In duigen gevallen

Bloesembriesje donderdag 4 april 2024 om 15:14

Lieve lezers, ik ben begin 30 en ben op dit moment nogal de weg kwijt. Tot ongeveer een jaar geleden was er nog niets aan de hand, ik had een leuke baan met leuke collega's en was met mijn man bezig om zwanger te worden. Ik was gelukkig, niet dat ik nou zo'n superspannend leven had maar ik was echt blij met hoe het was. Ik heb ruim een jaar geleden een vacature gevonden bij een ander bedrijf en heb de overstap gemaakt. Goede moed had ik! Ik was gelukkig, niets kon mij klein krijgen. Toen ik net begonnen was met mijn nieuwe baan kwam ik in de medische molen terecht, waaruit bleek ik dat onvruchtbaar. Onze werelden stortten in. Als we nog maar net of misschien een paar jaar een relatie hadden gehad, dan was ik gestopt met mijn relatie en had ik hem een andere partner gegund. Maar we zijn al ruim 15 jaar samen, bijna onze halve levens al dromen we van een gezin samen. We zaten volledig op één lijn als het ging hoe we ons leven voor ons zagen samen. We hebben ons leven ingericht met het zicht op een toekomst met kinderen, zoals verhuizen naar een goede afstand van onze ouders en een huis en buurt dat geschikt is voor kinderen. In plaats daarvan zien we nu iedereen in onze omgeving die droom in vervulling gaan, maar wij blijven achter.
Daarnaast is mijn baan me enorm tegengevallen en ben ik er ook niet zo goed in als ik zelf had gedacht/gehoopt. Er zijn wat stevige gesprekken geweest, maar mijn mentale situatie door de afgelopen tijd helpt ook niet mee. Misschien denk je: kijk naar de dingen die je wél hebt, zoals lieve mensen om je heen. Maar helaas ook dat heb ik niet. Ik ben open, doe veel moeite om vrienden te maken, spreek nog af met oude collega's met wie ik het gezellig vond.. Maar het blijft oppervlakkig, meer kennissen dan echte vrienden. Ineens is alles waar ik gelukkig om was/werd weggevallen.

Zeemeermin84 donderdag 4 april 2024 om 15:47

Ik lees in je OP niets over een psych. Ik denk dat het enorm kan helpen in rouwverwerking (het niet in vervulling gaan van je vurige wens een gezin te stichten).
Je zegt dat je al je halve leven het zo voor je zag dat je een gezin zou krijgen. Ik vind het niet gek dat het verwerken hiervan heel lastig is. Daarover met een professional praten kan denk ik ontzettend helpend zijn.

Bloesembriesje donderdag 4 april 2024 om 15:51

Zeemeermin84 schreef: ↑
04-04-2024 15:47
Ik lees in je OP niets over een psych. Ik denk dat het enorm kan helpen in rouwverwerking (het niet in vervulling gaan van je vurige wens een gezin te stichten).
Je zegt dat je al je halve leven het zo voor je zag dat je een gezin zou krijgen. Ik vind het niet gek dat het verwerken hiervan heel lastig is. Daarover met een professional praten kan denk ik ontzettend helpend zijn.

Klopt we hebben vanuit het ziekenhuis een psycholoog. Waar ik nu mee zit is dat ineens niets meer stabiel is: werk niet, relatie niet meer doordat ik ook zijn wens niet in vervulling kan brengen, geen toekomst met kinderen en geen echte goede vrienden of veel gezelligheid om me heen.

loesje* donderdag 4 april 2024 om 15:57

Bloesembriesje schreef: ↑
04-04-2024 15:51
Klopt we hebben vanuit het ziekenhuis een psycholoog. Waar ik nu mee zit is dat ineens niets meer stabiel is: werk niet, relatie niet meer doordat ik ook zijn wens niet in vervulling kan brengen, geen toekomst met kinderen en geen echte goede vrienden of veel gezelligheid om me heen.

