Psyche
alle pijlers
Iemand ontzettend haten
woensdag 20 januari 2010 om 00:54
Misschien dat mijn vraag een beetje vreemd is maar ongeveer 8 jaar geleden ben ik echt zo slecht behandeld door mijn bazin op mijn werk dat ik daar nog steeds goed kwaad over ben. Ik was echt tot mijn uiterste maximum gegaan en probeerde ondanks haar gedrag toch te werken. Na ruim 4 jaar van geestelijke mishandeling ben ik met een burn out thuis komen te zitten.
Ik begin mij steeds meer te realiseren dat er behoorlijk veel geld binnen is gehaald door het bedrijf en met name mijn bezin die een dik salaris met bonus kreeg door mijn harde werk. Het zit mij nog steeds erg diep dat zij ontzettend van mij heeft lopen profiteren en helemaal heeft uitgeknepen. Ondertussen heeft zij promotie weten te maken en zit zij in de directie.
Kennen jullie ook iemand waar je nog zo, zelfs na jaren nog sreeds ontzettend boos op bent en daar nog steeds een bittere wrok voor voelt?
Hoe ga je daarmee om en heb je er veel last van?
Ik begin mij steeds meer te realiseren dat er behoorlijk veel geld binnen is gehaald door het bedrijf en met name mijn bezin die een dik salaris met bonus kreeg door mijn harde werk. Het zit mij nog steeds erg diep dat zij ontzettend van mij heeft lopen profiteren en helemaal heeft uitgeknepen. Ondertussen heeft zij promotie weten te maken en zit zij in de directie.
Kennen jullie ook iemand waar je nog zo, zelfs na jaren nog sreeds ontzettend boos op bent en daar nog steeds een bittere wrok voor voelt?
Hoe ga je daarmee om en heb je er veel last van?
vrijdag 22 januari 2010 om 10:02
Ik sta iedere dag op het schoolplein naast de arts die ervoor gezorgd heeft dat onze dochter haar levenlang een handicap zal hebben. We hebben de rechtzaak meteen gewonnen, maar wat heeft ze eraan als ze niet mee kan doen met andere kinderen en altijd maar pijn heeft. Nooit heeft hij iets tegen ons gezegd, nooit zijn excuses aangeboden. Ik haat hem uit de grond van mijn hart. Als hij een ongeluk zou krijgen, zou ik degene zijn die lachend de banden van zijn rolstoel leksteekt.
Verder ben ik een innemend en sociaal persoon.
Verder ben ik een innemend en sociaal persoon.
vrijdag 22 januari 2010 om 10:08
Ik haat een ex-collega van me die me in mijn eerste baan maandenlang vernederd heeft. Achteraf denk ik dat ze er van baalde dat ik haar baan ging overnemen, maar man wat heeft die onzekerheid lang doorgewerkt...
Verder ben ik wel eens boos op mensen (de vk die me een onnodige totaalruptuur bezorgde, mijn huidige werkgever waarbij ik maanden bezig ben geweest met het regelen van zwangerschapsverlof en die het nu presteert om me in mijn verlof veelvuldig lastig te vallen), maar verder geen haat meer, gelukkig
Verder ben ik wel eens boos op mensen (de vk die me een onnodige totaalruptuur bezorgde, mijn huidige werkgever waarbij ik maanden bezig ben geweest met het regelen van zwangerschapsverlof en die het nu presteert om me in mijn verlof veelvuldig lastig te vallen), maar verder geen haat meer, gelukkig
vrijdag 22 januari 2010 om 10:09
quote:Bezzzz schreef op 22 januari 2010 @ 10:02:
Ik sta iedere dag op het schoolplein naast de arts die ervoor gezorgd heeft dat onze dochter haar levenlang een handicap zal hebben. We hebben de rechtzaak meteen gewonnen, maar wat heeft ze eraan als ze niet mee kan doen met andere kinderen en altijd maar pijn heeft. Nooit heeft hij iets tegen ons gezegd, nooit zijn excuses aangeboden. Ik haat hem uit de grond van mijn hart. Als hij een ongeluk zou krijgen, zou ik degene zijn die lachend de banden van zijn rolstoel leksteekt.
Verder ben ik een innemend en sociaal persoon. Jeez, die kerel zou ik ook haten. Intens!
