Psyche
alle pijlers
ik maak alles stuk in me leven wat me lief is
woensdag 17 juni 2009 om 04:03
Je bent niet de enige die niet kan slapen.
En ik kan mezelf nu wel voor m'n kop slaan, dat ik nu nog niet slaap, terwijl de vogels buiten fluiten, het al weer licht begint te worden, en mijn vriend over 2 uren moet opstaan.
Enige wat ik mij nu kan bedenken, is dat je misschien naar de huisarts kan gaan, het verhaal aan hem vertellen, eventueel jou eerste post uitprinten en laten lezen.
Misschien kan hij/zij je helpen.
Want je weet zelf vast ook wel, dat dit zo niet langer kan. Toch?
En ik kan mezelf nu wel voor m'n kop slaan, dat ik nu nog niet slaap, terwijl de vogels buiten fluiten, het al weer licht begint te worden, en mijn vriend over 2 uren moet opstaan.
Enige wat ik mij nu kan bedenken, is dat je misschien naar de huisarts kan gaan, het verhaal aan hem vertellen, eventueel jou eerste post uitprinten en laten lezen.
Misschien kan hij/zij je helpen.
Want je weet zelf vast ook wel, dat dit zo niet langer kan. Toch?
woensdag 17 juni 2009 om 04:21
Maar heb je dit hele verhaal, wat je net gepost hebt, ook aan je man verteld?
Weet je man dat je zo in de knoop zit met jezelf?
Zoek hulp, het liefst morgen vroeg, bel de huisarts, en vertel hem dat je in de knoop zit met jezelf, en dat je graag hulp wilt omdat je wilt veranderen.
Voor je man, je kinderen, je familie en alle andere mensen om je heen.
Maar vooral, niet te vergeten, voor jezelf!
Weet je man dat je zo in de knoop zit met jezelf?
Zoek hulp, het liefst morgen vroeg, bel de huisarts, en vertel hem dat je in de knoop zit met jezelf, en dat je graag hulp wilt omdat je wilt veranderen.
Voor je man, je kinderen, je familie en alle andere mensen om je heen.
Maar vooral, niet te vergeten, voor jezelf!
woensdag 17 juni 2009 om 05:29
Heb je enig idee waarom je zoveel woede in je hebt? Misschien kun je daar beginnen met het aanpakken van je probleem. Als je weet waarom je op een bepaalde manier reageert, kun je er misschien aan werken om in het vervolg anders te reageren op dingen.
Je zegt dat je van je man houdt, maar je hebt geen respect voor hem. Weet je echt zeker dat je van hem houdt dan?
Zo ja, geef je iets om jezelf? Buiten dat je steeds boos bent, heb je respect voor jezelf? Dat is natuurlijk de eerste stap. Het is misschien een cliche, maar je kunt pas onvoorwaardelijk van iemand houden als je van jezelf houdt.
Ik denk serieus dat je misschien gebaat bent bij professionele hulp. Ik roep dat niet snel, ben juist zelf iemand die vind dat ik alles zelf wel kan oplossen. Maar jouw probleem klinkt serieus. Ik denk dat er behoorlijk wat dwars zit, waar je misschien zelf niet uit komt, of je je misschien wel niet eens bewust van bent. Dus ik zou je aanraden om eens met iemand te gaan praten.
Heb je uberhaupt mensen met wie je hierover kunt praten?
Ik wens je veel sterkte, ik vind het erg dapper dat je dit verhaal zo eerlijk hebt gedeeld hier. Dat lijkt me in ieder geval een belangrijke eerste stap.
Rest nog een
Je zegt dat je van je man houdt, maar je hebt geen respect voor hem. Weet je echt zeker dat je van hem houdt dan?
Zo ja, geef je iets om jezelf? Buiten dat je steeds boos bent, heb je respect voor jezelf? Dat is natuurlijk de eerste stap. Het is misschien een cliche, maar je kunt pas onvoorwaardelijk van iemand houden als je van jezelf houdt.
