Psyche
alle pijlers
Ik weet niet hoe ik mijn leven in moet richten!
woensdag 23 april 2008 om 22:25
Ik heb zo ongeveer alles, een mooi huis, lieve man, werk, ruimte genoeg om allerlei dingen te doen ..
Toch knaagt al een hele tijd aan me dat ik iets moet doen, maar wat??
Al een tijdlang wil ik naast mijn werk een opleiding volgen, om ander werk te gaan doen, maar ben er nog steeds niet achter wat ik nou ECHT leuk vind, ik heb al een aantal opleidingen begonnen en weer afgebroken en vraag maar informatie op, wat ik vervolgens lees en denk 'tja....'
Volg ook een cursus, voor iets wat ik normaal leuk vind/vond, ik sleep me er met de grootste moeite naartoe. Ik weet niet meer wat ik leuk vind!!!
Het enige wat ik op dit moment leuk vindt, is thuis zijn. Een beetje frobelen, wasje draaien, knutselen, lezen, in de tuin rommelen... hier haal ik echt plezier uit, maarja om nu te zeggen 'hier kan je echt iets mee??"
M'n werk is werk, ik doe het en verdien geld, maar het begint me wel steeds meer moeite te kosten. Wat moet ik nu?
Door mijn hoofd gaat steeds maar die ene vraag: hoe richt ik mijn leven verder in... en ik weet dat ik de enige ben die hierop antwoord kan geven, maar HOE ??? (Hoe kom ik erachter wat ik nu echt leuk vind, en hoe kom ik van die angst af die me tegenhoudt dingen te ondernemen?)
Ik hoop op reacties van mensen die misschien hetzelfde voelen, of ongeveer zoiets hebben 'doormaakt', ik weet echt niet meer waar ik het moet zoeken af en toe...
Groetjes, het is echt balen dit!!
Pippilotta(xx)
Toch knaagt al een hele tijd aan me dat ik iets moet doen, maar wat??
Al een tijdlang wil ik naast mijn werk een opleiding volgen, om ander werk te gaan doen, maar ben er nog steeds niet achter wat ik nou ECHT leuk vind, ik heb al een aantal opleidingen begonnen en weer afgebroken en vraag maar informatie op, wat ik vervolgens lees en denk 'tja....'
Volg ook een cursus, voor iets wat ik normaal leuk vind/vond, ik sleep me er met de grootste moeite naartoe. Ik weet niet meer wat ik leuk vind!!!
Het enige wat ik op dit moment leuk vindt, is thuis zijn. Een beetje frobelen, wasje draaien, knutselen, lezen, in de tuin rommelen... hier haal ik echt plezier uit, maarja om nu te zeggen 'hier kan je echt iets mee??"
M'n werk is werk, ik doe het en verdien geld, maar het begint me wel steeds meer moeite te kosten. Wat moet ik nu?
Door mijn hoofd gaat steeds maar die ene vraag: hoe richt ik mijn leven verder in... en ik weet dat ik de enige ben die hierop antwoord kan geven, maar HOE ??? (Hoe kom ik erachter wat ik nu echt leuk vind, en hoe kom ik van die angst af die me tegenhoudt dingen te ondernemen?)
Ik hoop op reacties van mensen die misschien hetzelfde voelen, of ongeveer zoiets hebben 'doormaakt', ik weet echt niet meer waar ik het moet zoeken af en toe...
Groetjes, het is echt balen dit!!
Pippilotta(xx)
woensdag 23 april 2008 om 23:11
Waarom móet je iets doen?
Ik herken het namelijk wel, dat gevoel, van "ik móet en zál alles uit het leven halen wat er in zit". Maar misschien moet (móet ) je je leven eens vanuit een andere invalshoek bezien, en proberen van het 'nu' te genieten. Van de dingen die je doet, je huisje, je man, je gefröbel en je wasjes.
