Psyche
alle pijlers
Ingewikkelde vriendschap
zondag 17 juli 2022 om 14:52
Gewoonlijk ben ik een meelezer, maar de laatste tijd zit ik met het volgende.
Op een gemeenschappelijke hobby leerden we elkaar kennen en werden we vriendinnen. Laten we haar Paula noemen. Paula is erg gezellig, aanhankelijk en slim. Ze kan niet alleen zijn. Ze doet zich onderdanig voor waardoor ik de neiging heb om voor haar op te komen en haar van alles aanbied. Het begint nu pas te dagen dat ze mij op een hele slimme manier steeds op precies de goede plek krijgt. Als ik terugdenk aan ons gesprekken dan zie ik mezelf iets zeggen terwijl zij mij verbaal aan het bijsturen is. Zodra ik datgene heb gezegd wat ze wil horen, krijgt ze een enorme glimlach en worden haar ogen net twee koplampen. BINGO! Achteraf gezien voel ik mij steeds gestuurd
. Ze heeft het namelijk hartstikke goed voor elkaar maar polst altijd wat ze van wie kan krijgen.
Wat mij steeds meer tegen de borst stuit is dat er altijd dingen spelen. In het begin dacht ik dat er nu toevallig meerdere dingen spelen maar dit is dus altijd zo. Wat ik dus eerder voor lief nam zoals dat, zodra we elkaar zagen of spraken, ik een lawine aan updates kreeg, een verslag van al haar fysieke ongemakken en eens in de zoveel tijd zij vroeg hoe het met mij ging. Naar mij informeren is dus zeldzaam. Eigenlijk stelt zij nooit vragen. Ik dacht ook dat het komt omdat ze weinig andere mensen zag en haar verhaal kwijt moest. Maar ze heeft het ook nooit over anderen. Eigenlijk is ze alleen met zichzelf bezig en dat zegt zij ook. Ze zegt ook dat ze het liefst over zichzelf praat.
Na een auto-ongeluk moest ik wat ingrepen ondergaan en had ik last van chronische zenuwpijn. Hier informeerde ze nooit naar en wanneer we elkaar spraken begon ze gelijk over haar hoofdpijn of (letterlijk) de pijn in haar kleine teen waar ze net wat op had laten vallen. Als ik dan op een grappige manier vroeg of ze wilde ruilen duurde het even maar dan zei ze van niet.
Precies in die periode ging ze verhuizen en omdat ze geen netwerk heeft zei ik dat ze moest laten weten als ik haar ergens heen moest rijden. Ze moest ergens een meubelstuk ophalen en ik zou rijden. Ik had pijnstillers waarmee ik niet mocht rijden, dus zou een ochtend het nemen uitstellen tot ik weer thuis was. Op de terugweg begon de pijn terug te komen en thuis aangekomen was het niet meer te houden. Toen maakte ze een opmerking dat wanneer we allebei dingen zouden dragen, het haar een tripje naar de auto zou schelen om uit te laden. Ik wist niet wat ik hoorde, reed snel naar huis om mijn medicijnen te nemen, en daarna is er iets bij mij geknapt.
We hebben het eerder gehad over hoe ongeïnteresseerd zij is naar mij en anderen. Zij vindt dan dat ik in dit geval meer moet delen en dat probeer ik ook, maar als er na een verhaal van mijn kant alleen maar een vriendelijke glimlach opgezet wordt met "hmhm" en snel weer over naar haar, ga ik niet verder dingen vertellen.
Bij alles is zij heel berekenend (ze is zwz letterlijk goed in rekenen) en zorgt ze ervoor dat zij ergens voordeel uithaalt. Ook uit vriendschappen. Een vriend die thuisloos is heeft zij een kamer aangeboden. Om eerlijk te zijn wist ik niet wat ik hoorde: wat lief van haar! Totdat ze er meteen achteraan zei dat na een halfjaar van zijn huur bepaalde kosten zullen zijn gedekt. Dit is nu een voorbeeld die opzichzelf niet heel schokkend is, maar dit is bij alles, bij de weinige mensen die ze om haar heen heeft. Ze geeft nooit zomaar iets en ze doet nooit zomaar iets. De ander mag er van genieten maar vaak heeft zij het grootste voordeel.
