Ik wil niet meer...

15-02-2017 09:07 23 berichten
Alle reacties Link kopieren
Edit
anoniem_306263 wijzigde dit bericht op 15-06-2017 13:48
Reden: voel me al een stuk beter en er word niet meer gediscussieerd op dit topic dus het voelt fijn om dit weg te halen, hoop dat dat gewoon mag :)
99.67% gewijzigd
True that my eyes are blue,
quite the same as you.
Would you want me to
be a fool like you?
Alle reacties Link kopieren
Heb je al geprobeerd om weer in contact te komen met je pleeggezin?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Alle reacties Link kopieren
@Nouschi, ja maar het is gewoon allemaal veranderd. Zij zien het als stank voor dank dat ik ben weggegaan. Wat ik kan begrijpen maar ik was naar mijn mening toen te jong om dat in te zien. Ik woon nu ook een stuk verder weg. Soms bel ik wel om ze te vragen hoe het gaat of feliciteren met de verjaardagen maar daar blijft het wel bij. Andersom vragen ze ook bijna nooit hoe het met me gaat. Heb al eens geprobeerd om met ze te praten maar het zijn ook niet zo van die gevoelsmensen
True that my eyes are blue,
quite the same as you.
Would you want me to
be a fool like you?
Alle reacties Link kopieren
Wat vervelend voor je zeg



Ik zou toch eens naar de huisarts gaan en vragen om professionele hulp. Wellicht dat een psycholoog je andere / nieuwe inzichten kan geven en handvatten om anders in het leven te staan.



Sterkte.
I'm a goal digger.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je je nu niet moet focussen op de relatie met je pleeggezin, maar op de relatie met jezelf.

Al zou je pleeggezin nu weer leuk contact met je zoeken, zijn dan al je problemen in één klap opgelost? Ik ben bang van niet.

Ga naar je huisarts en vraag om een psycholoog. Een psycholoog kan er inderdaad niet voor zorgen dat je je familie terug hebt of dat je je verleden vergeet, maar kan je wel leren om daar beter mee om te gaan. Om weer een sterker en gelukkiger persoon te worden.

Sterkte!
quote:Nootje90 schreef op 15 februari 2017 @ 09:20:

Ik denk dat je je nu niet moet focussen op de relatie met je pleeggezin, maar op de relatie met jezelf.

Al zou je pleeggezin nu weer leuk contact met je zoeken, zijn dan al je problemen in één klap opgelost? Ik ben bang van niet.

Ga naar je huisarts en vraag om een psycholoog. Een psycholoog kan er inderdaad niet voor zorgen dat je je familie terug hebt of dat je je verleden vergeet, maar kan je wel leren om daar beter mee om te gaan. Om weer een sterker en gelukkiger persoon te worden.

Sterkte!



Juist.



Sterkte TO.
Alle reacties Link kopieren
quote:LJSS schreef op 15 februari 2017 @ 09:16:

@Nouschi, ja maar het is gewoon allemaal veranderd. Zij zien het als stank voor dank dat ik ben weggegaan. Wat ik kan begrijpen maar ik was naar mijn mening toen te jong om dat in te zien. Ik woon nu ook een stuk verder weg. Soms bel ik wel om ze te vragen hoe het gaat of feliciteren met de verjaardagen maar daar blijft het wel bij. Andersom vragen ze ook bijna nooit hoe het met me gaat. Heb al eens geprobeerd om met ze te praten maar het zijn ook niet zo van die gevoelsmensenAh dat is jammer? Ben je al in therapie geweest? Je worstelt heel erg met je verleden, daar zou ik mee aan het werk gaan oa. Het levert geen vrienden op maar wel rust voor jezelf als het goed is.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel voor de tips ik kan het misschien nog eens proberen bij de huisarts. Ik kan me gewoon niet indenken dat het vanaf hier ooit weer word zoals ik graag had gewild. Nu ik het zelf zo lees besef ik ook wel dat dat misschien de enige juiste oplossing is. Heb gewoon ook vaak het gevoel dat de psycholoog me niet begrijpt en maar gewoon ja zit te knikken tot ik uitgepraat ben..
True that my eyes are blue,
quite the same as you.
Would you want me to
be a fool like you?
Alle reacties Link kopieren
@Nouschi ja ik heb emdr traumatherapie gehad en daarnaast ook met die therapeut veel gepraat en ze heeft me tips gegeven om toen mijn boosheid te laten verminderen. Wat nu is omgeslagen in depressie ben ik bang. Sindsdien had ik het gevoel dat ik het nu dan maar zelf moet uitzoeken omdat therapie toen niet echt heeft geholpen. Ik was toen misschien nog wel te jong en zou het nog eens kunnen proberen en met een andere therapeut
True that my eyes are blue,
quite the same as you.
Would you want me to
be a fool like you?
Ik dnek niet dat je veel mensen gaat vinden hier die jouw ervaringen delen.

