Psyche
alle pijlers
Ik ben een lafaard
zondag 11 januari 2009 om 20:45
Gister ging ik boodschappen doen. Toen ik de parkeerplaats opliep voor een AH kwam met een rotgang een Mercedes Jeep aangescheurt. De auto werd met piepende banden geparkeerd op een invaliden parkeerplaats. Net voor een auto met een ouder echtpaar die daar ook hun auto wilden parkeren op die plek. Uit de Jeep stapte een grote kale man met een zonnebril (en nee, geen invalidenparkeerkaart). De oudere mijnheer (een jaar of 75) stapte uit en vroeg beleefd of die man zijn auto ergens anders wilde parkeren omdat zijn vrouw slecht ter been was. Die man uit de Jeep begon ontzettend te schelden tegen die mijnheer. Iedereen kon er van meegenieten. De laatste woorden van deze ontwikkelde persoon waren dat hij kon oplazeren. Ik stond helemaal verstijfd. De mevrouw zat in de auto te huilen... Die kerel uit de Jeep ging de AH in om er een halve minuut later weer uit te komen en met piepende banden weg te rijden. Toch bang voor een bekeuring.
Nog geen 10 minuten later stond ik te wachten met mijn auto. Een auto die van links kwam schrok van me, ging voor me staan en zat te schelden in de auto en naar z'n voorhoofd te wijzen. Weer zat ik helemaal verstijfd terwijl ik niets verkeerd deed.
's Avonds ging ik uit eten met mijn ouders en mijn oudere zus. Op een gegeven moment merkte ik dat mijn tas weg was. Ik schrok me naar natuurlijk. Bleek dat de tafel naast ons een hond bij zich had. De lijn van de hond was verstrikt geraakt in mijn tas en de hond was ermee aan de wandel gegaan. De eigenaar reageerde met "moet je je tas maar aan de kapstok hangen"
En nee, ik ben geen klein kind. Ik ben een vrouw van 38, getrouwd en 2 pubers. En ik heb een goeie baan. Je zou toch toch denken dat ik best van me af kan bijten. Had ik maar de politie gebeld, had ik maar dit gezegd, had ik maar, had ik maar. Ik kan denk ik niet omgaan met de verharding van de huidige maatschappij. Bah, wat een rotdag.
Nog geen 10 minuten later stond ik te wachten met mijn auto. Een auto die van links kwam schrok van me, ging voor me staan en zat te schelden in de auto en naar z'n voorhoofd te wijzen. Weer zat ik helemaal verstijfd terwijl ik niets verkeerd deed.
's Avonds ging ik uit eten met mijn ouders en mijn oudere zus. Op een gegeven moment merkte ik dat mijn tas weg was. Ik schrok me naar natuurlijk. Bleek dat de tafel naast ons een hond bij zich had. De lijn van de hond was verstrikt geraakt in mijn tas en de hond was ermee aan de wandel gegaan. De eigenaar reageerde met "moet je je tas maar aan de kapstok hangen"
En nee, ik ben geen klein kind. Ik ben een vrouw van 38, getrouwd en 2 pubers. En ik heb een goeie baan. Je zou toch toch denken dat ik best van me af kan bijten. Had ik maar de politie gebeld, had ik maar dit gezegd, had ik maar, had ik maar. Ik kan denk ik niet omgaan met de verharding van de huidige maatschappij. Bah, wat een rotdag.
zondag 11 januari 2009 om 23:50
Normaal gesproken vraag ik een aso altijd eerst kalm en beschaafd of hij wil ophouden met wat 'ie doet (sigaret uitmaken, of wat dan ook).
Als 'ie dat niet doet, dan zeg ik dat het hier geen vraag betrof, maar een bevel. En dat er harde klappen gaan vallen als 'ie het bevel niet opvolgt.
Maar deze twee stappen zou ik hebben overgeslagen bij de kale man uit de openingspost, die een invalidenparkeerplek steelt van een oud mannetje met een vrouw die slecht ter been is, en dat mannetje ook nog verrot gaat staan schelden. Die meneer zou ik zonder officiële oorlogsverklaring zijn asociale kale kutkop eraf geslagen hebben.
