Psyche
alle pijlers
Ik kan mijn gezicht en haar niet accepteren
maandag 9 maart 2009 om 05:28
Hallo,
De titel zal wel een beetje raar overkomen maar het is eigenlijk wel waar het op staat. Ik heb niet zo'n mooi gezicht en dun haar en ik kan niet goed leven met die combinatie, ik ben er eigenlijk elke dag, uur, minuut & seconde mee bezig en het maakt me erg moe.
Ik ben er heel erg onzeker door. Vroeger durfde ik mensen niet eens aan te kijken en had ik straatangst vanwege mijn uiterlijk. Dat is gelukkig wel voorbij maar elke dag weer sta ik op en voel ik me bij het tandenpoetsen zo teleurgesteld dat de nacht het wéér niet heeft kunnen veranderen in een ietsje symmetrischer, aangenamer gezicht met ietsje voller haar..
Voor mijn gevoel past mijn gezicht niet bij hoe ik ben; het ziet er ouder en heel anders uit dan hoe ik me voel van binnen.
Tsja, wat kan ik doen? De enige oplossing (plastische chirurgie daargelaten) is accepteren. Maar hoe doe ik dat? Het lukt me niet en hoe zal het me ooit gaan lukken?
Het is gewoon een objectief feit dat het geen mooi gezicht is; het is dus geen verbeelding van mij. Misschien zie ik het zelf wel ietsje erger dan anderen, maar feit blijft dat je het niet knap kunt noemen.
Op zich moet daar mee te leven zijn toch? Ik ken genoeg mensen die niet knap zijn en het wel goed voor elkaar hebben, en er volgens mij ook niet constant bij stilstaan dat ze niet knap zijn, zoals ik.
Op zich kom ik de dagen tegenwoordig wel goed door.
Maarja, af en toe wordt het me gewoon te veel en heb ik een soort terugval waarbij ik weer angst krijg om naar buiten te gaan, mensen te moeten lastigvallen met mijn lelijkheid. Vooral als ik wordt afgewezen, of als een jongen bijvoorbeeld spijt krijgt omdat hij een keer met me heeft gezoend, maar me daarna in daglicht ziet en zich bedenkt.
Ik weet gewoon niet hoe ik het moet doen, zal ik ooit nog een vriend vinden (heb 1 relatie gehad, ben nu al een aantal jaar single), zal ik ooit volledig zonder gebogen hoofd en kin vooruit over straat kunnen lopen, zal ik ooit een week kunnen leven zonder dat mensen vragen of ik moe of verdrietig ben (ik heb 'hangogen' in 'ruststand'; ook als ik in een prima bui ben)?
Ik vind mezelf eerlijk gezegd een leuke meid, ben tevreden met wat ik doe en wat ik kan. Maar door mijn gezicht heb ik steeds het gevoel dat het er allemaal niets toe doet. Uiteindelijk wil elke jongen toch wel een leuke vriendin met op z'n minst een aangenaam gezicht (er zijn best veel mensen die niet echt knap zijn, maar toch er leuk uitzien; onder die categorie val ik dus zelfs niet).
Ik weet niet zo goed wat ik hiermee wil, misschien tips van mensen die niet knap zijn maar daar niet zoveel hinder van ondervinden als ik?
Tsja, morgen weer een dag en die wordt best goed, maar er zal altijd een donkere schaduw overheen hangen.
Bestonden er maar geen spiegels, of geen ogen, of tsja.. geen lelijke gezichten en hopeloos haar zoals het mijne.
De titel zal wel een beetje raar overkomen maar het is eigenlijk wel waar het op staat. Ik heb niet zo'n mooi gezicht en dun haar en ik kan niet goed leven met die combinatie, ik ben er eigenlijk elke dag, uur, minuut & seconde mee bezig en het maakt me erg moe.
Ik ben er heel erg onzeker door. Vroeger durfde ik mensen niet eens aan te kijken en had ik straatangst vanwege mijn uiterlijk. Dat is gelukkig wel voorbij maar elke dag weer sta ik op en voel ik me bij het tandenpoetsen zo teleurgesteld dat de nacht het wéér niet heeft kunnen veranderen in een ietsje symmetrischer, aangenamer gezicht met ietsje voller haar..
Voor mijn gevoel past mijn gezicht niet bij hoe ik ben; het ziet er ouder en heel anders uit dan hoe ik me voel van binnen.
Tsja, wat kan ik doen? De enige oplossing (plastische chirurgie daargelaten) is accepteren. Maar hoe doe ik dat? Het lukt me niet en hoe zal het me ooit gaan lukken?
Het is gewoon een objectief feit dat het geen mooi gezicht is; het is dus geen verbeelding van mij. Misschien zie ik het zelf wel ietsje erger dan anderen, maar feit blijft dat je het niet knap kunt noemen.
Op zich moet daar mee te leven zijn toch? Ik ken genoeg mensen die niet knap zijn en het wel goed voor elkaar hebben, en er volgens mij ook niet constant bij stilstaan dat ze niet knap zijn, zoals ik.
Op zich kom ik de dagen tegenwoordig wel goed door.
Maarja, af en toe wordt het me gewoon te veel en heb ik een soort terugval waarbij ik weer angst krijg om naar buiten te gaan, mensen te moeten lastigvallen met mijn lelijkheid. Vooral als ik wordt afgewezen, of als een jongen bijvoorbeeld spijt krijgt omdat hij een keer met me heeft gezoend, maar me daarna in daglicht ziet en zich bedenkt.
Ik weet gewoon niet hoe ik het moet doen, zal ik ooit nog een vriend vinden (heb 1 relatie gehad, ben nu al een aantal jaar single), zal ik ooit volledig zonder gebogen hoofd en kin vooruit over straat kunnen lopen, zal ik ooit een week kunnen leven zonder dat mensen vragen of ik moe of verdrietig ben (ik heb 'hangogen' in 'ruststand'; ook als ik in een prima bui ben)?
Ik vind mezelf eerlijk gezegd een leuke meid, ben tevreden met wat ik doe en wat ik kan. Maar door mijn gezicht heb ik steeds het gevoel dat het er allemaal niets toe doet. Uiteindelijk wil elke jongen toch wel een leuke vriendin met op z'n minst een aangenaam gezicht (er zijn best veel mensen die niet echt knap zijn, maar toch er leuk uitzien; onder die categorie val ik dus zelfs niet).
Ik weet niet zo goed wat ik hiermee wil, misschien tips van mensen die niet knap zijn maar daar niet zoveel hinder van ondervinden als ik?
Tsja, morgen weer een dag en die wordt best goed, maar er zal altijd een donkere schaduw overheen hangen.
