Informatie komt traag binnen - herkenbaar?

Beste lezers,


Ik ben forummer, maar ik heb even een anoniem account aangemaakt. Graag wil ik iets opengooien waar ik al superlang tegenaan loop.

Ik heb in mijn functioneren moeite met het verwerken van informatie en instructies. Dit ervaar ik zowel in mijn werk als tijdens mijn opleiding.
Bij uitleg lijkt het alsof informatie letterlijk niet bij mij binnenkomt. Ik heb op zo’n moment een totaal blanco gevoel, er is geen inzicht te bekennen. Een voorbeeld; ik zit in de les en er wordt iets uitgelegd. Voor mij gaat het dan te snel en ik raak de kluts kwijt.
Of bij vrienden: altijd zo gênant; we gaan een spel doen en de instructies worden uitgelegd. Ik sla op zo’n moment licht op tilt want als ik een handeling moet doen weet ik dus niet wat te doen. Ik voel dan een blinde interne paniek en wil alleen maar vluchten.

Wat achtergrondinformatie. Ik ben helaas als kind door mijn beide ouders emotioneel mishandeld (vaak uitgemaakt voor dom, etc). Toen ik 6 was gingen mijn ouders uit elkaar en ik kan me nog herinneren dat ik in die tijd heel erg apathisch was. Ook daarna gebeurden nog heel veel dingen achter elkaar, waardoor ik enorm overprikkeld ben geraakt door alle gebeurtenissen die zich maar op bleven stapelen. Ook werd er veel verbale agressie gebruikt door mijn beide ouders, iets waar ik enorm timide en onzeker door ben geworden.

Dit heeft gevolgen gehad voor mijn zelfbeeld. In sociale contexten heb ik dan ook altijd moeite met goed presteren, informatie verwerken en toepassen etc. Vaak bij rechtstreekse communicatie of een soort machtsverhouding tussen leraar en mij of iemand anders die mij iets uit moet leggen, bijvoorbeeld een collega, klap ik dicht en neem ik letterlijk niks in me op. Ook al wordt er 3x iets uitgelegd. Alsof mijn brein denkt; je loopt gevaar. Afsluiten die prikkels en informatie want je gaat zometeen enorm vernederd worden als blijkt dat je het niet snapt.
Mijn visie en gevoel worden heel ‘’klein’’ alsof ik niet meer helder kan denken en op tilt sla. Soms stel ik een vraag maar dan hoor ik het antwoord nauwelijks omdat ik zo erg bezig ben met hoe die persoon op mij reageert. Bovendien voel ik me totaal niet helder of scherp. Ik heb ook wel eens gedacht aan een soort vitaminetekort o.i.d.
Kortom: op het moment dat ik iets moet leren wat ik nog niet kan, gaat het enorm stroef. Soms pik ik dingen ook weer wel snel op, maar ben ik niet in staat om consistent te presteren.
Uit neuropsychologisch onderzoek bleek in elk geval wel dat er niks met mijn IQ aan de hand is. Ik zou zowel verbaal als uitvoerend dingen op minimaal
HBO niveau moeten kunnen. (Ik doe een hbo-opleiding die vooral praktisch georiënteerd is.) Wat gaat hier dan mis? Ze hadden wel PTSS symptomen bij me vastgesteld.

Is trage informatieverwerking voor iemand herkenbaar en hoe dealen jullie daarmee in sociale situaties? Het kan soms zo gênant zijn….

Avage schreef: ↑

21-01-2022 13:26

Jeetje wat moeilijk voor je zeg.
Fijn om te lezen dat je iets aan de reacties hebt.
Ik vond het ook heel moeilijk en zwaar om oude pijn en trauma's op te gaan rakelen. Maar wat moet dat moet, het zal toch moeten gebeuren op enig moment.
Voor nu een dikke knuffel

Ahh dankjewel Avage, voor jou ook een dikke knuffel terug. Ook wat jij omschrijft zou gewoon mijn situatie kunnen zijn. Genegeerd worden en horen dat je dom bent, snappen mensen nou niet dat je kinderen daar zo mee beschadigt? Bizar dat mensen zo met anderen of hun kinderen omgaan.. Simpele vragen kunnen opeens totaal niet meer binnenkomen, 1+1=3, dat soort fouten. Zo genant soms...

Ik kreeg vroeger dingen te horen als; je doet zoooo dom, je bent niet te vertrouwen, je stookt de familie op tegen je zus, je ziet er slordig uit, boos worden als ik eens het huis had schoongemaakt etc. ''snap je dat nu niet?'' ''Godverdomme (en dat 10x achter elkaar) en nog meer van dat soort uitspraken. Sommige uitspraken waren dusdanig vernederend, dat ik er moeite mee heb het op te schrijven.

Nu op mijn 29ste pas lijk ik te beseffen hoe ik erg ik geleden heb onder dat (voornamelijk) verbale geweld. Jullie verhalen betekenen heel veel voor me. We zijn niet alleen. Blijf strijden en eis hulp op als dat moet. Dat zeg ik nu wel tegen jullie, dus ik ga het ook maar bespreken met de huisarts na al deze berichten.

Avage, ik hoop voor jou dat je nu je manieren gevonden hebt om met lastige situaties om te gaan, goed en moedig van je dat je hulp hebt gezocht.

dubbele quote.

dagdromer1986 schreef: ↑

22-01-2022 01:31

Ook heel herkenbaar, niet door trauma’s maar een deel van nature en daarnaast neurologische lymeklachten. Veel info moeten verwerken wil nog wel eens tot inderdaad een blanco brein, wazig/onwerkelijk voelen en geen overzicht meer, niet weten wat ik zeg enz.
Heb geen tips, behalve goed voor jezelf zorgen. Genoeg slapen, veel water drinken, als je neigt naar een lage bloeddruk wat zijn zout soms, vitamines binnenkrijgen… dat soort dingen.

Ik lees graag mee! Ik hoop dat je goede handvaten krijgt TO en dat je informatieverwerking weer makkelijker/sneller wordt. Hopelijk doet het delen ervan je in ieder geval goed

Ook voor jou een dikke knuffel Voor jezelf zorgen is ook een heel waardevolle tip. Soms heb ik door mijn klachten niet eens de tijd om goed voor mezelf te zorgen. Dankjewel

Even een update. Vanochtend heb ik de stap gezet en om een doorverwijzing gevraagd. Hopelijk kan ik nu verder geholpen worden.


Waar ik alleen zo tegenop kijk: helemaal eerlijk zijn over hoe ik soms reageer in bepaalde situaties en hoe ik dan ben. Dat dingen soms niet binnenkomen, dat ik dingen soms na 3x nog niet begrijp. Zelfs bij professionals ben ik bang om ''dom'' over te komen... pfff moeilijk. Maar ik ben me er van bewust dat ik dit wel moet delen omdat ze me anders natuurlijk niet kunnen helpen. Maar jeetje, wat kijk ik er tegenop...