Psyche
alle pijlers
Ik weet niet wat ik wil
zondag 29 maart 2009 om 10:02
Zucht..... ik hoop dat anderen dit herkennen, maar ik weet niet wat ik wil. Niet in mijn leven, niet in mijn werk, nergens in eigenlijk. Ja ik wil weer studeren en dat ga ik als het goed is ook doen in september. Maar voor de rest, geen flauw idee
Ik heb via mijn werk op eigen initiatief een coachingstraject. Tijdens de intake heb ik aangegeven dat ik niet goed weet wat ik wil en ik hier graag een antwoord op zou willen vinden. Uiteraard focus ik me ook op een andere coachingsvraag, nl persoonlijke effectiviteit in bepaalde situaties op het werk.
Terug op de eerste vraag, nl wat wil ik. Voor mijn volgende coachingsgesprek moet ik een persoonlijke visis opstellen. Ik dacht het is zondagochtend, geen haast, geen afspraken, het uitgelezen moment om een persoonlijke visie te maken. Maar jullie raden het al, ik kom niet verder dan in algemene termen dingen beschrijven en heb net een kwart A4-tje getypt. Ik weet dus niet wat ik wil......... Het blijft bij vage termen en ik kan het niet beschrijven in concrete zaken. Ik kan niet goed beschrijven hoe mijn leven eruit ziet, gezin ja/nee, wat voor soort baan.
Ik ben soort van opzoek naar een nieuwe baan, maar ook dat schiet niet op. Deels denk ik dat ik wel succesvol wil zijn (zo word ik door mijn omgeving ook wel gezien), maar aan de andere kant denk ik laat mij maar lekker rustig aan doen, werken hoeft van mij niet zo. Dat laatste komt misschien wel doordat ik weet dat de baan die ik nu heb, niet mijn toekomst is. En ook wel omdat ik niet goed weet wat ik nu precies wil en daardoor maar een beetje lukraak solliciteer, niet echt een goede basis voor een sollicitatiegesprek. Ik modder dus maar wat aan voor mijn gevoel
Is dit niet het bekende 30-ers dilemma? Zoveel keuzes, zoveel verwachtingen van mijzelf, maar ook van anderen, dat je uiteindelijk niet meer weet wat je wilt?
Wie heeft hier ook last van (gehad)? Hoe ga je om met het feit dat je niet weet wat je wilt, of misschien wel denkt dat je het niet weet.
Ik heb via mijn werk op eigen initiatief een coachingstraject. Tijdens de intake heb ik aangegeven dat ik niet goed weet wat ik wil en ik hier graag een antwoord op zou willen vinden. Uiteraard focus ik me ook op een andere coachingsvraag, nl persoonlijke effectiviteit in bepaalde situaties op het werk.
Terug op de eerste vraag, nl wat wil ik. Voor mijn volgende coachingsgesprek moet ik een persoonlijke visis opstellen. Ik dacht het is zondagochtend, geen haast, geen afspraken, het uitgelezen moment om een persoonlijke visie te maken. Maar jullie raden het al, ik kom niet verder dan in algemene termen dingen beschrijven en heb net een kwart A4-tje getypt. Ik weet dus niet wat ik wil......... Het blijft bij vage termen en ik kan het niet beschrijven in concrete zaken. Ik kan niet goed beschrijven hoe mijn leven eruit ziet, gezin ja/nee, wat voor soort baan.
Ik ben soort van opzoek naar een nieuwe baan, maar ook dat schiet niet op. Deels denk ik dat ik wel succesvol wil zijn (zo word ik door mijn omgeving ook wel gezien), maar aan de andere kant denk ik laat mij maar lekker rustig aan doen, werken hoeft van mij niet zo. Dat laatste komt misschien wel doordat ik weet dat de baan die ik nu heb, niet mijn toekomst is. En ook wel omdat ik niet goed weet wat ik nu precies wil en daardoor maar een beetje lukraak solliciteer, niet echt een goede basis voor een sollicitatiegesprek. Ik modder dus maar wat aan voor mijn gevoel
Is dit niet het bekende 30-ers dilemma? Zoveel keuzes, zoveel verwachtingen van mijzelf, maar ook van anderen, dat je uiteindelijk niet meer weet wat je wilt?