Bestonden er maar geen spiegels, of geen ogen, of tsja.. geen lelijke gezichten en hopeloos haar zoals het mijne.
vrijdag 13 maart 2009 om 02:53
Hoi patience,
Tsja wat jij zegt dat heb ik dus ook.
Ik haal nu naar mijn idee toch echt wel het maximale eruit (op plastische chirurgie en extensions en etc. na dan..) en tsja kan er dus ondanks de goede visagie, kapsel, etc. toch nog steeds niet goed mee leven.
Ik heb trouwens ook acne, heel erg rond mijn mond, vreselijk.
Eigenlijk is jouw (weliswaar korte) verhaal precies hetzelfde, ik ben best blij met wat ik presteer en hoe ik ben, etc. maar tsja vind mijn gezicht gewoon ronduit lelijk en word erg verdrietig van de spiegel. Maar heb je er nog veel last van nu je achter in de 30 bent?
Want ik wordt er nu al dood- en doodmoe van af en toe, weet niet of ik nog 20 jaar zo kan leven..
Kijk, ik kan wel blijven smeren, knippen, scrubben, etc. Maar de essentie blijft en die is gewoon niet mooi, zeg gerust aan de lelijke kant (geen verbeelding, zoiets kun je echt wel zien of niet). Ja, accepteren dus. Maar hoe??
Soms lukt het, op rustige momenten met familie, vrienden. Maar met jongens, nieuwe mensen, etc. gaat het niet. Zeker op mijn leeftijd (19) is het nog wel erg belangrijk (het is natuurlijk altijd wel belangrijk maar op deze leeftijd misschien iets meer) en tsja soms maakt het met niet uit en heb ik lol maar soms ben ik het zo zat om 'het lelijke eendje' van de groep te zijn, weinig aandacht krijgen, etc. En dan krijg ik inderdaad ook die negatieve, jaloerse uitstraling die soms gewoon echt niet kan stoppen.
Ja, ik zoek dus tips (andere tips dan visagist, kapper, etc. omdat ik dat dus al wel veel doe, ik zoek meer 'mentale' tips) om mijn eigen, unieke (want ja, dat uniek is het natuurlijk wel) gezicht te kunnen accepteren en met opgeheven kin door het leven te kunnen gaan, zodat mijn uitstraling leuker wordt en ik ga stralen, etc.
Want daar kom ik zelf niet uit.
Tsja, gewoon doorleven natuurlijk, dat gaat het grootste deel van de tijd ook wel goed maar het vreet inderdaad energie (zenuwen, angst, duizend keer spiegel checken, altijd aan mijn haar zitten, hoofd wegdraaien, etc. etc...) en die soort van 'schaduw' is toch altijd wel aanwezig.
Tsja wat jij zegt dat heb ik dus ook.
Ik haal nu naar mijn idee toch echt wel het maximale eruit (op plastische chirurgie en extensions en etc. na dan..) en tsja kan er dus ondanks de goede visagie, kapsel, etc. toch nog steeds niet goed mee leven.
Ik heb trouwens ook acne, heel erg rond mijn mond, vreselijk.
Eigenlijk is jouw (weliswaar korte) verhaal precies hetzelfde, ik ben best blij met wat ik presteer en hoe ik ben, etc. maar tsja vind mijn gezicht gewoon ronduit lelijk en word erg verdrietig van de spiegel. Maar heb je er nog veel last van nu je achter in de 30 bent?
Want ik wordt er nu al dood- en doodmoe van af en toe, weet niet of ik nog 20 jaar zo kan leven..
Kijk, ik kan wel blijven smeren, knippen, scrubben, etc. Maar de essentie blijft en die is gewoon niet mooi, zeg gerust aan de lelijke kant (geen verbeelding, zoiets kun je echt wel zien of niet). Ja, accepteren dus. Maar hoe??
Soms lukt het, op rustige momenten met familie, vrienden. Maar met jongens, nieuwe mensen, etc. gaat het niet. Zeker op mijn leeftijd (19) is het nog wel erg belangrijk (het is natuurlijk altijd wel belangrijk maar op deze leeftijd misschien iets meer) en tsja soms maakt het met niet uit en heb ik lol maar soms ben ik het zo zat om 'het lelijke eendje' van de groep te zijn, weinig aandacht krijgen, etc. En dan krijg ik inderdaad ook die negatieve, jaloerse uitstraling die soms gewoon echt niet kan stoppen.
Ja, ik zoek dus tips (andere tips dan visagist, kapper, etc. omdat ik dat dus al wel veel doe, ik zoek meer 'mentale' tips) om mijn eigen, unieke (want ja, dat uniek is het natuurlijk wel) gezicht te kunnen accepteren en met opgeheven kin door het leven te kunnen gaan, zodat mijn uitstraling leuker wordt en ik ga stralen, etc.
Want daar kom ik zelf niet uit.
Tsja, gewoon doorleven natuurlijk, dat gaat het grootste deel van de tijd ook wel goed maar het vreet inderdaad energie (zenuwen, angst, duizend keer spiegel checken, altijd aan mijn haar zitten, hoofd wegdraaien, etc. etc...) en die soort van 'schaduw' is toch altijd wel aanwezig.
vrijdag 13 maart 2009 om 02:59
quote:ik zoek dus tips (andere tips dan visagist, kapper, etc. omdat ik dat dus al wel veel doe
Er zijn toch al tips gegeven over het laten plaatsen van extensions. Waarom pak je 't niet wat groffer aan dan alleen de visagist en de kapper?
Is acne niet iets wat je weg kunt laten laseren? En als je hangende oogleden hebt zou je ook kunnen overwegen om daar wat aan te laten doen dmv plastische chirurgie.
Er zijn toch al tips gegeven over het laten plaatsen van extensions. Waarom pak je 't niet wat groffer aan dan alleen de visagist en de kapper?
Is acne niet iets wat je weg kunt laten laseren? En als je hangende oogleden hebt zou je ook kunnen overwegen om daar wat aan te laten doen dmv plastische chirurgie.
vrijdag 13 maart 2009 om 03:06
Ja, maar zo blijf ik toch bezig? Zou het graag doen hoor, maar het voelt meer als een soort 'symptoombestrijding' en niet echt 'de kern' aanpakken.. Heb ook niet heel veel geld, ben ten slotte nog een student.
Ik wil niet afhankelijk zijn van lagen make-up en extensions, ik wil vrij kunnen leven en me niet schamen voor mijn natuurlijke zelf.
Ik wil, ik wil.... klink nu een beetje als een hebberig klein kind. Ben ik eigenlijk ook, het liefst WIL ik gewoon mooi zijn!!
Maar dat wil iedereen wel natuurlijk .