Geluk zit in kleine dingen, om er nog maar eens een lekkere ouderwetse tegelspreuk tegenaan te gooien, en met deze change of mind ben ik een stuk rustiger geworden. Who cares of mijn leven voor de buitenwereld leuk líjkt, als ik het maar leuk vínd.
donderdag 24 april 2008 om 00:02
Als jij weet hoe je er achter komt wat je nou ECHT leuk vind.. vertel mij dan please de manier.. Ik ga nu ook al voor de 2e keer met mn opleiding stoppen, omdat het weer gewoon mn ding niet is, heb me al in verschillende andere opleidingen verdiept, maar het is het toch allemaal net niet, inderdaad dat "tsja" gevoel.. En ik wil nu eens de goede keuze maken!! Ik ben nog jong, en het heeft eigenlijk allemaal niet echt haast, het hoeft niet per se nu nu nu, maar ik wil graag gewoon iets vinden waar ik me op mn plek voel (qua school dan). En dat ik denk; ja hier wil ik later ook echt iets mee.. Maar ik weet het gewoon echt niet, ik vind alles wel een klein beetje leuk,, maar voor een jaartje of zo, er is niet iets waarvan ik denk; ja dat wil ik nou mn hele leven doen.. en misschien hoeft dat ook wel helemaal niet, en rol je gewoon van het ene in het andere, maar het lijkt me nou zo fijn om te weten wat je wil zodat je in een rechte lijn op je doen af kunt gaan..
Ik heb verder ook twee leuke bijbaantjes, allemaal prima, maar ik heb gewoon het gevoel dat ik maar een beetje aan het lanterfanten ben
x
Ik heb verder ook twee leuke bijbaantjes, allemaal prima, maar ik heb gewoon het gevoel dat ik maar een beetje aan het lanterfanten ben
x
donderdag 24 april 2008 om 00:19
Voor sommigen is werken een noodzakelijk kwaad , een manier om de dingen te kunnen doen die ze echt leuk vinden ( wasje draaien ofzo ) .... tsja , is dat héél erg ? Al begrijp ik dat het veel leuker is als je ook met - net zo veel - plezier naar je werk gaat .
Toevallig geen last van rammelende eierstokken , dat dat een en ander verklaart ?
Toevallig geen last van rammelende eierstokken , dat dat een en ander verklaart ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 24 april 2008 om 01:07
misschien is de oplossing : met iets minder tevreden zijn?
Alles draait tegenwoordig om succesverhalen, maar of die 100% waar zijn?
maar het gevolg is wel dat veel mensen gaan denken dat t zo hoort. Je moet een relatie, baan ofwel n goede carriere en je kinderen en huishouden ook graag volmaakt aub
maar van wie moet dat? Van jezelf?
of het verwachtingspatroon van anderen?
en wie het onderste uit de kan wil hebben krijgt het deksel op zijn neus.
Alles draait tegenwoordig om succesverhalen, maar of die 100% waar zijn?
maar het gevolg is wel dat veel mensen gaan denken dat t zo hoort. Je moet een relatie, baan ofwel n goede carriere en je kinderen en huishouden ook graag volmaakt aub
maar van wie moet dat? Van jezelf?
of het verwachtingspatroon van anderen?
en wie het onderste uit de kan wil hebben krijgt het deksel op zijn neus.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 24 april 2008 om 07:41
Het enige wat ik op dit moment leuk vindt, is thuis zijn. Een beetje frobelen, wasje draaien, knutselen, lezen, in de tuin rommelen... hier haal ik echt plezier uit, maarja om nu te zeggen 'hier kan je echt iets mee??"
Pippilotta,
Dit klinkt eigenlijk allemaal heel 'mindfull' wat je hier allemaal neerzet.
Dié cursus hoef je niet meer te volgen.
Er zijn lots of people die niet weten hoe ze hier plezier uit kunnen halen, dat kun jij dus wel!
Probeer idd wat anderen hier ook zeggen, zonder schuldgevoel hiervan te genieten. Het mag, het is jou leven.
Als het blijft knagen, lijkt het of er ergens toch een leegte zit die je wilt op vullen. Bekijk goed of dat uit jezelf komt of omdat de buitenwereld iets van je verwacht.
Misschien kun je eens terugkijken naar wat je leuk vond als kind, en kun je daarop voortborduren. Maar vooral jezelf volgen, doen waar je jezelf prettig bij voelt.
Groetjes, Perel.
Pippilotta,
Dit klinkt eigenlijk allemaal heel 'mindfull' wat je hier allemaal neerzet.