Wie heeft hier ook last van (gehad)? Hoe ga je om met het feit dat je niet weet wat je wilt, of misschien wel denkt dat je het niet weet.
zondag 29 maart 2009 om 10:14
Hmmm, ik wil in ieder geval niet werkloos zijn en ik wil niet 4/5/6 jaar bij dezelfde afdeling werken. Ik wil niet alleen blijven. Ik wil niet dag in dag uit dezelfde dingen op het werk doen. Moeilijk zeg, want voor mijn gevoel blijft dit wel in algemene termen. Er zijn volgens mij genoeg mensen die bovenstaande dingen niet willen. Oh ja en ik wil ook geen relatie meer met iemand waarvan ik weet dat er geen toekomst in zit.
anoniem_20422 wijzigde dit bericht op 29-03-2009 10:19
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
zondag 29 maart 2009 om 10:40
Nee zo slecht doe ik het niet. Op mijn werk doe ik het goed, men is tevreden over mij, heb het afgelopen jaar een bonus ontvangen voor mijn prestaties. Functioneringsgesprel was alleen maar positief. Dat aanmodderen heeft er denk ik mee te maken dat ik niet goed weet wat de volgende stap in mijn leven/werk "moet" zijn. Het solliciteren heb ik voorlopig maar even in de ijskast gezet. Ik wil eerst via coaching achterkomen wat ik nu precies wil.
Ik heb het wel prima voor elkaar, 2 jaar geleden huis gekocht, lekker op reis, leuke vrienden, maar ja dat gevoel van niet weten wat ik wil blijft gewoon.
Ik heb het wel prima voor elkaar, 2 jaar geleden huis gekocht, lekker op reis, leuke vrienden, maar ja dat gevoel van niet weten wat ik wil blijft gewoon.
zondag 29 maart 2009 om 10:52
Herkenbaar Magnolia. Een paar jaar geleden zat ik precies met dezelfde vragen en ik werd gek van mezelf. Draaide in gedachten de hele tijd in een kringetje rond en kwam er niet uit. Nu ben ik erachter dat het bij mij vooral kwam doordat ik vast zat in mijn loopbaan. Ik had het al een hele tijd niet meer naar mijn zin in mijn werk en ik werkte daar bijna fulltime. Dus dat was toch een te groot deel van mijn week waarin ik niet lekker in mijn vel zat en wat doorspeelde in de rest van mijn leven. Toen ik actief aan de slag ging in een loopbaantraject kreeg ik steeds meer rust. Door gerichte opdrachten lukte het me goed in kaart te brengen wat ik wel wilde en dat is op mijn pad gekomen. Uiteindelijk heeft het dus goed uitgepakt en zijn alle zaken wel op z'n pootjes terecht gekomen. Alleen die periode van niet weten hoe verder etc. Bah, erg onrustig.
Ik weet niet of je iets herkent in mijn verhaal?
Ik weet niet of je iets herkent in mijn verhaal?
zondag 29 maart 2009 om 10:53
Het bepalen van de visie is in 4 stappen. Eerst een resultaat creeeren. Inbeelden dat je een resultaat in het leven hebt bereikt (werk/financien/wonen/relaties etc). En dat beschrijven op basis van gevoel/zien/ruiken/smaak. Stap 2 is dan reflectie op de eerste stap. Stap 3 is dan het beanwoorden van een aantal specifieke vragen, bv over zelfbeeld, zaken, gezondheid, relaties. Stap 4 is verruiming en verheldering van je visie, ook weer aan de hand van een aantal vragen. Uiteindelijk moet je dan uitkomen op dingen waar je naar streeft en dingen die je vermijdt.
