![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-psyche-01.png)
Ik kan niet praten over gevoelens
maandag 19 juli 2021 om 11:32
Ik hoop dat er iemand is die in hetzelfde schuitje als ik heeft gezeten, en mij haar ervaring wilt delen.
Ik ben nooit goed geweest in het praten over mijn gevoelens. Ik ben iemand met een duidelijke mening, maar zodra het over gevoelens aan komt val ik stil. Ik kan wel gevoelens en emoties herkennen bij andere en mijzelf, dit is dus ook niet het probleem.
Begin dit jaar heb ik aan de bel getrokken bij de huisarts, ik zat/zit al een langere tijd niet lekker in mijn vel en besloot dat ik er wat aan moest doen. Omdat ik praten nogal moeilijk vond ben ik eerst naar een POH-ggz gegaan i.p.v. meteen mij te laten doorverwijzen door de huisarts. Dit is in overleg met de HA gegaan. De sessies bij de POH liepen goed, ik liep alleen vast op het feit dat ik gebeurtenissen etc. wel kan beschrijven, maar dit altijd erg algemeen gaat. Ik kan bijvoorbeeld best uitleggen dat ik geen makkelijke jeugd heb, maar vind het erg moeilijk om te vertellen wat er gebeurd is. In mijn hoofd is er een hele duidelijke situatie, maar ik kan dit niet omzetten in woorden. Dit kan ik wel opschrijven. Na een paar sessies hebben wij besloten om geen nieuwe sessie meer in te plannen. Ik zou eigenlijk doorverwezen moeten worden, maar we konden geen goede optie vinden omdat er over praten de eerste stap is.
Nu, 2 maanden verder, merk ik dat ik nog meer vast loop dan dat ik al deed. Het zit mij in de weg dat ik er niet over kan praten, ik heb geen rust meer in mijn hoofd. Nu wil ik er dus over leren praten, ik denk dat dit de eerste stap is in het verwerken van mijn problemen. Ik zou een nieuwe sessie bij de POH-GGZ kunnen in plannen. Ik vind het idee om mij kwetsbaar op te stellen door te praten over gevoelens ontiegelijk eng, maar ik weet dat dit op het moment mijn enige keuze is. Ik ben echter wel bang dat ik nergens naar doorverwezen kan worden, ik heb veel zitten googelen wat voor hulp er is voor mijn probleem, maar ik kan dus niks vinden.
Is er iemand die mij kan helpen? Ervaringen etc
Ik ben nooit goed geweest in het praten over mijn gevoelens. Ik ben iemand met een duidelijke mening, maar zodra het over gevoelens aan komt val ik stil. Ik kan wel gevoelens en emoties herkennen bij andere en mijzelf, dit is dus ook niet het probleem.
Begin dit jaar heb ik aan de bel getrokken bij de huisarts, ik zat/zit al een langere tijd niet lekker in mijn vel en besloot dat ik er wat aan moest doen. Omdat ik praten nogal moeilijk vond ben ik eerst naar een POH-ggz gegaan i.p.v. meteen mij te laten doorverwijzen door de huisarts. Dit is in overleg met de HA gegaan. De sessies bij de POH liepen goed, ik liep alleen vast op het feit dat ik gebeurtenissen etc. wel kan beschrijven, maar dit altijd erg algemeen gaat. Ik kan bijvoorbeeld best uitleggen dat ik geen makkelijke jeugd heb, maar vind het erg moeilijk om te vertellen wat er gebeurd is. In mijn hoofd is er een hele duidelijke situatie, maar ik kan dit niet omzetten in woorden. Dit kan ik wel opschrijven. Na een paar sessies hebben wij besloten om geen nieuwe sessie meer in te plannen. Ik zou eigenlijk doorverwezen moeten worden, maar we konden geen goede optie vinden omdat er over praten de eerste stap is.