Dié cursus hoef je niet meer te volgen.
Er zijn lots of people die niet weten hoe ze hier plezier uit kunnen halen, dat kun jij dus wel!
Probeer idd wat anderen hier ook zeggen, zonder schuldgevoel hiervan te genieten. Het mag, het is jou leven.
Als het blijft knagen, lijkt het of er ergens toch een leegte zit die je wilt op vullen. Bekijk goed of dat uit jezelf komt of omdat de buitenwereld iets van je verwacht.
Misschien kun je eens terugkijken naar wat je leuk vond als kind, en kun je daarop voortborduren. Maar vooral jezelf volgen, doen waar je jezelf prettig bij voelt.
Groetjes, Perel.
donderdag 24 april 2008 om 12:27
Dat van die rammelende eierstokken begrijp ik ook niet... Ik begrijp Pippilotta wél heel goed, ik voel me momenteel ook op m'n best als ik een beetje in de tuin werk, dan weer een stukje schilderen, vervolgens een paar uurtjes Photoshoppen, wandelingetje door de buurt met m'n MP3-speler op, foto's maken van de kat, brief schrijven aan een vriendin, met een boek op de bank of soms gewoon zelfs heeeeeerlijk mijmeren en dagdromen en gewoon he-le-maal niets doen... Dat laatste hou ik met gemak een uur of twee, drie vol, en dan voel ik me daarna zo heerlijk uitgerust en opgeladen....
En ja, ook ik heb vaak het DOE IETS!!! gevoel. Dan vind ik dat ik een cursus moet doen of iets nuttigs doen (iets groots dus, kamer uitmesten ofzo) of over m'n carriere moet nadenken of voor m'n eigen bedrijf aan de slag of... Ik weet niet hoe oud je bent Pippilotta maar zou dat gevoel niet kunnen voortkomen uit "ik ben niet zo heel lang jong meer, ik móet nu een richting kiezen/investeren in de toekomst/iets opbouwen/andere zeer nuttige dingen doen en besluiten nemen", oftewel de gejaagdheid van veel (bijna)dertigers?
En ja, ook ik heb vaak het DOE IETS!!! gevoel. Dan vind ik dat ik een cursus moet doen of iets nuttigs doen (iets groots dus, kamer uitmesten ofzo) of over m'n carriere moet nadenken of voor m'n eigen bedrijf aan de slag of... Ik weet niet hoe oud je bent Pippilotta maar zou dat gevoel niet kunnen voortkomen uit "ik ben niet zo heel lang jong meer, ik móet nu een richting kiezen/investeren in de toekomst/iets opbouwen/andere zeer nuttige dingen doen en besluiten nemen", oftewel de gejaagdheid van veel (bijna)dertigers?
donderdag 24 april 2008 om 19:32
Hai Pippilottaxx
Ik zag je post net bij 'mijn' topic. Je hebt gelijk, ik herken ook dingen in jouw verhaal. Tis wel ietsje anders, maar qua basis komt het toch op hetzelfde neer: twijfelen en niet weten wat je wil.
Ik kan je de tip www.quarterlifequest.nl geven, misschien herken je daar wat in. Was voor mij iig een eye-opener min of meer. En verder....... weet ik het ook niet! Want ik loop er net zo hard tegenaan als jij! Wat zijn we toch vreemde wezens soms he....
Sterkte ermee!
Ik zag je post net bij 'mijn' topic. Je hebt gelijk, ik herken ook dingen in jouw verhaal. Tis wel ietsje anders, maar qua basis komt het toch op hetzelfde neer: twijfelen en niet weten wat je wil.
Ik kan je de tip www.quarterlifequest.nl geven, misschien herken je daar wat in. Was voor mij iig een eye-opener min of meer. En verder....... weet ik het ook niet! Want ik loop er net zo hard tegenaan als jij! Wat zijn we toch vreemde wezens soms he....
Sterkte ermee!
donderdag 24 april 2008 om 21:00
Je MOET helemaal niets!
Wie zegt dat je iets MOET? Niemand toch?
En als je gaat zoeken naar datgene, kom je er nooit achter. Je gaat dit doen, dan weer dat, dan weer zus,dan weer zo en iedere keer kom je erachter dat het HET toch weer niet is.
