Psyche
alle pijlers
Ik eet haast niks meer.
vrijdag 28 april 2017 om 11:54
Zoals gisteren at ik alleen twee broodjes met kipfilet. Normaal gesproken zou mijn buik nu knorren als een gek, maar ik heb helemaal geen trek. Sterker nog, meer een gevoel van volzitten.
Dit gaat al een paar weken zo, op sommige dagen push ik mezelf wel om echt te eten, maar toch val ik uiteraard af.
Ik zit in een sombere bui, maar meestal ga ik dan juist veel meer eten. Nu is dit niet het geval en het lijkt wel alsof lichaam en geest gescheiden zijn. Alsof mijn lichaam alleen bezig is met de 'stress'.
Misschien herkenning/advies?
Dit gaat al een paar weken zo, op sommige dagen push ik mezelf wel om echt te eten, maar toch val ik uiteraard af.
Ik zit in een sombere bui, maar meestal ga ik dan juist veel meer eten. Nu is dit niet het geval en het lijkt wel alsof lichaam en geest gescheiden zijn. Alsof mijn lichaam alleen bezig is met de 'stress'.
Misschien herkenning/advies?
vrijdag 28 april 2017 om 11:58
Ik heb dit een tijdje gehad toen ik extreem gestresst was. Bepaalde soorten eten kreeg ik ook echt niet weg (vooral warm eten was moeilijk). Ik bleef proberen te eten op vaste tijden in kleine hoeveelheden en koos voeding die me niet tegenstond (bij mij waren dat dingen als toast, yoghurt met fruit en noten of muesli, rauwkost). Uiteindelijk ging het weer beter toen het tussen mijn oren weer beter ging.
Dus dat is ook mijn advies: blijf proberen, desnoods kleine hoeveelheden of beperkt tot eten wat je goed weg krijgt. Ga ook zeker naar de huisarts als het niet vanzelf overgaat, en zorg verder ook goed voor jezelf, want die stress is er natuurlijk niet voor niets.
Dus dat is ook mijn advies: blijf proberen, desnoods kleine hoeveelheden of beperkt tot eten wat je goed weg krijgt. Ga ook zeker naar de huisarts als het niet vanzelf overgaat, en zorg verder ook goed voor jezelf, want die stress is er natuurlijk niet voor niets.
vrijdag 28 april 2017 om 12:02
Ja, ik heb het ook bij depressies en stress.
Allereerst: ga naar de huisarts.
Verder, tips die ik ooit van een verpleegkundige kreeg:
- isotone sportdrank (2 longdrinkglazen)
- 1 glas vruchtensap
- alles bij elkaar 2 liter vocht drinken, geen cafeïne! Dat remt je eetlust.
- multivitamine slikken. En doe ook maar vitamine D erbij, dat helpt tegen depressies.
- probeer een melkproduct erbij de nemen als het wat beter gaat.
Maar echt: ga naar de huisarts!
Allereerst: ga naar de huisarts.
Verder, tips die ik ooit van een verpleegkundige kreeg:
- isotone sportdrank (2 longdrinkglazen)
- 1 glas vruchtensap
- alles bij elkaar 2 liter vocht drinken, geen cafeïne! Dat remt je eetlust.
- multivitamine slikken. En doe ook maar vitamine D erbij, dat helpt tegen depressies.
- probeer een melkproduct erbij de nemen als het wat beter gaat.
Maar echt: ga naar de huisarts!
vrijdag 28 april 2017 om 13:05
Thanks voor de reacties. Ik krijg wel wat hulp momenteel, naar niet genoeg ben ik bang.
Ik kom het huis ook amper meer uit alsof letterlijk ook mijn levenslust verdwenen is. Ik moet de cirkel weer gaan doorbreken. HA dus.
Alleen weetje wat het ook is, als je steeds in en uit die cirkel gaat.. gaat het vertrouwen weg. Op een gegeven moment heb je de energie er niet meer voor om er wéér uit te moeten. Om weer alles te moeten opbouwen.
Ik kom het huis ook amper meer uit alsof letterlijk ook mijn levenslust verdwenen is. Ik moet de cirkel weer gaan doorbreken. HA dus.