Ik sta iedere dag op het schoolplein naast de arts die ervoor gezorgd heeft dat onze dochter haar levenlang een handicap zal hebben. We hebben de rechtzaak meteen gewonnen, maar wat heeft ze eraan als ze niet mee kan doen met andere kinderen en altijd maar pijn heeft. Nooit heeft hij iets tegen ons gezegd, nooit zijn excuses aangeboden. Ik haat hem uit de grond van mijn hart. Als hij een ongeluk zou krijgen, zou ik degene zijn die lachend de banden van zijn rolstoel leksteekt.
Verder ben ik een innemend en sociaal persoon. Jeez, die kerel zou ik ook haten. Intens!
vrijdag 22 januari 2010 om 10:23
Haten is een te groot woord, maar ik heb een grondige hekel aan iemand. Ook via het werk. Zij deed de zwangerschapsvervanging van mijn chef. Ik ben nog nooit iemand tegengekomen met zo weinig mensenkennis en inlevingsvermogen. Ze zette mensen tegen elkaar op en speelde ze tegen elkaar uit. Ze werd door haar houding door het management geloofd, maar door haar ondergeschikten verguisd. Waren er fouten, dan niet door haar, altijd door ons. Zij is niet de oorzaak geweest, maar wel de druppel dat ik overspannen thuis ben komen te zitten.
Nu ik dit zo schrijf, kan ik er nog weer boos over worden. Maar goed, ik besef dat deze situatie in niets te vergelijken is met die van Bezzzz. Ik kan me heel goed voorstellen dat je hem haat.
Nu ik dit zo schrijf, kan ik er nog weer boos over worden. Maar goed, ik besef dat deze situatie in niets te vergelijken is met die van Bezzzz. Ik kan me heel goed voorstellen dat je hem haat.
vrijdag 22 januari 2010 om 10:32
Heb een beetje dezelfde situatie gehad als TO. Ik wil het geen geestelijk mishandelen noemen maar werd gepest, genegeerd, beledigd en zaken als mijn bestanden wissen etc...waren aan de orde van de dag. Was toen ook een stuk jonger toen ik daar ging werken (mijn eerste baan). Durfde mijn mond amper open te doen laat staan dat ik de assertieve haaibaai was die ik nu soms wel ben. Om een lang verhaal kort te maken: ik ben na een jaar werken zelf ontslagen (geen contractverlenging) en heb dingen lijdzaam laten gebeuren.
Ik was daar letterlijk zo ziek van en zo uit het veld geslagen dat ik "dat mens" ongeveer een jaar lang ontzettend heb gehaat. Bijna al mijn energie ging erin zitten totdat ik mij realiseerde dat het niet goed was waar ik mee bezig was en toen kwam ik pas aan verwerking toe. Als je lange tijd zo onder hoogspanning hebt gestaan dan kost het even tijd om dingen te verwerken. Ook heb ik geleerd niet alleen mijn pijlen op dat mens te richten maar ook naar mijn eigen aandeel erin te kijken (jong, niets durven zeggen, passief agressief gedrag etc..). Lange tijd erna werd ik soms nog misselijk als ik bij een vrouw dezelfde parfum rook die zij altijd droeg en tot op de dag van vandaag loop ik met een grote boog om types als zij heen (zowel in werk als prive...al lukt dat eerste niet altijd omdat het nu eenmaal werk is).
Maar ik heb mij gerealiseerd dat haat nergens toe leidt...het kost bakken energie en het is eigenlijk een soort luie vorm van het verdriet wat eronder zit.
Ik was daar letterlijk zo ziek van en zo uit het veld geslagen dat ik "dat mens" ongeveer een jaar lang ontzettend heb gehaat. Bijna al mijn energie ging erin zitten totdat ik mij realiseerde dat het niet goed was waar ik mee bezig was en toen kwam ik pas aan verwerking toe. Als je lange tijd zo onder hoogspanning hebt gestaan dan kost het even tijd om dingen te verwerken. Ook heb ik geleerd niet alleen mijn pijlen op dat mens te richten maar ook naar mijn eigen aandeel erin te kijken (jong, niets durven zeggen, passief agressief gedrag etc..). Lange tijd erna werd ik soms nog misselijk als ik bij een vrouw dezelfde parfum rook die zij altijd droeg en tot op de dag van vandaag loop ik met een grote boog om types als zij heen (zowel in werk als prive...al lukt dat eerste niet altijd omdat het nu eenmaal werk is).
