Psyche
alle pijlers
Ik kan m'n draai niet meer vinden op feestjes
maandag 1 januari 2024 om 13:05
Allereerst een mooi en gezond 2024 gewenst!
Vannacht was ik zoals gebruikelijk met oud en nieuw op een feestje en helaas merk ik dat ik steeds minder mijn draai kan vinden op zulke evenementen. Voorheen was feesten het enige wat ik in mijn weekenden deed, maar sinds ik een burn-out heb gehad ben ik wat rustiger geworden en heb ik een hoop andere leuke dingen náást feesten in het leven ontdekt, waardoor eigenlijk mijn prioriteiten nogal verschoven zijn.
Dat neemt niet weg dat ik zo nu en dan onbezorgd wil kunnen blijven genieten van een feestje, alleen lijk ik mezelf daarbij steeds meer in de weg te zitten. Ik merk dat ik me op feestjes hyperbewust ben van m'n omgeving: mensen die elkaar proberen te imponeren, mensen die kliekjes vormen en dus anderen buitensluiten, mensen die zich niet op hun gemak voelen. Dat alles in de gaten 'willen' houden heb ik altijd al wel gehad, maar sinds m'n burn-out lijkt dat verergerd. Ik ben me ook hyperbewust van mezelf: hoe ik op anderen overkom, hoeveel ik drink, hoe aangeschoten ik ben. Dat blijft zo tot aan het laatste drankje dat ik drink. Ook als ik bij wijze van spreken twintig bier opheb, weet ik nog precies wat ik doe en wat ik zeg en blijf ik continu mijn gesprekspartner scannen. Ik kom daardoor nooit meer lekker in de 'flow' zoals ik die vroeger vaak ervaarde, er zit altijd een soort rem op.
Ik ben ook altijd erg bezig met de tijd: zie ik dat het 'al' 2 uur is, begin ik te denken dat het beter voor me zou zijn om naar huis te gaan, terwijl ik misschien eigenlijk liever zou blijven. Door de burn-out ben ik heel erg op mijn gezondheid gaan letten, wat in principe natuurlijk goed is, maar er ook voor zorgt dat ik soms teveel de controle wil houden en mezelf m'n pleziertjes ga ontnemen. Wat onderaan de streep misschien juist weer ongezond is.
Ik zie tijdens het uitgaan ook steeds vaker 'toxische' situaties ontstaan waar ik op dat moment veel weerstand tegen voel, waardoor het moeilijk voor me wordt om nog van het feestje te genieten. Veel drugsgebruik bijvoorbeeld, of mensen die alleen maar aardig tegen je doen omdat ze een borrel ophebben. Ik wou soms dat ik m'n ogen kon sluiten voor dat soort dingen want het is niet alleen ongezellig om continu je omgeving te scannen, maar ook nogal vermoeiend.
Herkennen jullie dit misschien en hoe doorbreek ik dit?
Vannacht was ik zoals gebruikelijk met oud en nieuw op een feestje en helaas merk ik dat ik steeds minder mijn draai kan vinden op zulke evenementen. Voorheen was feesten het enige wat ik in mijn weekenden deed, maar sinds ik een burn-out heb gehad ben ik wat rustiger geworden en heb ik een hoop andere leuke dingen náást feesten in het leven ontdekt, waardoor eigenlijk mijn prioriteiten nogal verschoven zijn.
Dat neemt niet weg dat ik zo nu en dan onbezorgd wil kunnen blijven genieten van een feestje, alleen lijk ik mezelf daarbij steeds meer in de weg te zitten. Ik merk dat ik me op feestjes hyperbewust ben van m'n omgeving: mensen die elkaar proberen te imponeren, mensen die kliekjes vormen en dus anderen buitensluiten, mensen die zich niet op hun gemak voelen. Dat alles in de gaten 'willen' houden heb ik altijd al wel gehad, maar sinds m'n burn-out lijkt dat verergerd. Ik ben me ook hyperbewust van mezelf: hoe ik op anderen overkom, hoeveel ik drink, hoe aangeschoten ik ben. Dat blijft zo tot aan het laatste drankje dat ik drink. Ook als ik bij wijze van spreken twintig bier opheb, weet ik nog precies wat ik doe en wat ik zeg en blijf ik continu mijn gesprekspartner scannen. Ik kom daardoor nooit meer lekker in de 'flow' zoals ik die vroeger vaak ervaarde, er zit altijd een soort rem op.