Alleen weetje wat het ook is, als je steeds in en uit die cirkel gaat.. gaat het vertrouwen weg. Op een gegeven moment heb je de energie er niet meer voor om er wéér uit te moeten. Om weer alles te moeten opbouwen.
vrijdag 28 april 2017 om 13:24
quote:SF_ schreef op 28 april 2017 @ 13:12:
Er zit weinig anders op. Toch maar weer proberen.
"Je moet er iets mee doen", dat waren je eigen woorden in een topic in februari, dus ik neem aan dat je daar zelf ook in gelooft? Of nu niet meer? (Ik bedoel het niet lullig trouwens)
Welk topic was dat?
Ik geloof er wel in, maar het is meer iets confronterends. Ik blijf vallen en opstaan. Nu is er iets geknakt. Iets wat me weerhoudt om weer op te staan. Ik ben een stapje verder dan ik ooit ben geweest, namelijk goed voor jezelf zorgen. Dat doe ik niet meer. Dolgraag uit deze situatie willen, maar je zo gedragen dat je er niet uitkomt. Heel destructief dus.
Er zit weinig anders op. Toch maar weer proberen.
"Je moet er iets mee doen", dat waren je eigen woorden in een topic in februari, dus ik neem aan dat je daar zelf ook in gelooft? Of nu niet meer? (Ik bedoel het niet lullig trouwens)
Welk topic was dat?
Ik geloof er wel in, maar het is meer iets confronterends. Ik blijf vallen en opstaan. Nu is er iets geknakt. Iets wat me weerhoudt om weer op te staan. Ik ben een stapje verder dan ik ooit ben geweest, namelijk goed voor jezelf zorgen. Dat doe ik niet meer. Dolgraag uit deze situatie willen, maar je zo gedragen dat je er niet uitkomt. Heel destructief dus.
vrijdag 28 april 2017 om 13:32
quote:GinnyJones schreef op 28 april 2017 @ 13:14:
Ga alsjeblieft zo snel mogelijk naar de huisarts hiermee. Ik herken dit en als je nu niet ingrijpt kan het van kwaad naar erger gaan. Bij mij is het totaal uit de hand gelopen destijds en dat is echt niet leuk (understatement).Naar om te horen dat je ook in die situatie bent terechtgekomen. Hoe ben jij eruit gekomen?
Ga alsjeblieft zo snel mogelijk naar de huisarts hiermee. Ik herken dit en als je nu niet ingrijpt kan het van kwaad naar erger gaan. Bij mij is het totaal uit de hand gelopen destijds en dat is echt niet leuk (understatement).Naar om te horen dat je ook in die situatie bent terechtgekomen. Hoe ben jij eruit gekomen?
vrijdag 28 april 2017 om 15:12
quote:notalwaysdark schreef op 28 april 2017 @ 13:24:
[...]
Welk topic was dat?
Ik geloof er wel in, maar het is meer iets confronterends. Ik blijf vallen en opstaan. Nu is er iets geknakt. Iets wat me weerhoudt om weer op te staan. Ik ben een stapje verder dan ik ooit ben geweest, namelijk goed voor jezelf zorgen. Dat doe ik niet meer. Dolgraag uit deze situatie willen, maar je zo gedragen dat je er niet uitkomt. Heel destructief dus.Dat was dit topic: Als de dood een optie wordt...
Wat is volgens jou goed voor jezelf zorgen? Kun je daar iets mee op dit moment? Misschien is er iets wat je wel kunt eten of drinken, er zijn hierboven tips gegeven.
Maar vraag wel om hulp. Juist als je de boel saboteert, is de kans groot dat een ander je beter uit dat destructieve kringetje kan halen dan jijzelf.
[...]
Welk topic was dat?
Ik geloof er wel in, maar het is meer iets confronterends. Ik blijf vallen en opstaan. Nu is er iets geknakt. Iets wat me weerhoudt om weer op te staan. Ik ben een stapje verder dan ik ooit ben geweest, namelijk goed voor jezelf zorgen. Dat doe ik niet meer. Dolgraag uit deze situatie willen, maar je zo gedragen dat je er niet uitkomt. Heel destructief dus.Dat was dit topic: Als de dood een optie wordt...