Nu, 2 maanden verder, merk ik dat ik nog meer vast loop dan dat ik al deed. Het zit mij in de weg dat ik er niet over kan praten, ik heb geen rust meer in mijn hoofd. Nu wil ik er dus over leren praten, ik denk dat dit de eerste stap is in het verwerken van mijn problemen. Ik zou een nieuwe sessie bij de POH-GGZ kunnen in plannen. Ik vind het idee om mij kwetsbaar op te stellen door te praten over gevoelens ontiegelijk eng, maar ik weet dat dit op het moment mijn enige keuze is. Ik ben echter wel bang dat ik nergens naar doorverwezen kan worden, ik heb veel zitten googelen wat voor hulp er is voor mijn probleem, maar ik kan dus niks vinden.
Is er iemand die mij kan helpen? Ervaringen etc
obscuro wijzigde dit bericht op 19-07-2021 13:48
1.14% gewijzigd
maandag 19 juli 2021 om 11:49
Is het een idee om in je omgeving te zoeken naar een vrijgevestigde psychotherapeut die lichaamsgericht werkt? Bijvoorbeeld met SI (Somatic experience) of SensoriMotor Psychotherapie?
Dat is een andere insteek om bij je gevoel te komen.
Ik denk ook dat als het niet lukt om over je gevoel te praten, je een heel duidelijke hulpvraag hebt: leren praten over je gevoel.
Een therapeut kan je daarbij helpen en lukt het niet, dan kan hij je helpen zoeken naar een therapeut die via een andere invalshoek werkt.
Dat je het nu niet kunt, is in ieder geval geen reden om maar niet te gaan praten met iemand.
(ik zou zelf voor een vrijgevestigde therapeut gaan omdat je dan niet afhankelijk bent van een instelling die beslist hoe lang je erover mag doen)
Sterkte ermee!
Dat is een andere insteek om bij je gevoel te komen.
Ik denk ook dat als het niet lukt om over je gevoel te praten, je een heel duidelijke hulpvraag hebt: leren praten over je gevoel.
Een therapeut kan je daarbij helpen en lukt het niet, dan kan hij je helpen zoeken naar een therapeut die via een andere invalshoek werkt.
Dat je het nu niet kunt, is in ieder geval geen reden om maar niet te gaan praten met iemand.
(ik zou zelf voor een vrijgevestigde therapeut gaan omdat je dan niet afhankelijk bent van een instelling die beslist hoe lang je erover mag doen)
Sterkte ermee!
maandag 19 juli 2021 om 12:20
" vind het erg moeilijk om te vertellen wat er gebeurd is. In mijn hoofd is er een hele duidelijke situatie, maar ik kan dit niet omzetten in woorden. Dit kan ik wel opschrijven. "
Dit is zo herkenbaar...
Ik mail daarom wel eens naar mn therapeut. Dan kan ze gerichtere vragen stellen om me te helpen het onder woorden te brengen.
Dit is zo herkenbaar...
Ik mail daarom wel eens naar mn therapeut. Dan kan ze gerichtere vragen stellen om me te helpen het onder woorden te brengen.
maandag 19 juli 2021 om 12:21
Danstherapie heeft mij goed geholpen.
Ik kreeg ook oefeningen mee om te doen. Het is veel minder zweverig dan het klinkt trouwens.
Emoties onder de 4 b's kaderen hielp mij ook. Ik ben begonnen door alleen te zeggen, ik voel x, zonder direct iets mee te moeten.
Ik kreeg ook oefeningen mee om te doen. Het is veel minder zweverig dan het klinkt trouwens.
Emoties onder de 4 b's kaderen hielp mij ook. Ik ben begonnen door alleen te zeggen, ik voel x, zonder direct iets mee te moeten.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
maandag 19 juli 2021 om 12:36
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
maandag 19 juli 2021 om 13:13
Bedankt voor alle reacties!
Ik heb zelf in overleg met de POH besloten om geen doorverwijzing te doen. Juist omdat ik bij haar al 'vast liep' en ik er misschien nog niet klaar voor ben. We hebben EMDR besproken (voor situaties die er vroeger zijn gebeurd), maar zei vertelde mij dat ik dan wel open moest staan voor mijn gevoelens.
Een haptonoom of andere creatieve therapieën staan mij juist niet aan. Ik ben niet van het lichamelijke.