zondag 29 maart 2009 om 10:55
Ik denk trouwens dat het in vage termen opschrijven van je visie nog niet eens zo erg is. Je hebt per slot van rekening een coach die je daarop zal bevragen en samen met jou zal proberen om zaken helderder te krijgen. En als het gewoon zo is dat deze opdracht niet zo goed bij je werkt, dan zal een goede coach gaan kijken welke opdracht dan op dit moment wel bij je aansluit.
zondag 29 maart 2009 om 10:57
quote:magnolia81 schreef op 29 maart 2009 @ 10:53:
Het bepalen van de visie is in 4 stappen. Eerst een resultaat creeeren. Inbeelden dat je een resultaat in het leven hebt bereikt (werk/financien/wonen/relaties etc). En dat beschrijven op basis van gevoel/zien/ruiken/smaak. Stap 2 is dan reflectie op de eerste stap. Stap 3 is dan het beanwoorden van een aantal specifieke vragen, bv over zelfbeeld, zaken, gezondheid, relaties. Stap 4 is verruiming en verheldering van je visie, ook weer aan de hand van een aantal vragen. Uiteindelijk moet je dan uitkomen op dingen waar je naar streeft en dingen die je vermijdt.Okay, en bij welke stap ben je nu?
Het bepalen van de visie is in 4 stappen. Eerst een resultaat creeeren. Inbeelden dat je een resultaat in het leven hebt bereikt (werk/financien/wonen/relaties etc). En dat beschrijven op basis van gevoel/zien/ruiken/smaak. Stap 2 is dan reflectie op de eerste stap. Stap 3 is dan het beanwoorden van een aantal specifieke vragen, bv over zelfbeeld, zaken, gezondheid, relaties. Stap 4 is verruiming en verheldering van je visie, ook weer aan de hand van een aantal vragen. Uiteindelijk moet je dan uitkomen op dingen waar je naar streeft en dingen die je vermijdt.Okay, en bij welke stap ben je nu?
zondag 29 maart 2009 om 10:58
Twurly: ik herken wel dingen in je verhaal. Ik weet eigenlijk ook dat dit niet mijn droombaan is, zelfs niet het vakgebied waar ik verder in wil. Alleen ik werk er pas 2 jaar. Het werk heb ik onder de knie, maar op die plek kan ik nog wel veel leren op het persoonlijke vlak, dingen die ik ook meeneem in een volgende functie. Ik mis vaak wel uitdaging, Ik ben iemand die graag werkt met deadlines, presteren onder druk. Dat geeft me energie. Mijn baas heeft wel door dat ik uitdagingen zoek en doet ook wel zijn best om die te vinden. Net als dat ik dat zelf ook doe. Ik zou ook heel graag de internationale kant op willen. Dat is wel een terugkerende factor in mijn leven. En dat internationale is niet of nauwelijks te vinden in mijn werk.
Ik gebruik mijn coachingstraject ook om er achter te komen wat ik wil in mijn loopbaan, want ik ben bang dat als ik een andere baan heb, ik weer tegen hetzelfde aanloop en dat zou ook niet goed zijn
Ik gebruik mijn coachingstraject ook om er achter te komen wat ik wil in mijn loopbaan, want ik ben bang dat als ik een andere baan heb, ik weer tegen hetzelfde aanloop en dat zou ook niet goed zijn
zondag 29 maart 2009 om 11:00
Stap 1, en kom niet verder, juist omdat alles in van die algemene termen blijft. Moet ik mijn visie met of zonder partner en kinderen schrijven?? Want als ik geen partner vind, tja dan zou ik denk ik andere keuzes maken. In dat geval zou ik in theorie mijn koffers kunnen pakken om naar het buitenland te verhuizen. Met partner en kinderen ziet het er toch anders uit.....
zondag 29 maart 2009 om 11:05
Als je nu al weet dat dit niet je droombaan is en je zaken mist die echt belangrijk zijn voor je 'drive', voor wat jij nodig hebt om je goed te voelen, dan kan het verstandig zijn om toch nu al te onderzoeken wat dan wel beter bij je past. Ook al zit je er pas twee jaar. Je kunt die twee jaar ook zien als 'geslaagd experiment': je hebt het geprobeerd, je hebt er van geleerd, je kent jezelf nu beter, weet beter waar je drive zit etc. Die ervaringen neem je mee bij de keuze voor iets nieuws. Laat je alsjeblieft niet weerhouden door die twee jaar, maar ga eens kijken of er een betere match te vinden is.