Ik ben ook altijd erg bezig met de tijd: zie ik dat het 'al' 2 uur is, begin ik te denken dat het beter voor me zou zijn om naar huis te gaan, terwijl ik misschien eigenlijk liever zou blijven. Door de burn-out ben ik heel erg op mijn gezondheid gaan letten, wat in principe natuurlijk goed is, maar er ook voor zorgt dat ik soms teveel de controle wil houden en mezelf m'n pleziertjes ga ontnemen. Wat onderaan de streep misschien juist weer ongezond is.
Ik zie tijdens het uitgaan ook steeds vaker 'toxische' situaties ontstaan waar ik op dat moment veel weerstand tegen voel, waardoor het moeilijk voor me wordt om nog van het feestje te genieten. Veel drugsgebruik bijvoorbeeld, of mensen die alleen maar aardig tegen je doen omdat ze een borrel ophebben. Ik wou soms dat ik m'n ogen kon sluiten voor dat soort dingen want het is niet alleen ongezellig om continu je omgeving te scannen, maar ook nogal vermoeiend.
Herkennen jullie dit misschien en hoe doorbreek ik dit?
lunahart1993 wijzigde dit bericht op 01-01-2024 13:30
11.01% gewijzigd
maandag 1 januari 2024 om 13:13
Misschien komt het met de tijd. Ik weet niet hoelang geleden je burnout was, maar misschien ben je je er nu nog te bewust van, of van jezelf. Bijvoorbeeld angst om terug te vallen als je te laat naar huis gaat. Misschien slijt dat gewoon in de toekomst (maar misschien ook niet, en dan worden feestjes minder leuk en ga je er niet meer heen: ook goed).
maandag 1 januari 2024 om 13:21
De vraag is misschien ook wel waarom je dit per sé zou willen doorbreken? Als je nu blij wordt van andere dingen is dat toch helemaal oké? Je hoeft niet de rest van je leven dezelfde dingen te blijven doen en leuk te vinden. Wat daarvan de oorzaak is (burn-out, leeftijd, veranderde gezinssituatie, whatever) doet er eigenlijk toch helemaal niet toe?
Waarom is het zo belangrijk om hier weer opnieuw van te gaan genieten, terwijl je dat gewoonweg niet doet?
Waarom is het zo belangrijk om hier weer opnieuw van te gaan genieten, terwijl je dat gewoonweg niet doet?
maandag 1 januari 2024 om 13:22
De burn-out was vorig jaar. Ja, het is denk ik dat ik mezelf sinds mijn burn-out allerlei maniertjes en een superstrak ritme heb aangeleerd om met mijn klachten om te gaan, en het uitgaan rijmt daar natuurlijk niet mee. Normaal lig ik tussen 10 en 11 in bed, dus als ik om 2 uur nog met een glas bier in m'n hand in de kroeg sta begin ik me daar schuldig over te voelen. Terwijl ik juist zo van feestjes houd/hield. Ik kan de balans even niet vinden.Mia schreef: ↑01-01-2024 13:13Misschien komt het met de tijd. Ik weet niet hoelang geleden je burnout was, maar misschien ben je je er nu nog te bewust van, of van jezelf. Bijvoorbeeld angst om terug te vallen als je te laat naar huis gaat. Misschien slijt dat gewoon in de toekomst (maar misschien ook niet, en dan worden feestjes minder leuk en ga je er niet meer heen: ook goed).
maandag 1 januari 2024 om 13:25
Bij wijze van spreken dus.
Als ik drink, drink ik niet per se weinig, maar ik drink wel 'slechts' twee keer per maand.
maandag 1 januari 2024 om 13:25
Ik snap het ergens wel, dat je terug verlangt naar de tijd dat echt lol kon hebben met uitgaan en feesten. Dat je andere vormen van vermaak hebt gevonden sluit dat niet uit.Mittens schreef: ↑01-01-2024 13:21De vraag is misschien ook wel waarom je dit per sé zou willen doorbreken? Als je nu blij wordt van andere dingen is dat toch helemaal oké? Je hoeft niet de rest van je leven dezelfde dingen te blijven doen en leuk te vinden. Wat daarvan de oorzaak is (burn-out, leeftijd, veranderde gezinssituatie, whatever) doet er eigenlijk toch helemaal niet toe?
Waarom is het zo belangrijk om hier weer opnieuw van te gaan genieten, terwijl je dat gewoonweg niet doet?