Gevolg: Frustratie!
Dus stop ermee en ga gewoon even lekker genieten van de leuke dingen en datgene wat bij je past komt vanzelf op je pad.
Bespaar jezelf de energie.
Misschien heb je ook hier iets aan: http://thehouseofmastery.com/12tekenenartikel.html
Let vooral even op punt 4 en 11.
Wie zegt dat je iets MOET? Niemand toch?
En als je gaat zoeken naar datgene, kom je er nooit achter. Je gaat dit doen, dan weer dat, dan weer zus,dan weer zo en iedere keer kom je erachter dat het HET toch weer niet is.
Gevolg: Frustratie!
Dus stop ermee en ga gewoon even lekker genieten van de leuke dingen en datgene wat bij je past komt vanzelf op je pad.
Bespaar jezelf de energie.
Misschien heb je ook hier iets aan: http://thehouseofmastery.com/12tekenenartikel.html
Let vooral even op punt 4 en 11.
donderdag 24 april 2008 om 21:00
Hoi allemaal,
Bedankt voor jullie leuke en lieve en nuttige reacties! En @BGB: misschien heb je wel een beetje gelijk met die rammelende eierstokken...maar word je dan extra huiselijk ofzo ?
Kinderwens is er wel, maar is niet iets wat 'nu dringend moet' .. toch hou ik er mischien onbewust wel rekening mee bij de keuzes die ik nu maak
Het is meer dat ik verder wil met ontwikkeling in de bovenkamer, zegmaar. Althans, ik denk dat ik dat wil. Ik lees veel boeken, slurp alle informatie op... vervolgens vraag ik informatie aan over opleidingen bij diverse scholen/academies, om het vervolgens te lezen en in een hoek te gooien als zijnde 'ja dat moet ik nog eens beslissen, een keer'
Ook idd herkenbaar zijn de 'succesverhalen' die je overal hoort, mensen die een HBO hebben afgemaakt en een mooi salaris verdienen, of gewoon een studie hebben gedaan 'omdat zij dat gewoon leuk vonden'. Dan denk ik, dat wil ik ook ! Maar het kost me even te veel om het zomaar te doen omdat ik het leuk vindt. Ik heb wel een duidelijk einddoel nodig, en dat doel... wat wil ik worden? Ik vind ook teveel tegelijk leuk. Misschien ben ik ook wel gewoon jaloers op die mensen... het gras is altijd groener enz enz om in de tegelwijsheden te blijven
Maar het is ook iets van 'ik wil verder m'n hersens ontwikkelen!' want ik weet dat ik aardig kan leren, maar ik wil wel iets wat mijn interesse vasthoudt..... maarja dat zijn dus zoveel dingen.
Misschien leg ik de lat te hoog?
En moet ik blijven zoals ik nu ben ?
Maar het is zo moeilijk om prioriteiten te stellen.. hoe doe je dat?
Nou in ieder geval bedankt voor jullie reacties, zeker nuttig en dat quarterlifequest ga ik ook even naar kijken!
Meer reacties zijn welkom hoor! Ga ik ondertussen ook even kijken bij een rammelend eierstokken-topic, misschien it feels like coming home (dat zou ook wat zijn hoor....)
liefs Pippilotta
Bedankt voor jullie leuke en lieve en nuttige reacties! En @BGB: misschien heb je wel een beetje gelijk met die rammelende eierstokken...maar word je dan extra huiselijk ofzo ?
Kinderwens is er wel, maar is niet iets wat 'nu dringend moet' .. toch hou ik er mischien onbewust wel rekening mee bij de keuzes die ik nu maak
Het is meer dat ik verder wil met ontwikkeling in de bovenkamer, zegmaar. Althans, ik denk dat ik dat wil. Ik lees veel boeken, slurp alle informatie op... vervolgens vraag ik informatie aan over opleidingen bij diverse scholen/academies, om het vervolgens te lezen en in een hoek te gooien als zijnde 'ja dat moet ik nog eens beslissen, een keer'
Ook idd herkenbaar zijn de 'succesverhalen' die je overal hoort, mensen die een HBO hebben afgemaakt en een mooi salaris verdienen, of gewoon een studie hebben gedaan 'omdat zij dat gewoon leuk vonden'. Dan denk ik, dat wil ik ook ! Maar het kost me even te veel om het zomaar te doen omdat ik het leuk vindt. Ik heb wel een duidelijk einddoel nodig, en dat doel... wat wil ik worden? Ik vind ook teveel tegelijk leuk. Misschien ben ik ook wel gewoon jaloers op die mensen... het gras is altijd groener enz enz om in de tegelwijsheden te blijven
Maar het is ook iets van 'ik wil verder m'n hersens ontwikkelen!' want ik weet dat ik aardig kan leren, maar ik wil wel iets wat mijn interesse vasthoudt..... maarja dat zijn dus zoveel dingen.
