Psyche
alle pijlers
Ik wil het huis uit...
donderdag 14 januari 2010 om 16:46
Heb een vrij zware jeugd gehad. Werd op school enorm gepest wat zich uitte in psychisch en lichamelijk geweld. Als ik dan thuis kwam kreeg ik het zelfde te verduren, maar dan van m'n ouders. Die vonden dat ik alleen problemen veroorzaakte en als er dan mensen vervelend kwamen doen bij m'n deur kreeg ik slaag van ze. Ben daardoor op 11jarige leeftijd helemaal overspannen geraakt en ontwikkelde een angst en dwangstoornis. Daarvoor bij psychologen gelopen, en pas na een jaar of 5 durfde ik aan te geven dat het door mijn ouders kwam. De psycholoog deed echter niks, nodigde mijn ouders uit voor een groepsgesprek en geloofde hun als ze zeiden dat ik zo'n moeilijk kind was. Ondertussen zat ik op het VWO en liep er makkelijk door heen, dus ik was zeker niet gefaald ofzo. Echter, haalde ik een lager cijfer (een 5, was slechter in wiskunde) dan kreeg ik slaag en werd ik een week lang uitgescholden. Soms ging mijn vader met mijn zusje naar een pretpark maar dan mocht ik om die reden niet mee. Mijn zusje is hoogbegaafd, dus die haalde altijd alles makkelijk, en werd vertroeteld en kreeg constant geld toegestopt. Toch stal ze geld van m'n ouders, maar daarvan heb ik altijd de schuld gekregen. Zo rond mijn 16e werd ik niet meer gepest, want begon vormen te krijgen en werd opeens van het lelijke eendje een best mooie zwaan. Jongens kregen interesse in me en ik voelde me eindelijk iets waard. Tot ik op een dag iets tegen mijn zin moest doen en daarna werd uitgekotst als een stuk vuil. Mijn perceptie op relaties e.d. is sinds die tijd nogal verknipt geraakt, ik scharrelde erg veel. Mijn moeder wist wat er was gebeurd, maar noemde me toch een waardeloze hoer.
Inmiddels studeer ik mijn 3e jaar en kan ik het niet echt meer aan. Ik faal mijn vakken steeds, doe een vak al voor de 2e keer over en het lukt niet. Had een relatie die me er bovenop hield maar sinds de dag dat hij me brutaal dumpte en me nariep dat ik 'gestoord' was (ik wou niet dat hij te close met meisjes was en steeds hamerde op hoe speciaal ze waren, dat was hij wel en vond dat ik hem belemmerde), ben ik ingestort. Mijn ouders zijn ondertussen echt woest, ik hoor elke dag dat ik waardeloos ben en niks haal en een hoer ben en weet ik het. Ik kan er niet meer tegen. Ik wil uit huis..
Maar:
1. Ik studeer in Amsterdam en de kamers zijn daar gigantisch duur en het duurt tijden voor ik wat vind. Ik zoek al een tijd een kamer maar heb me te laat ingeschreven en sta nog niet bovenaan de lijst. Via via is er niks vrij nog.
2. Mijn ouders weigeren me te steunen financieel. Ze zouden me niet helpen met meebetalen aan de huisvesting/eten etc. Ik zou er helemaal alleen voor staan. Ik zou dus vol moeten lenen, maar ben daar een beetje bang voor omdat ik niet weet of ik zoveel kan terugbetalen.
3. Ik ben overspannen. Ik kan er niet een week bij werken. Ik geef bijlessen en dat geeft me zo'n 60 á 80 euro extra in de maand, maar meer ook niet. Heb geprobeerd door de weeks te werken, maar ik faal mijn vakken nu al en had toen zo'n last van stress dat ik ermee kapte. Moet voor mezelf ook tijd hebben mijn vrienden te zien want zij zijn mijn toeverlaat.
4. Als ik op mezelf ga kan ik mijn psycholoog niet meer betalen en die heb ik zo hard nodig...
Iemand tips? de situatie is echt ondragelijk. Ik ben nu aan het daten maar is te pril en kan niet bij hem intrekken, en meeste vrienden wonen nog thuis of hebben een te kleine woonruimte...
Inmiddels studeer ik mijn 3e jaar en kan ik het niet echt meer aan. Ik faal mijn vakken steeds, doe een vak al voor de 2e keer over en het lukt niet. Had een relatie die me er bovenop hield maar sinds de dag dat hij me brutaal dumpte en me nariep dat ik 'gestoord' was (ik wou niet dat hij te close met meisjes was en steeds hamerde op hoe speciaal ze waren, dat was hij wel en vond dat ik hem belemmerde), ben ik ingestort. Mijn ouders zijn ondertussen echt woest, ik hoor elke dag dat ik waardeloos ben en niks haal en een hoer ben en weet ik het. Ik kan er niet meer tegen. Ik wil uit huis..
