Psyche
alle pijlers
Ik loop vast in mijn leven
donderdag 18 oktober 2018 om 12:48
Hoi allemaal,
Ik loop een beetje vast in mijn leven en ik wil het graag even van me afschrijven in de hoop dat iemand dit herkent of tips heeft.
Vroeger ben ik veel gepest, vooral op de middelbare school. Ik merk (nu terugkijkende) dat het daar bij mij is begonnen. Ik werd zoveel fysiek al mentaal gepest. Ik werd geduwd, er werd van me gestolen, etc. Ook werd er dag in dag uit tegen me gezegd dat ik raar was, dood moest, zelfmoord moest plegen, raar en lelijk was. Dit hakt er natuurlijk goed in, maar achteraf gezien lag dit natuurlijk niet aan mij maar aan hun. De grootste pestkop van toen heeft ook jaren later zijn excuses aangeboden. In die tijd heb ik ook een ongeluk gehad waarbij ik ben aangereden door een auto. Thuis had ik het ook niet geweldig. Ik loog veel (bijvoorbeeld dat ik ziek was en niet naar school kon terwijl ik niet durfde) en dit heeft de band met mijn ouders niet goed gedaan. Hierdoor maakte ik het mijn moeder moeilijk en zijn er avonden geweest waarop ze constant vertelde dat ze zichzelf ging ophangen. Ook werd ik soms geslagen. Ik woon inmiddels al een tijd niet meer thuis, maar zulke opmerkingen komen soms nog steeds voorbij als ik daar ben.
Nu loop ik al een tijd vast. Ik studeer en lessen volgen ging prima, ik voelde me thuis op school en haalde hoge cijfers. Maar nu moet ik stage lopen, het laatste gedeelde van mijn studie en dan ben ik klaar. Ook in de rest van mijn leven loop in vast. Ik vind het heel moeilijk om dingen alleen te doen bijvoorbeeld, maar ik ben graag alleen dus dat is lastig. Buitenshuis en vooral op plekken die ik niet ken voel ik me heel onveilig. Ik voel me kwetsbaar, een doelwit, ik ben bang dat ik flauwval, een ongeluk krijg, word aangevallen, enz. Met iemand samen gaat het prima en heb ik nergens last van. Ook merk ik dat ik symptomen van autisme heb, ik word bijvoorbeeld heel bang en boos als de planning veranderd, ik heb moeite met sociaal contact, moeite met overzicht houden, moeite met drukke plekken (zelfs een verjaardag met 5 mensen kan ik niet volgen). Hiernaast voel ik me ook heel depressief en soms suïcidaal. Ik zit nu in een iets betere periode maar ik heb maanden gehad waar ik eigenlijk niets kon en alleen maar dood wilde. Nu vind ik het leven niet leuk maar ik hoef niet direct dood.
Een jaar geleden ben ik naar een psycholoog gegaan, dit hielp niets. Ik kreeg veel mogelijke diagnoses naar me toe geslingerd maar ik weet niet wat er van waar was of niet, er werd niet echt naar me geluisterd. Ik heb juist het idee dat het erger is geworden. Ik weet ook niet wat mijn 'grootste probleem' is en in welke volgorde. Ik merk alleen dat ik vast loop. Werken lukt me wel, maar aangezien ik nu een stage zoek kan ik geen baan nemen. Beide combineren is te chaotisch voor me. Ik ontvang (leen) nu studiefinanciering. Stage lopen vind ik moeilijk, ik voel me niet welkom, een last, ik kan nog niet alles, en ja dat is allemaal waar of niet waar maar het voelt heel slecht. Maar ondertussen betaal ik mijn schoolgeld door....
Ik verwacht tips als; bel de huisarts. Maar ik heb geen geld voor mijn eigen risico, ik zou daar voor in de schulden komen. En als het echt helpt dan doe ik het. Maar na mijn ervaring van vorig jaar met een psycholoog heb ik er niet veel vertrouwen in. En stel dat ik nu de huisarts bel en begin en tot volgend jaar doorga, betaal ik dan twee keer eigen risico?
Iemand die dit herkent of tips heeft?
Ik loop een beetje vast in mijn leven en ik wil het graag even van me afschrijven in de hoop dat iemand dit herkent of tips heeft.