Ik wil van mijn eigen, natuurlijke, onbewerkte gezicht houden, ondanks normen of andere meningen. Maar ok, als dat niet gaat zijn extensions, laseren, etc. best aardige opties, dat is ook zo. Maar het blijft dan dus voelen als een masker.
Ik wil niet afhankelijk zijn van lagen make-up en extensions, ik wil vrij kunnen leven en me niet schamen voor mijn natuurlijke zelf.
Ik wil, ik wil.... klink nu een beetje als een hebberig klein kind. Ben ik eigenlijk ook, het liefst WIL ik gewoon mooi zijn!!
Maar dat wil iedereen wel natuurlijk .
Ik wil van mijn eigen, natuurlijke, onbewerkte gezicht houden, ondanks normen of andere meningen. Maar ok, als dat niet gaat zijn extensions, laseren, etc. best aardige opties, dat is ook zo. Maar het blijft dan dus voelen als een masker.
vrijdag 13 maart 2009 om 07:38
Mij lijkt dat make-up eerder als masker zal aanvoelen dan wanneer je onzuivere huid laat weglaseren.
Misschien willen je ouders het wel voor je betalen, je bent tenslotte nog jong en hebt nog geen baan.
Mij lijkt 't psycholoog in dit geval juist symptoombestrijding, omdat die je huidproblemen in je gezicht niet weg kan nemen.
Misschien willen je ouders het wel voor je betalen, je bent tenslotte nog jong en hebt nog geen baan.
Mij lijkt 't psycholoog in dit geval juist symptoombestrijding, omdat die je huidproblemen in je gezicht niet weg kan nemen.
vrijdag 13 maart 2009 om 08:36
quote:Yukii schreef op 13 maart 2009 @ 03:06:
Ja, maar zo blijf ik toch bezig? Zou het graag doen hoor, maar het voelt meer als een soort 'symptoombestrijding' en niet echt 'de kern' aanpakken.. Heb ook niet heel veel geld, ben ten slotte nog een student.
Ik wil niet afhankelijk zijn van lagen make-up en extensions, ik wil vrij kunnen leven en me niet schamen voor mijn natuurlijke zelf.
Ik wil, ik wil.... klink nu een beetje als een hebberig klein kind. Ben ik eigenlijk ook, het liefst WIL ik gewoon mooi zijn!!
Maar dat wil iedereen wel natuurlijk .
Ik wil van mijn eigen, natuurlijke, onbewerkte gezicht houden, ondanks normen of andere meningen. Maar ok, als dat niet gaat zijn extensions, laseren, etc. best aardige opties, dat is ook zo. Maar het blijft dan dus voelen als een masker.
Ik vind dat er twee dingen door elkaar lopen.
Aan de ene kant geef je dingen aan (heel dun haar, hangogen etc.) die door bijna niemand als mooi worden beschouwd.
Ninjoo geeft je tips hoe je die kan bestijden.
Ik vind extensions een heel goed idee.
Maar dat vind jij symptoombestrijding.
Daarmee geef je aan dat het dus niet uit zal maken wat je doet, je zal jezelf altijd lelijk vinden en kijkt niet eerlijk naar jezelf.
Daar is ook een oplossing voor.
Ga met een psycholoog praten die hierin gespecialiseerd is.
Mooier zal je er niet van worden maar misschien kan hij of zij je wel helpen bij het jezelf accepteren.
Misschien kan je ook de twee met elkaar combineren.
Met een dikke bos haar vol extensions langs de psych:)
Veel sterkte
Ja, maar zo blijf ik toch bezig? Zou het graag doen hoor, maar het voelt meer als een soort 'symptoombestrijding' en niet echt 'de kern' aanpakken.. Heb ook niet heel veel geld, ben ten slotte nog een student.
Ik wil niet afhankelijk zijn van lagen make-up en extensions, ik wil vrij kunnen leven en me niet schamen voor mijn natuurlijke zelf.
Ik wil, ik wil.... klink nu een beetje als een hebberig klein kind. Ben ik eigenlijk ook, het liefst WIL ik gewoon mooi zijn!!
Maar dat wil iedereen wel natuurlijk .
Ik wil van mijn eigen, natuurlijke, onbewerkte gezicht houden, ondanks normen of andere meningen. Maar ok, als dat niet gaat zijn extensions, laseren, etc. best aardige opties, dat is ook zo. Maar het blijft dan dus voelen als een masker.
Ik vind dat er twee dingen door elkaar lopen.
Aan de ene kant geef je dingen aan (heel dun haar, hangogen etc.) die door bijna niemand als mooi worden beschouwd.
Ninjoo geeft je tips hoe je die kan bestijden.
Ik vind extensions een heel goed idee.
Maar dat vind jij symptoombestrijding.
Daarmee geef je aan dat het dus niet uit zal maken wat je doet, je zal jezelf altijd lelijk vinden en kijkt niet eerlijk naar jezelf.
Daar is ook een oplossing voor.
Ga met een psycholoog praten die hierin gespecialiseerd is.
Mooier zal je er niet van worden maar misschien kan hij of zij je wel helpen bij het jezelf accepteren.
Misschien kan je ook de twee met elkaar combineren.
Met een dikke bos haar vol extensions langs de psych:)
Veel sterkte
vrijdag 13 maart 2009 om 10:04
Een psycholoog vind ik persoonlijk niks. Ben 1 keer bij het Riagg geweest voor mijn lelijkheidsprobleem. En ik moest aangeven waarom ik mezelf lelijk vond, kreeg opdrachten (jezelf insmeren met olie) en wat ze nog meer in petto had weet ik dus niet want ik ben niet meer gegaan.
Die knop omdraaien kun je alleen zelf. Je bent nog heel jong, hoe ouder je wordt hoe meer je het gaat 'accepteren', aanvaarden in de zin van 'schijt!' what you see is what you get. Een leuk en spontaan karakter helpt daar ook wel bij. Bovendien geloof ik dat ook jij ooit een relatie zult krijgen. Let maar op. Ook 'lelijke' mensen hebben relaties en er lopen echt zat mannen rond op de aardbol.
Kijk uit met de plastische chirurg, bij mij heeft het goed uitgepakt. Mijn neus ziet er nu beter uit, ik kan er mee leven maar het had ook verkeerd kunnen uitpakken. Ik had echt een ontzettende afwijkende neus waar ik niet verder mee kon leven. Hij is nog steeds afwijkend maar veel minder. Dus ga hier alleen toe over als je net zoals ik denkt...liever dood dan dat ik hier mee rond blijf wandelen.
Kijk ook uit met weglaseren. Ik heb daar geen ervaring mee maar pas op dat je zaken niet verergert. Wat de acne betreft zou ik kijken of vitaminepillen of een gezonder dieet helpt of dat het misschien een allergie ofzo is.