Misschien leg ik de lat te hoog?
En moet ik blijven zoals ik nu ben ?
Maar het is zo moeilijk om prioriteiten te stellen.. hoe doe je dat?
Nou in ieder geval bedankt voor jullie reacties, zeker nuttig en dat quarterlifequest ga ik ook even naar kijken!
Meer reacties zijn welkom hoor! Ga ik ondertussen ook even kijken bij een rammelend eierstokken-topic, misschien it feels like coming home (dat zou ook wat zijn hoor....)
liefs Pippilotta
vrijdag 25 april 2008 om 11:45
Waarom begin je niet gewoon met een korte, leuke cursus of workshop. Kijk je hoe dat bevalt, doe je daarna nog wat (aansluitends) er achteraan. Je hoeft toch niet gelijk een complete opleiding te volgen? Als je begint met iets eenvoudigs, heb je wel het gevoel dat je wat 'nuttigs' aan het doen bent, maar leg je niet gelijk de lat heel hoog.
vrijdag 25 april 2008 om 12:59
dinsdag 29 april 2008 om 12:01
zaterdag 3 mei 2008 om 16:43
Hoi allemaal,
Bedankt allemaal voor jullie reacties, en @ akkies: ik heb (nog) niet echt akties ondernomen, ben deze week nl begonnen op nieuwe afdeling op werk, wat me dan weer even opslokt...
Hoewel: ik sport ik 2 a 3 x in de week, wat me wel wat ontspanning brengt, en ik ben bij een dag van studiebaan geweest voor wat betreft werk-perspectieven..ook heb ik wel wat informatie bij elkaar gezocht over studies en opleidingen.
Dat rammelende eierstokken heeft me ook aardig aan het denken gezet. Ik moet er even bij vermelden dat ik eind november een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heb meegemaakt, wat soms zorgt voor emotionele buien en dan ben ik dus weer even helemaal van de kaart, helaas was dit gisteren het geval en vandaag ben ik ook de hele dag eigenlijk, nouja, niks waard noem ik het dan maar.
Manlief en ik willen graag een kindje, maar we zijn hiermee bezig op basis van 'we zien wel'.. het is niet zo dat we heel bewust op de klok enz enz enz vul maar in.
Eind november was dus voor het eerst dat wij zwanger raakten, een hele verassing voor ons. Helaas zat het dus allemaal niet goed, en ben ik uiteindelijk geopereerd, waarbij een eileider is verwijderd.
Dit heeft mijn hele perspectief op onze toekomst veranderd, want het is nu helemaal niet zo vanzelfsprekend meer voor ons dat we zwanger raken. Met die insteek hadden we ons positief ingesteld, van 'we zien het wel!', en ik was daarom juist weer verder aan het kijken naar mogelijkheden voor scholing e.d.
Misschien dat ik toch onbewust heel graag moeder wil zijn, en dat dit me doet twijfelen aan alles. Met onze basis is niets mis, het is alleen de keuzes die ik nu weer heb.... toen ik wist dat ik zwanger was, was er voor mij op dat moment een duidelijk doel, nl. het op de wereld brengen van een kindje (of, vraag ik me nu ook af, was het niet goed om mezelf toen alleen daarop gericht te hebben ? Het was voor mij zo nieuw en zo spannend ook allemaal-)
Nu is dat doel weg, en ook nog niet in zicht, dus ben ik me aan het richten op andere dingen... maar omdat er zoveel keuze is is dat zo moeilijk. Want nu is het juist weer teruggekomen dat ik best ander werk zou willen, enzovoorts enzovoorts.