Wees niet bang dat je in een volgende baan weer tegen dezelfde dingen aanloopt. Als ik het zo lees, weet je al wel welke dingen je moet terugvinden in die nieuwe baan. Zet dat op een rijtje en ga aan de hand daarvan verder kijken. En mocht dat dan niet de droombaan zijn, dan heb je gewoon weer een geslaagd experiment en ben je weer een ervaring rijker. Toch?
Sorry, het klinkt allemaal misschien erg makkelijk. Ik weet hoe het voelt om zo vast te zitten.....
Wees niet bang dat je in een volgende baan weer tegen dezelfde dingen aanloopt. Als ik het zo lees, weet je al wel welke dingen je moet terugvinden in die nieuwe baan. Zet dat op een rijtje en ga aan de hand daarvan verder kijken. En mocht dat dan niet de droombaan zijn, dan heb je gewoon weer een geslaagd experiment en ben je weer een ervaring rijker. Toch?
Sorry, het klinkt allemaal misschien erg makkelijk. Ik weet hoe het voelt om zo vast te zitten.....
zondag 29 maart 2009 om 11:08
quote:magnolia81 schreef op 29 maart 2009 @ 11:00:
Stap 1, en kom niet verder, juist omdat alles in van die algemene termen blijft. Moet ik mijn visie met of zonder partner en kinderen schrijven?? Want als ik geen partner vind, tja dan zou ik denk ik andere keuzes maken. In dat geval zou ik in theorie mijn koffers kunnen pakken om naar het buitenland te verhuizen. Met partner en kinderen ziet het er toch anders uit.....
Om te beginnen: denk groot! Laat je in dit stadium nog niet afleiden door alle mitsen en maren. Als dat internationale je aanspreekt en je wil ook een vaste relatie voor de toekomst, dan zijn dat beide zaken die je op je lijst zet.
Waarom niet naar het buitenland mèt partner en kinderen? Er zijn zoveel mensen die dat (een periode) doen.
Stap 1, en kom niet verder, juist omdat alles in van die algemene termen blijft. Moet ik mijn visie met of zonder partner en kinderen schrijven?? Want als ik geen partner vind, tja dan zou ik denk ik andere keuzes maken. In dat geval zou ik in theorie mijn koffers kunnen pakken om naar het buitenland te verhuizen. Met partner en kinderen ziet het er toch anders uit.....
Om te beginnen: denk groot! Laat je in dit stadium nog niet afleiden door alle mitsen en maren. Als dat internationale je aanspreekt en je wil ook een vaste relatie voor de toekomst, dan zijn dat beide zaken die je op je lijst zet.
Waarom niet naar het buitenland mèt partner en kinderen? Er zijn zoveel mensen die dat (een periode) doen.
zondag 29 maart 2009 om 11:16
Twurly: misschien heb je ook wel gelijk. Ik zou het geweldig vinden om voor mijn werk te reizen. Met deadlines te werken. Ik hik nu vaak aan tegen de maandag, want ja dan begint een nieuwe werkweek en hoop vaak dat het snel vrijdag is. Misschien moet ik toch maar eens gaan kijken of ik een loopbaancoach kan vinden binnen mijn ministerie. Al weet ik dat mijn baas niet zo gecharmeerd is van mobiliteit en mij het liefst nog 2 jaar wil houden. Wanneer ik vacatures bekijk dan zoek ik altijd naar het woord internationaal.
Ik zie mijn huidige baan ook als leerervaring niet alleen werkinhoudelijk maar ook op het interpersoonlijke vlak. Juist op dat laatste vlak heb ik veel geleerd.
Hmm ja is wel een beetje typisch dat ik meteen mitsen en maren zie.