Maar:
1. Ik studeer in Amsterdam en de kamers zijn daar gigantisch duur en het duurt tijden voor ik wat vind. Ik zoek al een tijd een kamer maar heb me te laat ingeschreven en sta nog niet bovenaan de lijst. Via via is er niks vrij nog.
2. Mijn ouders weigeren me te steunen financieel. Ze zouden me niet helpen met meebetalen aan de huisvesting/eten etc. Ik zou er helemaal alleen voor staan. Ik zou dus vol moeten lenen, maar ben daar een beetje bang voor omdat ik niet weet of ik zoveel kan terugbetalen.
3. Ik ben overspannen. Ik kan er niet een week bij werken. Ik geef bijlessen en dat geeft me zo'n 60 á 80 euro extra in de maand, maar meer ook niet. Heb geprobeerd door de weeks te werken, maar ik faal mijn vakken nu al en had toen zo'n last van stress dat ik ermee kapte. Moet voor mezelf ook tijd hebben mijn vrienden te zien want zij zijn mijn toeverlaat.
4. Als ik op mezelf ga kan ik mijn psycholoog niet meer betalen en die heb ik zo hard nodig...
Iemand tips? de situatie is echt ondragelijk. Ik ben nu aan het daten maar is te pril en kan niet bij hem intrekken, en meeste vrienden wonen nog thuis of hebben een te kleine woonruimte...
mag jy mooi wees as die lelik verby is,
en sag kyk na elke harde tyd.
mag jy bly wees as die huil verby is,
en vrede he na die stryd.
en sag kyk na elke harde tyd.
mag jy bly wees as die huil verby is,
en vrede he na die stryd.
donderdag 14 januari 2010 om 16:58
Ten eerste heel veel sterkte gewenst. Hier wat praktische tips:
-Zoek een kamer buiten amsterdam, maar wat wel te reizen is.
-Neem een lening bij de ib-groep, als je straks een baan hebt kun je het makkelijk terug betalen en als dat niet het geval is krijg je het vaak krwijtgescholden van de ib, of je krijgt uitstel van betaling.
-Wees niet te kritisch bij het zoeken naar een kamer, vaak kun je na een tijdje doorschuiven naar een grotere kamer.
-de psycholoog krijg je als het goed is vergoed van je verzekering
- Ga eens met je vertouwenspersoon praten op school. Als je door problemen thuis studievertragin oploopt kan zij je helpen met allerlei regelingen waardoor je langer studifinanciering ontvangt.
-Zoek een kamer buiten amsterdam, maar wat wel te reizen is.
-Neem een lening bij de ib-groep, als je straks een baan hebt kun je het makkelijk terug betalen en als dat niet het geval is krijg je het vaak krwijtgescholden van de ib, of je krijgt uitstel van betaling.
-Wees niet te kritisch bij het zoeken naar een kamer, vaak kun je na een tijdje doorschuiven naar een grotere kamer.
-de psycholoog krijg je als het goed is vergoed van je verzekering
- Ga eens met je vertouwenspersoon praten op school. Als je door problemen thuis studievertragin oploopt kan zij je helpen met allerlei regelingen waardoor je langer studifinanciering ontvangt.
donderdag 14 januari 2010 om 16:59
Ik kan je niet helpen met je psychische problemen, maar ga hoe dan ook het huis uit! Dit is duidelijk niet goed voor je!
Probeer eens of er geen organisaties zijn om je daarbij te helpen, misschien via maatschappelijk werk? Vraag studievertraging aan wegens je psychische ziekte bij je uni/hbo, dan krijg je nog wat langer basisbeurs.
Wees niet te bang om te lenen: het is een vrij gunstige lening, die je ruim na je studie gaat terugbetalen. Heb je daar op dat moment geen geld voor, kan je nog later terug betalen. Als het na 15 jaar nog steeds niet gaat wordt je schuld kwijtgescholden.
Maar als je uit huis bent kun je misschien in het weekend een baantje nemen? Heb je meteen een goede smoes om niet bij je ouders langs te gaan!
Probeer eens of er geen organisaties zijn om je daarbij te helpen, misschien via maatschappelijk werk? Vraag studievertraging aan wegens je psychische ziekte bij je uni/hbo, dan krijg je nog wat langer basisbeurs.
Wees niet te bang om te lenen: het is een vrij gunstige lening, die je ruim na je studie gaat terugbetalen. Heb je daar op dat moment geen geld voor, kan je nog later terug betalen. Als het na 15 jaar nog steeds niet gaat wordt je schuld kwijtgescholden.
Maar als je uit huis bent kun je misschien in het weekend een baantje nemen? Heb je meteen een goede smoes om niet bij je ouders langs te gaan!
donderdag 14 januari 2010 om 17:06
Hey!
