Psyche
alle pijlers
Ik wil niet meer stil zijn!
maandag 19 april 2010 om 12:06
Meis dat is heel vervelend dat je je zo voelt!
Als jij niet naar een psycholoog wil, dan ga je toch niet?! Volgens mij is er niemand die jou dit kan verplichten.
Ga je richten op de dingen die jij leuk vind. Waar jij energie van krijgt.
Het zal misschien niet direct zijn, maar ook jij zal je binnenkort dan weer beter voelen. Jij bent je eigen baas, jij kan zelfs aangeven wat je wel en niet wil en kan.
Heel veel sterkte!!!
Als jij niet naar een psycholoog wil, dan ga je toch niet?! Volgens mij is er niemand die jou dit kan verplichten.
Ga je richten op de dingen die jij leuk vind. Waar jij energie van krijgt.
Het zal misschien niet direct zijn, maar ook jij zal je binnenkort dan weer beter voelen. Jij bent je eigen baas, jij kan zelfs aangeven wat je wel en niet wil en kan.
Heel veel sterkte!!!
maandag 19 april 2010 om 12:59
Ik kan alleen maar zeggen dat je goed op weg bent.
Hulp van een psyg ingeroepen, je iets beter voelen en vooral doen waar je zelf zin in hebt. Geeft het tijd. Het moet vanzelf terugkomen. Je zult steeds meer gaan genieten van dingen. Weet dat je bij je vriend en je (echt goede) vriendinnen jezelf kunt zijn. Zij moeten je de tijd geven. Sterkte ermee.
Hulp van een psyg ingeroepen, je iets beter voelen en vooral doen waar je zelf zin in hebt. Geeft het tijd. Het moet vanzelf terugkomen. Je zult steeds meer gaan genieten van dingen. Weet dat je bij je vriend en je (echt goede) vriendinnen jezelf kunt zijn. Zij moeten je de tijd geven. Sterkte ermee.
maandag 19 april 2010 om 13:03
Misschien is het een idee om een keer zelf een leuk, bijzonder etentje of uitje te organiseren met vriendinnen? Iets wat jullie niet vaak doen of nooit hebben gedaan? Mijn ervaring is dat als ikzelf iets heb georganiseerd, ik veel spraakzamer ben omdat je ook voor de mensen die je hebt uitgenodigd een soort aanspreekpuntje (niet het goede woord maar weet even niet hoe ik het moet zeggen.. ze zullen in ieder geval sneller en meer tegen je praten omdat zij door jou zijn uitgenodigd en niet andersom) en dat helpt om minder stil te zijn! Misschien is dat bij jou wel een duwtje in de goede richting 
In ieder geval veel succes en ik hoop dat je er uit komt!
In ieder geval veel succes en ik hoop dat je er uit komt!
maandag 19 april 2010 om 14:12
Hoi Strik,
Ik herken jou gevoel wel. Ik heb er de laatste tijd ook last van.
Ben wat stiller, op mijn werk, bij vrienden. Laatst had ik met een vriendin afgesproken, ik had gewoon niet zoveel te vertellen. Ik heb nu 8 maanden een relatie. Daardoor heb je ook een andere invulling van je weekend. Je brengt die veel samen door. Ook is hij veel doordeweeks bij mij. En laatst hadden we met 4-en afgesproken ik met mijn vriend en een vriendin met haar vriend. Dan heb ik het gevoel of ik niet zo'n contact met ze had als vroeger, heel gek dus net of wat hier in een ander topic stond alsof je er zelf niet 'bij' bent en het net een film lijkt. Ik ga er dan over piekeren hoe dat komt. Als ik met mijn alleen bent gaat het prima, maar als we in groepen zijn dan val ik stil en kan ik moeilijk meepraten, terwijl mijn vriend wel een kletser is. Misschien heeft het ook dat maken dat ik lang single ben geweest.Nu krijg je een andere situatie in je vriendschappen en omdat ik het al druk met mezelf heb... misschien moeten anderen aan mij wennen omdat ze merken dat ik stiller ben, en dat heeft weer een wisselwerking. Ik typ het nu een beetje verwarrend waarschijnlijk maar ik vind het fijn even van me af te schrijven.
Op mijn werk ben ik ook stil, ik voel me onzekerder dan voorheen, het gevoel wat ik vroeger had komt naar boven, dat heeft te maken het buitengesloten gevoel en er niet bij horen, mensen me niet aardig vinden, terwijl dat niet zo is want laatst vertelde ze me het tegendeel op werk.
Ik hoop dat ik weer een beetje sterker wordt, want het maakt me wel verdrietig en ik wil niet dieper gaan zakken.
Ik herken jou gevoel wel. Ik heb er de laatste tijd ook last van.