Make up ligt moeilijk bij mij, het canvas is niet mooi dus hoe mooi de verf ook is die ik gebruik het maakt het er niet beter op.
Een volle bos extensions is ook niet aan me besteedt, keiduur en als je op straat loopt en een man benaderd je van achteren om je gezicht te bekijken dan heb ik geen zin in die teleurgestelde blik.
Vervelend zijn ook mannen die omdat je even - in hun ogen te lang naar ze kijkt - direct je moeten laten weten dat je lelijk bent en geen kans bij ze maakt. Terwijl je gewoon keek en niet eens iets amoureus in gedachten had en het niet eens je type is. Dat soort dingen haat ik.
Maar goed dat even terzijde, wat ik je kan aanraden:
Mijd spiegels. Je kijkt 100 x kritischer naar jezelf dan een ander moet je maar denken. Een ander kijkt naar het totaalplaatje, hoe je praat, beweegt, klinkt, ruikt... jij alleen naar je 'minpunten'. Zorg dat je er altijd goed verzorgd uitziet. Hoe kut je je ook voelt. Leuke oorbellen, een heerlijk geurtje... Een 'lelijk' iemand die zich toch representatief presenteer vind ik al de helft van de 'lelijkheid' wegnemen.
Ik weet niet of iemand hier iets schreef over Jan Jaap van der Wal... maar voor 'lelijke' mannen ligt het toch iets gemakkelijker en al helemaal als je bekend bent.
Leg jezelf in de watten en probeer te genieten van leuke en mooie dingen. Boek een reis ofzo. Start een lotgenotengroepje en zink niet weg in geklaag maar ga leuke activiteiten doen ofzo. Bijvoorbeeld naar een kuuroord/sauna.
Ontleen je zelfvertrouwen aan andere zaken dan je uiterlijk. Er zal niets anders op zitten. En natuurlijk mag je af en toe een vreselijke dip hebben, gooi die tranen er uit, recht je schouders en schaf dan iets nieuws voor jezelf aan.
Ja, ik heb er nog steeds last van ja, ik moet niet in de spiegel kijken want dan wil ik de deur niet uit en zo'n beetje dood. Was allang doodgeweest als het gemakkelijk was geweest om daar wat aan te doen. Maar .... ik ga iedere maand lekker uitdansen. Dansen kan ik als de beste en avondlicht is vriendelijk . Voordat ik uitga geef ik mezelf altijd even een beautytreatment. Dat is een must anders voel ik me niks. En af en toe ga ik lekker shoppen en ben ik heerlijk creatief bezig. Ik heb geen knappe vriendinnen dus dat scheelt want bij mooie vrouwen kan ik me ongelovelijk lelijk voelen.
Het blijft moeilijk hoor, maar probeer lief voor jezelf te zijn en met de jaren wordt het iets beter.
Die knop omdraaien kun je alleen zelf. Je bent nog heel jong, hoe ouder je wordt hoe meer je het gaat 'accepteren', aanvaarden in de zin van 'schijt!' what you see is what you get. Een leuk en spontaan karakter helpt daar ook wel bij. Bovendien geloof ik dat ook jij ooit een relatie zult krijgen. Let maar op. Ook 'lelijke' mensen hebben relaties en er lopen echt zat mannen rond op de aardbol.
Kijk uit met de plastische chirurg, bij mij heeft het goed uitgepakt. Mijn neus ziet er nu beter uit, ik kan er mee leven maar het had ook verkeerd kunnen uitpakken. Ik had echt een ontzettende afwijkende neus waar ik niet verder mee kon leven. Hij is nog steeds afwijkend maar veel minder. Dus ga hier alleen toe over als je net zoals ik denkt...liever dood dan dat ik hier mee rond blijf wandelen.
Kijk ook uit met weglaseren. Ik heb daar geen ervaring mee maar pas op dat je zaken niet verergert. Wat de acne betreft zou ik kijken of vitaminepillen of een gezonder dieet helpt of dat het misschien een allergie ofzo is.
Make up ligt moeilijk bij mij, het canvas is niet mooi dus hoe mooi de verf ook is die ik gebruik het maakt het er niet beter op.
Een volle bos extensions is ook niet aan me besteedt, keiduur en als je op straat loopt en een man benaderd je van achteren om je gezicht te bekijken dan heb ik geen zin in die teleurgestelde blik.
Vervelend zijn ook mannen die omdat je even - in hun ogen te lang naar ze kijkt - direct je moeten laten weten dat je lelijk bent en geen kans bij ze maakt. Terwijl je gewoon keek en niet eens iets amoureus in gedachten had en het niet eens je type is. Dat soort dingen haat ik.
Maar goed dat even terzijde, wat ik je kan aanraden:
Mijd spiegels. Je kijkt 100 x kritischer naar jezelf dan een ander moet je maar denken. Een ander kijkt naar het totaalplaatje, hoe je praat, beweegt, klinkt, ruikt... jij alleen naar je 'minpunten'. Zorg dat je er altijd goed verzorgd uitziet. Hoe kut je je ook voelt. Leuke oorbellen, een heerlijk geurtje... Een 'lelijk' iemand die zich toch representatief presenteer vind ik al de helft van de 'lelijkheid' wegnemen.
Ik weet niet of iemand hier iets schreef over Jan Jaap van der Wal... maar voor 'lelijke' mannen ligt het toch iets gemakkelijker en al helemaal als je bekend bent.
Leg jezelf in de watten en probeer te genieten van leuke en mooie dingen. Boek een reis ofzo. Start een lotgenotengroepje en zink niet weg in geklaag maar ga leuke activiteiten doen ofzo. Bijvoorbeeld naar een kuuroord/sauna.
Ontleen je zelfvertrouwen aan andere zaken dan je uiterlijk. Er zal niets anders op zitten. En natuurlijk mag je af en toe een vreselijke dip hebben, gooi die tranen er uit, recht je schouders en schaf dan iets nieuws voor jezelf aan.
Ja, ik heb er nog steeds last van ja, ik moet niet in de spiegel kijken want dan wil ik de deur niet uit en zo'n beetje dood. Was allang doodgeweest als het gemakkelijk was geweest om daar wat aan te doen. Maar .... ik ga iedere maand lekker uitdansen. Dansen kan ik als de beste en avondlicht is vriendelijk . Voordat ik uitga geef ik mezelf altijd even een beautytreatment. Dat is een must anders voel ik me niks. En af en toe ga ik lekker shoppen en ben ik heerlijk creatief bezig. Ik heb geen knappe vriendinnen dus dat scheelt want bij mooie vrouwen kan ik me ongelovelijk lelijk voelen.