Ik heb al studievertraging, maar zelfs hiermee faal ik nog steeds vrij veel. Bovendien krijg ik niet álles vergoed van de school met die vertraging. Ik heb trouwens niet echt een ziekte al kan het mss BPD zijn. Ik heb gewoon veel traumatische ervaringen gehad die me nu parten spelen. Ik wil namelijk les gaan geven en denk niet dat ze me zullen aannemen als ik een ziekte zou hebben.
Mijn psycholoog was maar vergoed tot 8 behandelingen en heb er meer nodig. Misschien zelfs een psychiater, ga binnenkort langs de GGZ
Ik wil best een kamer in haarlem, diemen of amstelveen. Maar ik sta voor stuwoweb en wonet ingeschreven in regio amsterdam... valt dit er nog onder? Of moet ik me daar weer inschrijven? want de wachtlijst duurt zo lang?
Ik heb al studievertraging, maar zelfs hiermee faal ik nog steeds vrij veel. Bovendien krijg ik niet álles vergoed van de school met die vertraging. Ik heb trouwens niet echt een ziekte al kan het mss BPD zijn. Ik heb gewoon veel traumatische ervaringen gehad die me nu parten spelen. Ik wil namelijk les gaan geven en denk niet dat ze me zullen aannemen als ik een ziekte zou hebben.
Mijn psycholoog was maar vergoed tot 8 behandelingen en heb er meer nodig. Misschien zelfs een psychiater, ga binnenkort langs de GGZ
Ik wil best een kamer in haarlem, diemen of amstelveen. Maar ik sta voor stuwoweb en wonet ingeschreven in regio amsterdam... valt dit er nog onder? Of moet ik me daar weer inschrijven? want de wachtlijst duurt zo lang?
mag jy mooi wees as die lelik verby is,
en sag kyk na elke harde tyd.
mag jy bly wees as die huil verby is,
en vrede he na die stryd.
en sag kyk na elke harde tyd.
mag jy bly wees as die huil verby is,
en vrede he na die stryd.
donderdag 14 januari 2010 om 17:10
quote:sharra schreef op 14 januari 2010 @ 16:59:
Ik kan je niet helpen met je psychische problemen, maar ga hoe dan ook het huis uit! Dit is duidelijk niet goed voor je!
Probeer eens of er geen organisaties zijn om je daarbij te helpen, misschien via maatschappelijk werk? Vraag studievertraging aan wegens je psychische ziekte bij je uni/hbo, dan krijg je nog wat langer basisbeurs.
Wees niet te bang om te lenen: het is een vrij gunstige lening, die je ruim na je studie gaat terugbetalen. Heb je daar op dat moment geen geld voor, kan je nog later terug betalen. Als het na 15 jaar nog steeds niet gaat wordt je schuld kwijtgescholden.
Maar als je uit huis bent kun je misschien in het weekend een baantje nemen? Heb je meteen een goede smoes om niet bij je ouders langs te gaan!Daar heeft ze toch geen smoes voor nodig.
Ik kan je niet helpen met je psychische problemen, maar ga hoe dan ook het huis uit! Dit is duidelijk niet goed voor je!
Probeer eens of er geen organisaties zijn om je daarbij te helpen, misschien via maatschappelijk werk? Vraag studievertraging aan wegens je psychische ziekte bij je uni/hbo, dan krijg je nog wat langer basisbeurs.
Wees niet te bang om te lenen: het is een vrij gunstige lening, die je ruim na je studie gaat terugbetalen. Heb je daar op dat moment geen geld voor, kan je nog later terug betalen. Als het na 15 jaar nog steeds niet gaat wordt je schuld kwijtgescholden.
Maar als je uit huis bent kun je misschien in het weekend een baantje nemen? Heb je meteen een goede smoes om niet bij je ouders langs te gaan!Daar heeft ze toch geen smoes voor nodig.
donderdag 14 januari 2010 om 17:35
Ha Kurtz,
Heb ook in zo'n soort situatie gezeten, en geloof me, er zullen altijd redenen zijn om te blijven.
Net zoals dat er altijd redenen zijn om gewoon toch te vertrekken.
Ook ik kon niet via woningstichting aan kamers komen, ouders werkten tegen en betaalden niet, en vanwege alles zat werken er ook niet echt in. Ik had echt het gevoel dat ik muurvast zat.
Tot iemand me vertelde: niets doen is ook een keuze, en je kiest er nu zelf voor om mishandeld te worden. Je bent geen kind meer, je kàn weg, je wilt niet weg.
Dat kwam heel heel heel hard aan, maar heeft me wel aan het denken gezet.
Maatschappelijk werk zou je kunnen helpen met zoeken naar huisvesting. Ik ben uiteindelijk zo viavia aan een particuliere kamer gekomen. Klein, vies, maar van mij.
Ook kan maatschappelijk werk je helpen te kijken naar je financieen.
