Is er nog iemand wakker? Ik ben zo vreselijk bang…

05-01-2023 05:04 363 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet of dit onder kinderen moet of onder psyche. Ik ga geen andere nick aanmaken, want wie mij herkent, is mij over het algemeen lief. Ik ben wel bezorgd over wat ik deel, uit angst en machteloosheid.

Mijn 15-jarige heeft gisteren een zelfmoordpoging gedaan door een overdosis. Ze heeft me ‘s ochtends gewaarschuwd en ligt nu in het ziekenhuis. Ik weet niet hoe het verder moet. Ik weet niet wat ik nog meer kan doen.
Hupsel schreef:
05-01-2023 14:20
De optie buitenland is er, ook door vader geopperd. Het is wel een heel ver buitenland, niet Westers en hij zou er daar helemaal alleen voorstaan met haar.

Moezel, klopt dat ze niet verslaafd is. Huisarts heb ik contact mee gehad en die geeft juist aan dat een ziekenhuis veel meer ingangen heeft qua doorverwijzen.
Ik vind het een beetje van de kast naar de muur verhaal. Iedereen schuift zijn verantwoordelijkheid weg. Ja ziekenhuizen hebben ingangen inderdaad en wij krijgen ook via daar crisisopnames, maar....ook zeker via de huisarts. Iemand moet zijn verantwoordelijkheid pakken.

Moeilijk zeg dat dochter met deze vriendin om blijft gaan. Het lijkt of ze totaal machteloos is in deze relatie en ondergesneeuwd.

Je mag zover mogelijk best wat eisten stellen aan dochter die haalbaar voor jou zijn om zoveel mogelijk haar veiligheid te waarborgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hupsel schreef:
05-01-2023 14:20
De optie buitenland is er, ook door vader geopperd. Het is wel een heel ver buitenland, niet Westers en hij zou er daar helemaal alleen voorstaan met haar.
Denk je niet dat ze haar problemen meeneemt, waar ook naartoe?
Alle reacties Link kopieren Quote
Pioen00 schreef:
05-01-2023 14:57
Denk je niet dat ze haar problemen meeneemt, waar ook naartoe?
Soms kan het enorm helpen iemand uit de giftige omgeving te halen zodat er even afstand is. Dat wil niet zeggen dat de problemen daarmee opgelost zijn maar dit kan wellicht wel werken om dit meisje los te laten en alles wat meer in perspectief te zien. Dat kan een eerste stap zijn, daarna moeten er uiteraard nog veel stappen gezet worden.
Als dochter zelf niet wil, en in het buitenland komt tegen haar zin en zonder sociaal netwerk kan het wel eens helemaal verkeerd uitpakken.

Voor tieners zijn hun peers alles.
Neem die van ze weg, en hun wereld stort in.

Haar uit de situatie halen is mooi, maar daar moet wel motivatie voor zijn, of een (nieuw) netwerk zijn zodat ze niet doodongelukkig en eenzaam is.

Oftewel: dochter moet het zelf snappen en willen, of het zou een soort therapeutische setting moeten zijn of iets anders met veel aandacht, afleiding en hulp.

Lijkt mij dan hoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klopt Avocadeau, ik weet ook niet of dat een echte oplossing is. Ik weet niet meer wat wel of niet verstandig is.

Gesprek met de psychiater is geweest en dat was erg heftig. Slimme psychiater die snel de verbanden legde. Dochter kroop totaal in elkaar, zo erg.
Er komt nu een nieuw overleg, want de hele situatie met vriendin maakte er een heel ander verhaal van.
Ja, dat dacht ik wel. Goed dat het is besproken.
Wat fijn van de psychiater. Hopelijk heeft het iets bij je dochter geactiveerd in de positieve zin!

Heeft je dochter ook nog andere vrienden of familie waar ze een goede band mee heeft of vooral die ene vriendin?
Pioen00 schreef:
05-01-2023 14:19

Praten met de ouders van dat andere meisje want dit kan toch zo niet?
Daar valt denk ik weinig van te verwachten. Die gaan voor het welzijn van hin eigen dochter. Als dat meisje op de been blijft door de dochter van to gaan zij die "vriendschap " niet afkappen .
Oh, fijn dat de psychiater het lijkt te doorzien.
Het kwam dus binnen bij dochter.
Kan je inschatten wat maakte dat ze zo heftig reageerde?
Schuld, spijt, balen dat het doorzien wordt, of iets heel anders?
Alle reacties Link kopieren Quote
Is ze verliefd op dat meisje?
En hoe rijmt ze zelf het feit dat ze er misschien niet meer zou zijn met het feit dat ze er persé voor die vriendin wil zijn? Dat is wel vreemd vind ik.
Klinkt alsof er meer speelt.
Maar je bent helaas afhankelijk van wat zij kwijt wil aan jou…
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een lange dag. Ze is ontslagen uit het ziekenhuis en slaapt vannacht bij mijn ouders. Morgen en zaterdag gaat ze bij haar vader slapen. Vanavond is hier een crisis-interventieteam geweest, om een veiligheidsplan door te spreken. Morgenochtend zal ze door het ziekenhuis officieel aangemeld worden bij specialistische jeugd-psychiatrie, met een spoedaanvraag. Er zal dan ook al contact worden opgenomen door de jeugdpsychiatrie, om de periode tot aan daadwerkelijke start te kunnen overbruggen. Die daadwerkelijke start zal over anderhalf tot twee weken plaats vinden.