Serieus: dat soort types moet gewoon eens de verkeerde tegenkomen. Als ze mij tegenkomen, is dat het geval.
Als 'ie dat niet doet, dan zeg ik dat het hier geen vraag betrof, maar een bevel. En dat er harde klappen gaan vallen als 'ie het bevel niet opvolgt.
Maar deze twee stappen zou ik hebben overgeslagen bij de kale man uit de openingspost, die een invalidenparkeerplek steelt van een oud mannetje met een vrouw die slecht ter been is, en dat mannetje ook nog verrot gaat staan schelden. Die meneer zou ik zonder officiële oorlogsverklaring zijn asociale kale kutkop eraf geslagen hebben.
Serieus: dat soort types moet gewoon eens de verkeerde tegenkomen. Als ze mij tegenkomen, is dat het geval.
zondag 11 januari 2009 om 23:53
quote:Lad schreef op 11 januari 2009 @ 23:50:
Normaal gesproken vraag ik een aso altijd eerst kalm en beschaafd of hij wil ophouden met wat 'ie doet (sigaret uitmaken, of wat dan ook).
Als 'ie dat niet doet, dan zeg ik dat het hier geen vraag betrof, maar een bevel. En dat er harde klappen gaan vallen als 'ie het bevel niet opvolgt.
Maar deze twee stappen zou ik hebben overgeslagen bij de kale man uit de openingspost, die een invalidenparkeerplek steelt van een oud mannetje met een vrouw die slecht ter been is, en dat mannetje ook nog verrot gaat staan schelden. Die meneer zou ik zonder officiële oorlogsverklaring zijn asociale kale kutkop eraf geslagen hebben.
Serieus: dat soort types moet gewoon eens de verkeerde tegenkomen. Als ze mij tegenkomen, is dat het geval.And so it is
Normaal gesproken vraag ik een aso altijd eerst kalm en beschaafd of hij wil ophouden met wat 'ie doet (sigaret uitmaken, of wat dan ook).
Als 'ie dat niet doet, dan zeg ik dat het hier geen vraag betrof, maar een bevel. En dat er harde klappen gaan vallen als 'ie het bevel niet opvolgt.
Maar deze twee stappen zou ik hebben overgeslagen bij de kale man uit de openingspost, die een invalidenparkeerplek steelt van een oud mannetje met een vrouw die slecht ter been is, en dat mannetje ook nog verrot gaat staan schelden. Die meneer zou ik zonder officiële oorlogsverklaring zijn asociale kale kutkop eraf geslagen hebben.
Serieus: dat soort types moet gewoon eens de verkeerde tegenkomen. Als ze mij tegenkomen, is dat het geval.And so it is
maandag 12 januari 2009 om 00:07
Op een feestje werd een homo lastig gevallen ik ben tussen ze gaan staan en heb ze uit elkaar geduwd. Ik denk er niet eens over na, doe het gewoon. De homo was mij zo dankbaar.
Zo was er eens een vent die mij publiekelijk uitschold op een parkeerplaats omdat ik mijn hond in de auto had laten zitten. (is tegenwoordig verboden hier) Hij hield niet op en ik ben dus op de vuist gegaan. Vervolgen natuurlijk een grote bek dat hij mij zou aanklagen want het is hier verboden om iemand aan te raken.
Natuurlijk nooit gebeurd, de loser.
Zo was er eens een vent die mij publiekelijk uitschold op een parkeerplaats omdat ik mijn hond in de auto had laten zitten. (is tegenwoordig verboden hier) Hij hield niet op en ik ben dus op de vuist gegaan. Vervolgen natuurlijk een grote bek dat hij mij zou aanklagen want het is hier verboden om iemand aan te raken.
Natuurlijk nooit gebeurd, de loser.
maandag 12 januari 2009 om 00:21
Er reed ooit eens iemand met piepende banden keihard de parkeerplaats in waar ik voor stond te wachten met mijn knipperlicht netjes aan.
Daar ben ik dwars achter gaan staan, die vent stapt uit en ik heb gezegd dat hij één kans kreeg om er weer uit te rijden en dat ik anders zou blijven staan zolang ik zelf wilde.
