Psyche
alle pijlers
In shock: Mijn 1e ex overleden
maandag 27 december 2021 om 21:50
Nouja, wat een vreemde reacties van sommige mensen hier zeg..
Ik vind het volkomen begrijpelijk dat je in shock/verdrietig bent nu je hebt gehoord dat een ex van je plotseling is overleden op 36-jarige leeftijd. Ik zou dat ook hebben als een ex van mij ineens zou overlijden, ongeacht of de relatie goed/slecht was. Ik zou het heel erg vinden als iemand zo jong overlijdt terwijl hij nog een heel leven voor zich had. En ondanks dat je hem al vele jaren niet meer hebt gezien/gesproken, ben je wel een jaar zijn partner geweest dus het lijkt me logisch dat het iets met je doet. Ondanks dat hij geen goede partner is geweest voor jou, gun je hem het leven.
Trouwens, ik vind het geen vreemde uitspraak dat iemand opgelucht kan zijn als iemand is overleden.. Ik heb geen narcistische partner gehad maar wel een zeer verbaal agressieve/alcoholistische vader die mijn zelfbeeld (in mijn jeugd) helemaal kapot heeft gemaakt. En hij heeft suïcide gepleegd. Ik heb hier een trauma aan overgehouden en tegelijkertijd ben ik opgelucht dat hij er niet meer is. Shock/verdriet/pijn/opluchting kunnen soms hand in hand gaan. Ik vind het te kort door de bocht als mensen dan gelijk zo snel oordelen. Degene die oordeelt heeft nooit in die relatie gezeten dus hou maar gewoon je mond.
Gecondoleerd/sterkte TO met het een plekje geven.
Ik vind het volkomen begrijpelijk dat je in shock/verdrietig bent nu je hebt gehoord dat een ex van je plotseling is overleden op 36-jarige leeftijd. Ik zou dat ook hebben als een ex van mij ineens zou overlijden, ongeacht of de relatie goed/slecht was. Ik zou het heel erg vinden als iemand zo jong overlijdt terwijl hij nog een heel leven voor zich had. En ondanks dat je hem al vele jaren niet meer hebt gezien/gesproken, ben je wel een jaar zijn partner geweest dus het lijkt me logisch dat het iets met je doet. Ondanks dat hij geen goede partner is geweest voor jou, gun je hem het leven.
Trouwens, ik vind het geen vreemde uitspraak dat iemand opgelucht kan zijn als iemand is overleden.. Ik heb geen narcistische partner gehad maar wel een zeer verbaal agressieve/alcoholistische vader die mijn zelfbeeld (in mijn jeugd) helemaal kapot heeft gemaakt. En hij heeft suïcide gepleegd. Ik heb hier een trauma aan overgehouden en tegelijkertijd ben ik opgelucht dat hij er niet meer is. Shock/verdriet/pijn/opluchting kunnen soms hand in hand gaan. Ik vind het te kort door de bocht als mensen dan gelijk zo snel oordelen. Degene die oordeelt heeft nooit in die relatie gezeten dus hou maar gewoon je mond.
Gecondoleerd/sterkte TO met het een plekje geven.
maandag 27 december 2021 om 21:56
Ja, dat is prachtig op papier. Maar niemand behalve to heeft in die relatie gezeten. Dan moet dus iedereen zijn mond houden. Dat zou ook een vreemd topic zijn geworden.Stoutekiwi schreef: ↑27-12-2021 21:50Degene die oordeelt heeft nooit in die relatie gezeten dus hou maar gewoon je mond.
maandag 27 december 2021 om 22:09
Ik bedoelde hiermee dat ik het jammer vind dat mensen veroordelen dat je opgelucht kan zijn als iemand is overleden. Als een relatie zo gestoord/giftig is geweest en het je helemaal kapot heeft gemaakt, vind ik het begrijpelijk dat iemand opgelucht kan zijn dat die persoon er niet meer is omdat jijzelf/anderen dan geen schade meer toegebracht kan worden.
maandag 27 december 2021 om 22:19
Lees eens wat TO schrijftStoutekiwi schreef: ↑27-12-2021 22:09Ik bedoelde hiermee dat ik het jammer vind dat mensen veroordelen dat je opgelucht kan zijn als iemand is overleden. Als een relatie zo gestoord/giftig is geweest en het je helemaal kapot heeft gemaakt, vind ik het begrijpelijk dat iemand opgelucht kan zijn dat die persoon er niet meer is omdat jijzelf/anderen dan geen schade meer toegebracht kan worden.