Klaar voor ben ik nu wel, ik weet dat het ontiegelijk moeilijk gaat worden maar ik wil op deze manier niet verder. Dat bedoel ik ook met vastlopen. De rust in mijn hoofd is dat ik constant aan het denken ben, het is nooit 'stil'.
Ik ga morgen denk ik bellen voor een nieuwe afspraak. Ondertussen blijf ik mijn gedachtes op papier zetten, misschien neem ik dit ook wel mee naar de afspraak (hoe eng ik dat vind, want ik ben dan ineens zo kwetsbaar).
Ik heb zelf in overleg met de POH besloten om geen doorverwijzing te doen. Juist omdat ik bij haar al 'vast liep' en ik er misschien nog niet klaar voor ben. We hebben EMDR besproken (voor situaties die er vroeger zijn gebeurd), maar zei vertelde mij dat ik dan wel open moest staan voor mijn gevoelens.
Een haptonoom of andere creatieve therapieën staan mij juist niet aan. Ik ben niet van het lichamelijke.
Klaar voor ben ik nu wel, ik weet dat het ontiegelijk moeilijk gaat worden maar ik wil op deze manier niet verder. Dat bedoel ik ook met vastlopen. De rust in mijn hoofd is dat ik constant aan het denken ben, het is nooit 'stil'.
Ik ga morgen denk ik bellen voor een nieuwe afspraak. Ondertussen blijf ik mijn gedachtes op papier zetten, misschien neem ik dit ook wel mee naar de afspraak (hoe eng ik dat vind, want ik ben dan ineens zo kwetsbaar).
maandag 19 juli 2021 om 13:49
Ik zou toch vragen om een doorverwijzing. En dan wel een doorverwijzing naar een therapeut of instelling die verschillende vormen van psychotherapie biedt, samen kun je dan op zoek naar de therapievorm die het best bij je past.
Je zou eens kunnen googlen op psychomotorische therapie of affect fobie therapie om te kijken of je hierin iets herkent.
Je zou eens kunnen googlen op psychomotorische therapie of affect fobie therapie om te kijken of je hierin iets herkent.
maandag 19 juli 2021 om 14:01
Hoe vaak ik niet gehoord heb ‘als je niet praat, kunnen we je niet helpen’ de afgelopen 10 jaar.
En nu heb ik (na oeverloos en vruchteloos praattherapieën) de diagnose autisme. En kan ik eindelijk accepteren dat het niet onder woorden kunnen brengen geen onwil of angst of pure schaamte is, maar echt onvermogen. Het lukt niet. Ik krijg een error in mijn hoofd als een gesprek die kant op gaat.
Schrijven gaat al beter, dan heb je meer tijd om na te denken en formuleren.
Dus zie ‘leren praten’ niet alleen als een doel op zich. Misschien is dit wie jij bent, en hoe jij mag zijn.
Mijn ervaring met PMT, muziek en beeldende therapie is trouwens vooral dat je gaat voelen, maar dat de therapeuten dan alsnog proberen je daar woorden aan te laten verbinden. Voor mij werkte het niet.
Laat mij maar gewoon voelen en zijn zonder woorden.
En nu heb ik (na oeverloos en vruchteloos praattherapieën) de diagnose autisme. En kan ik eindelijk accepteren dat het niet onder woorden kunnen brengen geen onwil of angst of pure schaamte is, maar echt onvermogen. Het lukt niet. Ik krijg een error in mijn hoofd als een gesprek die kant op gaat.
Schrijven gaat al beter, dan heb je meer tijd om na te denken en formuleren.
Dus zie ‘leren praten’ niet alleen als een doel op zich. Misschien is dit wie jij bent, en hoe jij mag zijn.
Mijn ervaring met PMT, muziek en beeldende therapie is trouwens vooral dat je gaat voelen, maar dat de therapeuten dan alsnog proberen je daar woorden aan te laten verbinden. Voor mij werkte het niet.