Het blijft moeilijk hoor, maar probeer lief voor jezelf te zijn en met de jaren wordt het iets beter.
vrijdag 13 maart 2009 om 13:53
Weet je, er wordt zo snel gezegd dat je uiterlijk verfraaiien niets oplost. Dat vind ik onzin. Ik heb altijd een mooi figuur gehad, slank met mooie heupen en gigalange benen. Alleen had ik geen borsten. Niets. Ik kwam erg vroeg in de puberteit en ik kreeg geen borsten, cup AA was het net misschien. Op mijn negentiende besloot ik een kleine C-cup te bestellen en het is geweldig gelukt. Ik heb een prachtfiguurtje, alles staat me en ik ben er ontzettend blij mee, nog steeds. Natuurlijk had ik het lange pad der acceptatie kunnen bewandelen, maar hey, ik leef maar een keer en wist dat het me positief zou veranderen.
Ik gebruik make up, ik laat mijn voorlok leuk knippen (de rest is altijd gigalang), ging vaak naar de schoonheidsspecialiste en koop mooie kleding en schoenen. Oppervlakkig? Och, als je pas diepzinnig bent als je niets doet ter verfraaiing dan ben ik liever oppervlakkig. Ondanks studies, reizen en ontwikkeling.
De verwachting dat alles mee gaat zitten in het leven is natuurlijk niet reeel. Maar dat je voortaan tevreden de spiegel inkijkt, dat wel. Waarom zou je je dat niet gunnen?
Bovendien, no offense, zijn er lelijke mensen. Hoe moet je als psycholoog dan zeggen -zonder te liegen- dat je patient echt wel mooi is? We willen allemaal mooi zijn. Niet uit oppervlakkigheid, maar uit biologische redenen. Ik zeg altijd maar: een mooie buitenkant is het visitekaartje voor mijn innerlijk.
Ik gebruik make up, ik laat mijn voorlok leuk knippen (de rest is altijd gigalang), ging vaak naar de schoonheidsspecialiste en koop mooie kleding en schoenen. Oppervlakkig? Och, als je pas diepzinnig bent als je niets doet ter verfraaiing dan ben ik liever oppervlakkig. Ondanks studies, reizen en ontwikkeling.
De verwachting dat alles mee gaat zitten in het leven is natuurlijk niet reeel. Maar dat je voortaan tevreden de spiegel inkijkt, dat wel. Waarom zou je je dat niet gunnen?
Bovendien, no offense, zijn er lelijke mensen. Hoe moet je als psycholoog dan zeggen -zonder te liegen- dat je patient echt wel mooi is? We willen allemaal mooi zijn. Niet uit oppervlakkigheid, maar uit biologische redenen. Ik zeg altijd maar: een mooie buitenkant is het visitekaartje voor mijn innerlijk.
vrijdag 13 maart 2009 om 14:13
Hoi allemaal,
Wat een vreselijk slechte aanpak van het riagg, patience. Zo help je toch niet iemand?
Verde wou ik nog een tip geven. Het heeft bij mij voor mijn zelfvertrouwen / onzekerheid geholpen misschien help het jullie ook wel.
Ik moest van mijn goede eigenschappen opschrijven. (jullie dingen die je mooi vind aan jezelf)
En ik moest aan mijn collega's vragen wat zij goede eigenschappen van mij vinden. (vraag aan anderen, al is het via een briefje, wat ze mooit vinden aan jou)
Succes
Wat een vreselijk slechte aanpak van het riagg, patience. Zo help je toch niet iemand?
Verde wou ik nog een tip geven. Het heeft bij mij voor mijn zelfvertrouwen / onzekerheid geholpen misschien help het jullie ook wel.
Ik moest van mijn goede eigenschappen opschrijven. (jullie dingen die je mooi vind aan jezelf)
En ik moest aan mijn collega's vragen wat zij goede eigenschappen van mij vinden. (vraag aan anderen, al is het via een briefje, wat ze mooit vinden aan jou)
Succes
vrijdag 13 maart 2009 om 14:21
Oh je hebt acne ook nog? Ben je naar de dermatoloog gegaan? Ik heb ook erge acne gehad, en heb uiteindelijk Roaccutane geslikt. Dat hielp uiteindelijk. Ga ernaast naar een goede schoonheidsspecialiste (sommigen kunnen vergoed worden geloof ik) om opkomende puistjes te bestrijden en degenen die er al zitten.
Je moet er wel wat voor willen doen..
Je moet er wel wat voor willen doen..
vrijdag 13 maart 2009 om 16:19
Mijn [eva jinek mode]boobies!!!!![/eva jinek mode] heb ik 7 jaar geleden ook nog laten opvullen ja. Met succes. Die dikke reet, met dikke buik en dan een platte AA voorgevel dat kon echt niet.
Ik stoor me het meeste aan mijn lelijke huid maar ja als mijn ogen niets bevalligs zien in de spiegel probeer ik (buiten het mijden van de spiegel) mijn andere zintuigen tevreden te stellen. De reukzin door bijvoorbeeld mijn favo luchtje op te doen (Kylie Minogue) of mijn tastzin door satijn te dragen, mijn huidje zachter te maken middels een lava-aarde maskertje. En dat gecombineerd met mijn hakjes, parelketting, parelarmband en pareloorbellen en ik voel me best prettig. En mooie lingerie is natuurlijk ook van belang.
En als ik uit dansen ga is het alleen op muziek waar ik op flip dus mijn gehoor stel ik ook tevreden.
Ik draag leuke kleding maar niet hele mooie kleding want dat vind ik niet passen bij 'het niveau van mijn uiterlijk' dat laat ik aan mooiere vrouwen over. Ik wil ook niet al te erg opvallen.
Suzeli, achter dat insmeren met olie zat waarschijnlijke een hele filosofie, contact maken met je lichaam enzo...
We zijn niet alleen maar een buitenkant!
Ik stoor me het meeste aan mijn lelijke huid maar ja als mijn ogen niets bevalligs zien in de spiegel probeer ik (buiten het mijden van de spiegel) mijn andere zintuigen tevreden te stellen. De reukzin door bijvoorbeeld mijn favo luchtje op te doen (Kylie Minogue) of mijn tastzin door satijn te dragen, mijn huidje zachter te maken middels een lava-aarde maskertje. En dat gecombineerd met mijn hakjes, parelketting, parelarmband en pareloorbellen en ik voel me best prettig. En mooie lingerie is natuurlijk ook van belang.
En als ik uit dansen ga is het alleen op muziek waar ik op flip dus mijn gehoor stel ik ook tevreden.
Ik draag leuke kleding maar niet hele mooie kleding want dat vind ik niet passen bij 'het niveau van mijn uiterlijk' dat laat ik aan mooiere vrouwen over. Ik wil ook niet al te erg opvallen.