En nu denk je: wat doe je dan nog met haar? Soms breekt mijn hart om haar omdat ik het gevoel heb dat ze veel heeft meegemaakt en dit voor haar een manier is om te overleven. En dat zij bovenstaande dingen echt niet begrijpt en niet met kwade opzet doet. Ik bijt regelmatig op mijn lip en probeer haar te accepteren zoals is. Een paar keer heb ik punten aangesneden die mij opvallen, maar zij is zich van geen kwaad bewust. Ze geeft aan dat ze sociaal onhandig is en niet nadenkt over bepaalde verbanden. Ze biedt excuses aan en maakt zich klein. De keren dat ze interesse toonde bijvoorbeeld voelden geforceerd en liepen dood. Zij kan geen gesprek houden als het om iets anders gaat dan haarzelf. En als het om haarzelf gaat kan ik me niet voorstellen dat ze ooit uitgepraat kan raken. Het lijkt wel alsof ze echt niet anders kan dan met zichzelf bezig zijn.
Ik vermoed dat er iets speelt en ze gaat binnenkort ook in therapie. Ze geeft regelmatig aan dat het mentaal niet goed gaat maar ze blijft er altijd vaag over. Wel heb ik gecheckt of ze wel eens suïcidale gedachten heeft.
Dit is geen gelijkwaardige vriendschap en ik weet niet wat ik hiermee moet. Er is bij mij nu dus iets geknapt. Wat moet ik doen?
Op een gemeenschappelijke hobby leerden we elkaar kennen en werden we vriendinnen. Laten we haar Paula noemen. Paula is erg gezellig, aanhankelijk en slim. Ze kan niet alleen zijn. Ze doet zich onderdanig voor waardoor ik de neiging heb om voor haar op te komen en haar van alles aanbied. Het begint nu pas te dagen dat ze mij op een hele slimme manier steeds op precies de goede plek krijgt. Als ik terugdenk aan ons gesprekken dan zie ik mezelf iets zeggen terwijl zij mij verbaal aan het bijsturen is. Zodra ik datgene heb gezegd wat ze wil horen, krijgt ze een enorme glimlach en worden haar ogen net twee koplampen. BINGO! Achteraf gezien voel ik mij steeds gestuurd
. Ze heeft het namelijk hartstikke goed voor elkaar maar polst altijd wat ze van wie kan krijgen.Wat mij steeds meer tegen de borst stuit is dat er altijd dingen spelen. In het begin dacht ik dat er nu toevallig meerdere dingen spelen maar dit is dus altijd zo. Wat ik dus eerder voor lief nam zoals dat, zodra we elkaar zagen of spraken, ik een lawine aan updates kreeg, een verslag van al haar fysieke ongemakken en eens in de zoveel tijd zij vroeg hoe het met mij ging. Naar mij informeren is dus zeldzaam. Eigenlijk stelt zij nooit vragen. Ik dacht ook dat het komt omdat ze weinig andere mensen zag en haar verhaal kwijt moest. Maar ze heeft het ook nooit over anderen. Eigenlijk is ze alleen met zichzelf bezig en dat zegt zij ook. Ze zegt ook dat ze het liefst over zichzelf praat.
Na een auto-ongeluk moest ik wat ingrepen ondergaan en had ik last van chronische zenuwpijn. Hier informeerde ze nooit naar en wanneer we elkaar spraken begon ze gelijk over haar hoofdpijn of (letterlijk) de pijn in haar kleine teen waar ze net wat op had laten vallen. Als ik dan op een grappige manier vroeg of ze wilde ruilen duurde het even maar dan zei ze van niet.
Precies in die periode ging ze verhuizen en omdat ze geen netwerk heeft zei ik dat ze moest laten weten als ik haar ergens heen moest rijden. Ze moest ergens een meubelstuk ophalen en ik zou rijden. Ik had pijnstillers waarmee ik niet mocht rijden, dus zou een ochtend het nemen uitstellen tot ik weer thuis was. Op de terugweg begon de pijn terug te komen en thuis aangekomen was het niet meer te houden. Toen maakte ze een opmerking dat wanneer we allebei dingen zouden dragen, het haar een tripje naar de auto zou schelen om uit te laden. Ik wist niet wat ik hoorde, reed snel naar huis om mijn medicijnen te nemen, en daarna is er iets bij mij geknapt.