Maar ik heb mij gerealiseerd dat haat nergens toe leidt...het kost bakken energie en het is eigenlijk een soort luie vorm van het verdriet wat eronder zit.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
vrijdag 22 januari 2010 om 16:30
quote:mips schreef op 20 januari 2010 @ 11:51:
[...]
Steek je "haat-energie" liever in het bereiken van je eigen doelen dan het zinloos en doelloos herkauwen van een situatie uit het verleden.
Idd zorg voor construtieve opbouw van jouw leven dan blijven hangen in destructieve gevoelens en gedachten. De negativiteit die je -zoals ik het lees- bij je ex-werkegever denkt neer te leggen heeft louter en alleen effect op jezelf en verder helemaal niemand.
[...]
Steek je "haat-energie" liever in het bereiken van je eigen doelen dan het zinloos en doelloos herkauwen van een situatie uit het verleden.
Idd zorg voor construtieve opbouw van jouw leven dan blijven hangen in destructieve gevoelens en gedachten. De negativiteit die je -zoals ik het lees- bij je ex-werkegever denkt neer te leggen heeft louter en alleen effect op jezelf en verder helemaal niemand.
zaterdag 23 januari 2010 om 15:37
quote:Sagrera schreef op 21 januari 2010 @ 23:27:
[...]
Heb je nog regelmatig met dat bedrijf/ persoon te maken? Hoe wist je dat ze inmiddels promotie heeft gemaakt? Je hebt echt een heftig verhaal meegemaakt. Als je helemaal niks meer kunt doen om het mens aan te klagen oid., lijkt het mij dat je er beter los van kunt proberen te komen. Te beginnen met niets meer van het bedrijf en medewerkers horen en zien.
Ik geloof niet dat ik iemand echt haat. Het eerste wat in me opkwam was een ontzettend eng gemeen meisje uit m'n brugklas dat verscheidene mensen heel erg beterroriseerde samen met haar aanhangers (fysiek en mentaal). Daar zullen verscheidenen nog wel psychische hulp voor nodig hebben gehad. Bij jou is zoiets overkomen in je volwassen leven, lijkt me nog veel heftiger.
Gelukkig niet meer. Wel heb ik vaak nog haat gedachten vanwege die vernederingen, of beter gezegd werd ik compleet geterroriseerd.
Dat zij nu in de directie zit las ik op de website van het bedrijf.
[...]
Heb je nog regelmatig met dat bedrijf/ persoon te maken? Hoe wist je dat ze inmiddels promotie heeft gemaakt? Je hebt echt een heftig verhaal meegemaakt. Als je helemaal niks meer kunt doen om het mens aan te klagen oid., lijkt het mij dat je er beter los van kunt proberen te komen. Te beginnen met niets meer van het bedrijf en medewerkers horen en zien.
Ik geloof niet dat ik iemand echt haat. Het eerste wat in me opkwam was een ontzettend eng gemeen meisje uit m'n brugklas dat verscheidene mensen heel erg beterroriseerde samen met haar aanhangers (fysiek en mentaal). Daar zullen verscheidenen nog wel psychische hulp voor nodig hebben gehad. Bij jou is zoiets overkomen in je volwassen leven, lijkt me nog veel heftiger.
Gelukkig niet meer. Wel heb ik vaak nog haat gedachten vanwege die vernederingen, of beter gezegd werd ik compleet geterroriseerd.
Dat zij nu in de directie zit las ik op de website van het bedrijf.
maandag 25 januari 2010 om 19:26
quote:kitty elastic schreef op 22 januari 2010 @ 10:31:
haat zit in jezelf...en ook jij bent de enige die kan stoppen met haten. dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat snap ik. Maar die bzin van jou heeft jou niet laten haten, dat heb je zelf gedaan. Haar acties ( hoe min en verkeerd dan ook ) hebben niet tot doel gehad om jou te laten haten maar om haar beter te laten worden over jouw rug. Daar kun je kwaad om zijn , heel kwaad..
ben je misschien ook kwaad op jezelf dat je hebt het laten gebeuren?? en projecteer je dit op haar??
Zo, dit was mij huis-tuin en keukenpsychologie..