Jij vult veel in en dat heeft TO niet nodig, die vindt toch al, dat dit om haar draait.
Het is een ex, van lang geleden. Dan denk je: ah, wat rot voor zijn ouders. Ik stuur ze een kaartje
En dat is het wel
maandag 27 december 2021 om 22:21
Met respect voor jouw trauma, in dat geval begrijp ik dat zeer zeker.Stoutekiwi schreef: ↑27-12-2021 22:09Ik bedoelde hiermee dat ik het jammer vind dat mensen veroordelen dat je opgelucht kan zijn als iemand is overleden. Als een relatie zo gestoord/giftig is geweest en het je helemaal kapot heeft gemaakt, vind ik het begrijpelijk dat iemand opgelucht kan zijn dat die persoon er niet meer is omdat jijzelf/anderen dan geen schade meer toegebracht kan worden.
Maar in de OP klinkt er helemaal niets van deze strekking door. Gewoon een jeugdliefde, waarvan je toen zwaar onder de indruk was, en pas later besefte dat het geen fijne relatie was. Zo lees ik het althans.
Dat is beslist niet van hetzelfde kaliber.
maandag 27 december 2021 om 22:26
Waaruit maak je op dat ik veel invul? En dat jij vindt dat dit om TO draait is net zo goed invulling.
Prima, mag je vinden dat jouw reactie zou zijn als een ex van je overlijdt: ah wat rot voor zijn ouders, ik stuur ze een kaartje. Maar dat de reactie van TO anders is dan die van jou mag ook gewoon bestaan. Dat TO nu in shock is en verdriet heeft mag er ook gewoon zijn. Iedereen rouwt weer anders.
maandag 27 december 2021 om 22:29
Maar als iemand overdrijft, is het fijn dat ze een spiegel voor gehouden krijgt.Stoutekiwi schreef: ↑27-12-2021 22:26Waaruit maak je op dat ik veel invul? En dat jij vindt dat dit om TO draait is net zo goed invulling.
Prima, mag je vinden dat jouw reactie zou zijn als een ex van je overlijdt: ah wat rot voor zijn ouders, ik stuur ze een kaartje. Maar dat de reactie van TO anders is dan die van jou mag ook gewoon bestaan. Dat TO nu in shock is en verdriet heeft mag er ook gewoon zijn. Iedereen rouwt weer anders.
Dat hebben mensen soms nodig.
maandag 27 december 2021 om 22:37
Ik zie niet in hoe TO overdrijft als ze gevoelens van shock/verdriet zou ervaren. Dit is iets heel persoonlijks. Iedereen reageert weer anders. Het verdriet/shock bij TO zijn er nu eenmaal en het lijkt me niet helpend om daar nog eens veroordeling overheen te gooien. Gun TO gewoon tijd om dit te verwerken.
maandag 27 december 2021 om 23:17
Waar het om gaat is dat TO het gek vindt dat ze deze gevoelens heeft, want haar ex was geen leuk mens. Dus waarom voelt ze zich dan zo raar, dat vraagt ze zich af?Stoutekiwi schreef: ↑27-12-2021 22:37Ik zie niet in hoe TO overdrijft als ze gevoelens van shock/verdriet zou ervaren. Dit is iets heel persoonlijks. Iedereen reageert weer anders. Het verdriet/shock bij TO zijn er nu eenmaal en het lijkt me niet helpend om daar nog eens veroordeling overheen te gooien. Gun TO gewoon tijd om dit te verwerken.