Ik denk serieus dat je misschien gebaat bent bij professionele hulp. Ik roep dat niet snel, ben juist zelf iemand die vind dat ik alles zelf wel kan oplossen. Maar jouw probleem klinkt serieus. Ik denk dat er behoorlijk wat dwars zit, waar je misschien zelf niet uit komt, of je je misschien wel niet eens bewust van bent. Dus ik zou je aanraden om eens met iemand te gaan praten.
Heb je uberhaupt mensen met wie je hierover kunt praten?
Ik wens je veel sterkte, ik vind het erg dapper dat je dit verhaal zo eerlijk hebt gedeeld hier. Dat lijkt me in ieder geval een belangrijke eerste stap.
Rest nog een
woensdag 17 juni 2009 om 08:08
Hai je "klachten"doen me een beetje denken aan borderline achtige klachten.....niet meteen schrikken hoor. Dat is misschien wel heel extreem.....maar al bij je eerste post schoot dat door mijn hoofd. Je bent boos en weet niet waarom en weet niet wat met deze boosheid te doen. Je hebt het het over twee personen die in je in je zitten...
Ga inderdaad eens praten met je huisarts of een andere deskundige. Heel veel sterkte ermee en een knuffel Betty.
Ga inderdaad eens praten met je huisarts of een andere deskundige. Heel veel sterkte ermee en een knuffel Betty.
woensdag 17 juni 2009 om 08:11
Hoi Nehna! De huisarts heeft veel vaker mensen met een verhaal als het jouwe op zijn spreekuur gehad hoor, en zal zeker niet denken dat je gek bent, maar respect hebben voor het feit dat je het aan wilt pakken. Je kunt onder begeleiding van een professional namelijk echt nieuw gedrag aanleren en dit gedrag afleren.
Aan jou de vraag: wil je echt veranderen? En wil je daar ook je trots voor opzij zetten en moeite voor doen? Of blijft het bij mooie voornemens?
Wil je echt verandering, dan bel je NU de huisarts.
Aan jou de vraag: wil je echt veranderen? En wil je daar ook je trots voor opzij zetten en moeite voor doen? Of blijft het bij mooie voornemens?
Wil je echt verandering, dan bel je NU de huisarts.
woensdag 17 juni 2009 om 08:25
Wat MissMara zegt. Wellicht is het zinvol om eens met een Psycholoog te praten bijvoorbeeld. Helpt vaak om dingen op een rijtje te zetten.
Wat ook nog wel eens helpt is bedenken: hoe zou ik het vinden als hij zo tegen mij zou doen.
En denk eens goed na, is het het waard om zo te tieren? Is hij vreemd gegaan of is hij slechts vergeten eh, de melk te halen.
Overigens, zelf was ik vroeger ook een opgewonden standje. Maar inmiddels kan ik mezelf redelijk in toom houden
Succes Nehna.... Bellen he?
Wat ook nog wel eens helpt is bedenken: hoe zou ik het vinden als hij zo tegen mij zou doen.
En denk eens goed na, is het het waard om zo te tieren? Is hij vreemd gegaan of is hij slechts vergeten eh, de melk te halen.
Overigens, zelf was ik vroeger ook een opgewonden standje. Maar inmiddels kan ik mezelf redelijk in toom houden
Succes Nehna.... Bellen he?
woensdag 17 juni 2009 om 08:31
Ik heb geen andere tips dan datgene wat anderen al gezegd hebben.
Maar ik wil even zeggen dat ik het echt knap vind dat je nu jezelf zo onder ogen durft te komen en het zo uit durft te spreken. Je moet ergens beginnen en vaak is het 'erkennen' dat je niet tevreden bent met jezelf een punt waar anderen niet eens belanden!
Maar ik wil even zeggen dat ik het echt knap vind dat je nu jezelf zo onder ogen durft te komen en het zo uit durft te spreken. Je moet ergens beginnen en vaak is het 'erkennen' dat je niet tevreden bent met jezelf een punt waar anderen niet eens belanden!
woensdag 17 juni 2009 om 09:35
Nehna, ik heb ook een periode in mijn leven gehad waarin ik met iedereen ruzie had. Ik was constant boos en verdrietig en had het gevoel dat iedereen tegen me was.