Wat is volgens jou goed voor jezelf zorgen? Kun je daar iets mee op dit moment? Misschien is er iets wat je wel kunt eten of drinken, er zijn hierboven tips gegeven.
Maar vraag wel om hulp. Juist als je de boel saboteert, is de kans groot dat een ander je beter uit dat destructieve kringetje kan halen dan jijzelf.
vrijdag 28 april 2017 om 15:26
quote:SF_ schreef op 28 april 2017 @ 15:12:
[...]
Dat was dit topic: Als de dood een optie wordt...
Wat is volgens jou goed voor jezelf zorgen? Kun je daar iets mee op dit moment? Misschien is er iets wat je wel kunt eten of drinken, er zijn hierboven tips gegeven.
Maar vraag wel om hulp. Juist als je de boel saboteert, is de kans groot dat een ander je beter uit dat destructieve kringetje kan halen dan jijzelf.
Poeh, ik krijg plaatsvervangende schaamte als ik mezelf terug lees in dat topic. Zo onwetend, terwijl ik dacht 'zo ver' te zijn. Ik had (heb) mijn verslaving overwonnen en dacht het allemaal wel te weten voor anderen. Nu voel ik me net zoals de TO in dat topic.
Ik saboteer inderdaad de boel. Ik ben een beetje een gevalletje trekken aan een dood paard geworden. Qua hulp, ik weet niet meer waar ik het zoeken moet.
En goed voor jezelf zorgen, voldoende beweging, sociale contacten, huishoudelijke taken doen, er verzorgd bijlopen, goede voeding/slaap.
[...]
Dat was dit topic: Als de dood een optie wordt...
Wat is volgens jou goed voor jezelf zorgen? Kun je daar iets mee op dit moment? Misschien is er iets wat je wel kunt eten of drinken, er zijn hierboven tips gegeven.
Maar vraag wel om hulp. Juist als je de boel saboteert, is de kans groot dat een ander je beter uit dat destructieve kringetje kan halen dan jijzelf.
Poeh, ik krijg plaatsvervangende schaamte als ik mezelf terug lees in dat topic. Zo onwetend, terwijl ik dacht 'zo ver' te zijn. Ik had (heb) mijn verslaving overwonnen en dacht het allemaal wel te weten voor anderen. Nu voel ik me net zoals de TO in dat topic.
Ik saboteer inderdaad de boel. Ik ben een beetje een gevalletje trekken aan een dood paard geworden. Qua hulp, ik weet niet meer waar ik het zoeken moet.
En goed voor jezelf zorgen, voldoende beweging, sociale contacten, huishoudelijke taken doen, er verzorgd bijlopen, goede voeding/slaap.
vrijdag 28 april 2017 om 15:32
quote:notalwaysdark schreef op 28 april 2017 @ 13:32:
[...]
Naar om te horen dat je ook in die situatie bent terechtgekomen. Hoe ben jij eruit gekomen?
Uiteindelijk met heel veel hulp van mijn moeder, die heeft me echt gevoerd en belde ook steeds om zich ervan te verzekeren dat ik wel weer wat at. Daarnaast gesprekken met een psycholoog over de oorzaak van het niet meer kunnen eten. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad. Door het bijna niet eten gaf ik op een gegeven moment elke dag over waardoor het van kwaad tot erger ging. Drinken werd ook steeds minder en op het laatst at ik niks meer en dronk ik nog maar 200 ml per dag. Ik kon ook niks meer behalve liggen.
Daarom raad ik je echt aan zo snel mogelijk hulp te zoeken om dit allemaal voor te zijn. Je lichaam gaat zich door het weinige eten alleen maar ellendiger voelen en het wordt echt niet beter dan. Je kan het beter nu meteen aanpakken.
[...]
Naar om te horen dat je ook in die situatie bent terechtgekomen. Hoe ben jij eruit gekomen?