Vroeger ben ik veel gepest, vooral op de middelbare school. Ik merk (nu terugkijkende) dat het daar bij mij is begonnen. Ik werd zoveel fysiek al mentaal gepest. Ik werd geduwd, er werd van me gestolen, etc. Ook werd er dag in dag uit tegen me gezegd dat ik raar was, dood moest, zelfmoord moest plegen, raar en lelijk was. Dit hakt er natuurlijk goed in, maar achteraf gezien lag dit natuurlijk niet aan mij maar aan hun. De grootste pestkop van toen heeft ook jaren later zijn excuses aangeboden. In die tijd heb ik ook een ongeluk gehad waarbij ik ben aangereden door een auto. Thuis had ik het ook niet geweldig. Ik loog veel (bijvoorbeeld dat ik ziek was en niet naar school kon terwijl ik niet durfde) en dit heeft de band met mijn ouders niet goed gedaan. Hierdoor maakte ik het mijn moeder moeilijk en zijn er avonden geweest waarop ze constant vertelde dat ze zichzelf ging ophangen. Ook werd ik soms geslagen. Ik woon inmiddels al een tijd niet meer thuis, maar zulke opmerkingen komen soms nog steeds voorbij als ik daar ben.
Nu loop ik al een tijd vast. Ik studeer en lessen volgen ging prima, ik voelde me thuis op school en haalde hoge cijfers. Maar nu moet ik stage lopen, het laatste gedeelde van mijn studie en dan ben ik klaar. Ook in de rest van mijn leven loop in vast. Ik vind het heel moeilijk om dingen alleen te doen bijvoorbeeld, maar ik ben graag alleen dus dat is lastig. Buitenshuis en vooral op plekken die ik niet ken voel ik me heel onveilig. Ik voel me kwetsbaar, een doelwit, ik ben bang dat ik flauwval, een ongeluk krijg, word aangevallen, enz. Met iemand samen gaat het prima en heb ik nergens last van. Ook merk ik dat ik symptomen van autisme heb, ik word bijvoorbeeld heel bang en boos als de planning veranderd, ik heb moeite met sociaal contact, moeite met overzicht houden, moeite met drukke plekken (zelfs een verjaardag met 5 mensen kan ik niet volgen). Hiernaast voel ik me ook heel depressief en soms suïcidaal. Ik zit nu in een iets betere periode maar ik heb maanden gehad waar ik eigenlijk niets kon en alleen maar dood wilde. Nu vind ik het leven niet leuk maar ik hoef niet direct dood.
Een jaar geleden ben ik naar een psycholoog gegaan, dit hielp niets. Ik kreeg veel mogelijke diagnoses naar me toe geslingerd maar ik weet niet wat er van waar was of niet, er werd niet echt naar me geluisterd. Ik heb juist het idee dat het erger is geworden. Ik weet ook niet wat mijn 'grootste probleem' is en in welke volgorde. Ik merk alleen dat ik vast loop. Werken lukt me wel, maar aangezien ik nu een stage zoek kan ik geen baan nemen. Beide combineren is te chaotisch voor me. Ik ontvang (leen) nu studiefinanciering. Stage lopen vind ik moeilijk, ik voel me niet welkom, een last, ik kan nog niet alles, en ja dat is allemaal waar of niet waar maar het voelt heel slecht. Maar ondertussen betaal ik mijn schoolgeld door....
Ik verwacht tips als; bel de huisarts. Maar ik heb geen geld voor mijn eigen risico, ik zou daar voor in de schulden komen. En als het echt helpt dan doe ik het. Maar na mijn ervaring van vorig jaar met een psycholoog heb ik er niet veel vertrouwen in. En stel dat ik nu de huisarts bel en begin en tot volgend jaar doorga, betaal ik dan twee keer eigen risico?
Iemand die dit herkent of tips heeft?
donderdag 18 oktober 2018 om 12:53
Als ik naar de huisarts ga, ga ik er vanuit dat ze me gaat doorverwijzen. Vorig jaar ook een dikke rekening moeten betalen.... (eigen risico), ik als student heb dat niet liggen en vorig jaar was dit het niet waard.
donderdag 18 oktober 2018 om 12:56
begin eens met niet in problemen te denken, maar als mensen je een oplossing aan de hand doen, daar in mee te willen gaan.butterfly- schreef: ↑18-10-2018 12:53Als ik naar de huisarts ga, ga ik er vanuit dat ze me gaat doorverwijzen. Vorig jaar ook een dikke rekening moeten betalen.... (eigen risico), ik als student heb dat niet liggen en vorig jaar was dit het niet waard.