Hij had dus de keus om meteen eruit te rijden of niet weten wanneer hij er weer uit kon.
En hij stapte terug in en maakte de plaats vrij voor mij !
Hij zag aan mijn gezicht wel dat ik het meende...hahaha!
Daar ben ik dwars achter gaan staan, die vent stapt uit en ik heb gezegd dat hij één kans kreeg om er weer uit te rijden en dat ik anders zou blijven staan zolang ik zelf wilde.
Hij had dus de keus om meteen eruit te rijden of niet weten wanneer hij er weer uit kon.
En hij stapte terug in en maakte de plaats vrij voor mij !
Hij zag aan mijn gezicht wel dat ik het meende...hahaha!
maandag 12 januari 2009 om 10:36
quote:lipizzan schreef op 12 januari 2009 @ 00:07:
Op een feestje werd een homo lastig gevallen ik ben tussen ze gaan staan en heb ze uit elkaar geduwd. Ik denk er niet eens over na, doe het gewoon. De homo was mij zo dankbaar.
Zo was er eens een vent die mij publiekelijk uitschold op een parkeerplaats omdat ik mijn hond in de auto had laten zitten. (is tegenwoordig verboden hier) Hij hield niet op en ik ben dus op de vuist gegaan. Vervolgen natuurlijk een grote bek dat hij mij zou aanklagen want het is hier verboden om iemand aan te raken.
Natuurlijk nooit gebeurd, de loser.
Dat die man niet als een idioot moet gaan schelden heb je helemaal gelijk in natuurlijk, maar toch vind ik dit een beetje de "andere kant". Jij wordt aangesproken op iets...en oke op een niet al te vriendelijke manier, maar het resultaat daarvan is dat je op de vuist gaat. En dat is nou precies het gene waar TO en anderen bang voor zijn.
Ik ben (of beter gezegd was) er een die zijn bek wel open trok.
Drie keer resulteerde dat in fysiek geweld. Nu ben ik wat meer op mijn hoede en zal niet zo snel meer iemand aanspreken op zijn of haar gedrag, als het voor anderen(vreemden) is. Voor "eigen" zal ik wel nooit afleren.
Op een feestje werd een homo lastig gevallen ik ben tussen ze gaan staan en heb ze uit elkaar geduwd. Ik denk er niet eens over na, doe het gewoon. De homo was mij zo dankbaar.
Zo was er eens een vent die mij publiekelijk uitschold op een parkeerplaats omdat ik mijn hond in de auto had laten zitten. (is tegenwoordig verboden hier) Hij hield niet op en ik ben dus op de vuist gegaan. Vervolgen natuurlijk een grote bek dat hij mij zou aanklagen want het is hier verboden om iemand aan te raken.
Natuurlijk nooit gebeurd, de loser.
Dat die man niet als een idioot moet gaan schelden heb je helemaal gelijk in natuurlijk, maar toch vind ik dit een beetje de "andere kant". Jij wordt aangesproken op iets...en oke op een niet al te vriendelijke manier, maar het resultaat daarvan is dat je op de vuist gaat. En dat is nou precies het gene waar TO en anderen bang voor zijn.
Ik ben (of beter gezegd was) er een die zijn bek wel open trok.
Drie keer resulteerde dat in fysiek geweld. Nu ben ik wat meer op mijn hoede en zal niet zo snel meer iemand aanspreken op zijn of haar gedrag, als het voor anderen(vreemden) is. Voor "eigen" zal ik wel nooit afleren.
dinsdag 13 januari 2009 om 16:03
quote:lonki schreef op 12 januari 2009 @ 10:36:
Ik ben (of beter gezegd was) er een die zijn bek wel open trok.
Drie keer resulteerde dat in fysiek geweld. Nu ben ik wat meer op mijn hoede en zal niet zo snel meer iemand aanspreken op zijn of haar gedrag, als het voor anderen(vreemden) is. Voor "eigen" zal ik wel nooit afleren.