Suzeli, achter dat insmeren met olie zat waarschijnlijke een hele filosofie, contact maken met je lichaam enzo...
We zijn niet alleen maar een buitenkant!
vrijdag 13 maart 2009 om 16:26
quote:patience schreef op 13 maart 2009 @ 16:19:
Ik draag leuke kleding maar niet hele mooie kleding want dat vind ik niet passen bij 'het niveau van mijn uiterlijk' dat laat ik aan mooiere vrouwen over. Ik wil ook niet al te erg opvallen.
En daar ga je mijns inziens de mist in. Met je "kledingniveau" krik je juist het "uiterlijkniveau" op. Kleed je wel naar je figuur en stijl, maar kleed je alsof je de mooiste vrouw ter werled bent. Dan vindt de rest dat namelijk ook.
Het draait allemaal om de presentatie en de (soms) illusie die je daarmee wekt.
Ik draag leuke kleding maar niet hele mooie kleding want dat vind ik niet passen bij 'het niveau van mijn uiterlijk' dat laat ik aan mooiere vrouwen over. Ik wil ook niet al te erg opvallen.
En daar ga je mijns inziens de mist in. Met je "kledingniveau" krik je juist het "uiterlijkniveau" op. Kleed je wel naar je figuur en stijl, maar kleed je alsof je de mooiste vrouw ter werled bent. Dan vindt de rest dat namelijk ook.
Het draait allemaal om de presentatie en de (soms) illusie die je daarmee wekt.
vrijdag 13 maart 2009 om 23:23
quote:Evidenza schreef op 13 maart 2009 @ 16:26:
[...]
En daar ga je mijns inziens de mist in. Met je "kledingniveau" krik je juist het "uiterlijkniveau" op. Kleed je wel naar je figuur en stijl, maar kleed je alsof je de mooiste vrouw ter werled bent. Dan vindt de rest dat namelijk ook.
Het draait allemaal om de presentatie en de (soms) illusie die je daarmee wekt.
Leuk bedoelde opmerking maar in de harde realiteit werkt het helaas niet zo hoor. Sterker nog, als sommigen zien dat je je zelfverzekerd voelt en je goed kleedt moeten ze je toch ff laten weten dat je niets bijzonders bent.
Kleding werkt maar tot een zekere hoogte. Ik voel me lelijk dus ik wil niet opvallen dus ik kleed me leuk maar bescheiden.
Je ziet het vaker, hoe mooier de vrouw hoe mooier ze zich soms kleedt. Natuurlijk zijn er ook mooie vrouwen die zich onopvallend kleden, maar een vrouw die prachtig gekleed gaat heeft meestal uiterlijk ook alles mee.
[...]
En daar ga je mijns inziens de mist in. Met je "kledingniveau" krik je juist het "uiterlijkniveau" op. Kleed je wel naar je figuur en stijl, maar kleed je alsof je de mooiste vrouw ter werled bent. Dan vindt de rest dat namelijk ook.
Het draait allemaal om de presentatie en de (soms) illusie die je daarmee wekt.
Leuk bedoelde opmerking maar in de harde realiteit werkt het helaas niet zo hoor. Sterker nog, als sommigen zien dat je je zelfverzekerd voelt en je goed kleedt moeten ze je toch ff laten weten dat je niets bijzonders bent.
Kleding werkt maar tot een zekere hoogte. Ik voel me lelijk dus ik wil niet opvallen dus ik kleed me leuk maar bescheiden.
Je ziet het vaker, hoe mooier de vrouw hoe mooier ze zich soms kleedt. Natuurlijk zijn er ook mooie vrouwen die zich onopvallend kleden, maar een vrouw die prachtig gekleed gaat heeft meestal uiterlijk ook alles mee.
zaterdag 14 maart 2009 om 14:30
quote:patience schreef op 13 maart 2009 @ 23:23:
[...]
Leuk bedoelde opmerking maar in de harde realiteit werkt het helaas niet zo hoor. Sterker nog, als sommigen zien dat je je zelfverzekerd voelt en je goed kleedt moeten ze je toch ff laten weten dat je niets bijzonders bent.
Kleding werkt maar tot een zekere hoogte. Ik voel me lelijk dus ik wil niet opvallen dus ik kleed me leuk maar bescheiden.
Je ziet het vaker, hoe mooier de vrouw hoe mooier ze zich soms kleedt. Natuurlijk zijn er ook mooie vrouwen die zich onopvallend kleden, maar een vrouw die prachtig gekleed gaat heeft meestal uiterlijk ook alles mee.
Een mooie vrouw die zich onopvallend kleedt is nog steeds een mooie vrouw. Een minder mooie vrouw die zich onopvallend kleedt is gewoon een onopvallende vrouw.
Een minder mooie vrouw die zich prachtig kleedt is een mooie vrouw. Mensen geloven wat je ze verkoopt. Als je het maar overtuigend brengt. Als jij je goed gaat voelen in mooie kleding, dan geloven mensen je "verhaal" en vinden ze je een mooie vrouw om te zien.
Ik zie zo ontzettend veel onopvallende vrouwen die juist daardoor opvallen. Alsof ze schreeuwen 'kijk niet naar mij" en daar kijk je natuurlijk juist naar. Omdat ze met gebogen schouders lopen, omdat ze naar beneden kijken, onbeholpen lopen en omdat ze zich onbeholpen kleden.
Een goed geklede, zelfverzekerde vrouw die te horen krijgt dat ze "toch echt niks bijzonders is'? Sorry, dat geloof ik niet. Dat zit in je eigen hoofd denk ik.
[...]
Leuk bedoelde opmerking maar in de harde realiteit werkt het helaas niet zo hoor. Sterker nog, als sommigen zien dat je je zelfverzekerd voelt en je goed kleedt moeten ze je toch ff laten weten dat je niets bijzonders bent.
Kleding werkt maar tot een zekere hoogte. Ik voel me lelijk dus ik wil niet opvallen dus ik kleed me leuk maar bescheiden.
Je ziet het vaker, hoe mooier de vrouw hoe mooier ze zich soms kleedt. Natuurlijk zijn er ook mooie vrouwen die zich onopvallend kleden, maar een vrouw die prachtig gekleed gaat heeft meestal uiterlijk ook alles mee.
Een mooie vrouw die zich onopvallend kleedt is nog steeds een mooie vrouw. Een minder mooie vrouw die zich onopvallend kleedt is gewoon een onopvallende vrouw.
Een minder mooie vrouw die zich prachtig kleedt is een mooie vrouw. Mensen geloven wat je ze verkoopt. Als je het maar overtuigend brengt. Als jij je goed gaat voelen in mooie kleding, dan geloven mensen je "verhaal" en vinden ze je een mooie vrouw om te zien.