Gelukkig heb ik destijds een vriendin gehad die mij verplichtte een afspraak met mijn huisarts te maken. Ze ging zelfs met me mee, de schat. Mijn huisarts heeft mij toen doorverwezen naar een psycholoog. Na vele gesprekken ben ik echt een ander mens geworden. Ik heb nu van mijzelf veel eerder door dat ik aan het doordraven ben, onredelijk ben etc.
Meid, maak een afspraak met je huisarts. Je bent echt de enige niet.
Gelukkig heb ik destijds een vriendin gehad die mij verplichtte een afspraak met mijn huisarts te maken. Ze ging zelfs met me mee, de schat. Mijn huisarts heeft mij toen doorverwezen naar een psycholoog. Na vele gesprekken ben ik echt een ander mens geworden. Ik heb nu van mijzelf veel eerder door dat ik aan het doordraven ben, onredelijk ben etc.
Meid, maak een afspraak met je huisarts. Je bent echt de enige niet.
woensdag 17 juni 2009 om 09:50
woensdag 17 juni 2009 om 09:57
quote:nehna schreef op 17 juni 2009 @ 07:50:
maar ik wil deze negatieve spiraaal een draai geven maar is zo moeilijk..ik kan met niemand erover praten en naar de huisarts ..lijktmij dat ze denken dat ik niet goed wijs ben ofzo.
ik heb me vandaag voor genomen me in te houden met de kids ..met iedereen en geen ruzie zoeken...ik hoop dat het me lukt..ik wil proberen vandaag wat aardigs te doen te zeggen...
ik weet het anders ook niet meer
Nehna, de huisarts denkt niet dat je niet goed wijs bent! De huisarts ziet alleen maar een vrouw die wanhopig is, die zelf durft te erkennen dat ze verkeerd bezig is, die zelf wil dat ze verandert. Daar zal de huisarts alleen maar respect voor hebben en mét jou zoeken naar een goede hulpverlener.
Ga naar je huisarts; niet alleen voor jezelf, maar ook voor je man en zeker voor je kinderen. Kinderen zijn kwetsbaar en onbeheerste woede-uitbarstingen hebben een ongelooflijke invloed op kinderen. Ik weet het, want mijn moeder was een beetje zoals jij beschrijft. Ik heb een onveilige jeugd gehad, ik wist nooit hoe mijn moeder zou reageren op de simpelste dingen, ik was een angstig kind dat maar steeds stilletjes in een hoekje kroop, in de hoop dat mama niet boos zou worden. Dat geeft diepe wonden, die ik later zelf met behulp van een psycholoog heb moeten ontrafelen. Bespaar je kinderen die weg door zelf naar de psycholoog te gaan.
maar ik wil deze negatieve spiraaal een draai geven maar is zo moeilijk..ik kan met niemand erover praten en naar de huisarts ..lijktmij dat ze denken dat ik niet goed wijs ben ofzo.
ik heb me vandaag voor genomen me in te houden met de kids ..met iedereen en geen ruzie zoeken...ik hoop dat het me lukt..ik wil proberen vandaag wat aardigs te doen te zeggen...
ik weet het anders ook niet meer
Nehna, de huisarts denkt niet dat je niet goed wijs bent! De huisarts ziet alleen maar een vrouw die wanhopig is, die zelf durft te erkennen dat ze verkeerd bezig is, die zelf wil dat ze verandert. Daar zal de huisarts alleen maar respect voor hebben en mét jou zoeken naar een goede hulpverlener.
Ga naar je huisarts; niet alleen voor jezelf, maar ook voor je man en zeker voor je kinderen. Kinderen zijn kwetsbaar en onbeheerste woede-uitbarstingen hebben een ongelooflijke invloed op kinderen. Ik weet het, want mijn moeder was een beetje zoals jij beschrijft. Ik heb een onveilige jeugd gehad, ik wist nooit hoe mijn moeder zou reageren op de simpelste dingen, ik was een angstig kind dat maar steeds stilletjes in een hoekje kroop, in de hoop dat mama niet boos zou worden. Dat geeft diepe wonden, die ik later zelf met behulp van een psycholoog heb moeten ontrafelen. Bespaar je kinderen die weg door zelf naar de psycholoog te gaan.
woensdag 17 juni 2009 om 12:13
Bijzonder he, om te merken dat als je je kwetsbaar opstelt dat mensen daar vaak helemaal geen misbruik van maken, maar juist van de kans gebruik maken om hartelijk en lief voor je te zijn... Fijn he?