Ik herinner me een voorval uit mijn jeugd. We kwamen een parkeerterrein bij de supermarkt oprijden, mijn vader zag dat er een auto op het punt stond om uit zijn vak weg te rijden. In dat vak wilde hij de auto gaan zetten: hij gaf de vertrekkende auto de ruimte, maar stond duidelijk te wachten tot dat vak vrij kwam.
Je voelt 'm al aankomen: die auto reed weg, en op dat moment komt er een patserige BMW aanscheuren, die pal voor onze neus dat vak inschiet. Trainingspak, gouden schakelketting - en ook nog een soort 'sliep uut'-gebaar maken.
Mijn vader vertrok geen spier, reed weg en zei: "In zulke gevallen moet je maar gewoon de verstandigste zijn en laten zien dat je er boven staat."
De vraag is: hoe kan het dat ík niet zo geworden ben? Ik ben het kind van de bovenstaande vader en een moeder die als de dood is voor ruzie en straatgeweld, maar ik heb hun voorzichtigheid niet geërfd.
Dat valt deels te verklaren door het feit dat ik mijn fysieke verschijning mee heb: ik ben 1.93m, breed en sterk, en ik heb veel ervaring met vechten, al is het wel tien jaar geleden dat ik een klap heb uitgedeeld. Ik sta bekend als positief, rustig, evenwichtig en niet snel kwaad te krijgen. Ik kan ook goed ruzies bijleggen en mijn excuses aanbieden. Geen gefrustreerd standje dus.
Maar bij echte aso's (type parkeerplek-inpikker c.q. treinroker) kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om er zogenaamd "boven te staan", zoals mijn vader, domweg omdat ik ervan overtuigd ben dat de aso in kwestie mijn afdruipen helemaal niet als een morele nederlaag ervaart, of als gezichtsverlies. Aso's zijn pragmatisch: die willen gewoon een parkeerplek - en wat de wereld daarvan denkt, zal ze worst wezen. Door af te druipen, geef je ze dus ongestraft hun zin en bevestig je ze in hun overtuiging dat aso-gedrag lonend is. Voor jouw morele superioriteit zijn ze volkomen ongevoelig, en dat kan ik niet uitstaan. Ik kan het niet opbrengen om ze met aso-gedrag te laten wegkomen. Op mijn 33e nog steeds niet.
Ik vind oprecht dat zulke lui tot de orde geroepen moeten worden, desnoods hardhandig, door mensen die daar toe in staat zijn. Ik ben ervan overtuigd dat aso's tot inkeer komen als ze eens flink de verkeerde tegenkomen. Zoals ik al eerder zei: die 'verkeerde', dat ben ik. Ik zie dat als mijn plicht, ik zou het laf van mezelf vinden om ervoor weg te lopen. Het klinkt gek, maar ik beschouw het als mijn burgerplicht, omdat ik er de fysieke kracht voor heb gekregen.
Ik stap (tenzij het een extreem geval van intimidatie of geweldpleging is; dan kies ik mogelijk meteen voor gewelddadig ingrijpen) altijd kalm op zo'n figuur af, om hem te vragen of hij op wil houden met zijn aso-gedrag. In de meeste gevallen is dat genoeg (en zeg ik: "oké, dank je wel"), maar er zijn ook aso's die zó aso zijn dat ze dan antwoorden met "Rot op, waar bemoei je je mee?" Tegen dat soort types zeg ik heel kalm: "Aha, ben je er zo eentje? Dan zal ik het in je eigen taal zeggen: je krijgt van mij precies drie tellen hiermee te kappen, en als je dat niet doet, dan knal ik je op je kanis. Ik zou deze kans op een vreedzame oplossing niet laten lopen, als ik jou was, met je grote muil."
Vervolgens begin ik heel kalm tot drie te tellen - en het is me maar heel zelden overkomen dat iemand dan nog de tragische denkfout maakt om geen eieren voor zijn geld te kiezen. Het ís wel eens gebeurd, in het verleden, en die paar figuren hebben daar tot op de dag van vandaag spijt van.
Ik ben (of beter gezegd was) er een die zijn bek wel open trok.
Drie keer resulteerde dat in fysiek geweld. Nu ben ik wat meer op mijn hoede en zal niet zo snel meer iemand aanspreken op zijn of haar gedrag, als het voor anderen(vreemden) is. Voor "eigen" zal ik wel nooit afleren.