We hebben het eerder gehad over hoe ongeïnteresseerd zij is naar mij en anderen. Zij vindt dan dat ik in dit geval meer moet delen en dat probeer ik ook, maar als er na een verhaal van mijn kant alleen maar een vriendelijke glimlach opgezet wordt met "hmhm" en snel weer over naar haar, ga ik niet verder dingen vertellen.
Bij alles is zij heel berekenend (ze is zwz letterlijk goed in rekenen) en zorgt ze ervoor dat zij ergens voordeel uithaalt. Ook uit vriendschappen. Een vriend die thuisloos is heeft zij een kamer aangeboden. Om eerlijk te zijn wist ik niet wat ik hoorde: wat lief van haar! Totdat ze er meteen achteraan zei dat na een halfjaar van zijn huur bepaalde kosten zullen zijn gedekt. Dit is nu een voorbeeld die opzichzelf niet heel schokkend is, maar dit is bij alles, bij de weinige mensen die ze om haar heen heeft. Ze geeft nooit zomaar iets en ze doet nooit zomaar iets. De ander mag er van genieten maar vaak heeft zij het grootste voordeel.
En nu denk je: wat doe je dan nog met haar? Soms breekt mijn hart om haar omdat ik het gevoel heb dat ze veel heeft meegemaakt en dit voor haar een manier is om te overleven. En dat zij bovenstaande dingen echt niet begrijpt en niet met kwade opzet doet. Ik bijt regelmatig op mijn lip en probeer haar te accepteren zoals is. Een paar keer heb ik punten aangesneden die mij opvallen, maar zij is zich van geen kwaad bewust. Ze geeft aan dat ze sociaal onhandig is en niet nadenkt over bepaalde verbanden. Ze biedt excuses aan en maakt zich klein. De keren dat ze interesse toonde bijvoorbeeld voelden geforceerd en liepen dood. Zij kan geen gesprek houden als het om iets anders gaat dan haarzelf. En als het om haarzelf gaat kan ik me niet voorstellen dat ze ooit uitgepraat kan raken. Het lijkt wel alsof ze echt niet anders kan dan met zichzelf bezig zijn.
Ik vermoed dat er iets speelt en ze gaat binnenkort ook in therapie. Ze geeft regelmatig aan dat het mentaal niet goed gaat maar ze blijft er altijd vaag over. Wel heb ik gecheckt of ze wel eens suïcidale gedachten heeft.
Dit is geen gelijkwaardige vriendschap en ik weet niet wat ik hiermee moet. Er is bij mij nu dus iets geknapt. Wat moet ik doen?
zondag 17 juli 2022 om 20:52
Avage schreef: ↑17-07-2022 19:08Dus je wil zonder gewetensnood van haar af, dat zal lastig worden.
Ik had ook eens iemand in mijn kielzog die ik te vaak over mijn grenzen had laten gaan, dat liep ook niet zo fraai af. Maar ik was er wel vanaf en daar ging het om. Zo leer je meteen om het een volgende keer niet zo ver te laten komen.
Het komt regelmatig voor dat ik net iets verder ga voor iemand en ookal hoeft het niet voor te komen, als ik maar weet dat die ander hetzelfde zou doen voor mij. Die wederkerigheid ontbreekt hier volledig en dan is er geen sprake van een vriendschap. In mijn omgeving zijn er meerdere mensen die meer hulp nodig hebben dan ze kunnen geven, maar die zijn niet afgesloten van de wereld en dragen hun steentje bij waar ze wél kunnen. Wat ik bij haar zie is dat ze in al die tijd dat ik haar ken nóóit zomaar iets voor een ander heeft gedaan, nooit naar iemand heeft geïnformeerd hoe die zich voelt, nooit overwogen heeft om zich ergens voor in te zetten. Het is opmerkelijk en daarom vermoed ik dat dit echt niet uit kwade wil is
zondag 17 juli 2022 om 20:55
Creatieveling schreef: ↑17-07-2022 19:08Dit soort mensen hoef ik niet als vriendin. Ik denk dat je het goed ziet, ze is alleen maar met zichzelf bezig, haar behoeftes, en daarbij heeft ze een ander nodig. Ze zal steeds mensen verliezen, omdat mensen dit gedrag niet pikken. En dan gaat ze zielig doen, waarbij jij je weer schuldig voelt.