Je ouders worden geacht een gedeelte van je studiekosten te financieren, en als ze dat weigeren kan je bij de IB-groep extra toeslag aanvragen. Een lening bij de IB betaal je later wel weer een keer terug (ben ook nog steeds bezig), en wie weet zijn er wel subsidies of fondsen waar je voor in aanmerking komt.
Verder kan je bij het riagg verder voor de verwerking van alles. Ik begrijp dat je liever bij je eerstelijns psychologe blijft, maar Riagg/ggz wordt volledig vergoed.
Mocht je daar evt. een diagnose krijgen of kunnen aantonen dat je studievertraging oploopt door dit alles, dan kan je bij de IB weer een jaar langer stufie aanvragen. Dat zal je decaan weten.
Qua woning probleem zou je ook buiten amsterdam kunnen zoeken. Beter elke dag een half uur met de trein (je hebt toch ov), dan bij je ouders thuis zitten lijkt mij.
Zoals je ziet, zijn er voor alles net zoveel oplossingen als problemen, en net zoveel mogelijkheden als onmogelijkheden.
Ik hoop dat je gaat voelen dat je wèl een keuze hebt, en niet vastzit in deze situatie.
Hoe onhandig of onideaal het misschien ook is om zo op kamers te gaan, de vraag is hoe handig of ideaal het nu thuis is...
Heel veel sterkte, en ikv ind het heel dapper dat je hier een topic over geopend hebt.
Heb ook in zo'n soort situatie gezeten, en geloof me, er zullen altijd redenen zijn om te blijven.
Net zoals dat er altijd redenen zijn om gewoon toch te vertrekken.
Ook ik kon niet via woningstichting aan kamers komen, ouders werkten tegen en betaalden niet, en vanwege alles zat werken er ook niet echt in. Ik had echt het gevoel dat ik muurvast zat.
Tot iemand me vertelde: niets doen is ook een keuze, en je kiest er nu zelf voor om mishandeld te worden. Je bent geen kind meer, je kàn weg, je wilt niet weg.
Dat kwam heel heel heel hard aan, maar heeft me wel aan het denken gezet.
Maatschappelijk werk zou je kunnen helpen met zoeken naar huisvesting. Ik ben uiteindelijk zo viavia aan een particuliere kamer gekomen. Klein, vies, maar van mij.
Ook kan maatschappelijk werk je helpen te kijken naar je financieen.
Je ouders worden geacht een gedeelte van je studiekosten te financieren, en als ze dat weigeren kan je bij de IB-groep extra toeslag aanvragen. Een lening bij de IB betaal je later wel weer een keer terug (ben ook nog steeds bezig), en wie weet zijn er wel subsidies of fondsen waar je voor in aanmerking komt.
Verder kan je bij het riagg verder voor de verwerking van alles. Ik begrijp dat je liever bij je eerstelijns psychologe blijft, maar Riagg/ggz wordt volledig vergoed.
Mocht je daar evt. een diagnose krijgen of kunnen aantonen dat je studievertraging oploopt door dit alles, dan kan je bij de IB weer een jaar langer stufie aanvragen. Dat zal je decaan weten.
Qua woning probleem zou je ook buiten amsterdam kunnen zoeken. Beter elke dag een half uur met de trein (je hebt toch ov), dan bij je ouders thuis zitten lijkt mij.
Zoals je ziet, zijn er voor alles net zoveel oplossingen als problemen, en net zoveel mogelijkheden als onmogelijkheden.
Ik hoop dat je gaat voelen dat je wèl een keuze hebt, en niet vastzit in deze situatie.
Hoe onhandig of onideaal het misschien ook is om zo op kamers te gaan, de vraag is hoe handig of ideaal het nu thuis is...
Heel veel sterkte, en ikv ind het heel dapper dat je hier een topic over geopend hebt.
donderdag 14 januari 2010 om 17:43
ik vind dat je je hartstikke goed staanbaar houdt! Het is echt niet niks wat je allemaal omschrijft. Ook al haal je nu niet al je vakken, je hebt er kennelijk wel ook een aantal gehaald en dat vind ik heel knap van je.
ik ben wat jaartjes ouder dan jij en heb een vergelijkbare jeugd gehad. Wat voor mij heel belangrijk is gebleken, is het halen van een studie. Dit gaat je later veel vrijheid en zelfstandigheid geven. Probeer die studie te halen! Al doe je er 8 jaar over, al moet je lenen, maakt niet uit. Die lening betaal je later terug, geen probleem. Nu geen zorgen over maken.
De psychische problemen die je noemt (angst- en dwangstoornis) vallen onder de tweedelijns hulp en die wordt 100% vergoed is mijn persoonlijke ervaring. Ook geen zorgen over maken nu. Hup, naar GGZ en hulp vragen. Hebben die een wachtlijst, de HSK-groep heeft geen wachtlijsten en zitten ook door heel het land. Die bieden ook hele goede zorg.
Je gaat dit allemaal absoluut overleven. Het is hartstikke klote nu, maar met het ouder worden kom je steeds meer los van je ouders.