Huisartsen hebben vaak een praktijk ondersteuner GGZ in dienst (of korte lijnen) waar je gratis terecht kan
donderdag 18 oktober 2018 om 12:57
donderdag 18 oktober 2018 om 13:06
De huisarts kan je ook eerst naar de praktijkondersteunder GGZ of sociaal verpleegkundige sturen die aan de praktijk hangt. Is ketenzorg en kost je geen eigen bijdrage.
En zeg dat je daarna toch word doorgestuurd vanuit daar naar gerichtere hulp.. dan kan je die eigen bijdrage ook betalen in gedeeltes. Soms is het niet anders en is het nodig om verder te komen.
Maar ga toch naar de huisarts en geef aan dat krap zit en hoopt op wat ondersteunende hulp en gesprekken met de praktijkondersteunder.
En zeg dat je daarna toch word doorgestuurd vanuit daar naar gerichtere hulp.. dan kan je die eigen bijdrage ook betalen in gedeeltes. Soms is het niet anders en is het nodig om verder te komen.
Maar ga toch naar de huisarts en geef aan dat krap zit en hoopt op wat ondersteunende hulp en gesprekken met de praktijkondersteunder.
donderdag 18 oktober 2018 om 13:08
Als je student bent kijk eens wat je hogeschool of universiteit aan mogelijkheden heeft. Vaak zijn er studentenpsychologen die zouden je op weg kunnen helpen.
Verder zou ik ook met liefde voor mijn kind betalen als ik zou denken dat ze daar haar leven weer wat van op de rails zou krijgen.
Hoe vaak ben je bij de psycholoog geweest en wat was de insteek van die gesprekken?
Verder zou ik ook met liefde voor mijn kind betalen als ik zou denken dat ze daar haar leven weer wat van op de rails zou krijgen.
Hoe vaak ben je bij de psycholoog geweest en wat was de insteek van die gesprekken?
donderdag 18 oktober 2018 om 13:35
Wat ontzettend vervelend en heftig.
Ik herken dit van een medestudent van mijzelf jaren terug.
Zij was altijd erg gedreven en haar studie doorliep zij prima. Tot het moment van stage. Wij hadden destijds tijdens onze studie 'terugkom dagen'. Op deze terugkomdag hadden wij een dagdeel supervisie. Zij gaf terug dat dit haar enorm heeft geholpen. Daarbij is ze gestopt met haar stage en heeft zij een jaar later haar stage glansrijk doorlopen. Ze moest 'groeien', als mens, maar ook in haar ontwikkeling. Weer durven geloven in zichzelf.
Ik weet niet of 1 van je diagnoses PTSS is, wat goed mogelijk is bij pesten. Maar dan zou je eens kunnen kijken bij https://www.psytrec.nl/
En zoek hulp bij een maatschappelijk werk betreffende je financiën en je persoonlijke ontwikkeling ook dat is gratis? Mogelijk kunnen zij je ondersteunen in brede zin..
Ik herken dit van een medestudent van mijzelf jaren terug.
Zij was altijd erg gedreven en haar studie doorliep zij prima. Tot het moment van stage. Wij hadden destijds tijdens onze studie 'terugkom dagen'. Op deze terugkomdag hadden wij een dagdeel supervisie. Zij gaf terug dat dit haar enorm heeft geholpen. Daarbij is ze gestopt met haar stage en heeft zij een jaar later haar stage glansrijk doorlopen. Ze moest 'groeien', als mens, maar ook in haar ontwikkeling. Weer durven geloven in zichzelf.
Ik weet niet of 1 van je diagnoses PTSS is, wat goed mogelijk is bij pesten. Maar dan zou je eens kunnen kijken bij https://www.psytrec.nl/
En zoek hulp bij een maatschappelijk werk betreffende je financiën en je persoonlijke ontwikkeling ook dat is gratis? Mogelijk kunnen zij je ondersteunen in brede zin..
donderdag 18 oktober 2018 om 14:36
Ik Hoop voor je dat je ook door de adviezen die je hier al greeg de nodige hulp gaat krijgen.