Houd jezelf voor dat jij je niet schuldig hoeft te voelen. En het is haar keus om dicht bij jou te gaan wonen. Ze voelt dat ze beet heeft bij jou, al zal ze nu misschien voelen dat je haar door de vingers glipt.
Houd er maar rekening mee dat als jij duidelijk maakt dat jij niet meer zo'n ongelijkwaardige vriendschap wil, ze alles uit de kast gaat halen. Maar zodra ze je weer heeft, vervalt ze weer in haar oude gedrag.
Het feit dat ze alleen maar met zichzelf bezig is en haar eigen behoefte is een paar keer ter sprake geweest en voor haar is het een gegeven. Ze legt het bij mij neer: je zou vaker over jezelf kunnen vertellen of zoals laatst, je zou mij moeten helpen herinneren aan hoe je je voelt.
Een keer wilden we oversteken en ik stopte zodat een mevrouw door kon fietsen. Paula zei toen tegen mij: dat kan ik dus niet hè, oog hebben voor mijn omgeving.
Een keer zei ze ook: ik ben graag in therapie zodat het alleen maar over mij gaat.
zondag 17 juli 2022 om 20:57
samarinde schreef: ↑17-07-2022 19:38Ja! Ik heb ook zo iemand in mijn leven, een oud-klasgenoot van 100 jaar geleden die altijd met me wil afspreken, en die uitsluitend over zichzelf praat. Zodra ik iets over mezelf zeg, zie ik haar blik letterlijk naar binnen keren: ze tuned gewoon uit
Daarom zie ik haar maximaal eens per halfjaar en dan gaan we winkelen, zij heeft namelijk een fantastische smaak. Intussen praat ze over haar kinderen, haar gezondheid, haar astroloog, haar dieet, haar ouders en nog zo wat, maar ik laat het lekker over me heenkomen en luister goed naar haar kledingtips. Ik kom altijd uitgerust thuis, mét nieuwe kleren
Mijn tip voor TO: haal eruit wat er wél in zit en probeer niet meer over jezelf te beginnen. Zo’n soort vriendschap is dit niet en wordt dit ook niet. Beperk jullie afspraken. Wil je echt je ei kwijt bij haar, dan kun je het beter laten doodbloeden.
Dit zou ik dus niet kunnen.
zondag 17 juli 2022 om 21:00
Ik ben er niet bang voor dat ze mij niet met rust laat of dat ik niet bij mijn standpunt blijf. En ze gaat absoluut niet boos worden. Het is mijn gevoel nu: laat ik iemand vallen die er gewoon niks aan kan doen, juist nu met settelen en therapie, en ben ik dan een slechte vriendin dat ik dit niet verdraag?
zondag 17 juli 2022 om 21:03
Dat doet me denken aan die kennis die ik eens had.Pprmnt schreef: ↑17-07-2022 20:55Het feit dat ze alleen maar met zichzelf bezig is en haar eigen behoefte is een paar keer ter sprake geweest en voor haar is het een gegeven. Ze legt het bij mij neer: je zou vaker over jezelf kunnen vertellen of zoals laatst, je zou mij moeten helpen herinneren aan hoe je je voelt.
Een keer wilden we oversteken en ik stopte zodat een mevrouw door kon fietsen. Paula zei toen tegen mij: dat kan ik dus niet hè, oog hebben voor mijn omgeving.
Een keer zei ze ook: ik ben graag in therapie zodat het alleen maar over mij gaat.
Die gilde over een terras: 'oh meid wij *iedereen was een verlengde van hem* zouden noooooit in groepstherapie kunnen, zie je ons al zitten tussen al die treurige mensen! Wat hébben er daar dan aan, iedereen opgevrolijkt door ons, en wij al die ellende en die mensen zijn vaak ook zo lélijk!'