Ook nu blijkt weer hoe ze zich compleet op vriendinnetje richt, hoe diep ze daar in zit. Totaal afkappen heeft nu geen enkele zin, dat is een veel te grote trigger. Er komt nog een derde interventiepartij bij, juist gespecialiseerd in relaties.

Al mijn lof gaat nu naar de jeugdprofessionals van de gemeente, die de ruim afgelopen twaalf uur alle contacten hebben onderhouden met het ziekenhuis, de verschillende partijen en met mij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avocadeau schreef:
05-01-2023 17:48
Oh, fijn dat de psychiater het lijkt te doorzien.
Het kwam dus binnen bij dochter.
Kan je inschatten wat maakte dat ze zo heftig reageerde?
Schuld, spijt, balen dat het doorzien wordt, of iets heel anders?
Heel moeilijk te omschrijven. Paniek, angst en totaal in zichzelf gekeerd. Als een junk wiens shot dreigt te worden afgenomen. Angst en afhankelijkheid dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
helena2 schreef:
05-01-2023 21:18
Is ze verliefd op dat meisje?
En hoe rijmt ze zelf het feit dat ze er misschien niet meer zou zijn met het feit dat ze er persé voor die vriendin wil zijn? Dat is wel vreemd vind ik.
Klinkt alsof er meer speelt.
Maar je bent helaas afhankelijk van wat zij kwijt wil aan jou…
Ik denk dat ze zichzelf wijsmaakt dat dit liefde is. Want het is groots en meeslepend en vol drama. Misschien denken ze iets te herkennen in de ander.

Dochter is een ontzettende binnenvetter en een pleaser. Dat is ze altijd al geweest. Ze vind sociale omgangsvormen heel moeilijk. Ze is hoogbegaafd, maar vreselijk onzeker. Geen optimist, alles is heel zwaar. En vreselijk lief en zorgzaam met een geweldig droog gevoel voor humor. Ze is bijzonder, maar heel, heel moeilijk te peilen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien een gekke vraag maar zou ze een ASS kunnen hebben misschien? Die starheid in zich richten op dat meisje is zo fors. Ze lijkt de woorden van dat meisje ook letterlijk te nemen? Dat icm moeite met de sociale omgangsvormen?
Fijn dat er zo wordt doorgepakt en dat jij ook hulp hebt van je ouders en ex. Je zult doodop zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
@ Dip, alles is mogelijk, dus dat ook. Ik hoop dat in de loop van de komende behandeling zal blijken hoe en wat.

@ eva_luna, ja compleet leeg. Ik ga dadelijk in bed liggen met een stom tv-programma of zo.
Inderdaad fijn dat het voortvarend wordt opgepakt door de verschillende instanties, en dat er overbruggende hulp voor haar is.
Probeer toch even rust te pakken nu, je hebt morgen weer al je energie nodig.
En, hoe gek het ook klinkt, misschien kan het goed zijn om je nu niet te richten op de "waarom" vraag. Dit gaat hopelijk in therapie duidelijk worden, net als dat er wel of geen onderliggende psychiatrische stoornis meespeelt. Wij kunnen hier van alles roepen, maar gissen naar een diagnose heeft geen zin.
Sterkte weer, ik hoop dat je kunt slapen. :hug:
Oh sorry, ik zie dat je zelf al ongeveer hetzelfde zegt in je laatste post.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve TO,

Ik wil hier niet al te veel zeggen, maar een aardig deel is erg herkenbaar. Ooit was ik de vijftienjarige die in het ziekenhuis lag na een zelfmoordpoging. Ik kan me slechts deels voorstellen hoe dat voor mijn ouders moet zijn geweest.

Ik denk dat velen hier heel wijs advies geven. Vanuit deze kant wilde ik alleen even toevoegen: de tijd (en hard werken) kan veel veranderen. Ik hoop dat je dochter zich net als ik door die periode heen kan slaan en er aan de andere kant sterker uit zal komen. Hou vol!
Alle reacties Link kopieren Quote
@ -esther, ik hoop het ook.