Ik zie mijn huidige baan ook als leerervaring niet alleen werkinhoudelijk maar ook op het interpersoonlijke vlak. Juist op dat laatste vlak heb ik veel geleerd.
Hmm ja is wel een beetje typisch dat ik meteen mitsen en maren zie.
zondag 29 maart 2009 om 11:27
Volgens mij zou ik, op basis van je posts hier, al zo een profiel voor je kunnen maken. Je bent in mijn ogen namelijk al wel redelijk helder in wat voor jou belangrijk is, wat je nodig hebt en ook wat je wil. De kunst is nog om dat op een rij te gaan zetten. En te durven te gaan kiezen voor wat jij wil.
Die mitsen en maren zijn volgens mij heel menselijk hoor. Ik zag zelf behoorlijk wat beren op de weg. Wil hier niet te veel in detail treden, maar weet wel dat je omgeving je ook kan tegenhouden. Ik werkte zelf bij een gemeente en dat was voor een loopbaanswitch niet de perfecte plek, omdat mensen die mijn privésituatie kenden mij voorhielden hoe goed het was om daar te blijven. Bovendien waren er weinig mensen die stappen durfden te nemen. Mensen van begin 40 voelden zich al oud en bleven er zitten omdat ze dachten dat ze nooit ergens anders aan de bak kwamen. Nou ja, niet echt een stimulerende omgeving om dappere keuzes te maken. Die ik met behulp van een loopbaantraject wel heb durven maken. En eerlijk waar: ik denk niet meer zo in mitsen en maren, maar geloof (en voel!) daadwerkelijk dat heel veel mogelijk is.
Dus: ga in ieder geval je dromen eens onderzoeken. Ik heb ook naar het buitenland gewild. Heb het onderzocht en kwam erachter dat ik dan niet dat soort werk zou kunnen doen waar ik mijn drive uit zou kunnen halen. Heb nu rust daarin.
Het zou mooi zijn als je over 20 jaar met man en kinderen niet zuur zou worden en zou denken: "had ik maar....". Bijv. omdat je huidige baas zo graag wilde dat je nog langer bij 'm bleef werken......
Die mitsen en maren zijn volgens mij heel menselijk hoor. Ik zag zelf behoorlijk wat beren op de weg. Wil hier niet te veel in detail treden, maar weet wel dat je omgeving je ook kan tegenhouden. Ik werkte zelf bij een gemeente en dat was voor een loopbaanswitch niet de perfecte plek, omdat mensen die mijn privésituatie kenden mij voorhielden hoe goed het was om daar te blijven. Bovendien waren er weinig mensen die stappen durfden te nemen. Mensen van begin 40 voelden zich al oud en bleven er zitten omdat ze dachten dat ze nooit ergens anders aan de bak kwamen. Nou ja, niet echt een stimulerende omgeving om dappere keuzes te maken. Die ik met behulp van een loopbaantraject wel heb durven maken. En eerlijk waar: ik denk niet meer zo in mitsen en maren, maar geloof (en voel!) daadwerkelijk dat heel veel mogelijk is.
Dus: ga in ieder geval je dromen eens onderzoeken. Ik heb ook naar het buitenland gewild. Heb het onderzocht en kwam erachter dat ik dan niet dat soort werk zou kunnen doen waar ik mijn drive uit zou kunnen halen. Heb nu rust daarin.
Het zou mooi zijn als je over 20 jaar met man en kinderen niet zuur zou worden en zou denken: "had ik maar....". Bijv. omdat je huidige baas zo graag wilde dat je nog langer bij 'm bleef werken......
zondag 29 maart 2009 om 11:30
O ja, nog iets:
probeer een beetje 'go with the flow'. Vertrouw er op dat de antwoorden wel komen. Je bent ingestapt en je zit nu in het proces. Vroeg of laat komen de antwoorden wel. Als je je net zo voelt als ik me destijds voelde dan wil je de antwoorden weten en wel NU!
Probeer het een beetje los te laten en ook te genieten van het proces van jezelf beter leren kennen.