Uiteindelijk met heel veel hulp van mijn moeder, die heeft me echt gevoerd en belde ook steeds om zich ervan te verzekeren dat ik wel weer wat at. Daarnaast gesprekken met een psycholoog over de oorzaak van het niet meer kunnen eten. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad. Door het bijna niet eten gaf ik op een gegeven moment elke dag over waardoor het van kwaad tot erger ging. Drinken werd ook steeds minder en op het laatst at ik niks meer en dronk ik nog maar 200 ml per dag. Ik kon ook niks meer behalve liggen.
Daarom raad ik je echt aan zo snel mogelijk hulp te zoeken om dit allemaal voor te zijn. Je lichaam gaat zich door het weinige eten alleen maar ellendiger voelen en het wordt echt niet beter dan. Je kan het beter nu meteen aanpakken.
vrijdag 28 april 2017 om 15:36
Beginnen met een douche nemen misschien? Hoe maak je eten makkelijk voor jezelf? Ik heb soms ook absoluut geen eetlust (2 broodjes op een dag ken ik ook van lang geleden), dus ik heb altijd dingen in huis die weinig moeite kosten om klaar te maken of juist eetlust opwekken.
Jezelf saboteren kan ook bij depressie horen, he, dus geef jezelf daar niet extra voor op je kop. Je bent er nog steeds en je hebt door dat je vastloopt, dus dat zijn al 2 heel knappe dingen.
Jezelf saboteren kan ook bij depressie horen, he, dus geef jezelf daar niet extra voor op je kop. Je bent er nog steeds en je hebt door dat je vastloopt, dus dat zijn al 2 heel knappe dingen.
vrijdag 28 april 2017 om 17:00
Als ik beneden een bepaald gewicht kom dan zorg ik dat ik zoveel binnenkrijg dat het afvallen stopt.
Koeken/gebakjes/saucijzenbroodjes eten vlak voordat ik ga slapen heeft bij mij altijd gewerkt aangezien die 's nachts verteerd worden terwijl ik lekker lig te slapen.
Koeken/gebakjes/saucijzenbroodjes eten vlak voordat ik ga slapen heeft bij mij altijd gewerkt aangezien die 's nachts verteerd worden terwijl ik lekker lig te slapen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 4 mei 2017 om 15:47
quote:notalwaysdark schreef op 28 april 2017 @ 15:26:
[...]
Poeh, ik krijg plaatsvervangende schaamte als ik mezelf terug lees in dat topic. Zo onwetend, terwijl ik dacht 'zo ver' te zijn. Ik had (heb) mijn verslaving overwonnen en dacht het allemaal wel te weten voor anderen. Nu voel ik me net zoals de TO in dat topic.
Ik saboteer inderdaad de boel. Ik ben een beetje een gevalletje trekken aan een dood paard geworden. Qua hulp, ik weet niet meer waar ik het zoeken moet.
En goed voor jezelf zorgen, voldoende beweging, sociale contacten, huishoudelijke taken doen, er verzorgd bijlopen, goede voeding/slaap.
Niet doen, je niet schamen. We hebben allemaal pieken en dalen. Daarnaast is de theorie altijd makkelijker dan de praktijk, vooral als je er tot over je oren in zit.
Zoek hulp en laat je helpen.
[...]
Poeh, ik krijg plaatsvervangende schaamte als ik mezelf terug lees in dat topic. Zo onwetend, terwijl ik dacht 'zo ver' te zijn. Ik had (heb) mijn verslaving overwonnen en dacht het allemaal wel te weten voor anderen. Nu voel ik me net zoals de TO in dat topic.
Ik saboteer inderdaad de boel. Ik ben een beetje een gevalletje trekken aan een dood paard geworden. Qua hulp, ik weet niet meer waar ik het zoeken moet.
En goed voor jezelf zorgen, voldoende beweging, sociale contacten, huishoudelijke taken doen, er verzorgd bijlopen, goede voeding/slaap.
Niet doen, je niet schamen. We hebben allemaal pieken en dalen. Daarnaast is de theorie altijd makkelijker dan de praktijk, vooral als je er tot over je oren in zit.
Zoek hulp en laat je helpen.