Hou vol! Nog eventjes doorbikkelen en je kan beginnen met het opbouwen van een heel leuk leven voor jezelf!
ik ben wat jaartjes ouder dan jij en heb een vergelijkbare jeugd gehad. Wat voor mij heel belangrijk is gebleken, is het halen van een studie. Dit gaat je later veel vrijheid en zelfstandigheid geven. Probeer die studie te halen! Al doe je er 8 jaar over, al moet je lenen, maakt niet uit. Die lening betaal je later terug, geen probleem. Nu geen zorgen over maken.
De psychische problemen die je noemt (angst- en dwangstoornis) vallen onder de tweedelijns hulp en die wordt 100% vergoed is mijn persoonlijke ervaring. Ook geen zorgen over maken nu. Hup, naar GGZ en hulp vragen. Hebben die een wachtlijst, de HSK-groep heeft geen wachtlijsten en zitten ook door heel het land. Die bieden ook hele goede zorg.
Je gaat dit allemaal absoluut overleven. Het is hartstikke klote nu, maar met het ouder worden kom je steeds meer los van je ouders.
Hou vol! Nog eventjes doorbikkelen en je kan beginnen met het opbouwen van een heel leuk leven voor jezelf!
donderdag 14 januari 2010 om 18:20
Kurtz, wat een moeilijke, zeg maar kut situatie!
Ik vind het goed van je dat je hier een topic hebt geopend, dat lijkt me een begin naar verbetering van je leven.
Ik heb niet veel wijze raad hoor, het enige wat mij opviel was dat je het over daten had. Ik hoop dat je je daar niet in gaat verliezen of het als ontsnapping naar een ander leven gaat gebruiken. Dat lijkt me echt zonde voor je. Je zult het nog een tijdje moeilijk hebben om alles op de rit te krijgen, maar als ik lees hoe je erover schrijft, denk ik echt dat je het kunt!
Ik vind het goed van je dat je hier een topic hebt geopend, dat lijkt me een begin naar verbetering van je leven.
Ik heb niet veel wijze raad hoor, het enige wat mij opviel was dat je het over daten had. Ik hoop dat je je daar niet in gaat verliezen of het als ontsnapping naar een ander leven gaat gebruiken. Dat lijkt me echt zonde voor je. Je zult het nog een tijdje moeilijk hebben om alles op de rit te krijgen, maar als ik lees hoe je erover schrijft, denk ik echt dat je het kunt!
donderdag 14 januari 2010 om 18:44
donderdag 14 januari 2010 om 18:52
Hey kurtz!
Wat een vervelende situatie zeg, kan jou ook inderdaad niet helpen met je traumatische ervaringen maar kan je wel tips geven voor het op jezelf gaan.
behalve ingeschreven staan kan je ook eens op kamernet een kijkje nemen als je dat niet al hebt gedaan. Je moet dan wel hospiteren maar in plaatsen zoals bijv. Diemen is dit vaak al veel makkelijker dan in Amsterdam zelf, gewoon omdat er minder gegadigden zijn.
Ook kan je een oproepje ophangen op school dat je iemand zoekt om een appartement mee te huren. Dan kan je uit de reacties een geschikt persoon uitzoeken en ook in een van de randgemeente misschien samen wat huren (scheelt in de kosten). Een vriendin van mij heeft dit ook zo gedaan en nog altijd naar alle tevredenheid.
Je kan ook proberen het traject van een urgentie verklaring in te gaan? Vaak zijn bij woning cooperaties zulk soort problemen wel een aanleiding voor zo een verklaring, maar dit weet ik niet zeker.
verder wil ik je heel veel sterkte wensen!
-knuffel-
Wat een vervelende situatie zeg, kan jou ook inderdaad niet helpen met je traumatische ervaringen maar kan je wel tips geven voor het op jezelf gaan.
behalve ingeschreven staan kan je ook eens op kamernet een kijkje nemen als je dat niet al hebt gedaan. Je moet dan wel hospiteren maar in plaatsen zoals bijv. Diemen is dit vaak al veel makkelijker dan in Amsterdam zelf, gewoon omdat er minder gegadigden zijn.
Ook kan je een oproepje ophangen op school dat je iemand zoekt om een appartement mee te huren. Dan kan je uit de reacties een geschikt persoon uitzoeken en ook in een van de randgemeente misschien samen wat huren (scheelt in de kosten). Een vriendin van mij heeft dit ook zo gedaan en nog altijd naar alle tevredenheid.
Je kan ook proberen het traject van een urgentie verklaring in te gaan? Vaak zijn bij woning cooperaties zulk soort problemen wel een aanleiding voor zo een verklaring, maar dit weet ik niet zeker.
verder wil ik je heel veel sterkte wensen!
-knuffel-
donderdag 14 januari 2010 om 20:32
Hey!
