Ik kan geen relatie onderhouden

Beste mensen,



Ik zit sinds een jaar met een serieus probleem in de liefde. Ik denk echter dat mijn probleem van psychische aard is en daarom plaats ik dit topic hier. Ik hoop op serieuze reacties van jullie waarmee ik (hopelijk aan de slag kan).



Ik heb sinds een dikke 3 jaar een relatie gehad met een fantastische vrouw waar ik al zo'n 8 jaar hevig verliefd op ben. De afgelopen maanden is het echter fout gegaan. Ik heb het zelfs tot 2keer toe uitgemaakt. Tussendoor heb ik het met alle moeite van de wereld weer aangemaakt maar dat ging weer fout. Toch weet ik zeker dat zij de vrouw is waarmee ik oud wil worden en waar ik mezelf kinderen mee zie krijgen. Op het moment dat het uit is voel ik me waardeloos en kan ik aan niets anders denken, andere vrouwen doen me he-le-maal niets. Op het moment dat het wel aan is gaat het goed tot op bepaalde momenten, dan ben ik erg in mezelf en heb ik even totaal geen behoefte aan haar, ondanks dat ik weet hoe erg ik van haar houd. Ik kan het zelfs zo zat worden dat ik het totaal zat ben en het niet meer zie zitten. Ik denk dat dit te maken heeft met onze problemen die we vroeger gehad hebben. Ik heb haar in onze eerste jaren samen zo erg moeten steunen met de problemen die zij had. Dit vrat energie van me en toch kreeg ik vaak de volle laag (gewoon omdat ze depressies had). Sinds dit over is bij haar lijk ik me niet meer op te kunnen laden voor onze relatie. Alsof ik opgebrand ben en helemaal niks meer van kritiek van haar kan hebben. Juist nu het met haar erg goed gaat kan ik niet genieten van wat voor ons betere tijden zouden moeten zijn.



Nu het voor de tweede keer uit is mis ik haar weer zo erg en wil ik haar wederom terug. Zij vindt alleen dat ik mezelf eerst moet ontwikkelen zodat ik wel een relatie met haar kan aangaan/onderhouden en dat ik me weer voor 100% kan inzetten voor een goede relatie. Dit lukt mij idd niet en ik ben bang dat er ergens een knelpunt bij mij zit waar ik niet zomaar overheen kom. Ik vraag me af of iemand van jullie dit ooit meegemaakt heeft of toevallig psychologie studeert of gewoon een goed advies voor mij heeft. Als er verder nog vragen zijn zal ik deze zsm beantwoorden.



Elk serieus antwoord waardeer ik echt want dit is een probleem dat mijn leven bezig houdt op dit moment.



Alvast bedankt!

Ik ben nu deze site aan het doornemen en ben wel iets interessants tegen gekomen. Als ik de onderwerpen over depressieve partners tegen kom herken ik mezelf in de symptomen op de momenten dat ik het niet meer op kan brengen. Er wordt onder andere gezegd:



Omdat het hem (op dat moment) niet raakt. Mijn ervaring is dat als ik een zwarte dag had, niets me kon raken, niets deed me wat, geen positieve dingen en zelfs geen negatieve dingen, ik maakt me gewoon nergens druk om. Zag dus ook niet als ik iemand daarmee kwetste of dat die ander ook een gevoelsleven had.



Zo voel ik me ook als ik me rot voel. Ik kan niks meer opbrengen. Alsof ik zo rond de ééns per week een depressieve 'zwarte' dag heb waarbij ik geen energie heb voor anderen.



Ik zal zeker niet zeggen dat ik depressief ben want dat ben ik niet maar ik voel me wel zo op de momenten dat ik me niet goed voel. Zij kan daar helaas niets aan veranderen. Ze krijgt dit wel te verduren van mij en daar heb ik later altijd spijt van gehad. Ik dacht altijd dat het met onze relatie te maken had maar misschien ligt het wel gewoon aan de persoon wie ik ben. Hoe kan ik dit veranderen zodat zij hier geen negatieve gevolgen meer van ziet en ik gewoon altijd me vol voor onze relatie in kan zetten?