Een loopbaantraject kan ik je aanraden. Het heeft mij enorm veel gebracht.
probeer een beetje 'go with the flow'. Vertrouw er op dat de antwoorden wel komen. Je bent ingestapt en je zit nu in het proces. Vroeg of laat komen de antwoorden wel. Als je je net zo voelt als ik me destijds voelde dan wil je de antwoorden weten en wel NU!
Probeer het een beetje los te laten en ook te genieten van het proces van jezelf beter leren kennen.
Een loopbaantraject kan ik je aanraden. Het heeft mij enorm veel gebracht.
zondag 29 maart 2009 om 11:33
Goh grappig twurly dat je zo een profiel van mij zou kunnen maken..... Tja de omgeving die je ook tegenhouden. Dat speelt bij mij ook wel. Ik ben nu alleen en in theorie zou ik mijn koffers kunnen pakken en naar het buitenland verhuizen, maar ik weet ook dat ik mijn moeder daarmee heel veel verdriet zou doen.
Dromen onderzoeken, dat is wel een goede. Vorig jaar heb ik heel bewust 1 droom opzij gezet; rechten studeren. Iets wat ik al van kinds af aan wilde, maar het bleek dat ik ongeveer 7 jaar zou moeten studeren in deeltijd en er weinig over zou blijven voor andere dingen. Nu heb ik een andere studie gevonden die mij bijna net zoveel voldoening zal gaan geven. Ook weer iets met internationaal.
Het gekke is dat ik waarschijnlijk allang weet dat ik opzoek "moet" naar een andere baan, aangezien dit me geen voldoening geeft.
Snap goed dat je hier niet teveel in detail wil treden, vind ik ook niet prettig om te doen. Overigens snap ik dat van de gemeente heel goed! Ik werk zelf op een ministerie waar mobiliteit belangrijk gevonden wordt, alleen mijn baas hecht daar geen waarde aan.
Dromen onderzoeken, dat is wel een goede. Vorig jaar heb ik heel bewust 1 droom opzij gezet; rechten studeren. Iets wat ik al van kinds af aan wilde, maar het bleek dat ik ongeveer 7 jaar zou moeten studeren in deeltijd en er weinig over zou blijven voor andere dingen. Nu heb ik een andere studie gevonden die mij bijna net zoveel voldoening zal gaan geven. Ook weer iets met internationaal.
Het gekke is dat ik waarschijnlijk allang weet dat ik opzoek "moet" naar een andere baan, aangezien dit me geen voldoening geeft.
Snap goed dat je hier niet teveel in detail wil treden, vind ik ook niet prettig om te doen. Overigens snap ik dat van de gemeente heel goed! Ik werk zelf op een ministerie waar mobiliteit belangrijk gevonden wordt, alleen mijn baas hecht daar geen waarde aan.
zondag 29 maart 2009 om 11:43
quote:magnolia81 schreef op 29 maart 2009 @ 11:33:
Goh grappig twurly dat je zo een profiel van mij zou kunnen maken..... Tja de omgeving die je ook tegenhouden. Dat speelt bij mij ook wel. Ik ben nu alleen en in theorie zou ik mijn koffers kunnen pakken en naar het buitenland verhuizen, maar ik weet ook dat ik mijn moeder daarmee heel veel verdriet zou doen.
Dromen onderzoeken, dat is wel een goede. Vorig jaar heb ik heel bewust 1 droom opzij gezet; rechten studeren. Iets wat ik al van kinds af aan wilde, maar het bleek dat ik ongeveer 7 jaar zou moeten studeren in deeltijd en er weinig over zou blijven voor andere dingen. Nu heb ik een andere studie gevonden die mij bijna net zoveel voldoening zal gaan geven. Ook weer iets met internationaal.
Het gekke is dat ik waarschijnlijk allang weet dat ik opzoek "moet" naar een andere baan, aangezien dit me geen voldoening geeft.