Ben wat stiller, op mijn werk, bij vrienden. Laatst had ik met een vriendin afgesproken, ik had gewoon niet zoveel te vertellen. Ik heb nu 8 maanden een relatie. Daardoor heb je ook een andere invulling van je weekend. Je brengt die veel samen door. Ook is hij veel doordeweeks bij mij. En laatst hadden we met 4-en afgesproken ik met mijn vriend en een vriendin met haar vriend. Dan heb ik het gevoel of ik niet zo'n contact met ze had als vroeger, heel gek dus net of wat hier in een ander topic stond alsof je er zelf niet 'bij' bent en het net een film lijkt. Ik ga er dan over piekeren hoe dat komt. Als ik met mijn alleen bent gaat het prima, maar als we in groepen zijn dan val ik stil en kan ik moeilijk meepraten, terwijl mijn vriend wel een kletser is. Misschien heeft het ook dat maken dat ik lang single ben geweest.Nu krijg je een andere situatie in je vriendschappen en omdat ik het al druk met mezelf heb... misschien moeten anderen aan mij wennen omdat ze merken dat ik stiller ben, en dat heeft weer een wisselwerking. Ik typ het nu een beetje verwarrend waarschijnlijk maar ik vind het fijn even van me af te schrijven.
Op mijn werk ben ik ook stil, ik voel me onzekerder dan voorheen, het gevoel wat ik vroeger had komt naar boven, dat heeft te maken het buitengesloten gevoel en er niet bij horen, mensen me niet aardig vinden, terwijl dat niet zo is want laatst vertelde ze me het tegendeel op werk.
Ik hoop dat ik weer een beetje sterker wordt, want het maakt me wel verdrietig en ik wil niet dieper gaan zakken.
maandag 19 april 2010 om 15:41
maandag 19 april 2010 om 15:46
ja precies je vermaakt je wel maar je wil er toch meer van genieten en niet een paar scenes achterlopen of zo.
Bah heb dus een baaldagje vandaag na het weekend, druk geweest en op het werk ben ik niet meer zo zelfverzekerd ik pieker daar veel over.
Fijn om te weten dat je er dus gewoon wel bij hoort zoals je vrienden dat vinden. Dus eigenlijk niets om je druk over te maken. Maar toch vind het ik lastig ik soms het gevoel heb dat ze anders doen of reageren, niet meer fijne gesprekken te hebben, ik vind het dan lastig om mezelf te zijn en teveel moeten nadenken. Ik ben ook meer een 1 op 1 gespreks type dus dat weet ik sowieso van mezelf.
Bedankt voor je reactie Strik fijn om dit met anderen te delen.
Bah heb dus een baaldagje vandaag na het weekend, druk geweest en op het werk ben ik niet meer zo zelfverzekerd ik pieker daar veel over.
Fijn om te weten dat je er dus gewoon wel bij hoort zoals je vrienden dat vinden. Dus eigenlijk niets om je druk over te maken. Maar toch vind het ik lastig ik soms het gevoel heb dat ze anders doen of reageren, niet meer fijne gesprekken te hebben, ik vind het dan lastig om mezelf te zijn en teveel moeten nadenken. Ik ben ook meer een 1 op 1 gespreks type dus dat weet ik sowieso van mezelf.
Bedankt voor je reactie Strik
fijn om dit met anderen te delen.
maandag 19 april 2010 om 20:26
Zo denk ik het ook, aan de ene kant het accepteren dat je stil bent en aan de andere kant baal ik ervan. Ik ben nogal kritisch naar mezelf toe dus het ligt ook daaraan. En ben van mezelf niet zo'n open persoon en vertel niet veel over mezelf (op werk) dus misschien creer ik zelf deze afstandelijkheid (die ik denk dat er is) omdat ik het zelf veroorzaak.
Allen ik hoop dat er niet al te veel baaldagen volgen. Voor mijn vriend is dit ook niet fijn. Maar hij steunt me wel.Allen ik hoop dat er niet al te veel baaldagen volgen. Voor mijn vriend is dit ook niet fijn. Maar hij steunt me wel.
Het is ook het beste om je er niet tegen te verzetten, soms denk ik echt bij mezelf waar maak ik me druk op en doe een beetje vrolijker!. Gelukkig slaap ik altijd goed.
Eigenlijk klopt je gevoel altijd. Ik heb soms moeite met te voelen wat ik nu voel... lastig hoor, en het allemaal met elkaar te maken. Oja, ik heb ooit een boek gelezen over 'introvert' dat luchtte mij ook op, dat ik gewoon zo ben.
Nou.., tot forums.
Allen ik hoop dat er niet al te veel baaldagen volgen. Voor mijn vriend is dit ook niet fijn. Maar hij steunt me wel.Allen ik hoop dat er niet al te veel baaldagen volgen. Voor mijn vriend is dit ook niet fijn. Maar hij steunt me wel.
Het is ook het beste om je er niet tegen te verzetten, soms denk ik echt bij mezelf waar maak ik me druk op en doe een beetje vrolijker!. Gelukkig slaap ik altijd goed.
Eigenlijk klopt je gevoel altijd. Ik heb soms moeite met te voelen wat ik nu voel... lastig hoor, en het allemaal met elkaar te maken. Oja, ik heb ooit een boek gelezen over 'introvert' dat luchtte mij ook op, dat ik gewoon zo ben.
Nou.., tot forums.