Ik zie zo ontzettend veel onopvallende vrouwen die juist daardoor opvallen. Alsof ze schreeuwen 'kijk niet naar mij" en daar kijk je natuurlijk juist naar. Omdat ze met gebogen schouders lopen, omdat ze naar beneden kijken, onbeholpen lopen en omdat ze zich onbeholpen kleden.
Een goed geklede, zelfverzekerde vrouw die te horen krijgt dat ze "toch echt niks bijzonders is'? Sorry, dat geloof ik niet. Dat zit in je eigen hoofd denk ik.
zondag 15 maart 2009 om 01:18
Dat zei een ex tegen me. En toen ie een ander had liet ie me keihard vallen. Als je zelf niet lelijk bent weet je niet hoe het is.
Heb ook een keer gehad, een gozer zag me 's avonds deed heel aardig tegen me, toen zaten we overdag in de auto, hij keek naar achteren naar mij, was waarschijnlijk geshockeerd (daglicht is niet vriendelijk voor me) en ik was vanaf dat moment lucht voor hem.
TO vergeet niet tussen het balen door te genieten en luister/kijk anders naar een motivational speaker zoals Nick Vijucic (zie Youtube). Dat helpt echt hoor. En als je van je haar blijft balen overweeg dan leuke petjes, mutsjes ofzo.
Heb ook een keer gehad, een gozer zag me 's avonds deed heel aardig tegen me, toen zaten we overdag in de auto, hij keek naar achteren naar mij, was waarschijnlijk geshockeerd (daglicht is niet vriendelijk voor me) en ik was vanaf dat moment lucht voor hem.
TO vergeet niet tussen het balen door te genieten en luister/kijk anders naar een motivational speaker zoals Nick Vijucic (zie Youtube). Dat helpt echt hoor. En als je van je haar blijft balen overweeg dan leuke petjes, mutsjes ofzo.
zondag 15 maart 2009 om 10:38
quote:patience schreef op 15 maart 2009 @ 01:18:
Dat zei een ex tegen me.
ik zou niet omgaan met iemand die zo een dingen tegen me zegt.. misschien zoek je onbewust ook wel mensen in je omgeving die bevestigen wat je over jezelf denkt. ( dat doe ik ook hoor ) maar goed ook mensen die jij wel als mooi ziet kunnen afgewezen worden, dat is geen privilege van ''gewone/ zichzelf lelijk vindende mensen En toen ie een ander had liet ie me keihard vallen. Als je zelf niet lelijk bent weet je niet hoe het is.
ik was ooit objectief echt wel minder mooi dan nu hoor. iedereen heeft wel zo een fase gehad ooit. ik weet heus wel hoe op minder aantrekkelijke mensen gereageerd wordt. het is alleen aan iedereen als individu daarmee op te gaan op een volwassen manier en als je dat niet kunt, vind ik dat je dat moet leren. niet voor mij hoor, hoe jij over jezelf denkt is voor jezelf belangrijk
Heb ook een keer gehad, een gozer zag me 's avonds deed heel aardig tegen me, toen zaten we overdag in de auto, hij keek naar achteren naar mij, was waarschijnlijk geshockeerd (daglicht is niet vriendelijk voor me) en ik was vanaf dat moment lucht voor hem-
misschien was die jongen wel verliefd op iemand anders, misschien was ie er met zijn kop niet bij die dag, weet jij veel, dat ligt niet aan jou, een flirt is nergens een garantie voor, bij niemand, ook niet bij miss universe
TO vergeet niet tussen het balen door te genieten en luister/kijk anders naar een motivational speaker zoals Nick Vijucic (zie Youtube). Dat helpt echt hoor. En als je van je haar blijft balen overweeg dan leuke petjes, mutsjes ofzo.maar goed ik heb dan ook geen bdd, ik overschat mijn uiterlijk nog eerder denk ik, kan soms ook vervelend zijn maar goed...
Dat zei een ex tegen me.
ik zou niet omgaan met iemand die zo een dingen tegen me zegt.. misschien zoek je onbewust ook wel mensen in je omgeving die bevestigen wat je over jezelf denkt. ( dat doe ik ook hoor ) maar goed ook mensen die jij wel als mooi ziet kunnen afgewezen worden, dat is geen privilege van ''gewone/ zichzelf lelijk vindende mensen En toen ie een ander had liet ie me keihard vallen. Als je zelf niet lelijk bent weet je niet hoe het is.
ik was ooit objectief echt wel minder mooi dan nu hoor. iedereen heeft wel zo een fase gehad ooit. ik weet heus wel hoe op minder aantrekkelijke mensen gereageerd wordt. het is alleen aan iedereen als individu daarmee op te gaan op een volwassen manier en als je dat niet kunt, vind ik dat je dat moet leren. niet voor mij hoor, hoe jij over jezelf denkt is voor jezelf belangrijk
Heb ook een keer gehad, een gozer zag me 's avonds deed heel aardig tegen me, toen zaten we overdag in de auto, hij keek naar achteren naar mij, was waarschijnlijk geshockeerd (daglicht is niet vriendelijk voor me) en ik was vanaf dat moment lucht voor hem-
misschien was die jongen wel verliefd op iemand anders, misschien was ie er met zijn kop niet bij die dag, weet jij veel, dat ligt niet aan jou, een flirt is nergens een garantie voor, bij niemand, ook niet bij miss universe
TO vergeet niet tussen het balen door te genieten en luister/kijk anders naar een motivational speaker zoals Nick Vijucic (zie Youtube). Dat helpt echt hoor. En als je van je haar blijft balen overweeg dan leuke petjes, mutsjes ofzo.maar goed ik heb dan ook geen bdd, ik overschat mijn uiterlijk nog eerder denk ik, kan soms ook vervelend zijn maar goed...
zondag 15 maart 2009 om 16:48
Ik heb er nog eens over na zitten denken en ik vind het eigenlijk een hoop gezeur.
Dit is het léven. Het hele léven. En om te leven heb je een lijf gekregen waarmee dat kan. De één wat fraaier dan de ander. Maar hóe het er ook uitziet, je kan studeren, wandelen, uitgaan, werken, lezen, dansen, kijken, ruiken, proeven, voelen, reizen, leren, muziek maken, schilderen, tuinieren, bergen beklimmen, skydiven, autorijden, fietsen en nog honderduizend dingen meer. Met je lijf. Hoe het er ook uitziet.