Snap goed dat je hier niet teveel in detail wil treden, vind ik ook niet prettig om te doen. Overigens snap ik dat van de gemeente heel goed! Ik werk zelf op een ministerie waar mobiliteit belangrijk gevonden wordt, alleen mijn baas hecht daar geen waarde aan.
Dat profiel ga je niet van me krijgen hoor! Dat is je eigen huiswerk!
Had al wel een beetje het vermoeden dat het bij het ministerie vergelijkbaar zou zijn als bij een gemeente, vandaar ook dat ik het noemde. Dan is het dus echt aan jou om je eigen keuzes te maken in wat je wil. Waar laat je je door leiden? Door je omgeving of door wat je zelf wil?
Een vraag die je jezelf dan later kunt gaan stellen is bijv.: moet het echt verhuizen zijn of kan het ook heen en weer reizen zijn? Of misschien kan je moeder mee?
Okay, kun je nu verder? Volgens mij heb je voldoende te bespreken met je coach!
Goh grappig twurly dat je zo een profiel van mij zou kunnen maken..... Tja de omgeving die je ook tegenhouden. Dat speelt bij mij ook wel. Ik ben nu alleen en in theorie zou ik mijn koffers kunnen pakken en naar het buitenland verhuizen, maar ik weet ook dat ik mijn moeder daarmee heel veel verdriet zou doen.
Dromen onderzoeken, dat is wel een goede. Vorig jaar heb ik heel bewust 1 droom opzij gezet; rechten studeren. Iets wat ik al van kinds af aan wilde, maar het bleek dat ik ongeveer 7 jaar zou moeten studeren in deeltijd en er weinig over zou blijven voor andere dingen. Nu heb ik een andere studie gevonden die mij bijna net zoveel voldoening zal gaan geven. Ook weer iets met internationaal.
Het gekke is dat ik waarschijnlijk allang weet dat ik opzoek "moet" naar een andere baan, aangezien dit me geen voldoening geeft.
Snap goed dat je hier niet teveel in detail wil treden, vind ik ook niet prettig om te doen. Overigens snap ik dat van de gemeente heel goed! Ik werk zelf op een ministerie waar mobiliteit belangrijk gevonden wordt, alleen mijn baas hecht daar geen waarde aan.
Dat profiel ga je niet van me krijgen hoor! Dat is je eigen huiswerk!
Had al wel een beetje het vermoeden dat het bij het ministerie vergelijkbaar zou zijn als bij een gemeente, vandaar ook dat ik het noemde. Dan is het dus echt aan jou om je eigen keuzes te maken in wat je wil. Waar laat je je door leiden? Door je omgeving of door wat je zelf wil?
Een vraag die je jezelf dan later kunt gaan stellen is bijv.: moet het echt verhuizen zijn of kan het ook heen en weer reizen zijn? Of misschien kan je moeder mee?
Okay, kun je nu verder? Volgens mij heb je voldoende te bespreken met je coach!
zondag 29 maart 2009 om 11:57
Thanks! Hahaha nee ik ging er ook al vanuit dat je me dat profiel niet ging geven! Ik heb nu al aardig veel op papier staan, over het werk ed. Ja regelmatig in het buitenland zijn voor het werk is voor mij ook een optie en zeker iets waar ik nu naar kijk als ik vacatures zoek.
Ik denk dat ik me soms teveel laten leiden door de omgeving of door wat sociaal wenselijk is, terwijl ik daar uiteindelijk misschien niet eens gelukkig van ga worden. En over 30jaar terugkijk en niet helemaal tevreden ben met mijn keuzes.
Mijn coachingsgesprek is pas over een week of 2, maar ik kan altijd nog dingen aanvullen in mijn persoonlijke visie.
Heb jij via de gemeente een loopbaantraject gevolgd? Enne heb je nu een baan waar je voor jouw gevoel op de juiste plek zit?
Ik denk dat ik me soms teveel laten leiden door de omgeving of door wat sociaal wenselijk is, terwijl ik daar uiteindelijk misschien niet eens gelukkig van ga worden. En over 30jaar terugkijk en niet helemaal tevreden ben met mijn keuzes.