"relatie niet meer doordat ik ook zijn wens niet in vervulling kan brengen"

Jullie zitten al 15 jaar in deze relatie, dus is het verdriet over de kinderloosheid zou dan toch ook iets van jullie samen moeten zijn.
Of krijg jij de schuld toebedeeld?

bijtie donderdag 4 april 2024 om 15:57

Wat heftig en verdrietig voor je dat je te horen kreeg dat je onvruchtbaar bent. Lijkt me een enorme klap en niet iets wat je even accepteert. Het leven stopt hier niet, maar voor jou is wel iets weggevallen en het zal tijd kosten om dat te verwerken.

Kan je er met je partner wel over praten?

Anoniem_6629f3d15a872 donderdag 4 april 2024 om 15:58

Het is een illusie om te denken dat je leven stabiel is. Dat lijkt misschien zo, maar er kan altijd iets gebeuren waardoor alles anders wordt. De kunst is om te leren mee te bewegen met de eb en vloed van je leven. Maar dat is soms lastig.
Probeer toch vertrouwen te hebben, vooral in jezelf. Ook al verandert je leven en je toekomstbeeld, er komt weer een ander toekomstbeeld. Een andere invulling van je leven. Een andere baan. Niet zonder worsteling en pijn en verdriet. Daar kan een psycholoog je bij helpen.
Sterkte, je krijgt veel voor je kiezen.

Bloesembriesje donderdag 4 april 2024 om 16:01

Ik kan er zeker met mijn man over praten en hij neemt me zeker niets 'kwalijk' ofzo, maar ik ben me er wel bewust van dat alshij met een andere vrouw zou zijn, zijn wens wellicht wel in vervulling zou gaan.

Zeemeermin84 donderdag 4 april 2024 om 16:03

Bloesembriesje schreef: ↑
04-04-2024 16:01
Ik kan er zeker met mijn man over praten en hij neemt me zeker niets 'kwalijk' ofzo, maar ik ben me er wel bewust van dat alshij met een andere vrouw zou zijn, zijn wens wellicht wel in vervulling zou gaan.

Bespreek je dit met die psycholoog?

Is die psycholoog voor jullie samen of voor jullie ieder individueel? Ik denk namelijk dat je zowel gezamenlijke als individuele kanten hebt hierin.

Bloesembriesje donderdag 4 april 2024 om 16:04

Zeemeermin84 schreef: ↑
04-04-2024 16:03
Bespreek je dit met die psycholoog?

Is die psycholoog voor jullie samen of voor jullie ieder individueel? Ik denk namelijk dat je zowel gezamenlijke als individuele kanten hebt hierin.

Gezamenlijk, maarmisschin ook goed om individueel ook te doen.

Bloesembriesje donderdag 4 april 2024 om 16:04

Nemophilista schreef: ↑
04-04-2024 15:58
Het is een illusie om te denken dat je leven stabiel is. Dat lijkt misschien zo, maar er kan altijd iets gebeuren waardoor alles anders wordt. De kunst is om te leren mee te bewegen met de eb en vloed van je leven. Maar dat is soms lastig.
Probeer toch vertrouwen te hebben, vooral in jezelf. Ook al verandert je leven en je toekomstbeeld, er komt weer een ander toekomstbeeld. Een andere invulling van je leven. Een andere baan. Niet zonder worsteling en pijn en verdriet. Daar kan een psycholoog je bij helpen.
Sterkte, je krijgt veel voor je kiezen.

dankjewel!

loesje* donderdag 4 april 2024 om 16:13

Ik wens jullie heel veel sterkte met de verwerking.

Mangogo donderdag 4 april 2024 om 16:13

Ik zou zeker ook individueel naar psycholoog gaan en misschien voor je man ook fijn om alleen te gaan.

Anoniem_672bb4a395dd7 donderdag 4 april 2024 om 16:46

Bloesembriesje schreef: ↑
04-04-2024 16:04
Gezamenlijk, maarmisschin ook goed om individueel ook te doen.

Al is dit iets wat juist gezamenlijk besproken kan worden, jij denkt dat hij beter verdient of dat gaat halen bij een ander gezien je opmerkingen erover.
Dat is toch iets van jullie samen? Precies het onderwerp waarvoor jullie de hulp kregen.