Ik ben veel ouder dan TO (denk ik), ik houd nog steeds veel van uitgaan en naar feestjes gaan. Maar ik zo leuk als het vroeger was is het nu maar af en toe. En als het dan weer eens een keer echt zo ontzettend leuk was, dan realiseer ik me weer dat ik dat toch ergens een beetje mis.
maandag 1 januari 2024 om 13:28
Omdat ik soms merk dat ik er wél nog heel erg van geniet, maar die avonden komen steeds minder vaak voor. Het ligt misschien ook aan de mensen met wie ik normaal gesproken omga. Had laatst een spontaan stapavondje met mensen van de tennisclub en dat was geweldig, dan kom ik juist helemaal tot leven.Mittens schreef: ↑01-01-2024 13:21De vraag is misschien ook wel waarom je dit per sé zou willen doorbreken? Als je nu blij wordt van andere dingen is dat toch helemaal oké? Je hoeft niet de rest van je leven dezelfde dingen te blijven doen en leuk te vinden. Wat daarvan de oorzaak is (burn-out, leeftijd, veranderde gezinssituatie, whatever) doet er eigenlijk toch helemaal niet toe?
Waarom is het zo belangrijk om hier weer opnieuw van te gaan genieten, terwijl je dat gewoonweg niet doet?
maandag 1 januari 2024 om 13:33
Ik heb het idee dat naarmate ik ouder word juist die spontane en volkomen onverwachte feestjes de leukste zijn. Vroeger kon ik weken uitkijken naar een schoolfeest bijvoorbeeld, of wat later naar een toffe stapavond of festival. Nu moet ik er niet meer aan denken, maar als zich dan iets spontaans voordoet zijn dat de meest geweldige avonden, en soms ook nog eens met heel verrassend gezelschap.lunahart1993 schreef: ↑01-01-2024 13:28Omdat ik soms merk dat ik er wél nog heel erg van geniet, maar die avonden komen steeds minder vaak voor. Het ligt misschien ook aan de mensen met wie ik normaal gesproken omga. Had laatst een spontaan stapavondje met mensen van de tennisclub en dat was geweldig, dan kom ik juist helemaal tot leven.
maandag 1 januari 2024 om 13:33
Mensen die een burn out hebben doorgemaakt veranderen. Waar zij voorheen over hun grenzen heen gingen (vandaar de burn-out), letten zij nu veel beter op het bewaken van die grenzen. Ik kan mij voorstellen dat je dan ook steeds denkt, wat vind ik hiervan en daar reageer je op.
Maar het is toch niet erg als je je draai niet meer vind op feestjes? Je geeft zelf aan dat je wijzigingen hebt aangebracht in je leven. Je leeft gezonder, doet andere dingen.
Ik denk dat je moet accepteren dat er een leven is voor de burn-out en na de burn-out. Kennelijk horen dit soort feestjes niet meer bij jouw nieuwe leven.
Maar het is toch niet erg als je je draai niet meer vind op feestjes? Je geeft zelf aan dat je wijzigingen hebt aangebracht in je leven. Je leeft gezonder, doet andere dingen.
Ik denk dat je moet accepteren dat er een leven is voor de burn-out en na de burn-out. Kennelijk horen dit soort feestjes niet meer bij jouw nieuwe leven.
Ik doe mijn best
maandag 1 januari 2024 om 13:35
lunahart1993 schreef: ↑01-01-2024 13:22De burn-out was vorig jaar. Ja, het is denk ik dat ik mezelf sinds mijn burn-out allerlei maniertjes en een superstrak ritme heb aangeleerd om met mijn klachten om te gaan, en het uitgaan rijmt daar natuurlijk niet mee. Normaal lig ik tussen 10 en 11 in bed, dus als ik om 2 uur nog met een glas bier in m'n hand in de kroeg sta begin ik me daar schuldig over te voelen. Terwijl ik juist zo van feestjes houd/hield. Ik kan de balans even niet vinden.
Het duurt ook even voordat je een nieuwe balans gevonden hebt. Ik ben lang ziek geweest (hersenziekte), en dat eigenlijk nog steeds (deels door restklachten, deels omdat het weer terugkomt). In mijn geval een fysieke aandoening, maar wel met gevolgen op zowel fysiek, cognitief als mentaal vlak. Ik heb gemerkt dat zo'n proces uit verschillende fases bestaat waarin ik eigenlijk uitprobeerde wat het beste werkt. Ik herken de fase dat je alles zo goed mogelijk wil doen, ik had ook fases waarin ik vooral de 'als je maar wil dan lukt het wel, mind over matter-aanpak' probeerde. Dat lukt overigens ook niet
Je balans terugvinden kost tijd, en je moet ook leren dat balans ook betekent dat je niet altijd in balans kunt zijn.