Laat mij maar gewoon voelen en zijn zonder woorden.
maandag 19 juli 2021 om 20:50
Weleens hiervan gehoord? https://mens-en-samenleving.infonu.nl/p ... eling.html
Er schijnt zoiets te bestaan als alexithymie. Weet er zelf niet zoveel van, maar misschien doet het een belletje rinkelen.
Nog even over sensorimotore psychotherapie, is niks vaags of alternatiefs aan. Het blijkt dat herinneringen op verschillende plekken worden opgeslagen in je brein. Alleen praten is vaak niet voldoende. Het trainen van verschillende vaardigheden kan heel helpend zijn.
Er schijnt zoiets te bestaan als alexithymie. Weet er zelf niet zoveel van, maar misschien doet het een belletje rinkelen.
Nog even over sensorimotore psychotherapie, is niks vaags of alternatiefs aan. Het blijkt dat herinneringen op verschillende plekken worden opgeslagen in je brein. Alleen praten is vaak niet voldoende. Het trainen van verschillende vaardigheden kan heel helpend zijn.
maandag 19 juli 2021 om 21:32
"Een haptonoom of andere creatieve therapieën staan mij juist niet aan. Ik ben niet van het lichamelijke."
Haptotherapie is niet creatief te noemen. Je doet enkel praktische oefeningen om de focus naar je lichaam/gevoelens te brengen en samen met de therapeut inventariseer je wat er is. Gevoelens zitten in je lichaam. Daar direct contact mee maken werkt directer dan via praattherapie in mijn ervaring.
Het kan zijn dat je van huis uit voor bepaalde gevoelens geen woorden hebt geleerd, dit overkomt sommige kinderen van wie de ouders emotioneel afwezig waren. Ook kan trauma als een blokkade werken om bij bepaalde gevoelens te komen.
Haptotherapie is niet creatief te noemen. Je doet enkel praktische oefeningen om de focus naar je lichaam/gevoelens te brengen en samen met de therapeut inventariseer je wat er is. Gevoelens zitten in je lichaam. Daar direct contact mee maken werkt directer dan via praattherapie in mijn ervaring.
Het kan zijn dat je van huis uit voor bepaalde gevoelens geen woorden hebt geleerd, dit overkomt sommige kinderen van wie de ouders emotioneel afwezig waren. Ook kan trauma als een blokkade werken om bij bepaalde gevoelens te komen.
dinsdag 20 juli 2021 om 20:07
Je bent ook al niet van het 'voelen', wellicht zit er bij beide een blokkade en zou het helpen als je daar iets aan zou doen. Uiteraard moet je met een behandelaar onderzoeken wat passend is voor jou, maar zonde als jij het 'lichamelijke' uit gaat sluiten terwijl dat misschien juist een opening kan gaan creëren.
dinsdag 20 juli 2021 om 23:03
Ik lag vannacht aan dit topic te denken en bedacht het volgende. Wat mij helpt in gesprek te gaan zijn foto’s.
Als bij therapie mij gevraagd wordt hoe was je week, of hoe voel je je, heb ik geen idee en is mijn reactie ‘meh’ of ‘goed’ of ‘weet ik veel’. Om in gesprek te komen helpt het dan om door foto’s op m'n telefoon te kijken. Er is altijd wel iets wat ik wil laten zien.
Zo kan het ook werken bij dingen uit het verleden, als ik een jeugdfoto voor me zie kan ik om de één of andere reden makkelijker praten over die tijd omdat een ander dan ook letterlijk voor zich kan zien wat ik zie.
Misschien werkt het voor jou ook wel.
Als bij therapie mij gevraagd wordt hoe was je week, of hoe voel je je, heb ik geen idee en is mijn reactie ‘meh’ of ‘goed’ of ‘weet ik veel’. Om in gesprek te komen helpt het dan om door foto’s op m'n telefoon te kijken. Er is altijd wel iets wat ik wil laten zien.
Zo kan het ook werken bij dingen uit het verleden, als ik een jeugdfoto voor me zie kan ik om de één of andere reden makkelijker praten over die tijd omdat een ander dan ook letterlijk voor zich kan zien wat ik zie.
Misschien werkt het voor jou ook wel.