Mijn coachingsgesprek is pas over een week of 2, maar ik kan altijd nog dingen aanvullen in mijn persoonlijke visie.
Heb jij via de gemeente een loopbaantraject gevolgd? Enne heb je nu een baan waar je voor jouw gevoel op de juiste plek zit?
zondag 29 maart 2009 om 12:04
Ja, ik had een loopbaantraject via de gemeente. Was via het interne loopbaancentrum. Extern was waarschijnlijk ook mogelijk geweest, maar voor mij was intern prima. Het waren regelmatig gesprekken en veel opdrachten waarin ik alles gestructureerd in kaart ging brengen. Uiteindelijk kwam er een profiel uit en als ik zo terugkijk dan is dat precies het werk dat ik nu doe. Heb het nu enorm naar mijn zin in mijn werk en het voelt als de juiste match voor mij op dit moment in mijn leven en bij de dingen die ik wil leren, ook wat betreft persoonlijke ontwikkeling.
O ja, wat dat laatste betreft nog even: ga er maar van uit dat de zaken die je nog wil leren voor je persoonlijke ontwikkeling, dat je die op een andere plek ook kan leren. Alleen daarvoor hoef je niet op je huidige plek te blijven.
Als persoonlijke ontwikkeling voor jou belangrijk is, dan zet je dat ook op je wensenlijst. Dan komt dat terug in je profiel en dan selecteer je een toekomstige functie daar ook op.
Zo, heb ik je toch een beetje geholpen met je profiel.
O ja, wat dat laatste betreft nog even: ga er maar van uit dat de zaken die je nog wil leren voor je persoonlijke ontwikkeling, dat je die op een andere plek ook kan leren. Alleen daarvoor hoef je niet op je huidige plek te blijven.
Als persoonlijke ontwikkeling voor jou belangrijk is, dan zet je dat ook op je wensenlijst. Dan komt dat terug in je profiel en dan selecteer je een toekomstige functie daar ook op.
Zo, heb ik je toch een beetje geholpen met je profiel.
zondag 29 maart 2009 om 12:09
Klinkt goed! Fijn dat bij jou alles op z'n pootjes terecht is gekomen en je nu wel op je plek zit!
Persoonlijke ontwikkeling is voor mij best wel belangrijk. Het mooie aan de plek waar ik nu zit is dat ik daar veel geleerd heb, werk een beetje op een bizarre afdeling met een nog vreemdere baas. Maar ik ben het met je eens dat ik me op een andere plek ook verder kan ontwikkelen en daar misschien wel andere talenten van mezelf ontdek.
Persoonlijke ontwikkeling is voor mij best wel belangrijk. Het mooie aan de plek waar ik nu zit is dat ik daar veel geleerd heb, werk een beetje op een bizarre afdeling met een nog vreemdere baas. Maar ik ben het met je eens dat ik me op een andere plek ook verder kan ontwikkelen en daar misschien wel andere talenten van mezelf ontdek.
zondag 29 maart 2009 om 12:14
In ieder geval heel veel succes bij de keuzes die je gaat maken! Het komt bij jou vast ook op z'n pootjes terecht!
Heb er vertrouwen in, go with the flow, denk groot, beren op de weg zijn er om afgeschoten te worden en gebruik ook je coach als gesprekspartner. De antwoorden hoeven nog niet kant en klaar te zijn, als er maar beweging in zit.
Ik wens je een fijne zondag en hoop dat je wat verder komt met je opdracht!
Ik moet nu gaan, maar als je nog vragen hebt of zo dan zie ik dat later wel!
Heb er vertrouwen in, go with the flow, denk groot, beren op de weg zijn er om afgeschoten te worden en gebruik ook je coach als gesprekspartner. De antwoorden hoeven nog niet kant en klaar te zijn, als er maar beweging in zit.
Ik wens je een fijne zondag en hoop dat je wat verder komt met je opdracht!
Ik moet nu gaan, maar als je nog vragen hebt of zo dan zie ik dat later wel!
zondag 29 maart 2009 om 14:01