Ik haat geen mensen... ik heb wel collega's die ik liever zie komen dan gaan, en collega's , waarvan, als ik ze in de gang tegen kom, mijn frustratieniveau behoorlijk stijgt: alleen al bij het zien van deze personen... grinnik..Het is toch begrijpelijk dat ik een diepte haat koester tegen mijn ex bazin. Het is echt belachelijk wat er in die jaren is gebeurt, los laten is moeilijk zeker als je weet dat zij het ook nog eens veel beter heeft dan mij.
haat zit in jezelf...en ook jij bent de enige die kan stoppen met haten. dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat snap ik. Maar die bzin van jou heeft jou niet laten haten, dat heb je zelf gedaan. Haar acties ( hoe min en verkeerd dan ook ) hebben niet tot doel gehad om jou te laten haten maar om haar beter te laten worden over jouw rug. Daar kun je kwaad om zijn , heel kwaad..
ben je misschien ook kwaad op jezelf dat je hebt het laten gebeuren?? en projecteer je dit op haar??
Zo, dit was mij huis-tuin en keukenpsychologie..
Ik haat geen mensen... ik heb wel collega's die ik liever zie komen dan gaan, en collega's , waarvan, als ik ze in de gang tegen kom, mijn frustratieniveau behoorlijk stijgt: alleen al bij het zien van deze personen... grinnik..Het is toch begrijpelijk dat ik een diepte haat koester tegen mijn ex bazin. Het is echt belachelijk wat er in die jaren is gebeurt, los laten is moeilijk zeker als je weet dat zij het ook nog eens veel beter heeft dan mij.
maandag 25 januari 2010 om 21:14
Denk niet dat ik iemand haat. Ik ken mensen waaronder mijn ex-leidinggevende, waarvan ik walg en ik geen dag rouwig om zou zijn als ie dood neer zou vallen.
Ken maar weinig baasjes die ook echt geschikt zijn voor het werk als leidinggevende.
Ik weet niet wat ze jouw heeft aangedaan, maar bedenk je dat elk gedrag "ergens" vandaan komt.
waarschijnlijk wordt ze zelf ook een partij gedist door haar baas. Misschien heeft ze niks te vertellen thuis, overschreeuwd ze haar onzekerheid door zich als een bitch te gedragen. Is ze geen natural leader, maar laat haar "macht" op een nare manier gelden uit angst om omver gelopen te worden.
Nogmaals ik weet niet wat ze je heeft aangedaan, maar wat ze ook heeft gedaan, de kans dat ze in en in slecht is lijkt me onwaarschijnlijk Hoogstwaarschijnlijk is het een soort van onmacht geweest. Daarmee wil ik het niet goedpraten, maar
hoop wel dat je ziet dat zij het zielige geval is en niet jij!
Ik vind het treurig hoe mensen een (leidinggevende) positie kunnen krijgen en handhaven, ongeacht wie en hoeveel mensen ze beschadigen. Niks aan te doen.
Jij moet nu lekker aan jezelf denken, je zelfvertrouwen weer terugkrijgen en als je er weer aan tie bent een frisse strart maken...
komt goed. good luck!
Ken maar weinig baasjes die ook echt geschikt zijn voor het werk als leidinggevende.
Ik weet niet wat ze jouw heeft aangedaan, maar bedenk je dat elk gedrag "ergens" vandaan komt.
waarschijnlijk wordt ze zelf ook een partij gedist door haar baas. Misschien heeft ze niks te vertellen thuis, overschreeuwd ze haar onzekerheid door zich als een bitch te gedragen. Is ze geen natural leader, maar laat haar "macht" op een nare manier gelden uit angst om omver gelopen te worden.
Nogmaals ik weet niet wat ze je heeft aangedaan, maar wat ze ook heeft gedaan, de kans dat ze in en in slecht is lijkt me onwaarschijnlijk Hoogstwaarschijnlijk is het een soort van onmacht geweest. Daarmee wil ik het niet goedpraten, maar
hoop wel dat je ziet dat zij het zielige geval is en niet jij!
Ik vind het treurig hoe mensen een (leidinggevende) positie kunnen krijgen en handhaven, ongeacht wie en hoeveel mensen ze beschadigen. Niks aan te doen.
Jij moet nu lekker aan jezelf denken, je zelfvertrouwen weer terugkrijgen en als je er weer aan tie bent een frisse strart maken...
komt goed. good luck!
maandag 25 januari 2010 om 22:43
Ik herken het wel!
Toen ik nog een naïef jong meisje was en ik nog niet zo goed gebekt was, had ik een leidinggevende waar het niet mee klikte. Ik kon de vinger er niet precies op leggen maar ik vond hem een vreselijke man en omgekeerd ook. Aan mijn kant had het met vertrouwen te maken, ik had een zeer naar en onbehaaglijk gevoel bij hem.