Ik ben er in ieder geval achter dat ik een doel moet hebben, ik zorg graag maar als ik uitgezorgd ben hebben mijn hersens weer voeding nodig..om het zo maar te zeggen.
Een heel verhaal, maar misschien legt het wat beter uit wat voor soort dilemma het is voor mij. En heus, ik wil van alles, wil me voor 100% inzetten, blijf echt niet op de bank (of bij mijn wasmachine hangen en sip zitten doen.
Maar een soort leiding/coach-iets zou misschien wel een idee zijn. Alleen dit kost toch onwijs veel geld? (geen idee hoor, ik denk het alleen)
Of misschien moet ik eens uit gaan kijken naar een geriefelijke divan bij de shrink
Tot zover, het bad loopt al vol, ga ik me daar eens even heerlijk zitten weken onder het mom van quality time with me!
Reacties en misschien handige tips of ervaringen - verhalen zijn welkom, ik vind het wel fijn als ik dit zo delen kan.
Liefs
Pippilotta xx
Bedankt allemaal voor jullie reacties, en @ akkies: ik heb (nog) niet echt akties ondernomen, ben deze week nl begonnen op nieuwe afdeling op werk, wat me dan weer even opslokt...
Hoewel: ik sport ik 2 a 3 x in de week, wat me wel wat ontspanning brengt, en ik ben bij een dag van studiebaan geweest voor wat betreft werk-perspectieven..ook heb ik wel wat informatie bij elkaar gezocht over studies en opleidingen.
Dat rammelende eierstokken heeft me ook aardig aan het denken gezet. Ik moet er even bij vermelden dat ik eind november een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heb meegemaakt, wat soms zorgt voor emotionele buien en dan ben ik dus weer even helemaal van de kaart, helaas was dit gisteren het geval en vandaag ben ik ook de hele dag eigenlijk, nouja, niks waard noem ik het dan maar.
Manlief en ik willen graag een kindje, maar we zijn hiermee bezig op basis van 'we zien wel'.. het is niet zo dat we heel bewust op de klok enz enz enz vul maar in.
Eind november was dus voor het eerst dat wij zwanger raakten, een hele verassing voor ons. Helaas zat het dus allemaal niet goed, en ben ik uiteindelijk geopereerd, waarbij een eileider is verwijderd.
Dit heeft mijn hele perspectief op onze toekomst veranderd, want het is nu helemaal niet zo vanzelfsprekend meer voor ons dat we zwanger raken. Met die insteek hadden we ons positief ingesteld, van 'we zien het wel!', en ik was daarom juist weer verder aan het kijken naar mogelijkheden voor scholing e.d.
Misschien dat ik toch onbewust heel graag moeder wil zijn, en dat dit me doet twijfelen aan alles. Met onze basis is niets mis, het is alleen de keuzes die ik nu weer heb.... toen ik wist dat ik zwanger was, was er voor mij op dat moment een duidelijk doel, nl. het op de wereld brengen van een kindje (of, vraag ik me nu ook af, was het niet goed om mezelf toen alleen daarop gericht te hebben ? Het was voor mij zo nieuw en zo spannend ook allemaal-)
Nu is dat doel weg, en ook nog niet in zicht, dus ben ik me aan het richten op andere dingen... maar omdat er zoveel keuze is is dat zo moeilijk. Want nu is het juist weer teruggekomen dat ik best ander werk zou willen, enzovoorts enzovoorts.
Ik ben er in ieder geval achter dat ik een doel moet hebben, ik zorg graag maar als ik uitgezorgd ben hebben mijn hersens weer voeding nodig..om het zo maar te zeggen.
Een heel verhaal, maar misschien legt het wat beter uit wat voor soort dilemma het is voor mij. En heus, ik wil van alles, wil me voor 100% inzetten, blijf echt niet op de bank (of bij mijn wasmachine hangen en sip zitten doen.
Maar een soort leiding/coach-iets zou misschien wel een idee zijn. Alleen dit kost toch onwijs veel geld? (geen idee hoor, ik denk het alleen)
Of misschien moet ik eens uit gaan kijken naar een geriefelijke divan bij de shrink
Tot zover, het bad loopt al vol, ga ik me daar eens even heerlijk zitten weken onder het mom van quality time with me!