Niemand vindt het raar dat TO shock ervaart. Ze haalt er alleen vanalles bij wat meer zegt over haar eigen gedachtekronkels.
.
maandag 27 december 2021 om 23:26
Vind je dat niet een héél klein beetje gek?Stoutekiwi schreef: ↑27-12-2021 22:09Ik bedoelde hiermee dat ik het jammer vind dat mensen veroordelen dat je opgelucht kan zijn als iemand is overleden. Als een relatie zo gestoord/giftig is geweest en het je helemaal kapot heeft gemaakt, vind ik het begrijpelijk dat iemand opgelucht kan zijn dat die persoon er niet meer is omdat jijzelf/anderen dan geen schade meer toegebracht kan worden.
TO was 15 en die jongen was 18. Allebei nog kinderen.
Het zal best geen leuke relatie geweest zijn maar dat maken heel veel mensen mee. Hoort ook wel een beetje bij het leven.
Net zoals dat heel veel mensen nog ontzettend veranderen als ze eenmaal volwassen worden. Ook dát hoort bij het leven.
Hoe iemand in zijn puberteit was zegt niets over hoe hij later als volwassene geworden is.
Na zoveel jaren denken dat je opgelucht moet zijn omdat je ex-pubervriendje-dat-niet-zo'n-leuk-vriendje-was-18 jaar geleden is overleden, is op z'n minst raar.
Niemand verdient het om zo jong te sterven, ook niet als je op je 18e een klootzakje was.
maandag 27 december 2021 om 23:47
Maar ze schrijft volgens mij nergens dat ze echt opgelucht is dat hij is overleden. Ze stelt zichzelf/ons alleen maar de vraag of ze opgelucht zou moeten zijn omdat hij destijds geen fijn mens/(mogelijk)narcist was. En ze schrijft: Ik ben in ongeloof, somber en misselijk tot op het bot. Daar lees ik geen opluchting in, maar verdriet en shock. Wat ik een begrijpelijke reactie vind. Net als dat ik het begrijp dat haar emoties haar op dit moment verwarren.minnimouse schreef: ↑27-12-2021 23:26Vind je dat niet een héél klein beetje gek?
TO was 15 en die jongen was 18. Allebei nog kinderen.
Het zal best geen leuke relatie geweest zijn maar dat maken heel veel mensen mee. Hoort ook wel een beetje bij het leven.
Net zoals dat heel veel mensen nog ontzettend veranderen als ze eenmaal volwassen worden. Ook dát hoort bij het leven.
Hoe iemand in zijn puberteit was zegt niets over hoe hij later als volwassene geworden is.
Na zoveel jaren denken dat je opgelucht moet zijn omdat je ex-pubervriendje-dat-niet-zo'n-leuk-vriendje-was-18 jaar geleden is overleden, is op z'n minst raar.
Niemand verdient het om zo jong te sterven, ook niet als je op je 18e een klootzakje was.
Eens met dat hoe iemand in zijn puberteit was niets zegt over hoe hij later als volwassene is geworden.
maandag 27 december 2021 om 23:49
Dat klopt, ze schrijft 'ik zou nu toch opgelucht moeten zijn'. Dus blijkbaar denkt ze wel dat ze opgelucht moet zijn. Ook raar in mijn ogen.Stoutekiwi schreef: ↑27-12-2021 23:47Maar ze schrijft volgens mij nergens dat ze echt opgelucht is dat hij is overleden. Ze stelt zichzelf/ons alleen maar de vraag of ze opgelucht zou moeten zijn omdat hij destijds geen fijn mens/(mogelijk)narcist was. En ze schrijft: Ik ben in ongeloof, somber en misselijk tot op het bot. Daar lees ik geen opluchting in, maar verdriet en shock. Wat ik een begrijpelijke reactie vind. Net als dat ik het begrijp dat haar emoties haar op dit moment verwarren.