Hij had de macht op die afdeling en liet duidelijk merken dat hij superieur was en dat ik maar ondergeschikt was. Ik was jong en had nog niet veel levenservaring en was erg onzeker. Het bedrijf ging reorganiseren en hij werd leidinggevende van een nieuwe afdeling. Van mijn afdeling mocht alle andere collega's bij hem werken behalve ik. Ik mocht naar een plek op een locatie ver weg.
Ik heb hem gehaat, vervloekt en nog veel meer. Teleurgesteld dat iedereen hem geloofde en mij niet. Uiteindelijk heeft het mij alleen maar voordeel opleverd, ik ben tot bloei gekomen, carriere gemaakt (hij zei dat ik dom was en niets kon) en veel wijzer geworden. Achteraf denk ik dat hij bang van mij was, ik was slim en dus een bedreiging.
Hij heeft nog een goede carriere gehad tot hij hebzuchtig werd en uiteindelijk kwam uit dat hij op grote schaal fraudeerde. Ik heb met veel leedvermaak in de krant gelezen dat hij veroordeeld is en alles kwijt is. Maar ik heb diep medelijden met zijn vrouw en kinderen. Het zal je man en vader maar zijn, vreselijk. Maar met hem heb ik geen medelijden, absoluut niet.
Maar het ergste van dit verhaal vind ik nog wel dat ik mijn gevoel van toen nog precies kan oproepen... dit zou na al die jaren toch wel een keer weg moeten zijn. En daarom haat ik hem na al die jaren nog steeds dat hij mij toen zo oneerlijk heeft behandeld. (of ik ben boos dat ik mij zo heb laten behandelen )
Maar wat zou ik hem nog eens graag uitlachen of zeggen wat ik van hem denk zoals hij dat toen bij mij heeft gedaan. Maar dan ben ik geen haar beter dan hij en dat wil ik niet.
TO , ik begrijp je gevoel
Toen ik nog een naïef jong meisje was en ik nog niet zo goed gebekt was, had ik een leidinggevende waar het niet mee klikte. Ik kon de vinger er niet precies op leggen maar ik vond hem een vreselijke man en omgekeerd ook. Aan mijn kant had het met vertrouwen te maken, ik had een zeer naar en onbehaaglijk gevoel bij hem.
Hij had de macht op die afdeling en liet duidelijk merken dat hij superieur was en dat ik maar ondergeschikt was. Ik was jong en had nog niet veel levenservaring en was erg onzeker. Het bedrijf ging reorganiseren en hij werd leidinggevende van een nieuwe afdeling. Van mijn afdeling mocht alle andere collega's bij hem werken behalve ik. Ik mocht naar een plek op een locatie ver weg.
Ik heb hem gehaat, vervloekt en nog veel meer. Teleurgesteld dat iedereen hem geloofde en mij niet. Uiteindelijk heeft het mij alleen maar voordeel opleverd, ik ben tot bloei gekomen, carriere gemaakt (hij zei dat ik dom was en niets kon) en veel wijzer geworden. Achteraf denk ik dat hij bang van mij was, ik was slim en dus een bedreiging.
Hij heeft nog een goede carriere gehad tot hij hebzuchtig werd en uiteindelijk kwam uit dat hij op grote schaal fraudeerde. Ik heb met veel leedvermaak in de krant gelezen dat hij veroordeeld is en alles kwijt is. Maar ik heb diep medelijden met zijn vrouw en kinderen. Het zal je man en vader maar zijn, vreselijk. Maar met hem heb ik geen medelijden, absoluut niet.
Maar het ergste van dit verhaal vind ik nog wel dat ik mijn gevoel van toen nog precies kan oproepen... dit zou na al die jaren toch wel een keer weg moeten zijn. En daarom haat ik hem na al die jaren nog steeds dat hij mij toen zo oneerlijk heeft behandeld. (of ik ben boos dat ik mij zo heb laten behandelen )
Maar wat zou ik hem nog eens graag uitlachen of zeggen wat ik van hem denk zoals hij dat toen bij mij heeft gedaan. Maar dan ben ik geen haar beter dan hij en dat wil ik niet.