Even een tip wat betreft het wonen: Ga via bijvoorbeeld kamernet zoeken in Haarlem. Ik kon in Amsterdam ook niets vinden maar woon nu daar. Het is beter betaalbaar, het aanbod is in verhouding met het aantal zoekenden best goed, en je zit vlak bij Amsterdam.
Je moet wel echt flink gaan doorzetten hiermee! Dan heb je al meer rust dan dat je nu hebt, en vooral ook je eigen plekje. Lijkt me erg belangrijk voor je!
En wat hier al eerder werd gezegd: Lenen bij de ib-groep is een goede optie, lenen is natuurlijk nooit helemaal geweldig maar als je echt weg wil/moet, zoals in jouw situatie is het echt de moeite waard!
Heel erg veel succes met alles!
Even een tip wat betreft het wonen: Ga via bijvoorbeeld kamernet zoeken in Haarlem. Ik kon in Amsterdam ook niets vinden maar woon nu daar. Het is beter betaalbaar, het aanbod is in verhouding met het aantal zoekenden best goed, en je zit vlak bij Amsterdam.
Je moet wel echt flink gaan doorzetten hiermee! Dan heb je al meer rust dan dat je nu hebt, en vooral ook je eigen plekje. Lijkt me erg belangrijk voor je!
En wat hier al eerder werd gezegd: Lenen bij de ib-groep is een goede optie, lenen is natuurlijk nooit helemaal geweldig maar als je echt weg wil/moet, zoals in jouw situatie is het echt de moeite waard!
Heel erg veel succes met alles!
donderdag 14 januari 2010 om 21:11
Een kamer in Amsterdam vinden is te doen, maar het kost wel tijd. Ga eens een dag alle belangrijke studentenplekken af en hang daar een (pakkend) briefje op dat je een kamer zoekt. Denk aan het USC, Crea, de VU en alle verschillende UvA locaties. Zorg dat mensen een beetje makkelijk je telefoonnummer kunnen afscheuren en dat ze een leuke indruk van je krijgen.
Je kunt proberen een aanvullende beurs aan te vragen bij de IBG aangezien de relatie met je ouders zo slecht is. Een derde moet aantonen dat dit inderdaad het geval is. Misschien wil jouw psycholoog een brief hierover schrijven. Voor de rest zou ik mij niet al te veel zorgen maken over een studieschuld. Het is niet ideaal, maar zie het als een investering in jezelf. Het terugbetalen is afhankelijk van je inkomen later dus dat scheelt weer een hoop stress. Vergeet trouwens ook niet zorgtoeslag aan te vragen. Dat scheelt ook al weer wat geld.
Voor de rest wil ik zeggen dat je het al onwijs goed doet! Je bent toch gaan studeren ondanks alle ellende. Dat het niet helemaal vlekkeloos verloopt is geheel begrijpelijk! Het zijn heftige dingen die je hebt meegemaakt en nu is het tijd om goed voor jezelf te zorgen. Weg bij je ouders lijkt mij een eerste belangrijke stap. Ik blijf het zo verschrikkelijk vinden dat ouders zo respectloos met hun kinderen om kunnen gaan. Maar ergens weet je gelukkig ook al dat de manier waarop jouw ouders je behandelen echt niet kan. Ik ben in ieder geval blij om te lezen dat je wel een aantal goede vrienden hebt en ik hoop dat zij je nu extra veel steun zullen geven.
Succes met alles en ik hoop dat je er veel sterker uit komt!
Je kunt proberen een aanvullende beurs aan te vragen bij de IBG aangezien de relatie met je ouders zo slecht is. Een derde moet aantonen dat dit inderdaad het geval is. Misschien wil jouw psycholoog een brief hierover schrijven. Voor de rest zou ik mij niet al te veel zorgen maken over een studieschuld. Het is niet ideaal, maar zie het als een investering in jezelf. Het terugbetalen is afhankelijk van je inkomen later dus dat scheelt weer een hoop stress. Vergeet trouwens ook niet zorgtoeslag aan te vragen. Dat scheelt ook al weer wat geld.
Voor de rest wil ik zeggen dat je het al onwijs goed doet! Je bent toch gaan studeren ondanks alle ellende. Dat het niet helemaal vlekkeloos verloopt is geheel begrijpelijk! Het zijn heftige dingen die je hebt meegemaakt en nu is het tijd om goed voor jezelf te zorgen. Weg bij je ouders lijkt mij een eerste belangrijke stap. Ik blijf het zo verschrikkelijk vinden dat ouders zo respectloos met hun kinderen om kunnen gaan. Maar ergens weet je gelukkig ook al dat de manier waarop jouw ouders je behandelen echt niet kan. Ik ben in ieder geval blij om te lezen dat je wel een aantal goede vrienden hebt en ik hoop dat zij je nu extra veel steun zullen geven.
Succes met alles en ik hoop dat je er veel sterker uit komt!
donderdag 14 januari 2010 om 22:15
Lieve iedereen, bedankt nogmaals he!