Pekka123 donderdag 4 april 2024 om 18:31

Bloesembriesje schreef: ↑
04-04-2024 15:51
Klopt we hebben vanuit het ziekenhuis een psycholoog. Waar ik nu mee zit is dat ineens niets meer stabiel is: werk niet, relatie niet meer doordat ik ook zijn wens niet in vervulling kan brengen, geen toekomst met kinderen en geen echte goede vrienden of veel gezelligheid om me heen.

Willen jullie niet op een andere manier kinderen?

Bloesembriesje donderdag 4 april 2024 om 18:42

Pekka123 schreef: ↑
04-04-2024 18:31
Willen jullie niet op een andere manier kinderen?

Daar hebben we ook over nagedacht. Draagmoeder is geen optie, je moet iemand in je eigen netwerk vinden en dat willen we liever niet. Oproepjes plaatsen oid is verboden wat ik ergens ook wel snap. Adoptie sluiten we nog niet helemaal uit, maar is ook een ingewikkelde en lange procedure met enorm kostenplaatje.

Bloesembriesje donderdag 4 april 2024 om 18:45

Vaak denken mensen makkelijk over adopteren, soms denken ze dat het makkelijker is dan zelf een kind baren. Hoor wel eens letterlijk 'Oh maar dan adopteer je er toch gewoon een' (weet dat dat hier niet zo wordt bedoeld). Mensen weten meestal niet dat het een lang, ingewikkeld en duur proces is. Het is niet hetzelfde als een hond adopteren. We hebben wel een hond en dat is nu ons kindje

Dahlia74 donderdag 4 april 2024 om 18:49

Bloesembriesje schreef: ↑
04-04-2024 16:04
Gezamenlijk, maarmisschin ook goed om individueel ook te doen.

Ik zou individueel gaan, je mag rouwen om verlies van het toekomstbeeld dat niet meer de werkelijkheid is. Een psycholoog kan je daarbij helpen.

Doreia* donderdag 4 april 2024 om 18:52

Geef jezelf tijd!
Ik ken ook een ongewenst kinderloos stel. Die zijn altijd ook kinderloos gebleven. En slikten wat af toen de een na de ander meldde zwanger te zijn.

Het is een hele bittere pil. Ongelooflijk verdrietig.

Geef jezelf tijd. Om te aanvaarden en de draad weer op te kunnen pakken ergens in de toekomst.

Maar voor nu mag je blijven zitten om de klap te boven te komen

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Pekka123 donderdag 4 april 2024 om 18:53

Bloesembriesje schreef: ↑
04-04-2024 18:42
Daar hebben we ook over nagedacht. Draagmoeder is geen optie, je moet iemand in je eigen netwerk vinden en dat willen we liever niet. Oproepjes plaatsen oid is verboden wat ik ergens ook wel snap. Adoptie sluiten we nog niet helemaal uit, maar is ook een ingewikkelde en lange procedure met enorm kostenplaatje.

Of pleegkinderen. Ik snap dat het niet hetzelfde is.

blijfgewoonbianca donderdag 4 april 2024 om 18:54

Bloesembriesje schreef: ↑
04-04-2024 15:14
. Ineens is alles waar ik gelukkig om was/werd weggevallen.

Wat intens rot voor je.
Ik hoop dat je hier een beetje van je af kunt schrijven.
Er zijn ook lotgenotenforums en zo, toch ? Zou je daar wat aan hebben ?

https://www.freya.nl/contact/contact-met-lotgenoten/

https://www.therapiepsycholoog.com/foru ... kinderloos

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Bloesembriesje donderdag 4 april 2024 om 19:00

blijfgewoonbianca schreef: ↑
04-04-2024 18:54
Wat intens rot voor je.
Ik hoop dat je hier een beetje van je af kunt schrijven.
Er zijn ook lotgenotenforums en zo, toch ? Zou je daar wat aan hebben ?

https://www.freya.nl/contact/contact-met-lotgenoten/

https://www.therapiepsycholoog.com/foru ... kinderloos

Dankjewel! Freya daar heeft m'n psycholoog ons ook op gewezen. Was nog niet aan toe om daar mee bezig te gaan, maar wellicht gaat het me wel helpen.