Mijn ervaring is dat sommige dingen uiteindelijk weer terugkomen zoals ze waren voordat je ziek wordt, en sommige dingen komen niet meer terug. Dat is ook oke, maar wel even wennen soms
mevrouwjack wijzigde dit bericht op 01-01-2024 13:38
7.39% gewijzigd
Tjezus, wat vals
maandag 1 januari 2024 om 13:37
maandag 1 januari 2024 om 13:47
Gebeuren deze dingen tegenwoordig niet al snel op feestjes? Denk aan al dat drugsgebruik na corona. En imponeren en alcohol gaan ook wel gauw hand in hand.
maandag 1 januari 2024 om 13:49
Kan, maar het is ook echt wel iets dat je meer ziet gebeuren onder jongeren, iedereen is nog een beetje zoekende en probeert zichzelf een houding te geven. Naarmate mensen ouder worden, wordt dat minder. Natuurlijk, sommigen blijven blaaskaken, maar die moet je uit je leven filteren.lunahart1993 schreef: ↑01-01-2024 13:47Gebeuren deze dingen tegenwoordig niet al snel op feestjes? Denk aan al dat drugsgebruik na corona. En imponeren en alcohol gaan ook wel gauw hand in hand.
maandag 1 januari 2024 om 13:56
Heel fijn jullie begripvolle reacties. Ik voelde me na vannacht echt even stom of raar. Ik kom dan alleen thuis na zo'n feestje en merk dat ik er helemaal niet zo'n prettig gevoel aan heb overgehouden, omdat ik de hele avond niet echt aansluiting heb kunnen vinden en alle alcohol/drugs me nogal tegenstond. Ik heb me toen ik eenmaal in bed lag zelfs best wel depressief gevoeld, schrok daar een beetje van.
Het liefst had ik de jaarwisseling met een select groepje gevierd met leuke spelletjes en een bescheiden borreltje. (Ik word echt oud!)
Het liefst had ik de jaarwisseling met een select groepje gevierd met leuke spelletjes en een bescheiden borreltje. (Ik word echt oud!)
maandag 1 januari 2024 om 14:34
Mijn ideale oudejaarsavond.lunahart1993 schreef: ↑01-01-2024 13:56
Het liefst had ik de jaarwisseling met een select groepje gevierd met leuke spelletjes en een bescheiden borreltje. (Ik word echt oud!)
Veel plezier dit jaar en een dikke knuffel!
maandag 1 januari 2024 om 14:35
lunahart1993 schreef: ↑01-01-2024 13:56Heel fijn jullie begripvolle reacties. Ik voelde me na vannacht echt even stom of raar. Ik kom dan alleen thuis na zo'n feestje en merk dat ik er helemaal niet zo'n prettig gevoel aan heb overgehouden, omdat ik de hele avond niet echt aansluiting heb kunnen vinden en alle alcohol/drugs me nogal tegenstond. Ik heb me toen ik eenmaal in bed lag zelfs best wel depressief gevoeld, schrok daar een beetje van.
Het liefst had ik de jaarwisseling met een select groepje gevierd met leuke spelletjes en een bescheiden borreltje. (Ik word echt oud!)
Nee hoor. Er zijn ook genoeg jongeren die dat leuk vinden, maar die naar grote feesten gaan om niet achter te willen blijven bij leeftijdsgenoten.
maandag 1 januari 2024 om 14:37
welkom volgend jaarlunahart1993 schreef: ↑01-01-2024 13:56Heel fijn jullie begripvolle reacties. Ik voelde me na vannacht echt even stom of raar. Ik kom dan alleen thuis na zo'n feestje en merk dat ik er helemaal niet zo'n prettig gevoel aan heb overgehouden, omdat ik de hele avond niet echt aansluiting heb kunnen vinden en alle alcohol/drugs me nogal tegenstond. Ik heb me toen ik eenmaal in bed lag zelfs best wel depressief gevoeld, schrok daar een beetje van.
Het liefst had ik de jaarwisseling met een select groepje gevierd met leuke spelletjes en een bescheiden borreltje. (Ik word echt oud!)
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