Maar je kunt ook gaan zitten miepen en je kleden naar je "niveau". Wat zo ongeveer het meest bespottelijke is wat ik de afgelopen dagen heb gehoord. En je kan zitten miepen dat je je haar en gezicht niet kan accepteren en daar elke seconde van de dag mee bezig zijn. Waardoor je niet geniet van al die dingen die ik bovenstaand noem. Die je gewoon allemaal kunt doen. Mooi of lelijk.
Sla eens een krant open, lees eens iets over mensen die ziek zijn, verdiep je in een studie, zoek ander werk, ontwíkkel jezelf. Je héle zelf. Niet alleen de buitenkant.
Doe iets. Maak iets van jezelf. Maak iets van je uiterlijk. Maak iets van het leven.
Dit is het léven. Het hele léven. En om te leven heb je een lijf gekregen waarmee dat kan. De één wat fraaier dan de ander. Maar hóe het er ook uitziet, je kan studeren, wandelen, uitgaan, werken, lezen, dansen, kijken, ruiken, proeven, voelen, reizen, leren, muziek maken, schilderen, tuinieren, bergen beklimmen, skydiven, autorijden, fietsen en nog honderduizend dingen meer. Met je lijf. Hoe het er ook uitziet.
Maar je kunt ook gaan zitten miepen en je kleden naar je "niveau". Wat zo ongeveer het meest bespottelijke is wat ik de afgelopen dagen heb gehoord. En je kan zitten miepen dat je je haar en gezicht niet kan accepteren en daar elke seconde van de dag mee bezig zijn. Waardoor je niet geniet van al die dingen die ik bovenstaand noem. Die je gewoon allemaal kunt doen. Mooi of lelijk.
Sla eens een krant open, lees eens iets over mensen die ziek zijn, verdiep je in een studie, zoek ander werk, ontwíkkel jezelf. Je héle zelf. Niet alleen de buitenkant.
Doe iets. Maak iets van jezelf. Maak iets van je uiterlijk. Maak iets van het leven.
zondag 15 maart 2009 om 16:57
misschien is het ook wel een manier van aandacht vragen maar dan andersom, niet door te zeggen dat je een lekker wijf bent maar door te roepen dat je lelijk bent.
we roepen allemaal het tegenovergestelde of geven in ieder geval raad maar uiteindelijk helpt het TO en lotgenoten niet. een goede therapie is veel effectiever voor ze maar misschien willen ze onbewust wel niet beter worden, dan zou het namelijk niet allemaal aan hun uiterlijk liggen en moesten ze andere oorzaken aanwijzen.
we roepen allemaal het tegenovergestelde of geven in ieder geval raad maar uiteindelijk helpt het TO en lotgenoten niet. een goede therapie is veel effectiever voor ze maar misschien willen ze onbewust wel niet beter worden, dan zou het namelijk niet allemaal aan hun uiterlijk liggen en moesten ze andere oorzaken aanwijzen.
zondag 15 maart 2009 om 17:15
het lijkt me sowieso ( ik ben geen psychiater/psycholoog ) dat bdd een soort coping mechanisme ( ken de nederlandse term niet ) is om andere diepere issues niet te hoeven verwerken, je sluist immer al je aandacht naar de problemen met je uiterlijk.
( maar goed als iemand het hier echt mee oneens is mag ie het zeggen hoor, ik zeg maar wat in me opkomt )
( maar goed als iemand het hier echt mee oneens is mag ie het zeggen hoor, ik zeg maar wat in me opkomt )
zondag 15 maart 2009 om 18:30
Misschien klopt het wel, dat je jezelf moet accepteren en dat je jezelf goed moet voelen over jezelf enzo, en dat uiterlijk dan minder belangrijk voor je wordt. Maar zo gemakkelijk gaat dat niet altijd.
Ik ben nu een stukkie ouder en best tevreden over mezelf, maar ik ben regelmatig gekwetst om mijn uiterlijk. Als je opmerkingen krijgt van wat ben jij een lelijk wijf, dan vind ik het knap als je dat zo naast je neer kunt leggen.
Ik heb superknappe vriendinnen gehad. Moet je mee uitgaan, de aandacht die ze krijgen van mannen. Maar goed, ik weet ook wel dat je beter niet iemand kunt hebben die jou om je uiterlijk wil. Maar als je nog zo jong bent, is dat relativeren denk ik wel moeilijker.
Ik ben nu een stukkie ouder en best tevreden over mezelf, maar ik ben regelmatig gekwetst om mijn uiterlijk. Als je opmerkingen krijgt van wat ben jij een lelijk wijf, dan vind ik het knap als je dat zo naast je neer kunt leggen.
Ik heb superknappe vriendinnen gehad. Moet je mee uitgaan, de aandacht die ze krijgen van mannen. Maar goed, ik weet ook wel dat je beter niet iemand kunt hebben die jou om je uiterlijk wil. Maar als je nog zo jong bent, is dat relativeren denk ik wel moeilijker.
zondag 15 maart 2009 om 18:39
hey ik heb dat ook gehoord hoor van mijn 10de ( schat ik ) tot mijn 15de dat ik lelijk was, dat ik op een verkrachting moest hopen als ik ontmaagd wilde worden ( ik bibber nog als ik dit typ ) maar dan nog...
nadat het pesten opgehouden was omdat ik niet meer reageerde heb ik er nog een tijdje hetzelfde uitgezien en niet meer zo een dingen gehoord. later veranderde mijn uiterlijk in goede zin en kreeg ik aandacht genoeg, heb de negatieve reacties op mijn uiterlijk redelijk snel achter me gelaten.
sterker nog, zoals ik hier al schreef, ik overschat mijn uiterlijk nu eerder dan dat ik er realistisch over ben maar goed ik voel me er goed bij en het schaadt niemand dus ik heb daar geen probleem mee.
nadat het pesten opgehouden was omdat ik niet meer reageerde heb ik er nog een tijdje hetzelfde uitgezien en niet meer zo een dingen gehoord. later veranderde mijn uiterlijk in goede zin en kreeg ik aandacht genoeg, heb de negatieve reacties op mijn uiterlijk redelijk snel achter me gelaten.
sterker nog, zoals ik hier al schreef, ik overschat mijn uiterlijk nu eerder dan dat ik er realistisch over ben maar goed ik voel me er goed bij en het schaadt niemand dus ik heb daar geen probleem mee.
zondag 15 maart 2009 om 20:48
ik heb een paar jaar geleden gesproken met degene die dat tegen me gezegd heeft, ik was de sterkste partij in dat gesprek, hij wist dat hem in een kwaad licht kon stellen bij zijn vrienden die bijna naast ons stonden, ik voelde het, ik heb het niet gedaan, niet omdat ik hem niet terug wilde pakken, nee omdat ik niet voor gek wilde staan. hoe dan ook, ik was al over die opmerking heen en nu nog meer.