Maar vast wel steun en luisterende oortjes/ogen.



Ga naar de HA en vraag om hulp bij je gevoelend en je stemming nu. Echt. Dat verdien je.
Alle reacties Link kopieren
quote:LJSS schreef op 15 februari 2017 @ 09:32:

@Nouschi ja ik heb emdr traumatherapie gehad en daarnaast ook met die therapeut veel gepraat en ze heeft me tips gegeven om toen mijn boosheid te laten verminderen. Wat nu is omgeslagen in depressie ben ik bang. Sindsdien had ik het gevoel dat ik het nu dan maar zelf moet uitzoeken omdat therapie toen niet echt heeft geholpen. Ik was toen misschien nog wel te jong en zou het nog eens kunnen proberen en met een andere therapeutZou heel goed kunnen. Ik zou het nog eens proberen als ik jou was. Begin gewoon bij de huisarts.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Alle reacties Link kopieren
Kun je iets zoeken om te doen met meerdere mensen? Ik weet niet hoe mobiel je bent maar een cursus fotografie oid, is dat een mogelijkheid om nieuwe mensen te leren kennen?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Alle reacties Link kopieren
Lieve TO,

Wat rot voor je dat je je zo voelt en het leven zo ervaart.

Ik sluit me aan bij de andere reacties; vraag hulp.

Je zal nooit het (gelukkige) verleden krijgen dat eigenlijk verdiende of de fijne band met je (pleeg)familie die je altijd hebt willen hebben.

Het zal nooit worden zoals je had willen hebben en dat is al een bittere pil op zichzelf.

Maar als je om leert gaan met de verliezen die je hebt geleden, ervaar je misschien weer wat meer licht in je leven.

(Stapje voor stapje)

Alle reacties Link kopieren
quote:LJSS schreef op 15 februari 2017 @ 09:29:

Dankjewel voor de tips ik kan het misschien nog eens proberen bij de huisarts. Ik kan me gewoon niet indenken dat het vanaf hier ooit weer word zoals ik graag had gewild. Nu ik het zelf zo lees besef ik ook wel dat dat misschien de enige juiste oplossing is. Heb gewoon ook vaak het gevoel dat de psycholoog me niet begrijpt en maar gewoon ja zit te knikken tot ik uitgepraat ben..Dat is ook precies de reden waarom het verstandig zou zijn om hulp te zoeken. Omdat je vast zit in je eigen gedachtepatroon. Een ander, een buitenstaander, kan je uitdagen om eens anders naar dingen te kijken en je eigen gedachten kritisch te beoordelen.
I'm a goal digger.
Alle reacties Link kopieren
Alle reacties Link kopieren
quote:Nouschi schreef op 15 februari 2017 @ 09:37:

Kun je iets zoeken om te doen met meerdere mensen? Ik weet niet hoe mobiel je bent maar een cursus fotografie oid, is dat een mogelijkheid om nieuwe mensen te leren kennen?Ja dat is een goede tip ik ben redelijk mobiel heb alleen vaak niet genoeg energie na een werkdag om nog iets te doen. en was sweekends dan vaak blij even niks te hoeven. Het werken geeft me wel voldoening omdat ik dan onder de mensen ben en me nuttig kan voelen maar dat is allemaal heel zakelijk. Ga nog altijd twee keer in de week sporten maar dat is medisch en dus niet bij een reguliere sportschool waar leeftijdsgenoten komen. Een leuke hobby die niet teveel energie vraagt is dus een goede tip en leuk om over na te denken dankjewel
True that my eyes are blue,
quite the same as you.
Would you want me to
be a fool like you?
Alle reacties Link kopieren
quote:vlinderoogje schreef op 15 februari 2017 @ 09:39:

Lieve TO,

Wat rot voor je dat je je zo voelt en het leven zo ervaart.

Ik sluit me aan bij de andere reacties; vraag hulp.

Je zal nooit het (gelukkige) verleden krijgen dat eigenlijk verdiende of de fijne band met je (pleeg)familie die je altijd hebt willen hebben.

Het zal nooit worden zoals je had willen hebben en dat is al een bittere pil op zichzelf.

Maar als je om leert gaan met de verliezen die je hebt geleden, ervaar je misschien weer wat meer licht in je leven.