Zou je daar niet meer mee willen experimenteren? Dus als je woede voelt opkomen het gewoon benoemen tegenover je gesprekspartner en je daarin kwetsbaar opstellen, bijv: Ik merk dat ik bijna iets naars tegen je had gezegd, blijkbaar raakt het gespreksonderwerp me erg. Maar dat wil ik niet meer, want ik heb dat in het verleden al veel te veel gedaan. Eigenlijk ben ik je nog excuses verschuldigd voor al die keren. Je verdient beter, en ik zou graag een op een prettige manier met je omgaan maar ik weet niet altijd hoe dat moet.
Zou je zoiets durven?
Zou je daar niet meer mee willen experimenteren? Dus als je woede voelt opkomen het gewoon benoemen tegenover je gesprekspartner en je daarin kwetsbaar opstellen, bijv: Ik merk dat ik bijna iets naars tegen je had gezegd, blijkbaar raakt het gespreksonderwerp me erg. Maar dat wil ik niet meer, want ik heb dat in het verleden al veel te veel gedaan. Eigenlijk ben ik je nog excuses verschuldigd voor al die keren. Je verdient beter, en ik zou graag een op een prettige manier met je omgaan maar ik weet niet altijd hoe dat moet.
Zou je zoiets durven?
woensdag 17 juni 2009 om 12:21
Nehna, je mag van geluk spreken dat je een vrouw bent, want als een man had opgeschreven dat hij zo deed zoals jij doet, dan was hier allang de kachel met hem aangemaakt. Dan verdiende hij het door zijn vrouw en kinderen verlaten te worden, financieel eens goed te worden uitgekleed, en voor deze man restte een dwangbehandeling in een psychiatrisch ziekenhuis en voor straf een levenslang schuldbesef wat je allemaal fout had gedaan. Maar wel fataal, want je kinderen kreeg je niet meer te zien na zulke afschuwelijke daden.
Ik vermoed dat er een stukje herkenning zit in je hysterische buien door vrouwen, dat ze vandaar zo mild reageren. Maar 30 knuffels van de viva dames gaan je niet helpen, want je zegt spijt te hebben van je daden. Dat is een begin.
Ik herken enigzins iets van borderline, hoewel een ADHD vriend ook wel beschreef wat jij zegt: grote woede op het moment, impulsief handelen, een dermate woede die niet af te koelen is, en die tijd nodig heeft om te gaan liggen, en daarna spijt. De oorspronkelijke aanleiding is vaak ook niet de moeite waard. Ik heb een borderline vrouw wel eens gevraagd tot 10 te tellen.
Ik zou inderdaad naar de huisarts gaan, maar misschien is het ook een idee om je excuus te maken naar buren, gewoon een kaartje: ik weet dat ik vaak niet redelijk ben, laat me dan maar even, later draai ik wel bij. Ik ga er wat aan doen.
Ik vermoed dat er een stukje herkenning zit in je hysterische buien door vrouwen, dat ze vandaar zo mild reageren. Maar 30 knuffels van de viva dames gaan je niet helpen, want je zegt spijt te hebben van je daden. Dat is een begin.
Ik herken enigzins iets van borderline, hoewel een ADHD vriend ook wel beschreef wat jij zegt: grote woede op het moment, impulsief handelen, een dermate woede die niet af te koelen is, en die tijd nodig heeft om te gaan liggen, en daarna spijt. De oorspronkelijke aanleiding is vaak ook niet de moeite waard. Ik heb een borderline vrouw wel eens gevraagd tot 10 te tellen.
Ik zou inderdaad naar de huisarts gaan, maar misschien is het ook een idee om je excuus te maken naar buren, gewoon een kaartje: ik weet dat ik vaak niet redelijk ben, laat me dan maar even, later draai ik wel bij. Ik ga er wat aan doen.
