Psyche
alle pijlers
Ik weet helemaal niet meer wat ik moet doen
woensdag 26 januari 2022 om 22:04
Hallo allemaal,
Ik zou het heel fijn vinden als jullie mijn verhaal willen lezen en advies willen geven. Ik weet het namelijk zelf niet meer, ik kom er niet uit.
Al ongeveer 2,5 jaar depressief, heftige relatie gehad, uit elkaar, veel familie problemen( islamitisch) en heel veel ruzie.
Het is nu al bijna 6 maanden over en ik voel me nog steeds zo depressief. Het grootste probleem was mijn relatie waar ik niet gelukkig in was, en geen uitweg zag i.v.m. moeilijke cultuur. Dit is uitendelijk toch gelukt. Na 6 maanden voel ik me nog elke dag schuldig, somber en heel erg moe. Ik kom nu al 3 dagen niet buiten, geen energie, ik heb geen trek in eten en ben helemaal in de war. Therapeut is er een tijdje mee gestopt, ben nu aan het wachten op een nieuwe therapeut.
Nadat de verloving is verbroken wilde ik graag door blijven werken, om toch buiten te komen. Helaas na 2 maanden toch gestopt met werk. Ik voelde me zo somber, dat het kwaliteit van mijn werk alleen maar minder werd. Ik had gespaard en ben een paar weken weg geweest. Nu weer opnieuw gesolliciteerd en aangenomen, maar ik zie er zo tegen op. Ik ben zo angstig. Ik moet volgende week pas beginnen, maar ik pieker nu al.
Het werk is van maandag tot vrijdag elke dag van 8 tot 12. Ik weet niet of het slim is geweest dat ik gesolliciteerd heb. Ik twijfel zo erg. Het werk is in de zorg. Ik kom in een team en ga werken met ouderen mensen, maar als ik zo somber ben, me zo slecht voel weet ik niet of dit goed gaat aflopen.
Ik wil heel graag werken, omdat ik mijn bed, dit huis uitwil, maar de verantwoordelijkheden maken me zo angstig.
Ik heb een tijdje in de schoonmaak gewerkt, als ik dan ging werken piekerde ik nooit en kon ik rustig aan mijn werk doen. Ik heb dit keer niet gesolliciteerd in de schoonmaak, omdat ik dacht dat ik deze baan in de zorg wel aan zou kunnen. Ik voel me nu zo slecht dat ik spijt heb van de sollicitatie. De papieren zijn nog niet getekend en ik weet helemaal niet wat ik nu moet gaan doen.
Dankjewel voor het lezen..
Ik zou het heel fijn vinden als jullie mijn verhaal willen lezen en advies willen geven. Ik weet het namelijk zelf niet meer, ik kom er niet uit.
Al ongeveer 2,5 jaar depressief, heftige relatie gehad, uit elkaar, veel familie problemen( islamitisch) en heel veel ruzie.
Het is nu al bijna 6 maanden over en ik voel me nog steeds zo depressief. Het grootste probleem was mijn relatie waar ik niet gelukkig in was, en geen uitweg zag i.v.m. moeilijke cultuur. Dit is uitendelijk toch gelukt. Na 6 maanden voel ik me nog elke dag schuldig, somber en heel erg moe. Ik kom nu al 3 dagen niet buiten, geen energie, ik heb geen trek in eten en ben helemaal in de war. Therapeut is er een tijdje mee gestopt, ben nu aan het wachten op een nieuwe therapeut.
Nadat de verloving is verbroken wilde ik graag door blijven werken, om toch buiten te komen. Helaas na 2 maanden toch gestopt met werk. Ik voelde me zo somber, dat het kwaliteit van mijn werk alleen maar minder werd. Ik had gespaard en ben een paar weken weg geweest. Nu weer opnieuw gesolliciteerd en aangenomen, maar ik zie er zo tegen op. Ik ben zo angstig. Ik moet volgende week pas beginnen, maar ik pieker nu al.
Het werk is van maandag tot vrijdag elke dag van 8 tot 12. Ik weet niet of het slim is geweest dat ik gesolliciteerd heb. Ik twijfel zo erg. Het werk is in de zorg. Ik kom in een team en ga werken met ouderen mensen, maar als ik zo somber ben, me zo slecht voel weet ik niet of dit goed gaat aflopen.
Ik wil heel graag werken, omdat ik mijn bed, dit huis uitwil, maar de verantwoordelijkheden maken me zo angstig.
Ik heb een tijdje in de schoonmaak gewerkt, als ik dan ging werken piekerde ik nooit en kon ik rustig aan mijn werk doen. Ik heb dit keer niet gesolliciteerd in de schoonmaak, omdat ik dacht dat ik deze baan in de zorg wel aan zou kunnen. Ik voel me nu zo slecht dat ik spijt heb van de sollicitatie. De papieren zijn nog niet getekend en ik weet helemaal niet wat ik nu moet gaan doen.
Dankjewel voor het lezen..
donderdag 27 januari 2022 om 10:51
Een baan in de zorg klinkt wel beter dan schoonmaak hoor. Dan ben je onder de mensen. Sociale contacten zijn goed, het geeft je afleiding en bezig zijn geeft je een nuttig gevoel. Ik kan me voorstellen dat je tijdens schoonmaken alleen maar zou gaan piekeren en dat het dan extra zwaar zou zijn.
Probeer het maar, misschien doet het ritme en de contacten je juist goed. En als dat niet zo is heb je het in elk geval een kans gegeven - nog steeds alleen maar positief.
Probeer het maar, misschien doet het ritme en de contacten je juist goed. En als dat niet zo is heb je het in elk geval een kans gegeven - nog steeds alleen maar positief.
donderdag 27 januari 2022 om 13:19
Ook ik ben wel eens weggevlucht uit een slechte relatie. Op zo'n moment handel je op een manier die goed is voor je eigen welbevinden en zekerheid. Mijn ervaring is dat het vaak ook niet anders kan.
Ik vind het ontzettend goed van je dat je uit een relatie bent gestapt waarin je ongelukkig was! En ik hoop dat je gaat inzien dat je je niet schuldig hoeft te voelen. Je ex en hoe hij er mee omgaat dat zijn zijn zaken, niet meer die van jou.
Heb je mensen in je omgeving met wie je hier over kunt praten? Familie, vrienden?
Ik vind het ontzettend goed van je dat je uit een relatie bent gestapt waarin je ongelukkig was! En ik hoop dat je gaat inzien dat je je niet schuldig hoeft te voelen. Je ex en hoe hij er mee omgaat dat zijn zijn zaken, niet meer die van jou.
Heb je mensen in je omgeving met wie je hier over kunt praten? Familie, vrienden?