Eens met dat hoe iemand in zijn puberteit was niets zegt over hoe hij later als volwassene is geworden.
Ik snap best dat je schrikt van de dood van een bekende, zeker als hij zo jong was. Maar dat andere gevoel snap ik niet en vind ik ook erg misplaatst.
maandag 27 december 2021 om 23:58
Mensen hebben nu eenmaal de hele dag door allerlei gedachtes, soms zitten daar "rare" tussen. Het zijn maar gedachtes, ze komen en gaan en hoeven niet altijd heel serieus genomen te worden.minnimouse schreef: ↑27-12-2021 23:49Dat klopt, ze schrijft 'ik zou nu toch opgelucht moeten zijn'. Dus blijkbaar denkt ze wel dat ze opgelucht moet zijn. Ook raar in mijn ogen.
Ik snap best dat je schrikt van de dood van een bekende, zeker als hij zo jong was. Maar dat andere gevoel snap ik niet en vind ik ook erg misplaatst.
Als de overleden ex-partner van TO daadwerkelijk een narcist was dan kan ik me voorstellen dat ze opgelucht is dat destijds de relatie is verbroken. Onderschat niet hoe schadelijk een relatie met een narcist kan zijn.
dinsdag 28 december 2021 om 00:30
Ik lees echt een heel ander verhaal dan jij.Stoutekiwi schreef: ↑27-12-2021 23:47Maar ze schrijft volgens mij nergens dat ze echt opgelucht is dat hij is overleden. Ze stelt zichzelf/ons alleen maar de vraag of ze opgelucht zou moeten zijn omdat hij destijds geen fijn mens/(mogelijk)narcist was. En ze schrijft: Ik ben in ongeloof, somber en misselijk tot op het bot. Daar lees ik geen opluchting in, maar verdriet en shock. Wat ik een begrijpelijke reactie vind. Net als dat ik het begrijp dat haar emoties haar op dit moment verwarren.
Eens met dat hoe iemand in zijn puberteit was niets zegt over hoe hij later als volwassene is geworden.
En ja, ik vind het een overdreven reactie van TO. Ja, enige shock (oh my God, mijn ex is op jonge leeftijd overleden)=normaal. Maar nogmaals, TO vraagt zich af of dat wel normaal is, want "mag ik wel geshockt zijn, want hij was zo'n narcist? Ik zou toch juist opgelucht moeten zijn". Dat vind jij helemaal geen rare gedachtekronkel? Ze heeft een gevoel wat normaal is in deze situatie, maar trekt het helemaal door tot in het ongezonde. Als ik TO was, zou ik daar eens over nadenken. Waarom doet ze dat?
Ze heeft op 15 jarige leeftijd 1 jaar een relatie met hem gehad. Daarna nooit meer contact gehad. Tuurlijk, een toxische relatie kan littekens achterlaten. Maar de manier waarop TO nu reageert, vind ik vrij opmerkelijk en niet getuigen van 'gezonde' rouw.
.
dinsdag 28 december 2021 om 00:43
dinsdag 28 december 2021 om 23:15
Ergens heb ik medelijden met je want helaas is empathie nergens te koop. En dan voel ik me dankbaar dat ik wel inlevingsvermogen in m'n donder heb.
Echt, hoe durf je te zeggen dat TO zich aanstelt. Wie denk je wel dat je bent? God?
Nogmaals, jij hebt nooit in deze relatie gezeten dus hoe durf je te zeggen dat ze zich aanstelt. En ook voor degene die zegt dat het een verkering was en geen relatie is ook zulke bullshit. Wat is het verschil volgens jou dan tussen verkering en een relatie? Ik denk toch echt dat TO zelf wel kan oordelen wat een relatie was. Dat kan jij niet voor haar.