Ik schaamde me kapot, eerst was het nog wel amusant maar dit was echt te erg.
Deze dame klinkt ook niet alsof ze bij jouw waarden hoort, to.
Laten doodbloeden.
zondag 17 juli 2022 om 21:20
Ze vindt wel weer iemand hoor, als het echt zit hoe jij denkt dat ze in elkaar steekt. Voor jou zijn er ook anderen geweest.Pprmnt schreef: ↑17-07-2022 21:00Ik ben er niet bang voor dat ze mij niet met rust laat of dat ik niet bij mijn standpunt blijf. En ze gaat absoluut niet boos worden. Het is mijn gevoel nu: laat ik iemand vallen die er gewoon niks aan kan doen, juist nu met settelen en therapie, en ben ik dan een slechte vriendin dat ik dit niet verdraag?
zondag 17 juli 2022 om 21:43
In haar ogen zal je dan vast een slechte vriendin zijn, maar voor een ander ben je een prima vriendin.Pprmnt schreef: ↑17-07-2022 21:00Ik ben er niet bang voor dat ze mij niet met rust laat of dat ik niet bij mijn standpunt blijf. En ze gaat absoluut niet boos worden. Het is mijn gevoel nu: laat ik iemand vallen die er gewoon niks aan kan doen, juist nu met settelen en therapie, en ben ik dan een slechte vriendin dat ik dit niet verdraag?
Ken je het 'en dan concept'
Met andere woorden, en wat dan nog?
Hoe minder zij in jouw leven is, hoe minder jij er mee bezig gaat zijn wat haar mening over jou is. Je hebt nu geleerd dat ze teveel onder je huid kruipt. Je eigen grenzen bewaken maakt je geen slecht persoon. Voor jezelf kiezen ook niet.Niemand is perfect, maar je kan het ook omdraaien. Afgelopen periode ben je er wel voor haar geweest. (Maar zij nooit voor jou)
Laat je niet gek maken TO.
Ik ken ook dat soort mensen, ermee in gesprek gaan werkt averechts, een eenvoudige maar duidelijke app en later blokkeren was dan de beste optie.
zondag 17 juli 2022 om 22:02
Je kan wat van haar leren! Niet dat je zó moet worden, maar als je dit zo op een rijtje zet, hoe kan het dan zo lastig zijn om gewoon eens te doen wat zij doet? Laat het om jou draaien.Pprmnt schreef: ↑17-07-2022 20:55Het feit dat ze alleen maar met zichzelf bezig is en haar eigen behoefte is een paar keer ter sprake geweest en voor haar is het een gegeven. Ze legt het bij mij neer: je zou vaker over jezelf kunnen vertellen of zoals laatst, je zou mij moeten helpen herinneren aan hoe je je voelt.
Een keer wilden we oversteken en ik stopte zodat een mevrouw door kon fietsen. Paula zei toen tegen mij: dat kan ik dus niet hè, oog hebben voor mijn omgeving.
Een keer zei ze ook: ik ben graag in therapie zodat het alleen maar over mij gaat.
•
maandag 18 juli 2022 om 00:08
Dat hoeft gelukkig ook niet, het is maar een (vrijblijvende) vriendschap die voor jou dus niet voldoet. Je zou je eigenlijk moeten afvragen wat een vriendschap (en die komen in vele soorten en maten) de moeite waard maakt. Niet elke vriendschap brengt diepgaande gesprekken, wederzijds begrip, gelijkgestemdheid, compassie en betrokkenheid. Ik heb maar één vriendin die aan al die dingen voldoet, maar dat vind ik meer dan genoeg - je moet wel realistisch blijven. Met de meeste mensen heb je gewoon een leuk en enigszins oppervlakkig contact, toch? Beetje kletsen, misschien een gezamenlijke hobby, en dan is dat een prima vriendschap. Je kunt niet bij iedereen je hart uitstorten.