Reacties en misschien handige tips of ervaringen - verhalen zijn welkom, ik vind het wel fijn als ik dit zo delen kan.
Liefs
Pippilotta xx
woensdag 7 mei 2008 om 14:46
Hej Pippilotta.
Jeetje wat een verhaal. Je hebt dus iets enorms ingrijpens meegemaakt! Wat eigenlijk al een groot deel van je probleem verklaart inderdaad. Heftig hoor! Ik denk dat deze levensvragen een manier van verwerken zijn, dat ze bij het proces horen. Ik heb het zelf natuurlijk niet meegemaakt, maar het lijkt me een logische reactie op de gebeurtenis.
Goed van je dat je actief bezig bent met het zoeken naar een 'doel', je weet van jezelf dat je een 'doel' nodig hebt. Ik hoop voor je dat je het vindt!
Een coach is redelijk duur ja... maar ik weet niet wat jij onder duur verstaat? Ik denk dat je op ongeveer 80 tot 100 euro per sessie moet tellen. Maar met 1, 2 of heel misschien 3 sessie kun je al een heel eind opgeschoten zijn hoor! Als ik mijn eerste sessie heb, zal ik je laten weten hoe het was en of het mij geholpen heeft. Dit kan misschien nog wel even duren. Enne, waarom dat huilende poppetje bij de gedachten aan een shrink? Is toch niet erg? Als het je helpt... fijn!
Ik wens je iig veel succes en sterkte met alles.
Liefs,
Akkies
Jeetje wat een verhaal. Je hebt dus iets enorms ingrijpens meegemaakt! Wat eigenlijk al een groot deel van je probleem verklaart inderdaad. Heftig hoor! Ik denk dat deze levensvragen een manier van verwerken zijn, dat ze bij het proces horen. Ik heb het zelf natuurlijk niet meegemaakt, maar het lijkt me een logische reactie op de gebeurtenis.
Goed van je dat je actief bezig bent met het zoeken naar een 'doel', je weet van jezelf dat je een 'doel' nodig hebt. Ik hoop voor je dat je het vindt!
Een coach is redelijk duur ja... maar ik weet niet wat jij onder duur verstaat? Ik denk dat je op ongeveer 80 tot 100 euro per sessie moet tellen. Maar met 1, 2 of heel misschien 3 sessie kun je al een heel eind opgeschoten zijn hoor! Als ik mijn eerste sessie heb, zal ik je laten weten hoe het was en of het mij geholpen heeft. Dit kan misschien nog wel even duren. Enne, waarom dat huilende poppetje bij de gedachten aan een shrink? Is toch niet erg? Als het je helpt... fijn!
Ik wens je iig veel succes en sterkte met alles.
Liefs,
Akkies
dinsdag 13 mei 2008 om 08:15
Hoi Akkies,
Mag ik vragen, hoe heb jij de keuze gemaakt voor welke coach je ging?
Want er zijn natuurlijk onwijs veel van dezelfde soort bedrijven die gouden beloftes doen enzo. Wil niet al te pessimistisch zijn, maar ik wil dan wel een beetje zeker zijn dat ik niet een hoop geld betaal en dat je dan achteraf nog blijft zitten met vragen enzo. (Heeft en kennis van mij gehad).
Het lijkt me wel een goed idee in ieder geval, misschien is een shrink dat ook maar ik kom denk ik verder met een coach!
Groetjes, en ik ben benieuwd naar je antwoord!
Doeidoei
Pip
Mag ik vragen, hoe heb jij de keuze gemaakt voor welke coach je ging?
Want er zijn natuurlijk onwijs veel van dezelfde soort bedrijven die gouden beloftes doen enzo. Wil niet al te pessimistisch zijn, maar ik wil dan wel een beetje zeker zijn dat ik niet een hoop geld betaal en dat je dan achteraf nog blijft zitten met vragen enzo. (Heeft en kennis van mij gehad).
Het lijkt me wel een goed idee in ieder geval, misschien is een shrink dat ook maar ik kom denk ik verder met een coach!
Groetjes, en ik ben benieuwd naar je antwoord!
Doeidoei
Pip