Mijn bewondering en dank voor iedereen hier voor het medeleven en de openhartigheid en de kwetsbaarheid. Ik ben dankbaar voor het meedenken en de adviezen. Ik bemerk bij mezelf ook dat ik het hier wil delen, omdat het zo in een verdomhoekje zit.

Er is zo veel psychisch leed onder jongeren en er is nog zo weinig passende hulp voor jongeren.
Wat je als laatste schrijft is heel treffend. Ik werk ergens waarin ze worden gehoord en gezien, letterlijk door iedereen. Al vele jaren in de GGZ gehad en vaak eerder deze ervaring niet gehad. Het is zo belangrijk om alleen maar te luisteren en als gelijkwaardig op te stellen in het gesprek. Luisteren en horen en van uit daar bouwen. Gezien en aangeraakt worden. Volgens mij ben je een hele lieve moeder en onwijs betrokken! Soms hebben wij het gevoel te weinig te doen, maar er zijn voor haar is heel waardevol.
Ik hoop dat je vannacht kan slapen, met je dochter bij je ouders en jij even rust.

Wat ontzettend fijn dat er zo is doorgepakt, en ze lijken in te zien dat je dochter diep zit.
Hoopgevend dat er dan toch op korte termijn mogelijkheden zijn.

Ik kan me helemaal indenken dat dochter doodsbang is om alles kwijt te raken wat haar lief is.
Wij kunnen wel zien dat de relatie niet goed voor haar is, maar zolang dat voor haar anders voelt...

Moeilijk hoor.

Blijf lekker hier spuien en schrijven als dat oplucht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Grumpywoman schreef:
05-01-2023 13:52
Alles aan deze post is fout. Vooral de laatste zinnen.
+1

Huppel, wat verschrikkelijk dat je dit meemaakt. Een hele dikke virtuele knuffel voor jou, dit is hartverscheurend.
Ook hier een ervaringsdeskundige die op haar 15e haar eerste zelfmoordpoging deed. Ik herken de dingen die je schrijft: het snelle ontslag uit het ziekenhuis, obsessies, wachtlijsten, en vooral ook de emotionele rollercoaster waar jullie nu allemaal doorheen gaan.

Het is logisch dat je actie wilt ondernemen om je dochter te beschermen en plan a, b, c, d en e klaar hebt staan (buitenland?), en ook dat je vragen hebt waar je een antwoord op wilt. Maar bij deze my two cents als ervaringsdeskundige die ooit op de plek heeft gestaan waar jouw dochter nu staat, ondanks alle goedbedoelde adviezen en plannen die hier worden geopperd: laat de hulpverleners nu hun werk doen, hoe moeilijk dit ook is. E.e.a. is in gang gezet. En jij hebt goeie stappen genomen om dingen in gang te zetten.
Stel haar nu ook vooral niet de 'waarom'-vraag; de gevolgen die dit soort vragen kunnen hebben in dit soort situaties worden met regelmaat onderschat. Dit is er een voor therapie op de lange termijn, niet voor nu.
Wees extra lief voor jezelf Huppel, durf ook om hulp te vragen als jij die nodig hebt, je hebt een enorme klap gehad. Mocht ik iets voor je kunnen betekenen, stuur me dan gerust een pb'tje. Heel veel sterkte voor jou, en voor je dochter.


@MevrouwM123 en @KopjeKoffie, ook jullie wens ik veel sterkte toe
Your mind will take the shape of what you frequently hold in thought, for the human spirit is colored by such impressions.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een aantal uur geslapen en werd wakker met het besef dat zorgeloos wakker worden er niet echt meer in zit.

De ‘waarom’- vraag dat ze dit gedaan heeft en een goede oplossing vindt, laat ik aan de professionals over. Ik ben nu enkel bezig met bedenken wat mijn dochter nodig heeft, dat een overdosis niet nodig is. Hoe we er voor haar kunnen zijn, haar kunnen helpen.

Het is een beetje moeilijker dan een pleister op een knie plakken of een kusje op een buil geven. En dan kunnen zeggen dat het goed komt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Buiten het feit dat het onmogelijk is om alles met het vriendinnetje af te kappen ( want pubers met een missie zijn afgrijselijk creatief en een verbod is voor een geobsedeerde puber juist dé bevestiging dat alleen zij het snappen), heb ik echt mijn redenen om heel terughoudend te zijn met hier, in het openbaar, informatie over vriendinnetje te delen. Dat is namelijk ook nog een kind.

Een kind met een lange en hele zorgelijke geschiedenis. Persoonlijk vind ik heel, heel veel van vriendinnetje en ook haar moeder, maar feit is en blijft dat vriendinnetje ook nog maar een kind is, heel getroubleerd, maar ook die moet de kans kunnen krijgen om op te groeien.

Het zou alleen fijn zijn, als dat niet ten koste van mijn dochter zou gaan.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven