Psyche
alle pijlers
Ik overromanticeer te veel!
zondag 27 december 2009 om 00:38
Dit was de enige manier om mijn gedachten op papier te zetten. Korte fling gehad met iemand uit het buitenland, en in een paar dagen zo ontzettend veel meegemaakt. Ik baal ervan dat ik me gelijk zo druk om dingen maak. Waarom kan ik niet gewoon genieten van die dagen en het daarna van me afzetten?
Nu ben je weg
En ach ik wist het van tevoren
Tegen me gelogen
Omdat je dacht
Dat ik het zou veroordelen
Ik kan het je niet eens kwalijk nemen
Ben je echt
Of ben je slechts een droom
Heb ik je gemaakt
Tot iets dat je niet bent
Wat doe je nu
Denk je aan mij?
Zo anders
Maar ook zo hetzelfde
Ik mis je
Maar ik moet door
Maar ik mis je
Laat het los
Ik ga te ver
Wil te veel
Ik ken je niet
Weet niet wie je bent
Of wat je doet
Hoe leef jij?
Maar die paar dagen
Vol van emoties
En nu de twijfel
Maar wat heeft het voor zin
Je bent weg
En je blijft weg
Wat ik ermee wil zeggen is dat ik gelijk al een toekomst heb uitgestippeld, terwijl ik iemand nog nauwelijks ken. Dit klinkt echt zo sneu! En in dit geval wist ik van tevoren al dat het toch niks kon worden, aangezien hij aan de andere kant van de wereld woont. Het lijkt wel of ik constant iemand nodig heb om me aan vast te klampen. Niet dat ik dat in het echt ook doe, ik snap ook wel dat dat mensen afschrikt, en uiteindelijk wil ook mijn eigen leven hebben, maar in gedachten wel.
Nu ben je weg
En ach ik wist het van tevoren
Tegen me gelogen
Omdat je dacht
Dat ik het zou veroordelen
Ik kan het je niet eens kwalijk nemen
Ben je echt
Of ben je slechts een droom
Heb ik je gemaakt
Tot iets dat je niet bent
Wat doe je nu
Denk je aan mij?
Zo anders
Maar ook zo hetzelfde
Ik mis je
Maar ik moet door
Maar ik mis je
Laat het los
Ik ga te ver
Wil te veel
Ik ken je niet
Weet niet wie je bent
Of wat je doet
Hoe leef jij?
Maar die paar dagen
Vol van emoties
En nu de twijfel
Maar wat heeft het voor zin
Je bent weg
En je blijft weg
Wat ik ermee wil zeggen is dat ik gelijk al een toekomst heb uitgestippeld, terwijl ik iemand nog nauwelijks ken. Dit klinkt echt zo sneu! En in dit geval wist ik van tevoren al dat het toch niks kon worden, aangezien hij aan de andere kant van de wereld woont. Het lijkt wel of ik constant iemand nodig heb om me aan vast te klampen. Niet dat ik dat in het echt ook doe, ik snap ook wel dat dat mensen afschrikt, en uiteindelijk wil ook mijn eigen leven hebben, maar in gedachten wel.
zondag 3 januari 2010 om 16:10
Haha niks eigenlijk! Het was gewoon leuk, met vriendinnen, champagne, maar ik kreeg ineens zo'n geweldig gevoel van het komt allemaal goed komend jaar!
Heb aan de ene kant een heel goed jaar gehad, qua carriere enzo, maar op persoonlijk vlak ging het allemaal niet zo lekker, dus daar ga ik het komende jaar verandering in brengen! En het 12-uur-moment gaf daar ineens een boost aan
Heb aan de ene kant een heel goed jaar gehad, qua carriere enzo, maar op persoonlijk vlak ging het allemaal niet zo lekker, dus daar ga ik het komende jaar verandering in brengen! En het 12-uur-moment gaf daar ineens een boost aan