Krimpvarkie, ik heb zorgtoeslag maar die gaat naar mijn ouders rekening nu, omdat zij de rest betalen.. hoe zorg ik ervoor dat het op de mijne kan?
Krimpvarkie, ik heb zorgtoeslag maar die gaat naar mijn ouders rekening nu, omdat zij de rest betalen.. hoe zorg ik ervoor dat het op de mijne kan?
mag jy mooi wees as die lelik verby is,
en sag kyk na elke harde tyd.
mag jy bly wees as die huil verby is,
en vrede he na die stryd.
en sag kyk na elke harde tyd.
mag jy bly wees as die huil verby is,
en vrede he na die stryd.
donderdag 14 januari 2010 om 22:17
quote:Daniter schreef op 14 januari 2010 @ 18:52:
Hey kurtz!
Wat een vervelende situatie zeg, kan jou ook inderdaad niet helpen met je traumatische ervaringen maar kan je wel tips geven voor het op jezelf gaan.
behalve ingeschreven staan kan je ook eens op kamernet een kijkje nemen als je dat niet al hebt gedaan. Je moet dan wel hospiteren maar in plaatsen zoals bijv. Diemen is dit vaak al veel makkelijker dan in Amsterdam zelf, gewoon omdat er minder gegadigden zijn.
Ook kan je een oproepje ophangen op school dat je iemand zoekt om een appartement mee te huren. Dan kan je uit de reacties een geschikt persoon uitzoeken en ook in een van de randgemeente misschien samen wat huren (scheelt in de kosten). Een vriendin van mij heeft dit ook zo gedaan en nog altijd naar alle tevredenheid.
Je kan ook proberen het traject van een urgentie verklaring in te gaan? Vaak zijn bij woning cooperaties zulk soort problemen wel een aanleiding voor zo een verklaring, maar dit weet ik niet zeker.
verder wil ik je heel veel sterkte wensen!
-knuffel-Wat is de naam van een wooncooperatie en kan ik die dan gewoon bellen met die mededeling?
Hey kurtz!
Wat een vervelende situatie zeg, kan jou ook inderdaad niet helpen met je traumatische ervaringen maar kan je wel tips geven voor het op jezelf gaan.
behalve ingeschreven staan kan je ook eens op kamernet een kijkje nemen als je dat niet al hebt gedaan. Je moet dan wel hospiteren maar in plaatsen zoals bijv. Diemen is dit vaak al veel makkelijker dan in Amsterdam zelf, gewoon omdat er minder gegadigden zijn.
Ook kan je een oproepje ophangen op school dat je iemand zoekt om een appartement mee te huren. Dan kan je uit de reacties een geschikt persoon uitzoeken en ook in een van de randgemeente misschien samen wat huren (scheelt in de kosten). Een vriendin van mij heeft dit ook zo gedaan en nog altijd naar alle tevredenheid.
Je kan ook proberen het traject van een urgentie verklaring in te gaan? Vaak zijn bij woning cooperaties zulk soort problemen wel een aanleiding voor zo een verklaring, maar dit weet ik niet zeker.
verder wil ik je heel veel sterkte wensen!
-knuffel-Wat is de naam van een wooncooperatie en kan ik die dan gewoon bellen met die mededeling?
mag jy mooi wees as die lelik verby is,
en sag kyk na elke harde tyd.
mag jy bly wees as die huil verby is,
en vrede he na die stryd.
en sag kyk na elke harde tyd.
mag jy bly wees as die huil verby is,
en vrede he na die stryd.
donderdag 14 januari 2010 om 22:35
Hoi, ik heb wel eens op mijn universiteit gehoord dat de decaan of studentenpsycholoog een soort urgentie verklaring kan afgeven bij de studentenhuisvesting. Bijvoorbeeld als er dus zo'n moeilijke thuissituatie is. Ik studeer dan wel niet in amsterdam en het ligt daar denk ik ook wel anders, maar je kan wel even kijken of er dus een decaan of studentenpsycholoog (of studentenarts soms) is waar je dit probleem kan neerleggen. Die studentenpsycholoog kan eventueel ook helpen bij het leren van je vakken. Ik had daar ook problemen mee en met een paar kleine trucjes wist ik veel beter hoe ik de stof moest oppakken.
Maar maak vooral duidelijk dat je thuissituatie jouw studeren in gevaar brengt (als in dat je je vakken niet haalt)!
heel veel sterkte! xxx
Maar maak vooral duidelijk dat je thuissituatie jouw studeren in gevaar brengt (als in dat je je vakken niet haalt)!
heel veel sterkte! xxx
donderdag 14 januari 2010 om 22:36
Ja ik heb ook liever een rustigere stad, maar ik ben ingeschreven in stuwoweb in de regio amsterdam, kan amstelveen dan ook? Uilenstede? En hoe zit het met haarlem? Want zon inschrijving is best duur...
mag jy mooi wees as die lelik verby is,
en sag kyk na elke harde tyd.
mag jy bly wees as die huil verby is,
en vrede he na die stryd.
en sag kyk na elke harde tyd.
mag jy bly wees as die huil verby is,
en vrede he na die stryd.
donderdag 14 januari 2010 om 22:37
quote:LittleMissDotty schreef op 14 januari 2010 @ 22:35:
Hoi, ik heb wel eens op mijn universiteit gehoord dat de decaan of studentenpsycholoog een soort urgentie verklaring kan afgeven bij de studentenhuisvesting. Bijvoorbeeld als er dus zo'n moeilijke thuissituatie is. Ik studeer dan wel niet in amsterdam en het ligt daar denk ik ook wel anders, maar je kan wel even kijken of er dus een decaan of studentenpsycholoog (of studentenarts soms) is waar je dit probleem kan neerleggen. Die studentenpsycholoog kan eventueel ook helpen bij het leren van je vakken. Ik had daar ook problemen mee en met een paar kleine trucjes wist ik veel beter hoe ik de stof moest oppakken.
Maar maak vooral duidelijk dat je thuissituatie jouw studeren in gevaar brengt (als in dat je je vakken niet haalt)!
heel veel sterkte! xxxDankjewel! ik zal na mijn tentamens meteen langsgaan.
Hoi, ik heb wel eens op mijn universiteit gehoord dat de decaan of studentenpsycholoog een soort urgentie verklaring kan afgeven bij de studentenhuisvesting. Bijvoorbeeld als er dus zo'n moeilijke thuissituatie is. Ik studeer dan wel niet in amsterdam en het ligt daar denk ik ook wel anders, maar je kan wel even kijken of er dus een decaan of studentenpsycholoog (of studentenarts soms) is waar je dit probleem kan neerleggen. Die studentenpsycholoog kan eventueel ook helpen bij het leren van je vakken. Ik had daar ook problemen mee en met een paar kleine trucjes wist ik veel beter hoe ik de stof moest oppakken.
Maar maak vooral duidelijk dat je thuissituatie jouw studeren in gevaar brengt (als in dat je je vakken niet haalt)!
heel veel sterkte! xxxDankjewel! ik zal na mijn tentamens meteen langsgaan.
mag jy mooi wees as die lelik verby is,
en sag kyk na elke harde tyd.
mag jy bly wees as die huil verby is,
en vrede he na die stryd.
en sag kyk na elke harde tyd.
mag jy bly wees as die huil verby is,
en vrede he na die stryd.
donderdag 14 januari 2010 om 22:43
Hey Kurtz,
Je kunt het rekeningnummer wijzigen met het formulier ‘Opgaaf rekeningnummer particulieren’. Dit formulier kun je downloaden op de site van de belastingdienst. Ik zou wel even van te voren overleggen met je ouders of zij wel of niet je verzekering blijven betalen.
Dat er op kamernet rare advertenties staan is zeker waar. Toch kun je vaak al een goede eerste selectie maken door even te bellen of eventueel te mailen. Voor de rest is het verstandig om altijd iemand mee te nemen als je een kamer gaat bezichtigen. Laat aan weer een ander persoon weten waar je gaat hospiteren en spreek af dat je binnen een bepaalde tijd even belt om te laten weten dat je veilig weer op straat staat.
Via woningnet kun je bekijken welke woningcorporaties er in Amsterdam zijn. Sta je trouwens wel ingeschreven bij studentennet? Dat is wat anders dan woningnet. Ik zou je adviseren om je bij beide in te schrijven. Bel anders even met de Key en Duwo (zij hebben studentenkamers) om te vragen of zij wat voor je kunnen betekenen.
Je kunt het rekeningnummer wijzigen met het formulier ‘Opgaaf rekeningnummer particulieren’. Dit formulier kun je downloaden op de site van de belastingdienst. Ik zou wel even van te voren overleggen met je ouders of zij wel of niet je verzekering blijven betalen.
Dat er op kamernet rare advertenties staan is zeker waar. Toch kun je vaak al een goede eerste selectie maken door even te bellen of eventueel te mailen. Voor de rest is het verstandig om altijd iemand mee te nemen als je een kamer gaat bezichtigen. Laat aan weer een ander persoon weten waar je gaat hospiteren en spreek af dat je binnen een bepaalde tijd even belt om te laten weten dat je veilig weer op straat staat.
Via woningnet kun je bekijken welke woningcorporaties er in Amsterdam zijn. Sta je trouwens wel ingeschreven bij studentennet? Dat is wat anders dan woningnet. Ik zou je adviseren om je bij beide in te schrijven. Bel anders even met de Key en Duwo (zij hebben studentenkamers) om te vragen of zij wat voor je kunnen betekenen.
donderdag 14 januari 2010 om 23:09