Sowieso: de meeste mensen zijn vooral met zichzelf bezig (ik ook, jij ook). Echte vriendschap ontstaat pas als er een oprechte wederzijdse fascinatie is: twee mensen die werkelijk geïnteresseerd zijn in elkaar, die iets in elkaar herkennen en vaak ook bewonderen en die die bijzondere band koesteren. Dan is er wederzijds respect en gelijkwaardigheid. Maar dat is vrij zeldzaam. En daarnaast zijn er dan een aantal vriendschappen die wat minder diep gaan, gewoon leuk, gezellig, samen dingen ondernemen en elkaar amuseren. Zo’n vriendin zou deze vrouw kunnen zijn. Iemand die iets toevoegt aan je leven. Maar als ze niks toevoegt… waarom zou je er dan mee doorgaan?
maandag 18 juli 2022 om 00:19
Ja, ik ben ook van mening dat elke vriendschap je weer wat anders brengt, en met lang niet iedereen ga ik de diepte in. Toch zijn ook de wat oppervlakkiger contacten me dierbaar en die beschouw ik ook als vriendschap.
Maar waar ik echt niet van houd zijn mensen waar altijd alleen maar drama en gedoe is, en waar je steeds weer psycholoog voor moet spelen. Dat vind ik dodelijk vermoeiend. Ook ben ik er erg allergisch voor als ik het gevoel heb voor iemands karretje gespannen te worden en dat ik vooral handig ben als vriendin. Nee, dank u.
Maar waar ik echt niet van houd zijn mensen waar altijd alleen maar drama en gedoe is, en waar je steeds weer psycholoog voor moet spelen. Dat vind ik dodelijk vermoeiend. Ook ben ik er erg allergisch voor als ik het gevoel heb voor iemands karretje gespannen te worden en dat ik vooral handig ben als vriendin. Nee, dank u.
maandag 18 juli 2022 om 00:29
Zoals je over haar schrijft klink je niet als een vriendin.
Je kan beter alleen zijn dan iemand hebben die uit medelijden met tegenzin bij je blijft hangen.
maandag 18 juli 2022 om 06:22
Je legt het allemaal buiten jezelf. Zij is fout en jij kan daar geen weerstand aanbieden. Jij bent zelf net zo goed volwassen en verantwoordelijk voor je eigen keuzes. Jij hebt zelf gekozen om hier 200% in te investeren en je kiest ook zelf om haar niet los te laten. Dat doe jij allemaal helemaal zelf.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 18 juli 2022 om 09:17
Je vindt het moeilijker om het af te kappen omdat je vindt dat ze er niets aan kan doen. Maar laat dat los, dat maakt niet uit. Als je gewoon toch niet zo goed met iemand overweg kunt, of je vindt iemand toch niet zo aardig, dan kan diegene daar net zo min iets aan doen. Dat is per saldo gewoon hetzelfde als wanneer je iemand niet aardig vindt.Pprmnt schreef: ↑17-07-2022 21:00Ik ben er niet bang voor dat ze mij niet met rust laat of dat ik niet bij mijn standpunt blijf. En ze gaat absoluut niet boos worden. Het is mijn gevoel nu: laat ik iemand vallen die er gewoon niks aan kan doen, juist nu met settelen en therapie, en ben ik dan een slechte vriendin dat ik dit niet verdraag?
maandag 18 juli 2022 om 13:11
Hetjuistebesluit schreef: ↑17-07-2022 21:43In haar ogen zal je dan vast een slechte vriendin zijn, maar voor een ander ben je een prima vriendin.
Ken je het 'en dan concept'
Met andere woorden, en wat dan nog?
Hoe minder zij in jouw leven is, hoe minder jij er mee bezig gaat zijn wat haar mening over jou is. Je hebt nu geleerd dat ze teveel onder je huid kruipt. Je eigen grenzen bewaken maakt je geen slecht persoon. Voor jezelf kiezen ook niet.Niemand is perfect, maar je kan het ook omdraaien. Afgelopen periode ben je er wel voor haar geweest. (Maar zij nooit voor jou)
Laat je niet gek maken TO.
Ik ken ook dat soort mensen, ermee in gesprek gaan werkt averechts, een eenvoudige maar duidelijke app en later blokkeren was dan de beste optie.
Is ook zo. Mooi gezegd. Ik zal het binnenkort doen en afsluiten.
maandag 18 juli 2022 om 13:16
Ik kan zeker wat van haar leren, maar zij mist een bepaald vermogen. Het is dus niet de vaardigheid om "nee" te zeggen bijvoorbeeld.