Ik herinner me een voorval uit mijn jeugd. We kwamen een parkeerterrein bij de supermarkt oprijden, mijn vader zag dat er een auto op het punt stond om uit zijn vak weg te rijden. In dat vak wilde hij de auto gaan zetten: hij gaf de vertrekkende auto de ruimte, maar stond duidelijk te wachten tot dat vak vrij kwam.
Je voelt 'm al aankomen: die auto reed weg, en op dat moment komt er een patserige BMW aanscheuren, die pal voor onze neus dat vak inschiet. Trainingspak, gouden schakelketting - en ook nog een soort 'sliep uut'-gebaar maken.
Mijn vader vertrok geen spier, reed weg en zei: "In zulke gevallen moet je maar gewoon de verstandigste zijn en laten zien dat je er boven staat."
De vraag is: hoe kan het dat ík niet zo geworden ben? Ik ben het kind van de bovenstaande vader en een moeder die als de dood is voor ruzie en straatgeweld, maar ik heb hun voorzichtigheid niet geërfd.
Dat valt deels te verklaren door het feit dat ik mijn fysieke verschijning mee heb: ik ben 1.93m, breed en sterk, en ik heb veel ervaring met vechten, al is het wel tien jaar geleden dat ik een klap heb uitgedeeld. Ik sta bekend als positief, rustig, evenwichtig en niet snel kwaad te krijgen. Ik kan ook goed ruzies bijleggen en mijn excuses aanbieden. Geen gefrustreerd standje dus.
Maar bij echte aso's (type parkeerplek-inpikker c.q. treinroker) kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om er zogenaamd "boven te staan", zoals mijn vader, domweg omdat ik ervan overtuigd ben dat de aso in kwestie mijn afdruipen helemaal niet als een morele nederlaag ervaart, of als gezichtsverlies. Aso's zijn pragmatisch: die willen gewoon een parkeerplek - en wat de wereld daarvan denkt, zal ze worst wezen. Door af te druipen, geef je ze dus ongestraft hun zin en bevestig je ze in hun overtuiging dat aso-gedrag lonend is. Voor jouw morele superioriteit zijn ze volkomen ongevoelig, en dat kan ik niet uitstaan. Ik kan het niet opbrengen om ze met aso-gedrag te laten wegkomen. Op mijn 33e nog steeds niet.
Ik vind oprecht dat zulke lui tot de orde geroepen moeten worden, desnoods hardhandig, door mensen die daar toe in staat zijn. Ik ben ervan overtuigd dat aso's tot inkeer komen als ze eens flink de verkeerde tegenkomen. Zoals ik al eerder zei: die 'verkeerde', dat ben ik. Ik zie dat als mijn plicht, ik zou het laf van mezelf vinden om ervoor weg te lopen. Het klinkt gek, maar ik beschouw het als mijn burgerplicht, omdat ik er de fysieke kracht voor heb gekregen.
Ik stap (tenzij het een extreem geval van intimidatie of geweldpleging is; dan kies ik mogelijk meteen voor gewelddadig ingrijpen) altijd kalm op zo'n figuur af, om hem te vragen of hij op wil houden met zijn aso-gedrag. In de meeste gevallen is dat genoeg (en zeg ik: "oké, dank je wel"), maar er zijn ook aso's die zó aso zijn dat ze dan antwoorden met "Rot op, waar bemoei je je mee?" Tegen dat soort types zeg ik heel kalm: "Aha, ben je er zo eentje? Dan zal ik het in je eigen taal zeggen: je krijgt van mij precies drie tellen hiermee te kappen, en als je dat niet doet, dan knal ik je op je kanis. Ik zou deze kans op een vreedzame oplossing niet laten lopen, als ik jou was, met je grote muil."
Vervolgens begin ik heel kalm tot drie te tellen - en het is me maar heel zelden overkomen dat iemand dan nog de tragische denkfout maakt om geen eieren voor zijn geld te kiezen. Het ís wel eens gebeurd, in het verleden, en die paar figuren hebben daar tot op de dag van vandaag spijt van.