Even serieus. Stel: Als TO eenmalig gruwelijk verkracht was geweest op haar 15e door een compleet vreemde en daar tot op de dag van vandaag nog littekens van meedroeg dan zou je toch ook niet zeggen dat ze een aansteller was? (want ze kent de verkrachter niet en het is zo lang geleden)? Maar omdat ze een 1-jarige giftige relatie op haar 15e had met een vermoedelijke narcist, die haar zelfbeeld compleet kapot maakte is ze een aansteller?
De mensen die zo makkelijk oordelen over TO mogen werkelijk waar in hun handjes klappen dat zij nog nooit een relatie hebben gehad met een narcist want dat wens je je ergste vijand niet toe. De schade die narcistische mishandeling geeft kan je je leven lang met je meedragen.
En dit is het laatste wat ik hier verder over te zeggen heb. Ik ben helemaal klaar met de bekrompen kutreacties in dit topic.
woensdag 29 december 2021 om 22:33
Uh oké, bijzonder die felle reactie om een onbekende TO. Jij trekt echt hele zaken uit hun verband, net als de TO.
Maar veel succes met al je empathie en inlevingsvermogen. De rest van ons zijn allemaal kutwijven inderdaad, zonder enig greintje emotie. Moge jou empathie en inlevingsvermogen maar net zo groot zijn als je in je laatste bericht toont.
Groetjes van een zure bitch.
Maar veel succes met al je empathie en inlevingsvermogen. De rest van ons zijn allemaal kutwijven inderdaad, zonder enig greintje emotie. Moge jou empathie en inlevingsvermogen maar net zo groot zijn als je in je laatste bericht toont.
Groetjes van een zure bitch.
.
woensdag 29 december 2021 om 23:06
Ok doeiStoutekiwi schreef: ↑28-12-2021 23:15
En dit is het laatste wat ik hier verder over te zeggen heb. Ik ben helemaal klaar met de bekrompen kutreacties in dit topic.
donderdag 30 december 2021 om 04:24
Vind je het gek? Als ik de TO was, zou ik ook zijn uitgelogd. Stoute Kiwi is zo ongeveer de enige die nog (dapper) weerstand biedt aan de m.i. steevast zelfde voorbijkomende namen van negatieve reaguurders in dit soort topics waar de @Mods niet tegen optreden. Want het is een open forum. Ik zal mijn matra wel (weer) herhalen, maar blijf verbaasd over wat hier mag. Als iemand mij daarvoor eens fatsoenlijk zou betalen, kan ik je verzekeren dat de sfeer hier behoorlijk opknapt.
@Mods, heb ik weer een ban? Graag even PB. Dank U.
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
donderdag 30 december 2021 om 08:42
Wat is jouw idee dan van de juiste antwoorden? Serieuze vraag.Argentovivo schreef: ↑30-12-2021 04:24Vind je het gek? Als ik de TO was, zou ik ook zijn uitgelogd. Stoute Kiwi is zo ongeveer de enige die nog (dapper) weerstand biedt aan de m.i. steevast zelfde voorbijkomende namen van negatieve reaguurders in dit soort topics waar de @Mods niet tegen optreden. Want het is een open forum. Ik zal mijn matra wel (weer) herhalen, maar blijf verbaasd over wat hier mag. Als iemand mij daarvoor eens fatsoenlijk zou betalen, kan ik je verzekeren dat de sfeer hier behoorlijk opknapt.
@Mods, heb ik weer een ban? Graag even PB. Dank U.
Alleen maar reageren als je het eens bent, als je overloopt van empathie na het lezen van een OP?
Of mag iemand ook een spiegel worden voorgehouden wanneer iemand mogelijk wat gevoelig reageert.
donderdag 30 december 2021 om 09:06
Als iemand gevoelig reageert, zijn er altijd twee opties:
- Iemand is echt gevoelig en dus kwetsbaar voor de reacties,
- iemand stelt zich aan.