Bloesembriesje donderdag 4 april 2024 om 19:02

Pekka123 schreef: ↑
04-04-2024 18:53
Of pleegkinderen. Ik snap dat het niet hetzelfde is.

Dankjewel. Dat is wellicht een mogelijkheid inderdaad, meer iets om in de toekomst na ons rouwen over na te denken of we dat aankunnen.

Anoniem_663513873c666 donderdag 4 april 2024 om 19:09

Wat een zware boodschap heb je te verwerken gekregen, niet gek dat alles nu op losse schroeven staat!

Fijn dat jullie al begeleiding hebben vanuit het zh op psychisch gebied.
Het kan ook prettig zijn om dit individueel ook door te pakken, er is namelijk ook een stuk wat jij individueel te verwerken hebt (en waarschijnlijk je partner ook)

Het is makkelijker gezegd dan gedaan, want je hebt een groot verlies te verwerken. Maar besef dat je man hoogstwaarschijnlijk enkel een beeld met kinderen met jou voor zich heeft gezien, Je legt jezelf dus extra druk op door te denken dat hij met een andere vrouw zijn wens wel in vervulling had zien gaan. De wens zit hem mogelijk niet alleen in het hebben van kinderen, maar in het hebben van kinderen met jou als moeder.
Ik hoop dat je hem hierin kunt vinden, ook omdat je schrijft dat hij je echt niets kwalijk neemt. (En dat kan ook niet he? Dit is geen keuze die je achter zijn rug om gemaakt hebt, dit heb je niet in de hand) Ik hoop dus vooral voor jou nu ook dat je dit juist samen met zijn steun kunt verwerken.

Adoptie en pleegouderschap zijn inderdaad geen kleine beslissingen, fijn dat jullie wel een lieve hond hebben

Persoonlijk denk ik dat je bovenstaande eerst een plekje gegeven moet hebben en samen daarin als partners sterk uit te komen, alvorens er eventuele ruimte is voor een alternatief van jullie kinderwens.

Sterkte!

Baggal donderdag 4 april 2024 om 20:39

Wat ontzettend verdrietig allemaal. Als ex IVF-er weet ik hoe alles omvattend een kinderwens kan zijn. Het is voor veel mensen zo’n vanzelfsprekendheid om kinderen te mogen krijgen, dat de meeste mensen er vanuit gaan dat dit “lukt” en dan is het afscheid nemen van een droom en een verwachting gewoon pijnlijk. Te meer als men om je heen maar makkelijk zwanger wordt.
Adopteren is inderdaad moeilijk, duur en heeft allerlei lastige hobbels. Eicel donatie is voor bepaalde vrouwen wellicht mogelijk wanneer de ei kwaliteit slecht is, maar dan vooral in het buitenland en dat geldt ook voor draagmoederschap. Een paar kennissen van mij hebben dat gedaan in Ukraine destijds (maar dat is ook lastig en zeker nu). Er zijn wel mogelijkheden om invulling te geven aan je wens, maar natuurlijk zijn die ook niet allemaal heel makkelijk. Hoe dan ook wijsheid en sterkte.

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Mangogo donderdag 4 april 2024 om 21:14

Lucifee2024 schreef: ↑
04-04-2024 16:46
Al is dit iets wat juist gezamenlijk besproken kan worden, jij denkt dat hij beter verdient of dat gaat halen bij een ander gezien je opmerkingen erover.
Dat is toch iets van jullie samen? Precies het onderwerp waarvoor jullie de hulp kregen.

Maar de onzekerheid zit in to. Dat is iets waar to aan mag werken als ze daar aan toe is. Mijn insziens werkt dat beter individueel zodat je alles kan uiten en niet mogelijk iets niet zegt om de ander niet te kletsen.

In duigen gevallen

Actieve topics