Wat je zelf zou kunnen doen. Online Therapie zoeken. Interapy.nl wordt vergoed door de verzekeraar. Hoe dat dan zit met een eventuele vrije bijdrage die je eerst moet betalen weet ik niet. Is dat zo veel dat er geen oplossing mogelijk is.
Het gedrag van je moeder vind ik erg heftig hoor. Dreigen met ophangen, omdat je het haar moeilijk maakte. Kom op zeg, dat is psychische mishandeling van je Kind. Maar goed, dat is gebeurd en daar verander je nu niets Meer aan.
Wat je zelf zou kunnen doen om je zelfbeeld te verbeteren. Begin een dagboek! En schrijf hierin wat er die dag wel goed ging. Waardoor je je goed voelde. Wat je een positief gevoel gaf. En lees dit op down-momenten nog eens door.
Maak kleine doelen om te gaan leren, van de dingen die je moeilijk vind en oefen dit gewoon in het dagelijkse leven.
De conclusie van dit projekt is, dat je zelf geloofd, dat je goed genoeg bent zoals je bent, dat je er mag zijn en dat je ook fouten mag maken.
Begin zelf uit je dal te kruipen al gaat het langzaam en is het moeilijk. Een psycholoog kan je ondersteunen, Maar doen met je het zelf. Begin met schrijven wat je allemaal al hebt bereikt en wat je allemaal goed kan. Je studeert en dat gaat goed.
Ik Hoop voor je dat je lieve mensen hebt/vindt die ook naar je willen luisteren. En dan praat! Je bent het waard om gehoord te worden.
Je klingt erg dapper en flink. Ik Hoop dat je je weg gaat vinden.
Wat je zelf zou kunnen doen. Online Therapie zoeken. Interapy.nl wordt vergoed door de verzekeraar. Hoe dat dan zit met een eventuele vrije bijdrage die je eerst moet betalen weet ik niet. Is dat zo veel dat er geen oplossing mogelijk is.
Het gedrag van je moeder vind ik erg heftig hoor. Dreigen met ophangen, omdat je het haar moeilijk maakte. Kom op zeg, dat is psychische mishandeling van je Kind. Maar goed, dat is gebeurd en daar verander je nu niets Meer aan.
Wat je zelf zou kunnen doen om je zelfbeeld te verbeteren. Begin een dagboek! En schrijf hierin wat er die dag wel goed ging. Waardoor je je goed voelde. Wat je een positief gevoel gaf. En lees dit op down-momenten nog eens door.
Maak kleine doelen om te gaan leren, van de dingen die je moeilijk vind en oefen dit gewoon in het dagelijkse leven.
De conclusie van dit projekt is, dat je zelf geloofd, dat je goed genoeg bent zoals je bent, dat je er mag zijn en dat je ook fouten mag maken.
Begin zelf uit je dal te kruipen al gaat het langzaam en is het moeilijk. Een psycholoog kan je ondersteunen, Maar doen met je het zelf. Begin met schrijven wat je allemaal al hebt bereikt en wat je allemaal goed kan. Je studeert en dat gaat goed.
Ik Hoop voor je dat je lieve mensen hebt/vindt die ook naar je willen luisteren. En dan praat! Je bent het waard om gehoord te worden.
Je klingt erg dapper en flink. Ik Hoop dat je je weg gaat vinden.
donderdag 18 oktober 2018 om 15:51
Klopt, ik zit bij Unive en betaal mijn eigen risico van dit jaar in termijnen van 60 euro per maand. Dat is beter te doen dan in een keer.Quaintrelle schreef: ↑18-10-2018 13:09Zorgverzekeraars zijn heel coulant met een betalingsregeling als je jouw situatie uitlegt. Daar hoef je je geen zorgen om te maken.
Echt TO, zoek hulp. Dit kan je niet alleen af en dat zou ook niet moeten hoeven.
donderdag 18 oktober 2018 om 16:16
Kan ook over het hele jaar gespreid worden. 32 euro pm als je het opmaakt natuurlijk.
vrijdag 19 oktober 2018 om 16:36
Ja dat ging bij mij niet omdat ik dat niet van tevoren aangevraagd had, dat moet blijkbaar bij Univé. En pas in mei er van gebruik maakte. Nu nog 4 maanden afbetalen en dan ben ik er vanaf.Lucifer2018 schreef: ↑18-10-2018 16:16Kan ook over het hele jaar gespreid worden. 32 euro pm als je het opmaakt natuurlijk.