TO , ik begrijp je gevoel
Ik doe mijn best
woensdag 27 januari 2010 om 19:37
Bambi ik herken jouw verhaal wel al had ik het liever niet herkend. Ik heb net zoiets als jij meegemaakt. Getreiterd op het werk en daar een enorme klap van gehad. Met die vermelding dat ik zelf de keus heb gemaakt om naar een paar maanden weg te gaan.
Dat mijn haat jegens dat manspersoon zo diep zat merkte ik op mijn nieuwe werkplek. En dat was voor mij de reden om te zeggen ik heb het veel te ver laten komen en ben hulp gaan zoeken. Er over praten was niet fijn, dat kan ik je wel zeggen. Omdat de haat bij mij ook zo diep zat heb ik naast de gesprekken ook EMDR gedaan en het is geen wondermiddel maar het helpt wel bij het verwerken.
Ik kan je zeggen ik ben blij en trots op mezelf dat ik hulp gezocht heb. Het is niet fijn zeg ronduit slecht om haatgevoelens te hebben en je doet het allemaal zelf. Sterker nog jij zit er mee en de ander leeft lekker zijn leventje. Zijn naam kon ik niet horen laat staan uitspreken, bepaalde woorden die hij altijd gebruikte en die opeens een ander gebruikte hup kwam dat beeld weer.En nu? Het doet mij niets meer. Ik ben hem laatst nog tegen gekomen en kan nu gewoon neutraal zijn, denken wat een eikel en voor de rest heerlijk niets. Ik heb ervan geleerd ik weet nu hoe ik met dat bepaald soort mensen moet omgaan en dit gaat raar klinken ik heb een wijze les geleerd over mijzelf.
Kortom ga er eens met iemand over praten. Tenslotte ben jij degene die er last van heeft meid je bent meer waard dan alleen maar te haten. Dat gevoel kwijt raken is een opluchting van weet ik jou daar.
Dat mijn haat jegens dat manspersoon zo diep zat merkte ik op mijn nieuwe werkplek. En dat was voor mij de reden om te zeggen ik heb het veel te ver laten komen en ben hulp gaan zoeken. Er over praten was niet fijn, dat kan ik je wel zeggen. Omdat de haat bij mij ook zo diep zat heb ik naast de gesprekken ook EMDR gedaan en het is geen wondermiddel maar het helpt wel bij het verwerken.
Ik kan je zeggen ik ben blij en trots op mezelf dat ik hulp gezocht heb. Het is niet fijn zeg ronduit slecht om haatgevoelens te hebben en je doet het allemaal zelf. Sterker nog jij zit er mee en de ander leeft lekker zijn leventje. Zijn naam kon ik niet horen laat staan uitspreken, bepaalde woorden die hij altijd gebruikte en die opeens een ander gebruikte hup kwam dat beeld weer.En nu? Het doet mij niets meer. Ik ben hem laatst nog tegen gekomen en kan nu gewoon neutraal zijn, denken wat een eikel en voor de rest heerlijk niets. Ik heb ervan geleerd ik weet nu hoe ik met dat bepaald soort mensen moet omgaan en dit gaat raar klinken ik heb een wijze les geleerd over mijzelf.
Kortom ga er eens met iemand over praten. Tenslotte ben jij degene die er last van heeft meid je bent meer waard dan alleen maar te haten. Dat gevoel kwijt raken is een opluchting van weet ik jou daar.
donderdag 28 januari 2010 om 23:23
http://www.emdr.nl/
EMDR is een kortdurende behandelmethode om akelige ervaringen te verwerken. Het is een relatief nieuwe therapie bedoeld voor mensen die klachten houden na het meegemaakt hebben van ingrijpende gebeurtenissen.
EMDR is een kortdurende behandelmethode om akelige ervaringen te verwerken. Het is een relatief nieuwe therapie bedoeld voor mensen die klachten houden na het meegemaakt hebben van ingrijpende gebeurtenissen.
vrijdag 29 januari 2010 om 18:54
Oh, Bambi, laat het los. Zij is niet schuldig aan het feit dat jij moet rondkomen van het minimum. Dat ben jezelf! Hoe moeilijk het ook is om dat in te zien, maar jouw haat verteerd je. Dat is het toch niet waard?
Is er geen enkele kans op je pad gekomen sinds je daar weg bent gegaan? Heb je er zelf wel hard genoeg aan getrokken?
Is er geen enkele kans op je pad gekomen sinds je daar weg bent gegaan? Heb je er zelf wel hard genoeg aan getrokken?