Ikzelf vind het van een afstand moeilijk te bepalen welke van de twee het is. Anderen hebben daar blijkbaar minder moeite mee. Of vinden het niet erg als ze fout gokken, kan ook.
donderdag 30 december 2021 om 09:21
Mijn vader zei ooit eens, toen er een vriendin van me die net 38 was overleed na een een (gelukkig) kort ziekbed maar wel een jong kind achterliet; 'er komt een moment dat je zoiets hoort over mensen en alleen nog denkt "oh? Wat sneu" en je verder gaat met de boerenkool' omdat je er deels gewend aan raakt.
Ik kon me daar niets bij voorstellen. Echt niets. Ik was stuk van verdriet. Dat 'dood' zo 'gewoon' kon gaan worden dat je er niet meer van van de leg raakt. Inmiddels ben ik op de leeftijd dat ik weet dat het inderdaad zo is. Als ik weer eens hoor dat een klasgenoot van vroeger is overleden (of al een tijd is overleden) dat ik denk 'joh.. ook al?'. Ik 'ruik' aan de 50 jaar qua leeftijd zeg maar.
Zelf ben ik nu ook mijn beide ouders reeds kwijt. Uiteraard is dat anders want het zijn je ouders. Heb je daar enorm verdriet van. Maar mensen uit mijn verleden? Nee, dat niet meer. Ik raak niet meer zo snel van slag. Ook niet als dat een ex is. Op een reünie van de lagere school bleken er van de 30 kinderen 7 al niet meer te zijn.
Ik denk dat ik het eigenlijk erger vind als ik hoor wanneer iemand heel ernstig en terminaal ziek is. De lijdensweg die die persoon moet gaan. Dat raakt me dan weer wel.
Oh of heel bizarre zaken. Dat een ex klasgenoot waar ik het prima mee kon vinden, al zal ik ons geen vrienden noemen ofzo, een paar jaar geleden zijn vriendin vermoord bleek te hebben. Dan heb ik echt wel even dagen van slag.
Ik kon me daar niets bij voorstellen. Echt niets. Ik was stuk van verdriet. Dat 'dood' zo 'gewoon' kon gaan worden dat je er niet meer van van de leg raakt. Inmiddels ben ik op de leeftijd dat ik weet dat het inderdaad zo is. Als ik weer eens hoor dat een klasgenoot van vroeger is overleden (of al een tijd is overleden) dat ik denk 'joh.. ook al?'. Ik 'ruik' aan de 50 jaar qua leeftijd zeg maar.
Zelf ben ik nu ook mijn beide ouders reeds kwijt. Uiteraard is dat anders want het zijn je ouders. Heb je daar enorm verdriet van. Maar mensen uit mijn verleden? Nee, dat niet meer. Ik raak niet meer zo snel van slag. Ook niet als dat een ex is. Op een reünie van de lagere school bleken er van de 30 kinderen 7 al niet meer te zijn.
Ik denk dat ik het eigenlijk erger vind als ik hoor wanneer iemand heel ernstig en terminaal ziek is. De lijdensweg die die persoon moet gaan. Dat raakt me dan weer wel.
Oh of heel bizarre zaken. Dat een ex klasgenoot waar ik het prima mee kon vinden, al zal ik ons geen vrienden noemen ofzo, een paar jaar geleden zijn vriendin vermoord bleek te hebben. Dan heb ik echt wel even dagen van slag.
donderdag 30 december 2021 om 09:29
Ik kan alleen voor mijzelf spreken (uiteraard) maar ik sloeg vooral aan op hoe to de verkering en dan vooral de man beschreef, niet zozeer het overlijden zelf.xynix schreef: ↑30-12-2021 09:06Als iemand gevoelig reageert, zijn er altijd twee opties:
- Iemand is echt gevoelig en dus kwetsbaar voor de reacties,
- iemand stelt zich aan.
Ikzelf vind het van een afstand moeilijk te bepalen welke van de twee het is. Anderen hebben daar blijkbaar minder moeite mee. Of vinden het niet erg als ze fout gokken, kan ook.
Bedankt voor je reactie, het zet wel aan het denken.