En verder weten mijn vrienden die verder weg wonen en ik minder vaak zie precies wat er bij mij speelt en vragen geregeld naar een update. Bij een vriendin zelfs zo vaak dat ik mij geneerde omdat haar moeder herstellende was van een operatie vanwege borstkanker. En zelfs dán informeert die vriendin naar mij.
In mijn omgeving kom ik geen aandacht tekort en wuifde het bij Paula ook steeds weg: ach, ik hoef mijn verhaal ook niet kwijt
maandag 18 juli 2022 om 13:18
maandag 18 juli 2022 om 13:42
Ik denk dat jullie beiden beter af zijn zonder elkaar als vriendin.
Ik lees een hoop verwijten over Paula. En ze zal best irritant kunnen zijn, dan neem je afstand of je laat het verwateren.
Verder is dit ook totaal geen gelijkwaardige vriendschap. Jij vindt dat zij zich moet gedragen zoals jij wil en van anderen gewend bent. Zij geeft eerlijk aan inderdaad sociaal niet erg vaardig te zijn en geeft tips/handvatten hoe je haar meer betrokken zou kunnen krijgen. Maar dan staat de blik in de ogen je niet aan?
Vroeg zij in het begin contact je wel dingen, of bood ze hulp aan, omdat je aangaf het allemaal weg te wuiven? Dan snap ik dat dat verwarrend kan zijn voor iemand die daar al moeite mee heeft.
Laat het gaan, jullie halen niet het beste in elkar naar boven. En een tip voor nieuwe vriendschappen: vanaf begin grenzen aangeven en niet vrienden worden met iemand die je zielig vindt maar eigenlijk niet leuk.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
maandag 18 juli 2022 om 14:29
Je bent helemaal geen vriendin van haar. Niet methode jij over haar denkt/schrijft.Pprmnt schreef: ↑17-07-2022 21:00Ik ben er niet bang voor dat ze mij niet met rust laat of dat ik niet bij mijn standpunt blijf. En ze gaat absoluut niet boos worden. Het is mijn gevoel nu: laat ik iemand vallen die er gewoon niks aan kan doen, juist nu met settelen en therapie, en ben ik dan een slechte vriendin dat ik dit niet verdraag?
En het zou buitengewoon vals zijn iemand te laten settelen en diegene daarna, terwijl je het vooraf al weet, te laten vallen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 1 november 2022 om 18:38
Vriendin (of niet of nooit vriendin geweest als je dat wil) had iets geleend en net eindelijk teruggebracht. Ik was voorbereid op hoe onze ontmoeting weer zou zijn.
Ze gaf me wat lekkers en begon te vertellen dat er zoveel is gebeurd, waar ze qua gezondheid allemaal last van had en terwijl ze snikkend zei dat ze niet wilde huilen. Behalve het laatste is dit de standaard begroeting.
Ze is super verdrietig vanwege onze breuk. Ze vertelde ook dat haar andere vrienden haar niet meer met haar praten en dat ze nu eindelijk met therapie is begonnen.
Ik zei dat we over een tijdje vast wat kunnen gaan drinken, wenste haar het beste en succes met therapie en gaf haar een knuffel. Uiteindelijk blijft het iemand waar ik nog steeds om geef, maar even niet weet wat ik hiermee aan moet. Dus een oprechte vraag: wat moet ik hiermee?
Ze gaf me wat lekkers en begon te vertellen dat er zoveel is gebeurd, waar ze qua gezondheid allemaal last van had en terwijl ze snikkend zei dat ze niet wilde huilen. Behalve het laatste is dit de standaard begroeting.
Ze is super verdrietig vanwege onze breuk. Ze vertelde ook dat haar andere vrienden haar niet meer met haar praten en dat ze nu eindelijk met therapie is begonnen.
Ik zei dat we over een tijdje vast wat kunnen gaan drinken, wenste haar het beste en succes met therapie en gaf haar een knuffel. Uiteindelijk blijft het iemand waar ik nog steeds om geef, maar even niet weet wat ik hiermee aan moet. Dus een oprechte vraag: wat moet ik hiermee?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
