en leuk groepje studenten waarmee ik veel heb gelachten tijdens de les).
Toen ze me een paar weken later met manlief zagen, zag ik toch wel de blikken gaan in de trant van: "zo, het is hem toch gelukt!"
Overigens was het niet gepland en mag manlief NOOOOIT meer bij mij een les volgen.
Toen ze me een paar weken later met manlief zagen, zag ik toch wel de blikken gaan in de trant van: "zo, het is hem toch gelukt!"
Overigens was het niet gepland en mag manlief NOOOOIT meer bij mij een les volgen.
zaterdag 6 december 2008 om 19:40
Gisteren was er op tv een man, bij Ivo Niehe, die gevorderd is in dit soort grappen. Was echt hilarisch om te zien! Tijdens een belangrijk tennistoernooi klom hij de baan op in outfit en ging meedoen, zulk soort melige dingen. Ik heb krom gelegen!Hij had een vriend die het allemaal filmde. Ik weet zijn naam helaas niet meer, Martin of Patrickmeen ik, het was een fransman in ieder geval.