(Stapje voor stapje)

Dankjewel ik ga het proberen om weer hulp te zoeken. Heb steeds het gevoel dat ik alleen ben en dat dat dus alleen met vrienden of familie opgelost kan worden.. Dat is misschien raar gedacht als ik het nog geen plekje heb kunnen geven. Fijn om even jullie lieve woorden te horen iig.
True that my eyes are blue,
quite the same as you.
Would you want me to
be a fool like you?
Alle reacties Link kopieren
quote:md0110 schreef op 15 februari 2017 @ 09:40:

[...]





Dat is ook precies de reden waarom het verstandig zou zijn om hulp te zoeken. Omdat je vast zit in je eigen gedachtepatroon. Een ander, een buitenstaander, kan je uitdagen om eens anders naar dingen te kijken en je eigen gedachten kritisch te beoordelen.Ja ik merk het ook een beetje nu ik jullie gedachtes hierover lees. Dat het nu even moeilijk is maar er vast weer mooiere momenten komen als ik daar voor open sta. Het was vooral deze ochtend weer dat ik er moe van werd dat ik me vaak zo neergeslagen voel. Ik was vroeger/hiervoor altijd zo vrolijk en positief en dan besef ik dat daar niks meer van over is dat doet me dan pijn :( maar door hier nu over te schrijven ben ik het wel even kwijt en toch wel weer wat helderder gaan nadenken + wat motivatie gekregen dankjewel!
True that my eyes are blue,
quite the same as you.
Would you want me to
be a fool like you?
Alle reacties Link kopieren
quote:LJSS schreef op 15 februari 2017 @ 09:52:

[...]





Dankjewel ik ga het proberen om weer hulp te zoeken. Heb steeds het gevoel dat ik alleen ben en dat dat dus alleen met vrienden of familie opgelost kan worden.. Dat is misschien raar gedacht als ik het nog geen plekje heb kunnen geven. Fijn om even jullie lieve woorden te horen iig.



Ik bedoel dit niet gemeen hoor, maar je bént ook alleen. (Gezien je weinig contact met familie of vrienden)

Maar alleen hoeft niet te betekenen dat je je alleen / eenzaam hoeft te voelen.

Het idee dat dat opgelost kan worden met familie of vrienden is helemaal niet gek gedacht, maar juist hartstikke logisch gezien je het nog niet helemaal hebt verwerkt. Heel veel succes met hulp zoeken.

Misschien helpt het ook om iets 'creatiefs' te doen om met je handen bezig te zijn en uit je hoofd te komen. (Kleuren, fotograferen, schrijven, knutselen ofzo)
Alle reacties Link kopieren
Ook al zie je het nu even niet zitten, ook voor jou gaat het zonnetje op een dag weer schijnen....ik sluit mij aan bij de eerdere reacties die jij kreeg, sterkte
Er is een topic voor mensen met chronische pijn klachten, misschien dat je af en toe daar ook je ei kwijt kan bij mensen die ook elke dag pijn hebben. Ik ben er 1 van. Wat onzettend rot dat je je zo slecht voelt. Het lijkt mij ook verstandig om toch de stap naar de huisarts te zetten, niet alleen vanwege je depressie (toch maar weer therapie?) maar ook je pijn. Slik je pijnstillers? Heb je wel eens revalidatie gehad of therapie gevolgd voor je pijn management?
Ik vind dat je het heel knap doet met werk, sport en wandelen, en dat je dat consequent blijft doen. Zeker nu je je zo ongelukkig voelt.

Is het een optie dat je het medische sporten op termijn vervangt voor een teamsport? Ik denk dat je daar ook veel leuke contacten kunt opdoen en er zijn vaak leuke uitjes.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het heel goed wat je zegt, ik zit met hetzelfde gevoel. Als er een pilletje was die ik zou kunnen innemen dat het dan stopt zou ik het ook doen. Voel me daar ergens schuldig over tegenover mijn kinderen maar ik vind het leven niet leuk. Ik zie er tegenop om nog jarenlang te moeten leven. Als ik denk dat ik nog eens zo lang of langer leef dan ik nu doe dan word ik daar niet blij van en zie ik dat als een opgave. Iedere dag zie ik als een opgave en denk ik wat vandaag weer.



Ik heb ook een partner en kinderen maar dat is het. Verder is er niks, geen werk, geen vriendinnen, geen familie waar ik hecht mee ben, geen hobby's. Heb geprobeerd hier iets aan te doen maar dat gaat moeizaam en momenteel heb ik daar de energie en hoop ook niet meer voor. Zie geen vooruitzichten of het gevoel van de zon gaat wel weer schijnen, dat is compleet weg bij mij. Wel fijn dat je dat nog wel hebt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven